Relaties
alle pijlers
Man gaat over mijn grens
zondag 2 mei 2021 om 14:54
Beste vivavrouwen,
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
Nooit gedacht dat ik ooit zo'n topic zou openen. Ik ben erg in de war en weet niet wat ik moet denken.
Een paar maanden geleden ben ik moeder geworden van een fantastisch kindje. We zijn erg trots en mijn man is een geweldige vader. Hij is wel prikkelbaar de laatste tijd, maar dat vond ik begrijpelijk. Hij kan minder goed tegen het slaapgebrek dan ik en hij heeft een paar weken geleden ook aangegeven de intimiteit tussen ons te missen. Mijn hoofd staat hier juist helemaal niet naar op het moment. Toch dacht ik hier niets van. Ik dacht dat het vanzelf wel weer goed zou komen. Alleen dan nu de reden dat ik dit topic open...
Gisteravond was mijn man voor het eerst sinds de bevalling een paar biertjes gaan drinken met een vriend. Toen hij thuis kwam lag ik al in bed. Ik voelde mij een beetje geïrriteerd toen hij boven kwam want ik had hem eerder thuis verwacht en hij rook heel erg naar drank. Maar mijn man gaf aan dat hij zin in mij had. Ik zei dat ik buikpijn had en wilde slapen, maar hij trok zich hier niets van aan en ging door. Ik zei nog een keer dat ik niet wilde, maar omdat hij toch door ging bevroor ik als het ware en toen heb ik het maar laten gebeuren. Daarna viel hij in slaap. Vanochtend heeft hij sorry gezegd en dat hij zich schaamt en toen heb ik gezegd dat het wel goed is. Maar het voelt helemaal niet goed als ik eerlijk ben.
Ik weet niet wat ik nu moet doen. Mijn man is nog nooit eerder over een grens van mij heengegaan. Ik was altijd heel erg blij met onze relatie en nu met ons gezinnetje. Ik wil het het liefst uit mijn hoofd zetten allemaal maar ik kan hem nauwelijks om mij heen verdragen nu.
Heeft iemand wel eens zoiets meegemaakt? Overdrijf ik?
maandag 7 juni 2021 om 13:06
Dit ! Heel passendDoreia* schreef: ↑06-06-2021 18:59Dus nu moet jij van alles gaan doen, maar je mag er tegen niemand over vertellen?
Dat kan natuurlijk niet. Dit groeit jullie beide boven het hoofd.
Nu mag je hem zeggen : deze week gaan we samen naar de huisarts voor hulp. Jij man belt deze week voor een afspraak. Heb je vrijdag niet gebeld, dan ga ik de maandag zelf bellen.
En ik ga sowieso naar de afspraak. En jij gaat mee. Zo niet dan ga ik voor mezelf om hulp te vragen. En ik meld het ook bij mijn psycholoog, want ik heb het nodig om met anderen over jou crisis te praten.
Dit is het moment om je grenzen aan te geven.
maandag 7 juni 2021 om 15:12
Wat gul dat jij de regie over mag nemen, terwijl hij zelf de controle helemaal kwijt is. Nu kan hij zijn handen er van af trekken.Zandblauwtjes schreef: ↑06-06-2021 20:50Bedankt allemaal, ik ga alle reacties later nog een keer rustig teruglezen.
Ik ben het met jullie eens dat wij echt hulp nodig hebben. Ik was zelf sowieso al van plan om bij mijn psycholoog te vragen of een intensiever traject ook mogelijk is. Het geeft mij heel veel stress dat mijn man er zo op tegen is. Hij wil absoluut niet naar de huisarts en hij zegt dat ik zijn vertrouwen beschaam als ik wel ga... wel mag ik de regie over alle financiën overnemen. Dat vind hij alleen maar een opluchting zegt hij.
Ik weet niet waar ik goed aan doe. Niet handelen is geen optie maar ik ben ook bang om het verkeerde te doen. Het doet ook heel veel pijn. Ik heb behoefte aan contact, een knuffel, horen dat het goed komt. Mijn man is juist afstandelijk en prikkelbaar. Hij kan mij niet geruststellen en ik begrijp niet wat hij wil.
Mensen die worden gesaboteerd in hun verslaving worden kribbig en boos, want hetgeen waar ze naar verlangen wordt hen nu afgepakt. Zie het als een crash dieet waar je nijdig van kan worden. Hij mag niet gokken, hij mag niet drinken en dat is in zijn ogen nu jouw schuld.
maandag 7 juni 2021 om 16:22
Je man is verslaafd en zo te horen, is hij niet volledig uit de ontkenning als hij denkt dat jullie dit samen kunnen oplossen. Heel goed van je dat je zijn wensen hierin negeert. Want zijn wensen worden gevoed door zijn verslaving. Praat er juist met anderen over! Zoek juist professionele hulp.
Als hij een een operatie nodig had zou je het ook niet zelf kunnen oplossen. Met mentale problemen is het net zo. Helaas heerst daar echter voor veel mensen nog een taboe op.
Heel veel sterkte! Ik heb heel veel bewondering dat je jezelf op de eerste plaats blijft zetten!
Als hij een een operatie nodig had zou je het ook niet zelf kunnen oplossen. Met mentale problemen is het net zo. Helaas heerst daar echter voor veel mensen nog een taboe op.
Heel veel sterkte! Ik heb heel veel bewondering dat je jezelf op de eerste plaats blijft zetten!
maandag 7 juni 2021 om 17:03
Dit is echt 1 op 1 de reactie van een verslaafde die ik ken uit mijn omgeving. Ik weet niet of het typisch is voor verslaafden, of voor een man met een bepaald soort karakter, maar tekenend is het wel.Zandblauwtjes schreef: ↑07-06-2021 10:54We hebben gisteravond nog alle rekeningen bekeken en het lijkt gelukkig 'mee te vallen' in zoverre dat hij alleen al zijn persoonlijke spaargeld heeft vergokt... Dat blijft een heleboel geld en ik snap niet hoe ik dit heb kunnen missen. Met alles wat ik hier lees waardeer ik het wel dat hij 'op tijd' aan de bel heeft getrokken. We hebben zijn telefoon en laptop opgeschoond en ik bewaar nu alle pasjes. Dat voelt helemaal niet goed. Ik voel mij echt heel gespannen. We waren altijd een team en nu lijkt het wel alsof hij een vijand is die ik buiten moet zien te houden
Ik heb voor mezelf een afspraak gemaakt bij onze huisarts, ik kan vanmiddag al terecht. Mijn man was echt boos toen ik zei dat ik wel ging bellen. Hij zegt dat ik het meteen weer veel te groot maak, dat ik hem geen ruimte geef en dat hij zo niet eerlijk kan zijn. We zijn met ruzie naar bed gegaan..
Later zal ik uitgebreider proberen te reageren.
maandag 7 juni 2021 om 17:42
OK. Je hebt een man die voor problemen wegrent en ook nog eens destructief vluchtgedrag heeft.
Allerlei mensen in je omgeving zullen waarschijnlijk stomverbaasd zijn en meningen hebben. Waarschijnlijk dat je het hem verplicht bent om hem te helpen.
Wil je nog wel echt met deze man verder? Wil je hem onder een soort van curatele moeten hebben, de rest van jullie leven?
Als ik het goed begrijp, hebben jullie je kindje nog maar een paar maanden. Een kind is een hele aanpassing en slaapgebrek kan je lelijk opbreken, maar dan nog vind ik het heel ernstig als het hem nu al lukt zo destructief te zijn. Buiten jou om. Is hij wel uit het juiste hout gesneden?
Ik vind dat nogal wat, eigenlijk. Je beschrijft dat hij een fantastische vader is voor je kind, maar echt... wat bedoel je daarmee? Kun je dat zeggen na een paar maanden? En met deze ontwikkelingen? Van een goede vader mag je ook verwachten dat hij als partner fatsoenlijk functioneert. Ja, natuurlijk kunnen koppels ook disfunctioneren, maar dan nog is het niet echt koosjer om te vluchten in een gokverslaving.
Ik wens je veel succes en sterkte. Zoek hulp voor jezelf , ook als hij zelf hulp heeft.
Allerlei mensen in je omgeving zullen waarschijnlijk stomverbaasd zijn en meningen hebben. Waarschijnlijk dat je het hem verplicht bent om hem te helpen.
Wil je nog wel echt met deze man verder? Wil je hem onder een soort van curatele moeten hebben, de rest van jullie leven?
Als ik het goed begrijp, hebben jullie je kindje nog maar een paar maanden. Een kind is een hele aanpassing en slaapgebrek kan je lelijk opbreken, maar dan nog vind ik het heel ernstig als het hem nu al lukt zo destructief te zijn. Buiten jou om. Is hij wel uit het juiste hout gesneden?
Ik vind dat nogal wat, eigenlijk. Je beschrijft dat hij een fantastische vader is voor je kind, maar echt... wat bedoel je daarmee? Kun je dat zeggen na een paar maanden? En met deze ontwikkelingen? Van een goede vader mag je ook verwachten dat hij als partner fatsoenlijk functioneert. Ja, natuurlijk kunnen koppels ook disfunctioneren, maar dan nog is het niet echt koosjer om te vluchten in een gokverslaving.
Ik wens je veel succes en sterkte. Zoek hulp voor jezelf , ook als hij zelf hulp heeft.
maandag 7 juni 2021 om 17:58
Zandblauwtjes schreef: ↑07-06-2021 10:54We hebben gisteravond nog alle rekeningen bekeken en het lijkt gelukkig 'mee te vallen' in zoverre dat hij alleen al zijn persoonlijke spaargeld heeft vergokt... Dat blijft een heleboel geld en ik snap niet hoe ik dit heb kunnen missen. Met alles wat ik hier lees waardeer ik het wel dat hij 'op tijd' aan de bel heeft getrokken. We hebben zijn telefoon en laptop opgeschoond en ik bewaar nu alle pasjes. Dat voelt helemaal niet goed. Ik voel mij echt heel gespannen. We waren altijd een team en nu lijkt het wel alsof hij een vijand is die ik buiten moet zien te houden
Ik heb voor mezelf een afspraak gemaakt bij onze huisarts, ik kan vanmiddag al terecht. Mijn man was echt boos toen ik zei dat ik wel ging bellen. Hij zegt dat ik het meteen weer veel te groot maak, dat ik hem geen ruimte geef en dat hij zo niet eerlijk kan zijn. We zijn met ruzie naar bed gegaan..
Later zal ik uitgebreider proberen te reageren.
Hij loog toch al, dus dat hij niet eerlijk kan zijn door jou is gewoon niet waar. Breek het open.
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 7 juni 2021 om 18:13
Ja precies. Ik word echt plaatsvervangend boos over wat deze man uit zijn strot krijgt. Wat een mispunt...viva-amber schreef: ↑07-06-2021 17:58Hij loog toch al, dus dat hij niet eerlijk kan zijn door jou is gewoon niet waar. Breek het open.
maandag 7 juni 2021 om 19:19
Echt, schelden, slechte dronk, ongewenst seks/verkrachting, spaargeld vergokken, liegen, manipuleren...wat heb je nodig om het licht te zien?
Wat moet er nog gebeuren wil je het wel snappen?
Heb jij uberhaupt een grens?
Wat moet er nog gebeuren wil je het wel snappen?
Heb jij uberhaupt een grens?
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 7 juni 2021 om 19:43
Sorry hoor maar dit overvalt me allemaal volledig. Ik ben doodmoe van het slaapgebrek, ik ben misselijk en in de war en ik maak me dag en nacht zorgen. Ik doe mijn best om het allemaal goed te doen en goed te regelen maar ik voel me alleen maar opgejaagd en belachelijk gemaakt als ik dit soort dingen lees.viva-amber schreef: ↑07-06-2021 19:19Echt, schelden, slechte dronk, ongewenst seks/verkrachting, spaargeld vergokken, liegen, manipuleren...wat heb je nodig om het licht te zien?
Wat moet er nog gebeuren wil je het wel snappen?
Heb jij uberhaupt een grens?
maandag 7 juni 2021 om 19:47
Zo is het niet bedoelt...ik vraag mij echteraf. Je bent in het eentje alles aan het redden, alle problemen aan het oplossen die jij niet eens hebt veroorzaakt, je man is verantwoordelijk en hij doet niets, helemaal niets behalve afschuiven. Jou regels opleggen over wat je wel en niet mag, wat je moet, waar je nog meer verantwoordelijk voor moet zijn, met wie ja mag praten. Ik word er plaats vervangend boos van. Die man is lapzwans zonder geweten, echt BASTA!
Ik had hem eruit gezet en aangeven dat hij pas terug mag komen wanneer hij zich onderbehandeling heeft gesteld. Je gaat dit nooit glad trekken in je eentje.
Ik had het aan iedereen vertelt, aan vrienden, aan familie, aan de huisarts: steun heb je keihard nodig.
Ik had hem eruit gezet en aangeven dat hij pas terug mag komen wanneer hij zich onderbehandeling heeft gesteld. Je gaat dit nooit glad trekken in je eentje.
Ik had het aan iedereen vertelt, aan vrienden, aan familie, aan de huisarts: steun heb je keihard nodig.
viva-amber wijzigde dit bericht op 07-06-2021 19:48
7.88% gewijzigd
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
maandag 7 juni 2021 om 19:48
Doe wat je huisarts zegt.
Doe wat je psycholoog zegt.
Zoek een echtscheidingsadvocaat.
Zeg tegen je man dat je een break wilt en dat hij even een maand bij zijn vriend moet gaan logeren.
En knuffel je baby. Meer hoef je niet te doen.
Ik hoop dat je nog niet aan het werk bent? Anders ziekmelden.
Sterkte meid, je krijgt het wel voor je kiezen.
Doe wat je psycholoog zegt.
Zoek een echtscheidingsadvocaat.
Zeg tegen je man dat je een break wilt en dat hij even een maand bij zijn vriend moet gaan logeren.
En knuffel je baby. Meer hoef je niet te doen.
Ik hoop dat je nog niet aan het werk bent? Anders ziekmelden.
Sterkte meid, je krijgt het wel voor je kiezen.
maandag 7 juni 2021 om 19:58
viva-amber schreef: ↑07-06-2021 19:47Zo is het niet bedoelt...ik vraag mij echteraf. Je bent in het eentje alles aan het redden, alle problemen aan het oplossen die jij niet eens hebt veroorzaakt, je man is verantwoordelijk en hij doet niets, helemaal niets behalve afschuiven. Jou regels opleggen over wat je wel en niet mag, wat je moet, waar je nog meer verantwoordelijk voor moet zijn, met wie ja mag praten. Ik word er plaats vervangend boos van. Die man is lapzwans zonder geweten, echt BASTA!
Ik had hem eruit gezet en aangeven dat hij pas terug mag komen wanneer hij zich onderbehandeling heeft gesteld. Je gaat dit nooit glad trekken in je eentje.
Ik had het aan iedereen vertelt, aan vrienden, aan familie, aan de huisarts: steun heb je keihard nodig.
Ik snap TO wel. Het punt is natuurlijk dat haar man helemaal geen onverantwoordelijke lapzwans IS en het heeft geen zin om hem zo te noemen, want dat idee verbindt zij niet aan hem. Hij gedraagt zich de laatste tijd op bepaalde (veel?) vlakken onverantwoordelijk, maar zij ziet in hem vooral haar maatje, haar liefde, de vader van hun kind, de man met wie ze tot voor kort alles aankon. Kortom: zij heeft niet zo'n 1-dimensionaal beeld als jij/jullie. En dat is nou juist wat de situatie zo moeilijk maakt. Als hij inderdaad (alleen maar) een lapzwans zonder geweten was, dan had ze hem allang de deur uitgezet!
maandag 7 juni 2021 om 20:12
Probeer te filteren Zandblauwtje. Lees vooral de reacties waar je wat mee hebt en laat de rest.Zandblauwtjes schreef: ↑07-06-2021 19:43Sorry hoor maar dit overvalt me allemaal volledig. Ik ben doodmoe van het slaapgebrek, ik ben misselijk en in de war en ik maak me dag en nacht zorgen. Ik doe mijn best om het allemaal goed te doen en goed te regelen maar ik voel me alleen maar opgejaagd en belachelijk gemaakt als ik dit soort dingen lees.
Hoe is het nu met je?
Het is zoals het is
maandag 7 juni 2021 om 20:20
Mooi gezegd. Als mijn man, die ik al jaren ken en vertrouw, deze dingen zou doen zou ik hem ook niet ineens de deur uit zetten.Athan schreef: ↑07-06-2021 19:58Ik snap TO wel. Het punt is natuurlijk dat haar man helemaal geen onverantwoordelijke lapzwans IS en het heeft geen zin om hem zo te noemen, want dat idee verbindt zij niet aan hem. Hij gedraagt zich de laatste tijd op bepaalde (veel?) vlakken onverantwoordelijk, maar zij ziet in hem vooral haar maatje, haar liefde, de vader van hun kind, de man met wie ze tot voor kort alles aankon. Kortom: zij heeft niet zo'n 1-dimensionaal beeld als jij/jullie. En dat is nou juist wat de situatie zo moeilijk maakt. Als hij inderdaad (alleen maar) een lapzwans zonder geweten was, dan had ze hem allang de deur uitgezet!
maandag 7 juni 2021 om 20:35
Oké viva-amber dat snap ik dat jij dat zo ziet op basis van wat je hier leest. Ik ben gewoon heel erg chagrijnig want ik voel me zo gespannen en iedereen wil iets van me en ik krijg alleen maar kritiek. Plus ik heb ook geen goed woord over voor het gedrag van mijn man op dit moment, maar toch overheersen bij mij de zorgen.
Ik heb het hele verhaal er uit gegooid bij de huisarts en die schrok heel erg. Het was fijn om mijn verhaal te kunnen doen maar het was ook een teleurstelling. De huisarts zei samengevat dat zijn handen gebonden zijn zolang mijn man zelf geen hulp wil. Hij moet het echt zelf willen. Hij raadde aan om de communicatie open te proberen te houden ook over de zelfmoordgedachten en om zelf steun te zoeken. Hij wilde wel een vinger aan de pols houden dus volgende week weer een afspraak.
Ik heb ook gebeld met één van de vriendinnen die ik eerder ook al iets had verteld en zij vond het heel heftig allemaal maar wel heel knap van mijn man dat hij eerlijk is geweest. Dat vond ze een goed teken dus ze dacht dat het wel weer goed zou komen en dat het misschien nu erger klinkt dan het is. Was het maar zo maar ik zie dat toch anders. Ze zei wel dat ik haar dag en nacht mag bellen.
Ik heb het hele verhaal er uit gegooid bij de huisarts en die schrok heel erg. Het was fijn om mijn verhaal te kunnen doen maar het was ook een teleurstelling. De huisarts zei samengevat dat zijn handen gebonden zijn zolang mijn man zelf geen hulp wil. Hij moet het echt zelf willen. Hij raadde aan om de communicatie open te proberen te houden ook over de zelfmoordgedachten en om zelf steun te zoeken. Hij wilde wel een vinger aan de pols houden dus volgende week weer een afspraak.
Ik heb ook gebeld met één van de vriendinnen die ik eerder ook al iets had verteld en zij vond het heel heftig allemaal maar wel heel knap van mijn man dat hij eerlijk is geweest. Dat vond ze een goed teken dus ze dacht dat het wel weer goed zou komen en dat het misschien nu erger klinkt dan het is. Was het maar zo maar ik zie dat toch anders. Ze zei wel dat ik haar dag en nacht mag bellen.
maandag 7 juni 2021 om 20:45
Dit, En To, het is heel menselijk om rustig de tijd te nemen voor je een beslissing neemt.Athan schreef: ↑07-06-2021 19:58Ik snap TO wel. Het punt is natuurlijk dat haar man helemaal geen onverantwoordelijke lapzwans IS en het heeft geen zin om hem zo te noemen, want dat idee verbindt zij niet aan hem. Hij gedraagt zich de laatste tijd op bepaalde (veel?) vlakken onverantwoordelijk, maar zij ziet in hem vooral haar maatje, haar liefde, de vader van hun kind, de man met wie ze tot voor kort alles aankon. Kortom: zij heeft niet zo'n 1-dimensionaal beeld als jij/jullie. En dat is nou juist wat de situatie zo moeilijk maakt. Als hij inderdaad (alleen maar) een lapzwans zonder geweten was, dan had ze hem allang de deur uitgezet!
Misschien kan het je helpen om een middagje alvast alles op een rijtje te zetten, mocht je wel alleen verder moeten. Gewoon zakelijk alles voor jezelf op papier zetten, financieel, kwa woonruimte enz. Dat geeft misschien kracht om je daarna puur te kunnen richten op het emotionele gedeelte.
Sterkte
maandag 7 juni 2021 om 20:53
Die vriendin moet JOU steunen. Niet iets lijmen wat jij niet gelijmd wil hebben.
Zou je met je man een time out kunnen afspreken? Dat hij een week naar zijn ouders gaat, naar vrienden, wellicht een broer of zus. Gewoon om afstand te scheppen van dit alles en de puinzooi waarin jullie zitten.
Zodat je helder na kunt denken.
En dat jij je baby een middag meegeeft met oma, zodat je in alle rust in de zon kunt zitten schrijven, alles wat er in je opkomt over dit alles wat nu aan de hand is. En je gedachten kunt ordenen.
Zou je met je man een time out kunnen afspreken? Dat hij een week naar zijn ouders gaat, naar vrienden, wellicht een broer of zus. Gewoon om afstand te scheppen van dit alles en de puinzooi waarin jullie zitten.
Zodat je helder na kunt denken.
En dat jij je baby een middag meegeeft met oma, zodat je in alle rust in de zon kunt zitten schrijven, alles wat er in je opkomt over dit alles wat nu aan de hand is. En je gedachten kunt ordenen.
maandag 7 juni 2021 om 20:59
Niet onvoorwaardelijk, maar op dit moment nog wel van mening dat ik nu nog niet vind dat ze al zou moeten opgeven. Ze hebben een baby samen! Ze was ook blij met hem.fashionvictim schreef: ↑07-06-2021 20:37Nou, het is al eerder gezegd maar met zulke vriendinnen heb je geen vijanden nodig.
Zijn er überhaupt mensen die onvoorwaardelijk in Team Zandblauwtjes zitten?
Zo zwart op wit in steekwoorden hoe het hier staat klinkt het allemaal te heftig om bij diegene te blijven: verkrachting, gokverslaafd, kwade dronk etc. Maar de beschrijvingen van die situaties die TO daarover geeft over haar man vind ik toch wat genuanceerder dan het beeld dat ik heb bij al die begrippen.
