Kinderen
alle pijlers
Modelkind?
dinsdag 4 februari 2020 om 10:27
Benieuwd wat jullie hier van vinden:
Zoals jullie wel of niet weten heb ik een zoon van 2,5 (en die is natuurlijk heel zus en zo en dit en dat). En kennissen en vrienden en collega’s vragen natuurlijk hoe het met hem gaat. Wat ik dan heel opvallend vind is dat ik dan vaak te horen krijg: ja je hebt nu een modelkind wacht maar tot je een tweede krijgt want dat zal wel een irritant kind worden.
Waarom zeggen mensen dat?
Zoals jullie wel of niet weten heb ik een zoon van 2,5 (en die is natuurlijk heel zus en zo en dit en dat). En kennissen en vrienden en collega’s vragen natuurlijk hoe het met hem gaat. Wat ik dan heel opvallend vind is dat ik dan vaak te horen krijg: ja je hebt nu een modelkind wacht maar tot je een tweede krijgt want dat zal wel een irritant kind worden.
Waarom zeggen mensen dat?
dinsdag 4 februari 2020 om 13:04
-Darkside- schreef: ↑04-02-2020 12:25Zit je nou te humble braggen?
Maar waarom mensen dat zeggen: omdat er mensen met modelkinderen zijn die denken dat dat kind zo braaf is omdat zij briljante opvoeders zijn. De werkelijkheid is dat je maar bar weinig in te brengen hebt als ouder. Het karakter van het kind is veel bepalender.
Enfin, dus ze willen dat je vooral niet denkt dat het jouw verdienste is en dat een tweede kind dus heel anders uit kan pakken.
Denk ook dat dit het is.
Ik dacht dat die modelbaby’s de norm waren en snapte niet waarom die van mij niks deed zoals in de boekjes. Ik dacht dat het aan mij lag... later (door de tweede) begreep ik dat dat echt niet het geval was en sindsdien erger ik me ook aan het naïeve “ooh een baby ligt alleen maar wat te pruttelen” of “geniet ervan!”.
Flikker toch op, je hebt geen idéé! denk ik dan.
Maar ik zeg niks, ik knik braaf wat mee en verander dan het onderwerp. Je staat er dan met zo’n andere ervaring in, dat valt toch niet uit te leggen.
dinsdag 4 februari 2020 om 13:36
redbulletje schreef: ↑04-02-2020 10:39Gewoon geen tweede nemen. Je hebt mazzel als je kind makkelijk is. Zelfs als je tweede geen terrorkind wordt jutten ze elkaar wel op en wordt de rust verbroken.
Ik had mijn broer trouwens voor geen goud willen missen
als kind niet, en nu als volwassene niet.Hij was als jong kind wat ondeugend, terwijl hij juist weer een vrij makkelijke puber was, in tegenstelling tot mij. En als kinderen deden we elkaar natuurlijk wel opjutten, maar dat is vrij kind-eigen volgens mij. Is met neefjes/nichtjes net zo goed. Als baby's waren we beiden goede slapers, maar mijn ouders realiseerden zich altijd al dat het gewoon een kwestie van geluk was.
En weet je TO, dan heb je een 'makkelijk' kind (whatever that might be) en dan is het weer niet goed. Bij mij is de eenkennigheidsfase nogal lang blijven hangen. Als peuter en kleuter was ik buitenshuis dus o zo rustig en dat is volgens veel mensen ook niet goed en ook 'ongezond' want liever een kind 'waar wat pit in zit'.
En als baby raakte ik totaal over de flos als iemand anders dan mijn ouders of oma me vast wilde houden. En toen kreeg mijn moeder al te horen 'geef haar maar eens een weekje/maandje aan mij mee, dan is het zo over met dat gehuil en die aanstellerij van dr'. Ik was drie/vier maanden oud. Vreemd dat ook alleen mijn moeder al die verwijten van anderen kreeg, terwijl mijn vader net zo goed gewoon voor mij -en mijn broer- zorgde.
dinsdag 4 februari 2020 om 14:04
Daarom ben ik hier... Gewoon, omdat je een baby afgrijselijk mag noemenainne schreef: ↑04-02-2020 11:28Ja bij ons werkte het wel zo. Oudste deed alles keurig volgens het boekje, kon zo hoofdstuk voor hoofdstuk afstrepen. Jongste was een afgrijselijke baby. Drama.
Inmiddels zijn het beide tieners en ik lees geen opgroeiboeken meer, dus geen idee of ze modeltieners zijn, maar ze zijn allebei heel leuk.
)
woensdag 5 februari 2020 om 07:14
woensdag 5 februari 2020 om 07:39
Mensen met modelkinderen zijn bloedje-irritant als je net met snot op je rug, ongewassen haren en wallen tot op je knieën na wederom een doorwaakte nacht nét op tijd op het werk bent aangekomen en je krijsende kind achter hebt gelaten op de kinderopvang, waar je stiekem een beetje opgelucht over bent, omdat je nu even een paar uur kunt bijtanken in een zoveel rustigere kantoortuin.
woensdag 5 februari 2020 om 08:05
Ik heb het mensen nooit horen zeggen, maar ik heb dan ook geen modelkinderen (hoewel ze van mijn jongste puber wel heel vaak zeggen dat het een engeltje is en over de oudste zijn ze ook wel vrij consistent over wat ze voor positiefs over hem zeggen).
Ik kan me voorstellen dat ze te veel horen dat het allemaal zo fantastisch verloopt en dan denken: wacht maar.... je denkt nu nog dat het jouw opvoedkunde is, maar straks...
Ik kan me voorstellen dat ze te veel horen dat het allemaal zo fantastisch verloopt en dan denken: wacht maar.... je denkt nu nog dat het jouw opvoedkunde is, maar straks...
woensdag 5 februari 2020 om 10:56
Westerpaviljoen schreef: ↑04-02-2020 10:27Zoals jullie wel of niet weten heb ik een zoon van 2,5 (en die is natuurlijk heel zus en zo en dit en dat).
woensdag 5 februari 2020 om 12:10
Wat is 'sib' of 'sibling' toch een ontzettend jeukwoord
Zeg gewoon broer of zus
Frankly my dear, I don"t give a damn
woensdag 5 februari 2020 om 12:21
Joh mijn ervaring is dat alle 'modelkinderen' ook gewoon snachts wel eens wakker werden, of weigerden zindelijk te worden of een driftbui in de supermarkt kregen, etc. Het is ook maar een beetje hoe je het ziet, of dat een probleem is en of je daar gewoon voor uit komt.
En verder zijn sommige kinderen makkelijker of moeilijker en doe je daar weinig aan behalve meebewegen.
En verder zijn sommige kinderen makkelijker of moeilijker en doe je daar weinig aan behalve meebewegen.
woensdag 5 februari 2020 om 12:22
To, ik denk dat het gewoon jaloezie is of onaardigheid?
Zo'n opmerking klinkt echt als, verbeeld je maar niet dat je beter bent of het beter hebt dan wij. Terwijl dat heel vaak gewoon niet de insteek is.
Natuurlijk denken genoeg ouders dat hun kind zo'n modelkind is door de opvoeding, maar een heleboel anderen realiseren zich heus wel dat het gewoon vaak mazzel is. En ik hoor liever dat het goed met een kind gaat, dan dat ik een beschrijving van alle ellende hoor.
Zo'n opmerking klinkt echt als, verbeeld je maar niet dat je beter bent of het beter hebt dan wij. Terwijl dat heel vaak gewoon niet de insteek is.
Natuurlijk denken genoeg ouders dat hun kind zo'n modelkind is door de opvoeding, maar een heleboel anderen realiseren zich heus wel dat het gewoon vaak mazzel is. En ik hoor liever dat het goed met een kind gaat, dan dat ik een beschrijving van alle ellende hoor.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
woensdag 5 februari 2020 om 13:17
Opgeteld bij heel wat andere info - ik heb al bijna 20 jaar dezelfde nick- kan het net even een bevestiging van een vermoeden geven. Ik ben voorzichtiger geworden met het delen van dit soort prive info.
.
woensdag 5 februari 2020 om 13:31
woensdag 5 februari 2020 om 14:12
Je eigen perceptie doet ook een hoop. Natuurlijk, als je een baby hebt die tot zijn tweede iedere nacht vier keer het hele huis wakker krijst, is dat gewoon zwaar, punt. Maar de gradaties verschillen nogal. Ik heb mijn dochter altijd als een hele goede slaper beschouwd. Sliep al vrij snel van 23-8 door, zodat ik ook een normale nacht had, heel fijn. Dat was overigens geen verdienste van mij of zo, dat deed ze gewoon. Overdag sliep ze wat minder, meerdere korte slaapjes, soms op schoot, soms in de wagen of in de box. Dat heeft mij nooit gestoord, ik was al zo blij met die nachten. Maar toen hoorde ik ineens een moeder klagen over haar extreem slecht slapende baby, en die bleek dus precies hetzelfde slaappatroon te hebben als de mijne. Alleen zij vonden dat kind drie keer 1,5 uur in bedje moest slapen overdag, en om 19u de nacht in. En daar had kind niet zo’n zin in. Ik vond dat echt een eye opener, dat er dus mensen waren die enorm klaagden over het slechte slapen van hun kind, terwijl anderen dat juist heel goed slapen vonden.Positivevibes schreef: ↑05-02-2020 12:21Joh mijn ervaring is dat alle 'modelkinderen' ook gewoon snachts wel eens wakker werden, of weigerden zindelijk te worden of een driftbui in de supermarkt kregen, etc. Het is ook maar een beetje hoe je het ziet, of dat een probleem is en of je daar gewoon voor uit komt.
En verder zijn sommige kinderen makkelijker of moeilijker en doe je daar weinig aan behalve meebewegen.
Inmiddels is kind 1, en gaat rond 20u naar bed. Gaat dan rustig liggen, en meldt zich de volgende ochtend pas weer, en ook dan kan ze best eerst nog even met haar knuffel spelen. Wederom, wat mij betreft ideaal, kunnen we ook na de opvang nog even knuffelen en spelen. Maar ik kreeg vorige week te horen dat mijn kind een hele lastige slaper was, want ‘op deze leeftijd horen ze om 18.30 in bed te liggen’. Oh. Ok. Zo kan je het ook bekijken natuurlijk. Diezelfde moeder had zelf ook zo’n drama-kind dat niet wilde slapen en altijd protesteerde. Geen wonder als je hem te vroeg in bed legt en kind is nog helemaal niet moe, maar ja, half zeven is half zeven. Daar begrijp ik dus niks van.
Maar goed, mijn punt was dus: ook ouders waarvan de kinderen precies hetzelfde doen, kunnen dat heel anders inschatten/aanvoelen. Dus in die zin maakt je eigen instelling wel degelijk enorm veel uit. Niet omdat je zo’n super-opvoeder-baby-fluisteraar bent, maar omdat je eigen perceptie verandert. En je dan dus voor je gevoel een stuk sneller een model kind hebt.
woensdag 5 februari 2020 om 14:24
Dat is wel waar. Je eigen perceptie kan heel anders zijn.nausicaa schreef: ↑05-02-2020 14:12Je eigen perceptie doet ook een hoop. Natuurlijk, als je een baby hebt die tot zijn tweede iedere nacht vier keer het hele huis wakker krijst, is dat gewoon zwaar, punt. Maar de gradaties verschillen nogal. Ik heb mijn dochter altijd als een hele goede slaper beschouwd. Sliep al vrij snel van 23-8 door, zodat ik ook een normale nacht had, heel fijn. Dat was overigens geen verdienste van mij of zo, dat deed ze gewoon. Overdag sliep ze wat minder, meerdere korte slaapjes, soms op schoot, soms in de wagen of in de box. Dat heeft mij nooit gestoord, ik was al zo blij met die nachten. Maar toen hoorde ik ineens een moeder klagen over haar extreem slecht slapende baby, en die bleek dus precies hetzelfde slaappatroon te hebben als de mijne. Alleen zij vonden dat kind drie keer 1,5 uur in bedje moest slapen overdag, en om 19u de nacht in. En daar had kind niet zo’n zin in. Ik vond dat echt een eye opener, dat er dus mensen waren die enorm klaagden over het slechte slapen van hun kind, terwijl anderen dat juist heel goed slapen vonden.
Inmiddels is kind 1, en gaat rond 20u naar bed. Gaat dan rustig liggen, en meldt zich de volgende ochtend pas weer, en ook dan kan ze best eerst nog even met haar knuffel spelen. Wederom, wat mij betreft ideaal, kunnen we ook na de opvang nog even knuffelen en spelen. Maar ik kreeg vorige week te horen dat mijn kind een hele lastige slaper was, want ‘op deze leeftijd horen ze om 18.30 in bed te liggen’. Oh. Ok. Zo kan je het ook bekijken natuurlijk. Diezelfde moeder had zelf ook zo’n drama-kind dat niet wilde slapen en altijd protesteerde. Geen wonder als je hem te vroeg in bed legt en kind is nog helemaal niet moe, maar ja, half zeven is half zeven. Daar begrijp ik dus niks van.
Maar goed, mijn punt was dus: ook ouders waarvan de kinderen precies hetzelfde doen, kunnen dat heel anders inschatten/aanvoelen. Dus in die zin maakt je eigen instelling wel degelijk enorm veel uit. Niet omdat je zo’n super-opvoeder-baby-fluisteraar bent, maar omdat je eigen perceptie verandert. En je dan dus voor je gevoel een stuk sneller een model kind hebt.
Net zoals de ene smelt als het regent en de ander enkel zijn schouders er over ophaalt.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
donderdag 6 februari 2020 om 08:15
Perceptie speelt vast in sommige gevallen een rol, maar het ene kind is ook gewoon makkelijker dan het andere kind.
Mijn kind werd niet 'weleens' wakker. Mijn kind werd elke nacht 3-10 Keer wakker. Maandenlang. Vier-zes losse uurtjes slaap per nacht doet je relativeringsvermogen geen goed kan ik je vertellen.
Wat je als zwaar ervaart, ligt ook aan andere dingen. Mijn baby kon zich niet even zelf vermaken. Niet uitzonderlijk voor een baby, maar toen hij daarnaast ook maar twee keer een half uur sliep overdag, en ik sowieso al doodop was, vond ik dat wel erg zwaar. Als je een baby hebt die een dag lang niet te genieten is als hij minder slaapt (daar had de onze minder last van gelukkig
) snap ik dat je in de stress schiet als hij een uur later dan normaal naar bed zou gaan.
Hij is nu ruim een jaar, en hij slaapt sinds kort 's nachts gewoon goed. Maar we hebben afgelopen jaar zo vaak gehad dat het drie nachten beter leek te gaan om daarna weer wekenlang superslechte nachten te hebben, dat we compleet in de stress schieten als we een keer een slechte nacht hebben.
Ik weet dat ik nu overgevoelig reageer, maar voor mij valt dat perceptie-geneuzel in dezelfde categorie vooringenomenheid als zeggen dat het aan je eigen opvoedkwaliteiten ligt.
Mijn kind werd niet 'weleens' wakker. Mijn kind werd elke nacht 3-10 Keer wakker. Maandenlang. Vier-zes losse uurtjes slaap per nacht doet je relativeringsvermogen geen goed kan ik je vertellen.
Wat je als zwaar ervaart, ligt ook aan andere dingen. Mijn baby kon zich niet even zelf vermaken. Niet uitzonderlijk voor een baby, maar toen hij daarnaast ook maar twee keer een half uur sliep overdag, en ik sowieso al doodop was, vond ik dat wel erg zwaar. Als je een baby hebt die een dag lang niet te genieten is als hij minder slaapt (daar had de onze minder last van gelukkig
) snap ik dat je in de stress schiet als hij een uur later dan normaal naar bed zou gaan.Hij is nu ruim een jaar, en hij slaapt sinds kort 's nachts gewoon goed. Maar we hebben afgelopen jaar zo vaak gehad dat het drie nachten beter leek te gaan om daarna weer wekenlang superslechte nachten te hebben, dat we compleet in de stress schieten als we een keer een slechte nacht hebben.
Ik weet dat ik nu overgevoelig reageer, maar voor mij valt dat perceptie-geneuzel in dezelfde categorie vooringenomenheid als zeggen dat het aan je eigen opvoedkwaliteiten ligt.
donderdag 6 februari 2020 om 08:29
Rhododendron: volgens mij zeg ik juist heel duidelijk al in de eerste paar zinnen dat er natuurlijk gewoon kinderen zijn die moeilijker zijn. Dat (jaren)lang niet fatsoenlijk slapen gewoon zwaar is.
Het ging mij om de gevallen die helemaal niet zo extreem waren, maar waar de ouders dat gevoel blijkbaar wel hadden. Ook in dat geval verandert dat overigens niks aan hoe zwaar iets voor jou voelt, maar wel aan wat wellicht mede een oplossing in zijn.
Het ging mij om de gevallen die helemaal niet zo extreem waren, maar waar de ouders dat gevoel blijkbaar wel hadden. Ook in dat geval verandert dat overigens niks aan hoe zwaar iets voor jou voelt, maar wel aan wat wellicht mede een oplossing in zijn.
donderdag 6 februari 2020 om 08:34
En ik bedoelde niet dat mensen maar gewoon even hun perceptie moeten veranderen, dat is helemaal niet zo makkelijk namelijk. Ik bedoelde alleen dat mensen die zeggen dat hun kind helemaal niet zo moeilijk is, niet per se aan het opscheppen zijn, maar stiekem een kind hebben dat ook wel eens wakker wordt. Die ervaren het gewoon echt anders. Ook dat is niet per se een eigen verdienste, maar het is we lullig om dan van opscheppen beschuldigd te worden.
donderdag 6 februari 2020 om 08:46
Los van perceptie en of iets wel of niet klopt, begrijp ik het moeten maken van zo'n opmerking gewoon niet. En denk ik dus dat het jaloezie is.
Ik ben bijvoorbeeld zelf gezegend met een dijk van een spijsvertering, kan eten wat ik wil zonder aan te komen. Niks om trots op te zijn, wel om blij mee te zijn uiteraard. Maar ik hoor al mijn hele leven: wacht maar tot je 30 bent, wacht maar tot je 40 bent, wacht maar tot je in de overgang zit... Ook daarvan denk ik: waarom zou je dat zeggen?
Als je niks leuks te melden hebt, hou dan gewoon je mond dicht.
Ik ben bijvoorbeeld zelf gezegend met een dijk van een spijsvertering, kan eten wat ik wil zonder aan te komen. Niks om trots op te zijn, wel om blij mee te zijn uiteraard. Maar ik hoor al mijn hele leven: wacht maar tot je 30 bent, wacht maar tot je 40 bent, wacht maar tot je in de overgang zit... Ook daarvan denk ik: waarom zou je dat zeggen?
Als je niks leuks te melden hebt, hou dan gewoon je mond dicht.
