eetstoornis 13 jarige

22-10-2020 09:12 113 berichten
Alle reacties Link kopieren
Goedemorgen,
Mijn 13 jarige dochter vind zichzelf te dik en wil afvallen. Nu is het zo dat ze met haar 1.70m en 50 kg aan ondergewicht zit en dus helemaal niet te dik is.
Helaas kunnen wij zeggen wat we willen, maar niets lijkt tot haar door te dringen. Momenteel eet ze smorgens 1 of 2 crackertjes en dan gedurende de schooldag helemaal niets. Savond eet ze dan wel, hetzij minder, haar avondeten, maar dit doet ze meer voor ons dan voor haarzelf.
We zijn al met haar bij de huisarts geweest en zijn aan het wachten tot maatschappelijk werk van schoolcontact met ons opneemt, maar dit gaat allemaal zo langzaam.
Wij weten het niet meer en zitten met ons handen in ons haar van onmacht.

Ik ben vooral op zoek naar tips hoe hier mee om te gaan, wie kan mij helpen?
Weer terug naar de huisarts of zelf contact zoeken met het maatschappelijk werk van school.
Terug naar de huisarts! En anders zelf contact zoeken met een psycholoog gespecialiseerd in eetstoornissen.

Zoek vast uit wat je verzekering aan mogelijke therapie vergoedt en of je zelf een psych kan kiezen (vrije zorgkeuze)
Alle reacties Link kopieren
je kunt ook zelf hulp inschakelen, hoeft niet via huisarts of school
Alle reacties Link kopieren
Mijn superslanke dochter werd door de pestkoppen op school zo vaak voor dik uitgescholden dat ze het zelf ging geloven..... kan het zijn dat er zoiets speelt bij haar ?
Herinner gisteren, droom van morgen, maar leef vandaag!
Alle reacties Link kopieren
Ga op zoek naar een psycholoog met verstand van eetstoornissen. Kijk wel even of (een deel van) de kosten vergoed worden via je zorgverzekering.
Alle reacties Link kopieren
Wat ontzettend lastig. Ik heb geen tips maar wil jou en en dochter wel sterkte en succes wensen. Hopelijk krijgen jullie snel wat hulp :redrose:
Ik zou denken dat schoolmaatschappelijk werk niet gespecialiseerd is in eetstoornissen. Ga terug naar de huisarts en vraag een gespecialiseerde verwijzing.
Alle reacties Link kopieren
Zorg inderdaad dat je een verwijzing naar een psycholoog krijgt. Ik weet niet hoe het precies werkt bij minderjarigen, maar met die verwijzing zou ik eerst even op zoek gaan naar psychologen in je regio en kijken hoe lang daar de wachtlijsten zijn.
Je zou ook even contact op kunnen nemen met je zorgverzekering en vragen naar de mogelijkheden van wachtlijstbemiddeling.
Alle reacties Link kopieren
We zijn dus via de huisarts doorverwezen naar de jeugdverpleegkundige, die ons doorschoof naar de POH, en die heeft ons nu doorgeschoven naar iemand van CJG die dus op school werkt, die hopelijk deze week contact met ons opneemt.

We hebben al geprobeerd om met haar te praten om te kijken wat de onderliggende reden hiervan kan zijn, maar ze is niet erg open zeg maar.

Ik zal eens onze zorgverzekering checken en eens kijken naar psychologen hier in de omgeving.
Alle reacties Link kopieren
Regel een doorverwijzing naar een gespecialiseerde instelling. Je mag me een pb sturen als je wil, ik heb veel ervaring met verschillende instanties.

Goed dat je zo alert bent trouwens, je kunt er maar beter heel vroeg bij zijn :)
Ik heb voor de zekerheid de jeugdschalen bmi erbij gepakt en ze heeft gezond gewicht. Pas met 46 kg komt ze op ondergewicht.
Of kijk ik niet goed?

Dat zegt overigens niets over een eetstoornis of onderliggende problemen die aangepakt moeten worden.
Alle reacties Link kopieren
Zoek zo snel mogelijk hulp! Terug naar de huisarts voor een snellere verwijzing of als je het kunt betalen, probeer dan zelf iets te regelen. Des te sneller je erop inspringt, des te meer kans dat het " geneest " ( nu heb ik van mijn dochter geleerd dat anorexia nooit geneest maar altijd op de achtergrond aanwezig blijft, maar toch, snel handelen is van belang)

Tips, Tsja, onze dochter smeerde ik altijd het brood voor dat ze meenam. Ik deed bijvoorbeeld altijd boter op haar brood, nam vettere producten die ze niet " zag " zoals bijvoorbeeld schouderham in plaats van achterham. Soms at ze het en soms kwam de boterham weer in de trommel mee naar huis. Daar was ze gelukkig altijd eerlijk over. Bij het avondeten moest ze verplicht een bepaalde minimale hoeveelheid eten, ik schepte expres meer op. Meestal liet ze dat staan maar soms at ze het wel op.


Houdt de weegschaal verborgen en weet haar een keer per week achterstevoren zodat zij het gewicht niet ziet. Let op verborgen manieren om af te vallen zoals gaan wandelen of hardlopen, veel wiebelen op de stoel, continue beweegdrang enz.
Onze dochter ging trouw elke dag naar haar paard. Wat leuk dachten wij, ze blijft daar uren, ze heeft een fijne hobby. Achteraf was ze uren rondjes aan het rennen door het mulle zand van de paardrijbak.....

En let op haar menstruatiepatroon. Blijft dat weg= grote alarmbel! Extra reden voor snelle hulp.
Blijf in gesprek, probeer erachter te komen wat de reden ervan is als dat lukt. Maak geen verwijten, dit werkt averechts.

Maar vooral: handel snel. Snelheid is het belangrijkste.
Ik heb hele nare dingen gezien van de meiden van de eetstoorniskliniek waar ze onder behandeling was. Grootste overeenkomst: de lange tijd vooraf de ontdekking en behandeling van de eetstoornis, het was voor hun een leefwijze geworden waar ze niet mee konden stoppen.
lientje69 wijzigde dit bericht op 22-10-2020 09:45
0.68% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
Ciska78 schreef:
22-10-2020 09:31
We zijn dus via de huisarts doorverwezen naar de jeugdverpleegkundige, die ons doorschoof naar de POH, en die heeft ons nu doorgeschoven naar iemand van CJG die dus op school werkt, die hopelijk deze week contact met ons opneemt.

We hebben al geprobeerd om met haar te praten om te kijken wat de onderliggende reden hiervan kan zijn, maar ze is niet erg open zeg maar.

Ik zal eens onze zorgverzekering checken en eens kijken naar psychologen hier in de omgeving.
Hier zeg je iets heel belangrijks. Het gaat niet om eten. Het gaat om controle over negatieve gevoelens en daar niet over kunnen praten. Het blijft als het ware binnen zitten en niet eten is controle daarover hebben.

Mijn advies is: ga terug naar de huisarts en vraag naar iemand die hierin is gespecialiseerd en laat je niet afschepen. Vraag ook separaat advies voor jezelf en hoe je als ouder hierin kan worden begeleid.
Sterkte :hug:
Alle reacties Link kopieren
Ik weet niet waar je woont maar heel veel klinieken die eetstoornissen begeleiden kan je eigen inschrijven, maar als ouder kan je ook daar heen bellen met vragen. en zij kunnen aan jouw verhaal vertellen of ze je kunnen helpen. En heel erg lullig maar aan de schoolpyscoloog en of de schoolarts heb je 9 van 10 x niks aan die zien vaak bepaalde signalen over het hoofd
Alle reacties Link kopieren
Veel sterkte TO en goed dat je inzet voor je dochter.
Eens, verwijzen naar behandelaar die eetstoornissen kan behandelen.
Kun je met haar praten over wat haar dwars zit?

Verder: uitzoeken of er mogelijk zaken mee 'geholpen' hebben in het ontstaan en bijdroegen aan laag zelfbeeld. Is er iets op school gaande qua pesten, is er iets in haar vriendengroep of is er thuis iets aan de hand (nare dingen meegemaakt, of langere tijd al somber, sfeer tussen gezinsleden).
Het gaat er hier om dat als er andere factoren zijn dat die meebehandeld moeten worden, het gaat niet om een 1 op 1 oorzakelijk verband. Soms kom je er helemaal nooit achter namelijk. Gaat dus niet om schuld of zo.

Anders heb je (bijvoorbeeld) een dochter in therapie waarvan de vriendinnen nog steeds hetzelfde beeld hebben van weinig eten = goed en die zichzelf ook een normaal eetpatroon ontzeggen. Peer group pressure is lastig tegenop te boksen als tiener.
Alle reacties Link kopieren
Ciska78 schreef:
22-10-2020 09:31


Ik zal eens onze zorgverzekering checken en eens kijken naar psychologen hier in de omgeving.
je kunt het zonder verzekering doen en zelf betalen
dan kun je eerder terecht
Alle reacties Link kopieren
lindaatje1900 schreef:
22-10-2020 09:43
Hier zeg je iets heel belangrijks. Het gaat niet om eten. Het gaat om controle over negatieve gevoelens en daar niet over kunnen praten. Het blijft als het ware binnen zitten en niet eten is controle daarover hebben.

Mijn advies is: ga terug naar de huisarts en vraag naar iemand die hierin is gespecialiseerd en laat je niet afschepen. Vraag ook separaat advies voor jezelf en hoe je als ouder hierin kan worden begeleid.
Sterkte :hug:
Dit is het inderdaad. Er zit altijd iets onderliggends achter dat te maken heeft met controle.
Dochter zei: mam, ik kan niks. Maar lijnen, dáár ben ik wel goed in. Dát kan ik.
Dochter zei bij ons ook dat ze " niet wist " waarom ze niet meer at. Achteraf bleek er sprake van ernstige grooming door een oudere man waarvan ze erg onder invloed was geraakt en bang voor was. Dát kregen wij er niet uit, de gespecialiseerde psycholoog uiteindelijk wel.
lientje69 wijzigde dit bericht op 22-10-2020 09:52
0.10% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
lilalinda schreef:
22-10-2020 09:49
je kunt het zonder verzekering doen en zelf betalen
dan kun je eerder terecht
Moet je daar wel de middelen voor hebben......niet iedereen heeft zomaar zoveel geld op de plank liggen.
Alle reacties Link kopieren
Colorado1975 schreef:
22-10-2020 09:50
Moet je daar wel de middelen voor hebben......niet iedereen heeft zomaar zoveel geld op de plank liggen.
tja, kinderen zijn nou eenmaal duur
Maar hun problemen oplossing is eerste prioriteit. Al het andere is ineens veel minder belangrijk
Alle reacties Link kopieren
Colorado1975 schreef:
22-10-2020 09:50
Moet je daar wel de middelen voor hebben......niet iedereen heeft zomaar zoveel geld op de plank liggen.
Dat is inderdaad een probleem, naast de mega lange wachtlijsten. Wij hadden het geluk een huisarts te hebben die er gelijk op insprong en meteen naar gespecialiseerde hulp doorverwees dus binnen een half jaar was ze onder behandeling bij een eetstoorniskliniek. Daar hebben we écht geluk mee gehad toen.
Behandeling heeft evengoed al ruim anderhalf jaar geduurd. En dan was dochter er nog niet eens zo slecht aan toe vergeleken met de meiden uit haar groep.
lientje69 wijzigde dit bericht op 22-10-2020 10:09
0.31% gewijzigd
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
@Appie, ik heb je een PB gestuurd.

@Jolijn, ze zit wel aan de ondergrens volgens de huisarts, ze zit vanaf baby aan al aan de ondergrens, dus afvallen doet meer kwaad dan goed.

@Lientje, mag ik je een PB sturen?

Ik woon in de regio Flevoland/Kampen, dus als iemand advies heeft voor een goede begeleiding in deze regio dan hoor ik het graag.

Wij hebben zelf ook het idee dat er meer aan de hand is, alleen daar komen we dus niet achter omdat ze bij alles nee zegt of ik weet het niet, valt dus moeilijk mee te praten op dit moment.
Alle reacties Link kopieren
Wat naar en heftig! Ik wil toevoegen dat hulpverlening voor onder de 18 vergoed wordt door/via de gemeente. Van de site Rijksoverheid:

“Wie vergoedt de hulp bij psychische problemen van mijn kind?
Uw gemeente vergoedt geestelijke gezondheidszorg voor jongeren (jeugd-GGZ) en beschermd wonen voor jongeren. Dit staat in de Jeugdwet. Hierbij kunt u kiezen uit zorg in natura of een persoonsgebonden budget (pgb) via de gemeente. De vergoeding voor jeugd-GGZ geldt zowel voor ambulante zorg als voor opname in een psychiatrische instelling.

Pgb voor jeugd-GGZ en beschermd wonen via gemeente
Wilt u geen zorg in natura maar een pgb voor jeugd-GGZ? Dan vraagt u een pgb aan bij uw gemeente. De Sociale Verzekeringsbank (SVB) betaalt dan de zorgverlener uit. Meer informatie hierover vindt u op de pagina Waar vraag ik een persoonsgebonden budget (pgb) aan? en in de brochure Ik heb een persoonsgebonden budget.”

Je hebt je zorgverzekering dus niet nodig in dit geval.

Contacteer een gespecialiseerde kliniek en vraag hem wie bij de gemeente te benaderen. Soms doen zij dat ook. Uit eigen ervaring.

Succes!
Alle reacties Link kopieren
Ja hoor, natuurlijk mag je me een pb sturen Ciska!

Er schiet me nog een tip te binnen: probeer, als dat lukt een filter te installeren op haar computer/ laptop waarbij je pro-anorexia sites blokkeert. Daar halen ze allerlei tips vandaan, waaronder automutilatie als straf als ze teveel eten. Zo zijn wij erachter gekomen, dochter had zichzelf zo diep gesneden dat het bloeden niet stopte en kwam in paniek naar mij toe...
Als ik niet kan wat ik wil, dan wil ik wat ik kan!
Alle reacties Link kopieren
https://humanconcern.nl/hoe-kan-ik-me-aanmelden/ ik loop al jaren bij hun en ik vind ze heel erg fijn behandelen toen ik terug val kreeg( naar 5 jaar stabiel te zijn geweest) in mijn 1ste zwangerschap hebben ze mij meteen geholpen en ook nog na mijn bevalling. En nu ben ik nog steeds stabiel maar ook in mijn 2 zwangerschap helpen ze mij om stabiel te blijven.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven