
Moeder praat slecht over mijn kind
woensdag 20 mei 2020 om 22:39
Eigenlijk weet ik dat ik het me niet moet aantrekken maar iets in mij kan dit niet loslaten. Blijkbaar doet het me toch wat waardoor ik de behoefte heb dit van me af te schrijven en wat meningen te horen. Mijn dochter wordt sinds groep 3 tot op de dag van vandaag (groep 5) gepest door één en hetzelfde meisje. Soms zijn ze ineens vriendinnen en dan mag ze weer niet meedoen en wordt ze geschopt en genegeerd. Mijn dochter wil niets liever dan vriendinnen met dat meisje zijn, hoe vaak ik haar ook vertel dat ze veel beter verdient. Maar tja.. zo werkt dat nou eenmaal met die meisjes, ze blijven elkaar opzoeken. Sinds dit jaar heeft mijn dochter een nieuwe "beste" vriendin en voor het eerst sinds tijden verzetten zij zich samen tegen de "pestkop" maar zodanig dat ze zelf haar ook beginnen op te zoeken en echt tegen haar in gaan. Dat meisje verteld thuis de meest rare verhalen waardoor het tij gekeerd is. Mijn dochter pest haar dochter. Althans volgens de moeder van dat meisje en dat hoor ik weer via via. Ik heb de betreffende moeder opgebeld om te praten over de meisjes en te zoeken naar een oplossing zodat ze elkaar met rust zouden laten. Aan de telefoon kreeg ik vervolgens een lading kritiek over mijn dochter. Haar dochter was een engel en mijn dochter de boosdoener. Afijn, dat zij dat vindt prima. Maar inmiddels hoor ik van verschillende kanten dat de betreffende moeder op alle hoeken van de straat verhalen over mijn dochter verteld wat gewoon niet waar is. En weet je.. Ik weet heus wel dat mijn dochter zich nu gesterkt voelt omdat ze niet meer alleen is en dat ze daardoor ook venijnig kan zijn en stiekem ben ik ook blij dat ze nu eens van zichzelf afbijt. En toch doet het me blijkbaar heel veel als er lelijke onwaarheden over mijn dochter worden verteld. Moet ik het negeren? Zal ik haar bellen? Ik ben zo boos dat ik niet weet of ik haar in alle redelijkheid kan spreken. Iemand ervaring ?

donderdag 21 mei 2020 om 10:10
Het klinkt wel een beetje kattig allemaal. Ik snap wel dat Jetje daar niet durft aan te sluiten. Ik was vroeger ook het meest bang voor de kinderen die “we doen heus niks hoor” zeiden.rumforviva schreef: ↑21-05-2020 09:27Ja ze hadden niet gerekend op die bijdehante stadskinderen.
Ze gaan ook rustig in groepen langs bij die mensen voor de deur:
'ja jetje zit nu alleen, dat is niet omdat we haar buitensluiten maar omdat ze niet mee WIL doen. Misschien kunt u haar even ophalen, ze zit te huilen en ze wil niet zeggen wat er is'.
Hup en weer door. Die man moppert dan wat over 'iets verzinnen wat iedereen leuk vindt' en dan blert er eentje terug 'ja maar ze zegt niet wat ze leuk vind'.
Die man haalt dat kind dan wat beduusd op, kind mag thuis als troost snoep en die komt dan weer meedoen na een tijdje.
[/quote]
Jetje is nogal een portret.
Er is bijvoorbeeld een klusjes service door kinderen, heel leuk. Maar jetje houdt niet zo van klusjes dus neemt enthousiast met een vriendinnetje een klusje aan, maar doet niks.
En wordt dan boos omdat kind het klusje wil afmaken, zij wil spelen.
Gaat eerst zitten mokken en schreeuwen.
En gaat dan bij haar ouders klagen dat ze wordt buitengesloten, niemand wil doen wat zij wil.
Ouders boos naar die kinderen toe.
Dus die kinderen zijn dat gedrag nu voor en gaan zelf naar die ouders toe.
Leggen het verhaal uit en vertellen waar jetje zit te mokken.
Ik vind het briljant.
donderdag 21 mei 2020 om 10:33
@ Nessie, Je schrijft in je OP:
'Maar inmiddels hoor ik van verschillende kanten dat de betreffende moeder op alle hoeken van de straat verhalen over mijn dochter verteld wat gewoon niet waar is. '
Ik begrijp hieruit dat je iets dat eigenlijk alleen de betrokken ouders, kinderen en leerkracht aangaat, ook met anderen bespreekt. Wat vertel jij die 'verschillende kanten' als het gesprek erop komt? Krijgen ze jouw versie van het verhaal?
Als dat zo is, besef dan dat mensen die jou dit vertellen, mogelijk ook aan die moeder vertellen wat jij zegt. In dat geval hoort die moeder dus ook van anderen dat iemand zegt dat haar kind geen lieverdje is. Op die manier stopt het nooit.
'Maar inmiddels hoor ik van verschillende kanten dat de betreffende moeder op alle hoeken van de straat verhalen over mijn dochter verteld wat gewoon niet waar is. '
Ik begrijp hieruit dat je iets dat eigenlijk alleen de betrokken ouders, kinderen en leerkracht aangaat, ook met anderen bespreekt. Wat vertel jij die 'verschillende kanten' als het gesprek erop komt? Krijgen ze jouw versie van het verhaal?
Als dat zo is, besef dan dat mensen die jou dit vertellen, mogelijk ook aan die moeder vertellen wat jij zegt. In dat geval hoort die moeder dus ook van anderen dat iemand zegt dat haar kind geen lieverdje is. Op die manier stopt het nooit.

donderdag 21 mei 2020 om 10:39
Oh, zulke ouders die hun kinderen heilig verklaren. Die zijn lastig.
in een professionele setting ging ik altijd uitgebreid vertellen hoe normaal het is dat kinderen op een gegeven moment gaan jokken/liegen/grenzen opzoeken/etc en dat het bij een hele gezonde ontwikkeling hoort, maar dat het wel in goede banen geleidt moet worden om escalatie te voorkomen.
Om de een of andere reden kunnen ze dan wel vaak vertellen dat Brave Jantje toch wel regelmatig liegt of zijn zusje stompt.
TO: Ik zou me niet gaan verlagen tot haar niveau en het echt laten gaan.
in een professionele setting ging ik altijd uitgebreid vertellen hoe normaal het is dat kinderen op een gegeven moment gaan jokken/liegen/grenzen opzoeken/etc en dat het bij een hele gezonde ontwikkeling hoort, maar dat het wel in goede banen geleidt moet worden om escalatie te voorkomen.
Om de een of andere reden kunnen ze dan wel vaak vertellen dat Brave Jantje toch wel regelmatig liegt of zijn zusje stompt.
TO: Ik zou me niet gaan verlagen tot haar niveau en het echt laten gaan.