Zwanger
alle pijlers
Me vriendin is zwanger. Maar.....
maandag 8 juni 2020 om 13:43
Beste dames/heren.
Mijn vriendin is momenteel 7 weken zwanger laat achter gekomen wegens menstruatie wat vaker bij haar later komt.. door de pil heen is dit gebeurd.. zij heeft vroeger een zware depressie gehad en daarbij een angststoornis ontwikkeld wat dan heel goed gaat maar ook periodes dat het helemaal niet goed gaat en ze de hele dag in bed ligt veel huilt en dus heel bang is. Nu is ze niet blij met de zwangerschap omdat ze nog aan zichzelf wilt werken om hier overheen te komen en bang is dat ze niet goed voor het kind kan zorgen als ze dus weer een periode krijgt waarin het slecht gaat. Ik ben natuurlijk wel blij met de zwangerschap en weet niet zo goed of ik verder met haar wil en kan als ze de zwangerschap zal afbreken.... ik weet het allemaal even niet meer en ben ten einde raad op dit moment... me vriendin en ik zijn trouwens beide 23 jaar. Hoor graag tips of adviezen.
Groeten
Mijn vriendin is momenteel 7 weken zwanger laat achter gekomen wegens menstruatie wat vaker bij haar later komt.. door de pil heen is dit gebeurd.. zij heeft vroeger een zware depressie gehad en daarbij een angststoornis ontwikkeld wat dan heel goed gaat maar ook periodes dat het helemaal niet goed gaat en ze de hele dag in bed ligt veel huilt en dus heel bang is. Nu is ze niet blij met de zwangerschap omdat ze nog aan zichzelf wilt werken om hier overheen te komen en bang is dat ze niet goed voor het kind kan zorgen als ze dus weer een periode krijgt waarin het slecht gaat. Ik ben natuurlijk wel blij met de zwangerschap en weet niet zo goed of ik verder met haar wil en kan als ze de zwangerschap zal afbreken.... ik weet het allemaal even niet meer en ben ten einde raad op dit moment... me vriendin en ik zijn trouwens beide 23 jaar. Hoor graag tips of adviezen.
Groeten
maandag 8 juni 2020 om 14:37
In iedergeval niet nu. Zij moet eerst beter worden van de depressie. Dan moeten jullie jullie zaakjes op order hebben. Samenwonen, inkomsten hebben en een stabiele relatie hebben. Dan pas begin je aan kinderen.
maandag 8 juni 2020 om 14:38
Verder is alles op orde... inkomen samenwonen etc.. alleen met periodes de depressieExodusRedux schreef: ↑08-06-2020 14:37In iedergeval niet nu. Zij moet eerst beter worden van de depressie. Dan moeten jullie jullie zaakjes op order hebben. Samenwonen, inkomsten hebben en een stabiele relatie hebben. Dan pas begin je aan kinderen.
maandag 8 juni 2020 om 14:40
Ze is nog bezig met haar herstel, dat schrijf je in de openingspost. Als ze aan zichzelf blijft werken dan kan ze zeker op termijn kinderen krijgen. Zwangerschapshormonen gooien haar zeer waarschijnlijk heel ver terug in dit proces. Ze klinkt verstandig, jammer dat ze jou niet kan overtuigen. Zij wil het beste voor het kind en dat is voor haar abortus. Jij zegt ook het beste voor het kind te willen. Maar ongewenst zijn en een depressieve moeder kan diepe sporen nalaten bij het kind. Daar kan het kind levenslang last van hebben. Als andere ouder kan je je kind daar niet volledig tegen beschermen.
Als jij nier verder met haar wil vanwege de abortus is dat jou goed recht, maar zegt mij ook veel over jouw liefde en respect voor haar.
maandag 8 juni 2020 om 14:41
Dan moet je wachten tot dat de depressie weg is en jullie relatie stabiel is. Geef het de tijd, jullie zijn nog jong. Leer eerst eens elkaar beter kennen.Lorriemeisie1997 schreef: ↑08-06-2020 14:38Verder is alles op orde... inkomen samenwonen etc.. alleen met periodes de depressie
maandag 8 juni 2020 om 14:43
Ik vind het heel moeilijk ik weet het effe nietExodusRedux schreef: ↑08-06-2020 14:41Dan moet je wachten tot dat de depressie weg is en jullie relatie stabiel is. Geef het de tijd, jullie zijn nog jong. Leer eerst eens elkaar beter kennen.
maandag 8 juni 2020 om 14:46
Jullie zijn nog maar een jaar samen.Lorriemeisie1997 schreef: ↑08-06-2020 14:32Nee dat niet.. van haar ouders begreep ik het volgende.. niet eten kilo’s afvallen. Niet douchen haar ouders moesten er dan echt eronder zetten... huilen angstig weken in bed liggen niet zichzelf verzorgen..
Ga met professionele hulp je eens echt verdiepen in depressies. Steun je vriendin in haar moeilijke tijden. En praat met haar en niet over haar. Daarna kunnen jullie verder kijken en nadenken of jullie ouders kunnen worden. Of dat het beter is om ieder je liefde en geluk bij iemand anders te zoeken.
maandag 8 juni 2020 om 14:47
Je wil toch het beste voor je kind? Dan is het nu niet het moment om aan kinderen te beginnen, hoe moeilijk dat ook is.
Ik heb ook een moment gehad dat ik graag een kind wilde want iedereen om mij heen was zwanger. Het was niet verstandig want ik kende mijn vriend nog maar net en we woonde niet eens samen. Ik werd helemaal gek van de hormonen. Maar ik wist wel dat ik het beste voor m'n kind wil dus ik heb gewacht tot een beter moment. Toen we samenwoonde en wij allebei het gevoel hadden dat het wel goed zat zijn we aan kinderen begonnen. Ik weet nu wel dat ik het beste aan mijn kinderen kan bieden en ik heb nooit spijt gehad van het wachten.
maandag 8 juni 2020 om 14:49
Dat ligt er aan. Misschien is het over een paar jaar echt veel beter en kan het. Misschien is het over een paar jaar echt veel beter en durft ze het toch niet aan omdat ze bang is voor een terugval. Misschien is het over een paar jaar beter, maar wil jij geen kinderen meer. Misschien is het over een paar jaar beter, maar kunnen jullie samen geen kinderen krijgen. Je kunt niet in de toekomst kijken.
Lorriemeisie1997 schreef: ↑08-06-2020 14:32Nee dat niet.. van haar ouders begreep ik het volgende.. niet eten kilo’s afvallen. Niet douchen haar ouders moesten er dan echt eronder zetten... huilen angstig weken in bed liggen niet zichzelf verzorgen..
Moet je voorstellen dat dit gebeurd terwijl je ook voor een kind (of meerdere moet zorgen), en je werk moet doen en het hele huishouden. Dat is echt heel heftig hoor. Depressies zijn niet makkelijk of simpel en zo zijn ze helaas ook niet simpel op te lossen. Sommige mensen hebben op een gegeven moment een leven dat praktisch depressievrij is, anderen hebben nog vaak periodes met depressies en bij anderen is het ergens daar tussenin, meestal depressievrij behalve is tijden van bijvoorbeeld heftige stress.
Tja, dat zul je zelf moeten bepalen. Maar heeft nu prioriteit?
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 8 juni 2020 om 14:57
Lorriemeisie1997 schreef: ↑08-06-2020 14:08Hoezo draait het om mij? Met de juiste behandeling kan ze toch geholpen worden waardoor het misschien beter zal gaan met haar?
Het kan lang duren voor de juiste behandeling wordt gevonden. En dan kan het ‘misschien beter gaan met haar’.
En tot die tijd ligt ze soms weken in bed, verzorgt zichzelf niet. Hoe wil jij dat gaan doen, in combinatie met je werk/sociale leven/een baby?
Ik heb geen wespentaille, ik heb een bijenrompje
maandag 8 juni 2020 om 14:57
samen met haar naar een kliniek, samen de abortus doormaken
en dan kijken of er nog een basis is voor een relatie
maandag 8 juni 2020 om 14:59
Graag gedaan
(Ik weet het, offtopic, niet relevant en irritant, forummers beteren maar me vriendin... aaaaaaaaaaaaaaahhhhhhh
)
maandag 8 juni 2020 om 15:19
Ik vind jouw vriendin alleen maar verstandig dat ze haar kind de beste versie van zichzelf gunt, en dat ze dat nu nog niet kan zijn. Een kind krijgen is onder de beste omstandigheden al zwaar genoeg. Ik had het echt niet gekund in de periodes dat ik met mezelf in de knoop zat. En wil je dan echt een kind samen met iemand die het eigenlijk niet ziet zitten? Of denk je dat als ze er eenmaal aan gewend is het vanzelf wel goedkomt?
maandag 8 juni 2020 om 15:21
Eerlijk? Je bent niet volwassen genoeg voor een kind.
Als jij je niet kan inleven in de situatie van je vriendin en denkt dat ze met wat hulp best over haar problemen heen kan komen voor de baby er is én denkt dat enkel samenwonen en inkomen voldoende basis is voor een kind ben je er gewoon nog niet klaar voor.
Je klinkt als iemand niet nog veel over het leven en ouderlijke verantwoordelijkheid moet leren. En dat is geen verwijt. Je bent begin 20, je hoeft dat ook allemaal nog niet te weten. Geniet eerst nog van je jonge jaren, leer over het leven en zorg voor een stabiele basis (ook emotioneel) voor je stap naar ouderschap maakt.
En abortus moord? Nee, hoor. Beter een bevruchte eicel verwijderen, dan en kind opzadelen met ouders die het niet aankunnen en alle ellende die daarbij komt kijken.
Als jij je niet kan inleven in de situatie van je vriendin en denkt dat ze met wat hulp best over haar problemen heen kan komen voor de baby er is én denkt dat enkel samenwonen en inkomen voldoende basis is voor een kind ben je er gewoon nog niet klaar voor.
Je klinkt als iemand niet nog veel over het leven en ouderlijke verantwoordelijkheid moet leren. En dat is geen verwijt. Je bent begin 20, je hoeft dat ook allemaal nog niet te weten. Geniet eerst nog van je jonge jaren, leer over het leven en zorg voor een stabiele basis (ook emotioneel) voor je stap naar ouderschap maakt.
En abortus moord? Nee, hoor. Beter een bevruchte eicel verwijderen, dan en kind opzadelen met ouders die het niet aankunnen en alle ellende die daarbij komt kijken.
maandag 8 juni 2020 om 15:44
Ja ik denk idd als ze er gewend aan zal zijn dat het idd goedkomt...Slimmekip schreef: ↑08-06-2020 15:19Ik vind jouw vriendin alleen maar verstandig dat ze haar kind de beste versie van zichzelf gunt, en dat ze dat nu nog niet kan zijn. Een kind krijgen is onder de beste omstandigheden al zwaar genoeg. Ik had het echt niet gekund in de periodes dat ik met mezelf in de knoop zat. En wil je dan echt een kind samen met iemand die het eigenlijk niet ziet zitten? Of denk je dat als ze er eenmaal aan gewend is het vanzelf wel goedkomt?
maandag 8 juni 2020 om 15:48
Als zij zich nu en in de nabije toekomst niet in staat voelt een kind te krijgen en op te voeden, dan zul je je daarbij neer moeten leggen.Lorriemeisie1997 schreef: ↑08-06-2020 15:44Ja ik denk idd als ze er gewend aan zal zijn dat het idd goedkomt...
Misschien is de situatie over een paar jaar heel anders.
Het zou je sieren als je haar steunt met haar keuze voor een abortus.
maandag 8 juni 2020 om 15:49
Dat is een erg naïeve gedachte en bevestigt mijn post hierboven.Lorriemeisie1997 schreef: ↑08-06-2020 15:44Ja ik denk idd als ze er gewend aan zal zijn dat het idd goedkomt...
maandag 8 juni 2020 om 15:51
Maar het gaat niet om de gewennig. Ze geeft aan dat ze er psychisch gewoon nog net aan toe is. Een kind is helaas geen medicijn dat alle (psychische) problemen oplost! Meer stress zorgt vaak voor meer problemen!Lorriemeisie1997 schreef: ↑08-06-2020 15:44Ja ik denk idd als ze er gewend aan zal zijn dat het idd goedkomt...
Als klagen telde als werk, dan had mijn ex zich ook moeiteloos een Mercedes kunnen veroorloven.
maandag 8 juni 2020 om 15:52
Kun je mij ergens ook misschien begrijpen? Hallo is ook mijn kind he niet alleen van haar. Wie weet dat juist haar eigen kindje zorgt voor afleiding enzo enzo en dat ze dus vanzelf over die depressie heen groeit. Hoe meer afleiding hoe beter?!TijdvoorTaart schreef: ↑08-06-2020 15:49Dat is een erg naïeve gedachte en bevestigt mijn post hierboven.
maandag 8 juni 2020 om 15:55
Maar wel in haar buik en niet in die van jouw. Dus nu is het veel belangrijker dat je haar steunt in haar keuzen.Lorriemeisie1997 schreef: ↑08-06-2020 15:52Kun je mij ergens ook misschien begrijpen? Hallo is ook mijn kind he niet alleen van haar. Wie weet dat juist haar eigen kindje zorgt voor afleiding enzo enzo en dat ze dus vanzelf over die depressie heen groeit. Hoe meer afleiding hoe beter?!
maandag 8 juni 2020 om 15:57
maandag 8 juni 2020 om 15:57
Ik kan me best voorstellen dat het voor Lorriemeissie ook heel lastig is. Natuurlijk is het haar buik en haar keuze en mag ze zelf weten wat ze doet, maar mag hij dan geen verdriet hebben om het laten weghalen ervan? Ik vind sommige reacties hier erg hard. Sterkte ermee, het is een nare situatie.
Nog even een aanvulling, een kindje opvoeden kan zwaar zijn... sommige baby’s liggen wekenlang elke nacht te huilen. Er komt veel stress bij kijken, en onder invloed van hormonen kan ze nog depressiever worden. Daarnaast is het zo dat lichamelijke klachten ook voor geestelijk ongemak kunnen zorgen. Daarom denk ik dat er in dit geval niet veel te kiezen valt, hoe moeilijk het ook js.
Nog even een aanvulling, een kindje opvoeden kan zwaar zijn... sommige baby’s liggen wekenlang elke nacht te huilen. Er komt veel stress bij kijken, en onder invloed van hormonen kan ze nog depressiever worden. Daarnaast is het zo dat lichamelijke klachten ook voor geestelijk ongemak kunnen zorgen. Daarom denk ik dat er in dit geval niet veel te kiezen valt, hoe moeilijk het ook js.
boomtak2 wijzigde dit bericht op 08-06-2020 16:03
39.57% gewijzigd
maandag 8 juni 2020 om 16:02
Ik ben moeder en depressief geweest. Heb dus met beide ervaring.Lorriemeisie1997 schreef: ↑08-06-2020 15:52Kun je mij ergens ook misschien begrijpen? Hallo is ook mijn kind he niet alleen van haar. Wie weet dat juist haar eigen kindje zorgt voor afleiding enzo enzo en dat ze dus vanzelf over die depressie heen groeit. Hoe meer afleiding hoe beter?!
Een baby vergt zo ongelooflijk veel van je: hormonen gieren door je lijf, je hele lichaam voelt anders, je energie is is laag, je leven is niet meer van jezelf.
Met jezelf in de knoop zitten maakt dit alles nog 10x zwaarder.
Dat magische film moment waarop alle zorgen verdwijnen zodra dat babytje op je buik wordt gelegd is niet echt. Dat is een fantasie. En ik snap helemaal dat jij hoopt dat het wel waar is. Zoals ik eerder al zei; dat is je jeugdige naïviteit en dat is geen verwijt naar jou toe, maar dat is wel waarom je er nog niet klaar voor bent. Je bent nog niet doorgewinterd genoeg om de gevolgen in te zien van het houden van de baby.
Het heel graag willen is helaas niet altijd genoeg.
