Kinderen
alle pijlers
Verwaarlozing / emotionele mishandeling
woensdag 5 februari 2020 om 14:17
Waar ligt de grens tussen een ouder die gewoon een keer de behoeftes van zijn kind mist of uit zijn plaat gaat en daarbij iets zegt dat niet aardig is naar het kind, en verwaarlozing of emotionele mishandeling?
Reden dat ik dit vraag: vermoeden dat een kind uit mijn zoons klas wellicht hiermee te maken heeft. Ik vind het heel lastig wat ik hiermee moet. Ik ga sowieso ook veilig thuis bellen, maar wil ook geen problemen voor dit gezin veroorzaken als blijkt dat ik iets als heel heftig ervaar terwijl dit niet zo is.
Sorry ik wil er niet te diep op ingaan in de openingspost, omdat het wel een erg herkenbaar verhaal wordt dan.
Reden dat ik dit vraag: vermoeden dat een kind uit mijn zoons klas wellicht hiermee te maken heeft. Ik vind het heel lastig wat ik hiermee moet. Ik ga sowieso ook veilig thuis bellen, maar wil ook geen problemen voor dit gezin veroorzaken als blijkt dat ik iets als heel heftig ervaar terwijl dit niet zo is.
Sorry ik wil er niet te diep op ingaan in de openingspost, omdat het wel een erg herkenbaar verhaal wordt dan.
woensdag 5 februari 2020 om 15:45
Natuurlijk is schreeuwen tegen de kinderen niet goed. Maar waar denk jij dat die hulp uit breataat waardoor er volgens jou niet meer tegen de kinderen wordt geschreeuwd?SombraOnline schreef: ↑05-02-2020 15:21Dus liever dat er naar een kind geschreeuwd wordt, in plaats van dat er eventuele hulp geboden wordt. Logisch!
woensdag 5 februari 2020 om 15:52
sugarmiss schreef: ↑05-02-2020 15:25Pas bellen wanneer je echt heel erg zeker weet dat een kind mishandelt of verwaarloosd wordt. Dus niet bij vermoedens. Pas wanneer je zeker weet dat het ook zo ernstig is dat het wel bijna zeker is dat kind uit huis moet.
In alle andere gevallen veranderd het meestal echt niet ten goede.
Moet je ook bellen als een kind zelf mishandelt?
Zie hier het nut van een juiste werkwoordspelling.
Ik vind het niet per se als verwaarlozing klinken. Gewoon als een ouder die het zwaar heeft.
woensdag 5 februari 2020 om 16:05
Ben dan wel weer benieuwd wat voor tips je gekregen hebt.mindervanmij schreef: ↑05-02-2020 15:50Ik heb ze gesproken. Geen melding gedaan maar wel wat tips gekregen. Bedankt voor alle reacties. Ik ben toch blij dat ik heb gebeld.
woensdag 5 februari 2020 om 16:06
Goed gedaan!mindervanmij schreef: ↑05-02-2020 15:50Ik heb ze gesproken. Geen melding gedaan maar wel wat tips gekregen. Bedankt voor alle reacties. Ik ben toch blij dat ik heb gebeld.
woensdag 5 februari 2020 om 16:58
Slechtste advies wat je kan geven. Optijd inzetten van hulp is juist belangrijk om een uithuisplaatsing te voorkomen.sugarmiss schreef: ↑05-02-2020 15:25Pas bellen wanneer je echt heel erg zeker weet dat een kind mishandelt of verwaarloosd wordt. Dus niet bij vermoedens. Pas wanneer je zeker weet dat het ook zo ernstig is dat het wel bijna zeker is dat kind uit huis moet.
In alle andere gevallen veranderd het meestal echt niet ten goede.
woensdag 5 februari 2020 om 17:05
Gewoon omdat ik zelf nooit zou bellen. Er vaak wordt gezegd dat je kan bellen voor tips maar ik denk dat je niet zoveel kan behalve de ouder uitnodigen voor een kopje koffie zodat die van zich af kan praten als die daar behoefte aan heeft en lief zijn voor het kind en kind wat vaker te spelen vragen als het een vriendje betreft.
En als jij nou andere tips hebt gekregen waarvan je denkt goh dat vind ik echt nuttig dan hoor ik het graag. Omdat ik dus behoorlijk wat moeders ken die het moeilijk hebben.
woensdag 5 februari 2020 om 17:17
sugarmiss schreef: ↑05-02-2020 17:05Gewoon omdat ik zelf nooit zou bellen. Er vaak wordt gezegd dat je kan bellen voor tips maar ik denk dat je niet zoveel kan behalve de ouder uitnodigen voor een kopje koffie zodat die van zich af kan praten als die daar behoefte aan heeft en lief zijn voor het kind en kind wat vaker te spelen vragen als het een vriendje betreft.
En als jij nou andere tips hebt gekregen waarvan je denkt goh dat vind ik echt nuttig dan hoor ik het graag. Omdat ik dus behoorlijk wat moeders ken die het moeilijk hebben.
Ja, daar kwam het wel zo'n beetje op neer inderdaad. Moeder ruimte geven om te ventileren en het bespreken op een rustig moment. En inderdaad ook wat vaker aanbieden om bij ons te spelen zodat er even wat rust ontstaat eventueel. Opzich geen dingen die ik zelf niet had bedacht, overigens. Maar wel fijn om even mijn verhaal te kunnen doen en ik heb dan inderdaad ook een nummer gekregen voor het geval dat ik nog eens zou moeten bellen.
woensdag 5 februari 2020 om 17:18
MarvelousMrsMaisel schreef: ↑05-02-2020 15:52Moet je ook bellen als een kind zelf mishandelt?
Zie hier het nut van een juiste werkwoordspelling.
Je sarcasme is niet helemaal gelukt in dit geval. Want ook als er sprake is van ouder- of ouderenmishandeling kun je Veilig Thuis bellen.
woensdag 5 februari 2020 om 17:20
Ik denk opvoedbegeleiding (dus handvatten als je kind vervelend doet en jij om wat voor reden dan ook niks anders kan bedenken dan schreeuwen). En ik zou denken dat ze ook de ouders in contact brengen met hulp als er onderliggende zaken spelen (dingen die veel stress veroorzaken).
Maar jij zegt: een melding verooraakt stress en stress = afreageren op de kinderen. Newsflash, ook onder stress hoor je en hóef je dat niet te doen. Dat de ouders dáár dus hulp bij krijgen, dat denk ik.
Maar jij zegt dat dat dus niet zi werkt? Wat zou veilig thuis volgens jou dan doen in het geval van TO?
woensdag 5 februari 2020 om 17:33
Weer zo’n bijzondere reactie. Nergens lees ik dat TO de ouder te soft vind. Juist onnodig hard, en het kind voor schut zet bij andere.sugarmiss schreef: ↑05-02-2020 14:42Ouder is dus gestressed door de scheiding. Als jij veilig thuis op thuis op de ouder afstuurt wordt deze ouder alleen maar meer gestressed en zal alleen maar vaker tegen kind gepreekt worden omdat de ouder geen gedoe wil met veilig thuis.
Je gaat de situatie alleen maar erger maken.
Waarom is in jouw ogen een straf beter dan een preek?
En doet de ouder dit dan waar jij bij staat dat jij dit zo goed weet?
Zo ja misschien doet de ouder dat wel omdat deze ouder niet wil dat jij denkt dat deze ouder te soft is. Omdat jij blijkbaar wel straft.
En als kind steeds klaagt dat iets bij de andere ouder wel mag dan snap ik dat een ouder zegt nou dan ga je daar maar wonen.
Verder vul je in dat dit gedrag door de scheiding komt. Misschien was het daarvoor ook al maar dan zonder het dreigen van “dan ga je toch bij de andere ouder wonen“.
En als het dan al teveel is kan juist hulp en begeleiding fijn zijn.
woensdag 5 februari 2020 om 17:36
Zo reageert ze altijd. Zeker zodra veilig thuis gemeld word.ditte_ schreef: ↑05-02-2020 14:51Wat een rare reactie en heb jij een glazenbol ofzo? Het kan ook zijn dat de ouder denkt door de melding, wat fijn!!! Ik kan mijn verhaal kwijt en hopelijk hulp krijgen want ik heb geen idee meer hoe ik het allemaal moet redden zo. Echt het slechtste advies ooit om niet te melden.
woensdag 5 februari 2020 om 17:45
YellowLemon schreef: ↑05-02-2020 17:33Weer zo’n bijzondere reactie. Nergens lees ik dat TO de ouder te soft vind. Juist onnodig hard, en het kind voor schut zet bij andere.
Verder vul je in dat dit gedrag door de scheiding komt. Misschien was het daarvoor ook al maar dan zonder het dreigen van “dan ga je toch bij de andere ouder wonen“.
En als het dan al teveel is kan juist hulp en begeleiding fijn zijn.
Ja, klopt, ik vind ze zeker niet te soft, maar ik denk dan wel: wat leer je ervan als je ziet dat je ouder elke keer begint te schreeuwen, en er verder geen consequenties zijn. Ik ben zelf echt niet van het streng straffen, maar als mijn zoon bijvoorbeeld met zijn tablet gooit omdat ie boos is dat zijn spelletje niet lukt, dan mag hij hem inleveren en er pas weer op spelen na een bepaalde tijd. En hebben we het erover hoe hij om kan gaan met boosheid / teleurstelling. Daarna is het ook over, hij heeft dan te dealen met de conseqenties, maar ik blijf niet langer dan een dag boos tegen hem doen, het is een kind van 6, geen volwassene.
woensdag 5 februari 2020 om 17:52
Niet alles gelezen, maar sugarmiss: dat volwassenen problemen hebben door een scheiding of wat voor situatie dan ook is nooit, nooit een reden om je kind te verwaarlozen fysiek of emotioneel.
Ik zou veilig thuis bellen om advies te vragen.
Mocht het een melding worden, dan is dat zo.
De veiligheid van een kind hoort voorop te staan.
Veel wijsheid gewenst.
Ik zou veilig thuis bellen om advies te vragen.
Mocht het een melding worden, dan is dat zo.
De veiligheid van een kind hoort voorop te staan.
Veel wijsheid gewenst.
woensdag 5 februari 2020 om 18:27
Meestal raden ze aan gebruik te maken van je netwerk of je netwerk te vergroten. Zodat je de kinderen ergens naar toe kunnen als het je te veel wordt. Die mensen gaan ze dan ook bellen.Dubbeljus schreef: ↑05-02-2020 17:20Ik denk opvoedbegeleiding (dus handvatten als je kind vervelend doet en jij om wat voor reden dan ook niks anders kan bedenken dan schreeuwen). En ik zou denken dat ze ook de ouders in contact brengen met hulp als er onderliggende zaken spelen (dingen die veel stress veroorzaken).
Maar jij zegt: een melding verooraakt stress en stress = afreageren op de kinderen. Newsflash, ook onder stress hoor je en hóef je dat niet te doen. Dat de ouders dáár dus hulp bij krijgen, dat denk ik.
Maar jij zegt dat dat dus niet zi werkt? Wat zou veilig thuis volgens jou dan doen in het geval van TO?
Kan zijn dat ze je inderdaad aanraden hulp te zoeken.
Kan ook zijn dat je opvoedondersteuning krijgt.
Als je pech hebt krijg je dan een typje met snetvrees die de afwas van het ontbijt die er nog staat omdat je van plan was de afwas te doen na de lunch echt niet vindt kunnen. Helemaal als er net wat kruimels op de vloer liggen omdat je 2 jarige net een koekje heeft gegeten.
Of een meisje zonder kinderen die niet snapt dat een huis waarin geleefd wordt door 4 kinderen en een hond en kat niet net zo opgeruimd en kaal is als een huis waar zij met haar vriendje samenwoont maar waar ze bijna nooit thuis zijn.
Die maakt dan meteen melding in een rapport dat het huis vies en rommelig is. Terwijl dat niet zo is.
Met als gevolg dat de ouder iedere keer dat zo iemand komt als een gek gaat poetsen en maar hoopt dat kind niet net voor dat ze komt de doos met knutselspullen omkeert.
Komt er iemand die wil kijken hoe het ochtendritueel gaat. Normaal kleed je je gelijk aan met kind. Maar ja dat ga je niet doen met een vreemde erbij dus gaat het wat anders dan anders dus is je autistische kind van de leg.
Krijg je te horen dat je niet genoeg structuur biedt. Je uiteg dat het normaal prima gaat wordt niet geloofd want ja veilig thuis is niet voor niets gebeld he.
Maar dat kind 's avonds niet kan slapen omdat klasgenootjes enge verhalen vertellen over clowns daar weten ze dan geen oplossing voor.
woensdag 5 februari 2020 om 18:44
Klopt zo reageer ik altijd als het over veilig thuis gaat. Zou een beetje vreemd zijn als ik de ene keer heel anders zou reageren dan de andere keer als hey over dezelfde organisatie gaat.Luci_Morgenster schreef: ↑05-02-2020 17:36Zo reageert ze altijd. Zeker zodra veilig thuis gemeld word.
woensdag 5 februari 2020 om 18:46
Om eerlijk te zijn, ik weet niet helemaal hoe ik je zorgen zou moeten interpreteren als buitenstaander.
Zoals schreeuwen, vind ik persoonlijk subjectief ingevuld.
Voor mezelf gesproken, ik heb een luide stem. Dit weet ik van mezelf, net zoals m'n gezin, verdere familie en vrienden dit weten. Zodra ik alleen al iets van stemverheffing toepas, komt dit voor een buitenstaander al over als schreeuwen. Pas wanneer ik daadwerkelijk schreeuw, merken ze het verschil. (ja dit is een praktijkvoorbeeld, na de zoveelste persoon die vond dat ik niet zo moest 'schreeuwen',... ik gaf een voorbeeld van schreeuwen) ...
Kind krijgt een preek ipv straf, en hier word de dag erop over gesproken met anderen, in bijzijn van kind... Waarom zou dit een probleem moeten zijn? Er is iets gebeurt. Dat kan je bespreken met iemand waarbij je je vertrouwd genoeg voelt. Is het nieuws voor kind op dat moment? Lijkt me niet. Krijgt het kind op dat moment opnieuw een preek? Zo leest het iig niet, het gebeurde word besproken, moeder zal ook haar spreekwoordelijke ei kwijt willen denk ik dan.
Voor zover emotie regulering, mooi gevonden woord overigens.. Mogelijk dat de ouder in kwestie juist spiegelt naar het kind.
Je weet wel, van die kinderen die een tantrum gooien in de winkel omdat ze X of Y niet krijgen, en die schreeuwend en spartelend op de grond liggen? Kinderen hier probeerden dat ook wel eens... Alleen deze moeder gaat er naast liggen. Ik kan je zeggen dat zelfs m'n 2 en 3 jarigen (destijds) er naar keken, en vonden dat ik me als een idioot gedroeg. En dat opent de mogelijkheid tot gesprek.
Over dat van het eten, ... je wil ze de kost niet geven, het aantal ouders dat het maar voor lief neemt, dat hun kind iets ongezonds eet, zolang het maar wat eet. Want zonder eten naar bed, is zielig...
Shit, ik bedenk me net, dat ik wel zo'n feeks ben, dat haar kinderen zonder eten naar bed heeft laten gaan. (was hun keuze overigens!) .. ook maar Veilig Thuis bellen...
Zoals schreeuwen, vind ik persoonlijk subjectief ingevuld.
Voor mezelf gesproken, ik heb een luide stem. Dit weet ik van mezelf, net zoals m'n gezin, verdere familie en vrienden dit weten. Zodra ik alleen al iets van stemverheffing toepas, komt dit voor een buitenstaander al over als schreeuwen. Pas wanneer ik daadwerkelijk schreeuw, merken ze het verschil. (ja dit is een praktijkvoorbeeld, na de zoveelste persoon die vond dat ik niet zo moest 'schreeuwen',... ik gaf een voorbeeld van schreeuwen) ...
Kind krijgt een preek ipv straf, en hier word de dag erop over gesproken met anderen, in bijzijn van kind... Waarom zou dit een probleem moeten zijn? Er is iets gebeurt. Dat kan je bespreken met iemand waarbij je je vertrouwd genoeg voelt. Is het nieuws voor kind op dat moment? Lijkt me niet. Krijgt het kind op dat moment opnieuw een preek? Zo leest het iig niet, het gebeurde word besproken, moeder zal ook haar spreekwoordelijke ei kwijt willen denk ik dan.
Voor zover emotie regulering, mooi gevonden woord overigens.. Mogelijk dat de ouder in kwestie juist spiegelt naar het kind.
Je weet wel, van die kinderen die een tantrum gooien in de winkel omdat ze X of Y niet krijgen, en die schreeuwend en spartelend op de grond liggen? Kinderen hier probeerden dat ook wel eens... Alleen deze moeder gaat er naast liggen. Ik kan je zeggen dat zelfs m'n 2 en 3 jarigen (destijds) er naar keken, en vonden dat ik me als een idioot gedroeg. En dat opent de mogelijkheid tot gesprek.
Over dat van het eten, ... je wil ze de kost niet geven, het aantal ouders dat het maar voor lief neemt, dat hun kind iets ongezonds eet, zolang het maar wat eet. Want zonder eten naar bed, is zielig...
Shit, ik bedenk me net, dat ik wel zo'n feeks ben, dat haar kinderen zonder eten naar bed heeft laten gaan. (was hun keuze overigens!) .. ook maar Veilig Thuis bellen...
woensdag 5 februari 2020 om 18:51
Sugarmiss, wat je allemaal roept aan cijfers klopt niet direct. Ik ken de studies die je noemt, maar er zit wel wat meer subtiliteit in, alleen rapporteert de media dat vaak niet want dat is niet zo interessant natuurlijk. Mochten mensen geïnteresseerd zijn, de documenten zijn via de volgende link te vinden: https://www.rijksoverheid.nl/documenten ... -tot-heden. Het zijn alleen nogal wat pagina's 
.
Overigens is dat niet om te zeggen dat er niets mis gaat in de jeugdzorg, want net zoals bij zorg door de biologische ouders gaan er dingen mis. De grootste conclusie van het onderzoek is dan ook: Ja, er was sprake van hogere prevalentie in de jeugdzorg vanaf 1945 tot (grofweg) de jaren '70. Nu lijkt het erop dat er niet meer een hogere prevalentie is in de pleegzorg (dan heb ik het dus niet over residentiële zorg!) ten opzichte van de gewone zorg door ouders (is nog steeds niet de bedoeling, want je wil juist dat het in de pleegzorg beter gaat).
.Overigens is dat niet om te zeggen dat er niets mis gaat in de jeugdzorg, want net zoals bij zorg door de biologische ouders gaan er dingen mis. De grootste conclusie van het onderzoek is dan ook: Ja, er was sprake van hogere prevalentie in de jeugdzorg vanaf 1945 tot (grofweg) de jaren '70. Nu lijkt het erop dat er niet meer een hogere prevalentie is in de pleegzorg (dan heb ik het dus niet over residentiële zorg!) ten opzichte van de gewone zorg door ouders (is nog steeds niet de bedoeling, want je wil juist dat het in de pleegzorg beter gaat).
woensdag 5 februari 2020 om 18:54
Er is echt wel een verschil tussen luid spreken of schreeuwen. En als je zo hard praat dat het hele schoolplein mee kan genieten bijvoorbeeld moet je misschien toch je momenten beter kiezen of je stem leren beheersen.Moonchild82 schreef: ↑05-02-2020 18:46Om eerlijk te zijn, ik weet niet helemaal hoe ik je zorgen zou moeten interpreteren als buitenstaander.
Zoals schreeuwen, vind ik persoonlijk subjectief ingevuld.
Voor mezelf gesproken, ik heb een luide stem. Dit weet ik van mezelf, net zoals m'n gezin, verdere familie en vrienden dit weten. Zodra ik alleen al iets van stemverheffing toepas, komt dit voor een buitenstaander al over als schreeuwen. Pas wanneer ik daadwerkelijk schreeuw, merken ze het verschil. (ja dit is een praktijkvoorbeeld, na de zoveelste persoon die vond dat ik niet zo moest 'schreeuwen',... ik gaf een voorbeeld van schreeuwen) ...
Kind krijgt een preek ipv straf, en hier word de dag erop over gesproken met anderen, in bijzijn van kind... Waarom zou dit een probleem moeten zijn? Er is iets gebeurt. Dat kan je bespreken met iemand waarbij je je vertrouwd genoeg voelt. Is het nieuws voor kind op dat moment? Lijkt me niet. Krijgt het kind op dat moment opnieuw een preek? Zo leest het iig niet, het gebeurde word besproken, moeder zal ook haar spreekwoordelijke ei kwijt willen denk ik dan.
Voor zover emotie regulering, mooi gevonden woord overigens.. Mogelijk dat de ouder in kwestie juist spiegelt naar het kind.
Je weet wel, van die kinderen die een tantrum gooien in de winkel omdat ze X of Y niet krijgen, en die schreeuwend en spartelend op de grond liggen? Kinderen hier probeerden dat ook wel eens... Alleen deze moeder gaat er naast liggen. Ik kan je zeggen dat zelfs m'n 2 en 3 jarigen (destijds) er naar keken, en vonden dat ik me als een idioot gedroeg. En dat opent de mogelijkheid tot gesprek.
Over dat van het eten, ... je wil ze de kost niet geven, het aantal ouders dat het maar voor lief neemt, dat hun kind iets ongezonds eet, zolang het maar wat eet. Want zonder eten naar bed, is zielig...
Shit, ik bedenk me net, dat ik wel zo'n feeks ben, dat haar kinderen zonder eten naar bed heeft laten gaan. (was hun keuze overigens!) .. ook maar Veilig Thuis bellen...
woensdag 5 februari 2020 om 18:55
Z’on luide stem is fakking irritant, mijn man heeft dat ook en als hij telefoneert versta ik de tv niet meer, en dan staat hij in de keuken...Ik zeg dus ook heel vaak dat hij niet zo moet schreeuwen, echt, leer dat af, zo irritant dat geblèr altijd.Moonchild82 schreef: ↑05-02-2020 18:46Om eerlijk te zijn, ik weet niet helemaal hoe ik je zorgen zou moeten interpreteren als buitenstaander.
Zoals schreeuwen, vind ik persoonlijk subjectief ingevuld.
Voor mezelf gesproken, ik heb een luide stem. Dit weet ik van mezelf, net zoals m'n gezin, verdere familie en vrienden dit weten. Zodra ik alleen al iets van stemverheffing toepas, komt dit voor een buitenstaander al over als schreeuwen. Pas wanneer ik daadwerkelijk schreeuw, merken ze het verschil. (ja dit is een praktijkvoorbeeld, na de zoveelste persoon die vond dat ik niet zo moest 'schreeuwen',... ik gaf een voorbeeld van schreeuwen) ...
Kind krijgt een preek ipv straf, en hier word de dag erop over gesproken met anderen, in bijzijn van kind... Waarom zou dit een probleem moeten zijn? Er is iets gebeurt. Dat kan je bespreken met iemand waarbij je je vertrouwd genoeg voelt. Is het nieuws voor kind op dat moment? Lijkt me niet. Krijgt het kind op dat moment opnieuw een preek? Zo leest het iig niet, het gebeurde word besproken, moeder zal ook haar spreekwoordelijke ei kwijt willen denk ik dan.
Voor zover emotie regulering, mooi gevonden woord overigens.. Mogelijk dat de ouder in kwestie juist spiegelt naar het kind.
Je weet wel, van die kinderen die een tantrum gooien in de winkel omdat ze X of Y niet krijgen, en die schreeuwend en spartelend op de grond liggen? Kinderen hier probeerden dat ook wel eens... Alleen deze moeder gaat er naast liggen. Ik kan je zeggen dat zelfs m'n 2 en 3 jarigen (destijds) er naar keken, en vonden dat ik me als een idioot gedroeg. En dat opent de mogelijkheid tot gesprek.
Over dat van het eten, ... je wil ze de kost niet geven, het aantal ouders dat het maar voor lief neemt, dat hun kind iets ongezonds eet, zolang het maar wat eet. Want zonder eten naar bed, is zielig...
Shit, ik bedenk me net, dat ik wel zo'n feeks ben, dat haar kinderen zonder eten naar bed heeft laten gaan. (was hun keuze overigens!) .. ook maar Veilig Thuis bellen...
woensdag 5 februari 2020 om 19:01
Sugarmiss brengt het misschien wat zwart wit maar ik ben het in grote lijnen wel met haar eens. Ik vind de voorbeelden die to geeft niet echt onder kindermishandeling vallen. Maar ik maak er wel uit op dat de moeder er doorheen zit. Dan maakt zo'n anonieme melding het alleen maar erger.
En hoe sugarmiss jeugdzorgs werkwijze omschrijft is ook erg zwart wit, maar helaas soms wel de waarheid.
En hoe sugarmiss jeugdzorgs werkwijze omschrijft is ook erg zwart wit, maar helaas soms wel de waarheid.
woensdag 5 februari 2020 om 19:06
Je hebt géén enkel idee waar je het over hebt. Ik ben zelf zo'n kind geweest wat in een instelling terecht kwam, en daarvoor heb ik jaren lang in de hel gezeten wat mijn thuissituatie was doordat anderen reageerden zoals jij: "zeker niet vertellen als je het geen 100000% zeker weet of om advies vragen bij een instantie want anders geeft dat gedonder". Pas toen de politie zich moest gaan moeien, want ja, een vermist kind is toch weer zo wat, is er hulp gekomen. Rijkelijk te laat maar beter dan nooit. Dit is bijna 20 jaar geleden en dit is een stuk jeugd, vertrouwen in een ander en veiligheid wat mij is ontnomen wat ik nooit meer terug krijg.
Ik heb ZELF in dat systeem gezeten en ik weet hoe het is, en ik ben verdomme blij dat er zoiets is als jeugdzorg. Ga elders onozel blaten met jouw tweedehands /derdehands 'kennis'.
