Relaties
alle pijlers
Help!!! Ik ben getrouwd
vrijdag 8 mei 2009 om 16:09
de titel zegt al waar het over moet gaan, alleen nu het uitleggen nog, best lastig zo.
Eerst maar even een korte samenvatting, darna leg ik het wel verder uit, als het nodig is.
3 weken geleden ben ik met mijn vriend getrouwd. Nu vraagt iedereen maar hoe het voelt...maar het rare is, ik voel dus niets.
Mijn vriend zei op de plechtigheid zelf al dat hij nu ineens vanalles voelde, de verbintenis en zo.
En ik zit me hier een beetje rot te voelen omdat ik maar niets voel. Sterker nog, ik voel me bekocht en voel me klote, ik weet niet of ik dit nu wel wil...
Nu zit er nog wel een klein verhaaltje aan vast, want een paar dagen voordat we gingen trouwen begon ik ineens heel erg te twijfelen (begrijp me niet verkeerd, ik vind mijn vriend echt wel leuk), maar ik heb dat een beetje afgedaan voor mijzelf als "wedding-jitters" (koudwatervrees), maar die twijfel is niet weggegaan. Sterker nog het is alleen maar erger geworden...ik zit nu ineens in een huwelijk en ik weet niet wat ik ermee aan moet.
Ik had echt niet verwacht dat er ineens allerlei bellen zouden gaan rinkelen, maar dat ik me zo verstikt zou voelen door ja te zeggen, had ik ook niet verwacht.
Nou ja, het klinkt misschien een beetje warrig allemaal,maar ik ben al dagen op zoek naar soort gelijke ervaringen, maar ik kan maar niets vinden...ben ik dan echt raar?????
Eerst maar even een korte samenvatting, darna leg ik het wel verder uit, als het nodig is.
3 weken geleden ben ik met mijn vriend getrouwd. Nu vraagt iedereen maar hoe het voelt...maar het rare is, ik voel dus niets.
Mijn vriend zei op de plechtigheid zelf al dat hij nu ineens vanalles voelde, de verbintenis en zo.
En ik zit me hier een beetje rot te voelen omdat ik maar niets voel. Sterker nog, ik voel me bekocht en voel me klote, ik weet niet of ik dit nu wel wil...
Nu zit er nog wel een klein verhaaltje aan vast, want een paar dagen voordat we gingen trouwen begon ik ineens heel erg te twijfelen (begrijp me niet verkeerd, ik vind mijn vriend echt wel leuk), maar ik heb dat een beetje afgedaan voor mijzelf als "wedding-jitters" (koudwatervrees), maar die twijfel is niet weggegaan. Sterker nog het is alleen maar erger geworden...ik zit nu ineens in een huwelijk en ik weet niet wat ik ermee aan moet.
Ik had echt niet verwacht dat er ineens allerlei bellen zouden gaan rinkelen, maar dat ik me zo verstikt zou voelen door ja te zeggen, had ik ook niet verwacht.
Nou ja, het klinkt misschien een beetje warrig allemaal,maar ik ben al dagen op zoek naar soort gelijke ervaringen, maar ik kan maar niets vinden...ben ik dan echt raar?????
vrijdag 8 mei 2009 om 16:11
de titel zegt al waar het over moet gaan, alleen nu het uitleggen nog, best lastig zo.
Eerst maar even een korte samenvatting, darna leg ik het wel verder uit, als het nodig is.
3 weken geleden ben ik met mijn vriend getrouwd. Nu vraagt iedereen maar hoe het voelt...maar het rare is, ik voel dus niets.
Mijn vriend zei op de plechtigheid zelf al dat hij nu ineens vanalles voelde, de verbintenis en zo.
En ik zit me hier een beetje rot te voelen omdat ik maar niets voel. Sterker nog, ik voel me bekocht en voel me klote, ik weet niet of ik dit nu wel wil...
Nu zit er nog wel een klein verhaaltje aan vast, want een paar dagen voordat we gingen trouwen begon ik ineens heel erg te twijfelen (begrijp me niet verkeerd, ik vind mijn vriend echt wel leuk), maar ik heb dat een beetje afgedaan voor mijzelf als "wedding-jitters" (koudwatervrees), maar die twijfel is niet weggegaan. Sterker nog het is alleen maar erger geworden...ik zit nu ineens in een huwelijk en ik weet niet wat ik ermee aan moet.
Ik had echt niet verwacht dat er ineens allerlei bellen zouden gaan rinkelen, maar dat ik me zo verstikt zou voelen door ja te zeggen, had ik ook niet verwacht.
Nou ja, het klinkt misschien een beetje warrig allemaal,maar ik ben al dagen op zoek naar soort gelijke ervaringen, maar ik kan maar niets vinden...ben ik dan echt raar?????
Eerst maar even een korte samenvatting, darna leg ik het wel verder uit, als het nodig is.
3 weken geleden ben ik met mijn vriend getrouwd. Nu vraagt iedereen maar hoe het voelt...maar het rare is, ik voel dus niets.
Mijn vriend zei op de plechtigheid zelf al dat hij nu ineens vanalles voelde, de verbintenis en zo.
En ik zit me hier een beetje rot te voelen omdat ik maar niets voel. Sterker nog, ik voel me bekocht en voel me klote, ik weet niet of ik dit nu wel wil...
Nu zit er nog wel een klein verhaaltje aan vast, want een paar dagen voordat we gingen trouwen begon ik ineens heel erg te twijfelen (begrijp me niet verkeerd, ik vind mijn vriend echt wel leuk), maar ik heb dat een beetje afgedaan voor mijzelf als "wedding-jitters" (koudwatervrees), maar die twijfel is niet weggegaan. Sterker nog het is alleen maar erger geworden...ik zit nu ineens in een huwelijk en ik weet niet wat ik ermee aan moet.
Ik had echt niet verwacht dat er ineens allerlei bellen zouden gaan rinkelen, maar dat ik me zo verstikt zou voelen door ja te zeggen, had ik ook niet verwacht.
Nou ja, het klinkt misschien een beetje warrig allemaal,maar ik ben al dagen op zoek naar soort gelijke ervaringen, maar ik kan maar niets vinden...ben ik dan echt raar?????
vrijdag 8 mei 2009 om 16:15
Je 'Moet' helemaal niks extra's voelen over je relatie, als die ineens bezegeld is. Je kan je wel blij voelen over dat het zo leuk was dat iedereen erbij was, over de mooie cadeau's, het leuke feest, al die mensen die je geluk wensten...
Maar aan je relatie is feitelijk niets veranderd. Jij bent nog dezelfde vrouw, hij is nog dezelfde man. als het goed is voelden jullie al wat liefs en leuks voor elkaar, toch?
Maar aan je relatie is feitelijk niets veranderd. Jij bent nog dezelfde vrouw, hij is nog dezelfde man. als het goed is voelden jullie al wat liefs en leuks voor elkaar, toch?
vrijdag 8 mei 2009 om 16:16
Je hoeft helemaal niets anders te voelen nu je getrouwd bent hoor. Je hield van je vriend voor je trouwde en nu doe je dat nog steeds. Een huwelijk op zichzelf verandert daar niets aan. Een huwelijk betekent alleen maar dat je nu voor de wet bij elkaar hoort.
En zo is het toevallig ook nog eens een keer
vrijdag 8 mei 2009 om 16:16
Gefeliciteerd met je huwelijk!
(zo daar maar even mee beginnen)
Eigenlijk had je dus verwacht dat je je heel anders zou voelen nu?
Herken dat wel een beetje.
Toen ik net getrouwd was had ik dat ook, alles voelde precies hetzelfde
Maar meis, ga daar nou niet over zitten piekeren
Je was toch gelukkig voor je trouwen....dan zou je dat nu nog moeten zijn
Ik denk dat die witte broodsweken misschien net zo zijn als die roze wolk na het krijgen van een baby, misschien een ietwat overdreven...
(zo daar maar even mee beginnen)
Eigenlijk had je dus verwacht dat je je heel anders zou voelen nu?
Herken dat wel een beetje.
Toen ik net getrouwd was had ik dat ook, alles voelde precies hetzelfde
Maar meis, ga daar nou niet over zitten piekeren
Je was toch gelukkig voor je trouwen....dan zou je dat nu nog moeten zijn
Ik denk dat die witte broodsweken misschien net zo zijn als die roze wolk na het krijgen van een baby, misschien een ietwat overdreven...
Luister nou maar gewoon naar wat ik zeg!
vrijdag 8 mei 2009 om 16:18
Als je je lief bij Ikea gekocht hebt, kan hij nog terug... Ruilen binnen 30 dagen
.
Zonder dollen: klote dat je je zo beroerd voelt. Heb je het er al met je man over gehad? Bij mij worden gedachtekronkels vaak groter en groter omdat ik er met niemand over spreek.
Moet je wat voelen als je getrouwd bent? Het is toch niet veel anders dan daarvoor, behalve een ring om je vinger?
.
Zonder dollen: klote dat je je zo beroerd voelt. Heb je het er al met je man over gehad? Bij mij worden gedachtekronkels vaak groter en groter omdat ik er met niemand over spreek.
Moet je wat voelen als je getrouwd bent? Het is toch niet veel anders dan daarvoor, behalve een ring om je vinger?
vrijdag 8 mei 2009 om 16:19
Thanks...
4 jaar bij elkaar en ja ik heb het met hem besproken en hij heeft het ook een beetje zo afgedaan, ik heb er toen ook niet echt een big deal van gemaakt. Hij weet ook nu hoe ik me voel en heeft me ook aangeraden om op zoek te gaan naar mensen die een zelfde gevoel hebben.
Bekocht, tsja, misschien beetje te sterke term...je hebt toch een romantisch idee bij de wittebroodsweken, dat het romantisch en special zou zijn, maar dat is het dus niet...beetje het idee dat wittebroodsweken een sprookje zijn en dat ik er nu zelf achter kom dat sprookjes niet bestaan ofzo...
Sorry als ik een beetje vaag klink...
4 jaar bij elkaar en ja ik heb het met hem besproken en hij heeft het ook een beetje zo afgedaan, ik heb er toen ook niet echt een big deal van gemaakt. Hij weet ook nu hoe ik me voel en heeft me ook aangeraden om op zoek te gaan naar mensen die een zelfde gevoel hebben.
Bekocht, tsja, misschien beetje te sterke term...je hebt toch een romantisch idee bij de wittebroodsweken, dat het romantisch en special zou zijn, maar dat is het dus niet...beetje het idee dat wittebroodsweken een sprookje zijn en dat ik er nu zelf achter kom dat sprookjes niet bestaan ofzo...
Sorry als ik een beetje vaag klink...
vrijdag 8 mei 2009 om 16:21
quote:moooootje schreef op 08 mei 2009 @ 16:19:
Thanks...
4 jaar bij elkaar en ja ik heb het met hem besproken en hij heeft het ook een beetje zo afgedaan, ik heb er toen ook niet echt een big deal van gemaakt. Hij weet ook nu hoe ik me voel en heeft me ook aangeraden om op zoek te gaan naar mensen die een zelfde gevoel hebben.
Bekocht, tsja, misschien beetje te sterke term...je hebt toch een romantisch idee bij de wittebroodsweken, dat het romantisch en special zou zijn, maar dat is het dus niet...beetje het idee dat wittebroodsweken een sprookje zijn en dat ik er nu zelf achter kom dat sprookjes niet bestaan ofzo...
Sorry als ik een beetje vaag klink...Hoe realistisch is dat?
Thanks...
4 jaar bij elkaar en ja ik heb het met hem besproken en hij heeft het ook een beetje zo afgedaan, ik heb er toen ook niet echt een big deal van gemaakt. Hij weet ook nu hoe ik me voel en heeft me ook aangeraden om op zoek te gaan naar mensen die een zelfde gevoel hebben.
Bekocht, tsja, misschien beetje te sterke term...je hebt toch een romantisch idee bij de wittebroodsweken, dat het romantisch en special zou zijn, maar dat is het dus niet...beetje het idee dat wittebroodsweken een sprookje zijn en dat ik er nu zelf achter kom dat sprookjes niet bestaan ofzo...
Sorry als ik een beetje vaag klink...Hoe realistisch is dat?
vrijdag 8 mei 2009 om 16:23
eh... ik 'voel' niets bij mijn huwelijk hoor. Het is gewoon hetzelfde als daarvoor, maar ja, daarom ben ik juist ook met hem getrouwd, omdat ik het helemaal leuk vond zoals het was. Had je verwacht dat je relatie anders zou worden na je huwelijk? En stel even dat je relatie net zo (en met pieken beter en slechter) is als daarvoor, wat vind je daar dan van?
vrijdag 8 mei 2009 om 16:23
Ik ben in december getrouwd en iedereen vroeg ook daarna; En?! Hoe voel je je nu?
Nou euh niets veranderd en als er iets is veranderd dan zit er iets fout.
Wij waren wel al 14 jaar bij elkaar toen we gingen trouwen, wonen al 13 samen en hebben 2 kids... dus tja dan is het denk ik raar als er iets veranderd...
Nou euh niets veranderd en als er iets is veranderd dan zit er iets fout.
Wij waren wel al 14 jaar bij elkaar toen we gingen trouwen, wonen al 13 samen en hebben 2 kids... dus tja dan is het denk ik raar als er iets veranderd...
vrijdag 8 mei 2009 om 16:25
Het klinkt voor mij alsof je hele hoge verwachtingen had vantevoren en dat die niet uitgekomen zijn. Een roze wolk of een soort extra, speciale band met je vriend/man. Kan me voorstellen dat het je dan tegenvalt. Zeker als je vriend dat gevoel wel heeft. Maar als je het mij vraagt verandert er na een huwelijk toch niet zo heel veel? Je bent nog steeds hetzelfde stel met hetzelfde leven.
Maar ik geloof echt dat je niet de enige bent die dit heeft, hoor! Ik vind sws veel "roze-wolken-gedoe" nogal overtrokken (voor mij persoonljk dan, iedereen ervaart het anders), zoals relaties, trouwen, zwanger zijn en babies krijgen. Mss ben je wel te nuchter voor dit soort romantiek?
Maar ik geloof echt dat je niet de enige bent die dit heeft, hoor! Ik vind sws veel "roze-wolken-gedoe" nogal overtrokken (voor mij persoonljk dan, iedereen ervaart het anders), zoals relaties, trouwen, zwanger zijn en babies krijgen. Mss ben je wel te nuchter voor dit soort romantiek?
vrijdag 8 mei 2009 om 16:26
Heb je wel genoten van de dag zelf?
Ik hoor weleens dat mensen die dag als zo bijzonder ervaren, dat ze nog weken in een roes leven. Dus niet vanwege het getrouwd-zijn, maar meer omdat ze alle mensen waar ze om geven bij elkaar hebben gehad op een prachtig feest.
Als ik je post lees, weet ik weer waarom ik (nu) het idee heb nooit te willen trouwen. Een bruiloft lijkt me super, een feest met allemaal lieve mensen om me heen, maar 'getrouwd zijn' dat lijkt me dan weer niks.
Ik hoop dat je hier reacties krijgt waar je iets aan hebt. Ik vind je niet raar, vind het vrij dapper dat je het durft neer te zetten.
Ik hoor weleens dat mensen die dag als zo bijzonder ervaren, dat ze nog weken in een roes leven. Dus niet vanwege het getrouwd-zijn, maar meer omdat ze alle mensen waar ze om geven bij elkaar hebben gehad op een prachtig feest.
Als ik je post lees, weet ik weer waarom ik (nu) het idee heb nooit te willen trouwen. Een bruiloft lijkt me super, een feest met allemaal lieve mensen om me heen, maar 'getrouwd zijn' dat lijkt me dan weer niks.
Ik hoop dat je hier reacties krijgt waar je iets aan hebt. Ik vind je niet raar, vind het vrij dapper dat je het durft neer te zetten.
Life isn't about waiting for the storm to pass, it's about learning how to dance in the rain
vrijdag 8 mei 2009 om 16:27
Ik denk dat jij nog een beetje het ouderwetse idee hebt van "trouwen" . vroeger woonde je vaak nog bij je ouders en waren de "wittebroodsweken" super omdat je voor t eerst samen in je eigen huis woonde en alles nog nieuw en spannend was.
Tegenwoordig woon je vaak al jaren samen, en ja..als je dan gaat trouwen verandert er dus feitelijk niet heel veel. Alleen dat je op een papiertje officieel bij elkaar hoort
Maar of je je dan meteen heel anders moet voelen? Denk t niet hoor.....
Wat betreft je twijfels: ik zou nu geen knopen gaan hakken.
T is gewoon nog even nieuw voor je en je moet wennen
voel je je nou over een half jaar nog steeds zo dan zou ik er iets mee gaan doen.
Voelde je je trouwens op jullie trouwdag wel gelukkig?? Of was je diep van binnen verdrietig??
Tegenwoordig woon je vaak al jaren samen, en ja..als je dan gaat trouwen verandert er dus feitelijk niet heel veel. Alleen dat je op een papiertje officieel bij elkaar hoort
Maar of je je dan meteen heel anders moet voelen? Denk t niet hoor.....
Wat betreft je twijfels: ik zou nu geen knopen gaan hakken.
T is gewoon nog even nieuw voor je en je moet wennen
voel je je nou over een half jaar nog steeds zo dan zou ik er iets mee gaan doen.
Voelde je je trouwens op jullie trouwdag wel gelukkig?? Of was je diep van binnen verdrietig??
