Modelkind?

04-02-2020 10:27 81 berichten
Alle reacties Link kopieren
Benieuwd wat jullie hier van vinden:

Zoals jullie wel of niet weten heb ik een zoon van 2,5 (en die is natuurlijk heel zus en zo en dit en dat). En kennissen en vrienden en collega’s vragen natuurlijk hoe het met hem gaat. Wat ik dan heel opvallend vind is dat ik dan vaak te horen krijg: ja je hebt nu een modelkind wacht maar tot je een tweede krijgt want dat zal wel een irritant kind worden.

Waarom zeggen mensen dat?
Sorry, het is niet mijn bedoeling om iemand van opscheppen te beschuldigen, het ligt vooral bij mijzelf nogal gevoelig. Ik was vooral getriggerd overigens door de reactie van positivevibes...

Aanvulling: ik ervaar de 'perceptie'-opmerkingen niet als opscheppen, maar het geeft mij een gevoel van falen. Want heb ik mij dan aangesteld? Of als ik dit-of-dat had gedaan, was hij dan wel beter gaan slapen?
anoniem_386605 wijzigde dit bericht op 06-02-2020 08:57
Reden: misverstanden voorkomen
35.69% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
Rhododendron schreef:
06-02-2020 08:47
Sorry, het is niet mijn bedoeling om iemand van opscheppen te beschuldigen, het ligt vooral bij mijzelf nogal gevoelig. Ik was vooral getriggerd overigens door de reactie van positivevibes...

Aanvulling: ik ervaar de 'perceptie'-opmerkingen niet als opscheppen, maar het geeft mij een gevoel van falen. Want heb ik mij dan aangesteld? Of als ik dit-of-dat had gedaan, was hij dan wel beter gaan slapen?

Oh nee hoor, wat jij beschrijft lijkt me gewoon loodzwaar en ik ben dagelijks dankbaar dat dat me bespaard is. Ik neem aan dat jullie alles geprobeerd hebben wat je kon bedenken (en waarschijnlijk wat wie dan ook kon bedenken), dus daar is geen falen bij.
Alle reacties Link kopieren
Rhododendron schreef:
06-02-2020 08:47
Sorry, het is niet mijn bedoeling om iemand van opscheppen te beschuldigen, het ligt vooral bij mijzelf nogal gevoelig. Ik was vooral getriggerd overigens door de reactie van positivevibes...

Aanvulling: ik ervaar de 'perceptie'-opmerkingen niet als opscheppen, maar het geeft mij een gevoel van falen. Want heb ik mij dan aangesteld? Of als ik dit-of-dat had gedaan, was hij dan wel beter gaan slapen?
Ben je mal. Sommige situaties zijn gewoon vermoeiend. Als je kind zo vaak wakker wordt, dan is dat volgens mij voor iedereen vermoeiend. En je doet er soms gewoon niets aan, zeker als ze zo klein zijn. Dan moet je het er maar mee doen, ook al overstijgt het je belastbaarheid.
Perceptie kun je natuurlijk niet zomaar veranderen. Dat is gewoon een combinatie van belastbaarheid, gevoel enz. Je kunt het wel tweaken als het gaat om simpele dingen, zoals omdenken.

Maar voor de een zal 2 keer 's nachts wakker worden (dus niet jouw situatie) als killing zijn, voor de ander niet.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Als je bijvoorbeeld gewend bent dat je kind vanaf week 4 doorslaapt en dan met anderhalf ineens twee nachten heeft met twee keer wakker worden, kan dat zwaar voelen voor een ouder.
En als je kind altijd vijf keer wakker wordt en dan ineens maar twee keer, kan dat als een geluk voelen voor de andere ouder.

Onze dochter is zo'n slechte slaper en ik heb wel eens een collega gehad die klaagde dat hij zo moe was want zoon was twee keer wakker geworden. Ik zou er voor tekenen! :P
Ik bijt altijd maar even op m'n lip als iemand klaagt en ik dat echt geen klagen waard vind.

Oh haha zelfde voorbeeld als hierboven.
Alle reacties Link kopieren
Mijn oudste was een pittige baby. Wilde al heel snel ontwikkelen en vond het maar niks om baby te zijn.

Was een makkelijke dreumes en peuter tot aan zijn derde jaar. Toen ineens veranderde hij. Het meegaande ging eraf. Nu 4 en een pittig kind. Heel temperamentvol ook. Slim, heeft duidelijke grenzen nodig anders loopt ie over je heen. Nu al? Ja. Nu al.

Mijn jongste is een blij ei. Die slaapt makkelijk, lacht veel. Is iets minder snel met ontwikkelen maar ook wel redelijk vlot. Maar die vindt het allemaal dikke prima. En dat scheelt want als tweede kind moet hij meedraaien in ons gezin.

Maar goed, het kan zijn dat je de moeilijke periode nog krijgt .. aangezien je zoontje 2.5 is. Maar je weet het niet en om zoiets te zeggen, wacht maar tot je de tweede hebt slaat nergens op.

Misschien om te vissen of je een tweede wilt? Of omdat ze jaloers zijn? Geen idee.
Alle reacties Link kopieren
Rhododendron schreef:
06-02-2020 08:47
Sorry, het is niet mijn bedoeling om iemand van opscheppen te beschuldigen, het ligt vooral bij mijzelf nogal gevoelig. Ik was vooral getriggerd overigens door de reactie van positivevibes...

Aanvulling: ik ervaar de 'perceptie'-opmerkingen niet als opscheppen, maar het geeft mij een gevoel van falen. Want heb ik mij dan aangesteld? Of als ik dit-of-dat had gedaan, was hij dan wel beter gaan slapen?
Oh joh dan heb je me echt verkeerd begrepen. Natuurlijk zijn gebroken nachten hardstikke zwaar.

Ik bedoel juist het tegenovergestelde, dat geen enkel kind perfect is. En dat dus vooral ook niemand onzeker moet worden als anderen "modelkinderen" lijken te hebben. Dat ligt nl niet aan jou.

Ik zei niet voor niks dit:

En verder zijn sommige kinderen makkelijker of moeilijker en doe je daar weinig aan behalve meebewegen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven