Kinderen
alle pijlers
Lichaam na Zwangerschap
maandag 1 juni 2009 om 20:31
Dames!
Heel erg lang gewacht met het posten van deze vraagt, want: schaamte wegens mijn naiviteit! Maargoed, toch maar voor de dag ermee!
Wat gebeurt er met het vrouwelijke lichaam na een bevalling?
Ik zie moeders glimmen naar hun pasgeborene, maar geen woord reppen over de mogelijke "schade"of onverwachte veranderingen die de bevalling toegebracht heeft. Ik kan me zo levendig voorstellen dat er een en ander verandert, maar heb het idee dat deze specifieke informatie- voor mij althans - toebehoort aan het geheime genootschap der Moeders. Heb geen vrouwen in mijn directe omgeving aan wie ik dit zo open kan vragen, dus vandaar mijn vraag alhier. Heb getwijfeld om de vraag bij "lijf en lijn"te zetten, maar denk dat hier meer ervaringsdeskundige moeders huizen!
Mijn vraag komt eigenlijk aan de hand van een pasbevallen vriendin. Zij heeft een keizersnede gehad en prees zichzelf daar gelukkig mee, omdat ze gehoord had dat vrouwen die vaginaal bevallen waren vaak last hadden van aambeien en meer van dit soort ongemakken. En daarnaast - zo zweerde ze - kwam het "van onder" niet snel meer goed. Kan me dat niet voorstellen, dus vandaar de vraag!
Welke mama geeft me een eerlijk antwoord?
Ps: trouwens, geen verzachtende verhalen graag! Want die kinderen komen er toch wel als het ons gegund is!!!!
Heel erg lang gewacht met het posten van deze vraagt, want: schaamte wegens mijn naiviteit! Maargoed, toch maar voor de dag ermee!
Wat gebeurt er met het vrouwelijke lichaam na een bevalling?
Ik zie moeders glimmen naar hun pasgeborene, maar geen woord reppen over de mogelijke "schade"of onverwachte veranderingen die de bevalling toegebracht heeft. Ik kan me zo levendig voorstellen dat er een en ander verandert, maar heb het idee dat deze specifieke informatie- voor mij althans - toebehoort aan het geheime genootschap der Moeders. Heb geen vrouwen in mijn directe omgeving aan wie ik dit zo open kan vragen, dus vandaar mijn vraag alhier. Heb getwijfeld om de vraag bij "lijf en lijn"te zetten, maar denk dat hier meer ervaringsdeskundige moeders huizen!
Mijn vraag komt eigenlijk aan de hand van een pasbevallen vriendin. Zij heeft een keizersnede gehad en prees zichzelf daar gelukkig mee, omdat ze gehoord had dat vrouwen die vaginaal bevallen waren vaak last hadden van aambeien en meer van dit soort ongemakken. En daarnaast - zo zweerde ze - kwam het "van onder" niet snel meer goed. Kan me dat niet voorstellen, dus vandaar de vraag!
Welke mama geeft me een eerlijk antwoord?
Ps: trouwens, geen verzachtende verhalen graag! Want die kinderen komen er toch wel als het ons gegund is!!!!
woensdag 3 juni 2009 om 21:20
Ik denk dat het ook een beetje aan je eigen instelling ligt, en die van je partner. Ik heb er eigenlijk best lang over gedaan, pas na drie maanden kon ik weer gaan zeg maar. Maar ik ben ook iemand die er echt voor moet kunnen gaan anders doe ik het niet. Ik heb er niet zoveel over nagedacht maar wil zeker niet alleen papa en mama zijn. Zijn we ook niet maar ja dat seksleven loopt niet altijd even geweldig
woensdag 3 juni 2009 om 21:20
quote:Vicky schreef op 03 juni 2009 @ 20:58:
[...]
Voor mij gewoon een mooie herinnering, dat ik zeg dat ik er trots op ben is heel persoonlijk, niet in vergelijking met anderen ofzo. Ik kan me trouwens ook goed voorstellen dat vrouwen er trots op zijn dat ze een vaginale bevalling hebben doorstaan. Ook al bevallen er elke dag zovele vrouwen, het blijft toch iets heel persoonlijks en bijzonders. Dat litteken vind ik een mooi aandenken daaraan!Ik vind mijn kind een leuker aandenken dan dat litteken
[...]
Voor mij gewoon een mooie herinnering, dat ik zeg dat ik er trots op ben is heel persoonlijk, niet in vergelijking met anderen ofzo. Ik kan me trouwens ook goed voorstellen dat vrouwen er trots op zijn dat ze een vaginale bevalling hebben doorstaan. Ook al bevallen er elke dag zovele vrouwen, het blijft toch iets heel persoonlijks en bijzonders. Dat litteken vind ik een mooi aandenken daaraan!Ik vind mijn kind een leuker aandenken dan dat litteken
woensdag 3 juni 2009 om 21:35
De direkte schade:
Keizersnee waarna mijn darmen het niet meer deden met als gevolg dat ik helemaal opblies. Heel pijnlijk en heel ellendig. Gelukkig was dit na 48 uur over. Mijn darmen waren teveel geprikkeld door het aanraken/verschuiven tijdens de operatie.
De schade na 1,5 jaar:
Van cup D naar E en slapper (lang leve de voorgevormde bh's!).
Bij niezen urineverlies.
Slappere buik
Grotere voeten
Veel meer moedervlekken.
Sexleven is niet veranderd.
Keizersnee waarna mijn darmen het niet meer deden met als gevolg dat ik helemaal opblies. Heel pijnlijk en heel ellendig. Gelukkig was dit na 48 uur over. Mijn darmen waren teveel geprikkeld door het aanraken/verschuiven tijdens de operatie.
De schade na 1,5 jaar:
Van cup D naar E en slapper (lang leve de voorgevormde bh's!).
Bij niezen urineverlies.
Slappere buik
Grotere voeten
Veel meer moedervlekken.
Sexleven is niet veranderd.
woensdag 3 juni 2009 om 21:36
Hier ook een vaginale bevalling gehad. Wel een vette knip omdat de hartslag van mijn zoontje daalde en snel geboren moest worden. Het is nu 1,5 jaar geleden maar ik zou werkelijk waar niet meer kunnen voelen waar het litteken zit. Ook niets gemerkt tijdens de seks. Geen incontinentie, striae of hangborsten (ondanks 17 maanden borstvoeding), haaruitval, zwaar gevoel in de buik en ook de totaal 23 kilo die ik op de dag van de geboorte extra woog waren er ook binnen 5 maanden af.
Hier geen horrorverhalen dus!
Hier geen horrorverhalen dus!
woensdag 3 juni 2009 om 21:48
Haha, super toch al die horror verhalen over bevallingen!!
Mijn man is nog altijd niet over het trauma van de knip bij m'n eerste bevalling heen. 14 jaar geleden!!!
In alle boeken over zwangerschap staat het volgende: als er geknipt moet worden dan wordt dat gedaan tijdens een wee, zodat je door de pijn van de wee de knip niet voelt. Whahaha, wat een onzin!! Ik kwam er dus tijdens het knippen achter dat de persweeen bij mij helemaal geen pijn deden. Tsja en toen was het dus te laat om een verdoving te zetten voor die knip. Ben ik zelf ook nog niet vergeten.
Mijn man is nog altijd niet over het trauma van de knip bij m'n eerste bevalling heen. 14 jaar geleden!!!
In alle boeken over zwangerschap staat het volgende: als er geknipt moet worden dan wordt dat gedaan tijdens een wee, zodat je door de pijn van de wee de knip niet voelt. Whahaha, wat een onzin!! Ik kwam er dus tijdens het knippen achter dat de persweeen bij mij helemaal geen pijn deden. Tsja en toen was het dus te laat om een verdoving te zetten voor die knip. Ben ik zelf ook nog niet vergeten.
donderdag 4 juni 2009 om 14:11
hier net als appeltje een vaginale bevalling met knip en vacuumpomp omdat hartslag van zoonlief weg viel. tijdens de zwangerschap heeft zoonlief me een stevig gekneusde rib getrapt waar ik nu (hij is ruim 5 maanden) nog met vlagen last van heb. ik ben van week 7 tot 27 en vanaf week 30 kotsmisselijk geweest. en na de bevalling stond ik zo zwak op mijn benen dat ik de eerste drie weken niet alleen mijn zoontje in bad kon doen omdat ik dan flauwviel... maar het litteken van de knip doet geen pijn (meer, kon de eerste 10 dagen niet zitten, uiteindelijk zijn de oplosbare hechtingen door de verloskundige verwijdert omdat ze toch niet zo goed oploste maar meer aan het ingroeien waren) na 10/11 weken konden we weer gewoon seks hebben, en binnen een week na de bevalling paste ik weer in mijn eigen kleren van voor de zwangerschap. o, ja zonder persweeen persen is ook niet alles... maar ach al die dingen zijn helemaal niet erg, ik geniet zo van het mannetje dat ik het precies zo nog een keer zou doen..
vrijdag 5 juni 2009 om 14:35
Na 3 kinderen kan ik beamen dat je lichaam gewoon veranderd na het dragen en baren van kinderen. Maar in hoeverre dat is niet helemaal te voorspellen. Sommige dingen zijn erfelijk bepaald, of leeftijdgerelateerd, het ligt er ook aan hoe fit je van te voren was, en voor de rest is er heel veel gewoon onvoorspelbaar. Dat is inherent aan het krijgen van kinderen. Net zoals alles in het leven.
Je lichaam veranderd sowieso, ook omdat je ouder wordt.
Als je dit 'verval' niet trekt kan je trainen en je laten opereren tot je een ons weegt, of je kan goed voor jezelf zorgen en accepteren dat alles nu eenmaal veranderd. En dat dat niet erg is.
Ik vind mijn moeder lichaam eigenlijk wel heel erg mooi. Het kan en mag allemaal wat strakker, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er geen drol voor doe. Ik rook dan wel niet, maar sport eigenlijk ook niet meer, en lust best graag een glaasje. Daarnaast ben ik een echte bourgondier en hou ik gewoon van eten en gezelligheid. Ik heb een goed, gezond, sterk en slank lijf, maar je ziet wél dat ik kinderen heb gehad, omdat ik littekens heb, straie, mijn borsten zijn kleiner, en mijn heupen zijn breder.
Ik weet niet of het scheelt, maar ik heb maar 1 vaginale bevalling gehad, en daarna 2 keizersnedes, ik geloof niet dat mijn vagina echt veranderd is, hoewel ik de eerste keer wél ingeknipt ben. Je ziet het als je er met je neus bovenop zit amper, dus ik kan me er eigenijk niet aan storen als ik eerlijk ben. En aambeien, tja, die heb ik idd gekregen bij de eerste, bij de tweede speelde ze wéér op en na de derde is er eentje nooit meer helemaal weg gegaan. Ook daar stoor ik me niet aan. Mijn man ook niet. Het is een niet actieve aambei, een flubbertje. Ach, je kan je er over opwinden, heb ik ook wel gedaan, ik vond het echt niet mooi, maar nu denk ik: lekker belangrijk. Hoe vaak kijkt er nu iemand in je kont? Nou? Mocht mijn man het op zijn heupen krijgen, dan doe ik gewoon lekker de lamp uit, ghe!!
Je lichaam veranderd sowieso, ook omdat je ouder wordt.
Als je dit 'verval' niet trekt kan je trainen en je laten opereren tot je een ons weegt, of je kan goed voor jezelf zorgen en accepteren dat alles nu eenmaal veranderd. En dat dat niet erg is.
Ik vind mijn moeder lichaam eigenlijk wel heel erg mooi. Het kan en mag allemaal wat strakker, maar ik moet eerlijk zeggen dat ik er geen drol voor doe. Ik rook dan wel niet, maar sport eigenlijk ook niet meer, en lust best graag een glaasje. Daarnaast ben ik een echte bourgondier en hou ik gewoon van eten en gezelligheid. Ik heb een goed, gezond, sterk en slank lijf, maar je ziet wél dat ik kinderen heb gehad, omdat ik littekens heb, straie, mijn borsten zijn kleiner, en mijn heupen zijn breder.
Ik weet niet of het scheelt, maar ik heb maar 1 vaginale bevalling gehad, en daarna 2 keizersnedes, ik geloof niet dat mijn vagina echt veranderd is, hoewel ik de eerste keer wél ingeknipt ben. Je ziet het als je er met je neus bovenop zit amper, dus ik kan me er eigenijk niet aan storen als ik eerlijk ben. En aambeien, tja, die heb ik idd gekregen bij de eerste, bij de tweede speelde ze wéér op en na de derde is er eentje nooit meer helemaal weg gegaan. Ook daar stoor ik me niet aan. Mijn man ook niet. Het is een niet actieve aambei, een flubbertje. Ach, je kan je er over opwinden, heb ik ook wel gedaan, ik vond het echt niet mooi, maar nu denk ik: lekker belangrijk. Hoe vaak kijkt er nu iemand in je kont? Nou? Mocht mijn man het op zijn heupen krijgen, dan doe ik gewoon lekker de lamp uit, ghe!!
zaterdag 6 juni 2009 om 20:15
Het verhaal van Zoyla klopt als een bus; wat het voor jouw of vriendin kan betekenen hangt af van erfelijke factoren, fitheid, leeftijd etc.
Ik heb twee bevallingen gehad, 1e vaginaal weg met een knipje, leverde mij 6 inwendige en 4 uitwendige hechtingen op. Aangezien mij 1e kind bijna tien pond was bij de geboorte kreeg ik in de 38e week striae. Het is dan ook een illusie om te denken dat naarmate je ouder bent je geen striae zal krijgen; hangt af van erfelijke factoren en grootte van kind, grootte baarmoeder (was bij mij ook 0,5 kg zwaarder) en hoeveelheid vruchtwater (ik had ook meer vruchtwater dan gemiddeld volgens VK). Op gegeven moment is de rek er letterlijk uit zeg maar. Van de littekens nog wel een poosje last gehad, voelde alsof ik te strak was 'dichtgenaaid' Ik geloof dat het na 2 mnd weer lukte om te neuken. Was nog wel wat pijnlijk in het begin maar de keren daar op niet meer. 2e was een spoedkeizersnede; omdat nr 2 over 10 pond was en hij niet goed met zijn hoofdje voor geboorte kanaal ging liggen zodat hij niet inwendige spildraai kon maken.
Ik vind het persoonlijk een illusie om te denken dat je met n keizersnede het makkelijker hebt. Allebei kan pittig zijn.
Ik heb in totaal 18 maanden gevoed (beide kids 9mnd) en dat heeft wel zijn sporen nagelaten. Tijdens het voeden had ik een volle D en dat is nu een hele lege B Ook heb ik vrij veel striae op mijn buik maar dat is mijn inziens logisch gezien de grootte van mijn kids bij de geboorte. Doordat ik weer op mijn 'oude gewicht ben heb ik op mijn buik nu wel een huid overschot. Afgezien van bovenstaande ben ik wel tevreden over mijn lijf. Ik zit weer op mijn oude gewicht en mensen reageren soms verbaasd als ze horen dat ik al twee kinderen heb (het is blijkbaar niet aan mij te zien). Tzt zou ik echter wel naar de plastisch chirurg willen voor mijn buik en borsten; ik ben 27 en voel er weinig voor om de komende jaren tegen deze -voor mij- probleem gebieden aan te moeten blijven kijken... En ik mis die grote borsten die ik tijdens het voeden had ook; voelde me super vrouwelijk toen
Ik heb twee bevallingen gehad, 1e vaginaal weg met een knipje, leverde mij 6 inwendige en 4 uitwendige hechtingen op. Aangezien mij 1e kind bijna tien pond was bij de geboorte kreeg ik in de 38e week striae. Het is dan ook een illusie om te denken dat naarmate je ouder bent je geen striae zal krijgen; hangt af van erfelijke factoren en grootte van kind, grootte baarmoeder (was bij mij ook 0,5 kg zwaarder) en hoeveelheid vruchtwater (ik had ook meer vruchtwater dan gemiddeld volgens VK). Op gegeven moment is de rek er letterlijk uit zeg maar. Van de littekens nog wel een poosje last gehad, voelde alsof ik te strak was 'dichtgenaaid' Ik geloof dat het na 2 mnd weer lukte om te neuken. Was nog wel wat pijnlijk in het begin maar de keren daar op niet meer. 2e was een spoedkeizersnede; omdat nr 2 over 10 pond was en hij niet goed met zijn hoofdje voor geboorte kanaal ging liggen zodat hij niet inwendige spildraai kon maken.
Ik vind het persoonlijk een illusie om te denken dat je met n keizersnede het makkelijker hebt. Allebei kan pittig zijn.
Ik heb in totaal 18 maanden gevoed (beide kids 9mnd) en dat heeft wel zijn sporen nagelaten. Tijdens het voeden had ik een volle D en dat is nu een hele lege B Ook heb ik vrij veel striae op mijn buik maar dat is mijn inziens logisch gezien de grootte van mijn kids bij de geboorte. Doordat ik weer op mijn 'oude gewicht ben heb ik op mijn buik nu wel een huid overschot. Afgezien van bovenstaande ben ik wel tevreden over mijn lijf. Ik zit weer op mijn oude gewicht en mensen reageren soms verbaasd als ze horen dat ik al twee kinderen heb (het is blijkbaar niet aan mij te zien). Tzt zou ik echter wel naar de plastisch chirurg willen voor mijn buik en borsten; ik ben 27 en voel er weinig voor om de komende jaren tegen deze -voor mij- probleem gebieden aan te moeten blijven kijken... En ik mis die grote borsten die ik tijdens het voeden had ook; voelde me super vrouwelijk toen
anoniem_3220 wijzigde dit bericht op 06-06-2009 20:19
Reden: kleine aanvulling
Reden: kleine aanvulling
% gewijzigd
