
Wij leven met chronische pijn - kletstopic vervolg

vrijdag 20 september 2019 om 20:20
Een (redelijk) vast groepje forummers, dat pijn heeft door verschillende oorzaken, praat hier al enige tijd met elkaar over het wel en wee van het leven met pijn. Maar ook over andere dingen: wat we zoal doen, ons gezin en werk.
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
Iedereen is welkom mee te praten. Sleutelwoorden zijn "niets moet" en "respect voor elkaar".
zaterdag 12 oktober 2019 om 10:48
Zal niet door het slaapkamerraam geweest zijn. Ik denk dus door de ( achter) deur?Dreamer schreef: ↑12-10-2019 10:31Ik heb ook een off day. Gisteren met knallende koppijn naar bed gegaan, vandaag hangt er nog wat. En m'n lichaam doet pijn, alsof ik gisteren een uur in een sportschool getraind heb ofzo. Heel bizar. Overal spierpijn.
En er zat gisterenavond een kikker in m'n woonkamerHond liep er even heen, snuffelde en liep weer verder. Had hij dat niet gedaan, was ik er misschien zo langs gelopen. Er ligt wel vaker een blaadje ofzo.Hoe zo'n beest binnenkomt?

Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
zaterdag 12 oktober 2019 om 10:51
Suzy, ik weet niet eens of we die wel hebben? Eenmanszaakje he?
Maar ik zie dat helemaal niet zitten. Ervaringen uit het verleden en jullie verhalen hier maken me niet bepaald gretig. Dan kan ik beter rechtstreeks met baas en collega's om tafel om andere werktijden ( maar dan dus meer dagen) af te spreken
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

zaterdag 12 oktober 2019 om 10:52
Als het goed is, is je werkgever verzekerd en aangesloten bij een arbo-dienst. Vanuit die arbo-dienst wordt dan een bedrijfsarts ingehuurd. Jij als werknemer hebt daar recht op, ongeacht wat je werkgever daarvan vindt.lientje69 schreef: ↑12-10-2019 10:51Suzy, ik weet niet eens of we die wel hebben? Eenmanszaakje he?
Maar ik zie dat helemaal niet zitten. Ervaringen uit het verleden en jullie verhalen hier maken me niet bepaald gretig. Dan kan ik beter rechtstreeks met baas en collega's om tafel om andere werktijden ( maar dan dus meer dagen) af te spreken

zaterdag 12 oktober 2019 om 10:53
Niet helemaal wat ik bedoeldeKwebbeltje91 schreef: ↑11-10-2019 20:30Ik sluit me hierbij aan.
Ik heb hier lang meegelezen voordat ik iets durfde te schrijven. Ik dacht heel lang: Ik heb niet elke dag pijn (of in ieder geval minder pijn) dus 'mag' ik hier niet meeschrijven. Volgens mij ben ik trouwens ongeveer tegelijk met Kohaku mee gaan schrijven.

Maar ik begrijp denk ik wel wat Albas nu bedoelt.
zaterdag 12 oktober 2019 om 11:02
Hij is wel verzekerd, via de gemeente. Is een soort klein ondernemersregeling qua verzekering.
Of daar écht een arbo arts zit waag ik te betwijfelen.
Toen ik mijn schouder gebroken had , werd baas nl gebeld dat ik met spoed moest re- integreren en werd er geëist dat ik per direct mijn werk weer zou hervatten op probeerbasis.
Met een arm in de mitella dus, vergaand van de pijn en bont en blauw onder de bloeduitstortingen in mijn gezicht in de winkel staan...
Baas heeft gevraagd toen of ze daar bij de verzekering wel helemaal helder in hun hoofd zijn en geweigerd. Waren ze boos over toen.
Denk dat een arbo arts niet zo zou reageren dus ik vermoed dat dat bij langere ongeschiktheid voor werk via UWV loopt? Of zo?
Zoals ik al zei gezien alle ervaringen hier en bij mezelf in het verleden, no thanks. Ik ga mezelf niet nóg meer over de kling jagen.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

zaterdag 12 oktober 2019 om 11:06
Lientje, ondanks dat je een gezin ed hebt, mag je verdrietig zijn!
Misschien is het wel goed om, wat betreft het solliciteren, even een pauze in te lassen. Telkens afgewezen te worden gaat niemand in de koude kleren zitten.
In september beginnen er weer opleidingen.
Aan de andere kant wordt het werken zo ook steeds zwaarder. Zeker nu je pauze ingekort wordt. Snapt je baas echt niet dat dit ook voor hem nadelig is? Je kunt 's middags minder goed werken als je niet gerust hebt.
Ik heb het antwoord ook niet, behalve dan dat je wel verdrietig mag zijn.
Misschien is het wel goed om, wat betreft het solliciteren, even een pauze in te lassen. Telkens afgewezen te worden gaat niemand in de koude kleren zitten.
In september beginnen er weer opleidingen.
Aan de andere kant wordt het werken zo ook steeds zwaarder. Zeker nu je pauze ingekort wordt. Snapt je baas echt niet dat dit ook voor hem nadelig is? Je kunt 's middags minder goed werken als je niet gerust hebt.
Ik heb het antwoord ook niet, behalve dan dat je wel verdrietig mag zijn.


zaterdag 12 oktober 2019 om 11:14
De wet Poortwachter verplicht jouw werkgever simpelweg om een bedrijfsarts beschikbaar te hebben. Als zijn verzekering dat niet dekt, zal hij het zelf moeten betalen. Zolang je in loondienst bent, komt het UWV er alleen bij als jij of je werkgever het niet eens zijn met het advies van de bedrijfsarts.lientje69 schreef: ↑12-10-2019 11:02Hij is wel verzekerd, via de gemeente. Is een soort klein ondernemersregeling qua verzekering.
Of daar écht een arbo arts zit waag ik te betwijfelen.
Toen ik mijn schouder gebroken had , werd baas nl gebeld dat ik met spoed moest re- integreren en werd er geëist dat ik per direct mijn werk weer zou hervatten op probeerbasis.
Met een arm in de mitella dus, vergaand van de pijn en bont en blauw onder de bloeduitstortingen in mijn gezicht in de winkel staan...
Baas heeft gevraagd toen of ze daar bij de verzekering wel helemaal helder in hun hoofd zijn en geweigerd. Waren ze boos over toen.
Denk dat een arbo arts niet zo zou reageren dus ik vermoed dat dat bij langere ongeschiktheid voor werk via UWV loopt? Of zo?
Zoals ik al zei gezien alle ervaringen hier en bij mezelf in het verleden, no thanks. Ik ga mezelf niet nóg meer over de kling jagen.
zaterdag 12 oktober 2019 om 11:18
zaterdag 12 oktober 2019 om 11:21

zaterdag 12 oktober 2019 om 11:23
Dat is een ander verhaal en ik begrijp het vanuit jouw standpunt ook heel goed.
Maar toch kan het geen kwaad om eens wat meer aan je eigen rechten te denken


zaterdag 12 oktober 2019 om 11:24
Mijn werkgever was toevallig net wel verzekerd, maar via een bedrijf wat ook weer een goede vriend was van een van de directieleden. Er was zoveel belangenverstrengeling dat ze totaal niet onafhankelijk waren. De casemanager bleef maar roepen dat hij er voor mij was, maar was even vergeten dat ik donders goed wist hoe de onderlingen relaties waren. De hufter.Gele_Suikerspin schreef: ↑12-10-2019 11:18Een klein bedrijf moet een externe bedrijfsarts inschakelen. Bijvoorbeeld een arbounie of arboned.
Mijn bedrijf had ook geen bedrijfsarts en was ook niet verzekerd.
Dit is gewoon de wet.
Je kunt advies vragen via juridisch loket, advies is gratis.

zaterdag 12 oktober 2019 om 11:27
Misschien wel maar ik heb het gevoel dat iedereen gek geworden is hier. De muziek is erondertussen lekker bij aangegaan. Stond net een voor mij onbekende buur aan de deur of ie mijn rozenboog mocht hebben. Like WTF. Er groeit een beginnende plant aan, er hangen lichtjes en decoratie in. Zie ik eruit als een goed doel of wat?lientje69 schreef: ↑12-10-2019 10:39Kwebbeltje, als ik het niet red met een verjaardag laat ik ook soms een bos bloemen bezorgen. Dat voelt dan toch alsof je iets extra's s hebt gedaan of gekregen terwijl je zelf niet hoeft op te draven?
Yellow, is er een mogelijkheid tot praten? Zo van , hee buur, luister eens, is dit of dat niet mogelijk om onze overlast te beperken? Want die buurman weet waarschijnlijk niet dat regenboog de hele week avonddienst gehad heeft hè ?
Soms is een gesprekje erover dan opeens de ingang tot begrip. Hier tegenover wordt ook druk gebouwd, wij staan daar regelmatig even op de stoep om te overleggen. En dan passen ze zich, indien mogelijk, aan. Nu is dit wel een klein durrepie( dorp), dat zal uitmaken wellicht![]()

zaterdag 12 oktober 2019 om 11:28
Dit zo erg waar!Moyrrie- schreef: ↑12-10-2019 11:06Lientje, ondanks dat je een gezin ed hebt, mag je verdrietig zijn!
Misschien is het wel goed om, wat betreft het solliciteren, even een pauze in te lassen. Telkens afgewezen te worden gaat niemand in de koude kleren zitten.
In september beginnen er weer opleidingen.
Aan de andere kant wordt het werken zo ook steeds zwaarder. Zeker nu je pauze ingekort wordt. Snapt je baas echt niet dat dit ook voor hem nadelig is? Je kunt 's middags minder goed werken als je niet gerust hebt.
Ik heb het antwoord ook niet, behalve dan dat je wel verdrietig mag zijn.![]()
anoniem_291865 wijzigde dit bericht op 12-10-2019 11:32
0.38% gewijzigd
zaterdag 12 oktober 2019 om 11:29
Ik voel wel de behoefte om te delen dat het mij ook veel goeds heeft opgeleverd.
Online delen mensen vooral hun negatieve ervaringen. Onthoud dit.
Ik liep vast qua gezondheid en werk. Door de bedrijfsarts, kon ik pauze nemen van mijn werk en mij richten op hulp.
Ook het onderzoeken naar werk dat mogelijk wel bij mij inclusief mijn beperkingen past, begon daarna.
Eerder 'verdronk' ik in het leven. Het ging niet meer.
Door wel de bedrijfsarts in te schakelen, kreeg ik lucht.
En door het hele traject te volgen kon ik wia aanvragen.
Volg je dit traject niet, heb je sowieso nooit recht op wia.
Maar ik snap je goed, Lien. En het is sowieso jou keuze. Die wat voor jou goed voelt
Ik gun jou gewoon meer rust en soms kan een bedrijfsarts daar bij helpen.
Online delen mensen vooral hun negatieve ervaringen. Onthoud dit.
Ik liep vast qua gezondheid en werk. Door de bedrijfsarts, kon ik pauze nemen van mijn werk en mij richten op hulp.
Ook het onderzoeken naar werk dat mogelijk wel bij mij inclusief mijn beperkingen past, begon daarna.
Eerder 'verdronk' ik in het leven. Het ging niet meer.
Door wel de bedrijfsarts in te schakelen, kreeg ik lucht.
En door het hele traject te volgen kon ik wia aanvragen.
Volg je dit traject niet, heb je sowieso nooit recht op wia.
Maar ik snap je goed, Lien. En het is sowieso jou keuze. Die wat voor jou goed voelt

Ik gun jou gewoon meer rust en soms kan een bedrijfsarts daar bij helpen.
zaterdag 12 oktober 2019 om 11:31
Mijn casemanager zei gewoon vanaf dag 1 dat ze er voor de werkgever waslise1985 schreef: ↑12-10-2019 11:24Mijn werkgever was toevallig net wel verzekerd, maar via een bedrijf wat ook weer een goede vriend was van een van de directieleden. Er was zoveel belangenverstrengeling dat ze totaal niet onafhankelijk waren. De casemanager bleef maar roepen dat hij er voor mij was, maar was even vergeten dat ik donders goed wist hoe de onderlingen relaties waren. De hufter.


zaterdag 12 oktober 2019 om 11:33
Een heks ben ik toch altijd.Regenboogjongen schreef: ↑12-10-2019 11:30Kan iemand me helpen om Yellow aan een paal vast te binden? Anders gaat ze zo als een heks de straat door.![]()

zaterdag 12 oktober 2019 om 11:48
Heey regenboog, dat is een poos geleden!
Yellow, dat had mijn moeder ook een keer, een buurvrouw uit de straat had het met iemand op straat over dat mijn ouders speciale kippen hebben, en toen kwam die man gewoon achterom de tuin in om een paar kippen te kopen..
Terwijl ze niet te koop zijn of iets.
Yellow, dat had mijn moeder ook een keer, een buurvrouw uit de straat had het met iemand op straat over dat mijn ouders speciale kippen hebben, en toen kwam die man gewoon achterom de tuin in om een paar kippen te kopen..
Terwijl ze niet te koop zijn of iets.
"When you come out of the storm, you won’t be the same person who walked in. That’s what this storm’s all about.”
zaterdag 12 oktober 2019 om 12:03
GS, ik heb sowieso geen recht op wia. Daar ben ik te " goed " voor.
Daarmee bedoel ik dus dat mijn beperkingen niet ernstig genoeg zijn.
Ik merk wel dat ik langzaam aan meer voor mijn mening durf uit te komen. Gisteren op mijn werk was ik het met baas en een ander oneens. Normaal zou ik denken, laat maar, ik ga er niet tegenin. Nu durfde ik letterlijk te zeggen dat ik het niet met ze eens was.
En ik heb zojuist mijn broer geappt dat ik zijn drukke gezin niet trek en dat ik later als ik geestelijk beter in mijn vel zit wel eens langskom. ( hij was dus van de week jarig en appte net: hee, ik ben na 2 uur thuis dus dan kan je langskomen als je wilt)
Nee. Dat wil ik dus ff niet.
Dus ergens zit er een ( kleine ) vooruitgang in me.
Daarmee bedoel ik dus dat mijn beperkingen niet ernstig genoeg zijn.
Ik merk wel dat ik langzaam aan meer voor mijn mening durf uit te komen. Gisteren op mijn werk was ik het met baas en een ander oneens. Normaal zou ik denken, laat maar, ik ga er niet tegenin. Nu durfde ik letterlijk te zeggen dat ik het niet met ze eens was.
En ik heb zojuist mijn broer geappt dat ik zijn drukke gezin niet trek en dat ik later als ik geestelijk beter in mijn vel zit wel eens langskom. ( hij was dus van de week jarig en appte net: hee, ik ben na 2 uur thuis dus dan kan je langskomen als je wilt)
Nee. Dat wil ik dus ff niet.
Dus ergens zit er een ( kleine ) vooruitgang in me.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!

zaterdag 12 oktober 2019 om 12:14
Lientje
Het is goed dat je voor jezelf op aan het komen bent. Zo’n periode van verandering maakt je echter ook kwetsbaar. Oude zekerheden verdwijnen en je moet je weg zoeken wat extra energie kost. Ben dus extra lief voor jezelf.
Ik zou overigens wel solliciteren. Zeker bij die organisatie die jou zei het opnieuw te proberen.
Ga er mentaal gewoon van uit dat het niets wordt. Dan komt de klap niet zo hard aan. Maar anders is de kans groot dat je dé kans van je leven mist. En dat moet je niet willen.
Is er geen mogelijkheid in een fysiek minder zware winkel te gaan werken?
Overigens ook hier positieve ervaringen met bedrijfsarts, arbeidsdeskundige en UWV. Het kan je echt helpen.
Het is ook niet 100% WIA of niets hè? Je zou bijvoorbeeld ook kunnen uitkomen op 50% WIA en daarnaast zelf 2 halve dagen werken. Of zo iets. Dat zou al veel verlichting geven.
Maar ik snap je angst. En je kunt ook niet alles tegelijk.

Ik zou overigens wel solliciteren. Zeker bij die organisatie die jou zei het opnieuw te proberen.
Ga er mentaal gewoon van uit dat het niets wordt. Dan komt de klap niet zo hard aan. Maar anders is de kans groot dat je dé kans van je leven mist. En dat moet je niet willen.
Is er geen mogelijkheid in een fysiek minder zware winkel te gaan werken?
Overigens ook hier positieve ervaringen met bedrijfsarts, arbeidsdeskundige en UWV. Het kan je echt helpen.
Het is ook niet 100% WIA of niets hè? Je zou bijvoorbeeld ook kunnen uitkomen op 50% WIA en daarnaast zelf 2 halve dagen werken. Of zo iets. Dat zou al veel verlichting geven.
Maar ik snap je angst. En je kunt ook niet alles tegelijk.
zaterdag 12 oktober 2019 om 12:57
Lientje, om jezelf in te dekken kan je zodra je ziek bent en je werkgever verwacht dat je tóch komt werken een aangetekende brief of e-mail versturen met dat je ziek bent en dus niet komt werken. Dat het niet aan de werkgever is of jij wel of niet ziek bent en dus kan komen werken, want daar gaat de arbodienst over. Dat je bereid bent om op afspraak te komen bij de bedrijfsarts en dat de bedrijfsarts bepaald of je wel of niet instaat bent om te werken.
Dit kan je allemaal heel vriendelijk verwoorden en dan kan je werkgever niets beginnen want deze mag niet van jou eisen dat je tóch komt werken.
Dit kan je allemaal heel vriendelijk verwoorden en dan kan je werkgever niets beginnen want deze mag niet van jou eisen dat je tóch komt werken.
Ik zeg maar zo, ik zeg maar..
zaterdag 12 oktober 2019 om 12:59
Doro, ik ben vlak na mijn herseninfarct al minder dan 35% arbeidsongeschikt verklaard en kon dus, volgens de arbo arts, makkelijk 100 % werken in een fysiek lichtere baan.
Inmiddels ben ik vele malen beter en sterker geworden ( maar nog niet fysiek in staat fulltime te werken )
Dus afkeuren zit er echt niet in.
Lichter werk in een andere winkel zou kunnen. Maar dan ga ik veel minder( nóg minder want winkel verdient ruk) verdienen.
En ik wil juist omhoog in salaris ( want man zzp-er er en onstabiel inkomen en ik wil ook financieel onafhankelijk worden van man.
Inmiddels ben ik vele malen beter en sterker geworden ( maar nog niet fysiek in staat fulltime te werken )
Dus afkeuren zit er echt niet in.
Lichter werk in een andere winkel zou kunnen. Maar dan ga ik veel minder( nóg minder want winkel verdient ruk) verdienen.
En ik wil juist omhoog in salaris ( want man zzp-er er en onstabiel inkomen en ik wil ook financieel onafhankelijk worden van man.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!