Kinderen
alle pijlers
waarom is stiefmoeder zijn soms zo lastig
donderdag 16 april 2020 om 10:22
Hoi Hoi,
Ik wist niet zeker of hier al een topic over is maar laatst recente zag ik in 2017 dacht ik.
Dus ik dacht ik schrijf een nieuwe... want ik heb echt adviezen nodig...
het zit zo:
Ik ben 23 jaar en mijn man ( want ik ben al twee jaar getrouwd ) is bijna 30. Hij heeft een dochter van een andere vrouw.. Hij was niet met haar in een een relatie ( okal blijft heel het verhaal een beetje vaag..) Hij kreeg zijn kind toen hij 19 was en die vrouw was al iets van 33 ofzo.. Nou heel gedoe later. De moeder van mijn stiefdochter is niet echt in beeld zij mogen elkaar niet zonder toezicht samen zien.. En mijn stiefdochter (nu 7) is eigenlijk opgevoed door mijn schoonmoeder. Mijn man heeft nooit echt interesse gehad in haar en had niet veel met haar. Ook toen wij trouwde was ze niet echt in de picture.. tot een jaar geleden .. Oppeens besloot hij er voor haar te zijn en komt ze nu elk weekend en een dag door de weeks bij ons. woww dat was even wennen...
Tot op de dag van vandaag vind ik het nog best lastig.. Ik wil hem steunen maar ook weer graag tijd samen.
Het ging soms zo ver dat er geen dag meer in de week was dat we even samen konden zijn. Hier moest ik echt voor knokken.. Mijn man vond het moeilijk zijn tijd te verdelen en ik voelde me best achter gelaten. Wij zijn naar therapie geweest allebei alleen en kunnen daardoor wel steeds beter praten. Dit is heel fijn en we begrijpen elkaar steeds meer en beter. Maar toch zijn onze enige discussies over mijn stiefdochter. Nu is het ook zo dat mijn schoonmoeder heel lastig is om mee te communiceren. Dit maakt het hele verhaal nog ietsjes lastiger. En wat ik ook lastig vind is dat de opvoeding die mijn stiefdochter krijgt van mijn schoonmoeder niet helemaal overeen komt met dat van mijn man maar al helemaal niet overeen met mij. Wat zorgt voor irritaties. Ik werk zelf in de kinderopvang en heb een radar gecreëerd voor kinderen.. waar ze zijn en wat ze doen en dat gaat niet meer uit.. Mijn man heeft dat dus helemaal niet... Soms doet mijn stiefdochter dingen die ik niet door de beugel vind gaan.. ik bespreek dat met mijn man en we maken daar afspraken over maar vervolgens let hij niet op en komt alles vanuit mij. Terwijl ik niet perse in die situatie wil zijn...
Mijn man word steeds closer en closer en mijn stiefdochter neemt gedrag over wat mijn man en ik samen hebben. Dit vind ik heel vreemd en voor mij is dat niet een juiste band tussen vader en dochter. En ik heb gemerkt dat dat jaloezie opbrengt bij mij.. wat vreselijk is en het lukt mij niet altijd die irrationele gedachtes te blokkeren.
druppel voor druppel loopt de emmer op deze manier vol en op deze manier begin ik mijn stiefdochter niet leuk te vinden. terwijl het best een lief meisje is met hier en daar wat eigenaardigheden.
Ik kon het na dat ik ontslagen werd bij de psygoloog allemaal wel laten rusten. Maar nu hebben mijn man en ik besloten dat wij aan kinderen gaan beginnen en begint voor mij alle stress weer opnieuw. Ik wil haar niet op mijn geboorte kaartje.. het is al erg genoeg dat mijn kind een kamer moet delen terwijl zij niet eens heel de week hier slaapt... Ik denk toch dat ik haar niet bij het ons vind horen. Het lukt me niet van haar te houden. En ik weet dat dat mijn man heel veel pijn doet...
Waarom is stiefmoeder zijn soms zo lastig...
Ik wist niet zeker of hier al een topic over is maar laatst recente zag ik in 2017 dacht ik.
Dus ik dacht ik schrijf een nieuwe... want ik heb echt adviezen nodig...
het zit zo:
Ik ben 23 jaar en mijn man ( want ik ben al twee jaar getrouwd ) is bijna 30. Hij heeft een dochter van een andere vrouw.. Hij was niet met haar in een een relatie ( okal blijft heel het verhaal een beetje vaag..) Hij kreeg zijn kind toen hij 19 was en die vrouw was al iets van 33 ofzo.. Nou heel gedoe later. De moeder van mijn stiefdochter is niet echt in beeld zij mogen elkaar niet zonder toezicht samen zien.. En mijn stiefdochter (nu 7) is eigenlijk opgevoed door mijn schoonmoeder. Mijn man heeft nooit echt interesse gehad in haar en had niet veel met haar. Ook toen wij trouwde was ze niet echt in de picture.. tot een jaar geleden .. Oppeens besloot hij er voor haar te zijn en komt ze nu elk weekend en een dag door de weeks bij ons. woww dat was even wennen...
Tot op de dag van vandaag vind ik het nog best lastig.. Ik wil hem steunen maar ook weer graag tijd samen.
Het ging soms zo ver dat er geen dag meer in de week was dat we even samen konden zijn. Hier moest ik echt voor knokken.. Mijn man vond het moeilijk zijn tijd te verdelen en ik voelde me best achter gelaten. Wij zijn naar therapie geweest allebei alleen en kunnen daardoor wel steeds beter praten. Dit is heel fijn en we begrijpen elkaar steeds meer en beter. Maar toch zijn onze enige discussies over mijn stiefdochter. Nu is het ook zo dat mijn schoonmoeder heel lastig is om mee te communiceren. Dit maakt het hele verhaal nog ietsjes lastiger. En wat ik ook lastig vind is dat de opvoeding die mijn stiefdochter krijgt van mijn schoonmoeder niet helemaal overeen komt met dat van mijn man maar al helemaal niet overeen met mij. Wat zorgt voor irritaties. Ik werk zelf in de kinderopvang en heb een radar gecreëerd voor kinderen.. waar ze zijn en wat ze doen en dat gaat niet meer uit.. Mijn man heeft dat dus helemaal niet... Soms doet mijn stiefdochter dingen die ik niet door de beugel vind gaan.. ik bespreek dat met mijn man en we maken daar afspraken over maar vervolgens let hij niet op en komt alles vanuit mij. Terwijl ik niet perse in die situatie wil zijn...
Mijn man word steeds closer en closer en mijn stiefdochter neemt gedrag over wat mijn man en ik samen hebben. Dit vind ik heel vreemd en voor mij is dat niet een juiste band tussen vader en dochter. En ik heb gemerkt dat dat jaloezie opbrengt bij mij.. wat vreselijk is en het lukt mij niet altijd die irrationele gedachtes te blokkeren.
druppel voor druppel loopt de emmer op deze manier vol en op deze manier begin ik mijn stiefdochter niet leuk te vinden. terwijl het best een lief meisje is met hier en daar wat eigenaardigheden.
Ik kon het na dat ik ontslagen werd bij de psygoloog allemaal wel laten rusten. Maar nu hebben mijn man en ik besloten dat wij aan kinderen gaan beginnen en begint voor mij alle stress weer opnieuw. Ik wil haar niet op mijn geboorte kaartje.. het is al erg genoeg dat mijn kind een kamer moet delen terwijl zij niet eens heel de week hier slaapt... Ik denk toch dat ik haar niet bij het ons vind horen. Het lukt me niet van haar te houden. En ik weet dat dat mijn man heel veel pijn doet...
Waarom is stiefmoeder zijn soms zo lastig...
donderdag 16 april 2020 om 14:10
Je schoonmoeder heeft je vriend ook opgevoed hè. Is hij niet goed genoeg?
Ga er maar aan staan. Zelf eindelijk uit de kinderen en dan krijg je ineens je kleinkind in huis. Wat ontzettend fijn dat je schoonmoeder wel de rol van opvoeden op zich kon nemen toen moeder en vader dit niet konden.
Ik ben ook stiefmoeder. Ik weet dat het soms onwijs lastig is om stiefmoeder te zijn. Zeker als opvoedstijlen van elkaar verschillen. Maar alsjeblieft: dat meisje kan daar echt helemaal niets aan doen! Je hebt geen probleem met dat meisje, maar een probleem met je man. Los alsjeblieft die problemen op en begin dan pas aan een kind van jullie samen.
Neem tijd voor jezelf wanneer je vriend tijd met zijn dochter doorbrengt.
Ga er maar aan staan. Zelf eindelijk uit de kinderen en dan krijg je ineens je kleinkind in huis. Wat ontzettend fijn dat je schoonmoeder wel de rol van opvoeden op zich kon nemen toen moeder en vader dit niet konden.
Ik ben ook stiefmoeder. Ik weet dat het soms onwijs lastig is om stiefmoeder te zijn. Zeker als opvoedstijlen van elkaar verschillen. Maar alsjeblieft: dat meisje kan daar echt helemaal niets aan doen! Je hebt geen probleem met dat meisje, maar een probleem met je man. Los alsjeblieft die problemen op en begin dan pas aan een kind van jullie samen.
Neem tijd voor jezelf wanneer je vriend tijd met zijn dochter doorbrengt.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
donderdag 16 april 2020 om 14:14
Ga uit elkaar, jij bent niet goed voor dat meisje.
Mocht er ooit een andere vrouw een moederachtige rol vervullen in het leven van mijn kind – of dat nou is omdat ik vroegtijdig ben heengegaan of omdat mijn man en ik uit elkaar zijn – dan hoop ik dat die vrouw met net zo veel liefde naar mijn kind kan kijken als dat ik dat kan. Want dat verdient elk kind, onvoorwaardelijke liefde.
Jij kan dat overduidelijk niet. Een kind van een jaartje of 7 buiten willen sluiten van jullie gezinsleven, wat een nare streek. Jij bent nog niet klaar voor het volwassen leven, je hebt nog wat opgroeien te doen.
Mocht er ooit een andere vrouw een moederachtige rol vervullen in het leven van mijn kind – of dat nou is omdat ik vroegtijdig ben heengegaan of omdat mijn man en ik uit elkaar zijn – dan hoop ik dat die vrouw met net zo veel liefde naar mijn kind kan kijken als dat ik dat kan. Want dat verdient elk kind, onvoorwaardelijke liefde.
Jij kan dat overduidelijk niet. Een kind van een jaartje of 7 buiten willen sluiten van jullie gezinsleven, wat een nare streek. Jij bent nog niet klaar voor het volwassen leven, je hebt nog wat opgroeien te doen.
anoniem_385974 wijzigde dit bericht op 16-04-2020 14:19
0.58% gewijzigd
donderdag 16 april 2020 om 14:15
Beste,
Buiten dat ik het zielig vind voor het meisje, zal ik het vanuit jou perspectief benaderen. Je kunt het kind nu al niet verdragen, oke er was nogal een warrige start, maar besef je dat dit meisje voor altijd in het leven van haar vader hoort. Ze kan niet zomaar uitgewist worden, haar vader is en blijft verantwoordelijk voor haar. Als je die gedachten niet aan kunt, dan zou ik zeker niet beginnen aan een gezin met deze man en zelfs uit de relatie stappen. Je bent jong, er zijn genoeg mannen daarbuiten die wel samen met jou vanaf 0 kunnen beginnen.
Hopelijk kun je er wat mee..
Buiten dat ik het zielig vind voor het meisje, zal ik het vanuit jou perspectief benaderen. Je kunt het kind nu al niet verdragen, oke er was nogal een warrige start, maar besef je dat dit meisje voor altijd in het leven van haar vader hoort. Ze kan niet zomaar uitgewist worden, haar vader is en blijft verantwoordelijk voor haar. Als je die gedachten niet aan kunt, dan zou ik zeker niet beginnen aan een gezin met deze man en zelfs uit de relatie stappen. Je bent jong, er zijn genoeg mannen daarbuiten die wel samen met jou vanaf 0 kunnen beginnen.
Hopelijk kun je er wat mee..
donderdag 16 april 2020 om 14:15
Als jij niet zijn dochter in je leven wil dan moet je bij hem weg.
Het is zijn dochter die hoort nou eenmaal bij hem.
Ik heb echt medelijden met het meisje, je moeder kijkt niet naar je om, eindelijk heb je contact met je vader krijg je daar zo een stiefmoeder bij die bang is dat ze aandacht tekort komt.
Het is zijn dochter die hoort nou eenmaal bij hem.
Ik heb echt medelijden met het meisje, je moeder kijkt niet naar je om, eindelijk heb je contact met je vader krijg je daar zo een stiefmoeder bij die bang is dat ze aandacht tekort komt.
donderdag 16 april 2020 om 14:18
Ik begrijp dan ook inderdaad niet hoe je als 19-jarige een vrouw van 33 kan zwanger maken.
Ik begrijp ook niet waarom je als 21-jarige gaat trouwen. Veel te jong.
Al helemaal niet met een kerel van 27 die een kind van 5 à 8 heeft rondlopen waar ie nooit naar omkijkt.
Maar ja, zal wel aan mij liggen.
donderdag 16 april 2020 om 14:18
donderdag 16 april 2020 om 14:19
Ik gok dat kind 2 onderweg is?
En dat ze een flatje met 2 slaapkamers hebben.
1 voor haar en haar man.
1 voor de kinderen.
donderdag 16 april 2020 om 14:20
Misschien stiefdochter vragen dat ze je helpt met je spelling?
Dan kun je misschien een band met haar opbouwen.
Ervan uitgaande dat dit een echt verhaal is en niet de pennenstreken van een (door Corona) verveelde tiener-(of eerder puber?) meisje.
Dan kun je misschien een band met haar opbouwen.
Ervan uitgaande dat dit een echt verhaal is en niet de pennenstreken van een (door Corona) verveelde tiener-(of eerder puber?) meisje.
'Soul mate' isn't a pre-existing condition. It's earned over time.
(Pamela Druckerman)
(Pamela Druckerman)
donderdag 16 april 2020 om 14:26
Ik wil haar niet op mijn geboorte kaartje.. het is al erg genoeg dat mijn kind een kamer moet delen terwijl zij niet eens heel de week hier slaapt... Ik denk toch dat ik haar niet bij het ons vind horen
Wow hoe wil je een kind nog verder beschadigen...
En weet je: hoe meer je van dit soort acties hebt...hoe moeilijker het meisje het krijgt en dus moeilijker wordt in gedrag.
Daar wordt je eigen ongeboren kind ook de dupe van. Dus kijk goed hoe je dit kunt veranderen. Als je in de kinderopvang hebt gewerkt dan weet je dat er zijn voor kinderen voorop staat. Liefde, aandacht en rust.
Wow hoe wil je een kind nog verder beschadigen...
En weet je: hoe meer je van dit soort acties hebt...hoe moeilijker het meisje het krijgt en dus moeilijker wordt in gedrag.
Daar wordt je eigen ongeboren kind ook de dupe van. Dus kijk goed hoe je dit kunt veranderen. Als je in de kinderopvang hebt gewerkt dan weet je dat er zijn voor kinderen voorop staat. Liefde, aandacht en rust.
donderdag 16 april 2020 om 14:29
Wat fijn dat je zo'n lieve stiefouder hebt.DontYouHatePants schreef: ↑16-04-2020 13:22Ik heb een stiefvader. Na een aantal jaar latten zijn mijn moeder en ik bij hem en zijn kinderen ingetrokken. Na 2 jaar overleed mijn moeder.
Mijn stiefvader heeft mij nooit anders behandeld dan zijn eigen kinderen en zelfs nu ik in de 40 ben is hij er nog steeds voor me.
Ik ben heel dankbaar, want als kind ben je volledig afhankelijk van je ouders of verzorgers om een fijne plek in de wereld te hebben.
Ik heb medelijden met jouw stiefdochter en ik zou jullie afraden om zelf aan kinderen te beginnen. Er is een liefdevol hart voor nodig om een kind op te voeden, alsook een bepaalde mentale volwassenheid en dat lijkt me hier helaas niet aanwezig.
En +1 voor de laatste alinea. Dat arme kind. Ouders hebben jaren niet naar haar omgekeken en nu vader eindelijk zijn tol pakt dwingt een ander haar het gezin uit.
TO, ik geloof niet dat je heel goed bent in je werk, want als je echt een antenne had zou je dit kind omarmen en de liefde die ze zo gemist heeft goed willen maken, want dat is wat je moeder maakt; de bereidheid om onvoorwaardelijk van een kind te houden, omdat jij het kind iets kunt bieden wat niemand anders kan. Niet omdat het kind je DNA heeft
donderdag 16 april 2020 om 14:29
Suus is nieuw en moet waarschijnlijk wachten op de goddelijke hand der mods voor ze verder mag posten
.
donderdag 16 april 2020 om 14:30
arm arm kind. Ze is 7 jaar, relatie met moeder is slecht. Vader wilde in eerste instantie helemaal niets met haar te maken hebben. Opgevoed door oma. Nu wil vader opeens wel papa zijn, en een relatie opbouwen.
Wat ontzettend verwarrend voor zo'n kind.
Goed dat jij en je man samen in therapie zijn gegaan. Maar volgens mij kan je beter met het hele gezin in therapie. Hulp vragen hoe je het beste een stabiele gezinssituatie voor de dochter kan maken. Door wie wordt ze opgevoed, wil bepaalt de kaders, wie is er verantwoordelijk voor haar. Wie gaat er leuke dingen met haar doen en wie voedt haar op.
Jij komt pas achteraan in dit verhaal als "stiefmoeder". Op dit moment kan jij er alleen voor zorgen dat jullie thuis situatie zo veilig mogelijk is voor haar. Dat zij zich op haar gemak voelt, en niet door de jaloerse stiefmoeder uit te hangen. Zij leert haar vader nu pas kennen, ga daar alsjeblieft niet tussen zitten. Deze relatie is zowel voor haar als haar vader erg belangrijk.
Wat ontzettend verwarrend voor zo'n kind.
Goed dat jij en je man samen in therapie zijn gegaan. Maar volgens mij kan je beter met het hele gezin in therapie. Hulp vragen hoe je het beste een stabiele gezinssituatie voor de dochter kan maken. Door wie wordt ze opgevoed, wil bepaalt de kaders, wie is er verantwoordelijk voor haar. Wie gaat er leuke dingen met haar doen en wie voedt haar op.
Jij komt pas achteraan in dit verhaal als "stiefmoeder". Op dit moment kan jij er alleen voor zorgen dat jullie thuis situatie zo veilig mogelijk is voor haar. Dat zij zich op haar gemak voelt, en niet door de jaloerse stiefmoeder uit te hangen. Zij leert haar vader nu pas kennen, ga daar alsjeblieft niet tussen zitten. Deze relatie is zowel voor haar als haar vader erg belangrijk.
I can't control the wind but I can adjust the sail
explore, dream & discover
explore, dream & discover
donderdag 16 april 2020 om 14:32
Oh.... Ik blijf er iedere keer weer in trappennerdopviva schreef: ↑16-04-2020 13:34En ik vind wel meer dingen erg dubieus. Pas een jaar geleden heeft de man van TO weer wat interesse getoond in zijn dochter. En in die tijd is er een omgangsregeling opgestart, kwam TO erachter dat ze wel erg weinig aandacht kreeg, hebben ze ruzies gehad over die omgangsregeling, hebben ze relatietherapie gehad, heeft TO gezien dat zij veel beter kan opvoeden en hebben besloten zelf kinderen te krijgen. Dat is best veel voor zo'n korte tijd.
Maar goed, eerste topic en meteen een knuppel in het hoenderhok-onderwerp...
donderdag 16 april 2020 om 14:37
Waardeloze psycholoog. Zo te lezen was jij nog lang niet klaar daar.Suus388 schreef: ↑16-04-2020 10:22
Ik kon het na dat ik ontslagen werd bij de psygoloog allemaal wel laten rusten. Maar nu hebben mijn man en ik besloten dat wij aan kinderen gaan beginnen en begint voor mij alle stress weer opnieuw. Ik wil haar niet op mijn geboorte kaartje.. het is al erg genoeg dat mijn kind een kamer moet delen terwijl zij niet eens heel de week hier slaapt... Ik denk toch dat ik haar niet bij het ons vind horen. Het lukt me niet van haar te houden. En ik weet dat dat mijn man heel veel pijn doet...
Waarom is stiefmoeder zijn soms zo lastig...
Ik schrik van wat je verder zegt... "Ik wil haar niet op mijn geboortekaartje" en "Ik denk toch dat ik haar niet bij ons vind horen"... Echt, alsof je bij nader inzien toch die blauwe bank had moeten kopen in plaats van een rode. Het is een kind, geen meubelstuk. Ze hoort bij je man, daarmee hoort ze automatisch bij zijn gezin (en dus ook bij jou)… Zo te lezen heeft je man de nodige steken laten vallen (wat ik sowieso al een enorme afknapper zou vinden, maar jou kwam het waarschijnlijk prima uit). Maar heeft hij nu het licht gezien. Hallelujah. Ik hoop dat hij nu alles op alles zet om een fijne en stabiele band met zijn dochter op te bouwen en de schade te herstellen.
Dat zou jij moeten stimuleren en daar keihard aan mee moeten werken ipv willen ondermijnen uit jaloezie. Op een onschuldig zevenjarig kind.
Schandalig en ongelooflijk.
Als dit écht is, dan hoop ik dat je man snel inziet wat voor mens hij getrouwd is en jou rap bij het grofvuil zet. Met zo'n instelling verdien je zelf ook zéker geen kinderen. Een klap op je muil, dat verdien je wel. Bah. Walgelijk.
*Edit, volledig gemeend maar redelijk grof verwoord. Een pak op je donder dan...
anoniem_6522e846c9b44 wijzigde dit bericht op 16-04-2020 14:42
2.47% gewijzigd
donderdag 16 april 2020 om 14:40
De rest is ruis, dit is waar het over gaat. Doe het dit bestaande kind niet aan dat ze zich een tweederangs kind zal gaan voelen. Begin niet aan kinderen met deze man. Of blijf samen kinderloos. Maar je kunt dit het kind niet aandoen.Suus388 schreef: ↑16-04-2020 10:22
Ik kon het na dat ik ontslagen werd bij de psygoloog allemaal wel laten rusten. Maar nu hebben mijn man en ik besloten dat wij aan kinderen gaan beginnen en begint voor mij alle stress weer opnieuw. Ik wil haar niet op mijn geboorte kaartje.. het is al erg genoeg dat mijn kind een kamer moet delen terwijl zij niet eens heel de week hier slaapt... Ik denk toch dat ik haar niet bij het ons vind horen. Het lukt me niet van haar te houden. En ik weet dat dat mijn man heel veel pijn doet...
donderdag 16 april 2020 om 15:20
Ja, stiefmoeder zijn is soms lastig.
Ik kreeg mijn cadeaudochter op mijn 23ste, zij was al 9. Ze woonde 4 dagen in de week bij haar vader. En dus ook bij mij vrij snel.
Het begint met accepteren en een band krijgen. Je best doen, laat de opvoeding van oma ff varen. Geef haar rust, liefde en aandacht. Leer haar om haar zelf te zijn.
En sluit haar nooooooit buiten!
Gooi je frustratie er lekker uit bij een vriendin of psycholoog. En gun je partner om zijn kind te leren kennen.
Er zullen strubbelingen zijn, discussies en he zult je af en toe een stiefloeder voelen. Masr gedraag je niet zo aub.
Ik zou "mijn " oudste niet willen missen. Ze gaat nu richting de 18 en woont volledig bij ons. Samen met haar kleine zusje zijn we ook geen perfect gezin. Maar wel liefdevol
. En heb ik gewoon 2 dochters .
Ik kreeg mijn cadeaudochter op mijn 23ste, zij was al 9. Ze woonde 4 dagen in de week bij haar vader. En dus ook bij mij vrij snel.
Het begint met accepteren en een band krijgen. Je best doen, laat de opvoeding van oma ff varen. Geef haar rust, liefde en aandacht. Leer haar om haar zelf te zijn.
En sluit haar nooooooit buiten!
Gooi je frustratie er lekker uit bij een vriendin of psycholoog. En gun je partner om zijn kind te leren kennen.
Er zullen strubbelingen zijn, discussies en he zult je af en toe een stiefloeder voelen. Masr gedraag je niet zo aub.
Ik zou "mijn " oudste niet willen missen. Ze gaat nu richting de 18 en woont volledig bij ons. Samen met haar kleine zusje zijn we ook geen perfect gezin. Maar wel liefdevol
. En heb ik gewoon 2 dochters .
donderdag 16 april 2020 om 15:41
Arm arm kind..................fffffffffffffff.
Wat een verdriet moet dat meisje voelen!
Ze mag zelfs niet op het geboortekaartje. Ik voel me nu echt heel boos worden!
En TO, jij werkt in de kinderopvang? Hopelijk niet voor lang meer want je hebt geen enkel besef wat je dit arme meisje aandoet. Jij hebt geen hart!
Het kan me mss een ban opleveren maar dat maakt me niks uit; jij bent een waardeloze TRUT!
Wat een verdriet moet dat meisje voelen!
Ze mag zelfs niet op het geboortekaartje. Ik voel me nu echt heel boos worden!
En TO, jij werkt in de kinderopvang? Hopelijk niet voor lang meer want je hebt geen enkel besef wat je dit arme meisje aandoet. Jij hebt geen hart!
Het kan me mss een ban opleveren maar dat maakt me niks uit; jij bent een waardeloze TRUT!
