Psyche
alle pijlers
Angststoornis
zaterdag 19 augustus 2017 om 11:44
Ik heb een angststoornis. Al jaren met ups en downs, maar nu zit ik in een flinke down. En heb het idee dat het nooit meer goed komt (terwijl ik best weer dat dat onzin is)
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
4 maanden geleden uitgevallen met veel lichamelijke klachten als vermoeidheid, spierpijn, vermoeide benen en duizeligheid. Bij mijn psych terecht gekomen en begonnen te werken aan de vermoeidheid. Oververmoeidheid staat altijd aan de basis van mijn angsten. Kreeg dus de diagnose overspannen. Bij mijn laatste bezoek aan de psych zijn we tot de conclusie gekomen dat de angststoornis niet zomaar weg gaat als mijn energie opgekrikt is.... tijd voor take 2. Het voelt als een soort vicieuze cirkel waarin ik gevangen zit.
Ben nu met terug van een angstige en vermoeiende vakantie met heel veel heimwee. Ik ben verdrietig, nerveus, gespannen en bang dat het altijd zo blijft. Ik ben getrouwd en moeder van het liefste (en het drukste) meisje van de wereld. Ik wil het zo graag goed doen voor hen, gewoon weer een vrolijke huisgenoot zijn die zich niet alleen maar angstig en nerveus voelt.
Wat zoek ik hier? Lotgenoten... mensen die in hetzelfde schuitje zitten en met een lach en een traan elkaar een steuntje in de rug kunnen geven. En hopelijk dan over een tijdje terug kunnen lezen en zien dat het echt wel beter wordt.
maandag 16 december 2019 om 19:12
Oh uit eten met de familie... dat is ook niet mijn favoriet... Ik kan me voorstellen dat je daar niet echt op zit te wachten. Misschien is t vlak bij je huis en kun je voor bv t dessert gaan en verder gewoon thuis eten.
Spannend zeg, morgen je echo. Gelukkig is t 's morgens, dan hoef je niet de hele dag te wachten. Ik wens je veel succes en ik denk aan je morgen ochtend. Laat je weten hoe t is gegaan?
Spannend zeg, morgen je echo. Gelukkig is t 's morgens, dan hoef je niet de hele dag te wachten. Ik wens je veel succes en ik denk aan je morgen ochtend. Laat je weten hoe t is gegaan?
dinsdag 17 december 2019 om 19:09
Ja, ik zou inderdaad een of meerdere gangen kunnen overslaan als het niet gaat. Hopelijk gaat het tegen die tijd weer wat beter met de eetlust. Ik ben ook afgevallen. Ik ben 1.80 lang en weeg nog maar 60 kilo met kleren en schoenen aan.
De echo zag er verder goed uit, het hartje klopt. Ik heb wel een cyste maar dat is niet ernstig, die verdwijnt waarschijnlijk vanzelf. Ben uitgerekend op 2 augustus.
De echo zag er verder goed uit, het hartje klopt. Ik heb wel een cyste maar dat is niet ernstig, die verdwijnt waarschijnlijk vanzelf. Ben uitgerekend op 2 augustus.
Groetjes!
woensdag 18 december 2019 om 11:11
Hallo allemaal,
Ik laat mezelf ook weer even horen
Allereerst fijn om te lezen dat alles goed is Libe en dat de echo er goed uit zag, hopelijk geeft het een beetje rust.
Hoe voel je je verder? Kun je wel een beetje genieten van je zwangerschap?
Herkenbaar wat ik lees hier over sporten.
Ik sport nog steeds op de sportschool maar ik merk dat ik het ook pittiger vind als een paar jaar terug.
Ik heb vanmorgen om 09.00u een groepsles gevolgd, maar moet nu echt bijkomen en de rest van de dag rustig aan doen. Het kost me echt bergen energie.
Precies wat je zegt Kaatje, het is in een uur tijd zoveel prikkels, de muziek, de mensen, in de kleedkamer al dat gekakel.
Maar ik heb wel een afspraak met mezelf gemaakt dat ik 2x per week ga en dan nog minimaal 1x joggen. Dat vind ik nog te doen en dan kom ik toch aan 3x per week sporten, in een goede week 4x.
Maar de tijd dat ik bijna elke dag ging of bijvoorbeeld twee lessen achter elkaar volgde is wel voorbij hoor.
Ik trek dat fysiek gewoon niet en ik wil me ook op andere dingen richten. Maar ik heb sporten wel nodig om me beter te voelen.
Hier gaat het trouwens niet slecht de laatste tijd, wel met vlagen heel nerveus. Maar ik ben nu 2 dagen vrij en dat is ook echt mijn redding...
Gewoon mijn dingen op mijn eigen tempo kunnen doen,.. zodra ik weer moet werken krijg ik weer die onrust, nerveus, naderhand moe/gespannen en overprikkeld. Vooral als het in de ochtend anders loopt of meteen druk is, dan sta ik naderhand echt als één bonk stress bij de bushalte en dat duurt weer even voordat dat uit mijn systeem is.
Maar nu lekker vrij dus een beetje bijkomen, vanmiddag even schilderen en een Kerstfilm kijken denk ik
Hoe gaat het met iedereen verder?
Ik laat mezelf ook weer even horen
Allereerst fijn om te lezen dat alles goed is Libe en dat de echo er goed uit zag, hopelijk geeft het een beetje rust.
Hoe voel je je verder? Kun je wel een beetje genieten van je zwangerschap?
Herkenbaar wat ik lees hier over sporten.
Ik sport nog steeds op de sportschool maar ik merk dat ik het ook pittiger vind als een paar jaar terug.
Ik heb vanmorgen om 09.00u een groepsles gevolgd, maar moet nu echt bijkomen en de rest van de dag rustig aan doen. Het kost me echt bergen energie.
Precies wat je zegt Kaatje, het is in een uur tijd zoveel prikkels, de muziek, de mensen, in de kleedkamer al dat gekakel.
Maar ik heb wel een afspraak met mezelf gemaakt dat ik 2x per week ga en dan nog minimaal 1x joggen. Dat vind ik nog te doen en dan kom ik toch aan 3x per week sporten, in een goede week 4x.
Maar de tijd dat ik bijna elke dag ging of bijvoorbeeld twee lessen achter elkaar volgde is wel voorbij hoor.
Ik trek dat fysiek gewoon niet en ik wil me ook op andere dingen richten. Maar ik heb sporten wel nodig om me beter te voelen.
Hier gaat het trouwens niet slecht de laatste tijd, wel met vlagen heel nerveus. Maar ik ben nu 2 dagen vrij en dat is ook echt mijn redding...
Gewoon mijn dingen op mijn eigen tempo kunnen doen,.. zodra ik weer moet werken krijg ik weer die onrust, nerveus, naderhand moe/gespannen en overprikkeld. Vooral als het in de ochtend anders loopt of meteen druk is, dan sta ik naderhand echt als één bonk stress bij de bushalte en dat duurt weer even voordat dat uit mijn systeem is.
Maar nu lekker vrij dus een beetje bijkomen, vanmiddag even schilderen en een Kerstfilm kijken denk ik
Hoe gaat het met iedereen verder?
maandag 23 december 2019 om 09:01
Yessss ik vive t knap dat je t sporten volhoudt. Zeker als je schrijft daar t je (naar t gewone sporten) nog veel energie kost. Zolang de balans voor jou nog steeds positief is een je er meer uit haalt, dan dat t je kost, zou ik t zeker blijven doen.
Hoe gaat t verder?
Libe hoever ben je nu? Heb je t al aan je omgeving verteld?
Hier gaat t wel oké. Gisteren een super gezellige middag gehad met vrienden. Dat was zo lang geleden, thuis gekomen nog wat met gezin gegeten en tv gekeken, maar daarna echt helemaal gesloopt. Niet gewoon moe, maar echt een soort uitgeput. En ik weet dat dat komt, want daar heb ik vaak na een hele drukke dag, maar het maakt me steeds angstig. Lichaam is helemaal in de stress stand, hart gaat als een idioot en ik krijg mijn adem niet goed. Vandaag gelukkig vrij, dus rustig aan.
Hoe gaat t verder?
Libe hoever ben je nu? Heb je t al aan je omgeving verteld?
Hier gaat t wel oké. Gisteren een super gezellige middag gehad met vrienden. Dat was zo lang geleden, thuis gekomen nog wat met gezin gegeten en tv gekeken, maar daarna echt helemaal gesloopt. Niet gewoon moe, maar echt een soort uitgeput. En ik weet dat dat komt, want daar heb ik vaak na een hele drukke dag, maar het maakt me steeds angstig. Lichaam is helemaal in de stress stand, hart gaat als een idioot en ik krijg mijn adem niet goed. Vandaag gelukkig vrij, dus rustig aan.
maandag 23 december 2019 om 12:39
Herkenbaar Kaatje dat uitgeputte gevoel, ik voel me regelmatig uitgeblust en dan is het ook een combinatie van vermoeidheid en ook nerveus/angstig en ook hyperventilatie. Wel leuk dat je het zo leuk hebt gehad met vrienden, dat is ook veel waard.
Hier gaat het even niet zo lekker.. heb echt te weinig oplaad tijd gehad en loop dus de hele tijd vermoeid en nerveus rond. Vanmorgen ook ongesteld geworden en werd vannacht al helemaal naar wakker, met buikpijn en depri. Vanmorgen beroerd opgestaan en voel me dan zo in mezelf gekeerd en heb dan echt even rust nodig.
Ben vanmorgen na een uurtje werken op vrijwilligerswerk naar huis gegaan.
Wilde me eigenlijk ziekmelden maar dit was de laatste dag voor de feestdagen dat ik moest werken dus ik ben toch even gegaan en heb in ieder geval iedereen nog fijne feestdagen gewenst.
Maar nu echt even niks.., het ging even best redelijk maar dat is sinds vorige week vrijdag weer bergafwaarts gegaan. Het was die dag zo rommelig op vrijwilligers werk.. ik stond als één bonk stress bij de bushalte en die halte is aan een drukke weg, ik dacht even dat ik gek werd...
Alles kwam zo hard binnen.. Zaterdag heb ik geen oplaad dagje gehad, moest nog cadeautjes kopen en ik kon gewoon geen keuzes maken en dan is alleen de zondag niet genoeg om bij te tanken...
Nu in ieder geval vakantie
Ik denk ook echt dat ik vandaag niet meer van de bank af kom, alleen voor eten en een kopje koffie.
Maar voor jou ook een rustig dagje? Hopelijk kom je ook een beetje tot rust en kun je ook een beetje bijtanken.
Hier gaat het even niet zo lekker.. heb echt te weinig oplaad tijd gehad en loop dus de hele tijd vermoeid en nerveus rond. Vanmorgen ook ongesteld geworden en werd vannacht al helemaal naar wakker, met buikpijn en depri. Vanmorgen beroerd opgestaan en voel me dan zo in mezelf gekeerd en heb dan echt even rust nodig.
Ben vanmorgen na een uurtje werken op vrijwilligerswerk naar huis gegaan.
Wilde me eigenlijk ziekmelden maar dit was de laatste dag voor de feestdagen dat ik moest werken dus ik ben toch even gegaan en heb in ieder geval iedereen nog fijne feestdagen gewenst.
Maar nu echt even niks.., het ging even best redelijk maar dat is sinds vorige week vrijdag weer bergafwaarts gegaan. Het was die dag zo rommelig op vrijwilligers werk.. ik stond als één bonk stress bij de bushalte en die halte is aan een drukke weg, ik dacht even dat ik gek werd...
Alles kwam zo hard binnen.. Zaterdag heb ik geen oplaad dagje gehad, moest nog cadeautjes kopen en ik kon gewoon geen keuzes maken en dan is alleen de zondag niet genoeg om bij te tanken...
Nu in ieder geval vakantie
Ik denk ook echt dat ik vandaag niet meer van de bank af kom, alleen voor eten en een kopje koffie. Maar voor jou ook een rustig dagje? Hopelijk kom je ook een beetje tot rust en kun je ook een beetje bijtanken.
maandag 23 december 2019 om 13:00
He yesss goed dat je voor jezelf gekozen heb met vrijwilligerswerk. Werk je veel?
Dat overweldigende gevoel dat alles op je af komt is zo herkenbaar. En soort kookpunt in je hersenen.
Ik ben vandaag even bij een vriendin langsgegaan. Gelukkig kent ze me goed en kan ik mezelf zijn. Ik was echt een beetje verdrietig omdat ik me gisteren weer zo mezelf voelde en daar dus later de rekening voor krijg. Ik word dan zo met mijn neus op de feiten gedrukt dat dit t dus is. Het is nu al zo lang zo, dat ik niet meer t gevoel heb, dat t beter wordt. En dat blijft lastig.
Ga je nog iets doen met de kerst? Wij gelukkig alleen met gezin en ouders, dus dat is wel chill.
Fijne dag vandaag een doe lekker rustig aan!!
Dat overweldigende gevoel dat alles op je af komt is zo herkenbaar. En soort kookpunt in je hersenen.
Ik ben vandaag even bij een vriendin langsgegaan. Gelukkig kent ze me goed en kan ik mezelf zijn. Ik was echt een beetje verdrietig omdat ik me gisteren weer zo mezelf voelde en daar dus later de rekening voor krijg. Ik word dan zo met mijn neus op de feiten gedrukt dat dit t dus is. Het is nu al zo lang zo, dat ik niet meer t gevoel heb, dat t beter wordt. En dat blijft lastig.
Ga je nog iets doen met de kerst? Wij gelukkig alleen met gezin en ouders, dus dat is wel chill.
Fijne dag vandaag een doe lekker rustig aan!!
maandag 23 december 2019 om 13:40
Oh dat acceptatie stuk, heel herkenbaar... Ik heb het daar ook nog steeds moeilijk mee.
Wel fijn dat je hebt kunnen bespreken met een vriendin, dat lucht toch altijd wel op, zeker als iemand je begrijpt.
Maar ik herken het helemaal, ik kan echt jaloers zijn op mensen die bergen energie hebben en heel veel ondernemen. Vanmorgen hoorde ik een collega tegen een andere collega praten over dat ze echt een gezelligheidsmens is en altijd in is voor een feestje enz.
Ik moet dan op de terugweg echt mijn tranen in houden op de fiets... dat soort dingen vind ik enorm confronterend en komen soms heel hard binnen, omdat ik ergens diep van binnen mezelf ook graag zo zou willen zien.
Ik werk momenteel 2 dagdelen, niet zoveel maar meer lukt me momenteel niet. Wordt snel opgeslokt en heb een tijdje 3 dagdelen gewerkt maar ik merkte gewoon dat dat teveel was.
Ik probeer me ook echt wel te richten op andere dingen en mezelf te blijven motiveren, maar vind het soms pittig omdat ik diep van binnen meer zou willen.
Ik heb mijn schriftje er net even bij gepakt, even wat dingen van me af schrijven vandaag, dat helpt me altijd wel.
Met Kerst vier ik het trouwens met familie, alleen 2e kerstdag, dus 1e kerstdag geen plannen, lekker rustig aan
Ook een hele fijne dag vandaag! En fijn om het hier even kwijt te kunnen.
Wel fijn dat je hebt kunnen bespreken met een vriendin, dat lucht toch altijd wel op, zeker als iemand je begrijpt.
Maar ik herken het helemaal, ik kan echt jaloers zijn op mensen die bergen energie hebben en heel veel ondernemen. Vanmorgen hoorde ik een collega tegen een andere collega praten over dat ze echt een gezelligheidsmens is en altijd in is voor een feestje enz.
Ik moet dan op de terugweg echt mijn tranen in houden op de fiets... dat soort dingen vind ik enorm confronterend en komen soms heel hard binnen, omdat ik ergens diep van binnen mezelf ook graag zo zou willen zien.
Ik werk momenteel 2 dagdelen, niet zoveel maar meer lukt me momenteel niet. Wordt snel opgeslokt en heb een tijdje 3 dagdelen gewerkt maar ik merkte gewoon dat dat teveel was.
Ik probeer me ook echt wel te richten op andere dingen en mezelf te blijven motiveren, maar vind het soms pittig omdat ik diep van binnen meer zou willen.
Ik heb mijn schriftje er net even bij gepakt, even wat dingen van me af schrijven vandaag, dat helpt me altijd wel.
Met Kerst vier ik het trouwens met familie, alleen 2e kerstdag, dus 1e kerstdag geen plannen, lekker rustig aan
Ook een hele fijne dag vandaag! En fijn om het hier even kwijt te kunnen.
vrijdag 27 december 2019 om 10:02
Hoi allemaal,
Al een tijdje niet geschreven, goed best goed! Ik heb jullie verhalen weer even gelezen.
Libe; fijn dat je echo goed was! Je gaat je vast beter voelen als de zwangerschap verder vordert.
Yesss; ik herken wel wat je schrijft. Sommige mensen lijken niet moe te worden van sociale gebeurtenissen. Ik heb een tijdje wat gelezen over introvert en extravert. Ik ben duidelijk t eerste en dan kosten sociale dingen gewoon energie; helemaal met veel mensen. Het schijnt dat extraverte mensen juist energie krijgen van mensen om zich heen. Probeer je dus niet vreemd te voelen dat jij dit niet hebt. Je bent echt de enige niet! Je hebt waarschijnlijk tijd nodig om weer op te laden na sociaal gezellig doen? Ik heb dat wel.
Wat ook een leuke persoonlijksheidstest is is die van Myers-Briggs. Ik heb daardoor meer over mezelf geleerd.
Kaatje; ben je de kerstdagen wat goed doorgekomen?
We zitten nu bijna een week op Vlieland, kon voordelig via vorige werk een huisje huren. Heerlijk natuurlijk! Ik zit alleen vlak voor mn menstruatie en dan heb ik zo'n last van mn angsten, pfffff. Een 'vreemde' omgeving werkt dan niet heel erg mee. Het voelt alsof ik open en bloot lig, alles komt ontzettend binnen. Nare nieuwsberichten, mijn eigen gedachten, kinderen die mot hebben
...In de middag knapt t vaak wat op.
Vorige x dat ik me zo rot voelde heb ik t ook op mn werk verteld. We zijn met zn vijfen en delen best veel privé dingen. Af en toe wordt er een traantje gelaten. Ik had even sterk t gevoel, ik geef me bloot, ook al doe ik dat echt niet snel. Was goed om te doen!
Al een tijdje niet geschreven, goed best goed! Ik heb jullie verhalen weer even gelezen.
Libe; fijn dat je echo goed was! Je gaat je vast beter voelen als de zwangerschap verder vordert.
Yesss; ik herken wel wat je schrijft. Sommige mensen lijken niet moe te worden van sociale gebeurtenissen. Ik heb een tijdje wat gelezen over introvert en extravert. Ik ben duidelijk t eerste en dan kosten sociale dingen gewoon energie; helemaal met veel mensen. Het schijnt dat extraverte mensen juist energie krijgen van mensen om zich heen. Probeer je dus niet vreemd te voelen dat jij dit niet hebt. Je bent echt de enige niet! Je hebt waarschijnlijk tijd nodig om weer op te laden na sociaal gezellig doen? Ik heb dat wel.
Wat ook een leuke persoonlijksheidstest is is die van Myers-Briggs. Ik heb daardoor meer over mezelf geleerd.
Kaatje; ben je de kerstdagen wat goed doorgekomen?
We zitten nu bijna een week op Vlieland, kon voordelig via vorige werk een huisje huren. Heerlijk natuurlijk! Ik zit alleen vlak voor mn menstruatie en dan heb ik zo'n last van mn angsten, pfffff. Een 'vreemde' omgeving werkt dan niet heel erg mee. Het voelt alsof ik open en bloot lig, alles komt ontzettend binnen. Nare nieuwsberichten, mijn eigen gedachten, kinderen die mot hebben
...In de middag knapt t vaak wat op. Vorige x dat ik me zo rot voelde heb ik t ook op mn werk verteld. We zijn met zn vijfen en delen best veel privé dingen. Af en toe wordt er een traantje gelaten. Ik had even sterk t gevoel, ik geef me bloot, ook al doe ik dat echt niet snel. Was goed om te doen!
maandag 30 december 2019 om 21:38
Hoi meiden,
Ik meld mij ook weer eens hier omdat ik de behoefte voel om van me af te schrijven. Het is een tijd aardig goed gegaan. Hoewel ik wel nog de lichamelijke klachten voelde kon ik wel mijn dingen doen. Ik ben voor 75 % herstelt op mijn werk, ik heb meer sociale contacten opgebouwd, kan beter naar buiten gaan en mijn dingen doen.
Nu is een paar maanden geleden besloten dat de afdeling waar ik werk gesloten. Ik werk nu op een kleinere locatie van de organisatie. Ook qua drukte en aantal collega's is het kleinschalig. Nu is het zo dat ik me met de klachten die ik nu nog ervaar ik mij wel staande kan houden op mijn huidige werk. Ik ken mijn collega's en zij mij. Ik kan mijn verhaal kwijt en wordt geaccepteerd zoals ik ben. Het is vertrouwd en dat verdwijnt nu. Ik zal naar de grote locatie moeten, nieuwe afdeling, collega's, gebouw en ander functie-inhoud. Ik heb al meegekeken op een afdeling en dit heeft ervoor gezorgd dat ik meer klachten heb nu. Ik heb dit ook aangegeven dat het inwerken wat meer gefaseerd zal moeten gaan zodat ik kan wennen en niet overspoeld raak. Hier was geen tijd voor, dus vanuit de afdeling is aangegeven dat ze niet verder gaan met mij. Dit is een behoorlijke domper. Nu heb een gesprek gehad op een andere afdeling vorige week, maar ik hoor niets en volgende week zit ik dus zonder werk. Ik heb weliswaar een vast contract en krijg wel doorbetaald maar ik voel me niet goed erbij, heb meer spanning en ben meer emotioneel. Waarom gebeurt dit net nu ik weer wat stabieler aan worden ben. Verder is er nog een overlijden binnen mijn familie en de uitvaart is ook nog wel een eind van huis. Alleen dat idee levert al spanning op laat staan de emoties die daarbij komen. Pff het wordt weer een pittige tijd die ik tegemoet ga. Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
Ik meld mij ook weer eens hier omdat ik de behoefte voel om van me af te schrijven. Het is een tijd aardig goed gegaan. Hoewel ik wel nog de lichamelijke klachten voelde kon ik wel mijn dingen doen. Ik ben voor 75 % herstelt op mijn werk, ik heb meer sociale contacten opgebouwd, kan beter naar buiten gaan en mijn dingen doen.
Nu is een paar maanden geleden besloten dat de afdeling waar ik werk gesloten. Ik werk nu op een kleinere locatie van de organisatie. Ook qua drukte en aantal collega's is het kleinschalig. Nu is het zo dat ik me met de klachten die ik nu nog ervaar ik mij wel staande kan houden op mijn huidige werk. Ik ken mijn collega's en zij mij. Ik kan mijn verhaal kwijt en wordt geaccepteerd zoals ik ben. Het is vertrouwd en dat verdwijnt nu. Ik zal naar de grote locatie moeten, nieuwe afdeling, collega's, gebouw en ander functie-inhoud. Ik heb al meegekeken op een afdeling en dit heeft ervoor gezorgd dat ik meer klachten heb nu. Ik heb dit ook aangegeven dat het inwerken wat meer gefaseerd zal moeten gaan zodat ik kan wennen en niet overspoeld raak. Hier was geen tijd voor, dus vanuit de afdeling is aangegeven dat ze niet verder gaan met mij. Dit is een behoorlijke domper. Nu heb een gesprek gehad op een andere afdeling vorige week, maar ik hoor niets en volgende week zit ik dus zonder werk. Ik heb weliswaar een vast contract en krijg wel doorbetaald maar ik voel me niet goed erbij, heb meer spanning en ben meer emotioneel. Waarom gebeurt dit net nu ik weer wat stabieler aan worden ben. Verder is er nog een overlijden binnen mijn familie en de uitvaart is ook nog wel een eind van huis. Alleen dat idee levert al spanning op laat staan de emoties die daarbij komen. Pff het wordt weer een pittige tijd die ik tegemoet ga. Hoe zouden jullie hiermee omgaan?
dinsdag 31 december 2019 om 10:33
Hey Gizmo, goed dat je weer mee schrijft. Wat jammer dat je niet op de kleine locatie kan blijven. Ik begrijp heel goed dat zo'n grote locatie veel meer onrust en prikkels met zich mee brengt. Jammer dat ze daarin zo weinig rekening met je houden. Ik zou even zelf informeren op die andere afdeling of ze je willen hebben. (Je kan ook mailen als je het niet wilt vragen). Dan weet je waar je aan toe bent. Probeer in elk geval te accepteren dat die afdeling waar je je zo slecht voelt een no go is voor jou. Leg je daar bij neer zonder je er schuldig of rot over te voelen. Als het hierdoor stopt op je werk, zou ik op zoek gaan naar ander werk. Misschien zelfs even een break nemen om psychisch tot rust te komen. Veel sterkte. En ook gecondoleerd met het overlijden van je familielid. Het zal het er op dit moment allemaal niet makkelijker op maken.
Ik voel me ziek, verkouden en koortsig. Mijn zwangerschapssymptomen zijn ineens helemaal weg, waardoor ik soms ga twijfelen of alles wel goed is, maar ik heb pas over 3 weken weer een echo.
Ik heb weer veel last van hartoverslagen, vind het doodeng. Vaak gebeurt het als ik vanuit rust ineens ga bewegen. Ook klopt mijn hart vaak heel hard. Verder voel ik me hormonaal best oke. Ik heb weinig last van angst. Ik denk dat het komt door de zwangerschapshormonen. Ik krijg zo'n vermoeden dat mijn angststoornis voor 90% wordt veroorzaakt door hormonale disbalans. Raar dat daar geen simpele oplossing voor is.
Nu maar hopen dat dat ellendige virus snel over is.
Ik voel me ziek, verkouden en koortsig. Mijn zwangerschapssymptomen zijn ineens helemaal weg, waardoor ik soms ga twijfelen of alles wel goed is, maar ik heb pas over 3 weken weer een echo.
Ik heb weer veel last van hartoverslagen, vind het doodeng. Vaak gebeurt het als ik vanuit rust ineens ga bewegen. Ook klopt mijn hart vaak heel hard. Verder voel ik me hormonaal best oke. Ik heb weinig last van angst. Ik denk dat het komt door de zwangerschapshormonen. Ik krijg zo'n vermoeden dat mijn angststoornis voor 90% wordt veroorzaakt door hormonale disbalans. Raar dat daar geen simpele oplossing voor is.
Nu maar hopen dat dat ellendige virus snel over is.
Groetjes!
dinsdag 31 december 2019 om 13:18
Yess lastig hè als je mensen hoort praten over alle leuke dingen die ze doen. Van mezelf ben ik best extravert en hou van gezelligheid, maar het kost me ook moeite.
Ik herken ook dat je schrijft dat je meer zou willen werken. Ik werk 3 dagdelen, en zou graag 3 volle dagen willen... maar ik weet ook dat ik dat niet ga trekken... maar t blijft lastig af en toe om trots te zijn op wat me wel lukt.
Matz heb je t overleeft op Vlieland? Wat een rottige planning om net dan voor je menstruatie te zitten...jouw puber ook zo opgewonden over vuurwerk? Hier staat de rugzak vol vuurwerk al klaar.. hij kan niet wachten...
Gizmo welkom terug !
wat een rot situatie op je werk joh! Verandering is altijd lastig. Je had toch een gesprek op een andere afdeling, heb je daar nog iets van gehoord? Misschien kun je met HR in gesprek om te kijken waar wel tijd is om je rustig in te werken?
Libe bah, griep tijdens de' feestdagen'. Niet leuk meis. Als je je nou onzeker voelt over je zwangerschap, kun je misschien vragen om een extra echo, gewoon om je gerust te stellen. Weet je verloskundige van je klachten? Dit is ook een moeilijke periode in je zwangerschap. Je ziet denk ik nog niets, voelt t niet, dus ik kan me nog herinneren van mijn eigen zwangerschappen dat ik dat ook lastig vond. Komt allemaal best goed
Hier gaat alles best goed. Deze dagen, hoe gezellig ik t ook vind, zijn anders dan gewoon en dat vindt mijn lijf niet leuk. Vanavond gaan we naar vrienden, we zijn eigenlijk altijd gewoon thuis, dus ik vind t best spannend.. normaal ga ik rond 10 uur naar bed, dus hoop dat ik t volhoud..
Voor iedereen een mooie jaarwisseling!!!
Ik herken ook dat je schrijft dat je meer zou willen werken. Ik werk 3 dagdelen, en zou graag 3 volle dagen willen... maar ik weet ook dat ik dat niet ga trekken... maar t blijft lastig af en toe om trots te zijn op wat me wel lukt.
Matz heb je t overleeft op Vlieland? Wat een rottige planning om net dan voor je menstruatie te zitten...jouw puber ook zo opgewonden over vuurwerk? Hier staat de rugzak vol vuurwerk al klaar.. hij kan niet wachten...
Gizmo welkom terug !
wat een rot situatie op je werk joh! Verandering is altijd lastig. Je had toch een gesprek op een andere afdeling, heb je daar nog iets van gehoord? Misschien kun je met HR in gesprek om te kijken waar wel tijd is om je rustig in te werken?
Libe bah, griep tijdens de' feestdagen'. Niet leuk meis. Als je je nou onzeker voelt over je zwangerschap, kun je misschien vragen om een extra echo, gewoon om je gerust te stellen. Weet je verloskundige van je klachten? Dit is ook een moeilijke periode in je zwangerschap. Je ziet denk ik nog niets, voelt t niet, dus ik kan me nog herinneren van mijn eigen zwangerschappen dat ik dat ook lastig vond. Komt allemaal best goed
Hier gaat alles best goed. Deze dagen, hoe gezellig ik t ook vind, zijn anders dan gewoon en dat vindt mijn lijf niet leuk. Vanavond gaan we naar vrienden, we zijn eigenlijk altijd gewoon thuis, dus ik vind t best spannend.. normaal ga ik rond 10 uur naar bed, dus hoop dat ik t volhoud..
Voor iedereen een mooie jaarwisseling!!!
dinsdag 31 december 2019 om 18:24
Kaatje, ik heb wel gezegd dat ik een angststoornis heb. Op dit moment vind ik het nog niet nodig om een extra echo te plannen, maar misschien denk ik daar volgende week anders over. Ik houd het in elk geval in gedachten.
Iedereen een fijne jaarwisseling, hier zijn ze nu al flink aan het knallen. Het lijkt zowaar oorlog buiten.
Iedereen een fijne jaarwisseling, hier zijn ze nu al flink aan het knallen. Het lijkt zowaar oorlog buiten.
Groetjes!
donderdag 2 januari 2020 om 22:07
Bedankt voor jullie reacties. Ik leef momenteel een beetje bij de dag en niet te ver vooruit te kijken. Vandaag de kerstspullen opgeruimd en met huis beetje bij beetje schoongemaakt. Morgen afscheid nemen van collega's op het werk, maar ik leg mezelf niets op. Als het me niet goed voelt ga ik niet. (dat weten ze ook) Daarna gaan ze nog naar een café in de stad. Als ik ga bekijk op dat moment of ik daar mee naar toe ga. Zaterdag begrafenis, zelfde verhaal. Als ik daar ben (het is niet naast de deur en dat is al een uitdaging!) bekijk ik of ik mee ga de kerk in, daarna of ik naar de begraafplaats ga en daarna of meega naar de lunchroom. Vervolgens naar huis en dan heb ik geen keuze en moet ik mijn laatste uurtjes werken. Zal blij zijn als deze week voorbij is.
Libe ik hoop voor je dat je dat virus snel kunt tackelen. Vervelend dat je je zo naar voelt. Ik denk zeker dat de hormonen daar een aandeel in hebben. Ik heb zelf ook het idee dat de overgang bij mij ook zeker meespeelt.
Kaatje fijn om te lezen dat het goed met je gaat. Hoe was je oudejaarsavond, heb je het kunnen volhouden allemaal?
Libe ik hoop voor je dat je dat virus snel kunt tackelen. Vervelend dat je je zo naar voelt. Ik denk zeker dat de hormonen daar een aandeel in hebben. Ik heb zelf ook het idee dat de overgang bij mij ook zeker meespeelt.
Kaatje fijn om te lezen dat het goed met je gaat. Hoe was je oudejaarsavond, heb je het kunnen volhouden allemaal?
vrijdag 3 januari 2020 om 08:29
Gizzmo, succes vandaag met het afscheid nemen. Zal een rare dag worden. Er komen werk veel nare dingen achter elkaar zeg voor je. Afscheid, uitvaart, laatste uurtjes werken.. Weet je al hoe wat er verder qua werk gepland/ geregeld is? Maar goed van je dat je t per keer bekijkt of t lukt of niet.. succes!
Oudjaarsavond was gezellig. Spelletjes gedaan, gekletst en vuurwerk gekeken.
Gelukkig zijn die vrienden van ons ook geen nachtbrakers, dus we waren aardig op tijd thuis.
Oudjaarsavond was gezellig. Spelletjes gedaan, gekletst en vuurwerk gekeken.
Gelukkig zijn die vrienden van ons ook geen nachtbrakers, dus we waren aardig op tijd thuis.
vrijdag 3 januari 2020 om 13:53
Allereerst de allerbeste wensen voor iedereen! Hopelijk allemaal fijne dagen gehad.kaatje71 schreef: ↑31-12-2019 13:18
Yess lastig hè als je mensen hoort praten over alle leuke dingen die ze doen. Van mezelf ben ik best extravert en hou van gezelligheid, maar het kost me ook moeite.
Ik herken ook dat je schrijft dat je meer zou willen werken. Ik werk 3 dagdelen, en zou graag 3 volle dagen willen... maar ik weet ook dat ik dat niet ga trekken... maar t blijft lastig af en toe om trots te zijn op wat me wel lukt.
Heel veel sterkte Gizmo en nog gecondoleerd
En Libe hopelijk weer een beetje opgeknapt?
Ik heb vanmorgen weer gewerkt, ben echt helemaal uit mijn ritme door de feestdagen.
Moe, beetje duizelig , vanmorgen last van mijn darmen, er tegenop zien.
Hebben jullie ook dat je altijd wel iets hebt om over te piekeren?
Er is altijd wel een trigger waar ik me dan weer even rot over voel.
yesss wijzigde dit bericht op 05-01-2020 12:22
32.92% gewijzigd
vrijdag 3 januari 2020 om 21:37
Sorry voor mijn klaagzang van vandaag.. maar baal ook gewoon even dat alles zo moeizaam gaat.
Had Kerst vakantie en er kwam weer zo weinig uit handen.
Het lukt me gewoon vaak niet om écht even door te pakken, wat andere mensen in een ochtend doen daar doe ik dan een week over
Heb momenteel ook een ochtend depressie dus kom slecht op gang waardoor ik de hele tijd achter mezelf aan hobbel.
Zoveel plannen in mijn hoofd wat ik dan in etappes doe en de ene keer kan ik daar beter mee omgaan als de andere keer, maar als ik dan weer zie wat andere mensen doen en aankunnen, dan kan ik daar echt van balen
Had Kerst vakantie en er kwam weer zo weinig uit handen.
Het lukt me gewoon vaak niet om écht even door te pakken, wat andere mensen in een ochtend doen daar doe ik dan een week over
Heb momenteel ook een ochtend depressie dus kom slecht op gang waardoor ik de hele tijd achter mezelf aan hobbel.Zoveel plannen in mijn hoofd wat ik dan in etappes doe en de ene keer kan ik daar beter mee omgaan als de andere keer, maar als ik dan weer zie wat andere mensen doen en aankunnen, dan kan ik daar echt van balen
dinsdag 7 januari 2020 om 11:09
Gizmo74 hoe gaat t met je? Heeft t gesprek met je reïntegratie coach nog iets opgeleverd?
Yesss sterkte, die ochtenden vallen ook niet mee hè?
Libe hoe gaat t ermee?
Hier gaat t helaas vandaag slecht. Het kan zo wisselen bij mij. Maar als t goed gaat, is t vaak een fijne lijn en hoeft er weinig te gebeuren. Vannacht erg slecht geslapen, last van hoofdpijn, buik deed pijn en kon gewoon niet slapen. Ik heb mijn werk af moeten zeggen en dat gebeurd echt heel zelden. Ik vind dat enorm moeilijk, het voelt als falen, ik ben mijn ritme kwijt en ik heb t gevoel dat ik mijn werk teleurstel en voor problemen zorg. Dit ook omdat ik steeds vaker dingen buiten kantoor mag doen. Zo zou ik ook vandaag iets voor klanten doen en nu loopt dat mis. Omdat we een klein kantoor zijn, is er niet zomaar iemand die dat overneemt. Ik ben bang dat ik nu geen extra dingen meer mag doen omdat ik dat niet aan kan. Ik had me er eigenlijk ook best druk om gemaakt, dus wie weet voel ik me daarom vandaag zo slecht. Maar ik vind t tegelijkertijd zo leuk om te doen.
ook schaam me dat ik me ziek meldt en heb geen idee wat ik meer mezelf aan moet op t moment. Gewoon voor mezelf zorgen en rustig aan doen, dat lukt niet met deze onrust en gevoelens.
Sorry voor deze ego post
Yesss sterkte, die ochtenden vallen ook niet mee hè?
Libe hoe gaat t ermee?
Hier gaat t helaas vandaag slecht. Het kan zo wisselen bij mij. Maar als t goed gaat, is t vaak een fijne lijn en hoeft er weinig te gebeuren. Vannacht erg slecht geslapen, last van hoofdpijn, buik deed pijn en kon gewoon niet slapen. Ik heb mijn werk af moeten zeggen en dat gebeurd echt heel zelden. Ik vind dat enorm moeilijk, het voelt als falen, ik ben mijn ritme kwijt en ik heb t gevoel dat ik mijn werk teleurstel en voor problemen zorg. Dit ook omdat ik steeds vaker dingen buiten kantoor mag doen. Zo zou ik ook vandaag iets voor klanten doen en nu loopt dat mis. Omdat we een klein kantoor zijn, is er niet zomaar iemand die dat overneemt. Ik ben bang dat ik nu geen extra dingen meer mag doen omdat ik dat niet aan kan. Ik had me er eigenlijk ook best druk om gemaakt, dus wie weet voel ik me daarom vandaag zo slecht. Maar ik vind t tegelijkertijd zo leuk om te doen.
ook schaam me dat ik me ziek meldt en heb geen idee wat ik meer mezelf aan moet op t moment. Gewoon voor mezelf zorgen en rustig aan doen, dat lukt niet met deze onrust en gevoelens.
Sorry voor deze ego post
dinsdag 7 januari 2020 om 12:07
Hoi, wat rot dat jullie je allemaal zo voelen momenteel! Het is ook heel erg de tijd van het jaar denk ik. Dit weer roept gewoon depressieve gevoelens op en al helemaal als je er nog verplichtingen bij hebt op het werk, kan het wel eens allemaal teveel worden! Neem gewoon even de rust en de tijd voor jezelf, ook al is dat makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk.
Met mij gaat het hormonaal op angstgebied momenteel wel goed. Ik ben alleen moe en uitgeput na alles wat ik doe. Zo moe heb ik me in tijden niet gevoeld, echt alles is te veel. Ik ben zo blij dat ik niet werk op het moment, want dat was een groot drama geworden vrees ik. Even geen verplichtingen, niets hoeven is echt zo belangrijk om de balans weer terug te vinden. Helaas houdt de maatschappij daar geen rekening mee.
Volgende week dinsdag is de tweede zwangerschapsecho en ik ben erg benieuwd, want ik kan nog steeds niet geloven dat ik zwanger ben. Ik heb echt even bevestiging nodig dat alles goed is en dat het hartje nog klopt.
Mijn feestdagen waren trouwens best oke verlopen. Het uit eten met kerst viel een klein beetje tegen (geen eetlust) maar ik heb het wel gedaan en met oud en nieuw was ik verkouden, maar heb ik gewoon rustig aangedaan en monopoly gespeeld met mijn familie en ben ik op tijd gaan slapen. Gelukkig ben ik inmiddels weer opgeknapt.
Sterkte allemaal, doe rustig aan. Neem de tijd voor jezelf Kaatje, dit gaat vanzelf weer over. Je zegt dat je normaal maar heel zelden je werk moet afzeggen, dus dan is het nu toch niet zo erg voor een keer? Ben maar lief voor jezelf.
Met mij gaat het hormonaal op angstgebied momenteel wel goed. Ik ben alleen moe en uitgeput na alles wat ik doe. Zo moe heb ik me in tijden niet gevoeld, echt alles is te veel. Ik ben zo blij dat ik niet werk op het moment, want dat was een groot drama geworden vrees ik. Even geen verplichtingen, niets hoeven is echt zo belangrijk om de balans weer terug te vinden. Helaas houdt de maatschappij daar geen rekening mee.
Volgende week dinsdag is de tweede zwangerschapsecho en ik ben erg benieuwd, want ik kan nog steeds niet geloven dat ik zwanger ben. Ik heb echt even bevestiging nodig dat alles goed is en dat het hartje nog klopt.
Mijn feestdagen waren trouwens best oke verlopen. Het uit eten met kerst viel een klein beetje tegen (geen eetlust) maar ik heb het wel gedaan en met oud en nieuw was ik verkouden, maar heb ik gewoon rustig aangedaan en monopoly gespeeld met mijn familie en ben ik op tijd gaan slapen. Gelukkig ben ik inmiddels weer opgeknapt.
Sterkte allemaal, doe rustig aan. Neem de tijd voor jezelf Kaatje, dit gaat vanzelf weer over. Je zegt dat je normaal maar heel zelden je werk moet afzeggen, dus dan is het nu toch niet zo erg voor een keer? Ben maar lief voor jezelf.
Groetjes!
dinsdag 7 januari 2020 om 12:51
Dank je wel voor je lieve woorden libe
Ik moet dat altijd van een ander horen, ik zou ze graag ook tegen mezelf willen zeggen (en geloven).
Die vermoeidheid kan echt door je zwangerschap komen. Nu wordt alles aangelegd bij de baby en dat kost energie kan ik me herinneren.
Houd t UWV rekening met je? of moet je nog solliciteren?
Ben je al aan fantaseren over bv t geslacht of namen aan t bedenken? Bij onze eerste wisten we meteen een jongensnaam, maar hadden tot de geboorte geen naam voor een meisje. Werd gelukkig een zoon!
. Wij wisten bij beide keren t geslacht niet. Zou jij dat wel willen weten?
Nou doe goed rustig aan... geef jezelf en je kleintje rust om te groeien.
Ik moet dat altijd van een ander horen, ik zou ze graag ook tegen mezelf willen zeggen (en geloven).
Die vermoeidheid kan echt door je zwangerschap komen. Nu wordt alles aangelegd bij de baby en dat kost energie kan ik me herinneren.
Houd t UWV rekening met je? of moet je nog solliciteren?
Ben je al aan fantaseren over bv t geslacht of namen aan t bedenken? Bij onze eerste wisten we meteen een jongensnaam, maar hadden tot de geboorte geen naam voor een meisje. Werd gelukkig een zoon!
. Wij wisten bij beide keren t geslacht niet. Zou jij dat wel willen weten?Nou doe goed rustig aan... geef jezelf en je kleintje rust om te groeien.
dinsdag 7 januari 2020 om 18:54
Hey Kaatje, ik hoop dat het inmiddels weer wat beter gaat soms heeft het even een paar dagen nodig....het is voor mij ook lastiger om tegen mezelf te zeggen dan tegen anderen trouwens.
Op dit moment heb ik me ziek gemeld bij het UWV, dus ik hoef niet te solliciteren. Maandag heb ik er wel een gesprek, dus ik ben benieuwd waar ze dan mee komen. Ik wil zeker wel het geslacht weten, kan bijna niet wachten. De namen daar waren we al over uit voordat ik zwanger werd, dus daar hoeven we geen discussie meer over te voeren haha.
Op dit moment heb ik me ziek gemeld bij het UWV, dus ik hoef niet te solliciteren. Maandag heb ik er wel een gesprek, dus ik ben benieuwd waar ze dan mee komen. Ik wil zeker wel het geslacht weten, kan bijna niet wachten. De namen daar waren we al over uit voordat ik zwanger werd, dus daar hoeven we geen discussie meer over te voeren haha.
Groetjes!
dinsdag 7 januari 2020 om 23:00
Wat vervelend Kaatje dat je je zo rot voelt. Je weet vast wel dat dit proces met ups en downs gaat. Alleen zijn die downe dagen zo moeilijk te handelen. Soms is het voor mij gewoon een kwestie van uitzitten/-zuchten en rustig mijn dagelijkse dingen blijven doen. Ook dit gaat weer over. Haal je geen dingen in je hoofd wat betreft je ziekmelden. Dit wil niet zeggen dat je geen extra dingen kunt doen. Misschien kun je de dingen samen doen/voorbereiden met een collega zodat je er niet helemaal alleen voor staat.
Libe wat spannend de geslachtsbepaling van je kindje. Wanneer krijg je de echo?
Het was een heftig weekje voor mij, maar mijn tactiek om alles stap voor stap te bekijken heeft goed uitgepakt. Er was wel spanning en emotie maar het was te hanteren door mezelf te zeggen ik moet niets en wat er ook gebeurd het is ok. De laatste uurtjes op het werk waren wel pittig en ik had moeite om mijn tranen in te houden. eenmaal in de auto kon ik de tranen wel laten gaan. Gisteren gesprek gehad met de coach, was wel verhelderend. En vandaag ik ben bezig met een sollicitatiebrief. Het is nog steeds een rare gewaarwording dat ik echt nooit meer terug kom op die werkplek.
Libe wat spannend de geslachtsbepaling van je kindje. Wanneer krijg je de echo?
Het was een heftig weekje voor mij, maar mijn tactiek om alles stap voor stap te bekijken heeft goed uitgepakt. Er was wel spanning en emotie maar het was te hanteren door mezelf te zeggen ik moet niets en wat er ook gebeurd het is ok. De laatste uurtjes op het werk waren wel pittig en ik had moeite om mijn tranen in te houden. eenmaal in de auto kon ik de tranen wel laten gaan. Gisteren gesprek gehad met de coach, was wel verhelderend. En vandaag ik ben bezig met een sollicitatiebrief. Het is nog steeds een rare gewaarwording dat ik echt nooit meer terug kom op die werkplek.
woensdag 8 januari 2020 om 09:08
Gizmo 74 wat een moeilijke zal dat geweest zijn voor je. Wat onwijs knap dat je zelf zo goed heb kunnen geruststellen en het stap voor stap heb bekeken.
Wat ik niet helemaal begrijp is dat je toch een vast contract heb, of niet,? Kunnen ze je dan niet ergens anders plaatsen? Nou in ieder geval veel sterkte de komende dagen.
bedankt voor je mooie woorden. Het gaat inderdaad met ups en downs en juist die down dagen hakken er in. Samen met mijn collega dingen voorbereiden is een goed idee, het lastige is dat ze een stuk jonger is dan ik ben en hoewel ze me nooit veroordeeld, weet ik dat ze t niet begrijpt, ze is zelfverzekerd en daardoor vind ik t soms lastig om me kwetsbaar op te stellen. Dus misschien toch weer meer van mezelf laten zien (dat deed ik voorheen wel meer, maar kreeg t idee dat ze er een beetje genoeg van kregen op werk).
Wat ik niet helemaal begrijp is dat je toch een vast contract heb, of niet,? Kunnen ze je dan niet ergens anders plaatsen? Nou in ieder geval veel sterkte de komende dagen.
bedankt voor je mooie woorden. Het gaat inderdaad met ups en downs en juist die down dagen hakken er in. Samen met mijn collega dingen voorbereiden is een goed idee, het lastige is dat ze een stuk jonger is dan ik ben en hoewel ze me nooit veroordeeld, weet ik dat ze t niet begrijpt, ze is zelfverzekerd en daardoor vind ik t soms lastig om me kwetsbaar op te stellen. Dus misschien toch weer meer van mezelf laten zien (dat deed ik voorheen wel meer, maar kreeg t idee dat ze er een beetje genoeg van kregen op werk).
