Kinderen
alle pijlers
Lichaam na Zwangerschap
maandag 1 juni 2009 om 20:31
Dames!
Heel erg lang gewacht met het posten van deze vraagt, want: schaamte wegens mijn naiviteit! Maargoed, toch maar voor de dag ermee!
Wat gebeurt er met het vrouwelijke lichaam na een bevalling?
Ik zie moeders glimmen naar hun pasgeborene, maar geen woord reppen over de mogelijke "schade"of onverwachte veranderingen die de bevalling toegebracht heeft. Ik kan me zo levendig voorstellen dat er een en ander verandert, maar heb het idee dat deze specifieke informatie- voor mij althans - toebehoort aan het geheime genootschap der Moeders. Heb geen vrouwen in mijn directe omgeving aan wie ik dit zo open kan vragen, dus vandaar mijn vraag alhier. Heb getwijfeld om de vraag bij "lijf en lijn"te zetten, maar denk dat hier meer ervaringsdeskundige moeders huizen!
Mijn vraag komt eigenlijk aan de hand van een pasbevallen vriendin. Zij heeft een keizersnede gehad en prees zichzelf daar gelukkig mee, omdat ze gehoord had dat vrouwen die vaginaal bevallen waren vaak last hadden van aambeien en meer van dit soort ongemakken. En daarnaast - zo zweerde ze - kwam het "van onder" niet snel meer goed. Kan me dat niet voorstellen, dus vandaar de vraag!
Welke mama geeft me een eerlijk antwoord?
Ps: trouwens, geen verzachtende verhalen graag! Want die kinderen komen er toch wel als het ons gegund is!!!!
Heel erg lang gewacht met het posten van deze vraagt, want: schaamte wegens mijn naiviteit! Maargoed, toch maar voor de dag ermee!
Wat gebeurt er met het vrouwelijke lichaam na een bevalling?
Ik zie moeders glimmen naar hun pasgeborene, maar geen woord reppen over de mogelijke "schade"of onverwachte veranderingen die de bevalling toegebracht heeft. Ik kan me zo levendig voorstellen dat er een en ander verandert, maar heb het idee dat deze specifieke informatie- voor mij althans - toebehoort aan het geheime genootschap der Moeders. Heb geen vrouwen in mijn directe omgeving aan wie ik dit zo open kan vragen, dus vandaar mijn vraag alhier. Heb getwijfeld om de vraag bij "lijf en lijn"te zetten, maar denk dat hier meer ervaringsdeskundige moeders huizen!
Mijn vraag komt eigenlijk aan de hand van een pasbevallen vriendin. Zij heeft een keizersnede gehad en prees zichzelf daar gelukkig mee, omdat ze gehoord had dat vrouwen die vaginaal bevallen waren vaak last hadden van aambeien en meer van dit soort ongemakken. En daarnaast - zo zweerde ze - kwam het "van onder" niet snel meer goed. Kan me dat niet voorstellen, dus vandaar de vraag!
Welke mama geeft me een eerlijk antwoord?
Ps: trouwens, geen verzachtende verhalen graag! Want die kinderen komen er toch wel als het ons gegund is!!!!
woensdag 3 juni 2009 om 14:42
quote:Margaretha2 schreef op 03 juni 2009 @ 13:24:
Yaiks!
Wat ik me nou afvraag, is zoiets ook te voorkomen? Wie heeft een grotere kans op een knip bijvoorbeeld? Er wordt geknipt als de vagina niet ver genoeg uitrekt.... of niet? Ik wil niet met colaflessen gaan oefenen natuurlijk maar wat zou dat nou soepeler maken?
Perineum-massage! Kregen wij op de zwangerschapsyoga uitleg over. Volgens dat verhaal is dit in scandinavische landen veel gebruikelijker dan bij ons en wordt er daar ook minder geknipt en gescheurd.
Ik heb het een paar keer geprobeerd, vond het een beetje vreemd 'klusje'. Geen idee of het geholpen heeft, beide keren 1 hechtinkje.
Yaiks!
Wat ik me nou afvraag, is zoiets ook te voorkomen? Wie heeft een grotere kans op een knip bijvoorbeeld? Er wordt geknipt als de vagina niet ver genoeg uitrekt.... of niet? Ik wil niet met colaflessen gaan oefenen natuurlijk maar wat zou dat nou soepeler maken?
Perineum-massage! Kregen wij op de zwangerschapsyoga uitleg over. Volgens dat verhaal is dit in scandinavische landen veel gebruikelijker dan bij ons en wordt er daar ook minder geknipt en gescheurd.
Ik heb het een paar keer geprobeerd, vond het een beetje vreemd 'klusje'. Geen idee of het geholpen heeft, beide keren 1 hechtinkje.
woensdag 3 juni 2009 om 15:00
Goede vraag zeg TO! Ik vraag me dit soort dingen ook wel eens af. Ik ben nu 27 en heb nog niet echt een (sterke) kinderwens maar ik krijg het nu al doodsbenauwd als ik aan een bevalling denk, althans mijn eigen bevalling. Ik vraag me ook af of het uit maakt of je een grote of een kleine vrouw bent? Of de breedte van je heupen een rol spelen? Of je in NL kan eisen dat je geen vaginale bevalling wilt maar een keizersnee? Ik vind het een gruwelijke gedachte dat vrouwen uitscheuren en ingeknipt worden en dat inknippen als een opluchtig schijnt te voelen.. Ik denk wel eens dat het een foutje van de natuur is dat bevallen zo'n ongelooflijke pijnlijke aangelegenheid moet zijn.. En dat vrouwen oprecht kunnen zeggen dat het het allemaal waard is....Heb je tijdens een bevalling niet de behoefte om je man en je (nog ongeboren) kind te vervloeken door de pijn??
woensdag 3 juni 2009 om 15:04
quote:Bagheera schreef op 03 juni 2009 @ 14:38:
[...]
Maar dat is dus heel persoonlijk en niet iets medisch. Ik heb niets gemerkt van gesjor enzo (en ik heb écht heel sterke buikspieren). Wel voelde ik die grote handen in mijn buik die boven de navel in mijn buik naar de baby aan het graaien waren heel goed.
Tja, striae en aambeien vind ik ook niet iets medisch, eerlijk gezegd.
Maar goed, wil het niet gaan hebben over wie er sterkere buikspieren heeft, ik kan alleen maar mijn eigen ervaring vertellen en die is dus dat ik alle kanten op getrokken werd. Die handen heb ik weer niet gevoeld, wel dat ze heel hard boven mijn baarmoeder, aan de buitenkant, aan het duwen waren om de baby naar beneden te krijgen. Snijden heb ik ook gevoeld maar datscheen niet normaal te zijn.
[...]
Maar dat is dus heel persoonlijk en niet iets medisch. Ik heb niets gemerkt van gesjor enzo (en ik heb écht heel sterke buikspieren). Wel voelde ik die grote handen in mijn buik die boven de navel in mijn buik naar de baby aan het graaien waren heel goed.
Tja, striae en aambeien vind ik ook niet iets medisch, eerlijk gezegd.
Maar goed, wil het niet gaan hebben over wie er sterkere buikspieren heeft, ik kan alleen maar mijn eigen ervaring vertellen en die is dus dat ik alle kanten op getrokken werd. Die handen heb ik weer niet gevoeld, wel dat ze heel hard boven mijn baarmoeder, aan de buitenkant, aan het duwen waren om de baby naar beneden te krijgen. Snijden heb ik ook gevoeld maar datscheen niet normaal te zijn.
woensdag 3 juni 2009 om 15:07
woensdag 3 juni 2009 om 15:09
ik heb gehoord dat het te maken had met het moment waarop het hoofdje naar buiten komt. Dat als het in één keer naar buiten komt, dat de kans groot is dat je inscheurt. Dat het beste zou zijn om tijdens het persen, als het hoofdje al een stukje uit is en alles zo uitgerekt is dat het op barsten staat, om eventjes te wachten (en maar uitpuffen!!!), totdat de huid weer doorbloed wordt, want dan komt er weer meer rek in. En dan kun je weer persen en scheur je niet uit. Dat is bij mij zo gebeurd, maar dat wachten was zoooooooooo onvoorstelbaar moeilijk om even te stoppen met persen, precies op het moment dat alles zo uitgerekt is. Maar als het goed is begeleid de vk je hierbij.
Bij mij is het dus gelukt, geen scheuren, geen hechtingen, niets.
Bij mij is het dus gelukt, geen scheuren, geen hechtingen, niets.
woensdag 3 juni 2009 om 15:20
quote:fleurtje schreef op 03 juni 2009 @ 15:04:
[...]
Tja, striae en aambeien vind ik ook niet iets medisch, eerlijk gezegd.
Maar goed, wil het niet gaan hebben over wie er sterkere buikspieren heeft, ik kan alleen maar mijn eigen ervaring vertellen en die is dus dat ik alle kanten op getrokken werd. Die handen heb ik weer niet gevoeld, wel dat ze heel hard boven mijn baarmoeder, aan de buitenkant, aan het duwen waren om de baby naar beneden te krijgen. Snijden heb ik ook gevoeld maar datscheen niet normaal te zijn.
Nee, maar van striae en aambeien is bewezen dat het van de zwangerschap komt en dat van die buikspieren is kennelijk iets persoonlijks, dat bedoelde ik. Want geen arts (revalidatie/gynaecoloog/pijnarts) en fysiotherapeut heeft tegen mij gezegd dat sterke buikspieren een nadeel zijn en zo vatte ik je opmerking op, dus vandaar dat ik vroeg waarom.
Mijn baby lag in een stuit, misschien zaten ze daarom zo te graaien om zijn hoofdje tussen mijn ribben vandaan te peuteren.
[...]
Tja, striae en aambeien vind ik ook niet iets medisch, eerlijk gezegd.
Maar goed, wil het niet gaan hebben over wie er sterkere buikspieren heeft, ik kan alleen maar mijn eigen ervaring vertellen en die is dus dat ik alle kanten op getrokken werd. Die handen heb ik weer niet gevoeld, wel dat ze heel hard boven mijn baarmoeder, aan de buitenkant, aan het duwen waren om de baby naar beneden te krijgen. Snijden heb ik ook gevoeld maar datscheen niet normaal te zijn.
Nee, maar van striae en aambeien is bewezen dat het van de zwangerschap komt en dat van die buikspieren is kennelijk iets persoonlijks, dat bedoelde ik. Want geen arts (revalidatie/gynaecoloog/pijnarts) en fysiotherapeut heeft tegen mij gezegd dat sterke buikspieren een nadeel zijn en zo vatte ik je opmerking op, dus vandaar dat ik vroeg waarom.
Mijn baby lag in een stuit, misschien zaten ze daarom zo te graaien om zijn hoofdje tussen mijn ribben vandaan te peuteren.
woensdag 3 juni 2009 om 16:10
Of je in NL kan eisen dat je geen vaginale bevalling wilt maar een keizersnee?
Nee, dat kan niet.
Logisch ook, waarom zou je in godsnaam een operatie met alle risico's vandien wensen?
Bevallen is niet pijnloos (okay, understatement
maar zo'n drama is het nou ook weer niet hoor.
Die 12 / 24 / 36 uur kom je ook wel weer door, en is eigenlijk niet zoveel gezien al die jaren dat je vervolgens dat kind hebt
Nee, dat kan niet.
Logisch ook, waarom zou je in godsnaam een operatie met alle risico's vandien wensen?
Bevallen is niet pijnloos (okay, understatement
maar zo'n drama is het nou ook weer niet hoor. Die 12 / 24 / 36 uur kom je ook wel weer door, en is eigenlijk niet zoveel gezien al die jaren dat je vervolgens dat kind hebt
woensdag 3 juni 2009 om 18:02
Nee, keizersnee kan niet worden gepland, maar een ruggenprik kan ook nog steeds niet in alle ziekenhuizen 's nachts.
Alleen overdag mevrouw werd mij gezegd tijdens een giga weeenstorm.
En die weeenstorm vond ik dus het meest pijnlijk van alles. Persen ging super en ik had vooraf ook gedacht dat dat het pijnlijkst zou zijn van de hele bevalling. Voor mij was dat het makkelijkst. Ik had alleen een schrammetje en twee hechtingen en heb dus ook die olie gebruikt. Heel braaf vier weken voor de bevalling dagelijks vijf minuten mee gemasseerd. Maar of dat nu geholpen heeft?
Hoor er wel hele goede ervaringen over. Zelfs iemand waarbij kindje in een stuit lag, had dus geen knip of hechtingen en die had dus ook die olie gebruikt.
Alleen overdag mevrouw werd mij gezegd tijdens een giga weeenstorm.
En die weeenstorm vond ik dus het meest pijnlijk van alles. Persen ging super en ik had vooraf ook gedacht dat dat het pijnlijkst zou zijn van de hele bevalling. Voor mij was dat het makkelijkst. Ik had alleen een schrammetje en twee hechtingen en heb dus ook die olie gebruikt. Heel braaf vier weken voor de bevalling dagelijks vijf minuten mee gemasseerd. Maar of dat nu geholpen heeft?
Hoor er wel hele goede ervaringen over. Zelfs iemand waarbij kindje in een stuit lag, had dus geen knip of hechtingen en die had dus ook die olie gebruikt.
woensdag 3 juni 2009 om 18:18
Mijn eerste (7 pond) perste ik er binnen 5 minuten uit. Werkelijk waar. Het ging dus zó snel (ik luisterde ook niet naar de verloskundige die me vertelde te zuchten, ik was het helemaal zat na 24 uur weeën) dat ik inderdaad flink ben uitgescheurd.
Geen pretje.
Mijn tweede (9 pond en 7 jaar later) ging wat moeizamer. Ik dacht dat klusje ook wel even zo te klaren als mijn eerste, maar dat was toch even andere koek. Het heeft 20 minuten geduurd, en ik heb geleerd van de eerste keer want ik luisterde nu wel erg goed naar wanneer ik moest zuchten of persen. Ik ben toen dus ook niet uitgescheurd. En dat met een kind wat 2 pond zwaarder was..
Tja, wat verder?
Ik heb totaal geen striae, helemaal niets. Maar dat is ook een beetje erfelijk bepaald hoor, want geen van de vrouwen in mijn familie heeft er last van gehad. Zelfs mijn oma niet die 8 kids heeft gebaard.
Wat ik nu wel heb zijn mega hang tieten waar ik flink van baal. Dat is voor mij wel het ergste.. Ik heb een grote B cup, wat ik helemaal prima vind, maar vroeger waren ze heel mooi stevig en vol. Ik hoefde nooit een bh aan met een hemdje. Nu zijn het twee lege hanglellen waar ik me niet prettig bij voel, en me zelfs voor schaam als ik naakt ben. Ik ga nooit maar dan ook nooit ergens heen zonder bh. Tijdens sex hoeft er voor mij ook niet zoveel aandacht aan besteed te worden want ik voel me er gewoon heel onzeker over.
Daarnaast heb ik ook het gevoel dat er down there toch wel het e.e.a. is uitgerekt.. Ook niet zo leuk, maar het stoort me niet zo erg als mijn borsten. Ik heb soms ook dagen dat mijn baarmoedermond lager hangt dan andere dagen (ik voel het draadje van mijn spiraal dan ook ineens veel beter) dus het is een klein beetje verzakt. Daar ga ik toch maar eens mee naar de huisarts tzt.
Qua kilo's is er niet veel veranderd. Ben mega veel aangekomen tijdens beide zwangerschappen maar ook net zo snel weer afgevallen.
Tja, en dat moe zijn hè... altijd maar moe moe moe.
Geen pretje.
Mijn tweede (9 pond en 7 jaar later) ging wat moeizamer. Ik dacht dat klusje ook wel even zo te klaren als mijn eerste, maar dat was toch even andere koek. Het heeft 20 minuten geduurd, en ik heb geleerd van de eerste keer want ik luisterde nu wel erg goed naar wanneer ik moest zuchten of persen. Ik ben toen dus ook niet uitgescheurd. En dat met een kind wat 2 pond zwaarder was..
Tja, wat verder?
Ik heb totaal geen striae, helemaal niets. Maar dat is ook een beetje erfelijk bepaald hoor, want geen van de vrouwen in mijn familie heeft er last van gehad. Zelfs mijn oma niet die 8 kids heeft gebaard.
Wat ik nu wel heb zijn mega hang tieten waar ik flink van baal. Dat is voor mij wel het ergste.. Ik heb een grote B cup, wat ik helemaal prima vind, maar vroeger waren ze heel mooi stevig en vol. Ik hoefde nooit een bh aan met een hemdje. Nu zijn het twee lege hanglellen waar ik me niet prettig bij voel, en me zelfs voor schaam als ik naakt ben. Ik ga nooit maar dan ook nooit ergens heen zonder bh. Tijdens sex hoeft er voor mij ook niet zoveel aandacht aan besteed te worden want ik voel me er gewoon heel onzeker over.
Daarnaast heb ik ook het gevoel dat er down there toch wel het e.e.a. is uitgerekt.. Ook niet zo leuk, maar het stoort me niet zo erg als mijn borsten. Ik heb soms ook dagen dat mijn baarmoedermond lager hangt dan andere dagen (ik voel het draadje van mijn spiraal dan ook ineens veel beter) dus het is een klein beetje verzakt. Daar ga ik toch maar eens mee naar de huisarts tzt.
Qua kilo's is er niet veel veranderd. Ben mega veel aangekomen tijdens beide zwangerschappen maar ook net zo snel weer afgevallen.
Tja, en dat moe zijn hè... altijd maar moe moe moe.
I`ve learned so much from my mistakes.. I`m thinking of making a few more.
woensdag 3 juni 2009 om 19:16
quote:Rollergirl schreef op 03 juni 2009 @ 15:02:
Marie, er zijn landen waar je een keizersnede kunt plannen, zou dat hier ook maar kunnen!
Ik ken persoonlijk twee dames die een geplande keizersnede hebben gekregen omdat ze niet vaginaal wilden bevallen vanwege soortgelijke verhalen als hier. Geen idee of het ermee te maken heeft maar beide dames zijn nogal geobsedeerd door hun uiterlijk (siliconen, extreem veel sporten, erg op uiterlijk enzzzz... beiden hebben verteld bang te zijn dat het nooit meer goed zou komen met hun vagina.
Ze zijn beiden echt stad en land zijn afgelopen op zoek naar een gyneacoloog die een geplande keizersnede wilde toezeggen. De eerste heeft binnen 1 jaar (zat 11 maanden tussen), twee kinderen via geplande ks gekregen. De andere dame is nu zwanger van de tweede maar ik heb contact meer met haar. Ik denk dat ze het, haar kennende, echt wel weer voor elkaar heeft gekregen, zo'n geplande keizersnede.
tja.
Marie, er zijn landen waar je een keizersnede kunt plannen, zou dat hier ook maar kunnen!
Ik ken persoonlijk twee dames die een geplande keizersnede hebben gekregen omdat ze niet vaginaal wilden bevallen vanwege soortgelijke verhalen als hier. Geen idee of het ermee te maken heeft maar beide dames zijn nogal geobsedeerd door hun uiterlijk (siliconen, extreem veel sporten, erg op uiterlijk enzzzz... beiden hebben verteld bang te zijn dat het nooit meer goed zou komen met hun vagina.
Ze zijn beiden echt stad en land zijn afgelopen op zoek naar een gyneacoloog die een geplande keizersnede wilde toezeggen. De eerste heeft binnen 1 jaar (zat 11 maanden tussen), twee kinderen via geplande ks gekregen. De andere dame is nu zwanger van de tweede maar ik heb contact meer met haar. Ik denk dat ze het, haar kennende, echt wel weer voor elkaar heeft gekregen, zo'n geplande keizersnede.
tja.
Zo. En dan ga ik nu een wijntje inschenken...
woensdag 3 juni 2009 om 20:21
quote:xasi schreef op 02 juni 2009 @ 03:01:
Je sexleven wat gebeurt daarmee???
Nou ja, ten eerste ben je daar zelf bij natuurlijk. Mijn/ons seksleven is eigenlijk het eerste jaar na de geboorte van ons kind onveranderd gebleven. We deden het nog steeds net zo vaak (3 keer per week ofzo). Die typische vermoeidheid begon pas na een jaar op te breken. Alsof er een soort bom insloeg wat dat betreft. Moeheid werd een soort chronisch moe zijn wat ook niet meer over ging na een nachtje goed bijslapen.
Technisch gesproken werd het wel wat beter, omdat ik veel vochtiger ben gebleven. Op sommige momenten iets te vochtig naar mijn zin. Dat is een bijwerking die ik niet verwacht had na een bevalling haha. Ook heb ik nog evenveel gevoel daar beneden en is het voor mijn man ook nog even goed qua gevoel.
Nu ons kind een kleuter is, is ons seksleven met meer dan de helft geminderd (zeg maar rustig 1 a 2 keer per 2 weken). Maar dat ligt niet aan ons kind. Want dat is een uitslaper en wordt 's nachts in principe al lang niet meer wakker. Tis meer dat ons leven op alle fronten (werk enzo) superdruk is, dat we gewoon moe zijn en sneller kiezen om te forummen dan tijd maken.
Maar ons seksleven is niet slecht. Want de zin in elkaar is er nog steeds en als we vrijen is het absoluut fijn!
We wachten eigenlijk op een rustiger fase van ons leven en doen ondertussen ons best om de boel niet teveel te laten verstoffen. Want met kinderen krijgen zit je vaak ook op een leeftijd waarop er veel dingen veel aandacht vragen: werken, huis, carriere, etc. Probeer dan alle ballen (ook seksleven) altijd maar even goed omhoog te houden. Dat lukt niet iedereen even goed. Komt wel weer.
Je sexleven wat gebeurt daarmee???
Nou ja, ten eerste ben je daar zelf bij natuurlijk. Mijn/ons seksleven is eigenlijk het eerste jaar na de geboorte van ons kind onveranderd gebleven. We deden het nog steeds net zo vaak (3 keer per week ofzo). Die typische vermoeidheid begon pas na een jaar op te breken. Alsof er een soort bom insloeg wat dat betreft. Moeheid werd een soort chronisch moe zijn wat ook niet meer over ging na een nachtje goed bijslapen.
Technisch gesproken werd het wel wat beter, omdat ik veel vochtiger ben gebleven. Op sommige momenten iets te vochtig naar mijn zin. Dat is een bijwerking die ik niet verwacht had na een bevalling haha. Ook heb ik nog evenveel gevoel daar beneden en is het voor mijn man ook nog even goed qua gevoel.
Nu ons kind een kleuter is, is ons seksleven met meer dan de helft geminderd (zeg maar rustig 1 a 2 keer per 2 weken). Maar dat ligt niet aan ons kind. Want dat is een uitslaper en wordt 's nachts in principe al lang niet meer wakker. Tis meer dat ons leven op alle fronten (werk enzo) superdruk is, dat we gewoon moe zijn en sneller kiezen om te forummen dan tijd maken.
Maar ons seksleven is niet slecht. Want de zin in elkaar is er nog steeds en als we vrijen is het absoluut fijn!
We wachten eigenlijk op een rustiger fase van ons leven en doen ondertussen ons best om de boel niet teveel te laten verstoffen. Want met kinderen krijgen zit je vaak ook op een leeftijd waarop er veel dingen veel aandacht vragen: werken, huis, carriere, etc. Probeer dan alle ballen (ook seksleven) altijd maar even goed omhoog te houden. Dat lukt niet iedereen even goed. Komt wel weer.
woensdag 3 juni 2009 om 20:38
quote:Findi schreef op 03 juni 2009 @ 13:43:
[...]
Nee het is helaas niet te voorkomen. Voor mijn 2 zwangerschappen had ik altijd ob supertampons en ik moest erg mijn best doen met persen (duh!). Mijn vriendin had altijd OBmini en zij moest het kind opvangen. Haha, wat heeft OB mini of maxi nou te maken met een wijde ka uu tee of niet ? Of je mini of maxi draagt heeft te maken met hoeveelheid bloedverlies en niet of je een nauwe poes hebt of niet.
[...]
Nee het is helaas niet te voorkomen. Voor mijn 2 zwangerschappen had ik altijd ob supertampons en ik moest erg mijn best doen met persen (duh!). Mijn vriendin had altijd OBmini en zij moest het kind opvangen. Haha, wat heeft OB mini of maxi nou te maken met een wijde ka uu tee of niet ? Of je mini of maxi draagt heeft te maken met hoeveelheid bloedverlies en niet of je een nauwe poes hebt of niet.
woensdag 3 juni 2009 om 20:48
Ik geloof niet zoveel van die perineum massage. Ik had een scheurtje en dus een hechting maar nooit een perineum massage aan te pas gekomen. Ik heb wel goed geluisterd naar de verloskundige en braaf niet geperst toen ze dat vroeg. (Had een bevalling van 5 uurtjes dus tja.. ik kon eventjes wegzuchten ook nog wel hebben.)
woensdag 3 juni 2009 om 20:49
Vijf maanden na de bevalling heb ik geen striae, geen hangborsten, geen hangend vel, ben ik drie kilo lichter dan ik voor de bevalling was en na de bevalling hoefde er geen hechtdraad aan te pas te komen, noch had ik aambeien. Ik heb veertig minuten geperst.
Perineumolie is echt klinklare onzin. Daar maak je alleen de bovenste laag huid vet mee, terwijl al je huid scheurt als je scheurt. Net zoals smeren tegen striae, helpt ook geen donder. Of je scheurt, of je doet het niet. Dan wordt er misschien nog geknipt, maar of je je poes in de olie hebt gezet of niet, heeft daar helemaal niks mee te maken.
Het enige waar ik na de bevalling echt last van heb gehouden is van zere schouders. Al je banden verweken namelijk, en niet alleen die in je bekken.
Perineumolie is echt klinklare onzin. Daar maak je alleen de bovenste laag huid vet mee, terwijl al je huid scheurt als je scheurt. Net zoals smeren tegen striae, helpt ook geen donder. Of je scheurt, of je doet het niet. Dan wordt er misschien nog geknipt, maar of je je poes in de olie hebt gezet of niet, heeft daar helemaal niks mee te maken.
Het enige waar ik na de bevalling echt last van heb gehouden is van zere schouders. Al je banden verweken namelijk, en niet alleen die in je bekken.
woensdag 3 juni 2009 om 20:51
quote:Tama schreef op 03 juni 2009 @ 15:09:
ik heb gehoord dat het te maken had met het moment waarop het hoofdje naar buiten komt. Dat als het in één keer naar buiten komt, dat de kans groot is dat je inscheurt. Dat het beste zou zijn om tijdens het persen, als het hoofdje al een stukje uit is en alles zo uitgerekt is dat het op barsten staat, om eventjes te wachten (en maar uitpuffen!!!), totdat de huid weer doorbloed wordt, want dan komt er weer meer rek in. En dan kun je weer persen en scheur je niet uit. Dat is bij mij zo gebeurd, maar dat wachten was zoooooooooo onvoorstelbaar moeilijk om even te stoppen met persen, precies op het moment dat alles zo uitgerekt is. Maar als het goed is begeleid de vk je hierbij.
Bij mij is het dus gelukt, geen scheuren, geen hechtingen, niets.
Ja, maar bij mij kwam het hoofdje er niet doorheen
Het schoot telkens terug. Zag je weer haartjes en bolde alles op (volgens de omschrijvingen van mijn visueel ingestelde man) en was het 'door, door door!' Maar nee, koppie schoot weer terug. En dat een paar keer, totdat de gyn zei dat de baby nu geboren moest worden en dat 'ie ging helpen omdat het kind er niet uitkwam. Toen pas kwam de knip (om uitscheuren te voorkomen?) om meer "ruimte" te maken. Toen het koppie er dan wel doorheen paste, zat het weer klem met de schouders en moest kind eruit getrokken worden terwijl er andere medici op mijn buik aan het douwen waren. Tis wat om een meloen daar doorheen te krijgen
ik heb gehoord dat het te maken had met het moment waarop het hoofdje naar buiten komt. Dat als het in één keer naar buiten komt, dat de kans groot is dat je inscheurt. Dat het beste zou zijn om tijdens het persen, als het hoofdje al een stukje uit is en alles zo uitgerekt is dat het op barsten staat, om eventjes te wachten (en maar uitpuffen!!!), totdat de huid weer doorbloed wordt, want dan komt er weer meer rek in. En dan kun je weer persen en scheur je niet uit. Dat is bij mij zo gebeurd, maar dat wachten was zoooooooooo onvoorstelbaar moeilijk om even te stoppen met persen, precies op het moment dat alles zo uitgerekt is. Maar als het goed is begeleid de vk je hierbij.
Bij mij is het dus gelukt, geen scheuren, geen hechtingen, niets.
Ja, maar bij mij kwam het hoofdje er niet doorheen
Het schoot telkens terug. Zag je weer haartjes en bolde alles op (volgens de omschrijvingen van mijn visueel ingestelde man) en was het 'door, door door!' Maar nee, koppie schoot weer terug. En dat een paar keer, totdat de gyn zei dat de baby nu geboren moest worden en dat 'ie ging helpen omdat het kind er niet uitkwam. Toen pas kwam de knip (om uitscheuren te voorkomen?) om meer "ruimte" te maken. Toen het koppie er dan wel doorheen paste, zat het weer klem met de schouders en moest kind eruit getrokken worden terwijl er andere medici op mijn buik aan het douwen waren. Tis wat om een meloen daar doorheen te krijgen
woensdag 3 juni 2009 om 20:51
2 keer vaginaal bevallen, twee keer niet uigescheurd, geen incontinentie, geen spataders, geen aambeien. Wel striae, zwangerschapsdementie (enorm) en haaruitval. Ook een grotere maat tampons nodig gehad de eerste tijd, maar sinds het plaatsen van een spiraal geen menstruatie meer gehad en dus ook geen tampons meer nodig gehad.
woensdag 3 juni 2009 om 20:54
quote:jemamem schreef op 03 juni 2009 @ 16:10:
Bevallen is niet pijnloos (okay, understatement maar zo'n drama is het nou ook weer niet hoor.
Die 12 / 24 / 36 uur kom je ook wel weer door, en is eigenlijk niet zoveel gezien al die jaren dat je vervolgens dat kind hebt JIj hebt zeker een bevalling van 12 uur gehad?
Bevallen is niet pijnloos (okay, understatement
maar zo'n drama is het nou ook weer niet hoor. Die 12 / 24 / 36 uur kom je ook wel weer door, en is eigenlijk niet zoveel gezien al die jaren dat je vervolgens dat kind hebt JIj hebt zeker een bevalling van 12 uur gehad?
woensdag 3 juni 2009 om 20:58
quote:Pammie schreef op 01 juni 2009 @ 21:18:
Waarom ben je trots op een snee in je buik? Ik ben ook niet specifiek trots op mijn vagina dat daar een kind uit is gekomen. En dus ook niet trots op een litteken.Voor mij gewoon een mooie herinnering, dat ik zeg dat ik er trots op ben is heel persoonlijk, niet in vergelijking met anderen ofzo. Ik kan me trouwens ook goed voorstellen dat vrouwen er trots op zijn dat ze een vaginale bevalling hebben doorstaan. Ook al bevallen er elke dag zovele vrouwen, het blijft toch iets heel persoonlijks en bijzonders. Dat litteken vind ik een mooi aandenken daaraan!
Waarom ben je trots op een snee in je buik? Ik ben ook niet specifiek trots op mijn vagina dat daar een kind uit is gekomen. En dus ook niet trots op een litteken.Voor mij gewoon een mooie herinnering, dat ik zeg dat ik er trots op ben is heel persoonlijk, niet in vergelijking met anderen ofzo. Ik kan me trouwens ook goed voorstellen dat vrouwen er trots op zijn dat ze een vaginale bevalling hebben doorstaan. Ook al bevallen er elke dag zovele vrouwen, het blijft toch iets heel persoonlijks en bijzonders. Dat litteken vind ik een mooi aandenken daaraan!
woensdag 3 juni 2009 om 21:10
quote:schouderklopje schreef op 03 juni 2009 @ 20:21:
[...]
dus het is een beetje hoopvol als je je er maar voor inzet?? Ik hoor namelijk alleen maar verhalen om me heen dat er niks (naja bijna niks) meer gebeurd. En dat geeft mij het idee dat een gedeelte van je relatie er toch aan gaat.
tuurlijk krijg je er wel wat (veel) voor terug, je kind, maar ik zou wel graag ook nog man-vrouw relatie behouden en niet alleen maar papa-mama relatie......
Hebben jullie (al mama's) hier van te voren over nagedacht? en sta je er nog wel eens bij stil?
[...]
dus het is een beetje hoopvol als je je er maar voor inzet?? Ik hoor namelijk alleen maar verhalen om me heen dat er niks (naja bijna niks) meer gebeurd. En dat geeft mij het idee dat een gedeelte van je relatie er toch aan gaat.
tuurlijk krijg je er wel wat (veel) voor terug, je kind, maar ik zou wel graag ook nog man-vrouw relatie behouden en niet alleen maar papa-mama relatie......
Hebben jullie (al mama's) hier van te voren over nagedacht? en sta je er nog wel eens bij stil?
