Kinderen
alle pijlers
Verhuizen co-ouderschap
zaterdag 7 maart 2020 om 14:33
Ik moet even mijn verhaal kwijt.
Het zit namelijk zo. Ik ben gescheiden en heb met mijn ex co ouderschap over onze 2 kinderen. Ik heb inmiddels een nieuwe relatie 3 jaar en reeds 1 jaar wonen we samen. Dit gaat heel goed met de kinderen.
Nu zouden wij graag een huis kopen. Maar in deze huizenmarkt is dat nog niet zo makkelijk. Huizen worden hier in het dorp ver over de vraagprijs ontboden en er wordt in onze prijsklasse zoveel gereageerd dat we soms niet eens mogen komen kijken bij een woning.
Nu hebben we een huis gevonden die 6 kilometer bij mijn ex vandaan zit (nu zitten we ongeveer 1km uit elkaar en van de school). Het is goedkoop maar er moet heel veel aan gedaan worden. Ik zag het helemaal zitten. Dichter bij de middelbare school waar mijn dochter volgend jaar heen gaat. En mijn zoon zou ik dan nog 2 jaar heen en weer rijden naar de basisschool of hij gaat het fietsen of met de bus.
Het dorpje ligt heel landelijk en is klein. Ik vind dat zalig. Ik zag het helemaal voor me. Tussen de weilanden, helemaal opknappen naar eigen zin.
Nu is er dus dat mijn ex geen toestemming geeft voor het dorp waar we gaan wonen. Hij vindt het voor de kinderen niet geschikt en ze raken dan vervreemd van hun vriendjes in het dorp waar de school staat. Ik vind dat een beetje onzin. Ze kunnen gewoon na schooltijd met andere kinderen spelen en verder spelen ze ook nooit met kinderen in de wijk waar we nu wonen.
Maar mijn kinderen zien het helaas ook niet zitten. Ze zien het als een enorme afstand tussen hun en hun vriendjes en vader. En ze vinden de omgeving niet zo leuk.
Zucht, mijn hart breekt om dit huis op te geven. Ik zag ons er gewoon helemaal wonen. Het voelt als een enorme goede kans.
Maar omwille van de kinderen toch maar de droom opgeven?
Het zit namelijk zo. Ik ben gescheiden en heb met mijn ex co ouderschap over onze 2 kinderen. Ik heb inmiddels een nieuwe relatie 3 jaar en reeds 1 jaar wonen we samen. Dit gaat heel goed met de kinderen.
Nu zouden wij graag een huis kopen. Maar in deze huizenmarkt is dat nog niet zo makkelijk. Huizen worden hier in het dorp ver over de vraagprijs ontboden en er wordt in onze prijsklasse zoveel gereageerd dat we soms niet eens mogen komen kijken bij een woning.
Nu hebben we een huis gevonden die 6 kilometer bij mijn ex vandaan zit (nu zitten we ongeveer 1km uit elkaar en van de school). Het is goedkoop maar er moet heel veel aan gedaan worden. Ik zag het helemaal zitten. Dichter bij de middelbare school waar mijn dochter volgend jaar heen gaat. En mijn zoon zou ik dan nog 2 jaar heen en weer rijden naar de basisschool of hij gaat het fietsen of met de bus.
Het dorpje ligt heel landelijk en is klein. Ik vind dat zalig. Ik zag het helemaal voor me. Tussen de weilanden, helemaal opknappen naar eigen zin.
Nu is er dus dat mijn ex geen toestemming geeft voor het dorp waar we gaan wonen. Hij vindt het voor de kinderen niet geschikt en ze raken dan vervreemd van hun vriendjes in het dorp waar de school staat. Ik vind dat een beetje onzin. Ze kunnen gewoon na schooltijd met andere kinderen spelen en verder spelen ze ook nooit met kinderen in de wijk waar we nu wonen.
Maar mijn kinderen zien het helaas ook niet zitten. Ze zien het als een enorme afstand tussen hun en hun vriendjes en vader. En ze vinden de omgeving niet zo leuk.
Zucht, mijn hart breekt om dit huis op te geven. Ik zag ons er gewoon helemaal wonen. Het voelt als een enorme goede kans.
Maar omwille van de kinderen toch maar de droom opgeven?
zaterdag 7 maart 2020 om 16:10
Echt. Je "je hart breekt" vanwege een huis, maar niet vanwege je kinderen die dan ergens gaan wonen waar ze niet willen zijn en waar ze niet meer zo makkelijk naar pappa kunnen.
Wereld op z'n kop. Echt.
Een droomhuis met ongelukkige kinderen is plots niet meer zo'n "droomhuis" lijkt me.
Wereld op z'n kop. Echt.
Een droomhuis met ongelukkige kinderen is plots niet meer zo'n "droomhuis" lijkt me.
pergamon wijzigde dit bericht op 07-03-2020 16:11
17.48% gewijzigd
zaterdag 7 maart 2020 om 16:18
Puur uit nieuwsgierigheid door deze stellige reactie: wat nou als TO gewoon nog samen was met de vader van haar kinderen. Had een verhuizing dan ook afgeblazen kunnen worden door kinderen? Zou je dan oprecht niet gaan verhuizen omdat de kinderen het niet willen?
Ik (kind van gescheiden ouders) ben 10 keer verhuisd in m’n jeugd, door heel Nederland, en had daar echt geen inbreng in. Overigens ook nooit last van gehad, maar dat terzijde.
zaterdag 7 maart 2020 om 16:24
Ik vind het dubbel de afstand is het probleem niet lijkt mij 6km, heb je de kinderen meegenomen naar de bezichtiging? En hun vriendjes houden ze toch gewoon, Ik begrijp dat het enige probleem is dat de kinderen de omgeving niet leuk vinden het meer afgelegen wonen. Houden de kinderen van dieren? Zoja misschien kun je het dan zo aantrekkelijker maken. Heb je de kinderen er ook echt bij betrokken? Ik denk dat dat ook wel erg belangrijk is. Ipv alleen te zeggen we willen 6 km verderop gaan wonen in een rustig dorp. En zeker als je bereid bent de kinderen te halen en brengen naar vriendjes hoeft dat "vervreemde" toch geen probleem te zijn?
zaterdag 7 maart 2020 om 16:24
Treurniet12 schreef: ↑07-03-2020 16:18Puur uit nieuwsgierigheid door deze stellige reactie: wat nou als TO gewoon nog samen was met de vader van haar kinderen. Had een verhuizing dan ook afgeblazen kunnen worden door kinderen? Zou je dan oprecht niet gaan verhuizen omdat de kinderen het niet willen?
Ik (kind van gescheiden ouders) ben 10 keer verhuisd in m’n jeugd, door heel Nederland, en had daar echt geen inbreng in. Overigens ook nooit last van gehad, maar dat terzijde.
Dan is de situatie toch heel anders? Nu wonen ze 1 km bij pappa vandaag. Dan 6. Nu kunnen ze zelfstandig. Dan niet. Als ze samen waren, hadden ze elke dag pappa om zich heen. Contact / nabijheid met pappa lijkt mij prio #1.
Overigens heb ik recent familie (niet gescheiden) ook afgeraden naar een buitengebied te verhuizen. Ze komen nu op een leeftijd overal zelfstandig heen te gaan. Dat zou dan nog een paar jaar duren.
zaterdag 7 maart 2020 om 16:28
Een kind van 12 kan geen 6 km fietsen naar haar vader? Bijzonder. Buiten dat vind ik dat TO uiteraard verantwoordelijk is voor het brengen en halen naar vader, ook al is dat dan elke dag. TO wilt verhuizen. Maar ik zie geen reden om niet te verhuizen.Pergamon schreef: ↑07-03-2020 16:24Dan is de situatie toch heel anders? Nu wonen ze 1 km bij pappa vandaag. Dan 6. Nu kunnen ze zelfstandig. Dan niet. Als ze samen waren, hadden ze elke dag pappa om zich heen. Contact / nabijheid met pappa lijkt mij prio #1.
Overigens heb ik recent familie (niet gescheiden) ook afgeraden naar een buitengebied te verhuizen. Ze komen nu op een leeftijd overal zelfstandig heen te gaan. Dat zou dan nog een paar jaar duren.
zaterdag 7 maart 2020 om 16:28
Eens! Het oudste kind gaat naar de middelbare school. Dan kan je toch wel 20 minuten fietsen?Tutjebelletje schreef: ↑07-03-2020 16:28Zes kilometer is 20 minuten fietsen. Mensen hier reageren of OP naar oost-Siberië verhuist. Jezus.
zaterdag 7 maart 2020 om 16:29
6 km vind ik een hele redelijke afstand. Dat is prima te doen met school, sport, vriendjes. Het vraagt wel een investering van jou, omdat Het met logisch lijkt dat je probeert het co-ouderschap over een iets grotere afstand zo min mogelijk belemmerend te laten zijn voor de dagelijkse bezigheden van de kinderen. Dit betekent dus tijd investeren in heen en weer rijden als dat zo uitkomt. Ik vind eigenlijk dat je ex niet echt een legitiem bezwaar heeft.
Ik kan me wel voorstellen dat als ze nu zo even naar de andere ouder fietsen, dit voor je kinderen een bezwaar is. En dat ze zich minder vrij voelen in hun buitenschoolse activiteiten als ze verder bij hun vrienden vandaan wonen en dus veel meer moeten ‘afspreken’.
Is het geen optie om deze stap te overwegen als ook de jongste (bijna) naar de middelbare school gaat? Ze gaan dan niet meer in het oude dorp naar school begrijp ik, fietsen dan zelf ook naar middelbare en kunnen dan al veel zelfstandiger de 6 km naar vader of vrienden overbruggen.
Staar je niet blind op dit ene huis. Als nu de tijd nog niet is om te verhuizen, dan doe je er niet goed aan om dat er door te duwen. Er komt wel weer een nieuwe kans.
Ik kan me wel voorstellen dat als ze nu zo even naar de andere ouder fietsen, dit voor je kinderen een bezwaar is. En dat ze zich minder vrij voelen in hun buitenschoolse activiteiten als ze verder bij hun vrienden vandaan wonen en dus veel meer moeten ‘afspreken’.
Is het geen optie om deze stap te overwegen als ook de jongste (bijna) naar de middelbare school gaat? Ze gaan dan niet meer in het oude dorp naar school begrijp ik, fietsen dan zelf ook naar middelbare en kunnen dan al veel zelfstandiger de 6 km naar vader of vrienden overbruggen.
Staar je niet blind op dit ene huis. Als nu de tijd nog niet is om te verhuizen, dan doe je er niet goed aan om dat er door te duwen. Er komt wel weer een nieuwe kans.
zaterdag 7 maart 2020 om 16:30
Mensen we hebben het over zes kilometer! TO wil niet naar het einde van de wereld. Het vraagt alleen iets meer inspanning i.v.m. halen en brengen. Een kind raakt echt niet ontworteld als het zes kilometer verderop gaat wonen. Bovendien groeien ze snel op, en dan kunnen ze zelf de fiets pakken om naar hun vader en naar hun oude vriendjes te gaan (maar ik wed dat ze binnen de kortste keren nieuwe vriendjes hebben in hun nieuwe buurt). Dochter gaat volgend jaar al naar de middelbare. Ik zie geen probleem hoor.
Net zoals iemand anders ook al schreef, ben ik zelf in mijn jeugd ook meerdere keren verhuisd. Nee, dat was niet altijd leuk. Maar binnen de kortste keren wist je niet beter meer. En mijn eigen kinderen hebben dan weer in hun geboortehuis gewoond totdat ze het huis uitgingen, maar meermaals meegemaakt dat vriendjes gingen verhuizen. Ergens voor altijd blijven wonen is geen garantie voor eeuwige vriendschap.
Net zoals iemand anders ook al schreef, ben ik zelf in mijn jeugd ook meerdere keren verhuisd. Nee, dat was niet altijd leuk. Maar binnen de kortste keren wist je niet beter meer. En mijn eigen kinderen hebben dan weer in hun geboortehuis gewoond totdat ze het huis uitgingen, maar meermaals meegemaakt dat vriendjes gingen verhuizen. Ergens voor altijd blijven wonen is geen garantie voor eeuwige vriendschap.
zaterdag 7 maart 2020 om 16:30
Treurniet12 schreef: ↑07-03-2020 16:18Puur uit nieuwsgierigheid door deze stellige reactie: wat nou als TO gewoon nog samen was met de vader van haar kinderen. Had een verhuizing dan ook afgeblazen kunnen worden door kinderen? Zou je dan oprecht niet gaan verhuizen omdat de kinderen het niet willen?
Ik (kind van gescheiden ouders) ben 10 keer verhuisd in m’n jeugd, door heel Nederland, en had daar echt geen inbreng in. Overigens ook nooit last van gehad, maar dat terzijde.
Nou, dat inderdaad. Ik houd van mijn kinderen en doe alles voor ze. Maar ik leef al mijn hele leven in een dorp waar ik de mensen niet leuk vind. Mensen zijn stug een hooghartig. Het liefste ga ik naar de andere kant van het land maar dat gaat niet met een ex die dit dorp nooit meer verlaat.
Mochten we 6 km verderop gaan wonen rijd ik mijn kinderen op en neer. Geen probleem. Als ze thuis zijn gaan ze ook nooit de deur uit of andere kinderen in de buurt opzoeken. Dus het is maar het idee voor ze.
Ik heb menig persoon gesproken in dat andere dorp en mensen zijn zo aardig. Iedereen wil helpen en je te woord staan. In ons huidige dorp kijken ze je aan of je gek geworden bent als je ze aanspreekt.
En misschien ben ik niet die perfecte onegoistische ouder maar ik vind dat ik best ook wat geluk verdien.
zaterdag 7 maart 2020 om 16:33
Als kind van gescheiden ouders en 10 keer verhuisd te zijn: ik ben er echt niet slecht van geworden. Sterker nog, ik heb overal contacten in verschillende provincies. Ik heb geleerd om ergens opnieuw te wonen, nieuwe vrienden te maken en naar nieuwe scholen te gaan. Jij bent van plan 6 km verderop te gaan wonen. Dat betekent dat je kinderen niet eens naar nieuwe scholen hoeven of nieuwe vrienden hoeven te maken. Het enige wat verandert is het huis en +5km. Kinderen zijn flexibel hoor.Spirit888 schreef: ↑07-03-2020 16:30Nou, dat inderdaad. Ik houd van mijn kinderen en doe alles voor ze. Maar ik leef al mijn hele leven in een dorp waar ik de mensen niet leuk vind. Mensen zijn stug een hooghartig. Het liefste ga ik naar de andere kant van het land maar dat gaat niet met een ex die dit dorp nooit meer verlaat.
Mochten we 6 km verderop gaan wonen rijd ik mijn kinderen op en neer. Geen probleem. Als ze thuis zijn gaan ze ook nooit de deur uit of andere kinderen in de buurt opzoeken. Dus het is maar het idee voor ze.
Ik heb menig persoon gesproken in dat andere dorp en mensen zijn zo aardig. Iedereen wil helpen en je te woord staan. In ons huidige dorp kijken ze je aan of je gek geworden bent als je ze aanspreekt.
En misschien ben ik niet die perfecte onegoistische ouder maar ik vind dat ik best ook wat geluk verdien.
Als je het jezelf makkelijker wil maken dan zou ik wachten tot je jongste naar de middelbare gaat. Maar ik zie echt niet in waarom je een egoïstische ouder zou zijn als je gaat verhuizen.
zaterdag 7 maart 2020 om 16:35
Ik denk dat inderdaad 2 jaar wachten wel beter is. Ik word voor een hypotheek er ook niet jonger op. Maar 2 jaar moet nog wel kunnen.patchouli_ schreef: ↑07-03-2020 16:296 km vind ik een hele redelijke afstand. Dat is prima te doen met school, sport, vriendjes. Het vraagt wel een investering van jou, omdat Het met logisch lijkt dat je probeert het co-ouderschap over een iets grotere afstand zo min mogelijk belemmerend te laten zijn voor de dagelijkse bezigheden van de kinderen. Dit betekent dus tijd investeren in heen en weer rijden als dat zo uitkomt. Ik vind eigenlijk dat je ex niet echt een legitiem bezwaar heeft.
Ik kan me wel voorstellen dat als ze nu zo even naar de andere ouder fietsen, dit voor je kinderen een bezwaar is. En dat ze zich minder vrij voelen in hun buitenschoolse activiteiten als ze verder bij hun vrienden vandaan wonen en dus veel meer moeten ‘afspreken’.
Is het geen optie om deze stap te overwegen als ook de jongste (bijna) naar de middelbare school gaat? Ze gaan dan niet meer in het oude dorp naar school begrijp ik, fietsen dan zelf ook naar middelbare en kunnen dan al veel zelfstandiger de 6 km naar vader of vrienden overbruggen.
Staar je niet blind op dit ene huis. Als nu de tijd nog niet is om te verhuizen, dan doe je er niet goed aan om dat er door te duwen. Er komt wel weer een nieuwe kans.
De kinderen gaan in de week dat ze bij mij zijn nooit naar hun vader. Dus ook het idee dat ze dan ver weg bij pappa zitten zit maar tussen hun oren. Het maakt allemaal geen verschil behalve dat er meer van mij gevraagd wordt. Maar dat heb ik er voor over.
Ik ga het huis maar afblazen omwille van de mening van de kinderen. Maar ik vind het wel jammer. Ik zag ons er gewoon helemaal zitten.
zaterdag 7 maart 2020 om 16:35
Lekker doen TO ik zie echt het probleem niet, kinderen kunnen fietsen er rijden vast ook bussen. Jij zegt ze te willen rijden. Misschien voor de kinderen ook juist goed een andere omgeving erbij naast hun huidige omgeving. Zeker ook gezien het feit dat het tegenwoordig al erg lastig is om een woning te vinden, dat vind ik ook meetellen.
anoniem_63cc40bea39de wijzigde dit bericht op 07-03-2020 16:37
20.64% gewijzigd
zaterdag 7 maart 2020 om 16:36
Ja wij doen dat niet. Wij willen ook graag een ander huis, maar voor de kinderen willen we in onze eigen wijk/dorp blijven. Voor ons is een stabiele basisschoolperiode voor de kinderen meer waard dan ons droomhuis. Wanneer je gescheiden bent lijkt mij dat nog meer van belang.Treurniet12 schreef: ↑07-03-2020 16:18Puur uit nieuwsgierigheid door deze stellige reactie: wat nou als TO gewoon nog samen was met de vader van haar kinderen. Had een verhuizing dan ook afgeblazen kunnen worden door kinderen? Zou je dan oprecht niet gaan verhuizen omdat de kinderen het niet willen?
Ik (kind van gescheiden ouders) ben 10 keer verhuisd in m’n jeugd, door heel Nederland, en had daar echt geen inbreng in. Overigens ook nooit last van gehad, maar dat terzijde.
zaterdag 7 maart 2020 om 16:37
Treurniet12 schreef: ↑07-03-2020 16:33Als kind van gescheiden ouders en 10 keer verhuisd te zijn: ik ben er echt niet slecht van geworden. Sterker nog, ik heb overal contacten in verschillende provincies. Ik heb geleerd om ergens opnieuw te wonen, nieuwe vrienden te maken en naar nieuwe scholen te gaan. Jij bent van plan 6 km verderop te gaan wonen. Dat betekent dat je kinderen niet eens naar nieuwe scholen hoeven of nieuwe vrienden hoeven te maken. Het enige wat verandert is het huis en +5km. Kinderen zijn flexibel hoor.
Als je het jezelf makkelijker wil maken dan zou ik wachten tot je jongste naar de middelbare gaat. Maar ik zie echt niet in waarom je een egoïstische ouder zou zijn als je gaat verhuizen.
zaterdag 7 maart 2020 om 16:38
Grappig, ik zou de mening van mijn kinderen echt niet meenemen in zo’n beslissing. Net als bij het kopen van een auto, het uitzoeken van een vakantiebestemming of andere grote beslissingen. Overigens kan je een prima stabiele basisschool periode hebben op verschillende scholen hoor.okkervil schreef: ↑07-03-2020 16:36Ja wij doen dat niet. Wij willen ook graag een ander huis, maar voor de kinderen willen we in onze eigen wijk/dorp blijven. Voor ons is een stabiele basisschoolperiode voor de kinderen meer waard dan ons droomhuis. Wanneer je gescheiden bent lijkt mij dat nog meer van belang.
zaterdag 7 maart 2020 om 16:39
Vader heeft op deze afstand er niet zoveel over te zeggen. Voor Co-ouderschap is de afstand zo’n 15km.
Voor je dochter is het dichter bij school, je zoon hoeft ook maar twee jaar te pendelen.
Nou gingen wij 5km verderop in een dorp buiten de stad wonen maar dat vond ik later toch wel onhandig. Nu was dat min of meer noodgedwongen, maar toch.
Ik zorgde wel zelf dat ze op en van school kwamen en de overdracht met vader was altijd via de telefoon want de ene week bracht ik ze vrijdags naar school en haalde hij ze uit school en vv.
Als de vader geen vervoer heeft snap ik de moeilijkheid maar bij een kind dat naar het VO gaat heb je straks beide sowieso meer spullen heen en weer te sjouwen.
Hoop alleen niet dat we jullie over 2 jaar in ‘help! Mijn man is klusser’ zien
Voor je dochter is het dichter bij school, je zoon hoeft ook maar twee jaar te pendelen.
Nou gingen wij 5km verderop in een dorp buiten de stad wonen maar dat vond ik later toch wel onhandig. Nu was dat min of meer noodgedwongen, maar toch.
Ik zorgde wel zelf dat ze op en van school kwamen en de overdracht met vader was altijd via de telefoon want de ene week bracht ik ze vrijdags naar school en haalde hij ze uit school en vv.
Als de vader geen vervoer heeft snap ik de moeilijkheid maar bij een kind dat naar het VO gaat heb je straks beide sowieso meer spullen heen en weer te sjouwen.
Hoop alleen niet dat we jullie over 2 jaar in ‘help! Mijn man is klusser’ zien
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
