Zwanger
alle pijlers
Thuis vs ziekenhuisbevalling
maandag 6 januari 2020 om 10:06
Ik ben 32 weken zwanger (eerste kindje) en was er eerst heel zeker van dat ik in het ziekenhuis wilde bevallen. Nu twijfel ik; de zwangerschap loopt tot nu toe voorspoedig en een thuisbevalling lijkt me steeds mooier.
Herkent iemand dit? Ik hoor ook graag verhalen van mensen die ook twijfelen, of achteraf gezien liever in het ziekenhuis / thuis gebleven waren (als er geen medische indicatie is), en waarom
Mijn motivatie voor ziekenhuisbevalling: veiliger (hierover verschillen de meningen ook weer), als je pijnstilling wilt is dit sneller mogelijk
Voor thuis: lekker in eigen omgeving, daardoor meer ontspannen
Alvast bedankt voor jullie overwegingen / inzichten!
Herkent iemand dit? Ik hoor ook graag verhalen van mensen die ook twijfelen, of achteraf gezien liever in het ziekenhuis / thuis gebleven waren (als er geen medische indicatie is), en waarom
Mijn motivatie voor ziekenhuisbevalling: veiliger (hierover verschillen de meningen ook weer), als je pijnstilling wilt is dit sneller mogelijk
Voor thuis: lekker in eigen omgeving, daardoor meer ontspannen
Alvast bedankt voor jullie overwegingen / inzichten!
maandag 6 januari 2020 om 10:45
Ik zou het mezelf nooit vergeven als mn kindje overlijd doordat ik graag thuis wil bevallen
Niemand natuurlijk. Maar mijn verloskundige zegt dat er geen verschil in veiligheid is. Gynaecologen denken hier anders over voor zover ik weet. En van beide zijn er verhalen, lastige keus. Als ik ver weg zou wonen van het zkh zou ik wel zeker in het ziekenhuis willen bevallen.
stoffenenblik wijzigde dit bericht op 06-01-2020 10:46
Reden: Spelfout
Reden: Spelfout
0.14% gewijzigd
maandag 6 januari 2020 om 10:45
Van mijn tweede werd ik midden in de nacht wakker en bleek ik al aardig onderweg in de bevalling. Ik moest naar het ziekenhuis vanwege de eerdere keizersnee. Ik zal je zeggen dat ik, toen ik naar het ziekenhuis kon, ik bovenaan de trap stond en echt even niet wist hoe ik mezelf naar beneden moest gaan krijgen tussen de weeën door. Bang om te vallen als ik een wee zou krijgen op de trap. En toen nog in de auto. En toen nog uit de auto in de rolstoel. En toen naar de verlosafdeling. Echt, ik was overtuigd dat ik aan zou komen met een baby in mijn armen of zo. Dat bleek niet het geval. Ook dit keer een keizersnee. En maar goed ook, want de navelstreng zat 2x strak om het nekje.
Klinkt heel leuk en zen enzo, thuisbevallen. Maar ik ben dankbaar dat ik die 2x 3 dagen in het ziekenhuis mocht doorbrengen en nu 2 fantastische kinderen heb.
Klinkt heel leuk en zen enzo, thuisbevallen. Maar ik ben dankbaar dat ik die 2x 3 dagen in het ziekenhuis mocht doorbrengen en nu 2 fantastische kinderen heb.
maandag 6 januari 2020 om 10:48
Ik wilde in het ziekenhuis, precies omdat dat voor mijn gevoel veiliger was. We hadden alles geregeld: kraamhotel, rondleiding over de kraamafdeling gehad etc. Maar mijn kind dacht daar anders over. Dus die is thuis op de bank geboren want zelfs naar boven was geen optie meer. Achteraf vond ik het wel heel fijn om direct onder mijn eigen douche te kunnen en in mijn eigen bed te liggen.
Conclusie: regel wat je fijn vindt maar wees niet verbaasd als het compleet anders loopt.
Conclusie: regel wat je fijn vindt maar wees niet verbaasd als het compleet anders loopt.
maandag 6 januari 2020 om 10:50
Zo kan het dus ook nog! Daar sta je niet zo bij stil, bij een eerste. En een mooie conclusie, daar kan ik wel wat meeborboletas schreef: ↑06-01-2020 10:48Ik wilde in het ziekenhuis, precies omdat dat voor mijn gevoel veiliger was. We hadden alles geregeld: kraamhotel, rondleiding over de kraamafdeling gehad etc. Maar mijn kind dacht daar anders over. Dus die is thuis op de bank geboren want zelfs naar boven was geen optie meer. Achteraf vond ik het wel heel fijn om direct onder mijn eigen douche te kunnen en in mijn eigen bed te liggen.
Conclusie: regel wat je fijn vindt maar wees niet verbaasd als het compleet anders loopt.
maandag 6 januari 2020 om 10:52
Serieus? Hoe lang geleden is dat? In het ziekenhuis waar ik twee keer ben bevallen was het gewoon een kamer waar ik alleen lag, alleen ben bevallen en ook rustig onder mijn eigen douche kon.Gatinmijnsok schreef: ↑06-01-2020 10:29Het bevallen zelf maakte voor mij geen verschil, maar daarna gelijk onder mijn eigen douche en in mijn eigen bed ipv een gewassen worden en een ziekenhuiszaal was bij nummer 2 en 3 zoveel fijner.
Hier twee keer in het ziekenhuis. Eerste keer omdat ik drie hoog woonde zonder lift en ik echt niet mezelf met weeen die trappen af zag lopen. Maar goed ook, want de placenta kwam niet na de bevalling dus ik mocht nog even onder narcose. Bij de tweede moest ik dus in het ziekenuis bevallen.
maandag 6 januari 2020 om 10:53
En alles rondom de bevalling is vrijwel niet te plannen. Het leek me fijn om onder een douche te staan tijdens de weeen bijvoorbeeld. Speciaal krukje gekocht, grote zachte badhanddoek. Maar toen ik bezig was bij de eerste dacht ik alleen maar: laat mij maar lekker hier op de bank liggen. Moet ik me zeker hélemaal uitkleden, onder die douche en daarna hélemaal afdrogen en aankleden. Koekoek!Stoffenenblik schreef: ↑06-01-2020 10:50Zo kan het dus ook nog! Daar sta je niet zo bij stil, bij een eerste. En een mooie conclusie, daar kan ik wel wat mee
Lees je in in alle scenario's en laat je leiden door je bevalling. Als je denkt dat het maakbaar is, ga je je alleen maar teleurgesteld voelen. Gewoon go with the flow en hou je einddoel voor ogen: een gezond kindje en een gezonde moeder.
maandag 6 januari 2020 om 10:54
Hier twee keer een prima en vlotte ziekenhuisbevalling gehad. Al was ik liever thuis gebleven. Bij de eerste had ik een indicatie i.v.m. vleesbomen en bleek bij het breken van de vliezen dat dochter in het vruchtwater had gepoept (heel licht, maar toch...) waardoor ik ingeleid werd.
Bij de tweede wilde ik graag naar een kraamhotel, dat leek me een mooie tussenoplossing. Ik wilde namelijk graag in bad bevallen en in de auto met weeën leek me verschrikkelijk (bij een kraamhotel mag je eerder komen). En toen braken mijn vliezen en gebeurde er niks. Na 24 uur wordt je dan medisch en na 25 uur zette de weeën door... Dus alsnog met weeën in de auto. Ik ben drie kwartier in de verloskamer geweest en moest daarna nog blijven. Protocol.
Ik vond het een hoop gedoe en ongemak voor een uurtje te lang gebroken vliezen. En ik blijk best wel snel te bevallen... Een eventuele volgende keer hoop ik dan ook gewoon thuis te kunnen blijven. Voordat ik straks een kind krijg op de parkeerplaats van het ziekenhuis ofzo.
Probeer goed te bedenken wat bij jullie past TO. Heb het hier ook over met je verloskundige. Een kraamhotel zou ook een mogelijkheid zijn.
Bij de tweede wilde ik graag naar een kraamhotel, dat leek me een mooie tussenoplossing. Ik wilde namelijk graag in bad bevallen en in de auto met weeën leek me verschrikkelijk (bij een kraamhotel mag je eerder komen). En toen braken mijn vliezen en gebeurde er niks. Na 24 uur wordt je dan medisch en na 25 uur zette de weeën door... Dus alsnog met weeën in de auto. Ik ben drie kwartier in de verloskamer geweest en moest daarna nog blijven. Protocol.
Ik vond het een hoop gedoe en ongemak voor een uurtje te lang gebroken vliezen. En ik blijk best wel snel te bevallen... Een eventuele volgende keer hoop ik dan ook gewoon thuis te kunnen blijven. Voordat ik straks een kind krijg op de parkeerplaats van het ziekenhuis ofzo.
Probeer goed te bedenken wat bij jullie past TO. Heb het hier ook over met je verloskundige. Een kraamhotel zou ook een mogelijkheid zijn.
maandag 6 januari 2020 om 10:56
Ik had het geluk van snelle bevallingen, maar dat leverde vooral stress op bij naar het ziekenhuis rijden. Snel de kinderen bij de buren droppen, spullen pakken en dan maar hopen dat de baby niet onderweg kwam. Bij de jongste kreeg de verpleegkundige de deuren van de verloskamer niet open (Ja, echt!) en dacht ik serieus dat ik op een volle gang ging bevallen. Gelukkig redde ik het nog net tot in de verloskamer, waar een doortastende verpleegkundige nog snel een matras onder mijn voeten schoof.
Op die momenten had het mij zalig geleken als ik gewoon thuis had mogen blijven.
Voor de bevalling zelf maakte het mij niets uit overigens, dus ik zou vooral dat doen, waar je het beste gevoel bij hebt.
Op die momenten had het mij zalig geleken als ik gewoon thuis had mogen blijven.
Voor de bevalling zelf maakte het mij niets uit overigens, dus ik zou vooral dat doen, waar je het beste gevoel bij hebt.
maandag 6 januari 2020 om 10:59
Je hoeft niet nu te beslissen he, dat kan ook op het moment zelf nog. Voelt het goed om thuis te bevallen dan blijf je thuis en zo niet dan ga je naar het ziekenhuis. Wat trouwens geen garantie geeft dat ze plek voor je hebben als je geen medische indicatie hebt.
Ik ben in het ziekenhuis bevallen en had daarin geen keuze ivm vliezen die langer dan 24 uur gebroken waren. Het is mij heel goed bevallen. Maar goed ik wilde sowieso al in het ziekenhuis bevallen omdat ik destijds in een vrij gehorig appartement woonde op 2 hoog. Had er weinig zin in dat de buren konden "meegenieten" en als het mis zou gaan ik door de brandweer naar buiten getakeld moest worden
Een bevalling is zo persoonlijk en iedere bevalling is weer heel anders. Ik ken goede en slechte verhalen over zowel thuis als in het ziekenhuis bevallen. Ik zou doen wat voor jou goed voelt en dat weet je echt wel op het moment zelf.
Ik ben in het ziekenhuis bevallen en had daarin geen keuze ivm vliezen die langer dan 24 uur gebroken waren. Het is mij heel goed bevallen. Maar goed ik wilde sowieso al in het ziekenhuis bevallen omdat ik destijds in een vrij gehorig appartement woonde op 2 hoog. Had er weinig zin in dat de buren konden "meegenieten" en als het mis zou gaan ik door de brandweer naar buiten getakeld moest worden
Een bevalling is zo persoonlijk en iedere bevalling is weer heel anders. Ik ken goede en slechte verhalen over zowel thuis als in het ziekenhuis bevallen. Ik zou doen wat voor jou goed voelt en dat weet je echt wel op het moment zelf.
maandag 6 januari 2020 om 11:07
Dat is natuurlijk geen kwestie van een meningsverschil. Visie van die medici is ter herleiden tot onderzoek en cijfers.Stoffenenblik schreef: ↑06-01-2020 10:45mijn verloskundige zegt dat er geen verschil in veiligheid is. Gynaecologen denken hier anders over voor zover ik weet. En van beide zijn er verhalen, lastige keus.
In mijn geval had ik mijn eerste bevalling mogelijk niet overleefd als ik thuis was gebleven - ook niet met een spoedritje naar het ziekenhuis - en datzelfde geldt voor mijn kind. Nu uitgerekend van de tweede en ik hoop van harte dat ik niet word overvallen door een snelle bevalling, en op tijd in het ziekenhuis beland.
maandag 6 januari 2020 om 11:07
ik wilde bij mijn eerste perse thuis bevallen. Dat ging niet goed en eindigde in een drama in het ziekenhuis. Thank god voor (spoed ) keizersnedes . Kind had het anders niet overleefd. Daarna mag je alleen maar in het ziekenhuis bevallen. Kind 2 was geplande ks en dat ging eigenlijk prima. Ik had bepaalde dingen rondom de bevalling afgesproken en die kwamen ze na.
Derde kind zou ook ks worden, maar wilde (en mocht) het toch zelf proberen.. Ondanks het medische circus eromheen heb ik echt een fijne bevalling gehad, die niet is uitgelopen op een KS.
Ik wil hiermee maar zeggen dat een ziekenhuisbevalling niet perse naar is. En ja.. soms is het een medisch gedoe maar ik heb dat echt niet als naar ervaren. Iedereen was ontzettend lief voor me en hielden, voor zover dat mogelijk was, rekening met mijn wensen.
Wel heb ik het belang gezien van het maken van duidelijke afspraken rondom die bevalling. Dus maak een realistisch bevallingsplan en wees duidelijk in wat je wel en niet wil en zorg dat je partner dit ook weet zodat , als je het zelf niet meer kunt vertellen, je partner dit wel voor je kan doen.
Derde kind zou ook ks worden, maar wilde (en mocht) het toch zelf proberen.. Ondanks het medische circus eromheen heb ik echt een fijne bevalling gehad, die niet is uitgelopen op een KS.
Ik wil hiermee maar zeggen dat een ziekenhuisbevalling niet perse naar is. En ja.. soms is het een medisch gedoe maar ik heb dat echt niet als naar ervaren. Iedereen was ontzettend lief voor me en hielden, voor zover dat mogelijk was, rekening met mijn wensen.
Wel heb ik het belang gezien van het maken van duidelijke afspraken rondom die bevalling. Dus maak een realistisch bevallingsplan en wees duidelijk in wat je wel en niet wil en zorg dat je partner dit ook weet zodat , als je het zelf niet meer kunt vertellen, je partner dit wel voor je kan doen.
maandag 6 januari 2020 om 11:10
Verschil in veiligheid durf ik wel te betwisten eerlijk gezegd, ondanks dat ik de mogelijkheid om thuis te bevallen prima vind. Mijn verloskundige was blij dat ik met no. 1 in het ziekenhuis eindigde omdat het écht aan alle kanten fout ging thuis..Stoffenenblik schreef: ↑06-01-2020 10:45Ik zou het mezelf nooit vergeven als mn kindje overlijd doordat ik graag thuis wil bevallen
maandag 6 januari 2020 om 11:11
maandag 6 januari 2020 om 11:11
maandag 6 januari 2020 om 11:15
Ik denk dat je sowieso een bezoekje moet brengen aan het ziekenhuis om te zien hoe de verloskamers etc eruit zien , ook als je denkt thuis te gaan bevallen. Dan komt het niet zo rauw op je dak vallen als je bevalling toch eindigt in het ziekenhuis. Ik deed dat niet , en buiten het drama rondom die bevalling, was het ziekenhuis mij ook nog eens totaal vreemd. Ik moest A. naar een ander ziekenhuis dan mijn eigen woonplaats (want vol ) en B ik had totaal geen rekening gehouden met een ziekenhuis bevalling.. Donderde ik even van mijn roze bevallingswolk zeg !
maandag 6 januari 2020 om 11:15
Ik wilde perse een ziekenhuisbevalling, helemaal naar een bepaalde verloskundige andere kant van de stad want die was aangesloten en voelde goed etc.
Ik beviel met een wildvreemde verloskundige en thuis.
Ik vond het qua gekrijs niet zo prettig voor de buren maar die zeiden beleefd niks te hebben gehoord.
Verder was het inderdaad heel lekker dat je gewoon in je bed blijft en alles om je heen wordt geregeld en gedaan. Je door anderen verschoonde bed weer in, ze maken ook nog een hapje eten en lekker dutten met je baby in je eigen bed. Terwijl iedereen roept dat je keihard hebt gewerkt en je rustig aan moet doen en vooral even moet slapen.
Ik beviel met een wildvreemde verloskundige en thuis.
Ik vond het qua gekrijs niet zo prettig voor de buren maar die zeiden beleefd niks te hebben gehoord.
Verder was het inderdaad heel lekker dat je gewoon in je bed blijft en alles om je heen wordt geregeld en gedaan. Je door anderen verschoonde bed weer in, ze maken ook nog een hapje eten en lekker dutten met je baby in je eigen bed. Terwijl iedereen roept dat je keihard hebt gewerkt en je rustig aan moet doen en vooral even moet slapen.
maandag 6 januari 2020 om 11:17
Mijn schoonzus is arts, we hadden het er laatst nog over. Er stond in de krant dat de reden van het redelijk hoge babysterfte cijfer in Nederland was dat verloskundigen en ziekenhuizen niet goed communiceren. Volgens haar is dit niet waar en komt het grotendeels door de thuisbevallingen. Tja, wat is waarheid? Ik weet het niet.Stoffenenblik schreef: ↑06-01-2020 10:45Ik zou het mezelf nooit vergeven als mn kindje overlijd doordat ik graag thuis wil bevallen
maandag 6 januari 2020 om 11:23
maandag 6 januari 2020 om 11:29
Zorg gewoon dat je alles in huis hebt voor een thuisbevalling en dat je je ziekenhuistas klaar hebt staan (moet sowieso bij thuisbevallingen). Bed als ie te laag is op klossen enz.
Je moet sowieso thuis beginnen en als dat tijdens de bevalling goed voelt blijf je lekker thuis en anders vertrek je alsnog naar het ziekenhuis.
Mijn oudste is in het zh geboren. Leek me handiger omdat ik destijds nog thuis woonde. Ik vond het verschrikkelijk. Het begon rustig en toen de vk weer kwam zat ik binnen twee uur al op 8cm. Dus werd ik de auto ingeschoven. Ik had rugweeën en elke hobbel in de weg voelde vreselijk. In het ziekenhuis aangekomen had ik volledige ontsluiting maar moest daar wachten en persweeën ophouden omdat het enorm druk was en geen personeel beschikbaar. Ondertussen, door het wachten, poepte zoon in het vw en moest ik eigenlijk nog langer wachten op een gyn. Gelukkig vond de vk het uiteindelijk wel best en moest ik maar gaan persen. De gyn kwam pas toen zoon geboren was. We moesten door het meconium ook nog een nacht blijven, op zaal. Rotbedden, blerg.
De tweede is dan ook lekker thuis geboren. Had overigens ook niet anders gekund want dat ging veel te snel. Ik vond dat heerlijk. Lekker thuis, fijn voor zoon ook en geen heen en weer gehannes. Er was toen een hittegolf dus konden lekker koel binnenblijven.
Derde is ook thuis geboren en ook dat ging heel voorspoedig. Alleen bleef ik maar bloeden. Ik blijk, vrij zeldzaam, niet op oxytocine te reageren (een spuit die je vaak na de bevalling krijgt om je baarmoeder te laten samentrekken). Dat ontdekten ze trouwens bij de vierde bevalling. Dus met spoed naar het ziekenhuis. De partushulp heeft ondertussen alles schoon gemaakt, heel fijn. De behandeling in het ziekenhuis was niet fijn. Wat de gyn deed dat moest maar vervolgens deed de ene vpk mijn infuus omhoog, de ander deed hem uit. Hierdoor raakte de boel verstopt en moest ik opnieuw geprikt worden. Zo ging dat nog even door. En tot slot, na al het gedoe werd ik zo, zonder gewassen te zijn en zonder kleren, enkel alleen in een bebloed bed op een kamer gezet. Toen ik vroeg of ik me ook even mocht wassen was het allemaal maar lastig. Lag ik ook nog op een kamer met iemand die of keihard lag te snurken of keihard tegen haar baby sprak. Vreselijk.
De vierde moest in het ziekenhuis ivm de bevalling van de derde. Ook weer veel bloedverlies en toen ontdekten ze dus dat ik niet op oxy reageer en een luie baarmoeder heb. Maar hier mochten we na drie uur weer naar huis. Overigens wel ook weer met volledige ontsluiting aangekomen in het zh. Dochter is in de vliezen geboren.
De vijfde moest ook in het zh en daar mochten we ook na drie uurtjes weer naar huis. Ook met volledige ontsluiting aangekomen. Ik beval heel snel. Deze bevalling was zonder ontsluitingsweeën.
Je moet sowieso thuis beginnen en als dat tijdens de bevalling goed voelt blijf je lekker thuis en anders vertrek je alsnog naar het ziekenhuis.
Mijn oudste is in het zh geboren. Leek me handiger omdat ik destijds nog thuis woonde. Ik vond het verschrikkelijk. Het begon rustig en toen de vk weer kwam zat ik binnen twee uur al op 8cm. Dus werd ik de auto ingeschoven. Ik had rugweeën en elke hobbel in de weg voelde vreselijk. In het ziekenhuis aangekomen had ik volledige ontsluiting maar moest daar wachten en persweeën ophouden omdat het enorm druk was en geen personeel beschikbaar. Ondertussen, door het wachten, poepte zoon in het vw en moest ik eigenlijk nog langer wachten op een gyn. Gelukkig vond de vk het uiteindelijk wel best en moest ik maar gaan persen. De gyn kwam pas toen zoon geboren was. We moesten door het meconium ook nog een nacht blijven, op zaal. Rotbedden, blerg.
De tweede is dan ook lekker thuis geboren. Had overigens ook niet anders gekund want dat ging veel te snel. Ik vond dat heerlijk. Lekker thuis, fijn voor zoon ook en geen heen en weer gehannes. Er was toen een hittegolf dus konden lekker koel binnenblijven.
Derde is ook thuis geboren en ook dat ging heel voorspoedig. Alleen bleef ik maar bloeden. Ik blijk, vrij zeldzaam, niet op oxytocine te reageren (een spuit die je vaak na de bevalling krijgt om je baarmoeder te laten samentrekken). Dat ontdekten ze trouwens bij de vierde bevalling. Dus met spoed naar het ziekenhuis. De partushulp heeft ondertussen alles schoon gemaakt, heel fijn. De behandeling in het ziekenhuis was niet fijn. Wat de gyn deed dat moest maar vervolgens deed de ene vpk mijn infuus omhoog, de ander deed hem uit. Hierdoor raakte de boel verstopt en moest ik opnieuw geprikt worden. Zo ging dat nog even door. En tot slot, na al het gedoe werd ik zo, zonder gewassen te zijn en zonder kleren, enkel alleen in een bebloed bed op een kamer gezet. Toen ik vroeg of ik me ook even mocht wassen was het allemaal maar lastig. Lag ik ook nog op een kamer met iemand die of keihard lag te snurken of keihard tegen haar baby sprak. Vreselijk.
De vierde moest in het ziekenhuis ivm de bevalling van de derde. Ook weer veel bloedverlies en toen ontdekten ze dus dat ik niet op oxy reageer en een luie baarmoeder heb. Maar hier mochten we na drie uur weer naar huis. Overigens wel ook weer met volledige ontsluiting aangekomen in het zh. Dochter is in de vliezen geboren.
De vijfde moest ook in het zh en daar mochten we ook na drie uurtjes weer naar huis. Ook met volledige ontsluiting aangekomen. Ik beval heel snel. Deze bevalling was zonder ontsluitingsweeën.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
maandag 6 januari 2020 om 11:35
Dat was voor mij een voorwaarde voor een thuisbevalling: vertrouwen hebben dat de verloskundige het goed zou inschatten als verkassen naar het ziekenhuis nodig was. En dat is natuurlijk ook gewoon hun vak.JonathanStrange schreef: ↑06-01-2020 10:44Bevallen is gewoon een heftige zaak, het gaat heel vaak heel goed, maar het kan ook heel erg misgaan, helaas. In mijn geval had ik het zelf mogelijk niet overleefd als ik thuis was bevallen, die optie is er ook nog. Ik ben de kordate verloskundige nog steeds dankbaar die me met 8 cm ontsluiting en persweeen in de auto zette richting ziekenhuis (kwam met 10cm in de verloskamer aan).
Ik ben thuis en in het ziekenhuis (met medische indicatie) bevallen, en voor de bevalling zelf maakte het me weinig uit waar ik was. Ná de bevalling was thuis veel fijner: gewoon onder mijn eigen douche en daarna nog drie meter lopen naar mijn slaapkamer die alweer helemaal was opgeruimd, en niet onder een ziekenhuis douche en daarna in de auto.
maandag 6 januari 2020 om 11:38
Ik zou het thuis trouwens mogelijk ook niet overleefd hebben, had een fluxus, dan wordt de placenta niet geboren. Gelukkig was in het ziekenhuis en stond de gynaecoloog naast me toen mijn kind geboren werd. Dus die hoefde alleen even haar OK kleding aan te trekken en ik kon meteen door.
Freedom is just another word for nothing left to lose - Janis Joplin
maandag 6 januari 2020 om 11:44
Krap 4 weken geleden bevallen van de eerste. Probleenloze zwangerschap gehad (fysiek gezien)
ELKE vrouw in mijn familie heeft bevallingen van 24 uur plus. Daar was ik dus compleet op ingesteld. Bewust gekozen voor het ziekenhuis. Ik had bedacht daar al snel heen te willen. Maar goed dat ik dat heb gedaan.
Uiteindelijk bleek ik namelijk de uitzondering op de familie regel en beval ik vlot. Denk: in 2 uur van 3 naar 10 centimeter. Ik vond het heel fijn in het ziekenhuis te zijn. Mijn man is de rust zelve, die krijg je echt niet gek, maar je vrouw zien bevallen is super, super heftig. Hij vond het fijn "expertise" in de buurt te hebben. Ik was zo van de wereld dat je me in een volle bioscoopzaal had kunnen leggen en ik het alsnog prima had gevonden.
Ik ben trouwens blij dat ik niet met 8 centimeter nog de auto in moest, want dan had ik met een weeën storm de kore rit echt NIET tof gevonden. Vond het nu al niet prettig om te moeten zitten en heb echt gegild tijdens de weeën in de auto. Bij 10 centimeter hebben de gyn en de verpleging moeten lullen als brugman om mij dat bed in te krijgen, want ik vond bewegen echt de hel op dat moment en was vastbesloten te blijven liggen waar ik lag (onder het bed op de vloer
)
Hier trouwens een eigen suite in het ziekenhuis, met bed voor man, keuken en eigen badkamer!
ELKE vrouw in mijn familie heeft bevallingen van 24 uur plus. Daar was ik dus compleet op ingesteld. Bewust gekozen voor het ziekenhuis. Ik had bedacht daar al snel heen te willen. Maar goed dat ik dat heb gedaan.
Uiteindelijk bleek ik namelijk de uitzondering op de familie regel en beval ik vlot. Denk: in 2 uur van 3 naar 10 centimeter. Ik vond het heel fijn in het ziekenhuis te zijn. Mijn man is de rust zelve, die krijg je echt niet gek, maar je vrouw zien bevallen is super, super heftig. Hij vond het fijn "expertise" in de buurt te hebben. Ik was zo van de wereld dat je me in een volle bioscoopzaal had kunnen leggen en ik het alsnog prima had gevonden.
Ik ben trouwens blij dat ik niet met 8 centimeter nog de auto in moest, want dan had ik met een weeën storm de kore rit echt NIET tof gevonden. Vond het nu al niet prettig om te moeten zitten en heb echt gegild tijdens de weeën in de auto. Bij 10 centimeter hebben de gyn en de verpleging moeten lullen als brugman om mij dat bed in te krijgen, want ik vond bewegen echt de hel op dat moment en was vastbesloten te blijven liggen waar ik lag (onder het bed op de vloer
)Hier trouwens een eigen suite in het ziekenhuis, met bed voor man, keuken en eigen badkamer!
