Relaties
alle pijlers
Man gaat over mijn grens
zondag 2 mei 2021 om 14:54
Beste vivavrouwen,
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
donderdag 20 mei 2021 om 16:01
Ben ik met je eens. Maar TO wil volgende week met haar psych bespreken hoe ze dit het beste kan brengen/formuleren, dus die kan dat morgen nog niet zeggen op die manier. Dan maar een smoesje gebruiken om uit een vervelende situatie te komen.Tutjebelletje schreef: ↑20-05-2021 15:58Weet je... spreek het maar gewoon uit dan. Duidelijker kun je het niet maken.
"Ik ga weg want ik ben bang van je"
Moet het toch wel een heel ongevoelige hufter zijn wil het dan nog niet binnen komen.
donderdag 20 mei 2021 om 16:04
Zandblauwtjes schreef: ↑19-05-2021 20:39Zojuist een zeer vervelend gesprek met mijn man. Hij gaf aan vrijdag na het werk weer een biertje te gaan drinken met dezelfde vriend als de vorige keer, als dat mij niet slecht uit zou komen. Ik heb toen gezegd dat ik het voorlopig geen fijn idee vind dat hij alcohol drinkt. Hij vond dat overdreven en uiteindelijk werd hij een beetje boos en emotioneel en zei hij dat ik hem een slecht gevoel geef over zichzelf.
Aan de ene kant voel ik me nu schuldig en vraag ik me af of ik het allemaal te groot maak en verkeerd zie en of ik het me wel goed herinner. Aan de andere kant voel ik me nu ook heel gespannen en onbestemd en vraag ik me af of ik de man met wie ik nu zo'n prachtig onschuldig kindje op de wereld heb gezet misschien wel verkeerd heb ingeschat. Dat is een heel erg nare gedachte.
Deze zag ik al aan komen. Of eigenlijk was het mijn graadmeter of het hier gaat om een ok persoon die een hele domme fout gemaakt heeft, of iemand die vindt, deepdown, dat hij gewoon bepaalde rechten heeft die hij zich mag toe eigenen ongeacht wat de ander er van vindt.
Het lijkt erg veel op het laatste.
JIJ heeft HEM een slecht gevoel over zichzelf. Dat had hij dan kennelijk nog niet. En eigenlijk is het gewoon allemaal jouw schuld, had je maar weer eerder sex moeten geven.
Lieve TO. Ik vind het echt verschrikkelijk voor je, en confronterend, maar deze man denkt eerst en vooral aan zichzelf. Doe jij dat dan alsjeblieft nu ook. Durf je grens te geven.
Als je het niet durft te zeggen kun je ook gaan logeren met je kindje. Maar hij moet weten dat jij niet meer te maken wilt hebben met hem als hij drinkt.
Eigenlijk van de zotte natuurlijk, dat jij weg zou gaan. Maar als dat het enige haalbare is voor nu, dan is het ook een oplossing. Je kunt hem ook buitensluiten. Want je weet al dat hij je grenzen niet respecteert als hij heeft gedronken, ik zou niet gaan wachten tot hij dit weer bewijst als hij aangeschoten of dronken thuis komt.
Sterkte!!!
donderdag 20 mei 2021 om 16:45
Zojuist de laatste bladzijdes nagelezen en ik schrik ervan.
Zelfs al gaat hij morgen niet, alleen al dat hij het overweegt, is een klap in je gezicht. En dan ook nog mokken dat jij niet lief voor hem bent als je hem vertelt dat je niet wil dat hij drinkt?! Je man heeft òf een enorme plaat voor zijn kop òf hij heeft maling aan hoe jij je voelt.
Ik vind het mooi om te lezen dat je de deur op de knip wil doen als hij morgen daadwerkelijk gaat drinken. Lijkt me een duidelijke actie en zo bescherm je jezelf. Maar is het dan niet eigenlijk al te laat? Wil je echt wachten met het maken van een punt tot hij 's avonds laat aangeschoten of dronken jullie huis binnen probeert te komen?
Ik zou echt nog eens alles op alles zetten om te voorkomen dat hij gaat. Wees boos. Wees duidelijk. Gooi eruit waarom je weer naar je psycholoog gaat.
En ja, hopelijk voelt hij zich dan slecht over zichzelf.
Zelfs al gaat hij morgen niet, alleen al dat hij het overweegt, is een klap in je gezicht. En dan ook nog mokken dat jij niet lief voor hem bent als je hem vertelt dat je niet wil dat hij drinkt?! Je man heeft òf een enorme plaat voor zijn kop òf hij heeft maling aan hoe jij je voelt.
Ik vind het mooi om te lezen dat je de deur op de knip wil doen als hij morgen daadwerkelijk gaat drinken. Lijkt me een duidelijke actie en zo bescherm je jezelf. Maar is het dan niet eigenlijk al te laat? Wil je echt wachten met het maken van een punt tot hij 's avonds laat aangeschoten of dronken jullie huis binnen probeert te komen?
Ik zou echt nog eens alles op alles zetten om te voorkomen dat hij gaat. Wees boos. Wees duidelijk. Gooi eruit waarom je weer naar je psycholoog gaat.
En ja, hopelijk voelt hij zich dan slecht over zichzelf.
donderdag 20 mei 2021 om 17:46
Dit lijkt me een goede.madamzonderm schreef: ↑20-05-2021 17:32Weet niet of het wenselijk is maar zou je een vertrouwd iemand, een broer, zus, vriendin of zo, kunnen vragen om bij je te logeren vrijdag?
Wat er in het hoofd vd man van TO omgaat weten we niet. Het kan zijn dat het hem niet interesseert of dat hij niet snapt hoe erg het is, het kan ook zijn dat hij zich zo verrot schaamt dat hij doet alsof het nooit is gebeurd en er absoluut niet mee geconfronteerd wil worden. Het gaat er nu om wat To voelt en wat ze nodig heeft, niet wat man nu denkt, aangezien ze er (nog) niet over in gesprek zijn.
Ik snap dat velen hier zeggen dat TO boos moet worden, dat TO man duidelijk moet maken wat het met haar doet etc, maar geef haar alsjeblieft de tijd en ruimte om zelf de beslissing te nemen over hoe ze zich voelt en hoe ze wil handelen. Ze houdt haar grenzen aan, heeft met zichzelf afgesproken dit bij de psycholoog aan te kaarten en bedenkt plannen hoe ze zich veilig kan voelen tot die tijd.
donderdag 20 mei 2021 om 17:51
TO, ben je bekend met de term 'gaslighting'?
In the vernacular, the phrase “to gaslight” refers to the act of undermining another person’s reality by denying facts, the environment around them, or their feelings. Targets of gaslighting are manipulated into turning against their cognition, their emotions, and who they fundamentally are as people.
Jouw man heeft je verkracht en hij doet net alsof het niet is gebeurd. Zo erg zelfs dat jij aan jezelf gaat twijfelen. Voor je eigen gezondheid en dat van je kind zou ik me maar heel snel over deze narcistische eigenschap gaan inlezen.
In the vernacular, the phrase “to gaslight” refers to the act of undermining another person’s reality by denying facts, the environment around them, or their feelings. Targets of gaslighting are manipulated into turning against their cognition, their emotions, and who they fundamentally are as people.
Jouw man heeft je verkracht en hij doet net alsof het niet is gebeurd. Zo erg zelfs dat jij aan jezelf gaat twijfelen. Voor je eigen gezondheid en dat van je kind zou ik me maar heel snel over deze narcistische eigenschap gaan inlezen.
donderdag 20 mei 2021 om 18:05
Waarschijnlijk denkt hij dat het wel meevalt. Hij ziet zichzelf niet als verkrachter. In zijn ogen zijn verkrachters andere mannen, slechte mannen, maar hij niet. Ik denk dat hij een "in orde reputatie" heeft in de rest van de maatschappij en zonder strafblad is.GreenLadyFern schreef: ↑20-05-2021 17:46Dit lijkt me een goede.
Wat er in het hoofd vd man van TO omgaat weten we niet. Het kan zijn dat het hem niet interesseert of dat hij niet snapt hoe erg het is, het kan
TO heeft toch ook moeite om de term verkrachting te gebruiken.
Verkrachting is een term met een zware lading. Hij wil de waarheid niet onder ogen zien.
donderdag 20 mei 2021 om 18:11
Daar is die niet alleen in, to wil ook al bladzijden lang het woord niet in de mond nemen en eigenlijk ook niet lezen. Zijn leven gaat gewoon door met alcohol en al plus het idee dat to een beetje zeurt.
Wanneer je jezelf niet serieus neemt, dan doet een ander het ook niet.
Wanneer je jezelf niet serieus neemt, dan doet een ander het ook niet.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 20 mei 2021 om 18:16
Dat is het inderdaad:viva-amber schreef: ↑20-05-2021 18:11
Wanneer je jezelf niet serieus neemt, dan doet een ander het ook niet.
"Wanneer je jezelf niet serieus neemt, dan doet een ander het ook niet."
donderdag 20 mei 2021 om 18:20
MevrouwJack schreef: ↑19-05-2021 21:46
maar gewoon je eigen zin doen en dan ook nog jouw de schuld geven is wel idioot koud. Het interesseert hem geen fuck, da's duidelijk.
Eens. Om iemand te kunnen verkrachten moet je wel koud zijn. De reactie daarna verbaast me niet.
Bij herhaaldelijk posten in het ban topic zal een ban volgen.
donderdag 20 mei 2021 om 18:21
Ik gebruik ook de term opdringen voor wat mij toen is overkomen/aangedaan. Ik snap dat wel.
Wat ik moeilijker vind om te begrijpen is dat zowel TO als haar man dit zo door laten sudderen. Volgens mij maakt dat nog meer kapot dan een moeilijk gesprek. Of moeilijke gesprekken.
Het vermijden is ook je relatie kapotmaken, maar dan in vertraging.
En het is fucking oneerlijk dat partner hierin dan weer niet stoer genoeg is om door te pakken.
Sterkte TO. Ik hoop dat je ergens de kracht vindt om door te dringen tot je partner. Want dit lijkt me niet vol te houden.
Wat ik moeilijker vind om te begrijpen is dat zowel TO als haar man dit zo door laten sudderen. Volgens mij maakt dat nog meer kapot dan een moeilijk gesprek. Of moeilijke gesprekken.
Het vermijden is ook je relatie kapotmaken, maar dan in vertraging.
En het is fucking oneerlijk dat partner hierin dan weer niet stoer genoeg is om door te pakken.
Sterkte TO. Ik hoop dat je ergens de kracht vindt om door te dringen tot je partner. Want dit lijkt me niet vol te houden.
donderdag 20 mei 2021 om 18:24
Lijkt me inderdaad beter dan het risico lopen op een scène als hij dronken voor een gesloten deur staat - want daar ga je je mogelijk ook niet veiliger door voelen.madamzonderm schreef: ↑20-05-2021 17:32Weet niet of het wenselijk is maar zou je een vertrouwd iemand, een broer, zus, vriendin of zo, kunnen vragen om bij je te logeren vrijdag?
Maar als je de achterliggende reden niet wil vertellen, is dat misschien lastig? Ken je iemand die zou komen logeren om 'gezellig met z'n tweeën bij te praten'?
donderdag 20 mei 2021 om 18:25
Zij heeft die relatie niet kaopt gemaakt, dat heeft hij gedaan. Zij zit alleen met de mindfuck dat het niet meer uitmaakt hoe zij reageert, de relatie is toch niet meer te redden op dit moment. Zij kan alleen nog zichzelf redden.
Zij wil dit niet, wanneer je huis in brand staat roep je ook niet: bel maar geen brandweer, want ik wil geen brand. Ik blijf doen alsof ik er nog woon en wanneer slachtoffer hulp over 3 maanden tijd heeft dan bel ik misschien de brandweer.
Zij wil dit niet, wanneer je huis in brand staat roep je ook niet: bel maar geen brandweer, want ik wil geen brand. Ik blijf doen alsof ik er nog woon en wanneer slachtoffer hulp over 3 maanden tijd heeft dan bel ik misschien de brandweer.
viva-amber wijzigde dit bericht op 20-05-2021 18:27
34.48% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 20 mei 2021 om 18:27
Deze man heeft iets uiterst drastisch gedaan. In plaats van heel erg te schrikken en naar manieren te zoeken om TO's vertrouwen terug te winnen, gaat hij zich moedwillig weer in dezelfde risicovolle situatie plaatsen.
Daarbovenop legt hij ook nog de schuld bij TO. Dat heeft het 'praten' en min of meer doorgaan met eerdere leven dus opgeleverd.
Dezelfde risicovolle situatie gaat dus weer plaatsvinden. Zorg er dus alsjeblieft voor dat hij niet weer hetzelfde kan doen: ga met baby naar ouders/vriendin of iemand anders die je vertrouwt. Ik denk dat deur op het slot niet gaat helpen en de kans te groot is dat TO toch opendoet als hij smeekt/schreeuwt.
Daarna met psycholoog spreken.
Priorititeit lijkt mij hier niet langer het huwelijk met deze onbetrouwbare man, maar eigen veiligheid en veiligheid kind. Vooral omdat dit niet zijn prioriteit blijkt te zijn.
Daarbovenop legt hij ook nog de schuld bij TO. Dat heeft het 'praten' en min of meer doorgaan met eerdere leven dus opgeleverd.
Dezelfde risicovolle situatie gaat dus weer plaatsvinden. Zorg er dus alsjeblieft voor dat hij niet weer hetzelfde kan doen: ga met baby naar ouders/vriendin of iemand anders die je vertrouwt. Ik denk dat deur op het slot niet gaat helpen en de kans te groot is dat TO toch opendoet als hij smeekt/schreeuwt.
Daarna met psycholoog spreken.
Priorititeit lijkt mij hier niet langer het huwelijk met deze onbetrouwbare man, maar eigen veiligheid en veiligheid kind. Vooral omdat dit niet zijn prioriteit blijkt te zijn.
donderdag 20 mei 2021 om 18:29
Dan belt zij de politie en vertelt zij het hele verhaal doet zij melding, dan is het meteen bekend dat er echt iets aan de hand is. En wanneer hij stampij maakt aan de deur dan gaan zij echt wel met hem praten.
Het uit angst jezelf blijven verstoppen leidt tot niets.
Het uit angst jezelf blijven verstoppen leidt tot niets.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 20 mei 2021 om 18:35
Ik vind het heel verdrietig, vooral omdat ik to wel kan volgen in hoe ze het beschrijft. Het is een heel lelijke waarheid waar je ineens mee moet leven.Boekenzijndebom schreef: ↑20-05-2021 18:31Verdrietig om te lezen dit.
Als je je afvraagt of je de deur op de knip moet doen om je eigen man eventueel buiten te houden, ik kan me niet voorstellen hoe onveilig dat moet voelen.
Verschil: to heeft er niet om gevraagd, man heeft het veroorzaakt en heeft niet het idee dat hij ook de sleutel is tot verandering.
In sommige situaties is er duidelijk een dader en dat is hier, en hij wil zichzelf niet zo zien.
donderdag 20 mei 2021 om 18:51
TO gaat met haar psycholoog de boel op een rijtje zetten en een gesprek met haar man voorbereiden.viva-amber schreef: ↑20-05-2021 18:29Dan belt zij de politie en vertelt zij het hele verhaal doet zij melding, dan is het meteen bekend dat er echt iets aan de hand is. En wanneer hij stampij maakt aan de deur dan gaan zij echt wel met hem praten.
Het uit angst jezelf blijven verstoppen leidt tot niets.
Ze verstopt zich niet, ze heeft tijd nodig. En dat is heel begrijpelijk.
donderdag 20 mei 2021 om 18:53
Het leven van haar man gaat door, zijn gedrag en drankgebruik ook. Hij neemt geen tijd. Ik snap het ook; het begrip in haar relatie ontbreekt.
Het gaat niet zoals TO wil, haar man past zich niet aan aan haar.
Het gaat niet zoals TO wil, haar man past zich niet aan aan haar.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
donderdag 20 mei 2021 om 18:58
Daar heb je gelijk in hoor. Het verschil is dat die brand heel tastbaar is. Iedereen ziet en voelt hem. Als je zelf niet belt dan belt de buurman. Mijn 'brand' zie ik alleen (en jullie dan) en dat maakt het wel ingewikkeld. Het voelt echt vaak alsof ik die brand zelf verzin. Dat klinkt natuurlijk hardstikke raar maar toch is het zo.viva-amber schreef: ↑20-05-2021 18:25Zij wil dit niet, wanneer je huis in brand staat roep je ook niet: bel maar geen brandweer, want ik wil geen brand. Ik blijf doen alsof ik er nog woon en wanneer slachtoffer hulp over 3 maanden tijd heeft dan bel ik misschien de brandweer.
Eerder werd het topic over mijn zus al door een paar mensen aangehaald. Het is mij wel duidelijk aan het worden dat ik zeker bepaalde dingen van thuis heb meegekregen die mij nu ook niet helpen. Niet communiceren. Niet aanstellen. Doen alsof dingen er niet zijn. Dingen op hun beloop laten. Ik dacht dat ik daar stappen in aan het zetten was, maar merk nu dat het erg diep zit.
Ik ben heel blij dat ik dit topic heb geopend en dat er nog altijd mensen zijn die reageren. Wie weet wat ik anders had gedaan. Wel is het ook heel confronterend. Ik kan het niet altijd bijbenen. (Jouw posts oa helpen mij dan GreenLadyFern, dank daarvoor.) Wat ook pijn doet en veel schaamte oproept is dat ik mij door jullie adviezen besef dat ik niemand uit mijn omgeving vertrouw met deze informatie. Nu ik er over nadenk is mijn omgeving behoorlijk op zichzelf gericht. Ik weet niet of er wel iemand zou komen als ik nu iemand te logeren zou vragen.
Ja, ik schaam mij echt. Dat het zo ver is gekomen
donderdag 20 mei 2021 om 18:59
donderdag 20 mei 2021 om 19:05
Dit is ook een soort overlevingsmechanisme wat je jezelf (door omstandigheden) aangeleerd hebt. Dat heeft je in sommige gevallen op de korte termijn waarschijnlijk ook geholpen. Het is heel moeilijk om dat te veranderen, maar dat kan wel.Zandblauwtjes schreef: ↑20-05-2021 18:58
Eerder werd het topic over mijn zus al door een paar mensen aangehaald. Het is mij wel duidelijk aan het worden dat ik zeker bepaalde dingen van thuis heb meegekregen die mij nu ook niet helpen. Niet communiceren. Niet aanstellen. Doen alsof dingen er niet zijn. Dingen op hun beloop laten. Ik dacht dat ik daar stappen in aan het zetten was, maar merk nu dat het erg diep zit.
.. Ik weet niet of er wel iemand zou komen als ik nu iemand te logeren zou vragen. ...
Ja, ik schaam mij echt. Dat het zo ver is gekomen
Jij hoeft je helemaal nergens voor te schamen, je hebt het namelijk niet zelf aangericht. Maar je probeert het wel zelf op te lossen.
boekenzijndebom wijzigde dit bericht op 21-05-2021 07:16
20.05% gewijzigd
donderdag 20 mei 2021 om 19:10
Jemig, kunnen jullie ophouden TO te dwingen het een verkrachting te noemen? Dat is aan haar, en door het zo op te dringen ben je echt niet behulpzaam bezig. Wat een gepush....
Laat TO zelf uitvinden wat dit voor haar betekent, evt samen met haar psycholoog. Jullie hoeven niet zo te drammen dat ze het moet zien als jullie het zien of dat ze moet doen zoals jullie het zouden doen.
Als zij het een verkrachting vindt, is het zo. Als zij het niet zo voelt, is dat ook haar goed recht.
Laat TO zelf uitvinden wat dit voor haar betekent, evt samen met haar psycholoog. Jullie hoeven niet zo te drammen dat ze het moet zien als jullie het zien of dat ze moet doen zoals jullie het zouden doen.
Als zij het een verkrachting vindt, is het zo. Als zij het niet zo voelt, is dat ook haar goed recht.
donderdag 20 mei 2021 om 19:11
Het is heel normaal dat je op een schokkende gebeurtenis reageert zoals je altijd hebt gedaan in het verleden. Je reageert zonder na te denken (die 'freeze' reactie, omdat je dierlijke brein inschat dat dat je beste overlevingskans is).
Maar ook daarna, als de ervaring nog doordreunt in je lijf, en je hoofd nog niet snapt wat er nou precies gebeurd is, reageer je door te doen wat je altijd hebt gedaan in lastige situaties. Al die boodschappen uit je jeugd prenten toch in wat je zou moeten doen, en als een ervaring zo heftig en onverwacht komt, ga je daarmee om hoe je altijd met dingen omgaat. Ook al voelt alles een beetje onwerkelijk, of misschien júist daarom.
Daar zit geen schaamte in, echt niet. Het is een normale reactie op een abnormale situatie.
In dit soort situaties kan ik me goed voorstellen dat het moeilijk is iemand anders in te lichten, als je zelf nog niet weet hoe je je voelt is het nogal wat om het te delen met je omgeving aangezien het je partner is.
Neem echt de tijd TO, ga niet meer over je grenzen heen, bewaak ze, maar laat je door niemand aanpraten hoe je je moet voelen. Niet door je man, maar ook niet door sommige posters hier (die het vast goed bedoelen hoor). Je verdient het om zelf de controle te hebben of terug te vinden, op je eigen tempo, op een manier die veilig voelt.
Fijn dat mijn reacties je helpen
Maar ook daarna, als de ervaring nog doordreunt in je lijf, en je hoofd nog niet snapt wat er nou precies gebeurd is, reageer je door te doen wat je altijd hebt gedaan in lastige situaties. Al die boodschappen uit je jeugd prenten toch in wat je zou moeten doen, en als een ervaring zo heftig en onverwacht komt, ga je daarmee om hoe je altijd met dingen omgaat. Ook al voelt alles een beetje onwerkelijk, of misschien júist daarom.
Daar zit geen schaamte in, echt niet. Het is een normale reactie op een abnormale situatie.
In dit soort situaties kan ik me goed voorstellen dat het moeilijk is iemand anders in te lichten, als je zelf nog niet weet hoe je je voelt is het nogal wat om het te delen met je omgeving aangezien het je partner is.
Neem echt de tijd TO, ga niet meer over je grenzen heen, bewaak ze, maar laat je door niemand aanpraten hoe je je moet voelen. Niet door je man, maar ook niet door sommige posters hier (die het vast goed bedoelen hoor). Je verdient het om zelf de controle te hebben of terug te vinden, op je eigen tempo, op een manier die veilig voelt.
Fijn dat mijn reacties je helpen
donderdag 20 mei 2021 om 19:12
To, je hoeft je echt niet te schamen. Je bent een vrouw met een baby. Je zit in een kwetsbare situatie en je man maakt daar misbruik van. Je omgeving weet niet waar je mee zit.
Maak morgenochten een afspraak met je huisarts. Stel iemand op de hoogte, vraag advies. Stop om het allemaal te verstoppen.
Je man stopt ook niet. Je kan het je niet meer permiteren om niets te doen.
Maak morgenochten een afspraak met je huisarts. Stel iemand op de hoogte, vraag advies. Stop om het allemaal te verstoppen.
Je man stopt ook niet. Je kan het je niet meer permiteren om niets te doen.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
