Relaties
alle pijlers
Weet het niet meer...
donderdag 14 mei 2009 om 20:08
Hallo allemaal,
Ik ben 41 jaar en sinds 2000 woon ik samen met mijn vriend. Hij is lief en zorgzaam.
Sinds een tijd vind ik hem niet meer aantrekkelijk en heb ik moeite met hem te knuffelen en moeite om sex met hem te hebben. Als het al gebeurt is het puur uit sexuele behoefte maar niet uit passie oid.
Hij ervaart dat anders. Hij wil graag knuffelen of een knuffel hebben maar daar heb ik niet alrijd zin in. Als ik het toelaat of een knuffel geef is dat meer om er vanaf te zijn.
Verder hebben we het goed. kunnen goed met elkaar door één deur, doen graag dingen samen en hebben eigenlijk nooit ruzie.
Alleen....ik ben sinds juli vorig jaar gevoelens voor een collega gaan krijgen. Collega zit ook in relatiedip en zijn vrouw heeft hetzelfde probleem als ik met mijn vriend heb. Collega begint ook iets voor mij te voelen.
Ik zit heel erg in tweestrijd. Ik wil aan de ene kant wel weer op mijzelf wonen (vrijheid, onafhankelijheid) en openstaan voor een (lat) relatie met collega. Aan de andere kant wil ik ook het vertrouwde niet kwijt.
Moeiliujk dus.....tips iemand? Goede raad?
Groetjes
Liselot
Ik ben 41 jaar en sinds 2000 woon ik samen met mijn vriend. Hij is lief en zorgzaam.
Sinds een tijd vind ik hem niet meer aantrekkelijk en heb ik moeite met hem te knuffelen en moeite om sex met hem te hebben. Als het al gebeurt is het puur uit sexuele behoefte maar niet uit passie oid.
Hij ervaart dat anders. Hij wil graag knuffelen of een knuffel hebben maar daar heb ik niet alrijd zin in. Als ik het toelaat of een knuffel geef is dat meer om er vanaf te zijn.
Verder hebben we het goed. kunnen goed met elkaar door één deur, doen graag dingen samen en hebben eigenlijk nooit ruzie.
Alleen....ik ben sinds juli vorig jaar gevoelens voor een collega gaan krijgen. Collega zit ook in relatiedip en zijn vrouw heeft hetzelfde probleem als ik met mijn vriend heb. Collega begint ook iets voor mij te voelen.
Ik zit heel erg in tweestrijd. Ik wil aan de ene kant wel weer op mijzelf wonen (vrijheid, onafhankelijheid) en openstaan voor een (lat) relatie met collega. Aan de andere kant wil ik ook het vertrouwde niet kwijt.
Moeiliujk dus.....tips iemand? Goede raad?
Groetjes
Liselot
donderdag 14 mei 2009 om 20:10
Hoe komt het dat je je vriend niet meer aantrekkelijk vindt? In uiterlijk/innerlijk of beiden niet meer? Had je dat gevoel voordat je meer gevoelens kreeg bij collega of eigenlijk daarvoor al?
Het is ook geen goed idee om bij iemand te blijven omdat het 'oud en vertrouwd' voelt. Dan de je jezelf en je vriend tekort...
Het is ook geen goed idee om bij iemand te blijven omdat het 'oud en vertrouwd' voelt. Dan de je jezelf en je vriend tekort...
Nee echt?
donderdag 14 mei 2009 om 20:31
Ik ben 10 jaar doorgegaan met mijn relatie zoals jij die boven beschrijft. De reden waarom we toch alsmaar door bleven gaan was omdat we een kind samen hebben.
Maar ik hield meer van hem als een broer. Nooit ruzie en we konden inderdaad heel goed door 1 deur.
Maar als hij seks wilde gaf ik alleen maar toe omdat hij dat zo graag wilde. Vond het eigenlijk verschrikkelijk en het ging me met de tijd steeds meer tegen staan.
Na een tijd hadden we nauwelijks meer seks maar de keren dát het dan nog gebeurde vond ik dat een verschrikking.
Het lijkt er op dat je niet meer van hem houdt op de manier die een liefdesrelatie van je vraagt.
Het is heel erg spelen op 'safe' om je relatie in stand te houden omdat je weet wat je hebt. Kan je je voorstellen dat je zo nog jaren door gaat? Het is niet eerlijk tegenover jezelf (en je doet jezelf erg veel tekort!) maar ook niet tegenover je vriend.
Daarnaast heb je ook nog gevoelens voor een ander. Het lijkt me dat dit ook een signaal is dat je relatie niet goed meer zit.
Uit elkaar gaan is eng en moeilijk
maar als ik jou was zou ik daar serieus over nadenken.
Sterkte!!
Maar ik hield meer van hem als een broer. Nooit ruzie en we konden inderdaad heel goed door 1 deur.
Maar als hij seks wilde gaf ik alleen maar toe omdat hij dat zo graag wilde. Vond het eigenlijk verschrikkelijk en het ging me met de tijd steeds meer tegen staan.
Na een tijd hadden we nauwelijks meer seks maar de keren dát het dan nog gebeurde vond ik dat een verschrikking.
Het lijkt er op dat je niet meer van hem houdt op de manier die een liefdesrelatie van je vraagt.
Het is heel erg spelen op 'safe' om je relatie in stand te houden omdat je weet wat je hebt. Kan je je voorstellen dat je zo nog jaren door gaat? Het is niet eerlijk tegenover jezelf (en je doet jezelf erg veel tekort!) maar ook niet tegenover je vriend.
Daarnaast heb je ook nog gevoelens voor een ander. Het lijkt me dat dit ook een signaal is dat je relatie niet goed meer zit.
Uit elkaar gaan is eng en moeilijk
maar als ik jou was zou ik daar serieus over nadenken.
Sterkte!!
donderdag 14 mei 2009 om 20:34
Hoi Suus,
Bedankt voor je reactie.
Dat gevoel heb ik al een aantal jaren.
Ieder geval qua uiterlijk en innerlijk.....dat weet ik niet zeker. Dat is het moeilijke.....hij is erg passief....werkt, komt thuis en eet, zet en drinkt koffie en gaat vervolgens boven op zijn PC gamen.
En dat zo iedere dag. Hij heeft geen hobby's buitenshuis en is eigenlijk iedere avond thuis. Terwijl ik het ook wel eens lekker vind om een avondje alleen te zijn. Ben graag alleen.
Verder denk ik dat het feit dat ik nog steeds in deze relatie zit ook een praktische is. We hebben en hond en twee katten en werken beiden fullt-time. Ik onregelmatig (vanwege de hond)
Ik ga Jansse (hond) absoluut niet afstaan, maar meenemen en werken wordt moeilijk. Geld ook voor de katten.
Klinkt misschien raar maar ik ben erg aan mijn dieren gehecht.
Mij bekruipt me ook vaak het gevoel dat ik alleen wil wonen (dat heb ik namelijk al eens gedaan) Heerlijk in je eigen huisje. Maar als ik daaraan denk wil ik toch eigenlijk ook hier niet weg,,,,,
....zo moeilijk!!
Bedankt voor je reactie.
Dat gevoel heb ik al een aantal jaren.
Ieder geval qua uiterlijk en innerlijk.....dat weet ik niet zeker. Dat is het moeilijke.....hij is erg passief....werkt, komt thuis en eet, zet en drinkt koffie en gaat vervolgens boven op zijn PC gamen.
En dat zo iedere dag. Hij heeft geen hobby's buitenshuis en is eigenlijk iedere avond thuis. Terwijl ik het ook wel eens lekker vind om een avondje alleen te zijn. Ben graag alleen.
Verder denk ik dat het feit dat ik nog steeds in deze relatie zit ook een praktische is. We hebben en hond en twee katten en werken beiden fullt-time. Ik onregelmatig (vanwege de hond)
Ik ga Jansse (hond) absoluut niet afstaan, maar meenemen en werken wordt moeilijk. Geld ook voor de katten.
Klinkt misschien raar maar ik ben erg aan mijn dieren gehecht.
Mij bekruipt me ook vaak het gevoel dat ik alleen wil wonen (dat heb ik namelijk al eens gedaan) Heerlijk in je eigen huisje. Maar als ik daaraan denk wil ik toch eigenlijk ook hier niet weg,,,,,
....zo moeilijk!!
donderdag 14 mei 2009 om 20:53
Je vriend voor je collega verlaten omdat je hoopt dat collega ook voor jou kiest zou ik niet doen. Je verlaat iemand omdat je niet meer van diegene houdt, vanwege de vele ruzies of omdat de relatie gewoon op is. (om maar even kort wat voorbeelden te noemen) Iemand verlaten om een ander kan opzich wel, maar wat als de ander zijn partner niet verlaat? Ga je dan op hangende pootjes weer terug naar jouw ex?
Je gaat weg omdat je kiest voor jezelf ongeacht wat collega doet.
Je gaat weg omdat je kiest voor jezelf ongeacht wat collega doet.
donderdag 14 mei 2009 om 21:10
Fijn dat jullie reageren.
Voor de duidelijkheid....ik zou mijn vriend niet verlaten om die collega. De problemen met mijn vriend zijn er al veel langer dan de gevoelens voor die collega.
Ik begrijp de verwarring omdat ik in mijn openingsverhaal zei open te staan voor een LAT relatie met mijn collega. Maar dat is op termijn.....zowel hij als ik moeten dan eerst een periode van "rouw" ondergaan en dingen verwerken.
Voor de duidelijkheid....ik zou mijn vriend niet verlaten om die collega. De problemen met mijn vriend zijn er al veel langer dan de gevoelens voor die collega.
Ik begrijp de verwarring omdat ik in mijn openingsverhaal zei open te staan voor een LAT relatie met mijn collega. Maar dat is op termijn.....zowel hij als ik moeten dan eerst een periode van "rouw" ondergaan en dingen verwerken.
donderdag 14 mei 2009 om 21:14
Einde aan maken die relatie, ongeacht je collega, dat vind ik geen excuus... Ik heb 14 jaar samengewoond en heb het ook veel te lang laten duren. Zelfde soort relatie als wat jij omschrijft. Ik heb mijn ex erg tekort gedaan door het zolang te blijven proberen , al zag hij dat niet zo. Als je het nu al zo ervaart hoe moet dat dan over 10 jaar ofzo...
Succes met je beslissing
Succes met je beslissing
donderdag 14 mei 2009 om 21:30
Ik ben het eens met de reacties met betrekking tot het serieus nadenken over het beëindigen van je relatie. Om het echter eerlijk en zuiver te houden naar zowel jezelf als je huidige partner, vind ik dat je het contact met je collega tot een minimum moet beperken en even geen enkel voedsel moet geven aan iets wat daar eventueel aan het opbloeien is. Als jij écht weggaat bij je partner, en je leven weer helemaal voor jezelf op orde hebt, dán is het moment om verder te kijken wat je met je collega doet.
Je doet je partner onnodig pijn als het voor hem lijkt alsof je collega de reden is dat je bij hem weggaat.
Je doet je partner onnodig pijn als het voor hem lijkt alsof je collega de reden is dat je bij hem weggaat.
donderdag 14 mei 2009 om 21:38
Tnx!
Die collega zal niet de aanleiding zijn. Maar kan wel voor mij de druppel zijn die me doet besluiten weg te gaan.
In 2006 hebben we ook op het punt gestaan uit elkaar te gaan. Ik was toen zelfs al naar een andere woning aan het kijken.
Heb het echter niet doorgezet....waarom niet? Geen idee.....vertrouwdheid, bang voor de toekomst...weer opnieuw beginnen (3e keer)
Die collega zal niet de aanleiding zijn. Maar kan wel voor mij de druppel zijn die me doet besluiten weg te gaan.
In 2006 hebben we ook op het punt gestaan uit elkaar te gaan. Ik was toen zelfs al naar een andere woning aan het kijken.
Heb het echter niet doorgezet....waarom niet? Geen idee.....vertrouwdheid, bang voor de toekomst...weer opnieuw beginnen (3e keer)
donderdag 14 mei 2009 om 21:38
Tnx!
Die collega zal niet de aanleiding zijn. Maar kan wel voor mij de druppel zijn die me doet besluiten weg te gaan.
In 2006 hebben we ook op het punt gestaan uit elkaar te gaan. Ik was toen zelfs al naar een andere woning aan het kijken.
Heb het echter niet doorgezet....waarom niet? Geen idee.....vertrouwdheid, bang voor de toekomst...weer opnieuw beginnen (3e keer)
Die collega zal niet de aanleiding zijn. Maar kan wel voor mij de druppel zijn die me doet besluiten weg te gaan.
In 2006 hebben we ook op het punt gestaan uit elkaar te gaan. Ik was toen zelfs al naar een andere woning aan het kijken.
Heb het echter niet doorgezet....waarom niet? Geen idee.....vertrouwdheid, bang voor de toekomst...weer opnieuw beginnen (3e keer)
donderdag 14 mei 2009 om 22:53
Je kunt ook zo denken: Als het me twee keer gelukt is, lukt het me zeker ook een derde keer!! Het is natuurlijk doodeng om heel veel redenen, maar alleen jij weet of je liever bij het alternatief blijft, de rest van je leven.... ???
Succes en sterkte in ieder geval!!
Overigens, misschien is het goed om beter voor jezelf op een rij te krijgen waarom je in 2006 niet weg bent gegaan en of het niet beter zou kunnen gaan met je vriend als je er met hem over praat en er samen aan gaat werken?
Succes en sterkte in ieder geval!!
Overigens, misschien is het goed om beter voor jezelf op een rij te krijgen waarom je in 2006 niet weg bent gegaan en of het niet beter zou kunnen gaan met je vriend als je er met hem over praat en er samen aan gaat werken?
vrijdag 15 mei 2009 om 08:57
Ik snap wel een beetje wat Charly bedoeld, de eerste zin tenminste, de rest is een beetje lomp en inderdaad op niets gebaseerd.
Vond je hem aan het begin van jullie relatie wel aantrekkelijk? Hoe was de seks toen? Kun je je nog herinneren waarom je op hem gevallen bent?
Ik vind de reacties hier nogal eenzijdig. Hup, verlaat die man, blijf niet te lang hangen enz. Is jou man eigenlijk wel tevreden met hoe jullie relatie nu is? Hebben jullie weleens gedacht aan therapie? Of een seksuoloog? Ik lees eigenlijk alleen dat de passie weg is en dat je je man een beetje saai vindt geworden. Weet hij dit? En hoeveel gamed hij eigenlijk? Uit ervaring weet ik dat dit een groot probleem kan zijn.
Voor de rest ben ik het eens met eerdere reacties. Die collega is ook nog samen met zijn vriendin. Wie garandeert jouw dat hij haar verlaat en met jou gaat LAT-en in de toekomst? Ik denk dat je hem moet vergeten en dat jullie eerst hard aan jullie eigen relaties moeten gaan werken werken.
Vond je hem aan het begin van jullie relatie wel aantrekkelijk? Hoe was de seks toen? Kun je je nog herinneren waarom je op hem gevallen bent?
Ik vind de reacties hier nogal eenzijdig. Hup, verlaat die man, blijf niet te lang hangen enz. Is jou man eigenlijk wel tevreden met hoe jullie relatie nu is? Hebben jullie weleens gedacht aan therapie? Of een seksuoloog? Ik lees eigenlijk alleen dat de passie weg is en dat je je man een beetje saai vindt geworden. Weet hij dit? En hoeveel gamed hij eigenlijk? Uit ervaring weet ik dat dit een groot probleem kan zijn.
Voor de rest ben ik het eens met eerdere reacties. Die collega is ook nog samen met zijn vriendin. Wie garandeert jouw dat hij haar verlaat en met jou gaat LAT-en in de toekomst? Ik denk dat je hem moet vergeten en dat jullie eerst hard aan jullie eigen relaties moeten gaan werken werken.
Af en toe een huppeltje op de plaats is ook ok
