Kinderen
alle pijlers
3 kinderen of 2
vrijdag 6 maart 2020 om 21:51
Goede avond allen 
Vanwege herkenbaarheid heb ik een nieuwe naam aangemaakt. Speciaal voor dit onderwerp...
Mijn man en ik (begin 30, 10 jaar samen, 2 dochters leeftijden 5 en 3) twijfelen enorm. We zijn super gelukkig met onze meiden. De keuze voor de eerste was heel duidelijk en voor de tweede eigenlijk ook. Maar nu vragen we ons af; een derde ja of nee?
We komen er samen maar niet uit en hadden de knoop eigenlijk doorgehakt. Man wilde zelfs ergens de komende weken naar de huisarts om een doorverwijzing te vragen voor een vasectomie. Sinds de geboorte van de jongste hebben we condooms gebruikt als anticonceptie en daar zijn we wel klaar mee. Ik wil geen spiraal of andere anticonceptie meer gebruiken omdat ik veel last heb van de hormonen.
Altijd riep ik dat er echt geen derde zou komen, en nu begin ik te twijfelen.
Praktisch en financieel gezien zou het allemaal kunnen. De hele babyfase zit ik niet echt op te wachten eerlijk gezegd, maar ze worden zo snel groot, ik zou het misschien nog wel eens willen meemaken om er extra hard van te genieten.
En mijn man zegt 'als jij het wil dan gaan we er voor'. De komende paar jaar zouden we dan de zolder kunnen verbouwen, de slaapkamers zijn groot genoeg om een paar jaar de oudste 2 op een kamer te leggen.
Wat een luxe 'probleem' hé?
Mijn man heeft nu het standpunt ingenomen 'we plannen gewoon die vasectomie en als het voor die tijd nog lukt is het leuk en zo niet dan kunnen we het ook loslaten'. Maar dat voelt als een soort Russische roulette...
Hoe hebben jullie deze keuze gemaakt? Wat raden jullie mij/ons aan?
Vanwege herkenbaarheid heb ik een nieuwe naam aangemaakt. Speciaal voor dit onderwerp...
Mijn man en ik (begin 30, 10 jaar samen, 2 dochters leeftijden 5 en 3) twijfelen enorm. We zijn super gelukkig met onze meiden. De keuze voor de eerste was heel duidelijk en voor de tweede eigenlijk ook. Maar nu vragen we ons af; een derde ja of nee?
We komen er samen maar niet uit en hadden de knoop eigenlijk doorgehakt. Man wilde zelfs ergens de komende weken naar de huisarts om een doorverwijzing te vragen voor een vasectomie. Sinds de geboorte van de jongste hebben we condooms gebruikt als anticonceptie en daar zijn we wel klaar mee. Ik wil geen spiraal of andere anticonceptie meer gebruiken omdat ik veel last heb van de hormonen.
Altijd riep ik dat er echt geen derde zou komen, en nu begin ik te twijfelen.
Praktisch en financieel gezien zou het allemaal kunnen. De hele babyfase zit ik niet echt op te wachten eerlijk gezegd, maar ze worden zo snel groot, ik zou het misschien nog wel eens willen meemaken om er extra hard van te genieten.
En mijn man zegt 'als jij het wil dan gaan we er voor'. De komende paar jaar zouden we dan de zolder kunnen verbouwen, de slaapkamers zijn groot genoeg om een paar jaar de oudste 2 op een kamer te leggen.
Wat een luxe 'probleem' hé?
Mijn man heeft nu het standpunt ingenomen 'we plannen gewoon die vasectomie en als het voor die tijd nog lukt is het leuk en zo niet dan kunnen we het ook loslaten'. Maar dat voelt als een soort Russische roulette...
Hoe hebben jullie deze keuze gemaakt? Wat raden jullie mij/ons aan?
zaterdag 7 maart 2020 om 11:58
Hebben we al gedaan, reactie was bij beide uitkomsten 'o oke'-Darkside- schreef: ↑07-03-2020 11:22Doe kop of munt. En als je dan teleurgesteld bent als het lot 2 kinderen aangeeft, dan kun je voor een derde gaan.
zaterdag 7 maart 2020 om 12:05
Goede post!Rosalind schreef: ↑07-03-2020 09:18Wat wij ook belangrijk vonden in de keuze voor hoeveel kinderen was of we nog net zo goed voor ons gezin zouden kunnen zorgen als één van ons zou wegvallen. Zowel financieel als praktisch. In het dagelijks leven maar denk ook aan vakantie etc.
Met twee vond ik dat haalbaar, met drie is dat toch een stuk lastiger (zonder extra hulp).
zaterdag 7 maart 2020 om 12:13
Volgens mij zijn er weinig mensen die echt een heel diepe wens hadden voor een derde. Die komt er toch meestal bij van ‘oh leuk’. Als hij er niet is kun je hem wel missen. Ik had het echt heel leuk gevonden, maar ja als het me in praktisch opzicht (geld, energie) niet zo nadelig had geleken was hij er wel gekomen.
zaterdag 7 maart 2020 om 12:15
Ik denk dat er veel praktische en rationele redenen zijn om het niet te doen. Maar je kan ook iets "dood" denken en soms moet je gewoon iets doen en je gevoel volgen. Ik denk dat er veel vaker geen spijt van een derde kind is dan spijt dat er niet is voor gegaan.
Ik weet hoe moeilijk het is, want wij zitten met hetzelfde vraagstuk. Maar voor mij telt meer het gevoel.
Ik weet hoe moeilijk het is, want wij zitten met hetzelfde vraagstuk. Maar voor mij telt meer het gevoel.
zaterdag 7 maart 2020 om 12:19
Ondanks dat ik er drie heb en er niet een zou willen missen zou ik het niemand aanraden.
Kind krijgen, verbouwen, praktisch doen met de kids bij elkaar. Naast werk , hh en clubjes. Er zijn vast wel dingen in het leven die meer ontspanning en vreugde brengen.
Denk goed na want de hormonen willen altijd wel.
Kind krijgen, verbouwen, praktisch doen met de kids bij elkaar. Naast werk , hh en clubjes. Er zijn vast wel dingen in het leven die meer ontspanning en vreugde brengen.
Denk goed na want de hormonen willen altijd wel.
zaterdag 7 maart 2020 om 13:14
Dus tamelijk onverschillig.3kinderenof2 schreef: ↑07-03-2020 11:58Hebben we al gedaan, reactie was bij beide uitkomsten 'o oke'
Ik zou het bij 2 laten.
zaterdag 7 maart 2020 om 13:45
Als je kinderen hebt die goed slapen wel. Het is hier pas rustig na 22:00 als we geluk hebben.
zaterdag 7 maart 2020 om 14:02
Denk ook eens na wat je je kinderen als ze wat ouder worden wil bieden.
Wil je bijvoorbeeld een rijbewijs betalen?
Wil je bijvoorbeeld een (gedeelte van) een studie betalen?
Wat met studiereizen in de middelbare?
2 rijbewijzen zijn toch écht een pak goedkoper dan 3.
Als ze alle 3 een jaar of 4 HBO gaan doen en misschien nog 1 of 2 eerst MBO wordt het toch écht wel duur.
De ene gaat met school tijdens de middelbare naar Spanje, een andere naar Engeland, ... Kost allemaal pokkeveel geld en dus nog minstens 1/3de meer als nummer 3 er is.
2 keer zakgeld of 3 keer zakgeld ... Tel uit je winst als je het bij 2 houdt.
En de jongste is nu 3 en straks 4.
Je kan weer hélemaal van vooraf aan starten met slaapjes, slechte nachten, voeding die niet loopt, ... terwijl er 2 basis-school-kinderen rondlopen die ook aandacht willen én die je tijdens die slaapjes naar school moet brengen.
Je zit ook nog eens met een leeftijds-verschil bij elk uitje dat je doet.
De ene wil in de bots-auto's op de kermis, maar daar is de andere toch écht nog véél te jong voor.
De éne wil in de looping in 't pretpark ... jij kan met de jongste beneden blijven staan of zelfs niet mee naar 't pretpark omdat ie moet slapen.
Wil je bijvoorbeeld een rijbewijs betalen?
Wil je bijvoorbeeld een (gedeelte van) een studie betalen?
Wat met studiereizen in de middelbare?
2 rijbewijzen zijn toch écht een pak goedkoper dan 3.
Als ze alle 3 een jaar of 4 HBO gaan doen en misschien nog 1 of 2 eerst MBO wordt het toch écht wel duur.
De ene gaat met school tijdens de middelbare naar Spanje, een andere naar Engeland, ... Kost allemaal pokkeveel geld en dus nog minstens 1/3de meer als nummer 3 er is.
2 keer zakgeld of 3 keer zakgeld ... Tel uit je winst als je het bij 2 houdt
.En de jongste is nu 3 en straks 4.
Je kan weer hélemaal van vooraf aan starten met slaapjes, slechte nachten, voeding die niet loopt, ... terwijl er 2 basis-school-kinderen rondlopen die ook aandacht willen én die je tijdens die slaapjes naar school moet brengen.
Je zit ook nog eens met een leeftijds-verschil bij elk uitje dat je doet.
De ene wil in de bots-auto's op de kermis, maar daar is de andere toch écht nog véél te jong voor.
De éne wil in de looping in 't pretpark ... jij kan met de jongste beneden blijven staan of zelfs niet mee naar 't pretpark omdat ie moet slapen.
zaterdag 7 maart 2020 om 14:07
zaterdag 7 maart 2020 om 14:09
Als oppasmeisje van 16 à 21 vond ik 3 à 4 net makkelijker dan 2Rosanna1985 schreef: ↑07-03-2020 03:15
Trouwens opgelet: voor 3 kinderen is het veel moeilijker om een oppas te vinden dan voor 2! Drie kinderen bij iemand brengen is al erg veel gevraagd, en een tienermeisje op 3 kinderen laten passen is wellicht ook wat veel. Vaak komt het erop neer dat je ze al over 2 adressen moet verdelen, en dus veel minder vaak nog weg kan zonder kinderen.
.Bij 2 hingen ze altijd in elkaars haren en kon ik er continu tussen springen, continu meespelen, ...
Bij 3 waren er altijd wel 2 waar het tussen klikte en moest ik veel minder branden blussen, speelden ze met elkaar, ...
Ik had een vast adres - waar ik 2 à 3 keer per week babysitte overdag - waar ze er 2 hadden.
En waar af en toe neefjes en nichtjes kwamen spelen.
Een verademing waren die dagen
.
zaterdag 7 maart 2020 om 14:12
Klopt. IIk heb er twee en die maken noooooit ruzie....
zaterdag 7 maart 2020 om 14:21
Is uiteindelijk denk ik een kwestie van gevoel, je kunt net zoveel redenen voor als tegen bedenken. Ik heb 2 kinderen en vind dat voor mijn gevoel goed. Na onze eerste voelde ik heel duidelijk dat ik graag nog een kindje wilde. Als ik zwangeren zag bijvoorbeeld, voelde ik altijd, dat wil ik ook. Maar nu is het goed. Ik kan blij zijn voor iemand als die verwachting is, vertederd zijn bij het zien van zo'n klein baby'tje, maatje 50 super schattig vinden, en uiteindelijk blij zijn dat die fases voor ons geweest zijn. Het voelt klaar.
Geen duidelijk gevoel hebben bij 2 of 3 lijkt me erg lastig. Inderdaad wat iemand anders al voorstelde, voor jezelf nagaan, mocht het niet lukken voor de ingreep van je man, zou je dan teleurgesteld zijn? Voel je een verlangen bij jezelf als je een zwangere ziet?
Geen duidelijk gevoel hebben bij 2 of 3 lijkt me erg lastig. Inderdaad wat iemand anders al voorstelde, voor jezelf nagaan, mocht het niet lukken voor de ingreep van je man, zou je dan teleurgesteld zijn? Voel je een verlangen bij jezelf als je een zwangere ziet?
zaterdag 7 maart 2020 om 18:22
Ik denk er ook vaak over na, en hoewel ik ook een hoop praktische bezwaren zie, denk ik dat als jullie het graag willen, je het praktische allemaal wel oplost als het zo ver is. Denk wel dat het goed is als je dan een beetje een 'go with the flow' type bent. Dus wil je altijd in een vakantiepark op een huisje dat dan duurder is voor 6p, of kies je dan een andere vorm van reizen (bijv airbnb) die misschien even duur is maar bijv wel meer ruimte biedt? En heb je in je hoofd dat je kinderen allemaal hun eigen sporten en clubjes moeten hebben of kijk je wat er qua tijdstippen goed uit komt en kunnen ze kiezen uit A en B (en dan C, D en E maar even niet)? Dat soort dingen.
zaterdag 7 maart 2020 om 21:41
Nou, dat.. Ik kon en kan mijn broer wel schieten, en wij waren met zijn tweetjes.
En: ik heb er 3, eentje wil momenteel liever alleen zijn, dan is het fijn dat de andere 2 samen kunnen spelen.
Je weet dat allemaal gewoon nooit. Kan twee kanten op, wisselt ook. Als je geen sterke wens hebt, moet je het gewoon niet doen. Elk extra kind is praktisch gezien een enorme belasting!
zondag 8 maart 2020 om 04:41
Ha, mijn favoriete onderwerp! 
Wij hebben namelijk ook twee dochters, met hetzelfde leeftijdsverschil als bij jullie, en wij genieten ons al jaren suf door het feit dat we geen derde hebben genomen!
Echt iedereen om ons heen heeft 3 kinderen, dus we zien daar ongeveer alle nadelen die ook hier in dit topic langskomen. Ik denk dat menigeen ons handzame en harmonieuze gezinnetje wel eens benijdt.
Financieel en qua liefde had een derde bij ons prima gekund, maar het liep allemaal zo lekker met onze 2 dochters dat we dachten: “Waarom zouden we nog méér wensen? We zijn gewoon intens tevreden met wat we al hebben en daar gaan we volop verder van genieten!”
En dat hebben we gedaan: Al allerlei gave vakantiereizen gemaakt, de kinderen op allerlei hobbies zonder dat wij er aan onderdoor gaan, een aantal leuke huisdieren erbij, ons huis en onze auto prima toereikend, uitstapjes zijn altijd voor allevier een feest door het kleine leeftijdsverschil en de gelijke interesses, als er gelogeerd wordt of je gaat als gezin ergens op bezoek dan ben je nooit meteen zo’n invasie.
De enige overweging die wij hebben gehad was: “Wat nou, als we 1 kind verliezen, dan hebben we er nog maar 1 over en die kan haar verdriet dan niet meer met een andere sibling delen.”
Maar om dáár nou een derde voor te nemen? Dat is beslissen vanuit angst, en dat is niet ons ding. Je kunt trouwens ook twee kinderen verliezen, dus dan kun je wel bezig blijven met ‘kindertjes maken voor het verlies’.
Anyway, het is ook héérlijk hoe snel je met twee kinderen je handen vrij(er) krijgt als echtpaar. Eerst als ze allebei op de basisschool zijn gestart, inmiddels is het voor ons nog maar een paar maanden voordat we de basisschool definitief vaarwel kunnen zeggen. Een nieuwe fase met twee superleuke tieners!
Wij zijn dan ook niet van die ouders die met betraande ogen met de te klein geworden kinderkleertjes in onze handen staan. Laat de meiden maar lekker opgroeien en zelfstandig worden!
Zoals je merkt, raak ik er bijna niet over uitgepraat, haha. Wist je dat zelfs uit onderzoek blijkt dat gezinnen met twee dochters het gelukkigst zijn?
Ik zou zeggen: Tel je zegeningen en geniet ervan! Jullie zijn niet de enigen!
Wij hebben namelijk ook twee dochters, met hetzelfde leeftijdsverschil als bij jullie, en wij genieten ons al jaren suf door het feit dat we geen derde hebben genomen!
Echt iedereen om ons heen heeft 3 kinderen, dus we zien daar ongeveer alle nadelen die ook hier in dit topic langskomen. Ik denk dat menigeen ons handzame en harmonieuze gezinnetje wel eens benijdt.
Financieel en qua liefde had een derde bij ons prima gekund, maar het liep allemaal zo lekker met onze 2 dochters dat we dachten: “Waarom zouden we nog méér wensen? We zijn gewoon intens tevreden met wat we al hebben en daar gaan we volop verder van genieten!”
En dat hebben we gedaan: Al allerlei gave vakantiereizen gemaakt, de kinderen op allerlei hobbies zonder dat wij er aan onderdoor gaan, een aantal leuke huisdieren erbij, ons huis en onze auto prima toereikend, uitstapjes zijn altijd voor allevier een feest door het kleine leeftijdsverschil en de gelijke interesses, als er gelogeerd wordt of je gaat als gezin ergens op bezoek dan ben je nooit meteen zo’n invasie.
De enige overweging die wij hebben gehad was: “Wat nou, als we 1 kind verliezen, dan hebben we er nog maar 1 over en die kan haar verdriet dan niet meer met een andere sibling delen.”
Maar om dáár nou een derde voor te nemen? Dat is beslissen vanuit angst, en dat is niet ons ding. Je kunt trouwens ook twee kinderen verliezen, dus dan kun je wel bezig blijven met ‘kindertjes maken voor het verlies’.
Anyway, het is ook héérlijk hoe snel je met twee kinderen je handen vrij(er) krijgt als echtpaar. Eerst als ze allebei op de basisschool zijn gestart, inmiddels is het voor ons nog maar een paar maanden voordat we de basisschool definitief vaarwel kunnen zeggen. Een nieuwe fase met twee superleuke tieners!
Wij zijn dan ook niet van die ouders die met betraande ogen met de te klein geworden kinderkleertjes in onze handen staan. Laat de meiden maar lekker opgroeien en zelfstandig worden!
Zoals je merkt, raak ik er bijna niet over uitgepraat, haha. Wist je dat zelfs uit onderzoek blijkt dat gezinnen met twee dochters het gelukkigst zijn?
Ik zou zeggen: Tel je zegeningen en geniet ervan! Jullie zijn niet de enigen!
zondag 8 maart 2020 om 08:12
Hier ook. Wij hebben er drie. Gepland. Nooit zal ik het anders willen. Ze was echt een kadootje. Heb er als baby driedubbel van genoten. Ze is geweldig!!Reficul schreef: ↑07-03-2020 12:19Ondanks dat ik er drie heb en er niet een zou willen missen zou ik het niemand aanraden.
Kind krijgen, verbouwen, praktisch doen met de kids bij elkaar. Naast werk , hh en clubjes. Er zijn vast wel dingen in het leven die meer ontspanning en vreugde brengen.
Denk goed na want de hormonen willen altijd wel.
Maar toch zou ik het ook niemand aanraden. Het is echt een totaal andere samenstelling en veel meer werk. Auto. Huis. Verschil in interesses. Alles. Het is een totaal ander leven. Als ik haar niet had gehad, was het nu zo makkelijk geweest met twee kinderen in de bovenbouw.
Ik zou niet anders willen, daar niet van, maar denk er goed over na!
zondag 8 maart 2020 om 08:18
Een veiendin van mij had jaren voor ons een derde gekregen met die overweging. Ik vond dat echt zo raar. Maar toen ik er twee had werd dat opeens ook een overweging in mijn hoofd. Ik heb dat nooit uitgesproken maar voelde het wel zo.Java schreef: ↑08-03-2020 04:41
De enige overweging die wij hebben gehad was: “Wat nou, als we 1 kind verliezen, dan hebben we er nog maar 1 over en die kan haar verdriet dan niet meer met een andere sibling delen.”
Maar om dáár nou een derde voor te nemen? Dat is beslissen vanuit angst, en dat is niet ons ding. Je kunt trouwens ook twee kinderen verliezen, dus dan kun je wel bezig blijven met ‘kindertjes maken voor het verlies’.
Maar aanraden zou ik het nog steeds niet
zondag 8 maart 2020 om 08:23
Dit dus, alleen beschrijf jij het mooier
net genoten van de wintersport, wat mijn vriendin met 3 kids toch maar liet schieten, want haar jongste is nog te jong. Ik zou het echt jammer vinden al die leuke dingen te missen. Of op z'n minst te moeten uitstellen tot oudste al pubert (En dan nog zitten ze in heel verschillende fases).
zondag 8 maart 2020 om 08:24
Heb zelf ook drie kinderen en bovenstaande herken ik echt niet.Superuser2020 schreef: ↑06-03-2020 23:20Ik heb 3 kinderen......
- maar maar 2 handen dus er loopt er altijd 1 alleen
- maar er passen er maar 2 op mijn schoot
- er valt er altijd 1 buiten de boot als er gespeeld moet worden
- en daardoor zit je altijd vast aan 6p vakantiehuisjes ipv 4p
- maar er zitten nooit 5 koeken in een pak, of 5 cupjes chocolademouse, of 5 broodjes voor 1 euro bij de jumbo.
-en bij de zoektocht naar een nieuw huis was het een opgave om een huis met 3 gelijkwaardige kinderkamers te vinden.
- etc. etc.
Dus, bij twijfel niet doen want 3 is geen getal. Ga voor 4 of houd het bij 2.
Voor mij ook geen redenen om wel of niet voor een derde kindje te gaan.
zondag 8 maart 2020 om 09:09
Haha jaaa de wintersport!florita schreef: ↑08-03-2020 08:23Dit dus, alleen beschrijf jij het mooier
Een heel goed voorbeeld. Wij gaan al een aantal jaar onbezorgd met z’n viertjes. Eén keer zijn twee andere gezinnen met ons meegegaan. Allemaal hadden we de twee oudste kinderen van dezelfde leeftijd. Alleen hadden zij elk nog een derde. De ouders van de andere twee gezinnen kwamen dus totaal niet aan skieën toe door hun jongste. Beide gezinnen besloten na die week teleurgesteld, dat ze nog wel een paar jaar gingen wachten met wintersport totdat de jongste wat ouder was...
java wijzigde dit bericht op 08-03-2020 09:45
0.27% gewijzigd
zondag 8 maart 2020 om 09:17
Het klinkt inderdaad alsof een derde kind niet bij jullie zou passen. Ik sta er echt totaal anders in, in wat jij hierboven en in je volgende bericht schrijft. Dan ski ik maar even een paar jaar niet en ga ik met baby wandelen als de rest skiet. Daar zou ik echt geen nacht wakker van liggen. Als de rest in de achtbaan gaat en ik moet beneden blijven wachten ook niet. Ik haal mijn geluk niet uit die achtbaan zeg maar, maar uit gezellig een dagje uit zijn met elkaar. En zo snel mogelijk je handen vrij, ja, als je daar op uit bent dan had je misschien beter helemaal niet aan kinderen kunnen beginnen. Ik vind het juist gezellig om met de kinderen te rommelen en bezig te zijn (nou ja, natuurlijk zeker niet altijd en het huishouden wat er bij komt kan me ook gestolen worden). Tijd voor jezelf nodig hebben dat snap ik heel goed, maar dat heb ik gelukkig door mijn baan en eigen hobbies (sport).Java schreef: ↑08-03-2020 04:41Ha, mijn favoriete onderwerp!
Wij hebben namelijk ook twee dochters, met hetzelfde leeftijdsverschil als bij jullie, en wij genieten ons al jaren suf door het feit dat we geen derde hebben genomen!
Echt iedereen om ons heen heeft 3 kinderen, dus we zien daar ongeveer alle nadelen die ook hier in dit topic langskomen. Ik denk dat menigeen ons handzame en harmonieuze gezinnetje wel eens benijdt.
Financieel en qua liefde had een derde bij ons prima gekund, maar het liep allemaal zo lekker met onze 2 dochters dat we dachten: “Waarom zouden we nog méér wensen? We zijn gewoon intens tevreden met wat we al hebben en daar gaan we volop verder van genieten!”
En dat hebben we gedaan: Al allerlei gave vakantiereizen gemaakt, de kinderen op allerlei hobbies zonder dat wij er aan onderdoor gaan, een aantal leuke huisdieren erbij, ons huis en onze auto prima toereikend, uitstapjes zijn altijd voor allevier een feest door het kleine leeftijdsverschil en de gelijke interesses, als er gelogeerd wordt of je gaat als gezin ergens op bezoek dan ben je nooit meteen zo’n invasie.
De enige overweging die wij hebben gehad was: “Wat nou, als we 1 kind verliezen, dan hebben we er nog maar 1 over en die kan haar verdriet dan niet meer met een andere sibling delen.”
Maar om dáár nou een derde voor te nemen? Dat is beslissen vanuit angst, en dat is niet ons ding. Je kunt trouwens ook twee kinderen verliezen, dus dan kun je wel bezig blijven met ‘kindertjes maken voor het verlies’.
Anyway, het is ook héérlijk hoe snel je met twee kinderen je handen vrij(er) krijgt als echtpaar. Eerst als ze allebei op de basisschool zijn gestart, inmiddels is het voor ons nog maar een paar maanden voordat we de basisschool definitief vaarwel kunnen zeggen. Een nieuwe fase met twee superleuke tieners!
Wij zijn dan ook niet van die ouders die met betraande ogen met de te klein geworden kinderkleertjes in onze handen staan. Laat de meiden maar lekker opgroeien en zelfstandig worden!
Zoals je merkt, raak ik er bijna niet over uitgepraat, haha. Wist je dat zelfs uit onderzoek blijkt dat gezinnen met twee dochters het gelukkigst zijn?
Ik zou zeggen: Tel je zegeningen en geniet ervan! Jullie zijn niet de enigen!
!