Kinderen
alle pijlers
Kat wegdoen, kind verdrietig. Hoe hiermee omgaan?
dinsdag 9 juni 2020 om 09:41
Beste mensen,
Ik wil graag wat delen, om 't kwijt te zijn maar ook om wat tips evt wat te doen en hoe ermee om te gaan.
Wij hebben een kat, al 9 jaar. Onze dochter is 5. Door mijn (mentale)
gezondheid kunnen wij niet meer (goed genoeg) voor de kat zorgen. Ook hebben wij sinds vorig jaar een vaste plek op 'n camping waarvoor we heel lang in de wachtlijst hebben gestaan. Dat is 5 maanden per jaar, de weekenden en alle vakanties zijn we daar. Waardoor hij veel alleen is, wat wij zielig vinden en 't is lastig met eten geven. Nu is er via via een wat oudere dame die is haar man verloren en zou onze kat heel graag willen zodat ze niet meer zo alleen is. In het belang van de kat gaan we dit ook doen, hij verdient een huis met liefde en aandacht wat is bij ons al lange tijd niet meer krijgt.
Win win dacht ik dus. Maar het is ook met de nodige verdriet en pijn want over dochter is stapelgek op 't beestje. Ze heeft mij horen praten over door plan met een vriendin en sindsdien is ze al verdrietig. Ik heb daarop gezegd dat het nog niet zeker is en dat we even moeten kijken wat we gaan doen in verband met onder andere de lange zomervakanties. Even in de week gezet zeg maar
We hebben afgesproken om de kat begin juli te laten verhuizen omdat we dan naar de camping gaan. Dan zijn we 6 weken niet thuisen is 't gemis en de verandering niet zo groot in de eerste instantie. Maar mijn hart breekt als k aan haar verdriet denk.
Mijn vraag, zijn er mensen met soort gelijke ervaringen? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan met kleine kinderen. Moet ik het nu al vertellen dat de kat zeker gaat verhuizen en waarheen (heb foto's van de mevrouw en haar huis en tuin) Of beter wachten tot 't kort ervoor zodat ze nu nog niet verdrietig hoeft te zijn? Of zijn kinderen flexibeler dan ik denk? De eerste 6 weken zijn we sowieso niet thuis.. Ik vind 't zooo moeilijk, en zo sneu voor m'n dochter. Maar het is niet anders en gewoon de beste oplossing, houden is geen optie en hij gaat daar alle liefde en aandacht krijgen die hij verdient. Wil 'mn dochter geen verdriet doen en dat doen we straks wel...
Ik wil graag wat delen, om 't kwijt te zijn maar ook om wat tips evt wat te doen en hoe ermee om te gaan.
Wij hebben een kat, al 9 jaar. Onze dochter is 5. Door mijn (mentale)
gezondheid kunnen wij niet meer (goed genoeg) voor de kat zorgen. Ook hebben wij sinds vorig jaar een vaste plek op 'n camping waarvoor we heel lang in de wachtlijst hebben gestaan. Dat is 5 maanden per jaar, de weekenden en alle vakanties zijn we daar. Waardoor hij veel alleen is, wat wij zielig vinden en 't is lastig met eten geven. Nu is er via via een wat oudere dame die is haar man verloren en zou onze kat heel graag willen zodat ze niet meer zo alleen is. In het belang van de kat gaan we dit ook doen, hij verdient een huis met liefde en aandacht wat is bij ons al lange tijd niet meer krijgt.
Win win dacht ik dus. Maar het is ook met de nodige verdriet en pijn want over dochter is stapelgek op 't beestje. Ze heeft mij horen praten over door plan met een vriendin en sindsdien is ze al verdrietig. Ik heb daarop gezegd dat het nog niet zeker is en dat we even moeten kijken wat we gaan doen in verband met onder andere de lange zomervakanties. Even in de week gezet zeg maar
We hebben afgesproken om de kat begin juli te laten verhuizen omdat we dan naar de camping gaan. Dan zijn we 6 weken niet thuisen is 't gemis en de verandering niet zo groot in de eerste instantie. Maar mijn hart breekt als k aan haar verdriet denk.
Mijn vraag, zijn er mensen met soort gelijke ervaringen? En hoe zijn jullie hiermee omgegaan met kleine kinderen. Moet ik het nu al vertellen dat de kat zeker gaat verhuizen en waarheen (heb foto's van de mevrouw en haar huis en tuin) Of beter wachten tot 't kort ervoor zodat ze nu nog niet verdrietig hoeft te zijn? Of zijn kinderen flexibeler dan ik denk? De eerste 6 weken zijn we sowieso niet thuis.. Ik vind 't zooo moeilijk, en zo sneu voor m'n dochter. Maar het is niet anders en gewoon de beste oplossing, houden is geen optie en hij gaat daar alle liefde en aandacht krijgen die hij verdient. Wil 'mn dochter geen verdriet doen en dat doen we straks wel...
dinsdag 9 juni 2020 om 15:06
Je moet die beslissing helemaal niet nemen. Het is een keuze en die gaat ten koste van je kind en je kat.Wolkia schreef: ↑09-06-2020 14:52Wat 'n meningen steeds. Hoe oud ben je als ik vragen mag? Een beslissing van 9 jaar geleden. En als je ergens voor kiest en aan begint, maak je 't af. Zo hoort dat in het leven, dat vind ik ook en heb ik ook geleerd. Maar dingen veranderen, het leven veranderd, situaties veranderen en dingen overkomen je. En soms moet je dan beslissingen nemen die niet dat niet bij passen.
Dat is ook het leven hè..
dinsdag 9 juni 2020 om 15:06
Wolkia schreef: ↑09-06-2020 14:52Wat 'n meningen steeds. Hoe oud ben je als ik vragen mag? Een beslissing van 9 jaar geleden. En als je ergens voor kiest en aan begint, maak je 't af. Zo hoort dat in het leven, dat vind ik ook en heb ik ook geleerd. Maar dingen veranderen, het leven veranderd, situaties veranderen en dingen overkomen je. En soms moet je dan beslissingen nemen die niet dat niet bij passen.
Dat is ook het leven hè..
En nogmaals de vraag, heb je überhaupt geprobeerd dat beestje mee te nemen?
dinsdag 9 juni 2020 om 15:06
Serieus?? Ik heb 'n bericht geplaatst met dat hoe ik het ga aanpakken. Dat is obv alle tips hier.Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:01Eens. En die manier heeft ze al gevonden. Alleen had ze nog niet het lef om het eerlijk aan kind te vertellen.
Niet te doen overal op de reageren natuurlijk.
Ik verbaas me echt over de wantrouwen over mijn intensies. Dan denk ik maar zoals de waard is...
dinsdag 9 juni 2020 om 15:08
Zou fijn zijn als je het daar op af kon schuiven, maar helaas.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:08
dinsdag 9 juni 2020 om 15:09
Huisdieren zijn niet toegestaan en dat wist TO ook al toen ze al lang geleden op de wachtlijst werd gezet. Of had ze kunnen weten. Het heeft dus helemaal niets te maken met haar mentale gezondheid. Bovendien hadden ze ook een camping kunnen zoeken waar de kat wel mee naartoe mocht.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:10
ranjazonderrietje schreef: ↑09-06-2020 14:33Hallo TO
Wil even zeggen dat je het netjes opgelost hebt.
De kat krijgt een ander huis en dat moet gewoon kunnen.
Je hebt de kat niet gedumpt of wat dan ook .
En wat betreft je dochter dat komt goed .
Wens je veel kracht en wijsheid
En ga je zelf niet verdedigen
Vriendelijke groet
Bedankt, ga ik ook niet meer doen. Er is niet tegenop te werken helaas..
dinsdag 9 juni 2020 om 15:10
Ja serieus. Heb je er ooit over nagedacht in wat voor angst jouw kind moet leven nadat ze tussen neus en lippen heeft opgevangen dat jij haar kat wilt weg doen? Leuk, elke keer als je na school thuis komt en je vervolgens te moeten afvragen of de kat er überhaupt nog is. Of dat je naar bed gaat en niet weet of kat er de volgende ochtend nog is. Jouw intenties zijn misschien voor jou duidelijk, maar voor een 5 (!) jarige kleuter kan dit heel onveilig voelen.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:12
Gaat het goed zo op de geweten spelen van iemand?Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:10Ja serieus. Heb je er ooit over nagedacht in wat voor angst jouw kind moet leven nadat ze tussen neus en lippen heeft opgevangen dat jij haar kat wilt weg doen? Leuk, elke keer als je na school thuis komt en je vervolgens te moeten afvragen of de kat er überhaupt nog is. Of dat je naar bed gaat en niet weet of kat er de volgende ochtend nog is. Jouw intenties zijn misschien voor jou duidelijk, maar voor een 5 (!) jarige kleuter kan dit heel onveilig voelen.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:14
Ik vraag me af of TO door de depressieve gedachten nog wel kan nadenken over wat zoiets met een kind doet. Je kan het ''op geweten spelen'' noemen maar het is ten slotte wel een feit dat sensitief en responsief zijn naar je kind de twee belangrijkste onderdelen van gehechtheidsgedrag zijn tussen moeder en kind. Responsief betekent dat je adequaat reageert op je kind. TO laat haar kind dagen in spanning over of een kat weg gaat of niet. Dus om nou te doen alsof TO heel goed bezig is vind ik ook wel erg bijzonder.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:16
Dus je zit op haar geweten in te spelen.Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:14Ik vraag me af of TO door de depressieve gedachten nog wel kan nadenken over wat zoiets met een kind doet. Je kan het ''op geweten spelen'' noemen maar het is ten slotte wel een feit dat sensitief en responsief zijn naar je kind de twee belangrijkste onderdelen van gehechtheidsgedrag zijn tussen moeder en kind. Responsief betekent dat je adequaat reageert op je kind. TO laat haar kind dagen in spanning over of een kat weg gaat of niet. Dus om nou te doen alsof TO heel goed bezig is vind ik ook wel erg bijzonder.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:16
Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:10Ja serieus. Heb je er ooit over nagedacht in wat voor angst jouw kind moet leven nadat ze tussen neus en lippen heeft opgevangen dat jij haar kat wilt weg doen? Leuk, elke keer als je na school thuis komt en je vervolgens te moeten afvragen of de kat er überhaupt nog is. Of dat je naar bed gaat en niet weet of kat er de volgende ochtend nog is. Jouw intenties zijn misschien voor jou duidelijk, maar voor een 5 (!) jarige kleuter kan dit heel onveilig voelen.
Juist.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:18
Ik vind je wel een harde tante als je na 9 jaar een band met een kat je het gewoon de deur uit kan zetten, hard hoor, mijn hart zou breken.Wolkia schreef: ↑09-06-2020 14:52Wat 'n meningen steeds. Hoe oud ben je als ik vragen mag? Een beslissing van 9 jaar geleden. En als je ergens voor kiest en aan begint, maak je 't af. Zo hoort dat in het leven, dat vind ik ook en heb ik ook geleerd. Maar dingen veranderen, het leven veranderd, situaties veranderen en dingen overkomen je. En soms moet je dan beslissingen nemen die niet dat niet bij passen.
Dat is ook het leven hè..
Misschien door die mentale problemen dat je je niet zo goed kunt hechten ofzo?
Wel goed dat ie naar een fijn huisje gaat en dat je hem niet op marktplaats gekwakt hebt.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:18
Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:10Ja serieus. Heb je er ooit over nagedacht in wat voor angst jouw kind moet leven nadat ze tussen neus en lippen heeft opgevangen dat jij haar kat wilt weg doen? Leuk, elke keer als je na school thuis komt en je vervolgens te moeten afvragen of de kat er überhaupt nog is. Of dat je naar bed gaat en niet weet of kat er de volgende ochtend nog is. Jouw intenties zijn misschien voor jou duidelijk, maar voor een 5 (!) jarige kleuter kan dit heel onveilig voelen.
Daar reageert ze niet op. Net als op de opmerking of man en kind niet voor kat kunnen zorgen. Past niet in haar straatje, want dan moet ze toegeven dat dat heus kan.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:18
Je gaat nu beweren dat al die kinderen trauma's hebben opgelopen omdat er een huisdier naar een ander adres ging?Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:17Als jij dat zo wilt noemen, ga je gang! Dat jij je geen zorgen maakt om de gevolgen voor een kind vind ik schokkender.
Dan zouden ze huisdieren moeten verbieden..
dinsdag 9 juni 2020 om 15:20
Pfoe, jij hebt wel moeite met lezen he? Ik heb letterlijk geen 1 keer het woord ''trauma'' in mijn mond genomen. Bovendien heb ik niks beweerd over de gevolgen van de herplaatsing van de kat voor kind. Geen 1 keer. Dat maak jij er zelf van. Zoals de opmerking hierboven ook.
Ik reageer op het feit dat TO haar kind onveilig laat voelen door haar intenties niet duidelijk te maken. Door iets tussen neus en lippen te laten vallen wat kind angstig maakt en er vervolgens dagenlang niet op terugkomen. Niet sensitief en responsief reageren kan wel degelijk gevolgen hebben voor de gehechtheidsrelatie tussen moeder en kind.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:21
Ja duh ik ben de viva huispsycholoog niet, dat zijn al die kattenhouders hier blijkbaar wel.Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:20Pfoe, jij hebt wel moeite met lezen he? Ik heb letterlijk geen 1 keer het woord ''trauma'' in mijn mond genomen. Bovendien heb ik niks beweerd over de gevolgen van de herplaatsing van de kat voor kind. Geen 1 keer. Dat maak jij er zelf van. Zoals de opmerking hierboven ook.
Ik reageer op het feit dat TO haar kind onveilig laat voelen door haar intenties niet duidelijk te maken. Niet sensitief en responsief reageren kan wel degelijk gevolgen hebben voor de gehechtheidsrelatie tussen moeder en kind.
dinsdag 9 juni 2020 om 15:23
TO heeft toch al gezegd dat ze met haar kind zou praten?Treurniet12 schreef: ↑09-06-2020 15:20Pfoe, jij hebt wel moeite met lezen he? Ik heb letterlijk geen 1 keer het woord ''trauma'' in mijn mond genomen. Bovendien heb ik niks beweerd over de gevolgen van de herplaatsing van de kat voor kind. Geen 1 keer. Dat maak jij er zelf van. Zoals de opmerking hierboven ook.
Ik reageer op het feit dat TO haar kind onveilig laat voelen door haar intenties niet duidelijk te maken. Door iets tussen neus en lippen te laten vallen wat kind angstig maakt en er vervolgens dagenlang niet op terugkomen. Niet sensitief en responsief reageren kan wel degelijk gevolgen hebben voor de gehechtheidsrelatie tussen moeder en kind.
