Relaties
alle pijlers
zwanger en vriend is vreemgegaan
vrijdag 17 april 2009 om 10:43
Hallo mensen,
Ik zit met een groot probleem. Ik ben nu 4 maanden zwanger en mijn vriend heeft vorige week verteld dat hij vreem is gegaan. Hij heeft een meisje leren kennen en heeft haar 3 keer gezien waarvan hij 1 keer de nacht met haar heeft doorgebracht. Hij kon niet leven met deze leugen en heeft alles dus meteen opgebiecht. Die avond heb ik hem gevraagd te vertrekken. Vanaf dat moment zijn we wel dagelijks in gesprek op zijn initiatief. Hij geeft aan verliefd te zijn en hij zegt dat hij op dit moment geen gevoelens heeft voor mij. Op dit moment zijn we 8,5 jaar samen en we hebben zo onze ups en downs gehad, zoals iedere relatie deze kent. Hij is helemaal in de war, geeft aan met zichzelf in de knoei te zitten en hij twijfelt over de toekomst met mij. Vervolgens geeft hij aan dat hij in gesprek wil blijven met mij, alleen met mij en niemand anders. Hij heeft haar laten weten dat ie met mij in gesprek is en dat dit redelijk goed verloopt en dat hij nu maar met 1 ding tegelijk bezig kan zijn. Afgelopen dinsdag heeft hij mij laten weten dat hij een goed gevoel heeft over onze gesprekken en dat hij er alles aan wil doen om onze relatie te redden. Een dag later spreek ik hem en dan is hij weer negatief en weet ie het allemaal niet meer.
Hij wil rust om na te denken en zijn hoofd leeg te maken.
Ik zit met zoveel vragen in mijn hoofd en hij blijft aangeven dat hij al een hele tijd niet meer weet wat hij voor mij voelt maar dit heeft hij nooit uitgesproken. Ook zijn lichaamstaal heeft mij dit niet laten zien, niemand heeft dit aan zien komen. Iedereen staat verstelt van zijn gedrag op dit moment maar niemand hefet er grip op.
Ik wil hem de tijd geven die hij nodig heeft en hem niet verder weg duwen maar ik weet niet of ik hier goed aan doe.
Iemand hier ervaring mee?
Ik zit met een groot probleem. Ik ben nu 4 maanden zwanger en mijn vriend heeft vorige week verteld dat hij vreem is gegaan. Hij heeft een meisje leren kennen en heeft haar 3 keer gezien waarvan hij 1 keer de nacht met haar heeft doorgebracht. Hij kon niet leven met deze leugen en heeft alles dus meteen opgebiecht. Die avond heb ik hem gevraagd te vertrekken. Vanaf dat moment zijn we wel dagelijks in gesprek op zijn initiatief. Hij geeft aan verliefd te zijn en hij zegt dat hij op dit moment geen gevoelens heeft voor mij. Op dit moment zijn we 8,5 jaar samen en we hebben zo onze ups en downs gehad, zoals iedere relatie deze kent. Hij is helemaal in de war, geeft aan met zichzelf in de knoei te zitten en hij twijfelt over de toekomst met mij. Vervolgens geeft hij aan dat hij in gesprek wil blijven met mij, alleen met mij en niemand anders. Hij heeft haar laten weten dat ie met mij in gesprek is en dat dit redelijk goed verloopt en dat hij nu maar met 1 ding tegelijk bezig kan zijn. Afgelopen dinsdag heeft hij mij laten weten dat hij een goed gevoel heeft over onze gesprekken en dat hij er alles aan wil doen om onze relatie te redden. Een dag later spreek ik hem en dan is hij weer negatief en weet ie het allemaal niet meer.
Hij wil rust om na te denken en zijn hoofd leeg te maken.
Ik zit met zoveel vragen in mijn hoofd en hij blijft aangeven dat hij al een hele tijd niet meer weet wat hij voor mij voelt maar dit heeft hij nooit uitgesproken. Ook zijn lichaamstaal heeft mij dit niet laten zien, niemand heeft dit aan zien komen. Iedereen staat verstelt van zijn gedrag op dit moment maar niemand hefet er grip op.
Ik wil hem de tijd geven die hij nodig heeft en hem niet verder weg duwen maar ik weet niet of ik hier goed aan doe.
Iemand hier ervaring mee?
vrijdag 17 april 2009 om 10:47
En jij dan? Wat wil jij dan? Ik zie alleen maar dat híj tijd nodig heeft om na te denken, híj in de war is, híj in de knoei zit, híj twijfelt over de toekomst enz enz. Hebben jullie het ook wel eens over jóúw gevoel? Of is het nu volledig aan hem om te bepalen of, hoe en wanneer het verder gaat?
Ik vraag me trouwens ook af of hij 4 maanden geleden niet kon bedenken dat hij geen gevoelens meer voor je heeft..
Ik vraag me trouwens ook af of hij 4 maanden geleden niet kon bedenken dat hij geen gevoelens meer voor je heeft..
The time is now
vrijdag 17 april 2009 om 10:50
Ja daar doe je goed aan. Aan hem de ruimte geven. Zolang je maar ook goed aan jezelf denkt en aan de baby in je buik.
Ga niet aan zijn been hangen, hoe moeilijk dat ook is. Als hij niet meer wil, dan wil hij niet meer, ook als jij nog wel verder wil. Dat is een feit.
Emotioneel moet je wel het gevoel hebben één grote open wond te zijn. Het is ongelooflijk dat je zwanger en wel te horen krijgt dat de vader van je kind niet meer bij je wil zijn of in ieder geval twijfelt over zijn gevoel voor jou.
Schrijf je vragen op. Al was het maar voor jezelf. Alle vragen die je hebt. Doe dat in ieder geval, blijf niet met die vragen in je hoofd zitten.
Hoe zit het met jou?
Ben je alleen nog maar verbijsterd of heb je zelf wel een idee al over wat jij wil met de toekomst?
Meid, wat verschrikkelijk voor je. Mijn hart gaat naar je uit.....
(f)
Ga niet aan zijn been hangen, hoe moeilijk dat ook is. Als hij niet meer wil, dan wil hij niet meer, ook als jij nog wel verder wil. Dat is een feit.
Emotioneel moet je wel het gevoel hebben één grote open wond te zijn. Het is ongelooflijk dat je zwanger en wel te horen krijgt dat de vader van je kind niet meer bij je wil zijn of in ieder geval twijfelt over zijn gevoel voor jou.
Schrijf je vragen op. Al was het maar voor jezelf. Alle vragen die je hebt. Doe dat in ieder geval, blijf niet met die vragen in je hoofd zitten.
Hoe zit het met jou?
Ben je alleen nog maar verbijsterd of heb je zelf wel een idee al over wat jij wil met de toekomst?
Meid, wat verschrikkelijk voor je. Mijn hart gaat naar je uit.....
(f)
vrijdag 17 april 2009 om 10:53
quote:Banba schreef op 17 april 2009 @ 10:47:
En jij dan? Wat wil jij dan? Ik zie alleen maar dat híj tijd nodig heeft om na te denken, híj in de war is, híj in de knoei zit, híj twijfelt over de toekomst enz enz. Hebben jullie het ook wel eens over jóúw gevoel? Of is het nu volledig aan hem om te bepalen of, hoe en wanneer het verder gaat?
Helemaal eens.
Het is een vreemde (maar doodgewone) manier van met het probleem omgaan, al is het voor de bedrogene eigenlijk vreemd dat ze niet aan zichzelf denkt.
Mensen gaan meteen kijken of er oplossingen zijn en die oplossing líjkt 'm in eerste instantie te zitten in het oplossen van het probleem van degene die de relatie laat ploffen.
Damage control. Een hele natuurlijke reactie die in dit soort gevallen eigenlijk juist heel tegennatuurlijk lijkt.
En jij dan? Wat wil jij dan? Ik zie alleen maar dat híj tijd nodig heeft om na te denken, híj in de war is, híj in de knoei zit, híj twijfelt over de toekomst enz enz. Hebben jullie het ook wel eens over jóúw gevoel? Of is het nu volledig aan hem om te bepalen of, hoe en wanneer het verder gaat?
Helemaal eens.
Het is een vreemde (maar doodgewone) manier van met het probleem omgaan, al is het voor de bedrogene eigenlijk vreemd dat ze niet aan zichzelf denkt.
Mensen gaan meteen kijken of er oplossingen zijn en die oplossing líjkt 'm in eerste instantie te zitten in het oplossen van het probleem van degene die de relatie laat ploffen.
Damage control. Een hele natuurlijke reactie die in dit soort gevallen eigenlijk juist heel tegennatuurlijk lijkt.
vrijdag 17 april 2009 om 10:54
Ik ben het met Banda eens! En jij dan? Wie wordt er hier nou eigenlijk in een ontzettende k*tsituatie gezet?
Je vriend kan zeggen wat hij wil, maar hij moet zichzelf maar eens even verplaatsen in jouw situatie.
En als hij inderdaad al zo lang twijfelt, wat bezielt hem dan om met jou een kind te maken? Iedereen weet dat kinderen krijgen toch wel een soort lange termijnplanning is.
Ik denk dat je moet proberen vooral voor jezelf (+ kind) op te komen, wat zegt jouw gevoel, wat wil jij?
Kies voor jezelf alvast hoe je dingen zou willen aanpakken, en laat niet de keuze aan hem over.
Je vriend kan zeggen wat hij wil, maar hij moet zichzelf maar eens even verplaatsen in jouw situatie.
En als hij inderdaad al zo lang twijfelt, wat bezielt hem dan om met jou een kind te maken? Iedereen weet dat kinderen krijgen toch wel een soort lange termijnplanning is.
Ik denk dat je moet proberen vooral voor jezelf (+ kind) op te komen, wat zegt jouw gevoel, wat wil jij?
Kies voor jezelf alvast hoe je dingen zou willen aanpakken, en laat niet de keuze aan hem over.
vrijdag 17 april 2009 om 10:54
je moet je niet druk maken om wat hij wilt (weet is makkelijk gezegt) maar om wat voor jou én je kindje op dit moment het beste is!
en dat is hij niet!! als iemand twijfelt aan een relatie, dan is het al over... is kl*te maar het is zo.
wordt een moeilijke weg, maar het is te doen.
(resultaat zit nu op school te zwoegen )
enne, nog veel belangrijker:
VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE ZWANGERSCHAP!!!
en dat is hij niet!! als iemand twijfelt aan een relatie, dan is het al over... is kl*te maar het is zo.
wordt een moeilijke weg, maar het is te doen.
(resultaat zit nu op school te zwoegen )
enne, nog veel belangrijker:
VAN HARTE GEFELICITEERD MET JE ZWANGERSCHAP!!!
vrijdag 17 april 2009 om 10:57
Dat kind komt er. Wat de man bezielt heeft doet er niet toe. Nu niet in ieder geval. Hij wordt vader en zal zijn verantwoordelijkheden moeten nemen.
Een kind krijg je hoe dan ook samen, dat zal hij zich neem ik aan toch wel realiseren. En zo niet, dan komt het kind er alsnog.
Inderdaad lieve meid, gefeliciteerd met je zwangerschap.....
Een kind krijg je hoe dan ook samen, dat zal hij zich neem ik aan toch wel realiseren. En zo niet, dan komt het kind er alsnog.
Inderdaad lieve meid, gefeliciteerd met je zwangerschap.....
vrijdag 17 april 2009 om 10:59
Begin nu vast met het zorgen voor een vangnet.
Zorg er voor dat je zonder hem ook verder kan. Heb je een baan? Ga dan nu op zoek naar kinderopvang, zodat je straks voor je eigen geld kan zorgen.
Met de meeste banen kun je in je eigen inkomen voorzien met vier dagen in de week werken.
Ga alvast met oma's, opa's, vrienden en vriendinnen praten, zodat je straks extra opvang hebt naast het kinderdagverblijf. Belangrijk voor als je kind of jij ziek bent.
Maak een lijstje met wat je straks nodig hebt als je alleen verder moet.
Sorry, in emotionele nood helpt het mij vaak om praktisch te gaan denken. En ik ga er zo maar van uit dat dat voor jou ook werkt.
Zorg er voor dat je zonder hem ook verder kan. Heb je een baan? Ga dan nu op zoek naar kinderopvang, zodat je straks voor je eigen geld kan zorgen.
Met de meeste banen kun je in je eigen inkomen voorzien met vier dagen in de week werken.
Ga alvast met oma's, opa's, vrienden en vriendinnen praten, zodat je straks extra opvang hebt naast het kinderdagverblijf. Belangrijk voor als je kind of jij ziek bent.
Maak een lijstje met wat je straks nodig hebt als je alleen verder moet.
Sorry, in emotionele nood helpt het mij vaak om praktisch te gaan denken. En ik ga er zo maar van uit dat dat voor jou ook werkt.
vrijdag 17 april 2009 om 11:05
quote:absoluteEinstein schreef op 17 april 2009 @ 10:59:
Begin nu vast met het zorgen voor een vangnet.
Zorg er voor dat je zonder hem ook verder kan. Heb je een baan? Ga dan nu op zoek naar kinderopvang, zodat je straks voor je eigen geld kan zorgen.
Met de meeste banen kun je in je eigen inkomen voorzien met vier dagen in de week werken.
Ga alvast met oma's, opa's, vrienden en vriendinnen praten, zodat je straks extra opvang hebt naast het kinderdagverblijf. Belangrijk voor als je kind of jij ziek bent.
Maak een lijstje met wat je straks nodig hebt als je alleen verder moet.
Sorry, in emotionele nood helpt het mij vaak om praktisch te gaan denken. En ik ga er zo maar van uit dat dat voor jou ook werkt. Goeie tippen juist Eins!
Begin nu vast met het zorgen voor een vangnet.
Zorg er voor dat je zonder hem ook verder kan. Heb je een baan? Ga dan nu op zoek naar kinderopvang, zodat je straks voor je eigen geld kan zorgen.
Met de meeste banen kun je in je eigen inkomen voorzien met vier dagen in de week werken.
Ga alvast met oma's, opa's, vrienden en vriendinnen praten, zodat je straks extra opvang hebt naast het kinderdagverblijf. Belangrijk voor als je kind of jij ziek bent.
Maak een lijstje met wat je straks nodig hebt als je alleen verder moet.
Sorry, in emotionele nood helpt het mij vaak om praktisch te gaan denken. En ik ga er zo maar van uit dat dat voor jou ook werkt. Goeie tippen juist Eins!
vrijdag 17 april 2009 om 11:13
Jij en je kind komen nu op de eerste plaats. En ik weet niet of je nagedacht hebt over wat jij wilt met jullie relatie. Wil je een man die niet meer van je houdt en het wel probeert (zo te lezen) maar zijn hart bij iemand anders al heeft verloren. En als jij wel met hem wil werken aan de relatie tot hoever laat je dat dan gaan? Als je dit wilt zullen zowel hij als jij je volledig moeten inzetten. Zet een van de twee zich alleen in dan is het alsnog gedoemd te mislukken. Maar zetten jullie je allebei in dan is er een hoop werk te verrichten maar dan komen jullie er wel.
Het is niet fijn, maar als ik in jouw situatie zou zitten, zou ik niet eens afwachten op wat hij wilt. Maar er vanuit gaan in het slechtste geval dat ik alleen zou komen te staan met de baby. En aangezien je alleen kunt uitgaan van wat jij wilt en kunt regelen voor je kind zou mijn focus daarop liggen. En in ieder geval proberen de relatie met de vader zo te houden dat hij wel betrokken is bij de opvoeding en het leven van jullie kindje.
Dat de liefde bij hem voor jou over (tenminste zo lees ik het nu) is zegt natuurlijk niets over zijn liefde voor jullie kind. Ik heb geen idee hoe hij zichzelf ziet in relatie tot jullie kind.
Je hebt veel om over na te denken, en dit is niet de meest ideale manier om zwanger te zijn. Want dit had je natuurlijk nooit verwacht. Ondanks alle shit die dit met zich meebrengt hoop ik dat je toch kunt genieten van je zwangerschap en wil ik je feliciteren.
Het is niet fijn, maar als ik in jouw situatie zou zitten, zou ik niet eens afwachten op wat hij wilt. Maar er vanuit gaan in het slechtste geval dat ik alleen zou komen te staan met de baby. En aangezien je alleen kunt uitgaan van wat jij wilt en kunt regelen voor je kind zou mijn focus daarop liggen. En in ieder geval proberen de relatie met de vader zo te houden dat hij wel betrokken is bij de opvoeding en het leven van jullie kindje.
Dat de liefde bij hem voor jou over (tenminste zo lees ik het nu) is zegt natuurlijk niets over zijn liefde voor jullie kind. Ik heb geen idee hoe hij zichzelf ziet in relatie tot jullie kind.
Je hebt veel om over na te denken, en dit is niet de meest ideale manier om zwanger te zijn. Want dit had je natuurlijk nooit verwacht. Ondanks alle shit die dit met zich meebrengt hoop ik dat je toch kunt genieten van je zwangerschap en wil ik je feliciteren.
vrijdag 17 april 2009 om 11:31
basje kom anders eens bij ons meepraten..
bij doorgaan na vreemdgaan..
ik kan je alleen vertellen dat je goed bij jezelf moet nagaan wat je zelf wilt!
het is verschrikkelijk dat zoiets gebeurd,en al helemaal nu je nog zo pril zwanger bent van hem..
ook mijn partner heeft eenmaal het bed met een ander gedeelt..ook wij hebben 2 kinderen,en ruim 14jaar bijelkaar.
ik heb even de tijd genomen,en heb toen besloten om hem nog een kans te geven.
mijn man had en heeft het ook zelf opgebiecht..was verdrietig ook de weg kwijt..kon mij niet meer onder ogen komen.
maar hield en houd van mij,en ik van hem..
de weg na vreemdgaan is erg lang en heel moeilijk vind ik..
op ons topic is nog iemand waarvan de man is vreemdgegaan,terwijl ze zwanger was..
mischien vind je dan wat steun..maar kijk vooral naar jezelf,en doe wat je gevoel je zegt.
mijn verstand zei..opdonderen met die vent...maar ohww mijn gevoel wou iets heel anders.
wou mijn hele gezin niet uiteen zien vallen....wou hem niet kwijt,en hij mij niet(zag hij ook niet gelijk in hoor)..
alles wat je in al die jaren opbouwt,wilden wij niet kwijt..dus we gaan er weer voor...
bij doorgaan na vreemdgaan..
ik kan je alleen vertellen dat je goed bij jezelf moet nagaan wat je zelf wilt!
het is verschrikkelijk dat zoiets gebeurd,en al helemaal nu je nog zo pril zwanger bent van hem..
ook mijn partner heeft eenmaal het bed met een ander gedeelt..ook wij hebben 2 kinderen,en ruim 14jaar bijelkaar.
ik heb even de tijd genomen,en heb toen besloten om hem nog een kans te geven.
mijn man had en heeft het ook zelf opgebiecht..was verdrietig ook de weg kwijt..kon mij niet meer onder ogen komen.
maar hield en houd van mij,en ik van hem..
de weg na vreemdgaan is erg lang en heel moeilijk vind ik..
op ons topic is nog iemand waarvan de man is vreemdgegaan,terwijl ze zwanger was..
mischien vind je dan wat steun..maar kijk vooral naar jezelf,en doe wat je gevoel je zegt.
mijn verstand zei..opdonderen met die vent...maar ohww mijn gevoel wou iets heel anders.
wou mijn hele gezin niet uiteen zien vallen....wou hem niet kwijt,en hij mij niet(zag hij ook niet gelijk in hoor)..
alles wat je in al die jaren opbouwt,wilden wij niet kwijt..dus we gaan er weer voor...
vrijdag 17 april 2009 om 11:52
vrijdag 17 april 2009 om 12:00
ik geloof helemaal niet in tweede kansen.
als degene van wie je houd, je zo verraad. kan ik daar niet meer mee verder.
snap het ook niet dat sommige vrouwen dan toch zo iemand nog een "kans" geven... geef mij een beetje het gevoel dat je als vrouw een soort van onderdanige houding hebt tov mannen.
kan er eerlijk ook wel boos om worden, dat er dan toch nog zat vrouwen zijn die als een puppy achter zo'n eikel aan rennen in de hoop op... op wat? om weer in de zeik genomen te worden? je bent toch geen stuk vuil!!
als degene van wie je houd, je zo verraad. kan ik daar niet meer mee verder.
snap het ook niet dat sommige vrouwen dan toch zo iemand nog een "kans" geven... geef mij een beetje het gevoel dat je als vrouw een soort van onderdanige houding hebt tov mannen.
kan er eerlijk ook wel boos om worden, dat er dan toch nog zat vrouwen zijn die als een puppy achter zo'n eikel aan rennen in de hoop op... op wat? om weer in de zeik genomen te worden? je bent toch geen stuk vuil!!
vrijdag 17 april 2009 om 12:32
quote:tulepje schreef op 17 april 2009 @ 12:00:
ik geloof helemaal niet in tweede kansen.
als degene van wie je houd, je zo verraad. kan ik daar niet meer mee verder.
snap het ook niet dat sommige vrouwen dan toch zo iemand nog een "kans" geven... geef mij een beetje het gevoel dat je als vrouw een soort van onderdanige houding hebt tov mannen.
kan er eerlijk ook wel boos om worden, dat er dan toch nog zat vrouwen zijn die als een puppy achter zo'n eikel aan rennen in de hoop op... op wat? om weer in de zeik genomen te worden? je bent toch geen stuk vuil!!
Nou ja, ik ken ook mannen die hun vreemdgaande vriendin een tweede kans hebben gegeven.
Statistisch gezien gaan er net zo veel vrouwen als mannen vreemd, het lijkt me wat raar om hier het feminisme bij te gaan halen.
Overigens kan ik me best voorstellen dat je iemand een tweede kans geeft, zeker als het de vader van je kind is. En dat heeft niets met onderdanigheid te maken.
ik geloof helemaal niet in tweede kansen.
als degene van wie je houd, je zo verraad. kan ik daar niet meer mee verder.
snap het ook niet dat sommige vrouwen dan toch zo iemand nog een "kans" geven... geef mij een beetje het gevoel dat je als vrouw een soort van onderdanige houding hebt tov mannen.
kan er eerlijk ook wel boos om worden, dat er dan toch nog zat vrouwen zijn die als een puppy achter zo'n eikel aan rennen in de hoop op... op wat? om weer in de zeik genomen te worden? je bent toch geen stuk vuil!!
Nou ja, ik ken ook mannen die hun vreemdgaande vriendin een tweede kans hebben gegeven.
Statistisch gezien gaan er net zo veel vrouwen als mannen vreemd, het lijkt me wat raar om hier het feminisme bij te gaan halen.
Overigens kan ik me best voorstellen dat je iemand een tweede kans geeft, zeker als het de vader van je kind is. En dat heeft niets met onderdanigheid te maken.
vrijdag 17 april 2009 om 12:32
Helemaal eens met Tulepje, en ook ik raak geirriteerd door vrouwen die dan achter de man aanrennen en hopen dat hij terugkomt. (Boos vind ik dan weer zo'n groot woord), maar het is niet mijn leven en ook niet mijn gevoel. Ik kan dat niet begrijpen, maar voor een ander kan dat zo voelen.
Zelf zou ik (denk ik, mezelf kennende) niet zozeer hopen dat die ander terugkomt, maar hopen dat het nooit was gebeurt. En dat is ijdele hoop waar ik niet mee wil leven. Iemand die mij zo zou behandelen houdt niet van mij, en dat maakt dat ik ook niet wil dat diegene alsnog van mij gaat houden. Liefde is iets heel anders, dan wat er gebeurt als iemand vreemdgaat, of een ander bezwangert terwijl diegene twijfelt.
Zelf zou ik (denk ik, mezelf kennende) niet zozeer hopen dat die ander terugkomt, maar hopen dat het nooit was gebeurt. En dat is ijdele hoop waar ik niet mee wil leven. Iemand die mij zo zou behandelen houdt niet van mij, en dat maakt dat ik ook niet wil dat diegene alsnog van mij gaat houden. Liefde is iets heel anders, dan wat er gebeurt als iemand vreemdgaat, of een ander bezwangert terwijl diegene twijfelt.
vrijdag 17 april 2009 om 12:41
absoluteEinstein: dat geldt ook andersom. (ben absoluut niet feministisch.. )
als iemand van wie je niet houd (kennis etc) je zo zou besodemieteren, verbreekt bijna iedereen gelijk het contact en gaat door met zijn/haar leven... waarom dan niet bij degene van wie je houd?
madhe: boos is idd behoorlijk overtrokken, maar als dan voor de zoveelste keer een vriendin aan de lijn hangt met het "vreemdgaan" verhaal. zucht ik toch van binnen en vraag me dan af waarom ze dat toch telkens weer pikken van hun vent.
tuurlijk doet het pijn als zoiets je overkomt, maar kom op zeg! meer vissen in de zee hoor, waarom mijn tijd verdoen aan een loser als ik ook een goeie kan vinden...
als iemand van wie je niet houd (kennis etc) je zo zou besodemieteren, verbreekt bijna iedereen gelijk het contact en gaat door met zijn/haar leven... waarom dan niet bij degene van wie je houd?
madhe: boos is idd behoorlijk overtrokken, maar als dan voor de zoveelste keer een vriendin aan de lijn hangt met het "vreemdgaan" verhaal. zucht ik toch van binnen en vraag me dan af waarom ze dat toch telkens weer pikken van hun vent.
tuurlijk doet het pijn als zoiets je overkomt, maar kom op zeg! meer vissen in de zee hoor, waarom mijn tijd verdoen aan een loser als ik ook een goeie kan vinden...
vrijdag 17 april 2009 om 12:45
Toen een ex van mij vreemdging (en ik hem letterlijk betrapt heb tijdens de daad) was voor mij de relatie direct over. Geen discussie over mogelijk! Had ik toen zwanger geweest had ik exact hetzelfde beslist. Ik had me wel gered in mijn eentje!
Het vertrouwen zou bij mij zo kapot zijn gemaakt dat een relatie gewoon niet meer mogelijk is. Maar ik ben ik en een ander heeft andere gevoelens en gedachtes hierover.
Het vertrouwen zou bij mij zo kapot zijn gemaakt dat een relatie gewoon niet meer mogelijk is. Maar ik ben ik en een ander heeft andere gevoelens en gedachtes hierover.
vrijdag 17 april 2009 om 12:47
vrijdag 17 april 2009 om 12:52
tulepje ik denk dat jullie wel heel erg makkelijk redeneren..
je weet ook pas wat je doet als het je overkomt..
ik ben een zelfstandige vrouw,ben ook helemaal niet afhankelijk van mijn man..
heb mijn eigen werk,mijn eigen vrienden mijn eigen hobby's noem maar op..
en onderdanig??
nee ik vind het zonde om voor 1 slippertje een relatie op te geven...wat je hebt opgebouwd in 15 jaar is best veel.
de vader wil je de kinderen ook niet ontnemen.
en ik denk dat elke situatie anders is...je moet tenslotte kijken hoe en waar het fout is gegaan...
en tuurlijk zijn er meer vissen in de zee..gelukkig maar..
je weet ook pas wat je doet als het je overkomt..
ik ben een zelfstandige vrouw,ben ook helemaal niet afhankelijk van mijn man..
heb mijn eigen werk,mijn eigen vrienden mijn eigen hobby's noem maar op..
en onderdanig??
nee ik vind het zonde om voor 1 slippertje een relatie op te geven...wat je hebt opgebouwd in 15 jaar is best veel.
de vader wil je de kinderen ook niet ontnemen.
en ik denk dat elke situatie anders is...je moet tenslotte kijken hoe en waar het fout is gegaan...
en tuurlijk zijn er meer vissen in de zee..gelukkig maar..
vrijdag 17 april 2009 om 12:52
Sjonge jonge einstein, jij hebt je nicknaam verdient hoor!
Ik wilde ook net iets gaan schrijven over zorgen voor jezelf en het hebben van een goed vangnet. Maar je was me voor!
Goed advies. Blijf vooral bij jezelf en zorg dat alles voor jou en kind goed geregeld is. Wat hij doet of wil komt pas daarna.
En ik weet het niet hoor met vergeven na vreemdgaan. Ik zeg ook altijd dat het dan over is, maar ik kan me ook voorstellen dat je wel iemand vergeeft. Dat is ook meteen het verschil met wel of niet houden van iemand, vergeven doe je alleen als je van iemand houdt.
Maar ik zou het wel alleen overwegen als je vriend ook echt van jou houd en ervoor wil gaan. Anders ben je inderdaad beter af zonder.
Ik wilde ook net iets gaan schrijven over zorgen voor jezelf en het hebben van een goed vangnet. Maar je was me voor!
Goed advies. Blijf vooral bij jezelf en zorg dat alles voor jou en kind goed geregeld is. Wat hij doet of wil komt pas daarna.
En ik weet het niet hoor met vergeven na vreemdgaan. Ik zeg ook altijd dat het dan over is, maar ik kan me ook voorstellen dat je wel iemand vergeeft. Dat is ook meteen het verschil met wel of niet houden van iemand, vergeven doe je alleen als je van iemand houdt.
Maar ik zou het wel alleen overwegen als je vriend ook echt van jou houd en ervoor wil gaan. Anders ben je inderdaad beter af zonder.
