
Miscommunicatie met partner
zondag 17 mei 2009 om 11:25
Hoi,
Ik ben 34 jaar en heb een tijdje meegeschreven op het topic contact/vriendschap met ex, omdat mijn relatie van 10 jaar plots uit was (geen kinderen).
Hij had het (voor mij onverwachts en niet mijn keus) uitgemaakt omdat we het laatste jaar veel ruzies hadden door veel stress met nieuwe banen, sleur etc en omdat hij vond dat ik te claimerig was en het helemaal zat was, maar niet omdat hij verliefd was op iemand anders (weet je nooit zeker natuurlijk).
Nu ben ik sinds 2 maanden weer terug bij mijn ex na 1,5 jaar (allebei weer contact gezocht) en ben helemaal blij, want heb hem enorm gemist. In die 1,5 jaar heb ik het 1e jaar enorm moeilijk gehad en veel nagedacht over ons en wat er mis was, maar ben daarna weer erg gaan genieten van het leven. Hij heeft in het laatste half jaar een vriendin gehad voor een 2 maanden, maar dat stelde niets voor zegt hij. Bij mij is er niets gebeurd.
We zijn dus sinds 2 maanden weer samen en we vinden het allebei hartstikke leuk en zijn dus ook helemaal blij. Maar natuurlijk zijn er ook moeilijke momenten.
Het vertrouwen is duidelijk bij mij weg en moet weer helemaal opgebouwd worden. Ben daardoor ook onzeker geworden. Ook merk ik dat de communicatie soms moeilijk is, vooral als het gaat over emotionele dingen (relatie etc). Ben erachter dat dat komt door de (volgens mij) typische man-vrouw miscommunicatie. Als ik iets zeg, hoort hij iets anders dan ik hoor en andersom ook. Ik ben (volgens mij) heel open, emotioneel, romantisch en zeg wat ik denk (al hoort hij dan weer wat anders) en hij is gesloten (over zijn innerlijke emoties), zakelijk en je moet er alles uit trekken, maar dat moet dan weer heel tactisch en vooral niet op een zeurend manier, want dan wordt hij geïrriteerd. Maar op zo’n geïrriteerd moment zegt hij wel de dingen die ik wil horen. Hij heeft een enorme gebruiksaanwijzing, ken hem natuurlijk al 10 jaar, maar zelf heeft hij dat niet door. Hij doet wel veel moeite, maar dan op een mannen manier, wat ik dus heel anders zou doen.
Het probleem is dat goede communicatie in deze fase zo belangrijk is en daardoor is het voor mij af en toe heel moeilijk. Zou het heel erg vinden als het misloopt door miscommunicatie. Denk dat wij geschikt zijn voor relatietherapie, al heb ik daar absoluut geen ervaring mee, maar als ik dat voorstel moet hij erg lachen. Ben nu aan het lezen in ‘mannen van mars-vrouwen van venus’ en dat is zo ontzettend leerzaam en besef nu dat dit een typische man-vrouw miscommunicatie is.
Ben benieuwd: zijn er mensen die deze miscommunicatie herkennen en hebben jullie evt tips?
Ik ben 34 jaar en heb een tijdje meegeschreven op het topic contact/vriendschap met ex, omdat mijn relatie van 10 jaar plots uit was (geen kinderen).
Hij had het (voor mij onverwachts en niet mijn keus) uitgemaakt omdat we het laatste jaar veel ruzies hadden door veel stress met nieuwe banen, sleur etc en omdat hij vond dat ik te claimerig was en het helemaal zat was, maar niet omdat hij verliefd was op iemand anders (weet je nooit zeker natuurlijk).
Nu ben ik sinds 2 maanden weer terug bij mijn ex na 1,5 jaar (allebei weer contact gezocht) en ben helemaal blij, want heb hem enorm gemist. In die 1,5 jaar heb ik het 1e jaar enorm moeilijk gehad en veel nagedacht over ons en wat er mis was, maar ben daarna weer erg gaan genieten van het leven. Hij heeft in het laatste half jaar een vriendin gehad voor een 2 maanden, maar dat stelde niets voor zegt hij. Bij mij is er niets gebeurd.
We zijn dus sinds 2 maanden weer samen en we vinden het allebei hartstikke leuk en zijn dus ook helemaal blij. Maar natuurlijk zijn er ook moeilijke momenten.
Het vertrouwen is duidelijk bij mij weg en moet weer helemaal opgebouwd worden. Ben daardoor ook onzeker geworden. Ook merk ik dat de communicatie soms moeilijk is, vooral als het gaat over emotionele dingen (relatie etc). Ben erachter dat dat komt door de (volgens mij) typische man-vrouw miscommunicatie. Als ik iets zeg, hoort hij iets anders dan ik hoor en andersom ook. Ik ben (volgens mij) heel open, emotioneel, romantisch en zeg wat ik denk (al hoort hij dan weer wat anders) en hij is gesloten (over zijn innerlijke emoties), zakelijk en je moet er alles uit trekken, maar dat moet dan weer heel tactisch en vooral niet op een zeurend manier, want dan wordt hij geïrriteerd. Maar op zo’n geïrriteerd moment zegt hij wel de dingen die ik wil horen. Hij heeft een enorme gebruiksaanwijzing, ken hem natuurlijk al 10 jaar, maar zelf heeft hij dat niet door. Hij doet wel veel moeite, maar dan op een mannen manier, wat ik dus heel anders zou doen.
Het probleem is dat goede communicatie in deze fase zo belangrijk is en daardoor is het voor mij af en toe heel moeilijk. Zou het heel erg vinden als het misloopt door miscommunicatie. Denk dat wij geschikt zijn voor relatietherapie, al heb ik daar absoluut geen ervaring mee, maar als ik dat voorstel moet hij erg lachen. Ben nu aan het lezen in ‘mannen van mars-vrouwen van venus’ en dat is zo ontzettend leerzaam en besef nu dat dit een typische man-vrouw miscommunicatie is.
Ben benieuwd: zijn er mensen die deze miscommunicatie herkennen en hebben jullie evt tips?
zondag 17 mei 2009 om 11:35
Jij wil dus eigenlijk dat hij een ander iemand is dan dat hij is.
Want deze man is kennelijk al 10 jaar zo. Waarom wil je persé terug naar iemand met wie je niet kan communiceren?
Ik zou overigens ook heel hard lachen als mijn partner na 2 maanden relatietherapie zou voorstellen. Al hadden we een verleden van 10 jaar. Als je na 2 maanden al toe bent aan relatietherapie dan denk ik dat je relatie weinig kans van slagen heeft.
Want deze man is kennelijk al 10 jaar zo. Waarom wil je persé terug naar iemand met wie je niet kan communiceren?
Ik zou overigens ook heel hard lachen als mijn partner na 2 maanden relatietherapie zou voorstellen. Al hadden we een verleden van 10 jaar. Als je na 2 maanden al toe bent aan relatietherapie dan denk ik dat je relatie weinig kans van slagen heeft.
zondag 17 mei 2009 om 11:40
Ik vrees het ergste als ik je verhaal lees. Het lijkt of jullie "uit gewoonte" bij elkaar terug zijn. Een beetje: alles is beter dan alleen zijn...
Je schrijft dat het heel leuk is, maar dat er ook veel moeilijke momenten zijn. Is het vaker leuk dan moeilijk of is het het meer moeilijk dan leuk?
Je kunt nog wel 100 boeken gaan lezen, maar ik denk niet dat dat helpt. Het lijkt ook of jij meer energie in de relatie steekt dan hij.
Vanaf de zijlijn is het moeilijk beoordelen, maar ik vraag me echt af, waarom je bij hem terug bent, terwijl je het laatste half jaar zo aan het genieten was in je leven.
Is hij het waard?
Je schrijft dat het heel leuk is, maar dat er ook veel moeilijke momenten zijn. Is het vaker leuk dan moeilijk of is het het meer moeilijk dan leuk?
Je kunt nog wel 100 boeken gaan lezen, maar ik denk niet dat dat helpt. Het lijkt ook of jij meer energie in de relatie steekt dan hij.
Vanaf de zijlijn is het moeilijk beoordelen, maar ik vraag me echt af, waarom je bij hem terug bent, terwijl je het laatste half jaar zo aan het genieten was in je leven.
Is hij het waard?
zondag 17 mei 2009 om 11:47
Ik vind het helemaal geen slecht idee om therapie voor te stellen.
Jullie willen graag bij elkaar zijn, dan is het wel zo handig om te weten waar het de vorige keer mis is gegaan. Wat jullie van elkaar verwachten en waarom jullie op een bepaalde manier op elkaar reageren.
Maar dan moeten jullie natuurlijk wel allebei willen, eenzijdige relatie therapie is ook niks lijkt me.
Jullie willen graag bij elkaar zijn, dan is het wel zo handig om te weten waar het de vorige keer mis is gegaan. Wat jullie van elkaar verwachten en waarom jullie op een bepaalde manier op elkaar reageren.
Maar dan moeten jullie natuurlijk wel allebei willen, eenzijdige relatie therapie is ook niks lijkt me.
Ja, dat vind ik echt.
zondag 17 mei 2009 om 11:51
zondag 17 mei 2009 om 11:53
Bedankt voor jullie snelle reacties!
@ BGB: ik bedoel dan dat hij zegt bv dat hij weer zo gelukkig is dat we bij elkaar zijn. Dat soort dingen hoor ik dan op zo'n moment terwijl ik dat liever op een normale manier hoor (zonder discussie of zeuren).
@ chardonnay: ik wil niet dat hij iemand anders dan hij is, ik wil beter leren communiceren met hem en weten op welke manier je dingen moet vragen, om het antwoord te krijgen dat je wil. We hebben allebei veel nagedacht over 'ons' het afgelopen jaar en zijn allebei tot de conclusie gekomen dat we niet zonder elkaar kunnen. Ik weet dat teruggaan bij je ex vaak niet slim is, maar ik wil voor mezelf er nu alles aan doen om het te laten slagen. Heb zelf het idee dat miscommunicatie niet het probleem moet zijn waardoor een relatie misloopt, als je leert beter te communiceren. Het is niet zo dat ik relatie therapie heb voorgesteld, maar ik heb het een keer laten vallen en toen moest hij erg lachen. Natuurlijk zou ik na 2 maanden niet al relatietherapie voorstellen, maar we kennen elkaar al 10 jaar en daarom dacht ik daar zelf aan.
@ marianne: kan me voorstellen dat het zo overkomt. Maar het laatste half jaar was ik weer gelukkig in mijn eentje, had mijn leven weer op de rails. Ben ook weer gaan daten met andere mannen. Maar ik miste mijn ex enorm en hij mij zegt hij. Het is zeker eigenlijk altijd leuk met hem, we hebben dezelfde humor, willen dezelfde dingen in het leven, maar hebben ook allebei ons eigen leven. Alleen die communicatie over gevoelige dingen, waar hij moeite heeft om over te praten. Hij komt ook uit een gezin waar weinig gesproken werd over emotionele zaken. Terwijl bij mij alles heel open besproken werd. Hij is het zeker waard om voor te gaan, maar besef me ook dat teruggaan bij je ex vaak niet goed gaat uit alle verhalen hier op het forum.
@ BGB: ik bedoel dan dat hij zegt bv dat hij weer zo gelukkig is dat we bij elkaar zijn. Dat soort dingen hoor ik dan op zo'n moment terwijl ik dat liever op een normale manier hoor (zonder discussie of zeuren).
@ chardonnay: ik wil niet dat hij iemand anders dan hij is, ik wil beter leren communiceren met hem en weten op welke manier je dingen moet vragen, om het antwoord te krijgen dat je wil. We hebben allebei veel nagedacht over 'ons' het afgelopen jaar en zijn allebei tot de conclusie gekomen dat we niet zonder elkaar kunnen. Ik weet dat teruggaan bij je ex vaak niet slim is, maar ik wil voor mezelf er nu alles aan doen om het te laten slagen. Heb zelf het idee dat miscommunicatie niet het probleem moet zijn waardoor een relatie misloopt, als je leert beter te communiceren. Het is niet zo dat ik relatie therapie heb voorgesteld, maar ik heb het een keer laten vallen en toen moest hij erg lachen. Natuurlijk zou ik na 2 maanden niet al relatietherapie voorstellen, maar we kennen elkaar al 10 jaar en daarom dacht ik daar zelf aan.
@ marianne: kan me voorstellen dat het zo overkomt. Maar het laatste half jaar was ik weer gelukkig in mijn eentje, had mijn leven weer op de rails. Ben ook weer gaan daten met andere mannen. Maar ik miste mijn ex enorm en hij mij zegt hij. Het is zeker eigenlijk altijd leuk met hem, we hebben dezelfde humor, willen dezelfde dingen in het leven, maar hebben ook allebei ons eigen leven. Alleen die communicatie over gevoelige dingen, waar hij moeite heeft om over te praten. Hij komt ook uit een gezin waar weinig gesproken werd over emotionele zaken. Terwijl bij mij alles heel open besproken werd. Hij is het zeker waard om voor te gaan, maar besef me ook dat teruggaan bij je ex vaak niet goed gaat uit alle verhalen hier op het forum.
zondag 17 mei 2009 om 12:00
Juliie zijn weer 2 maanden bij elkaar maar er zijn nu al "moeilijke momenten"? Dat komt omdat HIJ gewoon de man is van de afgelopen 10 jaar. De vertrouwen is bij jou weg en jullie communicatie (juist over de relatie) gaat moeizaam. Ik denk dat als je na 10 jaar ! en een breuk (time-out blijkt nu) nogsteeds niet kunnen communiceren, ook weinig verandering in zal komen. Jullie haden de afgelopen jaren veel ruzie, sleur end. Denkt je, geloof je of hoop je dat het nu wel anders gaat lopen als het nu al, binnen 2 maanden niet goed loopt. Het zou eigenlijk juist goed moeten gaan. Meestal zien mensen, na een breuk hoeveel ze van die ander houden en gaan dit juist dan laten blijken?! Maar ja, mijn mening.
zondag 17 mei 2009 om 12:05
quote:sunnydayz schreef op 17 mei 2009 @ 12:00:
Juliie zijn weer 2 maanden bij elkaar maar er zijn nu al "moeilijke momenten"? Dat komt omdat HIJ gewoon de man is van de afgelopen 10 jaar. De vertrouwen is bij jou weg en jullie communicatie (juist over de relatie) gaat moeizaam. Ik denk dat als je na 10 jaar ! en een breuk (time-out blijkt nu) nogsteeds niet kunnen communiceren, ook weinig verandering in zal komen. Jullie haden de afgelopen jaren veel ruzie, sleur end. Denkt je, geloof je of hoop je dat het nu wel anders gaat lopen als het nu al, binnen 2 maanden niet goed loopt. Het zou eigenlijk juist goed moeten gaan. Meestal zien mensen, na een breuk hoeveel ze van die ander houden en gaan dit juist dan laten blijken?! Maar ja, mijn mening.
Wanneer je na zo'n breuk niet geleerd hebt hoe je je gevoelens kunt tonen is dat heel moeilijk om dat dan toch te laten zien, hoeveel je ook om elkaar geeft, hoe blij je ook bent dat je toch weer bij elkaar bent.
Sommige dingen moet je jezelf ook echt aanleren, soms met behulp van anderen (lees: therapie).
Juliie zijn weer 2 maanden bij elkaar maar er zijn nu al "moeilijke momenten"? Dat komt omdat HIJ gewoon de man is van de afgelopen 10 jaar. De vertrouwen is bij jou weg en jullie communicatie (juist over de relatie) gaat moeizaam. Ik denk dat als je na 10 jaar ! en een breuk (time-out blijkt nu) nogsteeds niet kunnen communiceren, ook weinig verandering in zal komen. Jullie haden de afgelopen jaren veel ruzie, sleur end. Denkt je, geloof je of hoop je dat het nu wel anders gaat lopen als het nu al, binnen 2 maanden niet goed loopt. Het zou eigenlijk juist goed moeten gaan. Meestal zien mensen, na een breuk hoeveel ze van die ander houden en gaan dit juist dan laten blijken?! Maar ja, mijn mening.
Wanneer je na zo'n breuk niet geleerd hebt hoe je je gevoelens kunt tonen is dat heel moeilijk om dat dan toch te laten zien, hoeveel je ook om elkaar geeft, hoe blij je ook bent dat je toch weer bij elkaar bent.
Sommige dingen moet je jezelf ook echt aanleren, soms met behulp van anderen (lees: therapie).
Ja, dat vind ik echt.
zondag 17 mei 2009 om 12:19
Herkenbaar. Zit in een vergelijkbare situatie, de relatie 'opnieuw' beginnen in feite/ een doorstart maken.
Ten eerste; aan hem trekken net zo lang tot hij zegt wat je wilt horen; direct mee ophouden!!! Hij is verantwoordelijk voor wat hij zegt, niet jij. Bovendien kan het dan gemakkelijk zijn dat hij dingen zegt (onbewust) om van je gezeur af te komen... Je kuny best een keer vragen van goh, wat vind je hier en hier van en hoe denk je daar en daar over. En dan mag je ook nog wel een keer aandringen en (vooral) aangeven waarom jij vindt dat het belangrijk is dat hij daar iets over zegt. Maar niet meer dan dat! Hij is oud en wijs genoeg om zelf te laten horen wat ie te zeggen heeft. Zo niet, dan moet HIJ dat leren, niet jij.
Er is een verschil in aangeven op welk onderwerp je iets wilt horen en inhoudelijk bijna 'voorkauwen' wat hij over dat onderwerp moet zeggen. Want dat is wat je doet! Ik kan je vertellen; dat werkt niet en is ongezond en je houdt het niet vol.
Communiceren in zo'n stadium is hartstikke moeilijk, juist omdat je niet in oude patronen wilt vervallen (nieuw vertrouwen zoeken). Wat moet je voor jezelf houden, wat moet je vooral bij hem laten, wat wil je wel degelijk bespreken.. Wat zie je als vanzelf sprekend, wat juist niet... Praten hierover is wel de voorwaarde om het te laten slagen. Je moet dus als het ware een soort van helicopterview aan kunnen nemen.. anders zou het in mijn beleving niet werken.
Enerzijds is het vergelijkbaar met een prille relatie, maar je hebt natuurlijk al wel ervaring, je kent elkaars 'gebruiksaanwijzing'. Terwijl je die eigenlijk aan de kant zou moeten zetten, juist omdat je opnieuw wilt beginnen.
Bij mij helpt het het meest om juist je angsten enz bespreekbaar te maken. Ben ook benieuwd naar verdere tips!
Ten eerste; aan hem trekken net zo lang tot hij zegt wat je wilt horen; direct mee ophouden!!! Hij is verantwoordelijk voor wat hij zegt, niet jij. Bovendien kan het dan gemakkelijk zijn dat hij dingen zegt (onbewust) om van je gezeur af te komen... Je kuny best een keer vragen van goh, wat vind je hier en hier van en hoe denk je daar en daar over. En dan mag je ook nog wel een keer aandringen en (vooral) aangeven waarom jij vindt dat het belangrijk is dat hij daar iets over zegt. Maar niet meer dan dat! Hij is oud en wijs genoeg om zelf te laten horen wat ie te zeggen heeft. Zo niet, dan moet HIJ dat leren, niet jij.
Er is een verschil in aangeven op welk onderwerp je iets wilt horen en inhoudelijk bijna 'voorkauwen' wat hij over dat onderwerp moet zeggen. Want dat is wat je doet! Ik kan je vertellen; dat werkt niet en is ongezond en je houdt het niet vol.
Communiceren in zo'n stadium is hartstikke moeilijk, juist omdat je niet in oude patronen wilt vervallen (nieuw vertrouwen zoeken). Wat moet je voor jezelf houden, wat moet je vooral bij hem laten, wat wil je wel degelijk bespreken.. Wat zie je als vanzelf sprekend, wat juist niet... Praten hierover is wel de voorwaarde om het te laten slagen. Je moet dus als het ware een soort van helicopterview aan kunnen nemen.. anders zou het in mijn beleving niet werken.
Enerzijds is het vergelijkbaar met een prille relatie, maar je hebt natuurlijk al wel ervaring, je kent elkaars 'gebruiksaanwijzing'. Terwijl je die eigenlijk aan de kant zou moeten zetten, juist omdat je opnieuw wilt beginnen.
Bij mij helpt het het meest om juist je angsten enz bespreekbaar te maken. Ben ook benieuwd naar verdere tips!
zondag 17 mei 2009 om 12:41
Nieuwsgierig meisje, je hebt inderdaad gelijk. Ik herken het precies wat je schrijft. Je wilt juist niet in oude patronen vallen. Ik moet wat relaxter worden en niet steeds van alles willen horen. Maar dat komt door het verminderde vertrouwen. Daardoor heb je juist meer behoefte aan bevestiging. Wat bedoel je precies met helikopterview?
Hoe lang zijn jullie weer bij elkaar?
Hoe lang zijn jullie weer bij elkaar?
zondag 17 mei 2009 om 12:45
Dus als jij zaagt , zeikt en zeurt dan wil hij wel bekennen dat hij " jáhaaaaaaaaaaa, tuurlijk ben ik gelukkig ...... " gelukkig is ?
Het is geen prater , dus hij zal het niet spontaan zeggen . Is dat héél erg ? Merk je niet aan hem , zonder dat hij dat zegt , dat hij blij is met je ?
Het is geen prater , dus hij zal het niet spontaan zeggen . Is dat héél erg ? Merk je niet aan hem , zonder dat hij dat zegt , dat hij blij is met je ?
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
zondag 17 mei 2009 om 12:52
BGB, hij zegt dan: als ik het niet leuk zou vinden met jou, zou ik niet weer met je afspreken. En als ik met hem afspreek is het ook superleuk, dus daaruit blijkt wel dat hij het ook heel leuk vindt.
Het komt ook door het verminderde vertrouwen en toen hij 1,5 jaar geleden wegging heb ik dat totaal niet zien aankomen. Maar hij vindt dat vreemd en vindt dat hij veel signalen heeft gegeven. Dus op een of andere manier interpreteer ik zijn uitspraken anders en zie ik dingen anders dan hem.
Dus ik moet nu leren dat hij dingen anders zegt dan ik. En daarom probeer ik nu beter te luisteren naar wat hij evt zou bedoelen, dus beter te communiceren. Maar dat heeft waarschijnlijk tijd nodig.
Het komt ook door het verminderde vertrouwen en toen hij 1,5 jaar geleden wegging heb ik dat totaal niet zien aankomen. Maar hij vindt dat vreemd en vindt dat hij veel signalen heeft gegeven. Dus op een of andere manier interpreteer ik zijn uitspraken anders en zie ik dingen anders dan hem.
Dus ik moet nu leren dat hij dingen anders zegt dan ik. En daarom probeer ik nu beter te luisteren naar wat hij evt zou bedoelen, dus beter te communiceren. Maar dat heeft waarschijnlijk tijd nodig.
zondag 17 mei 2009 om 12:55
quote:sophie74 schreef op 17 mei 2009 @ 12:41:
Wat bedoel je precies met helikopterview?
Helicopterview is dat je van een afstandje probeert te kijken naar je eigen functioneren, naar je eigen reacties en je patronen hierin. Een soort zelfreflectie, maar dan zo objectief mogelijk. Alleen wat ik voorheen altijd deed was dat ik hierbij ook invulde hoe reacties bij hem tot stand waren gekomen... Omdat ik ook in de veronderstelling was dat hij dat zelf niet kon benoemen. (over vertrouwen gesproken). Hij kan prima zelf bereneren waarom hij wel of niet iets gezegd heeft.
Maar goed, mijn fouten hierin terzijde, al heeft het wel deels met jouw vraag te maken.
Als jij hem uitlegt waarom je het belangrijk vind dat hij ergens iets over zegt, begrijpt hij dat dan ook? En doet ie het dan de volgende keer anders? (hoeft niet direct al zoals je het graag zou willen, patronen verander je niet zomaar.. als er maar IETS van verandering zichtbaar is).
Jouw waarheid/beleving en jouw tempo in denken hoeven niet de zijne te zijn.
Wat bedoel je precies met helikopterview?
Helicopterview is dat je van een afstandje probeert te kijken naar je eigen functioneren, naar je eigen reacties en je patronen hierin. Een soort zelfreflectie, maar dan zo objectief mogelijk. Alleen wat ik voorheen altijd deed was dat ik hierbij ook invulde hoe reacties bij hem tot stand waren gekomen... Omdat ik ook in de veronderstelling was dat hij dat zelf niet kon benoemen. (over vertrouwen gesproken). Hij kan prima zelf bereneren waarom hij wel of niet iets gezegd heeft.
Maar goed, mijn fouten hierin terzijde, al heeft het wel deels met jouw vraag te maken.
Als jij hem uitlegt waarom je het belangrijk vind dat hij ergens iets over zegt, begrijpt hij dat dan ook? En doet ie het dan de volgende keer anders? (hoeft niet direct al zoals je het graag zou willen, patronen verander je niet zomaar.. als er maar IETS van verandering zichtbaar is).
Jouw waarheid/beleving en jouw tempo in denken hoeven niet de zijne te zijn.
zondag 17 mei 2009 om 12:57
quote:sophie74 schreef op 17 mei 2009 @ 12:52:
Dus ik moet nu leren dat hij dingen anders zegt dan ik. En daarom probeer ik nu beter te luisteren naar wat hij evt zou bedoelen, dus beter te communiceren. Maar dat heeft waarschijnlijk tijd nodig.Je kunt je hierin wel een beetje proberen te verplaatsen, maar HIJ zegt wat hij zegt, en als dat bij jou niet duidelijk is moet je ernaar vragen, niet naar gissen!!! Hij moet nadenken over wat hij wel en niet zegt, net zoals jij dat ook moet over jezelf. Niet over de ander!
Dus ik moet nu leren dat hij dingen anders zegt dan ik. En daarom probeer ik nu beter te luisteren naar wat hij evt zou bedoelen, dus beter te communiceren. Maar dat heeft waarschijnlijk tijd nodig.Je kunt je hierin wel een beetje proberen te verplaatsen, maar HIJ zegt wat hij zegt, en als dat bij jou niet duidelijk is moet je ernaar vragen, niet naar gissen!!! Hij moet nadenken over wat hij wel en niet zegt, net zoals jij dat ook moet over jezelf. Niet over de ander!
zondag 17 mei 2009 om 13:06
Ja precies, Marianne! Dat heb ik nu ook ontdekt. Gisteren toegepast en het was heel verhelderend en best ook grappig. Dat is echt een goeie tip.
Nieuwsgierig meisje, dat is ook het probleem, ik ga dan gissen naar wat het evt zou bedoelen. Maar nu heb ik gisteren dus een keer het samenvatten toegepast en dat werkt heel goed bij belangrijke gesprekken.
Nieuwsgierig meisje, dat is ook het probleem, ik ga dan gissen naar wat het evt zou bedoelen. Maar nu heb ik gisteren dus een keer het samenvatten toegepast en dat werkt heel goed bij belangrijke gesprekken.

zondag 17 mei 2009 om 13:11
quote:Miss thang schreef op 17 mei 2009 @ 13:04:
Ben ik heel naief als ik zeg dat hij gewoon op een mannenmanier communiceert, en als hij dat al tien jaar doet, hij dat niet zomaar zal/kan veranderen?Ja dat besef ik ook heel goed en dat is ook helemaal waar. En ik ben iemand die op een hele vrouwenmanier communiceert. En dat valt me nu heel erg op. Maar hoe leer je goed te communiceren met een man over emotionele zaken? Ben iemand die heel goed met mannen kan opschieten, maar dan gewoon leuk/gezelllig/lachen/biertjes drinken, maar ik communiceer op een vrouwenmanier tav relatie/emotionele zaken.
Ben ik heel naief als ik zeg dat hij gewoon op een mannenmanier communiceert, en als hij dat al tien jaar doet, hij dat niet zomaar zal/kan veranderen?Ja dat besef ik ook heel goed en dat is ook helemaal waar. En ik ben iemand die op een hele vrouwenmanier communiceert. En dat valt me nu heel erg op. Maar hoe leer je goed te communiceren met een man over emotionele zaken? Ben iemand die heel goed met mannen kan opschieten, maar dan gewoon leuk/gezelllig/lachen/biertjes drinken, maar ik communiceer op een vrouwenmanier tav relatie/emotionele zaken.
zondag 17 mei 2009 om 13:16
Kjong, ben jij al es voorgedragen als Nobelprijswinnaar? Het zou hoog tijd zijn! Werkelijk briljant. ;-p
TO: Als ik je verhaal lees, ben ik best sceptisch. Vooral over zijn houding naar jou toe. Als jij relatietherapie voorstelt om jullie relatie een betere toekomst te geven, en hij lacht daarom. Sja.... Dat vind ik niet echt getuigen van dat hij jou en jullie relatie erg serieus neemt.
Sterkte ermee!
TO: Als ik je verhaal lees, ben ik best sceptisch. Vooral over zijn houding naar jou toe. Als jij relatietherapie voorstelt om jullie relatie een betere toekomst te geven, en hij lacht daarom. Sja.... Dat vind ik niet echt getuigen van dat hij jou en jullie relatie erg serieus neemt.
Sterkte ermee!
zondag 17 mei 2009 om 13:26
Communiceren over je gevoel/emoties kan je hoewel het wat minder snel gaat net als fietsen gewoon leren, maar klaarblijkelijk heeft jouw vriend daar nog steeds geen zin in en/of ziet ie er niet het nut van in. En dat is zijn goed recht, hij is immers een volwassen man en pleegt door niet met jou open te communiceren geen misdrijf ofzo. Hij voldoet daarmee alleen niet aan jouw wens hoe jij het communiceren liever in een relatie ziet en dus is aan jou nu de keuze of je met zo iemand door wilt-kan gaan, zonder dat je erover aan zijn hoofd blijft ´zeuren´, want zoals je hebt gemerkt werkt dat toch niet, sterker, het zal alleen maar averechts werken.
Het zou voor mij in ieder geval een hele duidelijke reden zijn om een relatie met zo iemand te verbreken, want naast dat ik het simpelweg saai vind om samen te leven met iemand die emotioneel verbaal zo gesloten is, is mijn ervaring dat ik het vooral in de lastige situaties (bv. overlijden, ziekte, conflicten) heel vervelend vind als daar niet ´gewoon´ open over gesproken kan worden.
Verder zullen er ongetwijfeld verschillen zijn tussen hoe mannen en vrouwen communiceren, maar in feite is dat voor jouw situatie niet zo interessant, feit is dat jouw vriend niet communiceert op een manier die jij graag zou willen, feit is dat er mannen bestaan die wel jouw open manier van communiceren hebben.
De ene manier is niet per se slechter of beter dan de ander, maar alleen ánders, vraag is dus of je met die andere manier kan-wil leven.
Ook krijg ik net als iemand anders al schreef, de indruk dat jij hier vooral mee bezig bent, wat logisch is, want het is jouw wens.
Maar uit welke ácties van je vriend zou je op kunnen maken dat hij (leren) open communiceren óók of net zo belangrijk vind (leest ie er net als jij boeken over, heeft ie het er met jou of anderen over etc.)
Het zou voor mij in ieder geval een hele duidelijke reden zijn om een relatie met zo iemand te verbreken, want naast dat ik het simpelweg saai vind om samen te leven met iemand die emotioneel verbaal zo gesloten is, is mijn ervaring dat ik het vooral in de lastige situaties (bv. overlijden, ziekte, conflicten) heel vervelend vind als daar niet ´gewoon´ open over gesproken kan worden.
Verder zullen er ongetwijfeld verschillen zijn tussen hoe mannen en vrouwen communiceren, maar in feite is dat voor jouw situatie niet zo interessant, feit is dat jouw vriend niet communiceert op een manier die jij graag zou willen, feit is dat er mannen bestaan die wel jouw open manier van communiceren hebben.
De ene manier is niet per se slechter of beter dan de ander, maar alleen ánders, vraag is dus of je met die andere manier kan-wil leven.
Ook krijg ik net als iemand anders al schreef, de indruk dat jij hier vooral mee bezig bent, wat logisch is, want het is jouw wens.
Maar uit welke ácties van je vriend zou je op kunnen maken dat hij (leren) open communiceren óók of net zo belangrijk vind (leest ie er net als jij boeken over, heeft ie het er met jou of anderen over etc.)

zondag 17 mei 2009 om 13:28
Lul niet Nijn.
Het ozo hippe woord communiceren is veel te ingewikkeld voor de meeste mensen.
Gewoon uit je interne woordenboek skippen, en terug naar de basis:
Praten en luisteren,
Of beter: Luisteren en praten.
Er wordt veel te veel afgecommuniceerd, waardoor in de communicatie teveel ruis is, en er geen doorgang vind voor de boodschap.
Dus ophouden met 'communiceren'.
Geen interne communicatie meer aangaan (jeweetwel, dat gesprek wat je met jezelf in je hoofd hebt, vol interpretaties van wat hij nou eigenlijk wel niet bedoeld en of je dat dan wel niet moet doen op die en die manier blabla).
Geen lichaamstaal interpreteren, tenzij je het benoemd, met een vraag.
Gewoon, luisteren en praten.
Een gesprek hebben als een pingpongbal.
Over en weer, ieder een beurt.
Het ozo hippe woord communiceren is veel te ingewikkeld voor de meeste mensen.
Gewoon uit je interne woordenboek skippen, en terug naar de basis:
Praten en luisteren,
Of beter: Luisteren en praten.
Er wordt veel te veel afgecommuniceerd, waardoor in de communicatie teveel ruis is, en er geen doorgang vind voor de boodschap.
Dus ophouden met 'communiceren'.
Geen interne communicatie meer aangaan (jeweetwel, dat gesprek wat je met jezelf in je hoofd hebt, vol interpretaties van wat hij nou eigenlijk wel niet bedoeld en of je dat dan wel niet moet doen op die en die manier blabla).
Geen lichaamstaal interpreteren, tenzij je het benoemd, met een vraag.
Gewoon, luisteren en praten.
Een gesprek hebben als een pingpongbal.
Over en weer, ieder een beurt.