Zwanger
alle pijlers
Zoveelste miskraam :-(
zaterdag 22 mei 2021 om 08:42
Even van me af schrijven en op zoek naar hoopvolle verhalen. Ik ben inmiddels 39, rook niet, drink niet, gezond bmi en ben al 4 jaar (met pauzes) aan het proberen zwanger te worden. 7 keer had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen en 7 keer nog voor de 6 weken gaat het mis. Vandaag werd ik wakker en wist ik dat ook nummer 7 gestrand was, nu is het alleen nog wachten op de ongesteldheid.
We zijn al bij 2 ziekenhuizen in Nederland geweest en hebben bijna alle testen gehad die ze hier aanbieden. Eindconclusie is altijd: we kunnen niks vinden, het is waarschijnlijk gewoon pech, vooral door proberen.
Na nummer 6 hebben we een jaar lang gestopt met proberen en 'geaccepteerd' dat we kinderloos zouden blijven. Maar ik kon daar toch niet mee leven en dus hebben we een maand geleden het weer opgestart. Met nieuwe frisse moed en goede moed en het was gelijk raak. Maar nu dus weer voorbij.
Ik ben zo zo zo verdrietig, ik weet gewoon even niet waar ik het zoeken moet. Hebben jullie hoopvolle verhalen van jezelf, je vrienden, kennissen, de vrouw die de hond van de buurman uitlaat? En dan niet van die 'toen ze het loslieten gebeurde het', want ik geloof niet dat dat het probleem is. Dat hebben we een jaar gedaan en dat leverde niet magischerwijs een baby op. Maar iets waar ik me aan vast kan houden.
Of tips. Alle tips zijn welkom. Wilde ik vroeger alleen maar onomstotelijk en wetenschappelijk bewezen, sta ik nu ook open voor alle kruidenvrouwtjes, spirigoeroes en andere baat-het-niet-dan-schaadt-het-niet-tips.
Iets om me een beetje op de been te houden, want ik weet niet meer.......
We zijn al bij 2 ziekenhuizen in Nederland geweest en hebben bijna alle testen gehad die ze hier aanbieden. Eindconclusie is altijd: we kunnen niks vinden, het is waarschijnlijk gewoon pech, vooral door proberen.
Na nummer 6 hebben we een jaar lang gestopt met proberen en 'geaccepteerd' dat we kinderloos zouden blijven. Maar ik kon daar toch niet mee leven en dus hebben we een maand geleden het weer opgestart. Met nieuwe frisse moed en goede moed en het was gelijk raak. Maar nu dus weer voorbij.
Ik ben zo zo zo verdrietig, ik weet gewoon even niet waar ik het zoeken moet. Hebben jullie hoopvolle verhalen van jezelf, je vrienden, kennissen, de vrouw die de hond van de buurman uitlaat? En dan niet van die 'toen ze het loslieten gebeurde het', want ik geloof niet dat dat het probleem is. Dat hebben we een jaar gedaan en dat leverde niet magischerwijs een baby op. Maar iets waar ik me aan vast kan houden.
Of tips. Alle tips zijn welkom. Wilde ik vroeger alleen maar onomstotelijk en wetenschappelijk bewezen, sta ik nu ook open voor alle kruidenvrouwtjes, spirigoeroes en andere baat-het-niet-dan-schaadt-het-niet-tips.
Iets om me een beetje op de been te houden, want ik weet niet meer.......
zaterdag 22 mei 2021 om 13:46
Airesopure schreef: ↑22-05-2021 13:17Hoe weet je trouwens dat nr 7 gestrand is als er nog heen miskraam/menstruatie op gang is gekomen? Heb je een echo gehad of is het alleen maar je gevoel?
Omdat het verloop exact hetzelfde is als de andere keren. Ik voel heel veel als het raak is: grotere, stevige en gevoeligere borsten, en constant prikjes/steekjes in mijn buik.
En iedere keer is het hetzelfde. Mijn borsten krimpen in een keer en mijn buik wordt stil. Ik doe een zwangerschapstest en die is duidelijk lichter dan ervoor. Een halve dag of een dag later is het zo ver. Dat is dus nu ook weer het geval.
zaterdag 22 mei 2021 om 13:50
Dat was in mijn geval een reactie op andere verhalen hier. Zoals hashimoto die later werd vastgesteld terwijl zij hier al in IVF zat en andere vrouwen die hier al veel IVF hadden gehad en dan in BE of DE een oorzaak vinden. Stond voor mij los van TO haar situatie.
zaterdag 22 mei 2021 om 13:55
Wat was je schildklierwaarde? Bij was deze vaak iets boven de 3. Dat vinden ze hier goed maar in BE en DE niet. Zitten ook nog wat verschillen in. Was met de vitamine D ook zo. Hier goed maar BE wilde optimaliseren en moest omhoog.beetjebl schreef: ↑22-05-2021 13:09Dank jullie! Voor de informatie, ik heb inderdaad geen ivf ofzo gehad, omdat ik natuurlijk zwanger wordt. Wel alle bloedonderzoeken, genetisch onderzoek, schildklier. B12 weet ik eigenlijk niet meer, dus dat is wel een goeie.
Maar we hebben besloten, we gaan uithuilen en naar Duitsland. Ik heb niet de tijd meer om nog langer in Nederland door te modderen.
Goed dat jullie uitwijken! Als tip: Gent wordt door een aantal verzekeraars vergoed en kan je zo heen mits verwijzing NL gyn. Je hebt dan geen gedoe met vooraf toestemming vragen. Alleen behandelingen die hier niet bestaan oid worden niet vergoed. Hoe het met DE en verzekeraars zit weet ik niet. Ik heb daar sowieso alleen behandelingen gedaan die ik zelf moest betalen ivm hier niet erkend.
zaterdag 22 mei 2021 om 14:03
Heel veel sterkte, wat lijkt me dit verschrikkelijk. Ik heb ook geen tips, behalve inderdaad een ziekenhuis in het buitenland bezoeken en ondertussen gewoon door proberen. Is denk ik de enige manier om ooit kans te hebben op een kindje.beetjebl schreef: ↑22-05-2021 09:02Wat lief die snelle reacties, en de tips. Wij hadden inderdaad ook al bedacht dat we nu naar Duitsland of België uitwijken. Eerst wilde ik dat niet, wilde het houden bij dat wat onomstotelijk bewezen is. Maar ik krijg steeds meer het gevoel dat we in NL behoorlijk conservatief zijn als het gaat om medische hulpverlening. Dat de lat voor ‘bewezen’ erg hoog is en dat ze geen zaken voorschrijven die vallen in de categorie ‘het is niet onomstotelijk bewezen, maar we zien dat veel vrouwen er baat bij hebben’.
Het klopt dat de lat in Nederland erg hoog ligt qua bewijslast. Heeft meerdere (goede) redenen. Helaas heb jij daar erg last van
zaterdag 22 mei 2021 om 14:04
Hoi,
Als allereerste heel veel sterkte.
Hier mijn verhaal. Zelf 3 miskramen gehad. Onderzoek volgens NL niets aan de hand. Later kwam ik erachter dat ik een vertraagde schildklier had. De norm in NL is max 4. Wat ik dus had. Maar in BE zien ze liever de waarde rond de 1. Uiteindelijk over gestapt naar het uz Gent. En met ivf gestart. De dag dat ik een positieve test had. Ben ik met medicatie begonnen. Momenteel is mijn schildklier al maanden stabiel en ben ik 20 weken zwanger.
Ik ben blij dat wij de overstap naar BE hebben gedaan. Dus kan dit zeker aanraden!!
Als allereerste heel veel sterkte.
Hier mijn verhaal. Zelf 3 miskramen gehad. Onderzoek volgens NL niets aan de hand. Later kwam ik erachter dat ik een vertraagde schildklier had. De norm in NL is max 4. Wat ik dus had. Maar in BE zien ze liever de waarde rond de 1. Uiteindelijk over gestapt naar het uz Gent. En met ivf gestart. De dag dat ik een positieve test had. Ben ik met medicatie begonnen. Momenteel is mijn schildklier al maanden stabiel en ben ik 20 weken zwanger.
Ik ben blij dat wij de overstap naar BE hebben gedaan. Dus kan dit zeker aanraden!!
zaterdag 22 mei 2021 om 16:56
Oh zo.. heel verdrietigbeetjebl schreef: ↑22-05-2021 13:46Omdat het verloop exact hetzelfde is als de andere keren. Ik voel heel veel als het raak is: grotere, stevige en gevoeligere borsten, en constant prikjes/steekjes in mijn buik.
En iedere keer is het hetzelfde. Mijn borsten krimpen in een keer en mijn buik wordt stil. Ik doe een zwangerschapstest en die is duidelijk lichter dan ervoor. Een halve dag of een dag later is het zo ver. Dat is dus nu ook weer het geval.
zaterdag 22 mei 2021 om 21:37
Als het kan vraag dan alle waardes vd bloedonderzoeken nog eens op zodat je ze zelf op papier hebt. Zoek dan zelf uit wat de gewenste waardes zijn! Mijn schildklier was prima volgens mijn huisarts dus ze wilde mij niet verder helpen. Zelfstandig een andere arts gezocht die mij wel wilde helpen, de 3e ronde stond ik goed ingesteld qua medicatie en raakte ik eindelijk zwanger (totaal 22 rondes over gedaan). Ik neem het mijn huisarts nog steeds kwalijk dat ze niet naar mij wilde luisteren en ben inmiddels overgestapt naar een andere praktijk.. Sterkte en succes! 
~ It takes a rad mama to be a father too ~
zaterdag 22 mei 2021 om 21:57
Lieve meid
Allereerst ZO veel sterkte gewenst, want dit is een situatie die je niemand toewenst. Je hebt zo’n uitgesproken wens, en je wil gewoon meteen een kindje in je armen. Ik kan me niet voorstellen hoe dit moet zijn voor jou, om elke keer al je stukjes weer bij elkaar te rapen en er weer voor te gaan. Maar wat een dapper iemand ben je, om dat TOCH te doen!
Geen tips, wel een hoopgevend verhaal voor jou. Een vriendin van me heeft geloof ik 10 (!!) miskramen gehad, en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarbij ze ook een eileider verloren is. Langs alle ziekenhuizen gelopen, steeds hetzelfde antwoord: “sorry, je hebt gewoon pech.” Tegen alle verwachtingen in, was er plots eentje die bleef plakken. Ze is niet rustiger aan gaan doen, is niet beginnen “ontspannen”, is geen andere dingen dan anders gaan doen. Maar toch is er eentje zomaar blijven plakken. Die plakkerd is nu een geweldig dametje van 18 maanden oud, kerngezond, goedlachs, alles erop en eraan. Het kán dus echt wel. Ik heb geen enkele goede raad, maar ik duim met alles dat ik heb dat jouw zonnestraaltje zich ook snel mag aandienen.
Goede moed, topvrouw!
Allereerst ZO veel sterkte gewenst, want dit is een situatie die je niemand toewenst. Je hebt zo’n uitgesproken wens, en je wil gewoon meteen een kindje in je armen. Ik kan me niet voorstellen hoe dit moet zijn voor jou, om elke keer al je stukjes weer bij elkaar te rapen en er weer voor te gaan. Maar wat een dapper iemand ben je, om dat TOCH te doen!
Geen tips, wel een hoopgevend verhaal voor jou. Een vriendin van me heeft geloof ik 10 (!!) miskramen gehad, en een buitenbaarmoederlijke zwangerschap waarbij ze ook een eileider verloren is. Langs alle ziekenhuizen gelopen, steeds hetzelfde antwoord: “sorry, je hebt gewoon pech.” Tegen alle verwachtingen in, was er plots eentje die bleef plakken. Ze is niet rustiger aan gaan doen, is niet beginnen “ontspannen”, is geen andere dingen dan anders gaan doen. Maar toch is er eentje zomaar blijven plakken. Die plakkerd is nu een geweldig dametje van 18 maanden oud, kerngezond, goedlachs, alles erop en eraan. Het kán dus echt wel. Ik heb geen enkele goede raad, maar ik duim met alles dat ik heb dat jouw zonnestraaltje zich ook snel mag aandienen.
Goede moed, topvrouw!
zaterdag 22 mei 2021 om 22:57
Uitwijken naar Duitsland of belgië
Ik las ooit in een artikel dat ze In Italië vrouwen na 3 miskramen progesteron crème voorschrijven....
https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/zw ... komen.html
Ik las ooit in een artikel dat ze In Italië vrouwen na 3 miskramen progesteron crème voorschrijven....
https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/zw ... komen.html
juno87 wijzigde dit bericht op 22-05-2021 23:01
Reden: Kwam deze link nog tegen
Reden: Kwam deze link nog tegen
28.10% gewijzigd
OMG
zondag 23 mei 2021 om 11:55
Ah zo, dan snap ik hem. Dat is inderdaad niet logisch.zwembad84 schreef: ↑22-05-2021 13:50Dat was in mijn geval een reactie op andere verhalen hier. Zoals hashimoto die later werd vastgesteld terwijl zij hier al in IVF zat en andere vrouwen die hier al veel IVF hadden gehad en dan in BE of DE een oorzaak vinden. Stond voor mij los van TO haar situatie.
Goed TO dat jullie naar het buitenland gaan. Daar zijn echt meer mogelijkheden.
Veel sterkte en geluk!
.
zondag 23 mei 2021 om 23:17
Hier inmiddels m'n 6e zwangerschap en hopelijk in oktober ons 2e levende kindjes in handen.
3 Gewone miskramen gehad dus en 1 afgebroken zwangerschap ivm een ernstig syndroom.
Ook alle onderzoeken gehad na de 5e zwangerschap (toen weer 2 miskramen achter elkaar gehad), was er zó klaar mee telkens blij zijn en dan weer die narigheid, pijn en verdriet door. Alle stollings onderzoeken, schildklier, vitamines etc gehad op de 'herhaalde miskramen poli' maar kwam niets uit. De boodschap was gewoon een lange adem hebben, zwanger raken gaat waarschijnlijk te makkelijk waardoor niet vitale vruchtjes ook innestelen, maar gewoon blijven proberen tot er een vitaal vruchtje tussen zit.
En dat is nu opnieuw gelukt.
Ook ik ben wat ouder inmiddels, nu 41, vergeet niet dat dat ook meetelt.
Ik duim voor je en mijn boodschap is ook; geef niet op, er kan zomaar ineens een gezonde zwangerschap tussen zitten
3 Gewone miskramen gehad dus en 1 afgebroken zwangerschap ivm een ernstig syndroom.
Ook alle onderzoeken gehad na de 5e zwangerschap (toen weer 2 miskramen achter elkaar gehad), was er zó klaar mee telkens blij zijn en dan weer die narigheid, pijn en verdriet door. Alle stollings onderzoeken, schildklier, vitamines etc gehad op de 'herhaalde miskramen poli' maar kwam niets uit. De boodschap was gewoon een lange adem hebben, zwanger raken gaat waarschijnlijk te makkelijk waardoor niet vitale vruchtjes ook innestelen, maar gewoon blijven proberen tot er een vitaal vruchtje tussen zit.
En dat is nu opnieuw gelukt.
Ook ik ben wat ouder inmiddels, nu 41, vergeet niet dat dat ook meetelt.
Ik duim voor je en mijn boodschap is ook; geef niet op, er kan zomaar ineens een gezonde zwangerschap tussen zitten
maandag 24 mei 2021 om 15:35
Hey lieve mensen, superbedankt voor al jullie lieve woorden en goede adviezen. Ik heb er echt veel aan gehad.
Ik durf het bijna niet op te schrijven, - bang om het te jinxen -, maar de bloeding is nooit doorgekomen. Klachtjes zijn ook weer terug en mijn test vanochtend was duidelijk donkerder dan afgelopen vrijdagochtend. Kortom, het lijkt op dit moment nog goed te zitten. Dat geeft natuurlijk geen enkele garantie voor de toekomst, en er kan nog van alles misgaan, maar op dit moment is dat niet het geval.
Maar jullie verhalen hebben me sowieso hoop gegeven. Als deze toch misgaat, is er nog genoeg mogelijk, nog genoeg te doen. En kan het inderdaad ook nog 'gewoon' pech zijn en bij een volgende wel echt raak. Maar hopen dat die volgende niet hoeft te komen en deze voor het echie blijkt.
Ik durf het bijna niet op te schrijven, - bang om het te jinxen -, maar de bloeding is nooit doorgekomen. Klachtjes zijn ook weer terug en mijn test vanochtend was duidelijk donkerder dan afgelopen vrijdagochtend. Kortom, het lijkt op dit moment nog goed te zitten. Dat geeft natuurlijk geen enkele garantie voor de toekomst, en er kan nog van alles misgaan, maar op dit moment is dat niet het geval.
Maar jullie verhalen hebben me sowieso hoop gegeven. Als deze toch misgaat, is er nog genoeg mogelijk, nog genoeg te doen. En kan het inderdaad ook nog 'gewoon' pech zijn en bij een volgende wel echt raak. Maar hopen dat die volgende niet hoeft te komen en deze voor het echie blijkt.
maandag 24 mei 2021 om 17:08
Ik duim voor een goede afloop. Ik wilde het eerder niet schrijven omdat je zoiets waarschijnlijk al vaker hebt gehoord en al te vaak valse hoop hebt gehad dus het is makkelijker om jezelf al op voorhand een teleurstelling "aan te praten", maar klachten die iets minder worden hoeven niet per se wat te zeggen. En zelfs na een miskraam of missed abortion kunnen klachten juist nog een tijdje aanhouden vanwege de hormonen dus zo snel als je het schetst hoeft het allemaal niet. Maar goed, daar heb je vast al genoeg over na gedacht. Ik hoop voor jullie dat het blijft zitten!! 
dinsdag 25 mei 2021 om 10:44
Dank jullie! Ik heb morgen een belafspraak met de huisarts en die gaat, als het dan nog niet over is, een vitaliteitsecho regelen inderdaad. Is nu ook nog een beetje vroeg denk ik (5 weken), maar zou eind van de week misschien wel kunnen.
Het blijft spannend, omdat ik ook steeds licht blijf bloeden en die weeïge ongesteldheidsgevoelens (wil het niet pijn noemen) heb. Dit ken ik niet van andere keren, dus in die zin zou het ook positief kunnen zijn, toen ging het immers steeds mis.
Ik probeer het maar van dag tot dag te bekijken. En inderdaad niet meer te testen.
Het blijft spannend, omdat ik ook steeds licht blijf bloeden en die weeïge ongesteldheidsgevoelens (wil het niet pijn noemen) heb. Dit ken ik niet van andere keren, dus in die zin zou het ook positief kunnen zijn, toen ging het immers steeds mis.
Ik probeer het maar van dag tot dag te bekijken. En inderdaad niet meer te testen.
dinsdag 25 mei 2021 om 10:46
pffff, wat spannend!beetjebl schreef: ↑25-05-2021 10:44Dank jullie! Ik heb morgen een belafspraak met de huisarts en die gaat, als het dan nog niet over is, een vitaliteitsecho regelen inderdaad. Is nu ook nog een beetje vroeg denk ik (5 weken), maar zou eind van de week misschien wel kunnen.
Het blijft spannend, omdat ik ook steeds licht blijf bloeden en die weeïge ongesteldheidsgevoelens (wil het niet pijn noemen) heb. Dit ken ik niet van andere keren, dus in die zin zou het ook positief kunnen zijn, toen ging het immers steeds mis.
Ik probeer het maar van dag tot dag te bekijken. En inderdaad niet meer te testen.
sterkte hoor, wat een tijd!
