co-ouderschap en nieuwe relatie

22-08-2021 17:37 193 berichten
Ben op zoek naar wat ervaringen hoe dit bij anderen ging.

Mijn vriend en ik zijn nu zo'n 2,5 jaar bij elkaar. Toen wij elkaar leerden kennen was hij 1,5 jaar gescheiden. Hij heeft 2 dochtertjes in de basisschoolleeftijd en samen met zijn ex heeft hij co-ouderschap. In hun geval is de afspraak dat co-ouderschap ook echt gezamenlijk ouderschap is. In de praktijk komt het er vooral op neer dat mijn vriend op de "co-dagen" van de ex nog eens die kant op gaat om ofwel iets als gezin te doen (samen eten, dagje pretpark) of dat hij bijspringt als ex iets heeft/zich ziek voelt/etc. Andersom komt dat minder vaak voor omdat mijn schoonouders en schoonzus vaak opvangen als mijn vriend iets heeft.

In het begin hebben wij heel bewust de kinderen overal een beetje buiten gelaten en we hebben daarmee gewacht tot we ruim anderhalf jaar samen waren en we wel wisten dat we met elkaar verder wilden. Pas na de eerste corona-lockdown zijn wij dus ook dingen met z'n vieren gaan doen en intussen raken we steeds beter aan elkaar gewend. Ik heb zelf geen kinderen dus ik moest er ook een beetje in groeien.

Ondertussen ben ik wel een beetje toe aan wat meer verdieping in onze relatie. Maar ik merk aan mijn vriend dat hij het heel moeilijk vind om die werelden aan elkaar te koppelen. Ik merk ook aan hem dat de omgang met zijn ex veel energie van hem vraagt. (dat is ook logisch, ze is niet zonder reden zijn ex). Dus ik zit vaak met een man die uitgeput is en moet bijkomen van alle verplichtingen, en zich dan onder druk gezet voelt om eens iets met mijn vrienden of familie te ondernemen. Hij vind het ook moeilijk om de kinderen daar bij te betrekken.

Ik raak daar weer wat van in de war. We hebben in het begin juist bewust veel tijd genomen om elkaar te leren kennen en zeker te zijn dat we samen verder wilden voordat we de kinderen betrokken. Dus ik snap niet goed wat nu dan het probleem is. Hij vind het moeilijk om daar een antwoord op te geven, maar geeft wel aan dat hij het moeilijk vind om een goede balans te vinden. Ik stel me misschien ook wel afwachtend op omdat ik weinig ervaring met kinderen heb. Ik gun de kinderen ook om iets gezamenlijks met hun ouders te doen, daar hoef ik niet bovenop te zitten. Tegelijkertijd denk ik vaak dat ex wat harder zou moeten investeren in een support netwerkje in plaats van nog steeds op mijn vriend (en zijn familie) te leunen. En daarnaast ik vind het ook belangrijk om de kinderen bij óns leven te betrekken en om ze beter te leren kennen. Mijn vriend erkent die behoefte, maar weet vervolgens niet hoe hij daar in de praktijk dan mee om moet gaan.

We hebben binnenkort een weekend weg gepland om echt met rust en aandacht tijd voor elkaar te maken. En ik ga er vanuit dat dit dan ook een van de onderwerpen word.
Hoe pak ik dit gesprek nou op een goede manier aan?
Alle reacties Link kopieren
Jij maakt geen deel uit van hun gezin. Dat moet je snappen anders wordt het niks.
Iedere dag is gehaktdag
Alle reacties Link kopieren
Voer een open gesprek zonder alvast rekening te houden met de ander maar leg op tafel wat je echt nodig hebt. Kijk daarna samen in hoeverre het werkbaar kan worden.
DeSlager schreef:
22-08-2021 17:46
Jij maakt geen deel uit van hun gezin. Dat moet je snappen anders wordt het niks.
Dat hoef ik toch ook helemaal niet te zijn?
Alle reacties Link kopieren
Heeft ex al een nieuwe partner? Ben wel benieuwd hoe die er in staat....
Alle reacties Link kopieren
Op plek 1 en 2 kom je voor hem niet te staan. Hooguit op plek 3 of op plek 4 als hij zijn ex belangrijker vindt dan jij.

Weet hij hoe jij je voelt bij dit alles?
Alle reacties Link kopieren
Dautz38 schreef:
22-08-2021 17:48
Dat hoef ik toch ook helemaal niet te zijn?
Het lijkt erop dat je verwacht dat je een rol krijgt als stiefmoeder en dat jij en je vriend samen met de kinderen van hem een gezin gaan vormen. Maar er is al een gezin en jij hoort daar niet bij. Je hebt ook verwachtingen van wat de ex wel of niet zou moeten doen.
Iedere dag is gehaktdag
Alle reacties Link kopieren
DeSlager schreef:
22-08-2021 17:46
Jij maakt geen deel uit van hun gezin. Dat moet je snappen anders wordt het niks.
Hun gezin? Ze zijn gescheiden, ze zijn al 4 jaar geen gezin meer. Mijn ex en ik zijn 7 jaar geleden uit elkaar gegaan. Geen van ons zal het in zijn hoofd halen om nog te spreken van 'ons gezin'.
Alle reacties Link kopieren
Arme man. Een ex die al zijn energie gebruikt en dan nog zijn vriendin die 'verdieping' wenst. Die man van je moet duidelijk nog zijn draai vinden en jij wil eisen stellen?
8 jaar ervaring hier. De samenwerking tussen je vriend en ex: niet mee bemoeien, niets van vinden, niet willen beïnvloeden. Tenzij je vriend om je advies vraagt.
anoniem_65537e7f5e90c wijzigde dit bericht op 22-08-2021 18:04
0.62% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
P80 schreef:
22-08-2021 17:53
Arme man. Een ex die al zijn energie gebruikt en dan nog zijn vriendin die 'verdieping' wenst. Die man van je moet duidelijk nog zijn draai vinden en jij wil eisen stellen?
Na 2,5 jaar samen, mag zij dat best verwachten. Die man is al 4 jaar bezig zijn draai te vinden.
huisduif schreef:
22-08-2021 17:51
Op plek 1 en 2 kom je voor hem niet te staan. Hooguit op plek 3 of op plek 4 als hij zijn ex belangrijker vindt dan jij.

Weet hij hoe jij je voelt bij dit alles?
Dat deel vind ik dus ingewikkeld in het gesprek tussen ons. Ik heb na zo'n weekend waarna hij op zondagavond halfdood op de bank ligt, wel eens aangegeven dat zij misschien wat meer zou kunnen investeren in een eigen netwerk waardoor ze minder vaak op hem een beroep hoeft te doen. (voor mij voelt het op zo'n moment inderdaad wel of de ex voor gaat). Maar hij ziet dat helemaal niet als "de ex belangrijker vinden dan de vriendin" maar als "zijn dochters op de eerste plaats zetten". Tegelijkertijd blijft hij dan zitten met een gevoel dat hij iedereen (incl. mij) tekort doet.
Alle reacties Link kopieren
Maar om te willen dat ex een 'support netwerkje' gaat vinden zodat ze minder een beroep doet op de vader en schoonfamilie van de kinderen vind ik ook wat ver gaan.

Het zijn hun gezamenlijke kinderen.
Ik krijg de indruk als ik jouw verhaal lees dat hij zich nog te verantwoordelijk voelt voor zijn ex.

Als zij problemen heeft met kinderopvang omdat ze ziek is, kunnen de kinderen naar jullie komen terwijl ze eigenlijk bij haar moesten/mochten zijn. Maar bij zijn ex 'gezinnetje' gaan spelen 'omdat er iets is', ik zou zoiets niet lang trekken. Denk ik.
Alle reacties Link kopieren
Dautz38 schreef:
22-08-2021 17:55
Dat deel vind ik dus ingewikkeld in het gesprek tussen ons. Ik heb na zo'n weekend waarna hij op zondagavond halfdood op de bank ligt, wel eens aangegeven dat zij misschien wat meer zou kunnen investeren in een eigen netwerk waardoor ze minder vaak op hem een beroep hoeft te doen. (voor mij voelt het op zo'n moment inderdaad wel of de ex voor gaat). Maar hij ziet dat helemaal niet als "de ex belangrijker vinden dan de vriendin" maar als "zijn dochters op de eerste plaats zetten". Tegelijkertijd blijft hij dan zitten met een gevoel dat hij iedereen (incl. mij) tekort doet.
Sorry klinkt een beetje lullig dit maar waarom ben je begonnen aan iemand die nog kort gescheiden was en kinderen heeft? Je verwacht een bepaald soort aandacht en je vriend kan je dat gewoon niet geven.

En het siert hem dat hij zijn dochters op de eerste plek zet, helaas ga jij die plek nooit innemen.
Alle reacties Link kopieren
Ik denk dat veel gescheiden ouders met co-ouderschap een minder vervlochten leven leiden dan jouw partner doet met zijn ex. Vraag eens wat de verwachtingen zijn van jouw partner.
Sjaantje37 schreef:
22-08-2021 17:59
Maar om te willen dat ex een 'support netwerkje' gaat vinden zodat ze minder een beroep doet op de vader en schoonfamilie van de kinderen vind ik ook wat ver gaan.

Het zijn hun gezamenlijke kinderen.
In de praktijk draagt hij nu 80% van de zorg. Zij lijkt het soms wel te vermijden om alleen te zijn met de kinderen.
Dat raakt mij weer, want van 30% dat hij haar achtervang is moet hij weer bijkomen. En zo blijft er wat weinig over om onze relatie vorm te geven.
Alle reacties Link kopieren
DeSlager schreef:
22-08-2021 17:52
Het lijkt erop dat je verwacht dat je een rol krijgt als stiefmoeder en dat jij en je vriend samen met de kinderen van hem een gezin gaan vormen. Maar er is al een gezin en jij hoort daar niet bij. Je hebt ook verwachtingen van wat de ex wel of niet zou moeten doen.
Is toch niet zo gek als je al een paar jaar samen bent en een leven samen op wilt bouwen?
En over welk gezin heb je het? Er is een gebroken gezin, meer niet.
Maar vind hij zijn ex belangrijker. Of gewoon zijn kinderen? De tijd met zijn kinderen en alles wat er gewoon bij komt kijken?

Want jammer voor jou, dat doen goede vaders. En ik mag hopen voor zijn kinderen dat jij daar niet over gaat miepen.
Ik zet het nu wat zwaar neer misschien omdat het de afgelopen 2-3 maanden echt heel erg was en de irritatie bij mij daardoor oploopt. Daarvoor is er een hele tijd geweest dat ze behoorlijk afgebakende afspraken hadden en toen had hij ook een stuk meer energie.
Dautz38 schreef:
22-08-2021 18:01
In de praktijk draagt hij nu 80% van de zorg. Zij lijkt het soms wel te vermijden om alleen te zijn met de kinderen.
Dat raakt mij weer, want van 30% dat hij haar achtervang is moet hij weer bijkomen. En zo blijft er wat weinig over om onze relatie vorm te geven.

Tja, zo werkt dat met kinderen. Je bent altijd 100% ouder, of je leuk vindt of niet en als de ander een niet zo goede ouder is( om welke reden dan ook) dan neemt de ander de boel over. Tenminste goede ouders doen dat.

Ik vraag me ook af welke verdieping in je relatie jij dan zo aan toe bent? Wat bedoel je precies dan?
Alle reacties Link kopieren
Ik zou dat gesprek nooit voeren tijdens een weekendje weg waarin je tijd en aandacht voor elkaar wilt hebben. Dan ga je er tussenuit en neem je je “problemen” mee. Maar dat is mijn mening. Ik zou dat weekend gewoon heerlijk gaan genieten van jullie tijd samen en leuke en gezellige dingen doen!

Ik zou dit gewoon thuis aan tafel of op de bank bespreken. Vertel hoe jij je voelt en zeg dat je begrip hebt voor bepaalde dingen maar dat als ie echt met je verder wilt hij zijn leven ook met die van jou moet mengen.
Maar dan is het toch ook niet raar om de nieuwe partner daarbij te betrekken?

Stel dat ze een weekendregeling zouden hebben, waarbij de kinderen grotendeels bij hem zouden wonen en dan voor een weekend naar hun moeder zouden gaan, dan zouden ze mij er toch ook bij krijgen? Omgekeerd die moeders die een nieuwe partner krijgen betrekken die mannen er toch ook vaak bij? Het is toch logisch dat je die levens op enig moment een beetje in elkaar schuift? Hoe doen andere mensen dat dan?
anoniem_407041 wijzigde dit bericht op 22-08-2021 18:08
0.73% gewijzigd
Alle reacties Link kopieren
DeSlager schreef:
22-08-2021 17:52
Het lijkt erop dat je verwacht dat je een rol krijgt als stiefmoeder en dat jij en je vriend samen met de kinderen van hem een gezin gaan vormen. Maar er is al een gezin en jij hoort daar niet bij. Je hebt ook verwachtingen van wat de ex wel of niet zou moeten doen.
Ze gaat toch ook de helft van de week met haar vriend een gezin vormen? Die halve week is ze dus ook stiefmoeder en hoort ze er zeker bij. De kinderen wonen namelijk ook bij haar.
De ex is niet belangrijker. De kinderen zijn dat. En als ze een basisschoolleeftijd hebben, heeft een ex veel invloed op de dagelijkse operatie en daarmee ook op de nieuwe huishoudens.

Wij zeggen hier weleens gekscherend dat we even bij de directie moeten vragen of we een weekje weg kunnen. Doelend op de ex van mijn vriend. Dat is wat het is. Accepteren of niet aan beginnen.

Dit is een oud topic. Het topic is daarom gesloten.
Maak een nieuw topic aan om verder praten over dit onderwerp.

Terug naar boven