Gescheiden en kind gaat op vakantie met andere ouder

25-07-2025 08:42 59 berichten
Alle reacties Link kopieren Quote
Hoi,

De vader van onze zoon en ik zijn al ruim 4 jaar gescheiden. Ik blijf elk jaar weer tegen de vakanties aanhikken.
Onze zoon van 6,5 jaar gaat over 1,5 week met zijn vader naar Griekenland. Voor de eerste keer vliegen ze met z’n tweetjes, om samen op vakantie te gaan. Vorig jaar waren ze met zijn vader, tante en zoon in Griekenland.

Ik vind het verdrietig dat ik hem 2 weken niet zie, wat logisch is, maar vind het vooral “eng” dat ze met z’n tweetjes in het buitenland zijn. Wat als er iets met zijn vader gebeurd? Dan is hij daar helemaal alleen in een vreemd land. Ik had liever dat er twee volwassenen bij hem zijn ipv 1 op 1.
Wat als er iets met mijn zoontje gebeurd? Wat als er iets met z’n tweeen gebeurd?
Allemaal wat als… vragen. Ik zie er tegenop, ondanks dat ik het super leuk vind dat ze samen op vakantie gaan en ik hun een super fijne vakantie gun.

Hoe gaan andere mama’s hiermee om? Hebben jullie tips?
Alle reacties Link kopieren Quote
en als mijn tante een pikkie had dan was het mijn oom.
Er kan altijd en overal iets gebeuren. Zojuist nog op het nieuws. Een klein kindje met een loopfietsje overreden, zo triest.
Maar als je overal van wakker gaat liggen heb je geen leven.
Gun je kind en zijn vader een fijne vakantie en voor je het weet zijn zij weer terug.
(en het is "gebeurt, stam + t)
strelizia wijzigde dit bericht op 25-07-2025 09:09
5.48% gewijzigd
Wist je dat de oceaan zout is van alle tranen van onbegrepen haaien die alleen maar een knuffel willen?
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik vind het niet gek dat je ertegenop ziet dat je zoon twee weken lang moet missen en dat hij ook nog eens een eind weg is.

Maar de gedachtengang dat je liever nog een volwassene erbij hebt vind ik een beetje gek door de redenen die jij opgeeft, in Nederland is hij óók alleen als er iets gebeurt of als jij met hem in Griekenland zou zijn.

Ik zou vooral mezelf bezig houden, vragen of jullie dagelijks kunnen videobellen om zijn toffe avonturen aan te horen en hem up te hypen als dat niet sowieso de afspraak al is.
Just because you have the emotional range of a teaspoon doesn’t mean we all have.
Alle reacties Link kopieren Quote
Gebeurt er vaak iets met vader? Is hij totaal incapabel? Staat hij er bekend om dat hij niet aansprakelijk in het ziekenhuis beland?

Het klinkt alsof je jezelf een beetje gek zit te maken. Ik zou zeker niet vragen of jullie dagelijks kunnen videobellen. Dit is een jou probleem, dat hoeven zij niet op te lossen. Als kind wil video bellen: Leuk! Maar ga dat alsjeblieft niet doen omdat mama gerustgesteld moet worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Onze zoon van 6,5 jaar gaat over 1,5 week met zijn vader naar Griekenland. Voor de eerste keer vliegen ze met z’n tweetjes, om samen op vakantie te gaan.

vind het vooral “eng” dat ze met z’n tweetjes in het buitenland zijn. Wat als er iets met zijn vader gebeurd? Dan is hij daar helemaal alleen in een vreemd land. Ik had liever dat er twee volwassenen bij hem zijn ipv 1 op 1.

Je hebt hier vaker topics over geopend denk ik? Daar eens in teruglezen? En anders eens terugzoeken, er zijn meerdere mensen hier die zo angstig zijn, zelfs met alle angsten die jij hier benoemt en die dit soort topics geopend hebben de afgelopen zomervakanties. Denk dat je daar veel tips in kunt vinden.

Maar het komt er toch vooral op neer om met je angsten om te leren gaan (ipv geruststelling te zoeken voor elke angst en elke wat-als).
Alle reacties Link kopieren Quote
Pinaco schreef:
25-07-2025 09:16
Gebeurt er vaak iets met vader? Is hij totaal incapabel? Staat hij er bekend om dat hij niet aansprakelijk in het ziekenhuis beland?

Het klinkt alsof je jezelf een beetje gek zit te maken. Ik zou zeker niet vragen of jullie dagelijks kunnen videobellen. Dit is een jou probleem, dat hoeven zij niet op te lossen. Als kind wil video bellen: Leuk! Maar ga dat alsjeblieft niet doen omdat mama gerustgesteld moet worden.
Dit inderdaad.
Wat wij afspreken is dat kind kan FaceTime als deze dat wil. Heeft kind niet elke dag zin in en op die dagen appt de op vakantie zijnde ouder wat foto’s en kort wat ze gedaan hebben.

Voor ons is dat genoeg. Dan weet je een beetje wat ze gedaan hebben
Alle reacties Link kopieren Quote
Dat vader om zou vallen is irreëel.

En stel nou hè, het gebeurt toch:

Ik neem aan dat ze niet 2 weken gaan trekken door de bergen, maar gewoon ergens in een appartement zitten.

Dan liggen de paspoorten daar gewoon op de kamer, het complex heeft hun boekinggegevens en wie ze in geval van nood moeten bellen, er zijn vast genoeg gasten die Nederlands spreken en met 6,5 kan hij echt al vertellen wie hij is.

Het zou een traumatische ervaring zijn. Net als wanneer het in Nederland gebeurt, maar het duurt geen weken om zijn identiteit te achterhalen en hem naar huis te sturen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Los daarvan dragen mijn kinderen op vakantie zo'n rubber armbandje met onze beiden telefoonnummers met landcode ervoor.

Dat áls ze een keer per ongeluk van ons gescheiden raken, er bij de eerste telefoon die ze vinden meteen gebeld kan worden.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kind is 6 (waarom die half erbij?) en niet 2.

Je kunt 'm jouw telefoonnummer en het noodnummer (112) leren en hij weet vast al hoe een telefoon werkt.
Alle reacties Link kopieren Quote
Maar TO: ik neem aan dat zoon ook in NL bij zijn vader is voor langer dan 8 uur.. dan kan vader toch ook onwel worden?? En ben je er ook niet binnen 2 seconden he.
Ik snap dat het lastig is, maar je maakt jezelf echt helemaal gek en dat is geen leven.
Sometimes I question my sanity, but the unicorn and gummy bears tell me I’m fine!
Alle reacties Link kopieren Quote
Dus jij gaat zelf ook niet alleen met kind op vakantie of ergens heen met z’n tweetjes? Want het kan net zo goed bij jou gebeuren.

Het probleem én de oplossing ligt bij jou.
Alle reacties Link kopieren Quote
TO weet zelf ook wel, dat het irreële angsten zijn. Het is niet zo, dat je die PLOP uit kan zetten. Het gaat om het liefste/mooiste wat je hebt. Dat is kwetsbaar
En natuurlijk, het gaat eigenlijk altijd goed. Maar dan nog is het even rottig. En dat mag.

Gun jezelf dat je het rot vindt. En zoek wat afleiding.
Voor je het weet is hij weer terug
Alle reacties Link kopieren Quote
Het belangrijkste voor je kind is dat je hem dit niet onbewust meegeeft.

Bijvoorbeeld doordat je al weken van tevoren gaat zeggen dat je hem zo énorm gaat missen. Dat je hoopt af en toe wat te horen, te bellen, te facetimen.....

Dat maakt het kind angstig en geeft hem een schuldgevoel naar jou toe. Hij moet dan voor zijn mama zorgen. In de plaats van een toffe onbezorgde vakantie met zijn vader zal hij de hele tijd een zorg met zich meedragen.

En dat gaat hij de rest van zijn leven onthouden. Bewust, maar ook onbewust.
Alle reacties Link kopieren Quote
Proberen loslaten, maar dat is makkelijker gezegd dan gedaan natuurlijk... Jou kan ook iets overkomen in de tijd dat jullie samen zijn, dat heeft niemand in de hand. Het gaat eerder om zelf een manier te vinden met die angsten om te gaan. Probeer je er van bewust te zijn als je begint te piekeren, probeer geruststellende gedachten te zoeken om de angst tegen te gaan of zoek naar afleiding.
Alle reacties Link kopieren Quote
De gedachten snap ik, maar als ze in de bewoonde wereld zitten zal dat echt wel goed komen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Herken dit bij een vriendin wel.

Die gaat zelf ook vliegen met de kinderen, maar zegt wel eens dat ze het niet leuk vindt dat vader met familie ook vliegt, want meteen zo ver en wat als er iets gebeurd. Snap het wel, maar eigenlijk is bij haar het precies hetzelfde tov de vader als zij vliegt, maar ziet zij anders want moeder.

Helaas is dit het leven van gescheiden ouders. Je zou af en toe een berichtje kunnen sturen.
teddydeniffler wijzigde dit bericht op 25-07-2025 12:45
7.74% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik ben ook gescheiden en mis mijn kinderen elke week een hele week dus ik begin eraan te wennen. De eerste dag is het ergst en mis ik ze heel veel, daarna gaat de tijd snel, heb ik ook tijd voor mezelf en komt de dag dat ze weer bij mij zijn snel dichterbij. We hebben ook vaak even contact via beeldbellen dus dan ben ik ook weer op de hoogte van het dagelijkse leven van ze.
Op vakantie gaat het eigenlijk hetzelfde alleen zijn ze dan 2 weken weg ipv 1 en ook dan beeldbellen we veel en zie ik dat zij het leuk hebben en weet ik dat ze in goede handen zijn.
Alle reacties Link kopieren Quote
Je kind gaat de tijd van zijn leven krijgen, fijn alleen met papa en dan nog heerlijk op vakantie ook nog.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik heb het idee dat ik al veel vaker topics van TO heb gelezen over allerlei soorten angsten, klopt dat? Zo ja, dan zou ik daar eens mee aan de slag gaan. Want dan heb je - net wat S-Groot zegt- echt meer aan het leren omgaan met angst dan iedere angst afzonderlijk te beteugelen met een geruststellend praatje, afleiding of wat dan ook.
Alle reacties Link kopieren Quote
Ik kan me voorstellen dat je je kind gaat missen en ook dat dit gemis erger voelt als kind in het buitenland zit want ver weg.
En dat gevoel mag er zijn (voor jezelf). Bedenk leuke dingen om te gaan doen zodat je veel afleiding hebt. Ik zal zeker dit gevoel niet bij je kind neerleggen. Ik zeg niet dat je dit (bewust) doet maar je moet ervoor waken dat je je gevoel niet per ongeluk naar hem overbrengt.

Wat betreft je angsten; je weet dat je angsten niet reëel zijn. Je moet daar een weg voor jezelf in vinden om er mee om te gaan want anders maak je jezelf helemaal gek. Je hebt niet in de hand of er wel of niet wat gebeurt. Dus laat dit los. Klinkt makkelijker dan het is maar je hebt geen keuze.
Alle reacties Link kopieren Quote
Voor jou is het belangrijk dat je leert omgaan met je angsten. Angsten zijn reële mogelijkheden op uit verband getrokken prevalentie.

Dus ja, het klopt, er kán altijd iets gebeuren. Hier, daar, met zijn vader, met jou, met zijn oma, tante of in de klas. Dat het leven dingen in petto heeft waar we geen controle op hebben, is naar en soms moeilijk te verteren. Maar...het is belangrijk dat je dit leert zien in het goede perspectief. Als je geen reden hebt om aan te nemen dat zijn vader heel roekeloos of zelfs gevaarlijk is, maar een gewone normale vader die van zijn zoontje houdt en verantwoordelijk is, dan zúl jij aan de bak moeten. Met jezelf, wel te verstaan.

Want de kans dát er iets gebeurd is nog altijd vele malen kleiner dan dat het gewoon fijn, gezellig en leuk verloopt en daarvoor hoef je niet in het buitenland te zitten. Narigheid kan altijd en overal gebeuren.

Nu is je kind nog onder de hoede van een volwassene. Over een paar jaar heb je helemaal geen toezicht meer, want gaat je zoon zonder toezicht de wijde wereld verkennen. Eerst lopend, dan fietsend en daarna met een snelheid waar je u tegen zegt. Komt drank en drugs binnen zijn bereik en mensen die je uit zijn leven wilt houden. Het beste wat je als ouders kunt doen is hem een gezonde basis meegeven, met zelfvertrouwen, gezond verstand en de wetenschap dat ze bij je aan kunnen kloppen als ze het niet meer weten.

Probeer afleiding te zoeken voor je gemis. Probeer het leuk te maken voor jezelf. Plan dingen die je anders niet makkelijk zou doen als je zoontje thuis is.

p.s. als je -zoals anderen zichzelf afvragen- meer en vaker last hebt van angsten, ga dan eens praten met iemand. Mijn man heeft een gegeneraliseerde angststoornis en gebruikt medicatie. p.s. graag niet quoten.
Alle reacties Link kopieren Quote
Als ik dit lees denk ik vooral: wees blij dat hij zo fijn alleen met papa op vakantie kan, of zoals eerder met familie die veel om hem geven en waar hij het middelpunt is.

Genoeg gezinnen die alleen samengesteld op vakantie gaan in allerlei samenstellingen en nieuwe partners met kinderen ect. Daar is niks mis mee, zo’n gezin hebben wij ook, maar wij doen daarom ook af en toe een 1 op 1 weekendje zodat het ook eens om het kind draait.

En wat al gezegd is: werk aan je angsten en straal ze niet af op kind, die zich alleen maar bezorgd en schuldig zal voelen.
Alle reacties Link kopieren Quote
Solsol schreef:
25-07-2025 13:38
Als ik dit lees denk ik vooral: wees blij dat hij zo fijn alleen met papa op vakantie kan, of zoals eerder met familie die veel om hem geven en waar hij het middelpunt is.

Genoeg gezinnen die alleen samengesteld op vakantie gaan in allerlei samenstellingen en nieuwe partners met kinderen ect. Daar is niks mis mee, zo’n gezin hebben wij ook, maar wij doen daarom ook af en toe een 1 op 1 weekendje zodat het ook eens om het kind draait.

En wat al gezegd is: werk aan je angsten en straal ze niet af op kind, die zich alleen maar bezorgd en schuldig zal voelen.
Wat een onzin, alsof het abnormaal is dat TO het spannend vindt.

Laat je niks wijsmaken, het ís ook spannend! En ik herken het zo goed. Zelfs nu mijn kind al wat ouder is vind ik het, wel in mindere mate, nog spannend.

Ik vond daarom de Estivant vakanties heel prettig. Puur voor het gevoel dat je er niet alleen voor staat op vakantie mocht er iets gebeuren. En nee, je moet niet steeds denken dat er wat zou kunnen gebeuren maar het is een heel ander gevoel als je alleen bent met je kind dan dat je met een partner/je gezin weg bent. Dus ik snap dat heel goed.

Maar het gaat vast goed komen! Dat komt het eigenlijk bijna altijd.
I wanna live my life with the volume full!
Alle reacties Link kopieren Quote
@eddie waarom zou de ex-partner met Estivant op vakantie moeten gaan zodat TO haar eigen angsten onder controle kan houden? Ze kan beter werken aan haarzelf dan van haar ex verwachten dat die nog meegaat met haar angst.
Alle reacties Link kopieren Quote
Natsuro schreef:
25-07-2025 14:16
@eddie waarom zou de ex-partner met Estivant op vakantie moeten gaan zodat TO haar eigen angsten onder controle kan houden? Ze kan beter werken aan haarzelf dan van haar ex verwachten dat die nog meegaat met haar angst.

Dat zeg ik ook niet.
I wanna live my life with the volume full!

Gebruikersavatar
Anonymous
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn

Terug naar boven