Kinderen
alle pijlers
eetstoornis 13 jarige
donderdag 22 oktober 2020 om 09:12
Goedemorgen,
Mijn 13 jarige dochter vind zichzelf te dik en wil afvallen. Nu is het zo dat ze met haar 1.70m en 50 kg aan ondergewicht zit en dus helemaal niet te dik is.
Helaas kunnen wij zeggen wat we willen, maar niets lijkt tot haar door te dringen. Momenteel eet ze smorgens 1 of 2 crackertjes en dan gedurende de schooldag helemaal niets. Savond eet ze dan wel, hetzij minder, haar avondeten, maar dit doet ze meer voor ons dan voor haarzelf.
We zijn al met haar bij de huisarts geweest en zijn aan het wachten tot maatschappelijk werk van schoolcontact met ons opneemt, maar dit gaat allemaal zo langzaam.
Wij weten het niet meer en zitten met ons handen in ons haar van onmacht.
Ik ben vooral op zoek naar tips hoe hier mee om te gaan, wie kan mij helpen?
Mijn 13 jarige dochter vind zichzelf te dik en wil afvallen. Nu is het zo dat ze met haar 1.70m en 50 kg aan ondergewicht zit en dus helemaal niet te dik is.
Helaas kunnen wij zeggen wat we willen, maar niets lijkt tot haar door te dringen. Momenteel eet ze smorgens 1 of 2 crackertjes en dan gedurende de schooldag helemaal niets. Savond eet ze dan wel, hetzij minder, haar avondeten, maar dit doet ze meer voor ons dan voor haarzelf.
We zijn al met haar bij de huisarts geweest en zijn aan het wachten tot maatschappelijk werk van schoolcontact met ons opneemt, maar dit gaat allemaal zo langzaam.
Wij weten het niet meer en zitten met ons handen in ons haar van onmacht.
Ik ben vooral op zoek naar tips hoe hier mee om te gaan, wie kan mij helpen?
zaterdag 24 oktober 2020 om 22:58
lindaatje1900 schreef: ↑22-10-2020 09:43Hier zeg je iets heel belangrijks. Het gaat niet om eten. Het gaat om controle over negatieve gevoelens en daar niet over kunnen praten. Het blijft als het ware binnen zitten en niet eten is controle daarover hebben.
Mijn advies is: ga terug naar de huisarts en vraag naar iemand die hierin is gespecialiseerd en laat je niet afschepen. Vraag ook separaat advies voor jezelf en hoe je als ouder hierin kan worden begeleid.
Sterkte
Ik sluit mij hierbij aan.
Het is echt belangrijk om de juiste hulp te vinden wat aansluit bij je dochter.
Hoe stom het ook klikt, maar zorg ook dat de focus tijdens gesprekken met een therapeut of bij wie dan ook niet alleen op het eten ligt.
Tuurlijk is het belangrijk om te leren wat een goed eetpatroon is maar de oorzaak erachter is waar het om moet gaan.
Op deze leeftijd gaat ze overal tegenaan schoppen en kan je moeilijk tot haar doorgingen. Maar hou het wel vol. En het is lastig om precies te vinden wat haar gaat helpen dat is een heel proces.
Bij mij is het ook op deze leeftijd begonnen en nu ik al veel ouder ben snap ik heel goed het gevoel wat jij hebt als ik naar mijn eigen ouders kijk terugkijk in die periode .
zondag 25 oktober 2020 om 08:39
@Fem, ik ga jou bericht eerst aan mijn man laten lezen en daarna hoop ik dat mijn dochter het ook wil lezen.
We zijn nu dus ook echt bezig om de juiste hulp te zoeken. Ik heb al de nodige informatie opgezocht en die ga ik van de week allemaal meenemen op ons gesprek.
Dochter heeft al aangegeven haar eerste gesprek van de week graag zonder ons te laten plaatsvinden, helemaal prima natuurlijk.
Het zijn momenteel wel heftige dagen ,ze is iets aan het eten, maar daar horen heftige emoties bij, omdat ze bij elk hapje wat ze in haar mond stopt twijfelt of dit wel goed is en achteraf heeft ze superveel spijt.
Verder komt er wel steeds meer uit en gevoelens, ze heeft regelmatig het gevoel dat ze onzichtbaar is voor andere en dat het soms niet uit zou maken als ze er niet zou zijn
We zijn nu dus ook echt bezig om de juiste hulp te zoeken. Ik heb al de nodige informatie opgezocht en die ga ik van de week allemaal meenemen op ons gesprek.
Dochter heeft al aangegeven haar eerste gesprek van de week graag zonder ons te laten plaatsvinden, helemaal prima natuurlijk.
Het zijn momenteel wel heftige dagen ,ze is iets aan het eten, maar daar horen heftige emoties bij, omdat ze bij elk hapje wat ze in haar mond stopt twijfelt of dit wel goed is en achteraf heeft ze superveel spijt.
Verder komt er wel steeds meer uit en gevoelens, ze heeft regelmatig het gevoel dat ze onzichtbaar is voor andere en dat het soms niet uit zou maken als ze er niet zou zijn
zondag 25 oktober 2020 om 08:47
Heel heftig voor jullie Ciska maar wel goed dat ze langzaam meer los laat. Zoals ik al schreef, er zit meestal meer achter en het draait vaak om controle.
Wij mochten overigens ook alleen maar bij de intake zijn en daarna bij de systeemgesprekken( met het hele gezin), bij de gesprekken met de psycholoog en de groepsgesprekken mochten wij niet bij zijn.
Maar misschien ben je er wel vlot genoeg bij en komt het niet zover met je dochter. Het feit dat ze nu langzaam wat begint te praten over wat haar dwarszit is hoopvol.
Fem is nu werken dus deze kan pas na half 4 reageren.
Wij mochten overigens ook alleen maar bij de intake zijn en daarna bij de systeemgesprekken( met het hele gezin), bij de gesprekken met de psycholoog en de groepsgesprekken mochten wij niet bij zijn.
Maar misschien ben je er wel vlot genoeg bij en komt het niet zover met je dochter. Het feit dat ze nu langzaam wat begint te praten over wat haar dwarszit is hoopvol.
Fem is nu werken dus deze kan pas na half 4 reageren.
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 17 november 2020 om 12:17
Sorry voor de late reactie , momenteel is ze gelukkig weer aan het eten, wel bij veel nog vragen of dit wel goed voor haar is. Ze heeft nu gesprekken met maatschappelijk werk totdat we de juiste hulp voor haar gevonden hebben. Aankomende week hebben we samen een gesprek bij de jeugdarts die haar wilde zien en we hebben een verklarende analyse om de juiste hulpvraag op te zetten.
Het gaat allemaal langzaam, maar we zijn allang blij dat ze weer eet.
Dat er meer speelt daar zijn we ons heel erg van bewust, alleen kom je daar gewoon niet goed achter.
Het gaat allemaal langzaam, maar we zijn allang blij dat ze weer eet.
Dat er meer speelt daar zijn we ons heel erg van bewust, alleen kom je daar gewoon niet goed achter.
dinsdag 17 november 2020 om 13:01
Fijn dat ze weer wat is gaan eten Ciska. Het lijkt erop dat je erop tijd bij bent dan gelukkig .Ciska78 schreef: ↑17-11-2020 12:17Sorry voor de late reactie , momenteel is ze gelukkig weer aan het eten, wel bij veel nog vragen of dit wel goed voor haar is. Ze heeft nu gesprekken met maatschappelijk werk totdat we de juiste hulp voor haar gevonden hebben. Aankomende week hebben we samen een gesprek bij de jeugdarts die haar wilde zien en we hebben een verklarende analyse om de juiste hulpvraag op te zetten.
Het gaat allemaal langzaam, maar we zijn allang blij dat ze weer eet.
Dat er meer speelt daar zijn we ons heel erg van bewust, alleen kom je daar gewoon niet goed achter.
Het zal sowieso nog wel tijd kosten maar goed dat ze een plek heeft waar ze voor nu terecht kan en hopelijk kan ze via de jeugdarts bij een gespecialiseerde ggz of psycholoog terecht die haar verder op weg kan helpen. Soms kan je iets aanbieden wat minder calorieën heeft en toch gezond voelt.
Dus bijvoorbeeld karnemelk of een broodje kipfilet.
Zodat het voor haar wat veiliger voelt om te eten. En dat ze dan toch voedingsstoffen binnen krijgt.
Sterkte met alles!
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
dinsdag 17 november 2020 om 14:17
Wat ontzettend fijn dat ze weer eet, het begin is er! "Veilig" eten is prima, er komt in elk geval weer iets binnen. Succes de komende tijdCiska78 schreef: ↑17-11-2020 12:17Sorry voor de late reactie , momenteel is ze gelukkig weer aan het eten, wel bij veel nog vragen of dit wel goed voor haar is. Ze heeft nu gesprekken met maatschappelijk werk totdat we de juiste hulp voor haar gevonden hebben. Aankomende week hebben we samen een gesprek bij de jeugdarts die haar wilde zien en we hebben een verklarende analyse om de juiste hulpvraag op te zetten.
Het gaat allemaal langzaam, maar we zijn allang blij dat ze weer eet.
Dat er meer speelt daar zijn we ons heel erg van bewust, alleen kom je daar gewoon niet goed achter.
woensdag 18 november 2020 om 11:37
Wat fijn te horen dat ze weer beetjes eet. En dat de jeugdarts haar wil zien. Want ik denk dat er zowel voor haar psychische kant gezorgd moet worden, als voor de lichamelijke kant.
Succes deze week met de gesprekken.
En nogmaals: als het allemaal te lang duurt voor jouw gevoel, dan kijk wat de arts daarin voor jullie kan betekenen. Verwijzing voor de juiste zorg hoeft niet via het maatschappelijk werk te lopen, dat kan ook via een verwijzing van een arts (en dan gaat het vaak sneller).
Succes deze week met de gesprekken.
En nogmaals: als het allemaal te lang duurt voor jouw gevoel, dan kijk wat de arts daarin voor jullie kan betekenen. Verwijzing voor de juiste zorg hoeft niet via het maatschappelijk werk te lopen, dat kan ook via een verwijzing van een arts (en dan gaat het vaak sneller).
