
Hoe vaak zien jullie je schoonouders?
maandag 27 april 2009 om 13:53
Nu heb ik in maart,in april en afgelopen weekend mijn schoonouders gezien. (daarvoor in januari, december 2x) Over 4 weken willen zij op vakantie, en ja hoor: 'voor die tijd zien we jullie nog vast wel' ...
Ik heb weinig met ze, vind met name mijn schoonmoeder onprettig en ouwelijk in de omgang en ga eigenlijk altijd met tegenzin. Ook heb ik het gevoel geclaimd te worden op deze manier: alsof ze recht hebben om ons (het gaat ws ook om het zien van hun kleindochter) een x aantal keer per maand te zien. Hoe vaak zien jullie je schoonouders, ga je ook weleens niet en je man wel, en hoe breng je dit dan over?
Gewoon een kwestie van niet gaan en er verder niet teveel woorden aan vuil maken? Of toch maar blijven gaan? Ik ben op het moment overspannen en kan maar weinig hebben. Tips?
Ik heb weinig met ze, vind met name mijn schoonmoeder onprettig en ouwelijk in de omgang en ga eigenlijk altijd met tegenzin. Ook heb ik het gevoel geclaimd te worden op deze manier: alsof ze recht hebben om ons (het gaat ws ook om het zien van hun kleindochter) een x aantal keer per maand te zien. Hoe vaak zien jullie je schoonouders, ga je ook weleens niet en je man wel, en hoe breng je dit dan over?
Gewoon een kwestie van niet gaan en er verder niet teveel woorden aan vuil maken? Of toch maar blijven gaan? Ik ben op het moment overspannen en kan maar weinig hebben. Tips?
cha wijzigde dit bericht op 27-04-2009 14:22
Reden: Reacties van forummers op basis van onwetendheid
Reden: Reacties van forummers op basis van onwetendheid
% gewijzigd
maandag 27 april 2009 om 14:33
eens in de 2/3 weken, het is 45 min rijden en we willen dan altijd wel het hele weekend blijven, anders is het zo kort. Zijn gezellig mensen, dus ik zie het niet als een verplichting.
Als we kinderen krijgen zal dat wel gaan veranderen, schoonma zit nu al te springen om kleinkinderen en ze wil haar vrije dag graag opvullen met oppassen als het zover is.
Mijn eigen mem zie ik de hele week door, ze woont om de hoek, tis er altijd gezellig en ze kookt heerlijk. Ze is gek op mijn vriend en mijn vriend op haar dus die gaat meestal wel mee. Het is ook geen bezoek, maar een 2e huis.
Mijn pa zie ik eens in de 2 weken, hij's meestal druk, mijn vriend gaat altijd wel mee maar is niks verplicht.
Als we kinderen krijgen zal dat wel gaan veranderen, schoonma zit nu al te springen om kleinkinderen en ze wil haar vrije dag graag opvullen met oppassen als het zover is.
Mijn eigen mem zie ik de hele week door, ze woont om de hoek, tis er altijd gezellig en ze kookt heerlijk. Ze is gek op mijn vriend en mijn vriend op haar dus die gaat meestal wel mee. Het is ook geen bezoek, maar een 2e huis.
Mijn pa zie ik eens in de 2 weken, hij's meestal druk, mijn vriend gaat altijd wel mee maar is niks verplicht.

maandag 27 april 2009 om 14:34
Jajanneke, ik kan me ook heel goed voorstellen dat je van zo'n situatie burn out krijgt (of in mij geval: depressief). Maar dat is niet aan (in dit geval) schoonouders te wijten, maar aan de situatie en hoe je daarop reageert. Schoonouders kunnen het niet helpen dat (in dit geval) Cha weinig kan hebben.
maandag 27 april 2009 om 14:34
Geen idee wanneer ik precies ga, ik zie ze regelmatig. De maand wat meer dan de andere maand.
Ik heb geen hekel aan mijn schoonouders, dus zou het ook geen probleem vinden om ze elke week te zien.
Mijn vriend gaat ook wel alleen naar zijn ouders...
Het gebeurt in ieder geval bijna altijd spontaan en het duurt nooit erg lang (vriend heeft geen zit in zijn kont)....
Ik heb geen hekel aan mijn schoonouders, dus zou het ook geen probleem vinden om ze elke week te zien.
Mijn vriend gaat ook wel alleen naar zijn ouders...
Het gebeurt in ieder geval bijna altijd spontaan en het duurt nooit erg lang (vriend heeft geen zit in zijn kont)....
maandag 27 april 2009 om 14:37
quote:Jajajanneke schreef op 27 april 2009 @ 14:30:
Ik zie mijn schoonouders gemiddeld eens in de 5 à 6 weken, ligt een beetje aan het aantal verjaardagen, bepaalde periodes van het jaar is het daarom vaker. En het is altijd een opgave.
Cha, ik vind het vervelend voor je dat je van die onaardige reacties krijgt, ik kan me er wel iets bij voorstellen dat een burn-out mede ontstaat doordat je veel op je tenen loopt en niet jezelf kan zijn, juist bij schoonouders als je ze door omstandigheden wat vaker ziet. Kost vreselijk veel energie en als je al tegen een burn-out aanzit zal dat het zeker niet ten goede komen.
Mijn schoonouders zijn erg vol van zichzelf en het contact is wisselend, soms kan ik het wel hebben en klets ik een beetje mee, soms trek ik me dingen ineens erg aan, commentaar op de kinderen, of de verhalen van "hoe-goed-zij-wel-zijn". Er is amper interesse in ons maar altijd verhalen over hoe goed zij alles doen en hoe blij iedereen met hen is. Ze bedoelen het allemaal niet zo slecht, maar het is wel irritant. Ik heb ook het idee dat ze mij helemaal niet kennen, terwijl mijn man en ik al 16 jaar samen zijn, waarvan 14 jaar getrouwd. Ik kan dat inmiddels wel accepteren, maar we (mijn man en ik) hebben weinig behoefte aan contact. 't Is altijd even op de koffie/thee, vooral zodat ze de kinderen af en toe zien.
Met mijn eigen ouders hebben mijn man en ik een prima band, we zien ze soms een paar keer per week, soms ook 2 weken niet, maar er is altijd wel een paar keer per week mail- of telefonisch contact.
Cha, ik hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen!Ik had het geschreven kunnen hebben. Ik ervaar precies hetzelfde met mijn schoonouders!
Ik zie mijn schoonouders gemiddeld eens in de 5 à 6 weken, ligt een beetje aan het aantal verjaardagen, bepaalde periodes van het jaar is het daarom vaker. En het is altijd een opgave.
Cha, ik vind het vervelend voor je dat je van die onaardige reacties krijgt, ik kan me er wel iets bij voorstellen dat een burn-out mede ontstaat doordat je veel op je tenen loopt en niet jezelf kan zijn, juist bij schoonouders als je ze door omstandigheden wat vaker ziet. Kost vreselijk veel energie en als je al tegen een burn-out aanzit zal dat het zeker niet ten goede komen.
Mijn schoonouders zijn erg vol van zichzelf en het contact is wisselend, soms kan ik het wel hebben en klets ik een beetje mee, soms trek ik me dingen ineens erg aan, commentaar op de kinderen, of de verhalen van "hoe-goed-zij-wel-zijn". Er is amper interesse in ons maar altijd verhalen over hoe goed zij alles doen en hoe blij iedereen met hen is. Ze bedoelen het allemaal niet zo slecht, maar het is wel irritant. Ik heb ook het idee dat ze mij helemaal niet kennen, terwijl mijn man en ik al 16 jaar samen zijn, waarvan 14 jaar getrouwd. Ik kan dat inmiddels wel accepteren, maar we (mijn man en ik) hebben weinig behoefte aan contact. 't Is altijd even op de koffie/thee, vooral zodat ze de kinderen af en toe zien.
Met mijn eigen ouders hebben mijn man en ik een prima band, we zien ze soms een paar keer per week, soms ook 2 weken niet, maar er is altijd wel een paar keer per week mail- of telefonisch contact.
Cha, ik hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen!Ik had het geschreven kunnen hebben. Ik ervaar precies hetzelfde met mijn schoonouders!
...
maandag 27 april 2009 om 14:40
Fleurtje, misschien is het handig als je je realiseert dat je op basis van weinig informatie op een forum iemand een blinde vlek toedelen niet zo netjes over kan komen.
Zullen we het hier maar bij laten? Even goede vrienden hoor, we kennen elkaar niet verder en hoeven ook niet per se door een deur.
Ik geef op dit moment liever nog niet zo veel informatie over het wat en hoe bij de verbouwing, rol van schoonouders, geldzaken ivm de gang van zaken de komende tijd.
Zullen we het hier maar bij laten? Even goede vrienden hoor, we kennen elkaar niet verder en hoeven ook niet per se door een deur.
Ik geef op dit moment liever nog niet zo veel informatie over het wat en hoe bij de verbouwing, rol van schoonouders, geldzaken ivm de gang van zaken de komende tijd.

maandag 27 april 2009 om 14:40
quote:Maleficent schreef op 27 april 2009 @ 14:29:
Sorry maar ik vind het ook wel eenbeetje raar dat je mensen waarbij je duidelijk weinig van kan hebben, wél laat meehelpen/werken aan een verbouwing. Daar heeft zij toch niets over te zeggen? Als haar man graag samen met zijn vader wil verbouwen dan heeft ze dat maar te slikken. Mijn vader doet bij mij ook alle klussen, zou lekker zijn als 'n partner daar commentaar op gaat hebben, dan is dáár het gat van de deur!
Sorry maar ik vind het ook wel eenbeetje raar dat je mensen waarbij je duidelijk weinig van kan hebben, wél laat meehelpen/werken aan een verbouwing. Daar heeft zij toch niets over te zeggen? Als haar man graag samen met zijn vader wil verbouwen dan heeft ze dat maar te slikken. Mijn vader doet bij mij ook alle klussen, zou lekker zijn als 'n partner daar commentaar op gaat hebben, dan is dáár het gat van de deur!
maandag 27 april 2009 om 14:41
Trouwens een goeie tip ja, je vriend+kinderen naar zijn ouders en jij lekker thuis.
Fleurtje, ik snap wat je bedoelt, tuurlijk zijn de schoonouders ook niet "de schuldigen", maar dat zei Cha ook niet zo.
Haar schoonouders kunnen het inderdaad niet helpen dat Cha weinig kan hebben, maar hebben blijkbaar wel een rol gespeeld in het feit dat Cha nu een burn-out heeft, waardoor ze nu weinig kan hebben. En hoe klein/groot die rol was dat maakt niet uit.
Fleurtje, ik snap wat je bedoelt, tuurlijk zijn de schoonouders ook niet "de schuldigen", maar dat zei Cha ook niet zo.
Haar schoonouders kunnen het inderdaad niet helpen dat Cha weinig kan hebben, maar hebben blijkbaar wel een rol gespeeld in het feit dat Cha nu een burn-out heeft, waardoor ze nu weinig kan hebben. En hoe klein/groot die rol was dat maakt niet uit.

maandag 27 april 2009 om 14:43
quote:cha schreef op 27 april 2009 @ 14:40:
Fleurtje, misschien is het handig als je je realiseert dat je op basis van weinig informatie op een forum iemand een blinde vlek toedelen niet zo netjes over kan komen.
Zullen we het hier maar bij laten? Even goede vrienden hoor, we kennen elkaar niet verder en hoeven ook niet per se door een deur.
Ik geef op dit moment liever nog niet zo veel informatie over het wat en hoe bij de verbouwing, rol van schoonouders geldzaken ivm mogelijke verstoring van de gang van zaken qua juridische stappen.Als je niet alle info geeft, moet je niet verbaasd zijn dat mensen afgaan op de info die je wél geeft.
Fleurtje, misschien is het handig als je je realiseert dat je op basis van weinig informatie op een forum iemand een blinde vlek toedelen niet zo netjes over kan komen.
Zullen we het hier maar bij laten? Even goede vrienden hoor, we kennen elkaar niet verder en hoeven ook niet per se door een deur.
Ik geef op dit moment liever nog niet zo veel informatie over het wat en hoe bij de verbouwing, rol van schoonouders geldzaken ivm mogelijke verstoring van de gang van zaken qua juridische stappen.Als je niet alle info geeft, moet je niet verbaasd zijn dat mensen afgaan op de info die je wél geeft.

maandag 27 april 2009 om 14:44
quote:Jajajanneke schreef op 27 april 2009 @ 14:41:
Trouwens een goeie tip ja, je vriend+kinderen naar zijn ouders en jij lekker thuis.
Fleurtje, ik snap wat je bedoelt, tuurlijk zijn de schoonouders ook niet "de schuldigen", maar dat zei Cha ook niet zo.
Haar schoonouders kunnen het inderdaad niet helpen dat Cha weinig kan hebben, maar hebben blijkbaar wel een rol gespeeld in het feit dat Cha nu een burn-out heeft, waardoor ze nu weinig kan hebben. En hoe klein/groot die rol was dat maakt niet uit.Zij heeft ze die rol gegéven.
Trouwens een goeie tip ja, je vriend+kinderen naar zijn ouders en jij lekker thuis.
Fleurtje, ik snap wat je bedoelt, tuurlijk zijn de schoonouders ook niet "de schuldigen", maar dat zei Cha ook niet zo.
Haar schoonouders kunnen het inderdaad niet helpen dat Cha weinig kan hebben, maar hebben blijkbaar wel een rol gespeeld in het feit dat Cha nu een burn-out heeft, waardoor ze nu weinig kan hebben. En hoe klein/groot die rol was dat maakt niet uit.Zij heeft ze die rol gegéven.
maandag 27 april 2009 om 14:45
quote:Jajajanneke schreef op 27 april 2009 @ 14:30:
Ik zie mijn schoonouders gemiddeld eens in de 5 à 6 weken, ligt een beetje aan het aantal verjaardagen, bepaalde periodes van het jaar is het daarom vaker. En het is altijd een opgave.
Cha, ik vind het vervelend voor je dat je van die onaardige reacties krijgt, ik kan me er wel iets bij voorstellen dat een burn-out mede ontstaat doordat je veel op je tenen loopt en niet jezelf kan zijn, juist bij schoonouders als je ze door omstandigheden wat vaker ziet. Kost vreselijk veel energie en als je al tegen een burn-out aanzit zal dat het zeker niet ten goede komen.
Mijn schoonouders zijn erg vol van zichzelf en het contact is wisselend, soms kan ik het wel hebben en klets ik een beetje mee, soms trek ik me dingen ineens erg aan, commentaar op de kinderen, of de verhalen van "hoe-goed-zij-wel-zijn". Er is amper interesse in ons maar altijd verhalen over hoe goed zij alles doen en hoe blij iedereen met hen is. Ze bedoelen het allemaal niet zo slecht, maar het is wel irritant. Ik heb ook het idee dat ze mij helemaal niet kennen, terwijl mijn man en ik al 16 jaar samen zijn, waarvan 14 jaar getrouwd. Ik kan dat inmiddels wel accepteren, maar we (mijn man en ik) hebben weinig behoefte aan contact. 't Is altijd even op de koffie/thee, vooral zodat ze de kinderen af en toe zien.
Met mijn eigen ouders hebben mijn man en ik een prima band, we zien ze soms een paar keer per week, soms ook 2 weken niet, maar er is altijd wel een paar keer per week mail- of telefonisch contact.
Cha, ik hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen!
Hier nog een! Wij hebben dan geen kinderen, maar de rest van het verhaal is bijna hetzelfde als hier (m.u.v. mijn ouders dan, die hebben we al bijna 6 jaar niet gezien).
Cha, ik wens je sterkte, ik hoop dat jullie een middenweg kunnen vinden met zijn allen.
Ik zie mijn schoonouders gemiddeld eens in de 5 à 6 weken, ligt een beetje aan het aantal verjaardagen, bepaalde periodes van het jaar is het daarom vaker. En het is altijd een opgave.
Cha, ik vind het vervelend voor je dat je van die onaardige reacties krijgt, ik kan me er wel iets bij voorstellen dat een burn-out mede ontstaat doordat je veel op je tenen loopt en niet jezelf kan zijn, juist bij schoonouders als je ze door omstandigheden wat vaker ziet. Kost vreselijk veel energie en als je al tegen een burn-out aanzit zal dat het zeker niet ten goede komen.
Mijn schoonouders zijn erg vol van zichzelf en het contact is wisselend, soms kan ik het wel hebben en klets ik een beetje mee, soms trek ik me dingen ineens erg aan, commentaar op de kinderen, of de verhalen van "hoe-goed-zij-wel-zijn". Er is amper interesse in ons maar altijd verhalen over hoe goed zij alles doen en hoe blij iedereen met hen is. Ze bedoelen het allemaal niet zo slecht, maar het is wel irritant. Ik heb ook het idee dat ze mij helemaal niet kennen, terwijl mijn man en ik al 16 jaar samen zijn, waarvan 14 jaar getrouwd. Ik kan dat inmiddels wel accepteren, maar we (mijn man en ik) hebben weinig behoefte aan contact. 't Is altijd even op de koffie/thee, vooral zodat ze de kinderen af en toe zien.
Met mijn eigen ouders hebben mijn man en ik een prima band, we zien ze soms een paar keer per week, soms ook 2 weken niet, maar er is altijd wel een paar keer per week mail- of telefonisch contact.
Cha, ik hoop dat je je snel weer wat beter gaat voelen!
Hier nog een! Wij hebben dan geen kinderen, maar de rest van het verhaal is bijna hetzelfde als hier (m.u.v. mijn ouders dan, die hebben we al bijna 6 jaar niet gezien).
Cha, ik wens je sterkte, ik hoop dat jullie een middenweg kunnen vinden met zijn allen.
Laat het los, heb vertrouwen, het komt goed.....
maandag 27 april 2009 om 14:46


maandag 27 april 2009 om 14:49
quote:elninjoo schreef op 27 april 2009 @ 14:40:
[...]
Daar heeft zij toch niets over te zeggen? Als haar man graag samen met zijn vader wil verbouwen dan heeft ze dat maar te slikken. Mijn vader doet bij mij ook alle klussen, zou lekker zijn als 'n partner daar commentaar op gaat hebben, dan is dáár het gat van de deur!Nou ja, dan ligt de burn-out toch niet bij de schoonouders maar bij haar man nee flauw.
[...]
Daar heeft zij toch niets over te zeggen? Als haar man graag samen met zijn vader wil verbouwen dan heeft ze dat maar te slikken. Mijn vader doet bij mij ook alle klussen, zou lekker zijn als 'n partner daar commentaar op gaat hebben, dan is dáár het gat van de deur!Nou ja, dan ligt de burn-out toch niet bij de schoonouders maar bij haar man nee flauw.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 27 april 2009 om 14:57
Fijn om herkenbaarheid te lezen bij anderen en om andere meningen te horen. Zoveel mensen, zoveel wensen, dat blijkt maar weer.
Om man + kind alleen te laten gaan klinkt idd goed. Wel willen ze dan graag een reden horen, maar zoals eerder genoemd klinkt het ok! Bedankt allemaal! Groetjes van een 'huilie' ...zoals iemand mij noemde. Dat we dat nog niet eerder gedaan hebben was omdat ik toch graag bij mijn man en kind ben, en elke keer me de dagen ervoor voor had genomen om de band aan te halen, en elke keer toch een soort verwijding al aanvoelde komen.
Om man + kind alleen te laten gaan klinkt idd goed. Wel willen ze dan graag een reden horen, maar zoals eerder genoemd klinkt het ok! Bedankt allemaal! Groetjes van een 'huilie' ...zoals iemand mij noemde. Dat we dat nog niet eerder gedaan hebben was omdat ik toch graag bij mijn man en kind ben, en elke keer me de dagen ervoor voor had genomen om de band aan te halen, en elke keer toch een soort verwijding al aanvoelde komen.
maandag 27 april 2009 om 14:58
Ik kan goed overweg met mijn schoonouders maar zie ze ongeveer eens in de 6 weken. Ze wonen 45 minuten rijden bij ons vandaan. Ik ga altijd met man en kind samen. Of ze komen bij ons. Als man een keer alleen zou gaan, met of zonder kind, zou dat ook geen probleem zijn. Ze doen eigenlijk nergens moeilijk over, laten ons volkomen vrij. Ik heb ook gezondheidsproblemen en daar hebben ze alle begrip voor.
maandag 27 april 2009 om 15:04
Nu wordt je toch wel weer een beetje een huillie
geintje
maar serieus, ook afgezien van dat het een goede tip is dat je partner af en toe alleen gaat (wat ik niet meer dan normaal vindt trouwens) is het ook goed om te kijken hoe je jezelf wat meer kunt beschermen, geestelijk gezien.
geintje
maar serieus, ook afgezien van dat het een goede tip is dat je partner af en toe alleen gaat (wat ik niet meer dan normaal vindt trouwens) is het ook goed om te kijken hoe je jezelf wat meer kunt beschermen, geestelijk gezien.
Stressed is just desserts spelled backwards
maandag 27 april 2009 om 15:06
Toen we nog in het zelfde dorp woonden ongeveer 1x per week, nu we verhuisd zijn en het een klein uurtje rijden is wat minder vaak maar nog steeds regelmatig.
Mijn eigen ouders minimaal 1x per week, wonen in dezelfde stad en passen regelmatig op onze hond of andersom.
De broer van mijn vriend gaat nooit naar zijn ouders, die wonen 2 uur rijden, maar mijn oma vroeger woonde 3 uur met de trein en wij gingen elke 4 weken ongeveer, dus als je wilt dan kun je.
Maar hun willen dat blijkbaar niet, ze komen heel soms met een verjaardag, of een feestdag zeg 2 a 3x per jaar.
Maar dat is ook persoonlijk, ieder moet doen wat hij zelf goed vind toch?
Als er kinderen zijn is het wel een ander verhaal natuurlijk.
Mijn eigen ouders minimaal 1x per week, wonen in dezelfde stad en passen regelmatig op onze hond of andersom.
De broer van mijn vriend gaat nooit naar zijn ouders, die wonen 2 uur rijden, maar mijn oma vroeger woonde 3 uur met de trein en wij gingen elke 4 weken ongeveer, dus als je wilt dan kun je.
Maar hun willen dat blijkbaar niet, ze komen heel soms met een verjaardag, of een feestdag zeg 2 a 3x per jaar.
Maar dat is ook persoonlijk, ieder moet doen wat hij zelf goed vind toch?
Als er kinderen zijn is het wel een ander verhaal natuurlijk.