Psyche
alle pijlers
Lang geleden... deel 2
zaterdag 11 april 2009 om 20:02
Ja, precies dat. De angst om niet te mogen zijn, niet voluit. Altijd inhouden, altijd rekening houden met, altijd voor de ander. Zó ontzettend herkenbaar, hier hetzelfde.
Maar dat oergevoel wil los, wil bewegen, wil er zijn, simpelweg zijn. Oergevoel is het. Ontembaarheid. Jij. Ik. Kracht. Aanwezigheid. Of 'men' het nu leuk vindt of niet. Vooral: het jezelf toestaan, verboden van een ander gelden niet meer. Ik spreek hier voor mezelf hoor.
Die droom mag helemaal waar worden. Helemaal en voluit. En dat ontdooiproces (van zo lang vastzitten, letterlijk figuurlijk vastzitten) is pijnlijk en.. ja, nat van tranen. Goed dat ze loskwamen!
Maar dat oergevoel wil los, wil bewegen, wil er zijn, simpelweg zijn. Oergevoel is het. Ontembaarheid. Jij. Ik. Kracht. Aanwezigheid. Of 'men' het nu leuk vindt of niet. Vooral: het jezelf toestaan, verboden van een ander gelden niet meer. Ik spreek hier voor mezelf hoor.
Die droom mag helemaal waar worden. Helemaal en voluit. En dat ontdooiproces (van zo lang vastzitten, letterlijk figuurlijk vastzitten) is pijnlijk en.. ja, nat van tranen. Goed dat ze loskwamen!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zaterdag 11 april 2009 om 22:42
Hoi lieverds!!
Even hoi zeggen hoor.
Hier alles wel oke .
Vandaag weer naar Tarzan geweest en weer zo genoten.
Wat raakt mij dat toch zoveel moois op het podium en zoveel kracht en uitstraling,moets weer even een traantje weg pinken hoor (na 5 minuten al)
Veel liefs!! en heel veel dikke knuffels voor iedereen
En fijne paasdagen!
Even hoi zeggen hoor.
Hier alles wel oke .
Vandaag weer naar Tarzan geweest en weer zo genoten.
Wat raakt mij dat toch zoveel moois op het podium en zoveel kracht en uitstraling,moets weer even een traantje weg pinken hoor (na 5 minuten al)
Veel liefs!! en heel veel dikke knuffels voor iedereen
En fijne paasdagen!
zaterdag 11 april 2009 om 22:50
quote:Elmervrouw schreef op 11 april 2009 @ 20:02:
Maar dat oergevoel wil los, wil bewegen, wil er zijn, simpelweg zijn. Oergevoel is het. Ontembaarheid. Jij. Ik. Kracht. Aanwezigheid. Of 'men' het nu leuk vindt of niet. Vooral: het jezelf toestaan, verboden van een ander gelden niet meer. Ik spreek hier voor mezelf hoor.
Dat heb je goed omschreven zo. Verboden van een ander gelden niet meer, precies. Het gevoel dat ik vannacht in mijn droom had is dat oergevoel van niet meer om mezelf heen willen.
Stik er met z'n allen maar in maar ik moet ik zijn.
Helemaal binnen een relatie die in een andere state of mind is aangegaan een lastige manoeuvre om trouw te worden/zijn aan je oer-zelf.
Vandaar misschien ook dat alleen zijn de meest rustgevende staat van zijn is en ik tien keer week denk dat ik het maar uit maak.
Het verklaard ook waarom ik zo'n behoefte heb gehad van kinds af aan om alleen te zijn af en toe. En dat terwijl ik een verschrikkelijk mensen mens ben...of lijk.
Nou nu slapen!
Ajuus
Maar dat oergevoel wil los, wil bewegen, wil er zijn, simpelweg zijn. Oergevoel is het. Ontembaarheid. Jij. Ik. Kracht. Aanwezigheid. Of 'men' het nu leuk vindt of niet. Vooral: het jezelf toestaan, verboden van een ander gelden niet meer. Ik spreek hier voor mezelf hoor.
Dat heb je goed omschreven zo. Verboden van een ander gelden niet meer, precies. Het gevoel dat ik vannacht in mijn droom had is dat oergevoel van niet meer om mezelf heen willen.
Stik er met z'n allen maar in maar ik moet ik zijn.
Helemaal binnen een relatie die in een andere state of mind is aangegaan een lastige manoeuvre om trouw te worden/zijn aan je oer-zelf.
Vandaar misschien ook dat alleen zijn de meest rustgevende staat van zijn is en ik tien keer week denk dat ik het maar uit maak.
Het verklaard ook waarom ik zo'n behoefte heb gehad van kinds af aan om alleen te zijn af en toe. En dat terwijl ik een verschrikkelijk mensen mens ben...of lijk.
Nou nu slapen!
Ajuus
zaterdag 11 april 2009 om 22:52
Oh hee Iry, zat te typen terwijl je postte...
Wat leuk dat je weer bent geweest. Ik ben zelf een paar weken geleden met het gezin ook geweest en ik was werkelijk overdonderd door alles wat er om me heen te zien, te voelen en te beleven was.
Jij ook fijne paasdagen en welterusten voor later, ik hoop niet heeeeeel veel later...
Wat leuk dat je weer bent geweest. Ik ben zelf een paar weken geleden met het gezin ook geweest en ik was werkelijk overdonderd door alles wat er om me heen te zien, te voelen en te beleven was.
Jij ook fijne paasdagen en welterusten voor later, ik hoop niet heeeeeel veel later...
zondag 12 april 2009 om 11:30
Hoi Iry, fijn je weer even te zien, en ik hoop ook, net als Philomein, niet tot heel veel later..!
Lastig hoor, een relatie hebben. Bij mij is het (vanmorgen nog over gehad) dat ik zo in de war ben over wat nou echt is. Dat ik bijna niet kan geloven dat er bij hem niet straks ineens ergens 'een aap uit de mouw komt' en hij ook twee gezichten heeft. Zoals de baas, zoals vele andere mensen; ik zie zoveel teleurstellingen en ik merk dat ik de laatste maanden echt bezig ben met het (toch zoiets..) evalueren van mijn relaties.
Dat ik me zo schuldig voel over 'hoe ik ben', dat ik nog liever alleen zou gaan wonen als het praktisch mogelijk was; iets waar hij het helemaal niet mee eens is, hij vindt dat schuldige ook totaal onnodig.
Die zin van jou, Philomein: Stik er met z'n allen maar in, maar ik moet ik zijn! die vind ik super krachtig.
Hoe is het met jullie? Wat doen jullie zoal met de Pasen? Hier tot nu toe nog niets dan alleen een heel lang gesprek voeren aan de ontbijttafel; wel met eitjes erbij, dat wel.
Lastig hoor, een relatie hebben. Bij mij is het (vanmorgen nog over gehad) dat ik zo in de war ben over wat nou echt is. Dat ik bijna niet kan geloven dat er bij hem niet straks ineens ergens 'een aap uit de mouw komt' en hij ook twee gezichten heeft. Zoals de baas, zoals vele andere mensen; ik zie zoveel teleurstellingen en ik merk dat ik de laatste maanden echt bezig ben met het (toch zoiets..) evalueren van mijn relaties.
Dat ik me zo schuldig voel over 'hoe ik ben', dat ik nog liever alleen zou gaan wonen als het praktisch mogelijk was; iets waar hij het helemaal niet mee eens is, hij vindt dat schuldige ook totaal onnodig.
Die zin van jou, Philomein: Stik er met z'n allen maar in, maar ik moet ik zijn! die vind ik super krachtig.
Hoe is het met jullie? Wat doen jullie zoal met de Pasen? Hier tot nu toe nog niets dan alleen een heel lang gesprek voeren aan de ontbijttafel; wel met eitjes erbij, dat wel.
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 12 april 2009 om 12:55
Wat ben ik blij hoe er in dit topic op elkaar gereageerd wordt. Hoe echt het is. Hoe mooi maar vaak ook zwaar het is om te leven en te stoppen met overleven, of leven voor een ander.
Vaak denken mensen dat het heel egoistisch is, om je eigenheid te bevechten. Ik vind het juist knap en inspirerend. Tuurlijk gaat het ook over de manier waarop. Maar op dit topic ben ik geen mensen tegengekomen die hun leven en verantwoordelijkheid ontvluchten en bij wijze van spreken jaren in een ashram in India naar hun navel gaan zitten turen.
Als je leert dat jij van jou bent, dan zul je ook veel minder de neiging hebben je een ander toe te eigenen. En ben je dus ook veel respectvoller naar de ander.
Vanochtend vroeg heb Pasen op een hele bijzondere manier mogen vieren. Ivm privacy vertel ik daar niet teveel over. Iig heb ik heel wat tissues nat gemaakt en ook uit mogen delen aan anderen. En was het heel waardevol om zo betrokken bij een lieve vriendin te mogen zijn.
Omdat ik zo ongans vroeg op moest doe ik vandaag verder niet zoveel, en dat heb ik bewust zo gepland. Het zonnetje laat zich hier niet echt zien, ik hoop dat dat verder vandaag wel opklaart.
Elmervrouw, ik vind het tof van jou dat je zo eerlijk schrijft. O.a. over de leegte van het geen werk hebben. Voor veel mensen is dat een taboe. Voor mensen die de schone schijn hoog willen houden zul je beschouwd worden als iemand die tegen heilige huisjes aantrapt. Maar ik kan het waarderen. Het leven is niet zo maakbaar als mensen willen doen geloven. Lijden bestaat en wordt ook niet minder als je het negeert. Het hoeft niet je hele leven te bepalen, maar kan de boel soms wel danig verstieren.
Loving-Life, je hebt mail!
Iry, ik was blij toen ik na afloop van Tarzan even het strand op kon. Zodat de elementen me konden helpen met het tot rust komen na alle emoties. De tranen bleven maar over mijn wangen biggelen.
Het gaat goed met me, vandaag kreeg ik het commentaar dat ik straal! Ik ben echt heel blij - ik schiet nu weer vol- dat ik me zo voel vandaag.
Vaak denken mensen dat het heel egoistisch is, om je eigenheid te bevechten. Ik vind het juist knap en inspirerend. Tuurlijk gaat het ook over de manier waarop. Maar op dit topic ben ik geen mensen tegengekomen die hun leven en verantwoordelijkheid ontvluchten en bij wijze van spreken jaren in een ashram in India naar hun navel gaan zitten turen.
Als je leert dat jij van jou bent, dan zul je ook veel minder de neiging hebben je een ander toe te eigenen. En ben je dus ook veel respectvoller naar de ander.
Vanochtend vroeg heb Pasen op een hele bijzondere manier mogen vieren. Ivm privacy vertel ik daar niet teveel over. Iig heb ik heel wat tissues nat gemaakt en ook uit mogen delen aan anderen. En was het heel waardevol om zo betrokken bij een lieve vriendin te mogen zijn.
Omdat ik zo ongans vroeg op moest doe ik vandaag verder niet zoveel, en dat heb ik bewust zo gepland. Het zonnetje laat zich hier niet echt zien, ik hoop dat dat verder vandaag wel opklaart.
Elmervrouw, ik vind het tof van jou dat je zo eerlijk schrijft. O.a. over de leegte van het geen werk hebben. Voor veel mensen is dat een taboe. Voor mensen die de schone schijn hoog willen houden zul je beschouwd worden als iemand die tegen heilige huisjes aantrapt. Maar ik kan het waarderen. Het leven is niet zo maakbaar als mensen willen doen geloven. Lijden bestaat en wordt ook niet minder als je het negeert. Het hoeft niet je hele leven te bepalen, maar kan de boel soms wel danig verstieren.
Loving-Life, je hebt mail!
Iry, ik was blij toen ik na afloop van Tarzan even het strand op kon. Zodat de elementen me konden helpen met het tot rust komen na alle emoties. De tranen bleven maar over mijn wangen biggelen.
Het gaat goed met me, vandaag kreeg ik het commentaar dat ik straal! Ik ben echt heel blij - ik schiet nu weer vol- dat ik me zo voel vandaag.
zondag 12 april 2009 om 17:58
Wat een mooie post, Hanke.
En dank voor wat je zegt over eerlijkheid. Ik wil even nog heel eerlijk iets schrijven, iets wat me elke feestdag zo opbreekt.
Ik vind het rotdagen.
Niet alleen vanwege mijn kinderen die ik mis.
Ook vanwege familie die ik mis. Ik begrijp compleet niet hoe ze mij met zijn allen zo hebben kunnen laten vallen, zo gemakkelijk. Wat heeft het allemaal ooit betekend, wat heb ik ooit voor ze betekend? Ik vind het zo pijnlijk om bij al die feestdagen steeds weer te beseffen dat ik zo alleen ben (sorry, EM, maar je kunt niet alles goedmaken).
De tranen zitten erg hoog vandaag.
Ondanks het mooie weer, de zon.
Ja, ik voel heel veel leegte.
Ook nu mijn werk is afgelopen. Om het over de manier-waarop niet eens te hebben. Hoe nu verder? Hoe nu verder met mijn leven, wat wil ik? Ik wil een zinvolle invulling, ik wil iets betekenen voor anderen, ik wil mij met hart en ziel ergens voor inzetten. Als ik achterom kijk, zie ik wat ik bereikt heb en ik zie waarvoor ik gevochten heb. Nu is er een pas op de plaats en ik voel alleen maar leegte en verdriet en een niet weten waar te beginnen.
Bij de buren hoor ik de kleinkinderen paaseitjes zoeken, het 'opa en oma-geroep' is niet van de lucht. En ik zie ons, EM en ik, met zijn tweeën en met de hond en dat is het dan. Vriendinnen kan ik niet opzoeken, want die zijn met eigen kinderen of familie bezig. Alles is gesloten. Maar ook: waar moet je altijd maar weer naartoe gaan? Enige vlucht van dit rotgevoel is een boek of tv. Dan maar even onderduiken in levens van anderen, zoals ook hier op het forum.
Ik voel me ondankbaar en vooral ontzettend schuldig over wat ik voel. En als ik EM zie, voel ik me nog heel veel schuldiger. Hij verdient zoveel beter!
En dank voor wat je zegt over eerlijkheid. Ik wil even nog heel eerlijk iets schrijven, iets wat me elke feestdag zo opbreekt.
Ik vind het rotdagen.
Niet alleen vanwege mijn kinderen die ik mis.
Ook vanwege familie die ik mis. Ik begrijp compleet niet hoe ze mij met zijn allen zo hebben kunnen laten vallen, zo gemakkelijk. Wat heeft het allemaal ooit betekend, wat heb ik ooit voor ze betekend? Ik vind het zo pijnlijk om bij al die feestdagen steeds weer te beseffen dat ik zo alleen ben (sorry, EM, maar je kunt niet alles goedmaken).
De tranen zitten erg hoog vandaag.
Ondanks het mooie weer, de zon.
Ja, ik voel heel veel leegte.
Ook nu mijn werk is afgelopen. Om het over de manier-waarop niet eens te hebben. Hoe nu verder? Hoe nu verder met mijn leven, wat wil ik? Ik wil een zinvolle invulling, ik wil iets betekenen voor anderen, ik wil mij met hart en ziel ergens voor inzetten. Als ik achterom kijk, zie ik wat ik bereikt heb en ik zie waarvoor ik gevochten heb. Nu is er een pas op de plaats en ik voel alleen maar leegte en verdriet en een niet weten waar te beginnen.
Bij de buren hoor ik de kleinkinderen paaseitjes zoeken, het 'opa en oma-geroep' is niet van de lucht. En ik zie ons, EM en ik, met zijn tweeën en met de hond en dat is het dan. Vriendinnen kan ik niet opzoeken, want die zijn met eigen kinderen of familie bezig. Alles is gesloten. Maar ook: waar moet je altijd maar weer naartoe gaan? Enige vlucht van dit rotgevoel is een boek of tv. Dan maar even onderduiken in levens van anderen, zoals ook hier op het forum.
Ik voel me ondankbaar en vooral ontzettend schuldig over wat ik voel. En als ik EM zie, voel ik me nog heel veel schuldiger. Hij verdient zoveel beter!
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
zondag 12 april 2009 om 19:47
Ach lieve EV..
Wat een pijn, verdriet en onmacht. Ik denk dat het nu niet zo uitmaakt als ik zeg dat je zo ontzettend waardevol bent. En dat EM een gelukkig man is met een vrouw als jou aan zijn zijde.
Je voelt dit nu zo en ik begrijp je. Maar wat onzettend pijnlijk om te lezen.
Die leegte is naar, zo naar. Verstoten door je familie. Waarom? Nergens om. Niet omdat jij jij bent. Maar omdat zij zij zijn.
Veel sterkte mooie vrouw.
Ik hoop dat het een klein beetje helpt, hier van je afschrijven.
Hanke, wat een fijne en oprechte post.
En wat fijn dat jij jij bent.
Ben stiekem heul erg benieuwd naar jouw Pasen, maar snap dat je het niet opschrijft hoor.
Appeltje, is het onrust? Of weet je gewoon echt even niet hoe je je voelt?
Hoop dat alles redelijk okee is..
Leuk Saar, een stapavond!
Ik moet ook nodig weer es, veel te lang geleden!
Sponge, ben benieuwd hoe het met jou gaat!
En Wurm, ik mis je hier!
Veel liefs, Ster.
Wat een pijn, verdriet en onmacht. Ik denk dat het nu niet zo uitmaakt als ik zeg dat je zo ontzettend waardevol bent. En dat EM een gelukkig man is met een vrouw als jou aan zijn zijde.
Je voelt dit nu zo en ik begrijp je. Maar wat onzettend pijnlijk om te lezen.
Die leegte is naar, zo naar. Verstoten door je familie. Waarom? Nergens om. Niet omdat jij jij bent. Maar omdat zij zij zijn.
Veel sterkte mooie vrouw.
Ik hoop dat het een klein beetje helpt, hier van je afschrijven.
Hanke, wat een fijne en oprechte post.
En wat fijn dat jij jij bent.
Ben stiekem heul erg benieuwd naar jouw Pasen, maar snap dat je het niet opschrijft hoor.
Appeltje, is het onrust? Of weet je gewoon echt even niet hoe je je voelt?
Hoop dat alles redelijk okee is..
Leuk Saar, een stapavond!
Ik moet ook nodig weer es, veel te lang geleden!
Sponge, ben benieuwd hoe het met jou gaat!
En Wurm, ik mis je hier!
Veel liefs, Ster.
zondag 12 april 2009 om 21:12
Potdikkie, ik mis jullie ook! Maar wat heerlijk dat er weer 'echtheid' te lezen is. Het weer echt ergens over gaat.
Ev, wat ontzettend herkenbaar, over de leegte en het verdriet met feestdagen.
Hanke, je blijft m'n wijze orakel!
Philomein, je klinkt alsof je steeds meer op jezelf en jou behoeftes gaat vertrouwen. Mooi om te lezen.
Iry, hoe lief wat je een tijdje terug schreef!
Lynne, Saar, Appel, Sponge: (f) fijn om jullie te lezen.
Ster, op een of andere manier maak ik me zorgen!
Ga zo door lieve vrouwen!
Ev, wat ontzettend herkenbaar, over de leegte en het verdriet met feestdagen.
Hanke, je blijft m'n wijze orakel!
Philomein, je klinkt alsof je steeds meer op jezelf en jou behoeftes gaat vertrouwen. Mooi om te lezen.
Iry, hoe lief wat je een tijdje terug schreef!
Lynne, Saar, Appel, Sponge: (f) fijn om jullie te lezen.
Ster, op een of andere manier maak ik me zorgen!
Ga zo door lieve vrouwen!
zondag 12 april 2009 om 22:25
Fijn je hier weer te zien Wurm!
Hoe is het met je?
Ster, hoe is het met jou?
Je schrijft zulke mooie en lieve woorden aan anderen, maar ik lees maar weinig over jou, hoe het met jou gaat.
Dat hoeft ook niet natuurlijk, maar ik vraag me af of er iets is dat je tegenhoudt daarin?
Die leegte, wel herkenbaar.
Ook hier de hele dag al tranen die hoog zaten en er inmiddels uit zijn.
Best heftig, al dat voelen ineens...
Hoe is het met je?
Ster, hoe is het met jou?
Je schrijft zulke mooie en lieve woorden aan anderen, maar ik lees maar weinig over jou, hoe het met jou gaat.
Dat hoeft ook niet natuurlijk, maar ik vraag me af of er iets is dat je tegenhoudt daarin?
Die leegte, wel herkenbaar.
Ook hier de hele dag al tranen die hoog zaten en er inmiddels uit zijn.
Best heftig, al dat voelen ineens...
zondag 12 april 2009 om 22:44
Wurm, fijn, je bent er weer!
Saar, bijgekomen van de cocktailavond?
Begrijpelijk dat het voelen heftig is, ik hoop dat je het kunt laten stromen als het komt. En dat het oplucht.
Hanke, wat weer een mooie post. Heerlijk zo'n fijne, stralende dag!
Sterretjee, ik sluit me helemaal aan bij je post naar EV.
Ook hier ondanks eigen gezin missen van familie met bijzondere dagen. Of het nu verjaardagen of feestdagen zijn. Het blijft een soort wond.
Geen paasei-smiley dus maar een boeket (f) (f) voor iedereen hier, ik ga nog even bankhangen.
Saar, bijgekomen van de cocktailavond?
Begrijpelijk dat het voelen heftig is, ik hoop dat je het kunt laten stromen als het komt. En dat het oplucht.
Hanke, wat weer een mooie post. Heerlijk zo'n fijne, stralende dag!
Sterretjee, ik sluit me helemaal aan bij je post naar EV.
Ook hier ondanks eigen gezin missen van familie met bijzondere dagen. Of het nu verjaardagen of feestdagen zijn. Het blijft een soort wond.
Geen paasei-smiley dus maar een boeket (f) (f) voor iedereen hier, ik ga nog even bankhangen.
maandag 13 april 2009 om 10:10
Yes Wurm, je bent er weer!
En zorgen..!? Echt nergens voor nodig!
Het gaat hier zo z'n gangetje. En vaak heb ik gewoon even niks over mezelf te schrijven. Of juist wel, maar kan ik de woorden niet vinden.
Hee Saar. Denk je dan ook aan bepaalde dingen of overkomt het je gewoon? Dat je opeens moet huilen en emotioneel wordt. Wel goed hoor, want weet dat je heel veel moeite hebt met het kunnen huilen.
Eindelijk komt het een beetje los...
Iedereen nog vrij vandaag he, denk ik?
Geniet ervan!
Laat het huis voor wat ie is. De boel de boel.
Ga lekker 't bos in, lees een goed boek of kruip onder je dekentje voor n lekkere feel goed movie.
Kortom: Vandaag is het jouw dag!
Liefs!
En zorgen..!? Echt nergens voor nodig!
Het gaat hier zo z'n gangetje. En vaak heb ik gewoon even niks over mezelf te schrijven. Of juist wel, maar kan ik de woorden niet vinden.
Hee Saar. Denk je dan ook aan bepaalde dingen of overkomt het je gewoon? Dat je opeens moet huilen en emotioneel wordt. Wel goed hoor, want weet dat je heel veel moeite hebt met het kunnen huilen.
Eindelijk komt het een beetje los...
Iedereen nog vrij vandaag he, denk ik?
Geniet ervan!
Laat het huis voor wat ie is. De boel de boel.
Ga lekker 't bos in, lees een goed boek of kruip onder je dekentje voor n lekkere feel goed movie.
Kortom: Vandaag is het jouw dag!
Liefs!
maandag 13 april 2009 om 19:45
Nog meer echtheid?
Vandaag met open dakje gereden, nee, niet ikzelf: deze keer zat ik niet op de driver's seat, maar EM, en hoefde ik niets anders dan alleen maar naar de classic rock top 100 te luisteren met de radio heel hard. EV met grote zonnebril op en een roze pet. Zo!
En ook dit is echt. Alles even uit mijn hoofd laten waaien en gewoon kijken naar al het moois wat weer in bloei staat overal. Dat zie ik óók. En ja, ook vandaag hoor ik weer kinderen spelen bij de buren, sjonge, ongelooflijk hoe vaak die mensen zitten te bbq-en, maar ik laat het vandaag minder binnenkomen.
Morgen zien we wel weer verder. Vandaag is ellende alles wat me dwarszit gelukkig even in de parkeerstand.
Hoe was jullie dag?
Vandaag met open dakje gereden, nee, niet ikzelf: deze keer zat ik niet op de driver's seat, maar EM, en hoefde ik niets anders dan alleen maar naar de classic rock top 100 te luisteren met de radio heel hard. EV met grote zonnebril op en een roze pet. Zo!
En ook dit is echt. Alles even uit mijn hoofd laten waaien en gewoon kijken naar al het moois wat weer in bloei staat overal. Dat zie ik óók. En ja, ook vandaag hoor ik weer kinderen spelen bij de buren, sjonge, ongelooflijk hoe vaak die mensen zitten te bbq-en, maar ik laat het vandaag minder binnenkomen.
Morgen zien we wel weer verder. Vandaag is ellende alles wat me dwarszit gelukkig even in de parkeerstand.
Hoe was jullie dag?
Alles is mooi wanneer het echt is - Sara Kroos
maandag 13 april 2009 om 19:57
maandag 13 april 2009 om 20:18
Hai lieve vrouwen,
Saar ik wou dat er een plaatje met tissues tussen zat maar geef je in ieder geval een dikke . Hoe voelen je tranen? Luchten ze je op, zijn ze intens verdrietig, zijn ze boos, zijn ze lekker of juist wanhopig of bevrijdend? Ik hoop dat je koppijn over gaat. Ik krijg ook vaak hoofdpijn van huilen maar dan vooral als ik het er net niet lekker genoeg uit kan gooien.
EV wat een mooie beschrijving van je dag. Heerlijk om in een cabrio lekker te cruisen samen. En fijn dat de mooie dingen er naast de nare dingen ook zijn. Dat is iets dat ik steeds meer leer: het hoort er allemaal even echt bij. Pijn maar ook blijdschap. Het is allemaal echt en naast elkaar, soms zelfs door elkaar.
Wij zijn vandaag naar een theater voorstelling geweest, ik kon natuurlijk ook niet weten toen ik boekte dat het zulk weer zou zijn
Het was wel leuk maar ik ben nog steeds niet helemaal lekker in mijn vel. Ik doe er niets drastisch mee maar ik voel me onrustig. Misschien goed om weer te gaan rennen. Dat hielp ooit heel goed. Maar ik heb er zoooooooo geen zin in.
Ik ben pas jarig geweest en het was de eerste keer dat ik jarig was sinds ik het contact met ex helemaal verbroken heb, nadat hij het contact met Philomien verbrak. Ik denk dat dat me ergens in mijn systeem raakt. Toch een soort verdriet of afscheids-achtig gevoel van iets waar ik zo lang in vast gezeten heb. Ooit een paar jaar vrijwillig en lange tijd op een zeer onprettige manier, maar toch. Het roept iets van verdriet op. Ik snap het aan de ene kant wel maar 'schaam' me er ook voor. Hoe kan ik nou gemis voelen van iemand die ik zo heb moeten/willen loslaten. Toch is het zo.
Saar ik wou dat er een plaatje met tissues tussen zat maar geef je in ieder geval een dikke . Hoe voelen je tranen? Luchten ze je op, zijn ze intens verdrietig, zijn ze boos, zijn ze lekker of juist wanhopig of bevrijdend? Ik hoop dat je koppijn over gaat. Ik krijg ook vaak hoofdpijn van huilen maar dan vooral als ik het er net niet lekker genoeg uit kan gooien.
EV wat een mooie beschrijving van je dag. Heerlijk om in een cabrio lekker te cruisen samen. En fijn dat de mooie dingen er naast de nare dingen ook zijn. Dat is iets dat ik steeds meer leer: het hoort er allemaal even echt bij. Pijn maar ook blijdschap. Het is allemaal echt en naast elkaar, soms zelfs door elkaar.
Wij zijn vandaag naar een theater voorstelling geweest, ik kon natuurlijk ook niet weten toen ik boekte dat het zulk weer zou zijn
Het was wel leuk maar ik ben nog steeds niet helemaal lekker in mijn vel. Ik doe er niets drastisch mee maar ik voel me onrustig. Misschien goed om weer te gaan rennen. Dat hielp ooit heel goed. Maar ik heb er zoooooooo geen zin in.
Ik ben pas jarig geweest en het was de eerste keer dat ik jarig was sinds ik het contact met ex helemaal verbroken heb, nadat hij het contact met Philomien verbrak. Ik denk dat dat me ergens in mijn systeem raakt. Toch een soort verdriet of afscheids-achtig gevoel van iets waar ik zo lang in vast gezeten heb. Ooit een paar jaar vrijwillig en lange tijd op een zeer onprettige manier, maar toch. Het roept iets van verdriet op. Ik snap het aan de ene kant wel maar 'schaam' me er ook voor. Hoe kan ik nou gemis voelen van iemand die ik zo heb moeten/willen loslaten. Toch is het zo.
maandag 13 april 2009 om 20:56
Hoi allemaal
Ik hoop dat jullie naast de emotionele momenten ook prettige momenten hebben gehad..
Hftig om telezen hoe jullie er allemaal (anders)mee omgaan ook al zit er wel een overeenkomst in;de gevoelens die dit soort dagen oproepen toetelaten en temogen voelen wat deze dan ook mogen zijn
Ik ben alleen naar mijn oma gegaan(SB was niet lekker en wilde thuis blijven) want daar komt de hele familie van mijn moeders kant elk jaar trouw.Aangezien mijn oma erg achteruit gaat (en dit ook het eerste jaar was dat er geeen eieren gezocht werden) vond ik het wel erg belangrijk om wel tegaan dus dan maar met het OV.Mijn oma is al alleen(weduwe) toen mijn moeder 9 was en vertikt het om in bijv. een aanleunwoning tegaan wonen of ietsdergelijks waar ze evt. wat aanspraak heeft.
Maar al met al ben ik blij dat ik toch gegaan ben want ik had me bijna laten weerhouden door de treinreis(moest 2 x overstappen ect) die achteraf best meeviel.Alleen kon ik op de terugweg niet meerijden met mijn broer en mijn zus dus wel want er was geen ruimte genoeg volgens mijn moeder(bleek later wel ruimte tezijn)Dat was weer even een bevestiging dat ik het toch altijd weer alleen uitzoeken moet(ben dakloos geweest en toen hebben ze me ook niet geholpen(of getracht tehelpen)Dus dat raakte even oudzeer...
Beetje onduidelijk misschien maar ik moest het toch even kwijt
Weet even niet tereageren verder op een ander,komt later wel(of niet)Zit nu helemaal vol met ......
Een voor jullie
Ik hoop dat jullie naast de emotionele momenten ook prettige momenten hebben gehad..
Hftig om telezen hoe jullie er allemaal (anders)mee omgaan ook al zit er wel een overeenkomst in;de gevoelens die dit soort dagen oproepen toetelaten en temogen voelen wat deze dan ook mogen zijn
Ik ben alleen naar mijn oma gegaan(SB was niet lekker en wilde thuis blijven) want daar komt de hele familie van mijn moeders kant elk jaar trouw.Aangezien mijn oma erg achteruit gaat (en dit ook het eerste jaar was dat er geeen eieren gezocht werden) vond ik het wel erg belangrijk om wel tegaan dus dan maar met het OV.Mijn oma is al alleen(weduwe) toen mijn moeder 9 was en vertikt het om in bijv. een aanleunwoning tegaan wonen of ietsdergelijks waar ze evt. wat aanspraak heeft.
Maar al met al ben ik blij dat ik toch gegaan ben want ik had me bijna laten weerhouden door de treinreis(moest 2 x overstappen ect) die achteraf best meeviel.Alleen kon ik op de terugweg niet meerijden met mijn broer en mijn zus dus wel want er was geen ruimte genoeg volgens mijn moeder(bleek later wel ruimte tezijn)Dat was weer even een bevestiging dat ik het toch altijd weer alleen uitzoeken moet(ben dakloos geweest en toen hebben ze me ook niet geholpen(of getracht tehelpen)Dus dat raakte even oudzeer...
Beetje onduidelijk misschien maar ik moest het toch even kwijt
Weet even niet tereageren verder op een ander,komt later wel(of niet)Zit nu helemaal vol met ......
Een voor jullie
maandag 13 april 2009 om 21:14
Hoi,
EV wat heerlijk, met dit weer in de cabrio. Fijn dat je kon genieten!
Philomein, ik vind het gevoel wat je beschrijft niet zo vreemd. Het is de vader van je kind (toch?), wellicht had je het allemaal anders gewild. Laat het toe hoor, schaam je er niet voor.
Sponge, (f) terug.
Ik heb het helemaal gehad, de hele dag in de tuin gewerkt. Sjonge, als m'n planten toch net zo weelderig zouden groeien als het onkruid...
Resultaat is zere rug maar ik ben blij met het resultaat. En nu de boel maar weer bijhouden. Het was wel lekker om de hele dag buiten te zijn en te genieten van alle vogels!
EV wat heerlijk, met dit weer in de cabrio. Fijn dat je kon genieten!
Philomein, ik vind het gevoel wat je beschrijft niet zo vreemd. Het is de vader van je kind (toch?), wellicht had je het allemaal anders gewild. Laat het toe hoor, schaam je er niet voor.
Sponge, (f) terug.
Ik heb het helemaal gehad, de hele dag in de tuin gewerkt. Sjonge, als m'n planten toch net zo weelderig zouden groeien als het onkruid...
Resultaat is zere rug maar ik ben blij met het resultaat. En nu de boel maar weer bijhouden. Het was wel lekker om de hele dag buiten te zijn en te genieten van alle vogels!
maandag 13 april 2009 om 23:07
Niets om je voor te schamen Philomein.
Hij is onderdeel geweest van je leven, jullie delen een stuk geschiedenis samen. En zullen altijd iets blijven delen in de vorm van je dochter.
Dat het nu iets van verdriet oproept vind ik niet zo vreemd.
Bedankt voor je knuffel, je krijgt er een terug van me
Spongebabe, kan me voorstellen dat het oud zeer bij je raakte.
Ik vind je wel een kanjer, want je doet het toch maar allemaal alleen. Hoe pijnlijk dat ook is...
Het huilen lucht niet echt op. Kan mezelf eerder wel voor de kop slaan. Stapavond heeft wel weer wat duidelijk gemaakt over hoe raar ik mij kan gedragen. Tov mannen bedoel ik dan.
Vertel er morgen misschien nog wel iets over.
Hij is onderdeel geweest van je leven, jullie delen een stuk geschiedenis samen. En zullen altijd iets blijven delen in de vorm van je dochter.
Dat het nu iets van verdriet oproept vind ik niet zo vreemd.
Bedankt voor je knuffel, je krijgt er een terug van me
Spongebabe, kan me voorstellen dat het oud zeer bij je raakte.
Ik vind je wel een kanjer, want je doet het toch maar allemaal alleen. Hoe pijnlijk dat ook is...
Het huilen lucht niet echt op. Kan mezelf eerder wel voor de kop slaan. Stapavond heeft wel weer wat duidelijk gemaakt over hoe raar ik mij kan gedragen. Tov mannen bedoel ik dan.
Vertel er morgen misschien nog wel iets over.
