Gezondheid
alle pijlers
Wij leven met chronische pijn - kletstopic vervolg
vrijdag 20 september 2019 om 20:20
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
vrijdag 11 oktober 2019 om 23:23
Lientje - ja, het gaat wel weer nu hoor! Ik heb ook plat kunnen liggen in de auto. Dat maakt een heel verschil. We zijn nu in ons vakantiehuisje. Zo fijn hier te zijn! Nu een rustig weekje voor de boeg. Even lekker bijkomen met het gezin. Heel fijn!
Gaat het ook weer een beetje met jou? Wat een tegenvaller weer...
Gaat het ook weer een beetje met jou? Wat een tegenvaller weer...
vrijdag 11 oktober 2019 om 23:45
Suikerspin, bij mij is het ook niet de pijn die dagelijks overheerst hoor (op ‘t moment wel, herfst vocht Maarja). Maar ook een heel groot deel vermoeidheid. Soms ben ik zo intens moe dan is het net alsof er extra gewicht aan mijn armen en benen hangt en dan kost alles extra moeite.
Pijn daar kan ik meestal ook wel iets beter mee dealen. Regenboog komt er vaak pas aan ‘t eind van de dag achter of alstie me hoort puffen bij t omdraaien op de bank. Maar dat zegt misschien meer over de hoeveelheid pijn die ik heb.
Ik ben een van de weinige niet honden mensen. Ik zou er echt nooit een nemen. Mijn bed uit om een hond uit te laten? Echt niet, doe de deur wel open voor mijn katten en ga weer terug liggen.
Ik wil wel misschien zo’n afvalknijper kopen en zo een uitdaging zoeken in vaker wandelen. Ik moet alleen nog even bedenken wat ik met dat afval doe want was niet van plan er voor te betalen.
Pijn daar kan ik meestal ook wel iets beter mee dealen. Regenboog komt er vaak pas aan ‘t eind van de dag achter of alstie me hoort puffen bij t omdraaien op de bank. Maar dat zegt misschien meer over de hoeveelheid pijn die ik heb.
Ik ben een van de weinige niet honden mensen. Ik zou er echt nooit een nemen. Mijn bed uit om een hond uit te laten? Echt niet, doe de deur wel open voor mijn katten en ga weer terug liggen.
Ik wil wel misschien zo’n afvalknijper kopen en zo een uitdaging zoeken in vaker wandelen. Ik moet alleen nog even bedenken wat ik met dat afval doe want was niet van plan er voor te betalen.
zaterdag 12 oktober 2019 om 08:43
Dreamer, ik krijg wel pauze maar dan dus het verplichte half uur. Ik nam nu een uur maar dan ging ik naar huis zodat ik nog even languit kon.
Dus nu wordt het een half uur én dan het andere half uur is een extra gewerkt half uur. Die schrijf ik gewoon hoor.
De koffiepauze gaat bij ons lopende voort( 2 keer een kwartier dat is dus dat andere half uur) ik werk die dus door maar kan er op gaan staan dat ik die 2 keer een kwartier mag gaan zitten.
Maar in een koud ongezellig klein hokje zitten in mijn eentje dat soms naar rook stinkt heb ik weinig zin in. Doet ook geen goed voor mijn spieren vrees ik.
Dus werk ik , net als alle anderen, de koffie lopende voort naar binnen en schrijf dan eind van de dag een half uur extra als ik niet thuis ben gaan eten. Als ik thuis ben, neem ik die dus op.
Duidelijk zo?
Dus nu wordt het een half uur én dan het andere half uur is een extra gewerkt half uur. Die schrijf ik gewoon hoor.
De koffiepauze gaat bij ons lopende voort( 2 keer een kwartier dat is dus dat andere half uur) ik werk die dus door maar kan er op gaan staan dat ik die 2 keer een kwartier mag gaan zitten.
Maar in een koud ongezellig klein hokje zitten in mijn eentje dat soms naar rook stinkt heb ik weinig zin in. Doet ook geen goed voor mijn spieren vrees ik.
Dus werk ik , net als alle anderen, de koffie lopende voort naar binnen en schrijf dan eind van de dag een half uur extra als ik niet thuis ben gaan eten. Als ik thuis ben, neem ik die dus op.
Duidelijk zo?
lientje69 wijzigde dit bericht op 12-10-2019 08:58
0.49% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zaterdag 12 oktober 2019 om 08:55
GS, inderdaad. Dus gewoon mee blijven schrijven hoor.
Doro, dan wens ik je een rustige week toe met veel ontspanning.
Tsja, hoe gaat het hier? Ik heb nog één andere organisatie gevonden die de opleiding doet. En één organisatie waar ik de 2e ronde niet gehaald heb vraagt weer mensen( die zeiden bij de afwijzing, je kunt het in februari weer proberen eventueel).
En een nieuw net opgericht soort thuiszorg zoekt mensen.
Maar dat vind ik wel wat eng, je komt dan in dienst bij een soort freelancer.
Hoe toekomstbestendig is zo'n nieuwe organisatie? Dat vind ik nogal een gok want het is ook niet zeker dat ze je een vast aantal uren kunnen garanderen.
Dus ik zit in hevige twijfel. Moet ik nog weer gaan solliciteren? Waar ik nu zit, zit ik ook niet echt meer op mijn plaats. Maar het is wel vast. En dichtbij.
Nóg meer afwijzingen gaat me geestelijk opbreken ben ik bang.
Want ik wéét dat ik heel goed ben in wat ik doe, dat ik snel leer , betrouwbaar, flexibel, hardwerkend enz ben.
Maar als ik potentiële werkgevers daar niet van kan overtuigen, zaait dat hevige twijfel bij mezelf.
Ben ik eigenlijk wel zo goed als ik denk?
Het voelt niet zo na elke afwijzing. Wat ik opbouw aan zelfvertrouwen is dan gelijk weer stuk. Daar is mijn minderwaardigheidscomplex weer hoor...
Doro, dan wens ik je een rustige week toe met veel ontspanning.
Tsja, hoe gaat het hier? Ik heb nog één andere organisatie gevonden die de opleiding doet. En één organisatie waar ik de 2e ronde niet gehaald heb vraagt weer mensen( die zeiden bij de afwijzing, je kunt het in februari weer proberen eventueel).
En een nieuw net opgericht soort thuiszorg zoekt mensen.
Maar dat vind ik wel wat eng, je komt dan in dienst bij een soort freelancer.
Hoe toekomstbestendig is zo'n nieuwe organisatie? Dat vind ik nogal een gok want het is ook niet zeker dat ze je een vast aantal uren kunnen garanderen.
Dus ik zit in hevige twijfel. Moet ik nog weer gaan solliciteren? Waar ik nu zit, zit ik ook niet echt meer op mijn plaats. Maar het is wel vast. En dichtbij.
Nóg meer afwijzingen gaat me geestelijk opbreken ben ik bang.
Want ik wéét dat ik heel goed ben in wat ik doe, dat ik snel leer , betrouwbaar, flexibel, hardwerkend enz ben.
Maar als ik potentiële werkgevers daar niet van kan overtuigen, zaait dat hevige twijfel bij mezelf.
Ben ik eigenlijk wel zo goed als ik denk?
Het voelt niet zo na elke afwijzing. Wat ik opbouw aan zelfvertrouwen is dan gelijk weer stuk. Daar is mijn minderwaardigheidscomplex weer hoor...
lientje69 wijzigde dit bericht op 12-10-2019 08:57
0.12% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zaterdag 12 oktober 2019 om 09:05
Lientje, ik zou toch reageren als ik jou was. Niet geschoten is altijd mis.
Ik heb vandaag onverwacht helemaal niks te doen.
Zou deze ochtend naar een kennis gaan om bij te kletsen maar ze stuurde gisteren een berichtje dat het niet uit kwam.
Ik heb het niet laten merken maar ik baal er wel van. Nu moet ik mijn dag dus anders in zien te vullen. Ik denk dat ik straks maar een eindje ga fietsen als het goed weer blijft. Ik moet eigenlijk mijn winterkleding wat aan gaan vullen, en nog een bloemetje kopen voor een verjaardag. Die persoon is maandag jarig maar ik moet dan werken. En uit eerdere ervaringen weet ik dat het niet verstandig is om dan ook nog 's avonds naar een verjaardag te gaan, met veel mensen in een kleine ruimte. Dag energie. Dus daarom ga ik morgen maar.
En verder is er vanavond nog afscheid van een begeleiding, dus mijn dag is min of meer toch wel ingevuld vandaag..
Ik heb vandaag onverwacht helemaal niks te doen.
Zou deze ochtend naar een kennis gaan om bij te kletsen maar ze stuurde gisteren een berichtje dat het niet uit kwam.
Ik heb het niet laten merken maar ik baal er wel van. Nu moet ik mijn dag dus anders in zien te vullen. Ik denk dat ik straks maar een eindje ga fietsen als het goed weer blijft. Ik moet eigenlijk mijn winterkleding wat aan gaan vullen, en nog een bloemetje kopen voor een verjaardag. Die persoon is maandag jarig maar ik moet dan werken. En uit eerdere ervaringen weet ik dat het niet verstandig is om dan ook nog 's avonds naar een verjaardag te gaan, met veel mensen in een kleine ruimte. Dag energie. Dus daarom ga ik morgen maar.
En verder is er vanavond nog afscheid van een begeleiding, dus mijn dag is min of meer toch wel ingevuld vandaag..
zaterdag 12 oktober 2019 om 09:56
Dit is zeker waar, en heel herkenbaar.Gele_Suikerspin schreef: ↑12-10-2019 00:26Bedankt iedereen.
Ik heb ook vaak psychische 'pijn'. En dat vind ik eigenlijk ook pijn. Niet letterlijk natuurlijk. Of soms wel. Verdriet, ellende, eenzaamheid oa kan allemaal pijn doen.
Pijn is er helaas in vele soorten en maten.
Ik heb 24/7 pijn, maar aan de andere kant weet ik ook niet meer hoe het voelt om dat niet te hebben.
Ik ben vanochtend om 8 uur uit bed gegaan om de verwarming aan te doen en Mia eten te geven en toen medicatie ingenomen en nog even geslapen. Anderhalf uur extra nu dus.
Heb wel het idee dat het heel hard nodig was. Denk dat ik straks in bad ga, voel me wel slsof ik overreden ben door een stoomwals.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zaterdag 12 oktober 2019 om 10:04
Wel zo trouwens, dat ik psychische pijn ook gewoon mee reken. Al is dat soms wat minder en dan is mijn fysieke pijn er dus nog wel. Dat was ook mijn argument om me door te laten sturen naar de reumatoloog.
Ik kan niet uit bed komen. Ook zo veel rugpijn. Komt vast door het weer, terwijl ik herfst juist zo leuk vind
Ik kan niet uit bed komen. Ook zo veel rugpijn. Komt vast door het weer, terwijl ik herfst juist zo leuk vind
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zaterdag 12 oktober 2019 om 10:13
Ik denk dat ik nu nog een lange adem heb, en geluk dat ik een goede jurist heb getroffen van de rechtsbijstandsverzekering.
Maar de frustratie blijft. Zonder slachtoffer te willen zijn, maar hoe kan het dat ik met mijn beperkingen nog als volledig arbeidsgeschikt wordt gezien.
zaterdag 12 oktober 2019 om 10:23
Doe ik !
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zaterdag 12 oktober 2019 om 10:26
Oh zo, ik dacht dat je helemaal geen pauze meer had. Ik schrok al. Jammer dat je niet meer kunt gaan liggen.lientje69 schreef: ↑12-10-2019 08:43Dreamer, ik krijg wel pauze maar dan dus het verplichte half uur. Ik nam nu een uur maar dan ging ik naar huis zodat ik nog even languit kon.
Dus nu wordt het een half uur én dan het andere half uur is een extra gewerkt half uur. Die schrijf ik gewoon hoor.
De koffiepauze gaat bij ons lopende voort( 2 keer een kwartier dat is dus dat andere half uur) ik werk die dus door maar kan er op gaan staan dat ik die 2 keer een kwartier mag gaan zitten.
Maar in een koud ongezellig klein hokje zitten in mijn eentje dat soms naar rook stinkt heb ik weinig zin in. Doet ook geen goed voor mijn spieren vrees ik.
Dus werk ik , net als alle anderen, de koffie lopende voort naar binnen en schrijf dan eind van de dag een half uur extra als ik niet thuis ben gaan eten. Als ik thuis ben, neem ik die dus op.
Duidelijk zo?
Later is nu
zaterdag 12 oktober 2019 om 10:31
Ik heb ook een off day. Gisteren met knallende koppijn naar bed gegaan, vandaag hangt er nog wat. En m'n lichaam doet pijn, alsof ik gisteren een uur in een sportschool getraind heb ofzo. Heel bizar. Overal spierpijn.
En er zat gisterenavond een kikker in m'n woonkamer
Hond liep er even heen, snuffelde en liep weer verder. Had hij dat niet gedaan, was ik er misschien zo langs gelopen. Er ligt wel vaker een blaadje ofzo. Hoe zo'n beest binnenkomt?
En er zat gisterenavond een kikker in m'n woonkamer
Hond liep er even heen, snuffelde en liep weer verder. Had hij dat niet gedaan, was ik er misschien zo langs gelopen. Er ligt wel vaker een blaadje ofzo. Hoe zo'n beest binnenkomt?
Later is nu
zaterdag 12 oktober 2019 om 10:31
zaterdag 12 oktober 2019 om 10:39
Kwebbeltje, als ik het niet red met een verjaardag laat ik ook soms een bos bloemen bezorgen. Dat voelt dan toch alsof je iets extra's s hebt gedaan of gekregen terwijl je zelf niet hoeft op te draven?
Yellow, is er een mogelijkheid tot praten? Zo van , hee buur, luister eens, is dit of dat niet mogelijk om onze overlast te beperken? Want die buurman weet waarschijnlijk niet dat regenboog de hele week avonddienst gehad heeft hè ?
Soms is een gesprekje erover dan opeens de ingang tot begrip. Hier tegenover wordt ook druk gebouwd, wij staan daar regelmatig even op de stoep om te overleggen. En dan passen ze zich, indien mogelijk, aan. Nu is dit wel een klein durrepie( dorp), dat zal uitmaken wellicht
Yellow, is er een mogelijkheid tot praten? Zo van , hee buur, luister eens, is dit of dat niet mogelijk om onze overlast te beperken? Want die buurman weet waarschijnlijk niet dat regenboog de hele week avonddienst gehad heeft hè ?
Soms is een gesprekje erover dan opeens de ingang tot begrip. Hier tegenover wordt ook druk gebouwd, wij staan daar regelmatig even op de stoep om te overleggen. En dan passen ze zich, indien mogelijk, aan. Nu is dit wel een klein durrepie( dorp), dat zal uitmaken wellicht
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zaterdag 12 oktober 2019 om 10:45
Verder heb ik even over jouw vraag na zitten denken Doro. Hoe het ( écht) met me gaat.
Eigenlijk niet zo lekker eerlijk gezegd.
Geestelijk ben ik weer mega onstabiel nu door al die afwijzingen. Ik ga wel gewoon door met alles maar ik ben best veel verdrietig ( wat nergens op slaat, want man, baan, kinderen, twee huizen) maar toch.
Heb het gevoel dat ik compleet de controle over mezelf én al het andere kwijt ben( en voor mij als controlfreak is dat mega lastig) Droom veel en heftig.
Vandaar dat ik zo twijfel over dat verder solliciteren. Straks wéér drie afwijzingen erbij, en wat doet dat dan met me?
Kan ik dat er nog wel bij hebben?
Wat schiet ik er dan mee op uiteindelijk als ik wel zo de psychische afgrond in donder?
Dus hoe gaat het met me, Nou, ik zou zeggen vrij matig.
Eigenlijk niet zo lekker eerlijk gezegd.
Geestelijk ben ik weer mega onstabiel nu door al die afwijzingen. Ik ga wel gewoon door met alles maar ik ben best veel verdrietig ( wat nergens op slaat, want man, baan, kinderen, twee huizen) maar toch.
Heb het gevoel dat ik compleet de controle over mezelf én al het andere kwijt ben( en voor mij als controlfreak is dat mega lastig) Droom veel en heftig.
Vandaar dat ik zo twijfel over dat verder solliciteren. Straks wéér drie afwijzingen erbij, en wat doet dat dan met me?
Kan ik dat er nog wel bij hebben?
Wat schiet ik er dan mee op uiteindelijk als ik wel zo de psychische afgrond in donder?
Dus hoe gaat het met me, Nou, ik zou zeggen vrij matig.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
