Zoveelste miskraam :-(

Even van me af schrijven en op zoek naar hoopvolle verhalen. Ik ben inmiddels 39, rook niet, drink niet, gezond bmi en ben al 4 jaar (met pauzes) aan het proberen zwanger te worden. 7 keer had ik een positieve zwangerschapstest in mijn handen en 7 keer nog voor de 6 weken gaat het mis. Vandaag werd ik wakker en wist ik dat ook nummer 7 gestrand was, nu is het alleen nog wachten op de ongesteldheid.

We zijn al bij 2 ziekenhuizen in Nederland geweest en hebben bijna alle testen gehad die ze hier aanbieden. Eindconclusie is altijd: we kunnen niks vinden, het is waarschijnlijk gewoon pech, vooral door proberen.

Na nummer 6 hebben we een jaar lang gestopt met proberen en 'geaccepteerd' dat we kinderloos zouden blijven. Maar ik kon daar toch niet mee leven en dus hebben we een maand geleden het weer opgestart. Met nieuwe frisse moed en goede moed en het was gelijk raak. Maar nu dus weer voorbij.

Ik ben zo zo zo verdrietig, ik weet gewoon even niet waar ik het zoeken moet. Hebben jullie hoopvolle verhalen van jezelf, je vrienden, kennissen, de vrouw die de hond van de buurman uitlaat? En dan niet van die 'toen ze het loslieten gebeurde het', want ik geloof niet dat dat het probleem is. Dat hebben we een jaar gedaan en dat leverde niet magischerwijs een baby op. Maar iets waar ik me aan vast kan houden.

Of tips. Alle tips zijn welkom. Wilde ik vroeger alleen maar onomstotelijk en wetenschappelijk bewezen, sta ik nu ook open voor alle kruidenvrouwtjes, spirigoeroes en andere baat-het-niet-dan-schaadt-het-niet-tips.

Iets om me een beetje op de been te houden, want ik weet niet meer.......

Hoi Titono en Elyani, lief dat jullie nog reageren en aan me denken. Het gaat, naar omstandigheden, wel aardig. Het minder werken doet me goed en ik probeer er niet te veel mee bezig te zijn. Dat lukt overigens totaal niet, maar ook dat accepteer ik maar. Het is nu eenmaal zoals het is.

We zijn een maand geleden met een "vruchtbaarheidsdieet" gestart. We aten altijd al vrij gezond, maar daar hebben we nu nog een tandje bij gezet na het lezen van enkele hoopvolle onderzoeken daarin. En we slikken nu supplementen (vitamine D, q10, visolie, extra foliumzuur etc). Vanuit verschillende miskraamgroepen werd het boek 'It starts with the egg' aangeraden, een bioloog die alle onderzoeken over opkrikken van eicel- en zaadcelkwailteit heeft gelezen.

Overigens was dat nog heel veel uitzoekwerk, want er is natuurlijk een reden dat dit nog niet de standaard is: heel veel van die onderzoeken waren nog niet peer-reviewed, of dubbelblind uitgevoerd, of met kleine sample sizes. Dus we zitten nu in dat veld van "het kán zijn dat dit en dit een rol speelt, en het kán dan zijn dat zus en zo helpt". En dan ondertussen ook uitzoeken of er geen gevaren zitten aan de supplementen en wat het maximum is etc. Zo blijkt een teveel aan visolie de kans op prostaatkanker te verhogen. Nou ja, een heel uitzoekwerk dus in een veld waarin we geen expert zijn. Gelukkig konden met de huisarts en de gynaecoloog wel goed overleggen. Dit 'moeten' we minimaal 4 maanden volhouden, want zo lang schijnt het te duren voordat een eitje helemaal gerijpt is en dit dieet met de supplementen zou dus helpen om dat rijpingsproces te verbeteren en zo de kans op chromosomale afwijkingen (de grootste veroorzaker van miskramen) te verkleinen. Zo leer je nog eens wat.....

Het dieet bestaat vooral uit zoveel mogelijk onbewerkt eten (kaas mag gelukkig wel), weinig gluten, geen toegevoegde suikers. Wij zijn nogal van de taartjes en brood en andere lekkere dingen, dus daar balen we van. Maar het is voor een goed doel. En en passant raken we ook onze coronakilo's zo een beetje kwijt, da's dan weer leuk meegenomen. We volgen het voor zo'n 80-90%, want té strikt krijg ik ook stress van en stress is ook niet goed. Bovendien zitten we midden in een verbouwing en koken we buiten op een campingsetje, niet ideaal voor alles from scratch te maken.

De acupuncturist in Utrecht ben ik eerder wel eens geweest inderdaad, ik voelde me toen niet zo bij hem op mijn gemak. Maar misschien dat ik binnenkort toch nog een keer ga. Onder het mom van 'alle zeilen bijzetten'.

De kijkoperatie heb ik twee weken geleden gehad, dat was een eitje. Baarmoederslijmvlies zag er goed uit, (helaas) geen gekke dingen. Dus daar lijkt het ook niet aan te liggen. Volgende week krijgen we de uitslag van het weefsel dat is afgenomen (voor NK- en plasmacellen).

Ik mocht voor de kijkoperatie niet zwanger zijn, dus we hebben het 2 maanden niet geprobeerd en deze maand gaan we er weer voor. Fingers crossed......

Rilena schreef: ↑

06-09-2021 21:28

Gelukkig dat er bij de kijkoperatie niets is uitgekomen. Spannend de uitslag van het weefsel nog.

Was je in utrecht bij de eigenaar van de praktijk zelf of bij die met de tattoos op zijn armen (M)?

En ik ben heel erg benieuwd naar je dieet. Kun je daar wat meer over vertellen. Mag ook in een pb. Ik herken het heel erg van 'het zou kunnen dat..'

Ik zat bij de eigenaar destijds. Volgens mij is er niets mis met hem hoor, en ik kan me ook niet meer herinneren wat ik toen dacht, alleen dat ik me er niet helemaal goed bij voelde. Maar dat kan ook bij het hele acupunctuurgebeuren zijn geweest.

Wat betreft het dieet. Het komt dus uit het boek "It starts with the erg" waarin een biologe onderzoekt wat eikwaliteit verbetert. Haar betoog is dat de meeste miskramen komen door chromosomale afwijkingen en dat de kans op chromosomale afwijkingen verlaagd kan worden door een betere ei-kwaliteit. Ze haalt verschrikkelijk veel onderzoeken aan, maar het is goed om die onderzoeken zelf ook te bekijken. Bij degenen waarvan ik dacht: joh, echt??, heb ik zelf het onderzoek gegoogeld en gelezen, en dan zag ik toch ook wel vaak dat kleine sample sizes waren, grote onzekerheidsmarges en soms een onderzoek dat voortijdig was afgebroken, maar waar ze dan de voorlopige resultaten van gebruikte. En heel weinig van de onderzoeken was al echt herhaald of gedubbelcheckt. Dus het is echt goed om kritisch te zijn.

Maar daar staat tegenover dat gezond leven natuurlijk nooit slecht is. Allereerst hebben we zoveel mogelijk PBA's en ftalaten uit ons leven verbannen. Dus alles wat plastic is en waar hitte mee gemoeid is, of wat vaak in aanraking komt met de mond (zoals het waterflesje), vervangen voor alternatieven van glas of staal. Let ook op theezakjes, daar zit vaak plastic in. Dit blog heeft daarbij geholpen: https://zonderbpa.nl/blog/

Vervolgens hebben we ons dieet aangepast. Geen ultrabewerkte producten meer, zoals pakjes/zakjes/fast food/diepvriespizze/soep uit een zak/ etc meer. We kijken nu bij alles wat we kopen naar de E-nummers en vermijden de 'slechte'. Daar helpt dit blog bij: https://www.ahealthylife.nl/lijst-van-e-nummers/.

Verder minder gluten, minder koolhydraten, meer eiwitten. En geen toegevoegde suikers meer. Verder drinken we beiden al maanden geen alcohol, en ik al maanden geen cafeïne (dat is dus ook geen zwarte of groene thee). Dit doen we 90% van de tijd. Met uit eten gaan of bij mensen eten, wordt het te lastig. Stress is ook heel slecht voor je, dus dat is een afweging om te maken.

We ontbijten met een bak fruit met skyr en een klein beetje ongezoete muesli. Lunch is vaak een soep, salade, of omelet. Soms met wat koolhydraatarm of glutenarm brood. Avondeten veel verse groenten met quinoa oid. Soms ook wel pasta, maar dan wel volkorenpasta. Tussendoortjes zijn noten en/of een klein stukje 99% chocola.

Zoveel mogelijk biologisch ingekocht. We doen niet alle boodschappen bij Ekoplaza, maar kiezen bij AH wel de biologische varianten. Het is wat duurder, maar dat hebben we wel bespaard met wijn/bier/lekkere dingen. Bovendien: een kind is ook duur

Ten slotte raadt het boek een aantal supplementen aan waarin wij een selectie hebben gemaakt. We slikken alle supplementen in natuurlijke vorm, niet synthetisch. We slikken beiden Q10 en visolie. Ik slik Elke dag mama van Vitals en daarnaast vitamine D (let op dat je hier niet te veel van krijgt). Mijn man daarnaast nog Fertility multivitamine (ook hier opletten dat je dit niet combineert met te veel selenium in de noten).

Eigenlijk moet je vooral even zelf het boek lezen en met je arts overleggen, want met die supplementen is het geen 'baat het niet dan schaadt het niet'-verhaal. Er is nog veel niet over bekend en nu we op dit terrein zijn, betekent het sowieso meer risico's nemen. Ik voel me persoonlijk niet helemaal goed bij de handvol supplementen die iedere dag naar binnen gaat, maar durf het wel aan. De gynaecoloog en huisarts zagen behalve vitamine D of E vergiftiging (dus niet te veel van binnen krijgen) geen risico. Maar echt prettig voelt het niet.

En we zijn beiden gevaccineerd, omdat we de kans dat een coronabesmetting iets met je vruchtbaarheid doet, groter achten dan dat de vaccinatie dat doet.

botanietje schreef: ↑

07-09-2021 09:44

Hoi Beetjebl, ik breek nog even in:
Ik ben destijds ook onder behandeling geweest bij deze praktijk, maar dan bij de vrouw van de eigenaar (y). Zij was echt erg goed. Een keer had ik de eigenaar als invaller en dat voelde voor mij ook iets minder op mijn gemak. Een beetje gehaast of zo, ik kon de vinger er niet helemaal opleggen. Of ik nou zwanger van ben geraakt van acupunctuur, mwah, maar ik heb daar toch menig uur slapend op de tafel doorgebracht. :-

Ah dank voor de tip. Mocht ik er aan toe zijn, vraag ik wel naar haar. Wie weet wat het oplevert.

dikkerdjedap schreef: ↑

07-09-2021 10:08

@ beetjebl: wat verdrietig dat het maar niet lukt om de zwangerschap te behouden. Maar ik lees dat jullie inmiddels al veel doen van acupunctuur tot gezond eten. Dat klinkt goed Ik vroeg me af of er nog gekeken was of je een stollingsprobleem zou kunnen hebben of iets als antifosfolipiden syndroom (APS).Dan heb je ook herhaalde miskramen en niet altijd wordt daar naar gekeken. Excuses als dit al eerder in het draadje aan de orde is geweest en ik dus dubbel erover begin. Maar misschien ook nog iets om uit te zoeken.

Hey DikkertjeDap, dank voor de tip, maar daar is inderdaad al op gecheckt, door zowel het Gelre als AMC. Daar zit (helaas) geen probleem.

kreefje schreef: ↑

08-09-2021 23:52

Hoi,
İk heb je een pb gestuurd.

Ah goed dat je het zegt, ik had er geen melding van. Maar ik heb gereageerd

Hey lieve mensen, jullie hadden zo meegeleefd dat ik nog even een update wilde geven. Wij zijn klaar. Het is mooi geweest. Ik wil niet meer alles in het teken van mijn kinderwens. Ook uit de weefseltesten is niks gekomen dus nu hebben we zowel in Nederland als in Duitsland alles onderzocht en gedaan wat maar te onderzoeken en doen is. De gynaecoloog in Duitsland gaf ook aan dat de kans groot is dat er wel wat is, maar dat ze het dus niet kunnen vinden.

Dat betekent dat het waarschijnlijk in de eicel- of zaadcelkwailteit zit. Dat er steeds te veel chromosomale afwijkingen zijn om een zwangerschap door te zetten. En dat gegeven maakt dat ik het gevoel heb dat er ook een verhoogde kans is op een chromosomale afwijking mocht het wel een keer blijven plakken.

Dat gegeven in combinatie met het feit dat ons leven nu al jaren negatief gekleurd wordt door deze reis, hebben wij besloten niet meer te proberen. Ik wil uit het limbo van het niet weten en de minikansjes dat het nog een keer goed mag gaan, en in de fase van acceptatie, berusting en vooruit kijken. Sinds we die beslissing hebben genomen, zo'n twee weken geleden, is er een last van mijn schouders gevallen. Het is goed zo. We hebben absoluut gedaan wat we konden en het mocht spijtig genoeg niet zo zijn. Wij gaan ons leven op een andere manier vormgeven.

Ik ga weer studeren, man was zich al aan het laten omscholen. Beiden hebben we de behoefte meer voor de samenleving te doen en met deze nieuwe opleidingen kan dat ook. Voor het eerst sinds tijden heb ik weer zin in de toekomst, zie ik het weer zitten.

We gaan echt nog wel verdrietig zijn, maar ook heel erg genieten van ons fijne vrije leven samen. Met veel ruimte voor zelfontwikkeling, misschien nog eens wat reizen, andere avonturen, misschien ooit (als we hier verder overheen zijn) wat pleegouderschap. Met veel ruimte ook voor elkaar. Het zal altijd wel een beetje een wond of litteken blijven, maar dat kan ik wel handelen. Het leven is niet gelopen zoals ik had bedacht of had gewild, maar wie weet wat voor ruimte voor mooie dingen dit schept.

En voel me bijna een beetje schuldig om te stoppen, aangezien er zoveel mensen aan het duimen waren. Ook natuurlijk in mijn familie- en vriendenkring. Die wil ik niet teleurstellen en die heb ik het ook nog niet verteld. Dat komt wel. Jullie in elk geval ontzettend bedankt voor jullie lieve meeleven, goede steun en adviezen. Ik heb er echt veel aan gehad.