Relaties
alle pijlers
onaardig of overdijf ik?
donderdag 28 mei 2009 om 12:44
Ik ben onlangs geopereerd en ben nu al een tijdje thuis om te herstellen. Ik heb een vriendin/ collega die al die tijd niets heeft laten horen. Niets vóór de operatie (sterkte wensen oid) en ook niet erna. We zijn geen beste vriendinnen maar wel erg goede collega's. Spreken wel eens af buiten werktijd, bellen ook met elkaar buiten werktijd (lange gesprekken) en bespreken veel persoonlijke dingen met elkaar. Ze weet alles van mijn operatie en ook dat er ik er erg tegen op zag. Haar vriend woont bij me om de hoek en ze fiets regelmatig door mijn straat. Het raakte me enorm dat ik niets heb gehoord. Wel van andere collega's waar ik minder close mee ben. Nu krijg ik net via de werkmail een kort mailtje met de vraag hoe het gaat en dat ze me mist. Ik ben eigenlijk gekwetst dat 't bijna twee weken na de operatie is dat ik iets hoor.
Ik heb geen zin om hier op te reageren en voel me eerlijk gezegd beetje afgewezen/ tekort gedaan. Heb van een aantal mensen van wie ik 't totaal niet verwachtte juist heel lieve reacties en hulp gehad maar omdat ik met haar best close ben verwacht ik wel iets en dan is 't zolang stil. Vind zo'n mailtje via werk ook beetje mager. Is het onterecht om hier gepikeerd over te zijn? Moet ik 't laten voor wat 't is of kan ik iets van mijn teleurstelling laten blijken?
Ik heb geen zin om hier op te reageren en voel me eerlijk gezegd beetje afgewezen/ tekort gedaan. Heb van een aantal mensen van wie ik 't totaal niet verwachtte juist heel lieve reacties en hulp gehad maar omdat ik met haar best close ben verwacht ik wel iets en dan is 't zolang stil. Vind zo'n mailtje via werk ook beetje mager. Is het onterecht om hier gepikeerd over te zijn? Moet ik 't laten voor wat 't is of kan ik iets van mijn teleurstelling laten blijken?
donderdag 28 mei 2009 om 14:15
Mensen gaan ervan uit dat anderen dezelfde behoeftes hebben als zij zelf. Als je zelf graag een kaartje krijgt of het fijn vindt als mensen bellen, dan doe je dat ook bij anderen..
Ik moet er zelf niet aan denken dat een collega, hoe lief ook, bij me op de stoep staat als ik niet lekker ben of aan het herstellen ben van een operatie. Kaartjes boeien mij ook niet. Ik zal er dan ook niet snel aan denken ze naar iemand te sturen.
Hoe lief ik anderen ook vind en hoe dierbaar ze me ook zijn, ik ben van nature helemaal niet attent dus. Ik probeer de laatste jaren wat attenter te zijn door idd belangrijke dingen op te schrijven en dan te bellen of iets te sturen, maar dit is niet natuurlijk voor mij. Misschien is jouw collega ook zo'n onattent type als ik. Zegt niets over hoe zij jullie relatie ervaart, meer over verwachtingen.
Ik moet er zelf niet aan denken dat een collega, hoe lief ook, bij me op de stoep staat als ik niet lekker ben of aan het herstellen ben van een operatie. Kaartjes boeien mij ook niet. Ik zal er dan ook niet snel aan denken ze naar iemand te sturen.
Hoe lief ik anderen ook vind en hoe dierbaar ze me ook zijn, ik ben van nature helemaal niet attent dus. Ik probeer de laatste jaren wat attenter te zijn door idd belangrijke dingen op te schrijven en dan te bellen of iets te sturen, maar dit is niet natuurlijk voor mij. Misschien is jouw collega ook zo'n onattent type als ik. Zegt niets over hoe zij jullie relatie ervaart, meer over verwachtingen.
donderdag 28 mei 2009 om 14:19
Kan best zijn dat het met 'ervaren' en 'verwachtingen' te maken heeft, denk dat je daar wel gelijk in hebt, vooral in dat laatste.
Het is alleen dat ik zélf geen zin meer heb om energie in die mensen te steken, hoe lullig dat ook klinkt. Voor míj heeft het nl wél met interesse in de ander te maken. Als die er niet is, dan houdt het voor mij wel een beetje op.
Het is alleen dat ik zélf geen zin meer heb om energie in die mensen te steken, hoe lullig dat ook klinkt. Voor míj heeft het nl wél met interesse in de ander te maken. Als die er niet is, dan houdt het voor mij wel een beetje op.
donderdag 28 mei 2009 om 14:23
donderdag 28 mei 2009 om 15:19
Ik had laatst twee collega's. De ene had een drama met een kind dat een ernstig ongeluk had gehad, de ander zijn zus was net overleden.
Om ervoor te zorgen dat ze niet ook nog met elkaars ellende geconfronteerd zouden worden, hebben we het contact via via gehouden en gezorgd dat ze elkaar even niet zouden spreken (is ingewikkeld verhaal over hoe we dat hebben gedaan, doet er even niet toe). Pas later hebben ze van elkaar gehoord wat er aan de hand was.
Moraal van dit verhaal: er kan ook in het leven van een ander iets spelen waardoor ze niet direct contact zoeken, ook zonder dat jij dat weet.
Om ervoor te zorgen dat ze niet ook nog met elkaars ellende geconfronteerd zouden worden, hebben we het contact via via gehouden en gezorgd dat ze elkaar even niet zouden spreken (is ingewikkeld verhaal over hoe we dat hebben gedaan, doet er even niet toe). Pas later hebben ze van elkaar gehoord wat er aan de hand was.
Moraal van dit verhaal: er kan ook in het leven van een ander iets spelen waardoor ze niet direct contact zoeken, ook zonder dat jij dat weet.
donderdag 28 mei 2009 om 17:05
Moet je niet over nadenken joh; dat kan je namelijk op geen enkele manier afdwingen en niet tevreden zijn met de hoeveelheid liefde die je krijgt (en dat laten merken) werkt altijd tegengesteld. In het gunstigste geval voelt ze zich schuldig, wat helemáál zo zinloos is.
Je moet gewoon blij zijn met wat je wél krijgt en de rest vergeten.
Je moet gewoon blij zijn met wat je wél krijgt en de rest vergeten.
donderdag 28 mei 2009 om 17:18
Ik ben ook een poosje uit de roulatie geweest en had ook wel verwacht iets van een collega te horen waar ik erg close mee ben. Toen ik weer begon met werken heb ik dat gewoon gezegd. Ging een beetje zo:
"Heeee, je bent er weer! Ik heb je gemist." (knuffel)
"Ja, ik jou ook, ik had wel een keer een telefoontje verwacht van je. Uit het oog uit het hart?" (Met een grote knipoog erbij)
"Je hebt gelijk, ik stond een paar keer op punt om je te bellen maar er kwam steeds wat tussen of het was al zo laat 's avonds. Sorry, maar ik heb je wel gemist en ben heel blij dat je er weer bent!"
"Ik ook, kom gaan we gezellig een sigaretje roken."
Klaar, no hard feelings en, zij het op een knipogende en 'lollige' manier, toch even gezegd wat ik wilde. En nog steeds prima collega's.
"Heeee, je bent er weer! Ik heb je gemist." (knuffel)
"Ja, ik jou ook, ik had wel een keer een telefoontje verwacht van je. Uit het oog uit het hart?" (Met een grote knipoog erbij)
"Je hebt gelijk, ik stond een paar keer op punt om je te bellen maar er kwam steeds wat tussen of het was al zo laat 's avonds. Sorry, maar ik heb je wel gemist en ben heel blij dat je er weer bent!"
"Ik ook, kom gaan we gezellig een sigaretje roken."
Klaar, no hard feelings en, zij het op een knipogende en 'lollige' manier, toch even gezegd wat ik wilde. En nog steeds prima collega's.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
donderdag 28 mei 2009 om 17:26
quote:Groll schreef op 28 mei 2009 @ 17:05:
Moet je niet over nadenken joh; dat kan je namelijk op geen enkele manier afdwingen en niet tevreden zijn met de hoeveelheid liefde die je krijgt (en dat laten merken) werkt altijd tegengesteld. In het gunstigste geval voelt ze zich schuldig, wat helemáál zo zinloos is.
Je moet gewoon blij zijn met wat je wél krijgt en de rest vergeten.je kan het idd niet afdwingen groll, maar ik zou er wel na vragen, dan weet je in ieder geval de reden, nu blijft het gissen en ik ben een persoon die dan gaat malen, uitspreken is voor mij dus de beste optie en wellicht voor TO ook.
Moet je niet over nadenken joh; dat kan je namelijk op geen enkele manier afdwingen en niet tevreden zijn met de hoeveelheid liefde die je krijgt (en dat laten merken) werkt altijd tegengesteld. In het gunstigste geval voelt ze zich schuldig, wat helemáál zo zinloos is.
Je moet gewoon blij zijn met wat je wél krijgt en de rest vergeten.je kan het idd niet afdwingen groll, maar ik zou er wel na vragen, dan weet je in ieder geval de reden, nu blijft het gissen en ik ben een persoon die dan gaat malen, uitspreken is voor mij dus de beste optie en wellicht voor TO ook.
donderdag 28 mei 2009 om 17:28
quote:fleurtje schreef op 28 mei 2009 @ 14:19:
Kan best zijn dat het met 'ervaren' en 'verwachtingen' te maken heeft, denk dat je daar wel gelijk in hebt, vooral in dat laatste.
Het is alleen dat ik zélf geen zin meer heb om energie in die mensen te steken, hoe lullig dat ook klinkt. Voor míj heeft het nl wél met interesse in de ander te maken. Als die er niet is, dan houdt het voor mij wel een beetje op.Helemaal eens.
Kan best zijn dat het met 'ervaren' en 'verwachtingen' te maken heeft, denk dat je daar wel gelijk in hebt, vooral in dat laatste.
Het is alleen dat ik zélf geen zin meer heb om energie in die mensen te steken, hoe lullig dat ook klinkt. Voor míj heeft het nl wél met interesse in de ander te maken. Als die er niet is, dan houdt het voor mij wel een beetje op.Helemaal eens.
DTEEZ!
donderdag 28 mei 2009 om 17:35
quote:fleurtje schreef op 28 mei 2009 @ 14:19:
Kan best zijn dat het met 'ervaren' en 'verwachtingen' te maken heeft, denk dat je daar wel gelijk in hebt, vooral in dat laatste.
Het is alleen dat ik zélf geen zin meer heb om energie in die mensen te steken, hoe lullig dat ook klinkt. Voor míj heeft het nl wél met interesse in de ander te maken. Als die er niet is, dan houdt het voor mij wel een beetje op.
Helemaal mee eens. Maar sommige dingen vind ik toch 'normaal', terwijl anderen dat blijkbaar niet zo zien.
Heb een aantal weken geleden op een feest tegen zwager (broer van man) en schoonzus verteld dat man ontslag aangezegd heeft gekregen. Inmiddels 2,5 week verder hebben we nog helemaal niks gehoord.
Ik kan me niet voorstellen dat als ik van een schoonzus zoiets zou horen ik niet binnen de kortste keren gebeld zou hebben; maar goed zij vinden het blijkbaar niet nodig.
En inderdaad: geen energie meer in steken is dan de beste optie; maar dit soort gedrag is zo 'vreemd' voor mij, dat ik het maar moeilijk kan loslaten.
Kan best zijn dat het met 'ervaren' en 'verwachtingen' te maken heeft, denk dat je daar wel gelijk in hebt, vooral in dat laatste.
Het is alleen dat ik zélf geen zin meer heb om energie in die mensen te steken, hoe lullig dat ook klinkt. Voor míj heeft het nl wél met interesse in de ander te maken. Als die er niet is, dan houdt het voor mij wel een beetje op.
Helemaal mee eens. Maar sommige dingen vind ik toch 'normaal', terwijl anderen dat blijkbaar niet zo zien.
Heb een aantal weken geleden op een feest tegen zwager (broer van man) en schoonzus verteld dat man ontslag aangezegd heeft gekregen. Inmiddels 2,5 week verder hebben we nog helemaal niks gehoord.
Ik kan me niet voorstellen dat als ik van een schoonzus zoiets zou horen ik niet binnen de kortste keren gebeld zou hebben; maar goed zij vinden het blijkbaar niet nodig.
En inderdaad: geen energie meer in steken is dan de beste optie; maar dit soort gedrag is zo 'vreemd' voor mij, dat ik het maar moeilijk kan loslaten.
vrijdag 29 mei 2009 om 22:27
Er kunnen natuurlijk ook andere overwegingen spelen.
Misschien laat de collega juist niet rechtstreeks iets horen omdat ze je niet "lastig" wil vallen, juist omdat ze gehoord heeft dat het nog niet zo goed gaat en andere collega's wel contact met je hebben?
Of misschien voelt zij zich gewoon erg ongemakkelijk bij het fenomeen "ziek zijn". Sommige mensen kunnen daar gewoon echt niet mee uit de voeten, maar dat betekent niet dat ze niet om je geven. Alleen dat ze in zo'n situatie zich gewoon echt geen gepaste houding weten te geven.
Misschien laat de collega juist niet rechtstreeks iets horen omdat ze je niet "lastig" wil vallen, juist omdat ze gehoord heeft dat het nog niet zo goed gaat en andere collega's wel contact met je hebben?
Of misschien voelt zij zich gewoon erg ongemakkelijk bij het fenomeen "ziek zijn". Sommige mensen kunnen daar gewoon echt niet mee uit de voeten, maar dat betekent niet dat ze niet om je geven. Alleen dat ze in zo'n situatie zich gewoon echt geen gepaste houding weten te geven.
zaterdag 30 mei 2009 om 13:24
Jemig de pemig wat trekken mensen hier belachelijk snel conclusies over anderen! Ik schrik er echt van.
"Ik heb niet binnen twee weken reactie DUS zij zal ons contact wel niet zo waardevol vinden".
"Mijn schoonzus belt me niet DUS zij vindt het niet nodig mij te steunen"
Goeie help, als mensen niet EXACT datgene doen wat jij van ze verwacht dan vinden ze DUS jou niet belangrijk genoeg.
OK, dan. Wereldnieuwtje 1: mensen kunnen soms dingen anders doen dan jij verwcht, maar vanuit een heel goed hart. Bijvoorbeeld omdat ze je eerst rustig de tijd willen geven om bij te komen/uit te zieken/de schrik te verwerken, weet ik veel wat.
Wereldnieuwtje 2: mensen hebben misschien zelf ook wel eens heftige dingen aan hun hoofd waardoor jij misschien eventjes niet in het middelpunt van hun belangstelling staan.
En dan zijn het dus waardeloze vrienden en familieleden geworden?
Zeg eens: hoe goed ben jij zélf als vriendin/schoonzus, als je om een kaartje dat te laat komt mensen meteen afschrijft? Hoe begripvol is dat?
"Ik heb niet binnen twee weken reactie DUS zij zal ons contact wel niet zo waardevol vinden".
"Mijn schoonzus belt me niet DUS zij vindt het niet nodig mij te steunen"
Goeie help, als mensen niet EXACT datgene doen wat jij van ze verwacht dan vinden ze DUS jou niet belangrijk genoeg.
OK, dan. Wereldnieuwtje 1: mensen kunnen soms dingen anders doen dan jij verwcht, maar vanuit een heel goed hart. Bijvoorbeeld omdat ze je eerst rustig de tijd willen geven om bij te komen/uit te zieken/de schrik te verwerken, weet ik veel wat.
Wereldnieuwtje 2: mensen hebben misschien zelf ook wel eens heftige dingen aan hun hoofd waardoor jij misschien eventjes niet in het middelpunt van hun belangstelling staan.
En dan zijn het dus waardeloze vrienden en familieleden geworden?
Zeg eens: hoe goed ben jij zélf als vriendin/schoonzus, als je om een kaartje dat te laat komt mensen meteen afschrijft? Hoe begripvol is dat?
