Kinderen
alle pijlers
Kat wegdoen, kind verdrietig. Hoe hiermee omgaan?
dinsdag 9 juni 2020 om 09:41
Beste mensen,
Ik wil graag wat delen, om 't kwijt te zijn maar ook om wat tips evt wat te doen en hoe ermee om te gaan.
Wij hebben een kat, al 9 jaar. Onze dochter is 5. Door mijn (mentale)
gezondheid kunnen wij niet meer (goed genoeg) voor de kat zorgen. Ook hebben wij sinds vorig jaar een vaste plek op 'n camping waarvoor we heel lang in de wachtlijst hebben gestaan. Dat is 5 maanden per jaar, de weekenden en alle vakanties zijn we daar. Waardoor hij veel alleen is, wat wij zielig vinden en 't is lastig met eten geven. Nu is er via via een wat oudere dame die is haar man verloren en zou onze kat heel graag willen zodat ze niet meer zo alleen is. In het belang van de kat gaan we dit ook doen, hij verdient een huis met liefde en aandacht wat is bij ons al lange tijd niet meer krijgt.
Win win dacht ik dus. Maar het is ook met de nodige verdriet en pijn want over dochter is stapelgek op 't beestje. Ze heeft mij horen praten over door plan met een vriendin en sindsdien is ze al verdrietig. Ik heb daarop gezegd dat het nog niet zeker is en dat we even moeten kijken wat we gaan doen in verband met onder andere de lange zomervakanties. Even in de week gezet zeg maar
We hebben afgesproken om de kat begin juli te laten verhuizen omdat we dan naar de camping gaan. Dan zijn we 6 weken niet thuisen is 't gemis en de verandering niet zo groot in de eerste instantie. Maar mijn hart breekt als k aan haar verdriet denk.
Mijn vraag, zijn er mensen met soort gelijke ervaringen? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan met kleine kinderen. Moet ik het nu al vertellen dat de kat zeker gaat verhuizen en waarheen (heb foto's van de mevrouw en haar huis en tuin) Of beter wachten tot 't kort ervoor zodat ze nu nog niet verdrietig hoeft te zijn? Of zijn kinderen flexibeler dan ik denk? De eerste 6 weken zijn we sowieso niet thuis.. Ik vind 't zooo moeilijk, en zo sneu voor m'n dochter. Maar het is niet anders en gewoon de beste oplossing, houden is geen optie en hij gaat daar alle liefde en aandacht krijgen die hij verdient. Wil 'mn dochter geen verdriet doen en dat doen we straks wel...
Ik wil graag wat delen, om 't kwijt te zijn maar ook om wat tips evt wat te doen en hoe ermee om te gaan.
Wij hebben een kat, al 9 jaar. Onze dochter is 5. Door mijn (mentale)
gezondheid kunnen wij niet meer (goed genoeg) voor de kat zorgen. Ook hebben wij sinds vorig jaar een vaste plek op 'n camping waarvoor we heel lang in de wachtlijst hebben gestaan. Dat is 5 maanden per jaar, de weekenden en alle vakanties zijn we daar. Waardoor hij veel alleen is, wat wij zielig vinden en 't is lastig met eten geven. Nu is er via via een wat oudere dame die is haar man verloren en zou onze kat heel graag willen zodat ze niet meer zo alleen is. In het belang van de kat gaan we dit ook doen, hij verdient een huis met liefde en aandacht wat is bij ons al lange tijd niet meer krijgt.
Win win dacht ik dus. Maar het is ook met de nodige verdriet en pijn want over dochter is stapelgek op 't beestje. Ze heeft mij horen praten over door plan met een vriendin en sindsdien is ze al verdrietig. Ik heb daarop gezegd dat het nog niet zeker is en dat we even moeten kijken wat we gaan doen in verband met onder andere de lange zomervakanties. Even in de week gezet zeg maar
We hebben afgesproken om de kat begin juli te laten verhuizen omdat we dan naar de camping gaan. Dan zijn we 6 weken niet thuisen is 't gemis en de verandering niet zo groot in de eerste instantie. Maar mijn hart breekt als k aan haar verdriet denk.
Mijn vraag, zijn er mensen met soort gelijke ervaringen? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan met kleine kinderen. Moet ik het nu al vertellen dat de kat zeker gaat verhuizen en waarheen (heb foto's van de mevrouw en haar huis en tuin) Of beter wachten tot 't kort ervoor zodat ze nu nog niet verdrietig hoeft te zijn? Of zijn kinderen flexibeler dan ik denk? De eerste 6 weken zijn we sowieso niet thuis.. Ik vind 't zooo moeilijk, en zo sneu voor m'n dochter. Maar het is niet anders en gewoon de beste oplossing, houden is geen optie en hij gaat daar alle liefde en aandacht krijgen die hij verdient. Wil 'mn dochter geen verdriet doen en dat doen we straks wel...
dinsdag 9 juni 2020 om 15:24
Dat is het hem dus.. Omdat je dat gestudeerd hebt weet je het ook beter dan andere.Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:23Pfoe gelukkig heb ik er nog 6 jaar voor gestudeerd ook. En dan ook nog eens specifiek gericht op kinderen.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:25
Jammer dat ze kind wel dagen in spanning heeft laten zitten. En niet oplet met wanneer ze opmerkingen plaatst. Nu gaat het om het herplaatsen van een kat wat even tussen neus en lippen gezegd wordt. Hopelijk gebeurt zoiets niet bij andere zaken zoals een scheiding. Goede les voor de volgende keer denk ik.
Ik hoop dat de kat zal genieten van z'n nieuwe huis en baasje! En dat TO van haar depressie afkomt.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:27
Jij maakt er van dat je hebt gestudeerd ik niet. Anders kom je het niet even vermeldenTreurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:26Haha, dat maak jij er uiteraard weer van. Jammer dat je ook alleen maar op persoonlijk niveau reageert en niet inhoudelijk.
Succes met je discussie!
anoniem_63a410da8207f wijzigde dit bericht op 09-06-2020 15:28
6.40% gewijzigd
dinsdag 9 juni 2020 om 15:27
Waar staat dat het al dagen duurt?Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:25Jammer dat ze kind wel dagen in spanning heeft laten zitten. En niet oplet met wanneer ze opmerkingen plaatst. Nu gaat het om het herplaatsen van een kat wat even tussen neus en lippen gezegd wordt. Hopelijk gebeurt zoiets niet bij andere zaken zoals een scheiding. Goede les voor de volgende keer denk ik.
Ik hoop dat de kat zal genieten van z'n nieuwe huis en baasje! En dat TO van haar depressie afkomt.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:29
Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:23Pfoe gelukkig heb ik er nog 6 jaar voor gestudeerd ook. En dan ook nog eens specifiek gericht op kinderen.
Als jij met kinderen werkt, dan hoop ik dat je in real life een andere toon aanslaat tegen ouders van je cliënten. Zo boordevol oordeel, zelfs insinueren dat TO na van de kat af te zijn, ook van haar man en kind af wil komen.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:29
dinsdag 9 juni 2020 om 15:30
Mijn hart brak al toen ik 2 jaar geleden een kitten weer terug moest brengen naar de vorige eigenaar omdat het niet ging met mijn katten. Dat beestje is niet lang geweest, maar heb keihard zitten janken in de auto. Mooi was wel dat de moeder helemaal blij was toen ze haar weer kitten zag en nu wonen ze lekker saampjes.MissMaran schreef: ↑09-06-2020 15:18Ik vind je wel een harde tante als je na 9 jaar een band met een kat je het gewoon de deur uit kan zetten, hard hoor, mijn hart zou breken.
Misschien door die mentale problemen dat je je niet zo goed kunt hechten ofzo?
Wel goed dat ie naar een fijn huisje gaat en dat je hem niet op marktplaats gekwakt hebt.
En vorig jaar hadden wij hier een aanloopkat. Beestje kwam iedere avond kroelen en brokjes eten. Langzamerhand ging hij er steeds beter uitzien. Uiteindelijk de eigenaar gevonden en die heeft hem opgehaald. Vond het vreselijk toen hij weg was. Hij was zo lief. En dan was het niet eens mijn kat. Laat staan hoe ik me zou voelen als ik mijn eigen katten weg zou moeten doen, dat red ik niet. Dan moet er echt heel wat gebeuren.
Iemand vroeg ooit aan mij wat ik zou moeten doen als ik moest kiezen tussen mijn vriend en mijn katten. Dan koos ik toch echt voor mijn katten. Mijn vriend kan voor zichzelf zorgen.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:32
Precies de reden dat ik op het forum zit
Niks ethiek of NVO richtlijnen. Heerlijk.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:32
dinsdag 9 juni 2020 om 15:32
Ik heb weinig reacties gelezen omdat ik zeer weinig heb met dieren en niet kan begrijpen hoe mensen dieren soms belangrijker vinden dan mensen. Maar zelfs ik vind wel dat een dier goed moet verzorgd worden. Als je zeker weet dat dit zal gebeuren bij die mevrouw, doen!
Misschien kan je de kat nog af en toe bezoeken met je dochter. Dat is ook fijn voor die eenzame mevrouw en zo heb je dus 2 vliegen in 1 klap.
Misschien kan je de kat nog af en toe bezoeken met je dochter. Dat is ook fijn voor die eenzame mevrouw en zo heb je dus 2 vliegen in 1 klap.
I can keep my mouth shut, but you can read the subtitles on my face.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:36
Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:32Precies de reden dat ik op het forum zit
Nou, ik hoop dat als ik hypothetisch naar een behandelaar ga met mijn kind, omdat ik het niet helemaal onder controle heb, die behandelaar niet op die manier naar mij kijkt, maar met een beetje begrip en compassie voor alle betrokkenen
dinsdag 9 juni 2020 om 15:37
Wolkia schreef: ↑09-06-2020 14:52Wat 'n meningen steeds. Hoe oud ben je als ik vragen mag? Een beslissing van 9 jaar geleden. En als je ergens voor kiest en aan begint, maak je 't af. Zo hoort dat in het leven, dat vind ik ook en heb ik ook geleerd. Maar dingen veranderen, het leven veranderd, situaties veranderen en dingen overkomen je. En soms moet je dan beslissingen nemen die niet dat niet bij passen.
Dat is ook het leven hè..
Nou een campingplaats waar je je bewust voor ingeschreven hebt terwijl je al een huisdier hebt dat is volgens mij nog niemand "overkomen".
Raar dat je dat zo noemt.
Recht praten heet dat.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:39
Ik weet niet wat je van mij wil horen, aangezien je er nog verder op door gaat maar mijn antwoord staat hier boven. Ik ben niet 24/7 aan het werk. Soms is het lekker om anoniem m’n eigen hart te luchten, het tegenovergestelde van professioneel te zijn en subjectief te zijn. Daar is voor mij (onder andere) het forum voor.
anoniem_268087 wijzigde dit bericht op 09-06-2020 15:40
5.03% gewijzigd
dinsdag 9 juni 2020 om 15:40
Goed zo zo hard mogelijk over komen.Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:32Precies de reden dat ik op het forum zit
dinsdag 9 juni 2020 om 15:40
Mijn moeder heeft het ooit gepresteerd om ons konijn naar de kinderboerderij te brengen. Sibling en ik hebben de hele terugweg tranen met tuiten gehuild. We kregen een cadeautje om het gemis van Nijn te compenseren, hebben we weggegooid omdat we alleen maar verdrietig waren als we er mee speelden omdat we dan aan ons lieve zachte knuffelige konijn moesten denken. Maar vooral de kat wegdoen TO, totaal niet zielig voor je kat en je kind. Ook goed voorbeeld voor je dochter en zo. Veel plezier op de camping gewenst.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:41
Dit dus. Belachelijk dat je wel voor een klein kind maar niet voor een kat kan zorgen. Ik vind het eerlijk gezegd een k..t smoes. Zo vaak weg met een kleine is belastender dan water neerzetten en wat brokken. En dat zou je zelfs nog door je dochter kunnen laten doen.-jolijn- schreef: ↑09-06-2020 09:46Ik kan me eigenlijk geen omstandigheid voorstellen waarbij iemands mentale gezondheid het onmogelijk maakt om voor een 9-jarige kat te zorgen, maar het wel mogelijk maakt om gedurende 5 maanden per jaar om de haverklap op vakantie te gaan cq van persoonlijke omgeving te wisselen.
Maar dat komt waarschijnlijk omdat ik de zorg voor katten nog nooit als belastend heb ervaren en wel in een periode van overspannenheid na ruim overleg met experts uitgelegd heb gekregen dat vakantie en overspannenheid in het algemeen een slechte combinatie was.
