Relaties
alle pijlers
co-ouderschap en nieuwe relatie
zondag 22 augustus 2021 om 17:37
Ben op zoek naar wat ervaringen hoe dit bij anderen ging.
Mijn vriend en ik zijn nu zo'n 2,5 jaar bij elkaar. Toen wij elkaar leerden kennen was hij 1,5 jaar gescheiden. Hij heeft 2 dochtertjes in de basisschoolleeftijd en samen met zijn ex heeft hij co-ouderschap. In hun geval is de afspraak dat co-ouderschap ook echt gezamenlijk ouderschap is. In de praktijk komt het er vooral op neer dat mijn vriend op de "co-dagen" van de ex nog eens die kant op gaat om ofwel iets als gezin te doen (samen eten, dagje pretpark) of dat hij bijspringt als ex iets heeft/zich ziek voelt/etc. Andersom komt dat minder vaak voor omdat mijn schoonouders en schoonzus vaak opvangen als mijn vriend iets heeft.
In het begin hebben wij heel bewust de kinderen overal een beetje buiten gelaten en we hebben daarmee gewacht tot we ruim anderhalf jaar samen waren en we wel wisten dat we met elkaar verder wilden. Pas na de eerste corona-lockdown zijn wij dus ook dingen met z'n vieren gaan doen en intussen raken we steeds beter aan elkaar gewend. Ik heb zelf geen kinderen dus ik moest er ook een beetje in groeien.
Ondertussen ben ik wel een beetje toe aan wat meer verdieping in onze relatie. Maar ik merk aan mijn vriend dat hij het heel moeilijk vind om die werelden aan elkaar te koppelen. Ik merk ook aan hem dat de omgang met zijn ex veel energie van hem vraagt. (dat is ook logisch, ze is niet zonder reden zijn ex). Dus ik zit vaak met een man die uitgeput is en moet bijkomen van alle verplichtingen, en zich dan onder druk gezet voelt om eens iets met mijn vrienden of familie te ondernemen. Hij vind het ook moeilijk om de kinderen daar bij te betrekken.
Ik raak daar weer wat van in de war. We hebben in het begin juist bewust veel tijd genomen om elkaar te leren kennen en zeker te zijn dat we samen verder wilden voordat we de kinderen betrokken. Dus ik snap niet goed wat nu dan het probleem is. Hij vind het moeilijk om daar een antwoord op te geven, maar geeft wel aan dat hij het moeilijk vind om een goede balans te vinden. Ik stel me misschien ook wel afwachtend op omdat ik weinig ervaring met kinderen heb. Ik gun de kinderen ook om iets gezamenlijks met hun ouders te doen, daar hoef ik niet bovenop te zitten. Tegelijkertijd denk ik vaak dat ex wat harder zou moeten investeren in een support netwerkje in plaats van nog steeds op mijn vriend (en zijn familie) te leunen. En daarnaast ik vind het ook belangrijk om de kinderen bij óns leven te betrekken en om ze beter te leren kennen. Mijn vriend erkent die behoefte, maar weet vervolgens niet hoe hij daar in de praktijk dan mee om moet gaan.
We hebben binnenkort een weekend weg gepland om echt met rust en aandacht tijd voor elkaar te maken. En ik ga er vanuit dat dit dan ook een van de onderwerpen word.
Hoe pak ik dit gesprek nou op een goede manier aan?
Mijn vriend en ik zijn nu zo'n 2,5 jaar bij elkaar. Toen wij elkaar leerden kennen was hij 1,5 jaar gescheiden. Hij heeft 2 dochtertjes in de basisschoolleeftijd en samen met zijn ex heeft hij co-ouderschap. In hun geval is de afspraak dat co-ouderschap ook echt gezamenlijk ouderschap is. In de praktijk komt het er vooral op neer dat mijn vriend op de "co-dagen" van de ex nog eens die kant op gaat om ofwel iets als gezin te doen (samen eten, dagje pretpark) of dat hij bijspringt als ex iets heeft/zich ziek voelt/etc. Andersom komt dat minder vaak voor omdat mijn schoonouders en schoonzus vaak opvangen als mijn vriend iets heeft.
In het begin hebben wij heel bewust de kinderen overal een beetje buiten gelaten en we hebben daarmee gewacht tot we ruim anderhalf jaar samen waren en we wel wisten dat we met elkaar verder wilden. Pas na de eerste corona-lockdown zijn wij dus ook dingen met z'n vieren gaan doen en intussen raken we steeds beter aan elkaar gewend. Ik heb zelf geen kinderen dus ik moest er ook een beetje in groeien.
Ondertussen ben ik wel een beetje toe aan wat meer verdieping in onze relatie. Maar ik merk aan mijn vriend dat hij het heel moeilijk vind om die werelden aan elkaar te koppelen. Ik merk ook aan hem dat de omgang met zijn ex veel energie van hem vraagt. (dat is ook logisch, ze is niet zonder reden zijn ex). Dus ik zit vaak met een man die uitgeput is en moet bijkomen van alle verplichtingen, en zich dan onder druk gezet voelt om eens iets met mijn vrienden of familie te ondernemen. Hij vind het ook moeilijk om de kinderen daar bij te betrekken.
Ik raak daar weer wat van in de war. We hebben in het begin juist bewust veel tijd genomen om elkaar te leren kennen en zeker te zijn dat we samen verder wilden voordat we de kinderen betrokken. Dus ik snap niet goed wat nu dan het probleem is. Hij vind het moeilijk om daar een antwoord op te geven, maar geeft wel aan dat hij het moeilijk vind om een goede balans te vinden. Ik stel me misschien ook wel afwachtend op omdat ik weinig ervaring met kinderen heb. Ik gun de kinderen ook om iets gezamenlijks met hun ouders te doen, daar hoef ik niet bovenop te zitten. Tegelijkertijd denk ik vaak dat ex wat harder zou moeten investeren in een support netwerkje in plaats van nog steeds op mijn vriend (en zijn familie) te leunen. En daarnaast ik vind het ook belangrijk om de kinderen bij óns leven te betrekken en om ze beter te leren kennen. Mijn vriend erkent die behoefte, maar weet vervolgens niet hoe hij daar in de praktijk dan mee om moet gaan.
We hebben binnenkort een weekend weg gepland om echt met rust en aandacht tijd voor elkaar te maken. En ik ga er vanuit dat dit dan ook een van de onderwerpen word.
Hoe pak ik dit gesprek nou op een goede manier aan?
zondag 22 augustus 2021 om 20:02
Nou ja, zo begon het voor mij een beetje. Ze hoeven van mij niet eens de verdeling aan te passen, dat is iets tussen hen. Maar als wij samen zijn en zij wil hem meer dan 50% bij de zorg betrekken, dan de kinderen, maar ex zelf dus ook, mij er gewoon bij.chocolol schreef: ↑22-08-2021 20:00Ideetje: Misschien moeten vader en moeder nog eens kijken naar de verdeling. Jij zegt dat de verhouding ipv 50/50 zo'n 80/20 is. Dat is een groot verschil. Misschien geeft het jullie meer rust en duidelijkheid als de kinderen wat vaker bij vader zijn. Het altijd flexibel moeten zijn en zo vaak extra invallen lijkt me meer energie kosten dan wat extra standaard dagen voor vader met de kinderen. En dan kunnen jullie daar ook beter rekening mee houden met dates, vakantie e.d. te plannen. Is dat iets?
(Maar toen kreeg ik in het topic het verwijt dat ik zo graag de stiefmoeder uit wilde hangen en gezinnetje wilde spelen met zijn kinderen)
anoniem_407041 wijzigde dit bericht op 22-08-2021 20:03
2.12% gewijzigd
zondag 22 augustus 2021 om 20:03
Dan moet moeder daar ook akkoord mee gaan.chocolol schreef: ↑22-08-2021 20:00Ideetje: Misschien moeten vader en moeder nog eens kijken naar de verdeling. Jij zegt dat de verhouding ipv 50/50 zo'n 80/20 is. Dat is een groot verschil. Misschien geeft het jullie meer rust en duidelijkheid als de kinderen wat vaker bij vader zijn. Het altijd flexibel moeten zijn en zo vaak extra invallen lijkt me meer energie kosten dan wat extra standaard dagen voor vader met de kinderen. En dan kunnen jullie daar ook beter rekening mee houden met dates, vakantie e.d. te plannen. Is dat iets?
Ik ken weinig ouders die nu 50-50 hebben die effe akkoord gaan dat de boel naar 60-40 ofzo gaat.
Zonder dat de kinderen daar zelf om vragen.
Alleen al het voorstel doen zal waarschijnlijk zorgen voor een razende ex
.
Is dit nu later?
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
Ik snap geen donder van het leven
Ik weet nog steeds niet wie ik ben
zondag 22 augustus 2021 om 20:03
Op mijn komt het over dat het probleem in jouw ogen is dat ex vaak een beroep doet op je vriend. Jij zou toch het liefste willen dat ex minder vaak je vriend zou vragen om haar bij te staan, of niet? Dus dat het hier over haar gaat vind ik niet vreemd.
zondag 22 augustus 2021 om 20:05
Oh nee, is ook wel een deel van het probleem. Dus geen verboden onderwerp of zo.
Maar verwachten dat de ex gaat veranderen lijkt me meer een utopie dan samen onze relatie vormgeven. Dat bedoelde ik.
Ik kan wel roepen dat ik wil dat ex gewoon haar deel doet en mijn vriend met rust laat, bij wijze van spreken. Maar als zij het gewoon niet trekt met de kinderen dan is dat in niemands belang. Dus hoe onze verdeling eruit ziet hangt in de eerste plaats af van waar de kinderen het meeste baat bij hebben.
zondag 22 augustus 2021 om 20:06
Je vraagt om tips voor het gesprek, die heb ik niet, Ik lees in je post een goede aanpak en houding van jouw kant, Je vraag om verdieping is ook terecht.
Wellicht kun je je vriend vragen of hij de scheiding echt verwerkt heeft, het feit dat hij geen kerngezin meer vormt met de moeder, heeft hij zich daartoe verhouden?
Ik lees een vrij intensief nahuwelijk tussen de exen, dat is bijna nooit een goed idee. En de kinderen hebben het ook niet nodig. Wel dat ouders normaal comuniceren en tijdens zaken als diploma uitreiking of verjaardag etc ben je er als ouders beide .'
Weet jij ook welke dynamiek tussen je vriend en ex de scheiding heeft veroorzaakt? Vaak zet die dynamiek zich na de scheiding voort in de vorm van een nahuwelijk. Een vriend van mij had moeite met grenzen stellen in het huwelijk aan zijn partner, daar is na de scheiding feiteliljk niets in veranderd, alleen de vorm is wat veranderd.
Belangrijk is dat je vriend weet en zich realiseert wat zijn aandeel in de scheiding was en dat gedrag aanpakken.
En soms hoor ik ook wel over angst, angst contact te missen, dat de relatie met ex verslechtert en dat zij dat over de rug van de kinderen gaat uitspelen, vaak hoor ik dat mannen zich niet veilig voelen in de omgang met hun boze of ultra verdrietige ex.
Je zou je vriend ook kunnen vragen of hij weleens aan hulp heeft gedacht, kennelijk komt hij er zelf niet uit.
Wellicht kun je je vriend vragen of hij de scheiding echt verwerkt heeft, het feit dat hij geen kerngezin meer vormt met de moeder, heeft hij zich daartoe verhouden?
Ik lees een vrij intensief nahuwelijk tussen de exen, dat is bijna nooit een goed idee. En de kinderen hebben het ook niet nodig. Wel dat ouders normaal comuniceren en tijdens zaken als diploma uitreiking of verjaardag etc ben je er als ouders beide .'
Weet jij ook welke dynamiek tussen je vriend en ex de scheiding heeft veroorzaakt? Vaak zet die dynamiek zich na de scheiding voort in de vorm van een nahuwelijk. Een vriend van mij had moeite met grenzen stellen in het huwelijk aan zijn partner, daar is na de scheiding feiteliljk niets in veranderd, alleen de vorm is wat veranderd.
Belangrijk is dat je vriend weet en zich realiseert wat zijn aandeel in de scheiding was en dat gedrag aanpakken.
En soms hoor ik ook wel over angst, angst contact te missen, dat de relatie met ex verslechtert en dat zij dat over de rug van de kinderen gaat uitspelen, vaak hoor ik dat mannen zich niet veilig voelen in de omgang met hun boze of ultra verdrietige ex.
Je zou je vriend ook kunnen vragen of hij weleens aan hulp heeft gedacht, kennelijk komt hij er zelf niet uit.
zondag 22 augustus 2021 om 20:07
Ja dat snap ik. Daarom schreef ik ook dat vader en moeder dat samen moeten afspreken. Maar TO schrijft dat ex ziek is en soms moedeloos aan de telefoon hangt met de vraag om te helpen. Dat klinkt alsof het voor haar nu gewoon te veel is. Dus dan zou ik denken dat alle ideeën waarin de kwaliteit vooruit gaat voor iedereen toch on zijn minst bespreekbaar moeten zijn.
Als zij razend wordt terwijl hij nu al meer dan 50% van haar tijd met de kinderen extra op zich neemt, zou dat toch ook wel merkwaardig zijn.
zondag 22 augustus 2021 om 20:10
Ik vraag me dan toch af hoe jij dat ziet?
Zou een voorstel kunnen zijn dat jij structureel bij hem bent als de kinderen bij zijn ex zouden horen te zijn, en dat de kinderen naar jullie kunnen komen als zij om hulp verlegen zit?
Dan woon je nog niet officieel samen, je partner heeft voldoende tijd voor zijn kinderen alleen, en zijn kinderen raken langzaamaan meer gewend aan jou als ze op die extra dagen komen….
Niks gestiefmoeder, papa heeft een leven naast zijn kinderen is dan de boodschap naar ex en kinderen
Zou een voorstel kunnen zijn dat jij structureel bij hem bent als de kinderen bij zijn ex zouden horen te zijn, en dat de kinderen naar jullie kunnen komen als zij om hulp verlegen zit?
Dan woon je nog niet officieel samen, je partner heeft voldoende tijd voor zijn kinderen alleen, en zijn kinderen raken langzaamaan meer gewend aan jou als ze op die extra dagen komen….
Niks gestiefmoeder, papa heeft een leven naast zijn kinderen is dan de boodschap naar ex en kinderen
zondag 22 augustus 2021 om 20:12
Feniks dankjewel, daar heb ik veel aan.
Ik weet veel van die dingen eigenlijk niet. Ik vind het niet zo aan mij om met mijn vriend op zijn huwelijk te reflecteren. Maar ik weet eigenlijk ook niet of hij wel mensen in zijn omgeving heeft waar hij dat goed mee kan dus die vraag ga ik hem sowieso eens stellen.
Btw of dat wel of niet op dat weekend is doet er niet zoveel toe. Ik ga niet met een agenda op vakantie. Het was meer dat we allebei vonden dat we hier op door moeten praten en dat we toe waren aan tijd voor elkaar. Dus ik kijk wel hoe en wanneer het er van komt.
Maar een aantal opmerkingen helpen me heel erg goed om het voor mezelf meer scherp te krijgen.
Ik weet veel van die dingen eigenlijk niet. Ik vind het niet zo aan mij om met mijn vriend op zijn huwelijk te reflecteren. Maar ik weet eigenlijk ook niet of hij wel mensen in zijn omgeving heeft waar hij dat goed mee kan dus die vraag ga ik hem sowieso eens stellen.
Btw of dat wel of niet op dat weekend is doet er niet zoveel toe. Ik ga niet met een agenda op vakantie. Het was meer dat we allebei vonden dat we hier op door moeten praten en dat we toe waren aan tijd voor elkaar. Dus ik kijk wel hoe en wanneer het er van komt.
Maar een aantal opmerkingen helpen me heel erg goed om het voor mezelf meer scherp te krijgen.
anoniem_407041 wijzigde dit bericht op 22-08-2021 20:15
88.97% gewijzigd
zondag 22 augustus 2021 om 20:13
Dan is het mss beter dat hij fulltime de kinderen heeft en zij een bezoekregeling. Dan is het voor de kinderen ook stabieler.Dautz38 schreef: ↑22-08-2021 19:53Ik denk eerder dat ze de zorg voor de kinderen niet zo goed trekt in haar eentje. Ze is soms ook echt over haar toeren als ze belt. Dat maakt het voor mijn vriend ook niet makkelijker om dan te roepen dat ze maar een oppas moet bellen.
Mijn vriend is best wel close met zijn familie, en het is altijd makkelijk contact want ze wonen in de buurt. Dus ik snap ook wel dat zij daar een beetje ingezogen is tijdens hun relatie en niet meteen na de scheiding een heel support systeem klaar had staan.
En eerlijk gezegd is het niet fair van hem geweest zich open te stellen voor een nieuwe relatie. Niet fair naar jou, maar ook niet naar zichzelf toe.
Maar ja...je weet nooit waar je tegenaan loopt.
Ik zou even wat afstand nemen en vragen aan hem na te denken hoe hij alles en jullie toekomst voor zich ziet.
Nope
zondag 22 augustus 2021 om 20:13
zondag 22 augustus 2021 om 20:32
Nee dat zegt ze niet, daar laat ze het wel steeds op lijken. Vader zou 80% 'zorgen' vindt TO, maar dat is niet zo want een deel van die 30% extra is niet 'zorgen' maar samen met moeder iets met de kinderen doen (of daar eten). Er gaat dus ook niet 30% van de zorg van moeder af.
zondag 22 augustus 2021 om 20:37
Ik schrijf het bewust zo op want er zit meer "zorg" in dat gezamenlijke eten dan dat het lijkt. Hij word er echt bijgeroepen als opvoeder. Maar misschien is het daarmee wel meer zorg voor ex dan voor de kinderen.S-Groot schreef: ↑22-08-2021 20:32Nee dat zegt ze niet, daar laat ze het wel steeds op lijken. Vader zou 80% 'zorgen' vindt TO, maar dat is niet zo want een deel van die 30% extra is niet 'zorgen' maar samen met moeder iets met de kinderen doen (of daar eten). Er gaat dus ook niet 30% van de zorg van moeder af.
Het belast hem in elk geval, hij geeft aan dat hij het doet uit plichtsbesef en omdat hij een goede vader wil zijn, maar het kost hem bergen energie om in de dynamiek met zijn ex te zitten. Ik vraag me daarom ook wel eens af of de kinderen er werkelijk zo bij gebaat zijn. Maar dat vind ik niet aan mij om er over te oordelen.
zondag 22 augustus 2021 om 20:48
Ik vraag mij af wat er dan in zo'n kinderen moet omgaan. Papa en mama komen toch nog samen?
Ik vind het normaal dat TO probeert om samen met haar vriend opnieuw een gezin te vormen.
Niet het kerngezin, want dat bestaat niet meer, maar het gezin van papa en als mama een nieuwe vriend heeft, het gezin van mama.
Zoals jij het dan stelt zal TO altijd het onbeduidend aanhangsel van haar vriend blijven met betrekking tot zijn kinderen.
Stel, (stel!) dat TO en vriend ooit trouwen, dan wordt ze wel de stiefmoeder van deze kinderen, dus dat ze probeert ook aan papa's kant voor een gezin te zorgen, dat vind ik helemaal niet abnormaal.
zondag 22 augustus 2021 om 20:49
Je hebt er dus al een oordeel over. Het is echt niet aan jou om ter discussie te stellen wat er wel of niet goed is voor hun kinderen. Waarom wil je doorgaan met deze relatie?Dautz38 schreef: ↑22-08-2021 20:37Ik schrijf het bewust zo op want er zit meer "zorg" in dat gezamenlijke eten dan dat het lijkt. Hij word er echt bijgeroepen als opvoeder. Maar misschien is het daarmee wel meer zorg voor ex dan voor de kinderen.
Het belast hem in elk geval, hij geeft aan dat hij het doet uit plichtsbesef en omdat hij een goede vader wil zijn, maar het kost hem bergen energie om in de dynamiek met zijn ex te zitten. Ik vraag me daarom ook wel eens af of de kinderen er werkelijk zo bij gebaat zijn. Maar dat vind ik niet aan mij om er over te oordelen.
Iedere dag is gehaktdag
zondag 22 augustus 2021 om 20:52
Wat zuigt de energie bij je vriend? Weet je dat?
Ik snap dat wanneer je altijd stand-by moet staan voor het geval dat energie slurpt. Want je kunt dan wel plannen maken, maar eigenlijk altijd onder voorbehoud. En leuk en aardig, maar als jij je zoveelste vriendinnenavond/sportavond/date/whatever moet laten schieten omdat je ex migraine heeft, zou je daar ook van balen. Niet omdat je er niet wilt zijn voor je kinderen maar omdat jij blijkbaar de enigste bent die je ex kan helpen.
Daarnaast zou ik, ondanks begrip van anderen me toch steeds rot voelen om te moeten zeggen: sorry, ik kan toch niet.
Zou je vriend niet eens met haar om de tafel kunnen gaan, waardoor komt het dat ze de zorg voor de kids nu niet aan lijkt te kunnen? Is het druk op werk? Spelen er andere zaken? zou hij misschien een weekend extra (tijdelijk) structureel de kinderen kunnen opvangen zodat zij het minder zwaar heeft?
Dan weet iedereen waar ze aan toe zijn.
Ik snap dat wanneer je altijd stand-by moet staan voor het geval dat energie slurpt. Want je kunt dan wel plannen maken, maar eigenlijk altijd onder voorbehoud. En leuk en aardig, maar als jij je zoveelste vriendinnenavond/sportavond/date/whatever moet laten schieten omdat je ex migraine heeft, zou je daar ook van balen. Niet omdat je er niet wilt zijn voor je kinderen maar omdat jij blijkbaar de enigste bent die je ex kan helpen.
Daarnaast zou ik, ondanks begrip van anderen me toch steeds rot voelen om te moeten zeggen: sorry, ik kan toch niet.
Zou je vriend niet eens met haar om de tafel kunnen gaan, waardoor komt het dat ze de zorg voor de kids nu niet aan lijkt te kunnen? Is het druk op werk? Spelen er andere zaken? zou hij misschien een weekend extra (tijdelijk) structureel de kinderen kunnen opvangen zodat zij het minder zwaar heeft?
Dan weet iedereen waar ze aan toe zijn.
zondag 22 augustus 2021 om 20:58
DeSlager schreef: ↑22-08-2021 18:41Hij heeft al een leven. Hij heeft al een gezin. Hij kan natuurlijk nooit een volledig nieuw leven opbouwen. Dat zou niet eerlijk zijn voor zijn kinderen. Jij moet je voegen en dat betekent dat je echt geen mening moet hebben over hoe hij het geregeld heeft met zijn ex. Dat zijn zijn zaken en die van zijn ex.
Ja hij heeft een leven, neen, hij heeft geen gezin (meer).
Ja, hij kan een nieuw leven opbouwen met TO, een leven waarin zijn kinderen zijn kinderen blijven. Waarom zou dat niet eerlijk zijn tegenover die kinderen? Dan was hij beter niet gescheiden, want zoals jij het laat overkomen blijft hij 'partner' van zijn ex. Vader blijft hij, dat is waar, partner van deze TO. En als TO geen mening mag hebben over hoe haar vriend met zijn ex omgaat, dan zou ik heel snel maken dat ik weg was. Mij komt het een beetje over dat vriend wat meer ruggengraat zou moeten krijgen. De zaken tussen hem en zijn ex zijn nu nog louter in het belang van de kinderen, zakelijk en niet meer als bij elkaar horende ouders.
zondag 22 augustus 2021 om 22:54
Klopt niet, bij een gelijkwaardig inkomen van beide exgenoten is dat niet nodig. Sommige ouders kiezen voor een kinderekening voor gezamenlijke kosten maar ook dat hoeft niet. De vader van mijn oudste twee en ik hadden qua kosten de kinderen verdeeld. Ik betaalde alles voor dochter en hij voor zoon.Apatura schreef: ↑22-08-2021 19:05Kinderallimemtatie is er altijd, ook bij coouderschap.
Bij een kindrekening moeten beide ouders daar een bepaald bedrag op storten.
Niet t hele topic doorgeworsteld maar op wiens initiatief is er gescheiden?
Ik heb ook weinig netwerk, co-ouderschap en geen nieuwe relatie maar geen haar op mn hoofd die er aan denkt om een dag de hort op te gaan met ex en dochter.
Klinkt alsof zij geen afscheid kan nemen van hun voormalige gezin en hij zich als deurmat laat gebruiken, zn grenzen niet aangeeft en zich een schuldgevoel laat aanpraten.
Snap dat je er klaar mee ben na 2,5jr. Al vind ik het voor de kinderen rijkelijk laat dat jullie er nu pas over na gaan denken.
Met de vader van de jongste drie hebben we wel een kinderrekening en we hebben ook geen gelijkwaardig inkomen en een dus een oneven aantal kinderen.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 22 augustus 2021 om 23:05
Het komt op mij over alsof je vriend moeite heeft met zijn eigen grenzen te bepalen en die ook te delen, met zijn ex maar ook met jou. En niemand tekort willen doen waardoor hij juist iemand te kort gaat doen.
Even het voorbeeldje van het familieweekend: als hij van tevoren bij zijn ex aangeeft dat hij weg is en dan dus niet beschikbaar is, dan moet hij zichzelf er ook aan houden. Ex kan dan evt een andere achterwacht zoeken. Evt kunnen ze samen op zoek naar een betrouwbare oppas, bso enz. En als die opties uitgeput zijn dat de kinderen naar hem komen.
Hier heeft mijn vriend zijn kinderen bijna altijd behalve 1x 2 weken het weekend (vrijdag einde middag tot zondag einde middag bij moeder) en niet op woensdagmiddag. Dat is gewoon duidelijk. Ik heb zelf wel kinderen in co-ouderschap. (Week/week).
Voor de kinderen zou ik inzetten op duidelijkheid. Als dingen maar regelmatig en duidelijk zijn is het voor hen ook makkelijker.
Even het voorbeeldje van het familieweekend: als hij van tevoren bij zijn ex aangeeft dat hij weg is en dan dus niet beschikbaar is, dan moet hij zichzelf er ook aan houden. Ex kan dan evt een andere achterwacht zoeken. Evt kunnen ze samen op zoek naar een betrouwbare oppas, bso enz. En als die opties uitgeput zijn dat de kinderen naar hem komen.
Hier heeft mijn vriend zijn kinderen bijna altijd behalve 1x 2 weken het weekend (vrijdag einde middag tot zondag einde middag bij moeder) en niet op woensdagmiddag. Dat is gewoon duidelijk. Ik heb zelf wel kinderen in co-ouderschap. (Week/week).
Voor de kinderen zou ik inzetten op duidelijkheid. Als dingen maar regelmatig en duidelijk zijn is het voor hen ook makkelijker.
De term: "help" in caps-lock als topic-titel is over het algemeen omgekeerd evenredig aan de ernst van het betreffende probleem.
zondag 22 augustus 2021 om 23:36
Het lijkt erop alsof jij niet goed begrijpt wat TO vraagt en dat je weinig kennis hebt van co-ouderschap en stiefouderschap.DeSlager schreef: ↑22-08-2021 17:52Het lijkt erop dat je verwacht dat je een rol krijgt als stiefmoeder en dat jij en je vriend samen met de kinderen van hem een gezin gaan vormen. Maar er is al een gezin en jij hoort daar niet bij. Je hebt ook verwachtingen van wat de ex wel of niet zou moeten doen.
