Kinderen
alle pijlers
2e kind met nieuwe partner
zondag 29 september 2019 om 12:20
Hi! Ik ben op zoek naar forummers die misschien in dezelfde situatie zitten of dit ook hebben meegemaakt.
Eind 2016 zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan na een relatie van bijna 11 jaar, ons zoontje was toen net 2.
Ik heb het daar erg moeilijk mee gehad, het verbreken van de relatie kwam voor mij erg onverwacht (voor hem niet, hij wilde graag met iemand anders verder).
Heel cliché; maar na veel tijd en praten en rust heb ik ondertussen redelijk vrede met de situatie.
Het hielp ook enorm dat ik ondertussen een hele fijne man heb ontmoet waar het erg goed mee gaat. Ik blijf buikpijn houden als ik denk aan het feit dat ik mijn zoon voor de rest van zijn leven moet delen, en moet missen, Mijn huidige partner snapt dat erg goed en helpt me daar ook in. Hij is ook erg lief voor mijn zoon, doen leuke dingen samen, vangt hem op uit school wekelijks en zorgt ook echt voor hem. Ik had me geen betere man kunnen wensen
Mijn partner heeft altijd al aangegeven zelf ook graag nog kinderen te willen. Ik begrijp dat heel goed en gun hem ook absoluut een kind (misschien raar om te zeggen hopelijk begrijpen jullie wat ik bedoel) helemaal als ik zie hoe hij met mijn zoon omgaat. In eerste instantie heb ik altijd geroepen dat ik er niet meer aan ga beginnen, ik heb me zo beflikkerd en verdrietig gevoeld.
Je verwacht nooit dat je 2 jaar nadat je samen een kind hebt gekregen er al alleen voor komt te staan. Het heeft de band tussen mij en mijn zoon wel erg mooi en sterk gemaakt en ik ben bang/vraag me af of ik dat met een 2e kind ook zou kunnen krijgen.
Mijn huidige partner begreep dat ik wellicht geen kinderen meer wilde, en als ik daar zo over zou blijven denken was dat voor hem ook geen reden om te stoppen met onze relatie.
Wij wonen nu 1,5 jaar samen en ik krijg steeds meer zin in een kindje erbij, mijn zoon zou het denk ik erg leuk vinden en ik voel me steeds zekerder. Maar het blijft knagen; wat als dit ook mis gaat? En is het echt leuk voor mijn zoon? Die moet op en neer blijven gaan tussen 2 huizen, is dat niet zielig? Dat zijn broertje/zusje wel altijd hier blijft. Ik heb niet perse twijfels over een 2e kindje erbij, maar voel toch soms nog steeds die angst door wat er eerder is gebeurt. Ik ben (nog) niet zwanger. Zijn er dames die een gelukkig samengesteld gezin hebben? En hoe ervaren de kinderen dat die niet permanent in het gezin blijven?
Eind 2016 zijn mijn ex en ik uit elkaar gegaan na een relatie van bijna 11 jaar, ons zoontje was toen net 2.
Ik heb het daar erg moeilijk mee gehad, het verbreken van de relatie kwam voor mij erg onverwacht (voor hem niet, hij wilde graag met iemand anders verder).
Heel cliché; maar na veel tijd en praten en rust heb ik ondertussen redelijk vrede met de situatie.
Het hielp ook enorm dat ik ondertussen een hele fijne man heb ontmoet waar het erg goed mee gaat. Ik blijf buikpijn houden als ik denk aan het feit dat ik mijn zoon voor de rest van zijn leven moet delen, en moet missen, Mijn huidige partner snapt dat erg goed en helpt me daar ook in. Hij is ook erg lief voor mijn zoon, doen leuke dingen samen, vangt hem op uit school wekelijks en zorgt ook echt voor hem. Ik had me geen betere man kunnen wensen
Mijn partner heeft altijd al aangegeven zelf ook graag nog kinderen te willen. Ik begrijp dat heel goed en gun hem ook absoluut een kind (misschien raar om te zeggen hopelijk begrijpen jullie wat ik bedoel) helemaal als ik zie hoe hij met mijn zoon omgaat. In eerste instantie heb ik altijd geroepen dat ik er niet meer aan ga beginnen, ik heb me zo beflikkerd en verdrietig gevoeld.
Je verwacht nooit dat je 2 jaar nadat je samen een kind hebt gekregen er al alleen voor komt te staan. Het heeft de band tussen mij en mijn zoon wel erg mooi en sterk gemaakt en ik ben bang/vraag me af of ik dat met een 2e kind ook zou kunnen krijgen.
Mijn huidige partner begreep dat ik wellicht geen kinderen meer wilde, en als ik daar zo over zou blijven denken was dat voor hem ook geen reden om te stoppen met onze relatie.
Wij wonen nu 1,5 jaar samen en ik krijg steeds meer zin in een kindje erbij, mijn zoon zou het denk ik erg leuk vinden en ik voel me steeds zekerder. Maar het blijft knagen; wat als dit ook mis gaat? En is het echt leuk voor mijn zoon? Die moet op en neer blijven gaan tussen 2 huizen, is dat niet zielig? Dat zijn broertje/zusje wel altijd hier blijft. Ik heb niet perse twijfels over een 2e kindje erbij, maar voel toch soms nog steeds die angst door wat er eerder is gebeurt. Ik ben (nog) niet zwanger. Zijn er dames die een gelukkig samengesteld gezin hebben? En hoe ervaren de kinderen dat die niet permanent in het gezin blijven?
sofiej1986 wijzigde dit bericht op 29-09-2019 12:34
0.02% gewijzigd
zondag 29 september 2019 om 12:29
Niemand begint aan kinderen met de intentie te gaan scheiden. Ben je wel zeker genoeg van je relatie? Of komt de onzekerheid echt weg uit de vorige relatie?
Ik ken iemand die dit wel heeft gedaan en dat gaat hartstikke goed. Het oudere kindje was hier ook snel aan gewend.
Ik ken iemand die dit wel heeft gedaan en dat gaat hartstikke goed. Het oudere kindje was hier ook snel aan gewend.
'Happiness is only real when shared'.
zondag 29 september 2019 om 12:37
Heel zeker van deze relatie, maar als je eerder zoiets hebt meegemaakt ben je denk ik nooit meer zo onbevangen als eerder. Ik weet dat het zomaar plotseling in 1 klap heel anders kan zijn. Meeste vriendinnen zeggen ook; garantie gaat niemand je geven, geniet ervan als het goed gaat en volg je gevoel.totallyfree schreef: ↑29-09-2019 12:29Niemand begint aan kinderen met de intentie te gaan scheiden. Ben je wel zeker genoeg van je relatie? Of komt de onzekerheid echt weg uit de vorige relatie?
Ik ken iemand die dit wel heeft gedaan en dat gaat hartstikke goed. Het oudere kindje was hier ook snel aan gewend.
Soms lukt dat ook heel goed, maar bij een belangrijke beslissing (bijv. wel/geen gezinsuitbreiding) wordt ik toch een beetje paniekerig.
zondag 29 september 2019 om 12:40
Dan wil ik je de tip geven om eens te gaan denken om daar aan te gaan werken. Ga met een peut praten hierover, zodat je weer op een gezonde manier erover kunt nadenken. Want als je paniek krijgt, lijkt dat te betekenen dat je er irrationeel over nadenkt. Een peut kan je helpen er weer gezond mee om te gaan en dan zal het sowieso een stuk makkelijker worden 
'Happiness is only real when shared'.
zondag 29 september 2019 om 12:42
Snap dat het naar is wat je hebt meegemaakt.
Maar je relatie klinkt goed en je nieuwe man heel lief.
Persoonlijk denk ik dat het voor kinderen alleen maar goed is om broertjes/zusjes te hebben dus ik zie de zorgen die je hebt voor je zoontje niet zo.
Als je nu meteen na je scheiding in een nieuwe relatie was gestort en binnen 3 maanden zwanger waren het wel erg veel veranderingen voor je zoontje. Maar zo te lezen pak je het heel goed aan en is er genoeg aandacht voor je zoontje en rijd geweest om te wennen aan deze nieuwe situatie
Maar je relatie klinkt goed en je nieuwe man heel lief.
Persoonlijk denk ik dat het voor kinderen alleen maar goed is om broertjes/zusjes te hebben dus ik zie de zorgen die je hebt voor je zoontje niet zo.
Als je nu meteen na je scheiding in een nieuwe relatie was gestort en binnen 3 maanden zwanger waren het wel erg veel veranderingen voor je zoontje. Maar zo te lezen pak je het heel goed aan en is er genoeg aandacht voor je zoontje en rijd geweest om te wennen aan deze nieuwe situatie
anoniem_378317 wijzigde dit bericht op 29-09-2019 12:48
36.47% gewijzigd
zondag 29 september 2019 om 12:42
Nee, heel speciale situatie hoor. 
Ik zou zelf geen kinderen meer maken met een andere partner. Niet voor de kinderen die er al zijn.
Ik ken op moment alleen maar samengestelde gezinnen waarin het uiteindelijk ook niet goed gaat. Tuurlijk zullen er samengestelde gezinnen die het wel halen.. maar de cijfers geven aan dat die kans klein is. Dat dat een kleine kans is.
Hier zie ik alleen maar gedoe en drama. Soms snel en soms na jaren en nieuwe kinderen.
Dus vandaar, ik moet er niet aan denken.
Ik zou zelf geen kinderen meer maken met een andere partner. Niet voor de kinderen die er al zijn.
Ik ken op moment alleen maar samengestelde gezinnen waarin het uiteindelijk ook niet goed gaat. Tuurlijk zullen er samengestelde gezinnen die het wel halen.. maar de cijfers geven aan dat die kans klein is. Dat dat een kleine kans is.
Hier zie ik alleen maar gedoe en drama. Soms snel en soms na jaren en nieuwe kinderen.
Dus vandaar, ik moet er niet aan denken.
zondag 29 september 2019 om 12:55
zondag 29 september 2019 om 12:55
Lijkt mij allemaal doodnormaal hoor, na een scheiding met kinderen. Om daar nou gelijk therapie voor te adviseren?totallyfree schreef: ↑29-09-2019 12:40Dan wil ik je de tip geven om eens te gaan denken om daar aan te gaan werken. Ga met een peut praten hierover, zodat je weer op een gezonde manier erover kunt nadenken. Want als je paniek krijgt, lijkt dat te betekenen dat je er irrationeel over nadenkt. Een peut kan je helpen er weer gezond mee om te gaan en dan zal het sowieso een stuk makkelijker worden
zondag 29 september 2019 om 13:00
Nadat het uit was met de vader van mijn oudste leerde ik mijn man kennen.
Inmiddels bijna tien jaar verder en twee kids rijker. En de oudste? Die is dolblij met haar broertje en zusje (oke dan wel niet echt zusje en broertje maar dat maakt de liefde niet minder, evengoed dat mijn man zijn stiefdochter in zijn hart heeft gesloten)
Inmiddels bijna tien jaar verder en twee kids rijker. En de oudste? Die is dolblij met haar broertje en zusje (oke dan wel niet echt zusje en broertje maar dat maakt de liefde niet minder, evengoed dat mijn man zijn stiefdochter in zijn hart heeft gesloten)
zondag 29 september 2019 om 13:02
Je leeft toch niet op basis van cijfers? Zou wel heel triest zijn als je dat boven geluk kiest. Het kan wel mee wegen voor je besluit...Lucifer2018 schreef: ↑29-09-2019 12:42Nee, heel speciale situatie hoor.
Ik zou zelf geen kinderen meer maken met een andere partner. Niet voor de kinderen die er al zijn.
Ik ken op moment alleen maar samengestelde gezinnen waarin het uiteindelijk ook niet goed gaat. Tuurlijk zullen er samengestelde gezinnen die het wel halen.. maar de cijfers geven aan dat die kans klein is. Dat dat een kleine kans is.
Hier zie ik alleen maar gedoe en drama. Soms snel en soms na jaren en nieuwe kinderen.
Dus vandaar, ik moet er niet aan denken.
zondag 29 september 2019 om 13:06
Stel dat het weer zou gebeuren TO, stel dat..
Dan zou je je weer redden.
Ik zou je niet door angsten laten tegenhouden. Vind het wel goed dat je er bij stil staat trouwens, en niet zomaar ergens onbevangen instapt.
Een relatie kan altijd misgaan. Maar een relatie kan ook goed gaan. Het zou toch zonde zijn als jullie over veertig jaar nog steeds samen zijn, en het uit angst hebben gelaten.
Je nieuwe man klinkt leuk!
Dan zou je je weer redden.
Ik zou je niet door angsten laten tegenhouden. Vind het wel goed dat je er bij stil staat trouwens, en niet zomaar ergens onbevangen instapt.
Een relatie kan altijd misgaan. Maar een relatie kan ook goed gaan. Het zou toch zonde zijn als jullie over veertig jaar nog steeds samen zijn, en het uit angst hebben gelaten.
Je nieuwe man klinkt leuk!
zondag 29 september 2019 om 13:09
CherryBlossom- schreef: ↑29-09-2019 13:02Je leeft toch niet op basis van cijfers? Zou wel heel triest zijn als je dat boven geluk kiest. Het kan wel mee wegen voor je besluit...
Nee. Dat staat er ook helemaal niet he?
Als de cijfers ook echt weergeven wat ik in mijn omgeving zie dan weet ik dat het geen uitzondering is.
Zoals ik tikte:
Ik ken op moment alleen maar samengestelde gezinnen waarin het uiteindelijk ook niet goed gaat. Tuurlijk zullen er samengestelde gezinnen die het wel halen.. maar de cijfers geven aan dat die kans klein is. Dat dat een kleine kans is.
Hier zie ik alleen maar gedoe en drama. Soms snel en soms na jaren en nieuwe kinderen.
Dus vandaar, ik moet er niet aan denken.
Beetje beter lezen zou een mens sieren, pfft.
zondag 29 september 2019 om 13:15
yourlocalhero schreef: ↑29-09-2019 13:00Nadat het uit was met de vader van mijn oudste leerde ik mijn man kennen.
Inmiddels bijna tien jaar verder en twee kids rijker. En de oudste? Die is dolblij met haar broertje en zusje (oke dan wel niet echt zusje en broertje maar dat maakt de liefde niet minder, evengoed dat mijn man zijn stiefdochter in zijn hart heeft gesloten)
Het zijn toch wel gewoon echt broer en zus van elkaar?
Ze hebben allemaal toch dezelfde moeder.
Officieel dan halfbroer en zus, maar dat is niet minder echt.
Bijzonder dat jij dat zo benoemt.
zondag 29 september 2019 om 13:20
Wat fijn dat je nu zo'n prettige relatie hebt TO. Het klinkt alsof de zaken fraai op orde zijn en je het hartstikke goed doet. Dat je ex destijds die keuze gemaakt heeft lag niet in jouw handen en het hoeft niet de rest van jouw leven bepalend te zijn voor wat je nu doet of kiest. Ik zou ervoor gaan.
zondag 29 september 2019 om 13:25
Hier eenzelfde situatie, zoontje van 5 inmiddels paar jaar samen met nieuwe vriend. Inmiddels verloofd en hebben beide kinderwens. We wonen nu langer dan jaartje samen. M’n zoontje vind hem ook superleuk en hebben samen een hele goeie band. ( mijn ex man is anders dan bij jou helemaal niet meer in beeld , dus mijn zoon hoeft niet te ‘ Pendelen ‘
Ik denk er niet aan dat het niet fout zal gaan zoals jij beschrijft ben je bang. Waarom? Relaties zijn allemaal anders.
Ik ben trouwens opgegroeid met een halfzusje, mijn moeder hertrouwde met mijn stiefvader. En ik zie haar gewoon als mijn ECHTE Zusje. Ik heb deze band NOOIT anders gevoeld omdat we niet dezelfde vader hebben? Ik zou dit heel vreemd vinden als dit wel zo was..... we zijn samen opgegroeid, zelfde moeder en spreken elkaar dagelijks. We zeiden vroeger op school ook gewoon dit is mijn zus, deden broertjes en zusjes foto’s. Een zus is een zus.
Ik denk er niet aan dat het niet fout zal gaan zoals jij beschrijft ben je bang. Waarom? Relaties zijn allemaal anders.
Ik ben trouwens opgegroeid met een halfzusje, mijn moeder hertrouwde met mijn stiefvader. En ik zie haar gewoon als mijn ECHTE Zusje. Ik heb deze band NOOIT anders gevoeld omdat we niet dezelfde vader hebben? Ik zou dit heel vreemd vinden als dit wel zo was..... we zijn samen opgegroeid, zelfde moeder en spreken elkaar dagelijks. We zeiden vroeger op school ook gewoon dit is mijn zus, deden broertjes en zusjes foto’s. Een zus is een zus.
anoniem_390608 wijzigde dit bericht op 29-09-2019 14:14
43.30% gewijzigd
zondag 29 september 2019 om 13:27
Een halfbroer/zus is toch gewoon geen echte broer/zus? Ik snap het verschil wel hoor.consuelabananahammok schreef: ↑29-09-2019 13:15Het zijn toch wel gewoon echt broer en zus van elkaar?
Ze hebben allemaal toch dezelfde moeder.
Officieel dan halfbroer en zus, maar dat is niet minder echt.
Bijzonder dat jij dat zo benoemt.
Zelf geen ervaring mee, maar ik zou er zelf juist niet aan beginnen. Het had mij als kind niet fijn geleken als ik steeds heen en weer moest pendelen en m’n halfbroer/zus niet..
En dan idd nog de wetenschap dat tweede-legrelaties het nog minder vaak redden dan eerste-leg.
Al klinkt je man nu wel hartstikke prima!
zondag 29 september 2019 om 13:30
wat toevoegingen van mijn kant,
wat er ook gebeurt het leven gaat altijd weer verder, dus wordt je weer verliefd en ontstaat er weer een kinderwens, dit is een normale ontwikkeling, de vraag is hoe je ermee omgaat.
alleen uit angst weer verlaten te worden geen kind krijgen? misschien verlaat jij ooit deze man wel ? of hij jou ? of jullie elkaar, of het gaat goed, dat weet je niet. Het enige wat je kunt tonen is je commitment aan de relatie
ja voor je zoon is niet zo fijn om in twee thuizen te wonen en straks gaat hij naar zijn vader en is jullie kindje altijd thuis, maar misschien heeft hij daar geen probleem mee ,,,, kan ook...... hoe dan ook je kunt dan adresseren als het zich voordoet dat je wat extra me je zoon onderneemt zonder nieuwe kindje , het is in ieder geval geen reden imo om het leven niet door te laten gaan.
wat er ook gebeurt het leven gaat altijd weer verder, dus wordt je weer verliefd en ontstaat er weer een kinderwens, dit is een normale ontwikkeling, de vraag is hoe je ermee omgaat.
alleen uit angst weer verlaten te worden geen kind krijgen? misschien verlaat jij ooit deze man wel ? of hij jou ? of jullie elkaar, of het gaat goed, dat weet je niet. Het enige wat je kunt tonen is je commitment aan de relatie
ja voor je zoon is niet zo fijn om in twee thuizen te wonen en straks gaat hij naar zijn vader en is jullie kindje altijd thuis, maar misschien heeft hij daar geen probleem mee ,,,, kan ook...... hoe dan ook je kunt dan adresseren als het zich voordoet dat je wat extra me je zoon onderneemt zonder nieuwe kindje , het is in ieder geval geen reden imo om het leven niet door te laten gaan.
zondag 29 september 2019 om 13:31
Ik heb met mijn tweede partner ook nog weer kinderen gekregen. We zijn uiteindelijk na 12 jaar wel uit elkaar gegaan maar dat had niets met het gezin te maken. Hij had geen kinderen trouwens. Ik twee, van toen 3 en 2 jaar oud.
Zij gingen in het begin om de vier dagen en later week om week naar hun vader. Toen de jongste 7 was kregen ze bij mij een zusje, ze waren toen al gewend aan het leven in twee huizen. Mijn dochter vond het soms wel lastig dat ze haar zusje niet mee kon nemen of dat wij ook wel eens dingen deden zonder haar erbij. Haar broer had daar niet zo’n last van. Hoewel ze bij haar vader veel meer dingen deden dan bij ons. Toen ze een jaar later bij vader een broertje kreeg was het ook snel over trouwens.
Zij gingen in het begin om de vier dagen en later week om week naar hun vader. Toen de jongste 7 was kregen ze bij mij een zusje, ze waren toen al gewend aan het leven in twee huizen. Mijn dochter vond het soms wel lastig dat ze haar zusje niet mee kon nemen of dat wij ook wel eens dingen deden zonder haar erbij. Haar broer had daar niet zo’n last van. Hoewel ze bij haar vader veel meer dingen deden dan bij ons. Toen ze een jaar later bij vader een broertje kreeg was het ook snel over trouwens.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 29 september 2019 om 13:33
Heel erg mee eens!Herfstblaadje19 schreef: ↑29-09-2019 12:55Lijkt mij allemaal doodnormaal hoor, na een scheiding met kinderen. Om daar nou gelijk therapie voor te adviseren?
TO, het lijkt mij erop dat je heel bewust hierover nadenkt en ik kan me je gevoel goed voorstellen. Maar niets is zeker in het leven. Je weet niet of deze relatie voor altijd is, maar hé: dat weet niemand!
Je nieuwe relatie klinkt heel leuk en wat is er mooier om samen ervoor te gaan.
Volg je eigen gevoel, ik lees dat er al een ontwikkeling is dat jij er ook voor open staat. Dat is toch mooi!
Ik wens jullie veel geluk.
