Me vriendin is zwanger. Maar.....

08-06-2020 13:43 134 berichten
Alle reacties Link kopieren
Beste dames/heren.

Mijn vriendin is momenteel 7 weken zwanger laat achter gekomen wegens menstruatie wat vaker bij haar later komt.. door de pil heen is dit gebeurd.. zij heeft vroeger een zware depressie gehad en daarbij een angststoornis ontwikkeld wat dan heel goed gaat maar ook periodes dat het helemaal niet goed gaat en ze de hele dag in bed ligt veel huilt en dus heel bang is. Nu is ze niet blij met de zwangerschap omdat ze nog aan zichzelf wilt werken om hier overheen te komen en bang is dat ze niet goed voor het kind kan zorgen als ze dus weer een periode krijgt waarin het slecht gaat. Ik ben natuurlijk wel blij met de zwangerschap en weet niet zo goed of ik verder met haar wil en kan als ze de zwangerschap zal afbreken.... ik weet het allemaal even niet meer en ben ten einde raad op dit moment... me vriendin en ik zijn trouwens beide 23 jaar. Hoor graag tips of adviezen.

Groeten
Alle reacties Link kopieren
Marée schreef:
09-06-2020 08:54
Een abortus is net zo goed je verantwoordelijkheid nemen.
Eens. Daarnaast als je anticonceptie gebruikt omdat je geen kinderen wilt en door omstandigheden faalt deze, dan is het eigenlijk ook wel raar om te zeggen nou dan moet het maar. Zo'n kind is dan ook lekker welkom.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
Als TO niet met deze vriendin verder wil omdat abortus tegen zijn gevoel indruist en hij haar niet kan vergeven, dan kan hij beter juist wel de relatie verbreken.
Niets is zo giftig in een relatie als een onderhuids verwijt over een beslissing uit het verleden die niet terug te draaien is. Dan worden ze evengoed beiden ongelukkig.

Maar iemand die bij vlagen niet voor zichzelf kan zorgen doet er heel verstandig aan geen kind te krijgen. En zeker omdat de maatschappij nog steeds verwacht dat de moeder de meeste zorg voor een baby op zich neemt, zal het voor haar extra zwaar zijn . En zal het TO ook vies tegenvallen hoe makkelijk hij zorgverlof kan krijgen, hoe lastig een werkdag is als je 3 uur geslapen hebt en hoe je eea financieel moet regelen als het onverantwoord is om je kind thuis bij moeder te laten, maar je geen recht hebt op kot omdat er een ouder thuis is.
En voor de duidelijkheid: de zwangerschap zelf kan een gevaar zijn voor moeder en kind. Dus dat los je niet op met 'ik kan ook voor het kind zorgen'. Depressie, zwangerschapshormonen en een jonge leeftijd zijn echt een heel slechte combi. Over een paar jaar kan dat heel anders zijn.

Los daarvan adviseer ik TO om wat hulp te zoeken voor zichzelf, al was het maar voor een reality check op zijn eigen manier van gedachtevorming. Want serieus: als jij vindt dat wel douchen maar geen makeup en gewoon een joggingbroek (bij een ongewenst zwangere 23-jarige die voor een enorme keuze staat en toch al depressieve neigingen heeft) 'de grens zoeken' is, dan is er bij jou ook iets niet helemaal goed. Daar heb je echt hulp bij nodig, want anders maken jullie elkaar helemaal kapot.
Alle reacties Link kopieren
Sowieso dat hij denkt dat iets wat zij doet gelijk iets is om hem uit te lokken, terwijl zij zich niet goed voelt en een (geschiedenis met) depressie heeft, klinkt niet hoopvol voor de toekomst met eventueel een baby.
Later is nu
Alle reacties Link kopieren
forumfossiel schreef:
09-06-2020 09:24
Als TO niet met deze vriendin verder wil omdat abortus tegen zijn gevoel indruist en hij haar niet kan vergeven, dan kan hij beter juist wel de relatie verbreken.
Niets is zo giftig in een relatie als een onderhuids verwijt over een beslissing uit het verleden die niet terug te draaien is. Dan worden ze evengoed beiden ongelukkig.

Maar iemand die bij vlagen niet voor zichzelf kan zorgen doet er heel verstandig aan geen kind te krijgen. En zeker omdat de maatschappij nog steeds verwacht dat de moeder de meeste zorg voor een baby op zich neemt, zal het voor haar extra zwaar zijn . En zal het TO ook vies tegenvallen hoe makkelijk hij zorgverlof kan krijgen, hoe lastig een werkdag is als je 3 uur geslapen hebt en hoe je eea financieel moet regelen als het onverantwoord is om je kind thuis bij moeder te laten, maar je geen recht hebt op kot omdat er een ouder thuis is.
Eens hoor.
Niet bij elkaar blijven terwijl het niet meer werkt of je ideeën te ver uit elkaar liggen. Maar dat is denk ik nu niet de prioriteit is.
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
dianaf schreef:
09-06-2020 09:21
Eens. Daarnaast als je anticonceptie gebruikt omdat je geen kinderen wilt en door omstandigheden faalt deze, dan is het eigenlijk ook wel raar om te zeggen nou dan moet het maar. Zo'n kind is dan ook lekker welkom.
Anticonceptie gebruiken om geen kinderen te willen is natuurlijk niet automatisch ja zeggen tegen abortus. Dat is het lastige in dat soort kwesties.

Ik snap TO heel goed. Punt is alleen dat de vrouw het kind draagt, en dus alleen zij de knoop kan doorhakken. Vraag is of TO haar daarin wil steunen.
Dreamer schreef:
09-06-2020 09:30
Sowieso dat hij denkt dat iets wat zij doet gelijk iets is om hem uit te lokken, terwijl zij zich niet goed voelt en een (geschiedenis met) depressie heeft, klinkt niet hoopvol voor de toekomst met eventueel een baby.
Klopt. Eerlijk gezegd klinken het beide niet als stabiele, psychisch gezonde volwassen. De leeftijd en daarbij horende naïviteit helpen ook niet mee.
Een kindje krijgen is niet niks, je moet beide gewoon stabiel zijn. Je wil dat je kindje gelukkig kan opgroeien, zonder een hoop stress en drama om zich heen. Als je vriendin er geen goed gevoel bij heeft en denk het niet aan te kunnen, dan is het misschien wel verstandiger als ze er niet mee doorgaat. Zwangerschap alleen al doet veel met lichaam en geest, laat staan als het kindje er is.
Ik had bij beide kids twee jaar nodig om bij te komen. Ik kon die eerste twee jaar na de geboorte echt amper aan mijzelf werken.

Hoe zie je dat voor je? Een moeder die de hele dag op bed ligt half depressief, terwijl er een dreumes rond kruipt die het huis op stelten zet. Dan voelt ze zich niet alleen rot voor zichzelf, maar dan heeft ze nog een portie extra ellende door de schuldgevoelens naar jullie kind toe. Want zelfs als jij het op zulke dagen 100% kunt overnemen is dat niet ideaal, iedere ouder wil naar behoren voor zijn kind kunnen zorgen.

Ik begrijp jou ook hoor. Jullie zitten nu gewoon in een rot situatie. En beide keuzes zijn moeilijk. Maar onderschat ook zeker niet hoe het voor kinderen is om op te groeien met een ouder met psychische problemen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven