Kinderen
alle pijlers
Advies gevraagd m.b.t. buur(t)kinderen
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:23
Hallo allen,
Ik weet niet goed hoe dit aan te pakken, dus graag jullie advies.
Situatie:
Wij hebben 2 dochters, jongste is net 3 jaar, oudste 8.
Er wonen 2 meisjes (zusjes) bij ons in de straat van 8 en 4 jaar.
Het oudste zusje (ik noem haar even Noa) zit bij onze dochter in de klas, en ze wonen dus ook bij ons in de straat.
Noa heeft vaker bij ons gespeeld, en onze dochter 2 of 3 keer daar.
Als Noa bij ons komt spelen vind ik dat eigenlijk steeds vervelender merk ik. Ze staat bijna altijd bij me in de keuken als ik iets aan het doen ben, vraagt continu wat ik doe, en wat zij en dochter dan kunnen doen.
Nu heb ik al vaker gezegd; verzin maar wat, er is genoeg te doen, zowel binnen als buiten. Je bent hier om met Lies (zogenaamde naam van onze dochter) te spelen, en niet met mij.
Dat help even, maar het is elke keer weer hetzelfde gezeur.
Ook pakt ze steeds het speelgoed van jongste dochter en hoor ik jongste dochter weer krijsen omdat ze haar speelgoed terug wil, en Noa staat dan bv met haar arm in de lucht zodat ze er niet bij kan. Ook daar zeg ik dan weer wat van.
Ook komt ze steeds bij me klikken; Liesje doet dit (iets wat ze gewoon mag), jullie kat doet zus en zo. (ja, serieus
)
Ook al gezegd dat ik dat geklik niet wil.
Ik werk, maar ook dan staan ze te pas en te onpas voor de deur, bv na werktijd/onze etenstijd. We wonen in een lange straat en ik weet dat ze niet zonder overleg/melden weggaan, dus moeder weet dat ze naar ons gaan, terwijl ze ook weet dat ik werk.
Heb ze toen ook weer naar huis gestuurd. Maar dat zomaar langskomen blijft ook doorgaan, en komt dan ook samen met haar zusje. Als ze dan aan de deur staan en ik zeg dat het niet uitkomt, andere keer maar weer, dan blijven ze ook gewoon staan en kijken me aan totdat ik de deur dichtdoe, heel ongemakkelijk.
En zo nog wat voorbeelden van waarom ik het vervelend vind als ze bij ons komen spelen, zusje komt nl dan ook vaak mee.
Nu deze zondag; jongste was jarig, zij kwamen aan de deur met een kadootje. Heel lief natuurlijk, dus kom maar even binnen. Leek gvd wel alsof ik ineens 10 kinderen binnen had. Zels mijn schoonzus zei na 15 minuten; jeetje, zijn ze altijd zo?Heb ze na een klein uur weer op huis aangestuurd.
Er spelen regelmatig andere klasgenootjes/vriendinnetjes van dochter bij ons, en dat vind ik eigenlijk nooit vervelend, die vragen af en toe wat drinken en eten en vermaken zich verder de hele middag, gezellig en geen omkijken naar.
Dochter vind het wel prima als deze meisjes komen spelen, maar vraagt zelf eigenlijk nooit naar hen.
Zij vragen echter wel regelmatig of ze bij ons kunnen spelen, maar ik verzin de laatste tijd eigenlijk steeds wat omdat ik het niet zie zitten.
Moeder is eigenlijk zoals de kinderen; erg nieuwsgierig, ook graag meer contact willen, roddelig en ouwe-wijverig.
Mij bv appen over onbelangrijke incidentjes op school, maar als ze appt of de kinderen kunnen komen (spelen) en ik zeg nee, is ze duidelijk wat gepikeerd en appt alleen terug ' ok'. Terwijl ze normaal uitgebreid antwoordt.
Lang verhaal kort:
Hoe ga ik hiermee om? Ik heb inmiddels echt geen zin meer in deze kinderen en baal al een beetje als ik ze zie, want vind ze opdringerig en er komt altijd een vraag. (mag ik met jullie mee? Nee, kan nu niet. Oh, straks dan? etc) En moeder corrigeert niet hierin.
Dus houd ik gewoon verder afstand zoals ik nu doe, of andere tips?
Wil nl ook geen drama met de moeder omdat ze bij elkaar in de klas en op school zitten, en ook nog in de straat wonen..
Ik weet niet goed hoe dit aan te pakken, dus graag jullie advies.
Situatie:
Wij hebben 2 dochters, jongste is net 3 jaar, oudste 8.
Er wonen 2 meisjes (zusjes) bij ons in de straat van 8 en 4 jaar.
Het oudste zusje (ik noem haar even Noa) zit bij onze dochter in de klas, en ze wonen dus ook bij ons in de straat.
Noa heeft vaker bij ons gespeeld, en onze dochter 2 of 3 keer daar.
Als Noa bij ons komt spelen vind ik dat eigenlijk steeds vervelender merk ik. Ze staat bijna altijd bij me in de keuken als ik iets aan het doen ben, vraagt continu wat ik doe, en wat zij en dochter dan kunnen doen.
Nu heb ik al vaker gezegd; verzin maar wat, er is genoeg te doen, zowel binnen als buiten. Je bent hier om met Lies (zogenaamde naam van onze dochter) te spelen, en niet met mij.
Dat help even, maar het is elke keer weer hetzelfde gezeur.
Ook pakt ze steeds het speelgoed van jongste dochter en hoor ik jongste dochter weer krijsen omdat ze haar speelgoed terug wil, en Noa staat dan bv met haar arm in de lucht zodat ze er niet bij kan. Ook daar zeg ik dan weer wat van.
Ook komt ze steeds bij me klikken; Liesje doet dit (iets wat ze gewoon mag), jullie kat doet zus en zo. (ja, serieus
)Ook al gezegd dat ik dat geklik niet wil.
Ik werk, maar ook dan staan ze te pas en te onpas voor de deur, bv na werktijd/onze etenstijd. We wonen in een lange straat en ik weet dat ze niet zonder overleg/melden weggaan, dus moeder weet dat ze naar ons gaan, terwijl ze ook weet dat ik werk.
Heb ze toen ook weer naar huis gestuurd. Maar dat zomaar langskomen blijft ook doorgaan, en komt dan ook samen met haar zusje. Als ze dan aan de deur staan en ik zeg dat het niet uitkomt, andere keer maar weer, dan blijven ze ook gewoon staan en kijken me aan totdat ik de deur dichtdoe, heel ongemakkelijk.
En zo nog wat voorbeelden van waarom ik het vervelend vind als ze bij ons komen spelen, zusje komt nl dan ook vaak mee.
Nu deze zondag; jongste was jarig, zij kwamen aan de deur met een kadootje. Heel lief natuurlijk, dus kom maar even binnen. Leek gvd wel alsof ik ineens 10 kinderen binnen had. Zels mijn schoonzus zei na 15 minuten; jeetje, zijn ze altijd zo?Heb ze na een klein uur weer op huis aangestuurd.
Er spelen regelmatig andere klasgenootjes/vriendinnetjes van dochter bij ons, en dat vind ik eigenlijk nooit vervelend, die vragen af en toe wat drinken en eten en vermaken zich verder de hele middag, gezellig en geen omkijken naar.
Dochter vind het wel prima als deze meisjes komen spelen, maar vraagt zelf eigenlijk nooit naar hen.
Zij vragen echter wel regelmatig of ze bij ons kunnen spelen, maar ik verzin de laatste tijd eigenlijk steeds wat omdat ik het niet zie zitten.
Moeder is eigenlijk zoals de kinderen; erg nieuwsgierig, ook graag meer contact willen, roddelig en ouwe-wijverig.
Mij bv appen over onbelangrijke incidentjes op school, maar als ze appt of de kinderen kunnen komen (spelen) en ik zeg nee, is ze duidelijk wat gepikeerd en appt alleen terug ' ok'. Terwijl ze normaal uitgebreid antwoordt.
Lang verhaal kort:
Hoe ga ik hiermee om? Ik heb inmiddels echt geen zin meer in deze kinderen en baal al een beetje als ik ze zie, want vind ze opdringerig en er komt altijd een vraag. (mag ik met jullie mee? Nee, kan nu niet. Oh, straks dan? etc) En moeder corrigeert niet hierin.
Dus houd ik gewoon verder afstand zoals ik nu doe, of andere tips?
Wil nl ook geen drama met de moeder omdat ze bij elkaar in de klas en op school zitten, en ook nog in de straat wonen..
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:45
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:45
Ja, ik ga aangeven dat ze op mijn werkdagen niet moeten komen rond/na 17.00, dan begint de drukte bij ons thuis juist.captain_hindsight schreef: ↑13-10-2020 13:43Kan je met kind of moeder afspraken maken? Bvb qua tijdstippen? Niet na 17.00 uur en helemaal niet op maandag, dinsdag, donderdag?
Als jij werkt waar is je dochter dan? Thuis? Dan zou ik ze naar het buurmeisje sturen.
Als ik werk zijn kinderen op de BSO/kinderopvang.
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:45
Ik denk duidelijke grenzen stellen. Je zegt er niks van als ik het zo lees, totdat het je te veel wordt en dan ga je kortaf doen. Snap ik wel, maar dan kan je beter eerder duidelijk zijn, ze naar buiten sturen of naar het andere huis.Pindakaasjes schreef: ↑13-10-2020 13:43Ik lees graag mee TO.
Ik heb zelf een soortgelijke situatie aan de hand. Ik herken ontzettend veel uit je verhaal.
Inderdaad dat om je heen hangen en steeds van alles vragen en mededelen. "Ik verveel me, ik heb honger, ik wil nu op de iPad, wat doe jij? Waarom? Heb jij chips? 'Klaas' deed dit, of zei dat, ik heb nog steeds honger, ik heb niks te doen!"
En dat gaat dan maar door&door&door...
Laatst reageerde ik nogal kortaf door te zeggen: " ga nu maar weer naar je eigen moeder!"
Daar voelde ik me achteraf wel een beetje schuldig over want zo ben ik nooit tegen kinderen en ik heb ook niet snel een probleem met een kind.. maar deze..?!
Ik begin een allergie tegen hem te ontwikkelen. En inderdaad ook dat op je stoep staan, ook na het avondeten. Daar heb ik dan zo geen zin meer in!
En de boel op zijn kop zetten en tellen voor 3, ook herkenbaar.
Maar ja, dan zijn wij de volwassen in dit verhaal hè?!
Hoe pak je dit aan.. Ik ben ook benieuwd naar de reacties.
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:45
Je maakt er iets heel groots van, want je irriteert je. De kinderen lijken je onder je huid te zitten, terwijl je ook nee kunt zeggen en weer verder, zonder dat het iets met je doet. Probeer wat luchtiger naar die kinderen te kijken.
Overigens heb ik het zelf ook gehad toen mijn kinderen klein waren en ik me ook kon ergeren aan bepaalde kinderen. Maar dat had meer met mij te maken dan met die kinderen. Ik voelde me gewoon snel overspoeld, had soms echt weinig ruimte voor 'anderen' en kon eigenlijk alleen maar goed de kinderen hebben die zich precies zo gedroegen zoals ik verwachtte dat kinderen zich zouden gedragen. Maar dat kan nu eenmaal niet. Die meisjes zijn niet jouw kinderen en krijgen niet jouw opvoeding mee, maar die van ouders die over andere dingen weer anders denken.
Dus als het je zo stoort, dan zul je zélf duidelijk moeten zijn. Neem de twee oudste kinderen even apart. 8 jaar is een leeftijd waarop je iets best wel een beetje kunt uitleggen. Vertel dat je vaak veel in je hoofd hebt zitten en dat je niet zoveel plek hebt voor gezellige kletspraatjes tussendoor. Dat je het heel lief vindt dat ze wil helpen, maar dat ze dat thuis bij papa en mama mag doen. Dat als er samen gespeeld wordt, de meisjes je mogen storen als het iets belangrijks is. En probeer ze daarmee ook op weg te helpen. Vraag wat ze allemaal kunnen gaan doen van te voren. Vraag wat ze willen gaan doen als ze zich vervelen. Vraag wat ze kunnen doen als ze het niet met elkaar eens zijn. En beloon het gedrag dan ook door ze wel af en toe even een momentje te geven. Even 5 minuutjes gehurkt bij ze blijven zitten als je wat te drinken komt brengen. Vertel dat je het gezellig vindt om te zien dat ze zo lekker met elkaar spelen.
Maar wees wel duidelijk. Jouw ergernissen zijn van jou. Daar kan dit meisje niet zoveel aan doen. Het is ook normaal kindergedrag eigenlijk.
En bel anders met die moeder. Vertel dat je veel aan het werk bent en dat je voortaan graag wil dat ze even een appje stuurt om te checken of het uitkomt. Beter nog geef je 1 dag in de week waarop het mogelijk wél kan (en dat dan nog steeds nee een optie is) en dat de andere dagen niet uitkomen.
Overigens heb ik het zelf ook gehad toen mijn kinderen klein waren en ik me ook kon ergeren aan bepaalde kinderen. Maar dat had meer met mij te maken dan met die kinderen. Ik voelde me gewoon snel overspoeld, had soms echt weinig ruimte voor 'anderen' en kon eigenlijk alleen maar goed de kinderen hebben die zich precies zo gedroegen zoals ik verwachtte dat kinderen zich zouden gedragen. Maar dat kan nu eenmaal niet. Die meisjes zijn niet jouw kinderen en krijgen niet jouw opvoeding mee, maar die van ouders die over andere dingen weer anders denken.
Dus als het je zo stoort, dan zul je zélf duidelijk moeten zijn. Neem de twee oudste kinderen even apart. 8 jaar is een leeftijd waarop je iets best wel een beetje kunt uitleggen. Vertel dat je vaak veel in je hoofd hebt zitten en dat je niet zoveel plek hebt voor gezellige kletspraatjes tussendoor. Dat je het heel lief vindt dat ze wil helpen, maar dat ze dat thuis bij papa en mama mag doen. Dat als er samen gespeeld wordt, de meisjes je mogen storen als het iets belangrijks is. En probeer ze daarmee ook op weg te helpen. Vraag wat ze allemaal kunnen gaan doen van te voren. Vraag wat ze willen gaan doen als ze zich vervelen. Vraag wat ze kunnen doen als ze het niet met elkaar eens zijn. En beloon het gedrag dan ook door ze wel af en toe even een momentje te geven. Even 5 minuutjes gehurkt bij ze blijven zitten als je wat te drinken komt brengen. Vertel dat je het gezellig vindt om te zien dat ze zo lekker met elkaar spelen.
Maar wees wel duidelijk. Jouw ergernissen zijn van jou. Daar kan dit meisje niet zoveel aan doen. Het is ook normaal kindergedrag eigenlijk.
En bel anders met die moeder. Vertel dat je veel aan het werk bent en dat je voortaan graag wil dat ze even een appje stuurt om te checken of het uitkomt. Beter nog geef je 1 dag in de week waarop het mogelijk wél kan (en dat dan nog steeds nee een optie is) en dat de andere dagen niet uitkomen.
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:46
Ja. Het klinkt mij echt als gedoe om niks. Doodnormaal.
Jij ergert je eraan maar je dochter niet. Laat het los. Vraag eventueel of ze wat vaker bij de andere meiden kunnen spelen of dat moeder even vantevoren appt of het uitkomt.
Op basis van je toon hoe je schrijft had ik verwacht dat Noa minstens vreselijk zou pesten ofzo iets. Maar er feitelijk niks aan de hand, behalve dat dit kind jou niet zo ligt. Tja, dat kan gebeuren. Het is maar een kind he, die zijn wel vaker nog wat sociaal onhandig.
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:46
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:46
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:47
Kunnen ze niet naar buiten?
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:49
PikkuMyy schreef: ↑13-10-2020 13:44Jouw optiek wil niet zeggen dat het zo is. De kinderen die hier gezellig met mij komen kletsen of kijken wat ik aan het doen ben krijgen thuis genoeg aandacht. Juist hele sociale kinderen.
Klikken vind ik wat anders trouwens en druk ik de kop in. Maar gezellig even kijken terwijl ik aan het koken ben ofzo? Prima.
Wat TO beschrijft is iets heel anders dan "gezellig even komen kijken" , dat is plak-gedrag en ook nog op een vervelende manier (klikken e.d.).
Ze komt spelen met TO's kind, niet om aandacht bedelen bij de moeder., althans zo zou het moeten zijn.
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:49
Dit stuk vind ik wel een goede, dank je, ga ik proberen.diyer schreef: ↑13-10-2020 13:45
Dus als het je zo stoort, dan zul je zélf duidelijk moeten zijn. Neem de twee oudste kinderen even apart. 8 jaar is een leeftijd waarop je iets best wel een beetje kunt uitleggen. Vertel dat je vaak veel in je hoofd hebt zitten en dat je niet zoveel plek hebt voor gezellige kletspraatjes tussendoor. Dat je het heel lief vindt dat ze wil helpen, maar dat ze dat thuis bij papa en mama mag doen. Dat als er samen gespeeld wordt, de meisjes je mogen storen als het iets belangrijks is. En probeer ze daarmee ook op weg te helpen. Vraag wat ze allemaal kunnen gaan doen van te voren. Vraag wat ze willen gaan doen als ze zich vervelen. Vraag wat ze kunnen doen als ze het niet met elkaar eens zijn. En beloon het gedrag dan ook door ze wel af en toe even een momentje te geven. Even 5 minuutjes gehurkt bij ze blijven zitten als je wat te drinken komt brengen. Vertel dat je het gezellig vindt om te zien dat ze zo lekker met elkaar spelen.
En bel anders met die moeder. Vertel dat je veel aan het werk bent en dat je voortaan graag wil dat ze even een appje stuurt om te checken of het uitkomt. Beter nog geef je 1 dag in de week waarop het mogelijk wél kan (en dat dan nog steeds nee een optie is) en dat de andere dagen niet uitkomen.
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:51
Daar hoef je natuurlijk niet in mee te gaan.
"Joh Jannie, leuk dat de meiden willen spelen maar ik moet echt werken. Op donderdagmiddag kunnen ze bij ons spelen, op andere dagen buiten of bij jullie."
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:52
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:53
Waarom spelen ze niet op straat/speeltuin? Dat doet iedereen hier, zeker op die leeftijd.
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:54
En natuurlijk gaat het niet om 1 vraag zoals 'goh wat maak jij/ wat eten jullie?'
Maar wel het er constant bij blijven en maar doorgaan; en wat is dat dan? Knoflook.
Oh, dat ziet er vies uit. Eet liesje dat? Waarom? Wat ga je nu doen? Hoe laat komt Liesjes vader thuis? Waarom dan zo laat? etc etc..
In combinatie met het geklik, altijd het speelgoed van jongste afpakken/hooghouden etc..
Maar wel het er constant bij blijven en maar doorgaan; en wat is dat dan? Knoflook.
Oh, dat ziet er vies uit. Eet liesje dat? Waarom? Wat ga je nu doen? Hoe laat komt Liesjes vader thuis? Waarom dan zo laat? etc etc..
In combinatie met het geklik, altijd het speelgoed van jongste afpakken/hooghouden etc..
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:55
glitglam schreef: ↑13-10-2020 13:54En natuurlijk gaat het niet om 1 vraag zoals 'goh wat maak jij/ wat eten jullie?'
Maar wel het er constant bij blijven en maar doorgaan; en wat is dat dan? Knoflook.
Oh, dat ziet er vies uit. Eet liesje dat? Waarom? Wat ga je nu doen? Hoe laat komt Liesjes vader thuis? Waarom dan zo laat? etc etc..
In combinatie met het geklik, altijd het speelgoed van jongste afpakken/hooghouden etc..
Ik snap je irritatie heel goed. Zonde en jammer voor het kind maar je bent geen sociaal werker/opvanglocatie.
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:55
Speeltuin is hier niet in de buurt, op de stoep kunnen ze niet zoveel.ExodusRedux schreef: ↑13-10-2020 13:53Waarom spelen ze niet op straat/speeltuin? Dat doet iedereen hier, zeker op die leeftijd.
Maar hebben dus wel een grote tuin, maar ook daar vermaakt Noa zich maar 5 a 10 minuten.
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:56
Laat ze dan gewoon niet meer binnen. Ik laat zulke kinderen ook niet binnen, die gaan maar ergens anders spelen.glitglam schreef: ↑13-10-2020 13:54En natuurlijk gaat het niet om 1 vraag zoals 'goh wat maak jij/ wat eten jullie?'
Maar wel het er constant bij blijven en maar doorgaan; en wat is dat dan? Knoflook.
Oh, dat ziet er vies uit. Eet liesje dat? Waarom? Wat ga je nu doen? Hoe laat komt Liesjes vader thuis? Waarom dan zo laat? etc etc..
In combinatie met het geklik, altijd het speelgoed van jongste afpakken/hooghouden etc..
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:57
Ik zou meteen ophouden met haar laten spelen na een opvangdag. Daar wordt niemand blij van. Dus moeder appen en kind wegsturen.glitglam schreef: ↑13-10-2020 13:54En natuurlijk gaat het niet om 1 vraag zoals 'goh wat maak jij/ wat eten jullie?'
Maar wel het er constant bij blijven en maar doorgaan; en wat is dat dan? Knoflook.
Oh, dat ziet er vies uit. Eet liesje dat? Waarom? Wat ga je nu doen? Hoe laat komt Liesjes vader thuis? Waarom dan zo laat? etc etc..
In combinatie met het geklik, altijd het speelgoed van jongste afpakken/hooghouden etc..
En verder zelf even bedenken wat je wel zou willen. Evt met dochter en buurmeisje wat iemand al schreef.
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:57
Ik begrijp dat je ze niet altijd binnen wilt hebben, je hebt ook nog je eigen dingen.
Maar ik denk dat je gewoon wat standvastig moet zijn.
Als ze willen spelen, lekker buiten spelen, en als Noa dan toch naar binnen komt omdat ze zich buiten verveelt en binnen wil spelen, zeg jij duidelijk: ‘dat is jammer , maar er wordt vandaag niet binnen gespeeld, dus je kan in de tuin spelen en anders thuis gaan spelen’
Maar misschien denk ik te makkelijk.
Ik stuur hier neefjes ook soms weg als ze dagen achter elkaar komen. Lieve jongens hoor, maar heb ik ook gewoon geen zin in om elke dag de kinderen hier over de vloer te hebben.
Maar ik denk dat je gewoon wat standvastig moet zijn.
Als ze willen spelen, lekker buiten spelen, en als Noa dan toch naar binnen komt omdat ze zich buiten verveelt en binnen wil spelen, zeg jij duidelijk: ‘dat is jammer , maar er wordt vandaag niet binnen gespeeld, dus je kan in de tuin spelen en anders thuis gaan spelen’
Maar misschien denk ik te makkelijk.
Ik stuur hier neefjes ook soms weg als ze dagen achter elkaar komen. Lieve jongens hoor, maar heb ik ook gewoon geen zin in om elke dag de kinderen hier over de vloer te hebben.
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:58
Toch fijn dat iemand het herkentherfstappeltaart schreef: ↑13-10-2020 13:55Ik snap je irritatie heel goed. Zonde en jammer voor het kind maar je bent geen sociaal werker/opvanglocatie.
Ik vind dat nl niet 'heel normaal' kinder-gedrag op deze leeftijd, niet in die mate en als ze al 10 keer bij je hebben gespeeld, nee.
dinsdag 13 oktober 2020 om 13:58
Ik bedoelde met buiten op straat
Instrueer je dochter dat ze niet naar binnen mogen komen, lukt dat?
