Werk & Studie
alle pijlers
Vaak ziek
zondag 21 november 2021 om 14:24
Toch maar eens een topic over openen, ben wel eens benieuwd naar meningen. Al van kinds af aan ben ik vaak ziek. En dan bedoel ik niks ernstigs, maar gewoon dat ik zo iemand ben die van een simpel verkoudheidsvirusje altijd flink ziek word. Ik had als kind ook astmatische bronchitis en mijn ouders liepen de deur bij de kinderarts plat met mij.
Dat is eigenlijk in de loop van mijn leven ook nooit verbeterd. Ik ben wel over de bronchitis heen gegroeid, maar nog steeds is het zo dat waar anderen wat kuchen en snotteren van een verkoudheid, ik er altijd hoge koorts, longontstekingen, angina, en noem maar op bij krijg.
Ik krijg dus ook al mijn hele carrière te horen dat ik wel erg vaak ziek ben, en soms is het ook wel gebeurd dat werkgevers vermoedden dat ik vanwege werksfeer ofzo me ziekmeldde (wat dan helemaal niet zo was) waardoor juist een vervelende werksfeer ontstond.
Ik ben nu net ook weer ziek geweest, en echt dusdanig ziek dat ik een paar dagen met 41 graden koorts gewoon compleet van de wereld was en zelfs niet voor mijn kinderen kon zorgen. Maar een paar weken geleden was ik ook al flink ziek, toen ben ik zelfs in het zkh opgenomen geweest. Dat laatste viel gelukkig in een weekend, dus op mijn werk hebben ze daar niks van gemerkt (en ik heb het ook niet verteld).
Maar goed, wat ik maar zeggen wil. Ik ben gewoon echt vaak ziek. Ik heb niks chronisch of bijzonders ofzo, maar 'normale' kwaaltjes zijn bij mij gewoon altijd echt heftig. Maar dat lijkt heel abnormaal te zijn. Ik ken mensen die zich in 10 jaar nog nooit ziek gemeld hebben, terwijl ik dus echt meerdere keren per jaar ziek ben. En nu met de lockdown lijkt dat nog erger te zijn, het lijkt wel alsof mijn immuunsysteem nu al helemaal geen enkele aanval van buitenaf kan handelen want zodra ik eens met meer dan zeg 2 mensen bij elkaar ben of met mensen die ik niet regelmatig zie, dan voel ik meestal op weg naar huis al de keelpijn of het gesnotter of de koorts opkomen en ja hoor, dan kan ik er de klok op gelijk zetten maar dan ben ik dus een paar dagen later goed ziek.
Wat wil ik hier nu mee? Tja, ik heb me er al jaaaaaaaren bij neergelegd dat ik kennelijk gewoon in een bepaald opzicht een wat zwak gestel heb. Ik heb ook al meermaals met de huisarts overlegd of er iets aan te doen is, maar dat is niet zo. Maar hoe ga je daar nu om met je werk? Ik vind het zo vervelend dat ik dan niet alleen echt doodziek ben, maar zelfs ziek nog lig te stressen over wat ze er op mijn werk wel niet weer van zullen denken.
Zijn er mensen die in hetzelfde schuitje zitten als ik? Hoe ga jij ermee om?
Dat is eigenlijk in de loop van mijn leven ook nooit verbeterd. Ik ben wel over de bronchitis heen gegroeid, maar nog steeds is het zo dat waar anderen wat kuchen en snotteren van een verkoudheid, ik er altijd hoge koorts, longontstekingen, angina, en noem maar op bij krijg.
Ik krijg dus ook al mijn hele carrière te horen dat ik wel erg vaak ziek ben, en soms is het ook wel gebeurd dat werkgevers vermoedden dat ik vanwege werksfeer ofzo me ziekmeldde (wat dan helemaal niet zo was) waardoor juist een vervelende werksfeer ontstond.
Ik ben nu net ook weer ziek geweest, en echt dusdanig ziek dat ik een paar dagen met 41 graden koorts gewoon compleet van de wereld was en zelfs niet voor mijn kinderen kon zorgen. Maar een paar weken geleden was ik ook al flink ziek, toen ben ik zelfs in het zkh opgenomen geweest. Dat laatste viel gelukkig in een weekend, dus op mijn werk hebben ze daar niks van gemerkt (en ik heb het ook niet verteld).
Maar goed, wat ik maar zeggen wil. Ik ben gewoon echt vaak ziek. Ik heb niks chronisch of bijzonders ofzo, maar 'normale' kwaaltjes zijn bij mij gewoon altijd echt heftig. Maar dat lijkt heel abnormaal te zijn. Ik ken mensen die zich in 10 jaar nog nooit ziek gemeld hebben, terwijl ik dus echt meerdere keren per jaar ziek ben. En nu met de lockdown lijkt dat nog erger te zijn, het lijkt wel alsof mijn immuunsysteem nu al helemaal geen enkele aanval van buitenaf kan handelen want zodra ik eens met meer dan zeg 2 mensen bij elkaar ben of met mensen die ik niet regelmatig zie, dan voel ik meestal op weg naar huis al de keelpijn of het gesnotter of de koorts opkomen en ja hoor, dan kan ik er de klok op gelijk zetten maar dan ben ik dus een paar dagen later goed ziek.
Wat wil ik hier nu mee? Tja, ik heb me er al jaaaaaaaren bij neergelegd dat ik kennelijk gewoon in een bepaald opzicht een wat zwak gestel heb. Ik heb ook al meermaals met de huisarts overlegd of er iets aan te doen is, maar dat is niet zo. Maar hoe ga je daar nu om met je werk? Ik vind het zo vervelend dat ik dan niet alleen echt doodziek ben, maar zelfs ziek nog lig te stressen over wat ze er op mijn werk wel niet weer van zullen denken.
Zijn er mensen die in hetzelfde schuitje zitten als ik? Hoe ga jij ermee om?
Am Yisrael Chai!
zondag 21 november 2021 om 17:18
Enorm herkenbaar! Ik ben 10 maanden van het jaar verkouden wordt er weleens over mij gezegd. Zodra iemand maar in de buurt kucht, word ik ziek. En nu helemaal met een kind (3 jaar) die telkens van alles vanuit de kinderopvang meeneemt om mij weer lekker ziek te maken. Op werk kennen ze mij niet anders. Ook heb ik hier ook uitvoerig met mijn leidinggevende over gesproken, dat ik me schuldig voel, gefrustreerd ook dat ik zo vaak ziek ben. Maar ze kennen mij ook als een harde werker, misschien juist omdat ik zo vaak ziek ben. Mijn leidinggevende is hierin heel erg meewerkend en weet dat ik me 1000% inzet. Echt ziek melden hoef ik dan ook niet, tenzij langdurig ziek. Soms is het na een dagje alweer weg als ik even rust pak, dus afgesproken dat ik die dag of halve dag gewoon op goed vertrouwen opneem en later inhaal. Ik werk sinds corona volledig thuis waardoor dit goed werkt.
zondag 21 november 2021 om 17:22
Hier het omgekeerde!
Ik heb, toen ik Corona had en 3 dagen niet kon werken, mijn aantal ziek-op-werkdagen van de afgelopen 20 jaar verdubbeld.
Ik ben heus wel ziek, maar lang niet zo ziek dat ik daarvoor thuis blijf. Dat gebeurt alleen bij koorts of kotsen.
Ik voel wel dat ik niet lekker ben, maar mijn lijf geeft geen duidelijke signalen. Zo blijf ik dus weken ‘niet zo lekker’.
Is ook niet fijn. En als ik dan een keer afhaak snapt niemand dat, want je bent toch niet ziek??
Ik heb, toen ik Corona had en 3 dagen niet kon werken, mijn aantal ziek-op-werkdagen van de afgelopen 20 jaar verdubbeld.
Ik ben heus wel ziek, maar lang niet zo ziek dat ik daarvoor thuis blijf. Dat gebeurt alleen bij koorts of kotsen.
Ik voel wel dat ik niet lekker ben, maar mijn lijf geeft geen duidelijke signalen. Zo blijf ik dus weken ‘niet zo lekker’.
Is ook niet fijn. En als ik dan een keer afhaak snapt niemand dat, want je bent toch niet ziek??
zondag 21 november 2021 om 17:25
Wat vervelend voor je! Ik snap je gedachtegang heel goed. Ik zou daar ook stress van kunnen hebben.
Ik zou het bespreken met je lg en ook je zorgen eromheen bespreken. Misschien geeft je dat iets meer rust als het zo ver is. En ook dat he daardoor goed kunt uitzieken en niet de druk voelt om te snel weer te beginnen.
Ik heb ook een slechte weerstand. Ik pik elk virusje op maar ik word er niet altijd echt ziek van. Maar ik ben eigenlijk zelden echt fit. Ik ging voorheen ook altijd werken terwijl ik snotterde. Nu sinds corona kijk ik er echt anders tegenaan maar nu kunnen we ook makkelijk thuiswerken dat was voorheen echt not done op mijn werk.
Ik ben een enorme kwakkelaar, heel irritant en weet niet goed wat ik eraan kan doen behalve gezond leven.
Ik wens je veel sterkte want zo vaak echt ziek en beroerd is gewoon klote. Ik snap dat het moeilijk is maar blijf bij jezelf en zorg goed voor jezelf op die momenten extra ongeacht wat pietje puk daarvan vindt.
Ik zou het bespreken met je lg en ook je zorgen eromheen bespreken. Misschien geeft je dat iets meer rust als het zo ver is. En ook dat he daardoor goed kunt uitzieken en niet de druk voelt om te snel weer te beginnen.
Ik heb ook een slechte weerstand. Ik pik elk virusje op maar ik word er niet altijd echt ziek van. Maar ik ben eigenlijk zelden echt fit. Ik ging voorheen ook altijd werken terwijl ik snotterde. Nu sinds corona kijk ik er echt anders tegenaan maar nu kunnen we ook makkelijk thuiswerken dat was voorheen echt not done op mijn werk.
Ik ben een enorme kwakkelaar, heel irritant en weet niet goed wat ik eraan kan doen behalve gezond leven.
Ik wens je veel sterkte want zo vaak echt ziek en beroerd is gewoon klote. Ik snap dat het moeilijk is maar blijf bij jezelf en zorg goed voor jezelf op die momenten extra ongeacht wat pietje puk daarvan vindt.
zondag 21 november 2021 om 17:49
Mijn kind is wel ontzettend allergisch inderdaad. En mijn moeder was dat ook. Ik heb ook wel wat allergieën, en lijk de laatste jaren hooikoorts te hebben. Maar niks zo erg als mijn moeder of mijn zoon dus ik vind dat van mezelf eigenlijk niks noemenswaardig. Stom eigenlijk. Ook de moeite om toch eens te onderzoeken.Positivevibes schreef: ↑21-11-2021 16:20Ik herken het ook. En ook ik ben de afgelopen anderhalf jaar dan weer nauwelijks ziek geweest. Dat heeft me wel gesterkt dat het echt geen aanstellerij is (want daar ging ik inderdaad bijna aan twijfelen).
Ik heb me vaker afgevraagd of het iets te maken heeft met allergieën. Die komen veel voor in mijn familie en de mensen met de meeste allergieën hebben hier allemaal last van. De andere groep juist niet en is van het type ‘nooit ziek’. Toevallig is er laatst om hele andere redenen bloedonderzoek bij mij gedaan en daar kwamen ook wat uitslagen bij die daar mogelijk bij passen.
De internist had nog wat theorieën en wil daar wel verder naar kijken (in overleg met een allergoloog) maar dat is door COVID tot nader order uitgesteld. Maar misschien herkent iemand anders die allergische inslag? Is ook gerelateerd aan asthma en bronchitis trouwens.
Am Yisrael Chai!
zondag 21 november 2021 om 17:55
Tja, dit geldt voor mij natuurlijk ook. Twee koters in mijn eentje, waardeloze ex dus daar niks van te verwachten, zelf geen moeder meer en ook best een waardeloze vader waar ik dus ook al een tijd geen contact meer mee heb, dus ik sta wel altijd 'aan'. En ook richting overgang inderdaad. Volgens mij is overbelast eigenlijk al jaren mijn default setting.splendidia schreef: ↑21-11-2021 16:40Ik heb/had hier ook ervaring mee. Toen mijn kinderen op de lagere school zaten was ik om de haverklap verkouden of grieperig.
Later werd dat minder maar als er ook maar iemand in mijn nabijheid hoestte of snotterde dan kon ik de klok gelijk zetten qua incubatietijd en had ik het een paar dagen later ook maar dan 3x zo erg.
Ik ben helemaal doorgelicht door diverse KNO artsen en longartsen, niks aan de hand op ooit eens een verwaarloosde bijholteontsteking na (door inderdaad gammel door te blijven werken).
Ik heb een aantal jaar in een zuid Europees land gewoond en daar was het aantal verkoudheden/griepjes op 1 hand te tellen. Bizar gewoon.
Nu ben ik zzp-er en werk veel thuis, vooral nu, en ik heb veel minder last.
Ik gedij goed op rust, regelmaat en reinheid en die voorwaarden kan ik in de huidige tijdsgeest en in mijn beroep heel goed creëeren. Scheelt een berg ellende aan snotneuzen, verstopte neuzen, rillerig gevoel, keelpijn, en nog meer van dat soort klachten.
Wat vaak ziek melden betreft kan ik helemaal begrijpen dat het steeds weer heel lastig is. Maar het is nou eenmaal zo en in m'n loondienst jaren kon het me op een gegeven moment eigenlijk weinig meer schelen wie wat er van vond. Ik ben er nooit om ontslagen, moest het wel eens uitleggen maar het is eigenlijk nooit tegen me gebruikt.
Ik heb ook wel eens gedacht dat het aan stress en/of overbelasting te wijten is waardoor wellicht de weerstand wat lager ligt, of is dat onzin? Bij mij begon het ziekelijk zijn nadat m'n 1e kind geboren was. Ik heb 3 kinderen groot gebracht grotendeels zonder financiële of wat voor een support dan ook van de vader. En dat is allemaal best wel goed gelukt, maar waren wel pittige jaren.
Nu begint bij mij de overgang.....ben benieuwd wat mij dat gaat brengen....ik vrees dat er wel het e.e.a. bij komt kijken
Am Yisrael Chai!
zondag 21 november 2021 om 18:04
Hahaha, wat vertel je het leuk en wat fijn dat je reageert. Ik ben ook niet echt hypochonder hoor, ik heb altijd echt iets, maar soms kan ik daar ineens zo over piekeren en dan denk ik "zouden anderen soms gewoon minder snel de dokter bellen?" Of "ben ik nou zo overgevoelig?"Proton schreef: ↑21-11-2021 16:33Zo herkenbaar jouw topic.
Ik reageer niet vaak hier dus moest even zoeken naar mijn account naam omdat ik echt wilde zeggen je bent niet alleen.
Ook ik mankeer altijd wel iets. Nu ook een luchtweginfectie en aan de AB.
Als het een tijdje goed gaat en er is niets dan ben ik zo dankbaar. Aan het einde van een maand denken, godzijdank weer niets gehad.
Doordat ik vaak wat heb eens in een ziekenhuis binnenste buiten gekeerd in een scan en ja hoor de oorzaak gevonden en een toevalstreffer. Iets waarmee je 100 kunt worden maar omdat ze weten dat het er is toch onderzocht moet blijven. Kon er ook nog wel bij.
Op mijn werk zijn ze best chill en meelevend gelukkig.
Laatst nog in de zomervakantie een week ziek geweest, tegen niemand gezegd ook.
Daarbij val ik ook nog weleens, laatst nog mijn arm gebroken gehad. Beetje onhandig, kom vaak met een grapje wel weg maar van binnen doet het pijn.
Hypochondrie heb ik dan weer niet, ik heb altijd wel echt iets. Maar bang om ziek te worden ben ik wel.
Ik hou me maar vast aan de uitdrukking van krakende wagens rijden het langst.
Als ik in een ontwikkelingsland geboren was was ik ws voor mijn 6de verjaardag al overleden.
Ik ken mensen die niet eens weten hoe hun huisarts eruit ziet en ik heb serieus inmiddels zo'n goede band met de mijne dat we on a first-name basis zijn en hij me regelmatig belt en dan ook gewoon naar niet-medische dingen vraagt. Te erg gewoon.
Am Yisrael Chai!
zondag 21 november 2021 om 18:20
Wat vervelend dat je zo vaak ziek bent en ook lastig met je werk kan ik me zo voorstellen. Wat mij heeft geholpen om van dit soort kwaaltjes af te komen is eigenlijk te simpel voor woorden... anders gaan ademhalen! Verkoudheden, hooikoorts en slap voelen hoort tot het verleden. De methode die ik gebruik is Butekyo.
zondag 21 november 2021 om 18:50
Ja, hier zou nog wel eens winst te behalen kunnen zijn. Samen met die tip over die poliepen voel ik inderdaad het meest voor om toch eens, al is het maar zelf zonder tussenkomst van de huisarts ofzo, wat dieper in mijn eigen ademhaling te duiken. Ik heb als ik niet ziek ben al een tijd dat ik echt dagelijks met een min of meer volledig dichte neus wakker word en van mijn kinderen hoorde ik ook dat ik niet verrassend natuurlijk daardoor snurk. Daar heb ik al een tijdje zo'n nagging stemmetje over in mijn achterhoofd dat ik dat eens zou moeten laten nakijken, maar omdat ik al zo belachelijk vaak bij de dokter kom schuif ik dat steeds voor me uit. Maar het klinkt hartstikke logisch dat ademhaling zo ongeveer het belangrijkste element in je fysieke welzijn is en ik weet in ieder geval al een tijd zeker dat ik 's nachts slecht ademhaal.Siniquere schreef: ↑21-11-2021 18:20Wat vervelend dat je zo vaak ziek bent en ook lastig met je werk kan ik me zo voorstellen. Wat mij heeft geholpen om van dit soort kwaaltjes af te komen is eigenlijk te simpel voor woorden... anders gaan ademhalen! Verkoudheden, hooikoorts en slap voelen hoort tot het verleden. De methode die ik gebruik is Butekyo.
Dank voor je reactie, ik was niet per se op zoek naar tips maar jouw reactie geeft me wel echt een schop onder mijn kont dus dank je wel.
Am Yisrael Chai!
zondag 21 november 2021 om 19:10
Dank je wel, lief! Was ook echt belabberd. Vandaag steeds rond 38,2 a 38,5 inderdaad en ik ben dus ook paar keer uit bed geweest, maar toen de koorts zo hoog was ben ik überhaupt mijn bed niet uit geweest en de dagen volledig gemist.zeefietser1 schreef: ↑21-11-2021 18:51Nou VF, ik ben er zo een die zo goed als nooit ziek is. Maar 41 graden koorts wauw. Ik had vorig jaar ergens een keer een verhoging van 38.2 graden, hoe bellabert ik mij toen wel niet voelde. In ieder geval
Am Yisrael Chai!
zondag 21 november 2021 om 19:13
Ik weet dat jij hier verder niet zoveel aan hebt, maar ik werk hierom maar 3 dagen per week.
Ik heb eindelijk een juiste diagnose en leefstijladvies gekregen en in combi met de corona maatregelen ben ik fitter dan ooit nu, maar het is in vergelijking met anderen nog steeds 70% ofzo. Maar ik was ook eerder echt altijd ziek zwak of onderweg.
Nu ik me al een aantal jaren gewoon normaal voel, plus uit wat naar voren kwam uit longfoto's etc, heb ik echt doorgewerkt in haast onmenselijke omstandigheden. Gewoon omdat ik me er niet bij wilde neerleggen, ik vond echt dat ik niet ziek KON zijn bepaalde momenten dus gewoon gaan.
Ik heb er dus geen advies over behalve je goed na laten kijken op allergieën etc en je leefstijl afstemmen op je gestel voor zover mogelijk.
Ik heb eindelijk een juiste diagnose en leefstijladvies gekregen en in combi met de corona maatregelen ben ik fitter dan ooit nu, maar het is in vergelijking met anderen nog steeds 70% ofzo. Maar ik was ook eerder echt altijd ziek zwak of onderweg.
Nu ik me al een aantal jaren gewoon normaal voel, plus uit wat naar voren kwam uit longfoto's etc, heb ik echt doorgewerkt in haast onmenselijke omstandigheden. Gewoon omdat ik me er niet bij wilde neerleggen, ik vond echt dat ik niet ziek KON zijn bepaalde momenten dus gewoon gaan.
Ik heb er dus geen advies over behalve je goed na laten kijken op allergieën etc en je leefstijl afstemmen op je gestel voor zover mogelijk.
zondag 21 november 2021 om 19:16
Bij mij was het dit plus het feit dat ik heel kleine longen heb, aangeboren.fashionvictim schreef: ↑21-11-2021 17:49Mijn kind is wel ontzettend allergisch inderdaad. En mijn moeder was dat ook. Ik heb ook wel wat allergieën, en lijk de laatste jaren hooikoorts te hebben. Maar niks zo erg als mijn moeder of mijn zoon dus ik vind dat van mezelf eigenlijk niks noemenswaardig. Stom eigenlijk. Ook de moeite om toch eens te onderzoeken.
Het weinige long wat ik heb was nogal aangetast door allergieën, er te lang mee doorlopen, ik had letterlijk littekens van meerdere longontstekingen waar ik niks van wist etc.
Ik heb echt een jaar soort van bij moeten komen en dan is het nu nog zo dat stress, wat voor ziekte dan ook (buikgriep? Benauwd!) op mijn longen slaat.
zondag 21 november 2021 om 19:22
Het is ook de reden dat ik 4 dagen werk hoor, dat geeft me in periodes dat ik nog net niet echt ziek ben, maar wel er tegenaan hik soms net voldoende rust om dan niet helemaal door te zetten. Ik gebruik die dag ook echt om te rusten en helaas ook vaak om toe te geven aan het ziek zijn, zodat ik me op de andere dagen niet ziek hoef te melden. Wil jij iets over jouw proces naar beterschap vertellen, of liever niet?Surebaby schreef: ↑21-11-2021 19:13Ik weet dat jij hier verder niet zoveel aan hebt, maar ik werk hierom maar 3 dagen per week.
Ik heb eindelijk een juiste diagnose en leefstijladvies gekregen en in combi met de corona maatregelen ben ik fitter dan ooit nu, maar het is in vergelijking met anderen nog steeds 70% ofzo. Maar ik was ook eerder echt altijd ziek zwak of onderweg.
Nu ik me al een aantal jaren gewoon normaal voel, plus uit wat naar voren kwam uit longfoto's etc, heb ik echt doorgewerkt in haast onmenselijke omstandigheden. Gewoon omdat ik me er niet bij wilde neerleggen, ik vond echt dat ik niet ziek KON zijn bepaalde momenten dus gewoon gaan.
Ik heb er dus geen advies over behalve je goed na laten kijken op allergieën etc en je leefstijl afstemmen op je gestel voor zover mogelijk.
Am Yisrael Chai!
zondag 21 november 2021 om 19:34
Ja, dat snap ik wel dat je daarvan bij moet komen. Wat zal je ziek geweest zijn, mijn zoon kan ook zo vreselijk ziek zijn.Surebaby schreef: ↑21-11-2021 19:16Bij mij was het dit plus het feit dat ik heel kleine longen heb, aangeboren.
Het weinige long wat ik heb was nogal aangetast door allergieën, er te lang mee doorlopen, ik had letterlijk littekens van meerdere longontstekingen waar ik niks van wist etc.
Ik heb echt een jaar soort van bij moeten komen en dan is het nu nog zo dat stress, wat voor ziekte dan ook (buikgriep? Benauwd!) op mijn longen slaat.
Am Yisrael Chai!
zondag 21 november 2021 om 19:47
Een vriend van mij heeft een stoornis in zijn immuunsysteem en sinds die diagnose, na een aantal keer flink zijn met oa longontsteking en ontsteking van zijn hartzakje krijgt hij afweerstoffen per infuus toegediend regelmatig. Nu wordt hij veel minder vaak ziek en is het minder ernstig als hij ziek is. Is zoiets wel eens onderzocht bij jou?
zondag 21 november 2021 om 20:18
Jij legt het beter uit dan ik. Dat is ook wat ik bedoelaikidoka schreef: ↑21-11-2021 19:47Een vriend van mij heeft een stoornis in zijn immuunsysteem en sinds die diagnose, na een aantal keer flink zijn met oa longontsteking en ontsteking van zijn hartzakje krijgt hij afweerstoffen per infuus toegediend regelmatig. Nu wordt hij veel minder vaak ziek en is het minder ernstig als hij ziek is. Is zoiets wel eens onderzocht bij jou?
zondag 21 november 2021 om 22:07
Heel herkenbaar! Ik heb al aantal keren in mijn carrière een gesprek gehad met een leidinggevende ivm mijn ziekmeldingen.
En dan ook nog kreten horen als: ziek zijn kan je niets aan doen, maar ziekmelden is een keuze. Pfff..
In begin lockdown ook veel minder ziek. Merkte het vorige winter ook. Kwam ik makkelijker door . Winkels waren gesloten etc, , waardoor ik minder met bacteriën in aanmerking kwam. Nu ben ik juist aan het kwakkelen.
Werk 32 uur. Soms ruil ik mijn vrije dag om zodat ik een dag kan ‘uitzieken’ , maar vaak te kort. Maar ik heb geen kinderen en dan is het makkelijker ruilen met dagen.
Wel fijn om je verhaal te lezen! Herkenbaar!
En dan ook nog kreten horen als: ziek zijn kan je niets aan doen, maar ziekmelden is een keuze. Pfff..
In begin lockdown ook veel minder ziek. Merkte het vorige winter ook. Kwam ik makkelijker door . Winkels waren gesloten etc, , waardoor ik minder met bacteriën in aanmerking kwam. Nu ben ik juist aan het kwakkelen.
Werk 32 uur. Soms ruil ik mijn vrije dag om zodat ik een dag kan ‘uitzieken’ , maar vaak te kort. Maar ik heb geen kinderen en dan is het makkelijker ruilen met dagen.
Wel fijn om je verhaal te lezen! Herkenbaar!
zondag 21 november 2021 om 22:29
Oh wat betreft het werken: ook herkenbaar. Ik ben recent na een grote strijd met mezelf wat minder gaan werken, voornamelijk vanwege mijn zoontje en zijn logo/fysio/etc afspraken.
Maar eigenlijk hik ik er al tijden tegen aan dat ik mezelf eigenlijk gewoon overbelast. Hoe frustrerend het ook is dat in mijn eigen ogen ‘gewoon’ fulltime werken geen overbelasting zou moeten zijn, is het dat kennelijk wel. Dus ik ben nu behoorlijk aan het nadenken hoe ik dit voor mezelf op de lange termijn beter kan inrichten (en ook mijn feministische principes kan balanceren met toch minder werken, wat misschien suf klinkt maar voor mij echt een drempel en een offer is).
Maar eigenlijk hik ik er al tijden tegen aan dat ik mezelf eigenlijk gewoon overbelast. Hoe frustrerend het ook is dat in mijn eigen ogen ‘gewoon’ fulltime werken geen overbelasting zou moeten zijn, is het dat kennelijk wel. Dus ik ben nu behoorlijk aan het nadenken hoe ik dit voor mezelf op de lange termijn beter kan inrichten (en ook mijn feministische principes kan balanceren met toch minder werken, wat misschien suf klinkt maar voor mij echt een drempel en een offer is).
zondag 21 november 2021 om 22:51
Ik snap dat je je niet ziek hoeft te melden, want in feite werk je ook gewoon volledig en geef je in plaats daarvan je vrije tijd op.victoria_87 schreef: ↑21-11-2021 17:18Echt ziek melden hoef ik dan ook niet, tenzij langdurig ziek. [..] dus afgesproken dat ik die dag of halve dag gewoon op goed vertrouwen opneem en later inhaal.
Maar eigenlijk zou je gewoon ziek mogen zijn zonder dat je het hoeft in te halen op je vrije dag.
maandag 22 november 2021 om 07:00
Zo’n rare dit. Wat verwachten ze dan? Ziek zijn kun je niks aan doen, maar we verwachten je wel gewoon op het werk?Leergierig schreef: ↑21-11-2021 22:07Heel herkenbaar! Ik heb al aantal keren in mijn carrière een gesprek gehad met een leidinggevende ivm mijn ziekmeldingen.
En dan ook nog kreten horen als: ziek zijn kan je niets aan doen, maar ziekmelden is een keuze. Pfff..
In begin lockdown ook veel minder ziek. Merkte het vorige winter ook. Kwam ik makkelijker door . Winkels waren gesloten etc, , waardoor ik minder met bacteriën in aanmerking kwam. Nu ben ik juist aan het kwakkelen.
Werk 32 uur. Soms ruil ik mijn vrije dag om zodat ik een dag kan ‘uitzieken’ , maar vaak te kort. Maar ik heb geen kinderen en dan is het makkelijker ruilen met dagen.
Wel fijn om je verhaal te lezen! Herkenbaar!
maandag 22 november 2021 om 07:00
maandag 22 november 2021 om 08:39
Hier was het lang zo dat ik om de haverklap verkouden was en dat dat dan leidde tot koorts en complicaties, eigenlijk wel de helft van het jaar of zo. Ik werkte dan wel meestal. Maar hier was de oplossing dus een simpele neusspray en uitademen via mijn neus. Als je dat niet doet, schijnt het vocht in je holtes er niet uit te kunnen en dan kun je complicaties krijgen. Ik geloofde er destijds niets van dat dat de oplossing zou kunnen zijn, maar het bleek toch echt het geval te zijn.
maandag 22 november 2021 om 09:13
Ik ben zo iemand die bijna nooit ziek is en zich dus ook nooit ziek meld. En vroeger dacht ik dat mensen die dat wel deden zich meer aanstelden. Voor die veroordelende houding schaam ik mij nu echt. Wat een onzin. Alsof ziek zijn iets is dat je zelf doet, in plaats van wat je overkomt. Dat idee had ik vanuit huis meegekregen, terwijl mijn moeder later voor 80% was afgekeurd wegens ziekte en mijn vader überhaupt niet werkte.
Ik heb ook het boek van Susan Sonntag (Illness as Metaphor) gelezen, zij legt uit welke rare ideeën over ziek-zijn onze maatschappij heeft.
Nou verwacht ik niet dat je collega’s allemaal dat boek gaan lezen en tot inkeer komen, maar dat is dan jammer voor hun. Weet in elk geval dat er genoeg mensen zijn die hier wel begrip voor hebben.
Ik heb ook het boek van Susan Sonntag (Illness as Metaphor) gelezen, zij legt uit welke rare ideeën over ziek-zijn onze maatschappij heeft.
Nou verwacht ik niet dat je collega’s allemaal dat boek gaan lezen en tot inkeer komen, maar dat is dan jammer voor hun. Weet in elk geval dat er genoeg mensen zijn die hier wel begrip voor hebben.
