Relaties
alle pijlers
Mensen die dingen ontkennen
vrijdag 4 maart 2022 om 09:04
Ik wil eigenlijk advies vragen hoe andere mensen dit doen.
Er zijn mensen in mijn leven waar ik me niet goed bij voel. Vaak gaan ze over mijn grenzen heen. Helaas is het lastig om het contact te verbreken. Ze blijven toch in mijn leven. Anders zou ik het contact verbreken.
Deze mensen verwachten dingen van mij die ze andersom mij niet geven. Ze verwachten een bepaalde mate van interesse en betrokkenheid die ik andersom erg mis. Als ik de betrokkenheid niet geef wordt daar best een drama van gemaakt. Andere mensen krijgen ook allerlei verhalen over mij te horen.
Als ik zeg dat ik in zo'n zelfde situatie van hun niks gehoord heb dan zeggen ze gewoon dat ik ze niets heb laten weten en dat ze er daarom niet voor me waren. Terwijl ik zeker weet van wel. Soms kan ik het nog terug vinden in een mail of zo. Maar dan zou ik steeds met bewijzen moeten komen omdat ze het anders ontkennen. Daar heb ik eigenlijk geen zin in.
Het komt er op neer dat er nooit iets aan hun ligt en dat ik steeds degene ben die dingen verkeerd zie en oppak. Zo wordt het ook naar andere mensen gebracht. Vaak ontkennen ze ook dingen en brengen dit ook zo naar andere mensen.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan.
Er zijn mensen in mijn leven waar ik me niet goed bij voel. Vaak gaan ze over mijn grenzen heen. Helaas is het lastig om het contact te verbreken. Ze blijven toch in mijn leven. Anders zou ik het contact verbreken.
Deze mensen verwachten dingen van mij die ze andersom mij niet geven. Ze verwachten een bepaalde mate van interesse en betrokkenheid die ik andersom erg mis. Als ik de betrokkenheid niet geef wordt daar best een drama van gemaakt. Andere mensen krijgen ook allerlei verhalen over mij te horen.
Als ik zeg dat ik in zo'n zelfde situatie van hun niks gehoord heb dan zeggen ze gewoon dat ik ze niets heb laten weten en dat ze er daarom niet voor me waren. Terwijl ik zeker weet van wel. Soms kan ik het nog terug vinden in een mail of zo. Maar dan zou ik steeds met bewijzen moeten komen omdat ze het anders ontkennen. Daar heb ik eigenlijk geen zin in.
Het komt er op neer dat er nooit iets aan hun ligt en dat ik steeds degene ben die dingen verkeerd zie en oppak. Zo wordt het ook naar andere mensen gebracht. Vaak ontkennen ze ook dingen en brengen dit ook zo naar andere mensen.
Hoe zouden jullie hiermee omgaan.
zaterdag 5 maart 2022 om 20:33
Nou simpel toch. Dan gaat je man met ze naar zijn ouders. Of niet. Moet ie zelf weten. Jij gaat gewoon niet meer en je gaat daar niet over in discussie. Je man hoort jouw grenzen te respecteren en je niet te dwingen dingen te doen die jij niet wilt doen.Summerlove4567 schreef: ↑04-03-2022 20:04Mijn man denkt dat familie voor kind belangrijk is. Ik denk ook dat familie belangrijk is maar niet op deze manier. Ik denk dat op deze manier familie niets toevoegt.
Eigenlijk moet ik op al je antwoorden zeggen dat mijn man de reden is van het contact. Hij geeft ze steeds kansen in de hoop dat het goed komt.
Verder heb je helemaal gelijk met je post.
zaterdag 5 maart 2022 om 20:36
Dit. Ik vind die man nog het irritantst in dit hele verhaal.abracadabra schreef: ↑05-03-2022 20:33Nou simpel toch. Dan gaat je man met ze naar zijn ouders. Of niet. Moet ie zelf weten. Jij gaat gewoon niet meer en je gaat daar niet over in discussie. Je man hoort jouw grenzen te respecteren en je niet te dwingen dingen te doen die jij niet wilt doen.
zaterdag 5 maart 2022 om 20:40
Trek je er toch niks van aan. Laat ze lekker tegen je man zeuren. En tegen je man zeg je dat je er niks meer over wil horen. Punt. Discussie gesloten. En als hij er weer over begint herhaal je dat gewoonSummerlove4567 schreef: ↑05-03-2022 12:37Ik denk ook niet dat het op te lossen is inderdaad. Dat was meer als reactie op iemand die iets zei.
Ik heb eigenlijk alles gedaan wat je zegt. Ik heb zeker ook wel gezegd waar het op staat. Maar ook dit lost niet iets op. Dan gaan ze in de slachtoffer rol. Zeggen ze dat iets niet waar is, verkeerd is begrepen door mij enz. Als ik weg blijf ben ik er de reden van dat er weinig contact is bv. Want mijn man heeft geen zin om langs te gaan zonder mij. Hem zien ze dan niet vaak en dat ligt dan aan mij.
Er is gewoon geen oplossing. Ik zou zelf het contact verbreken en als ik man was zou ik het contact oppervlakkig en laag pitje houden.
Maar als hij niet vaak meer langs komt dan gaan ze zeuren waarom niet. En dan geven ze mij daar de schuld van. Dan zeggen ze je mag zeker niet komen van haar.
zondag 6 maart 2022 om 06:37
Lijkt wel alsof ik mijn eigen verhaal lees. Ook mediation gehad, alles werd ontkend en was zogenaamd niet gezegd, zelfs de mediator ging er in mee 'zou er niet gewoon wat ruis op de lijn gezeten hebben dat je dat dacht?' Of dat ze tegen mijn man en schoonouders zei alsof ik er niet bij zat letterlijk 'nee joh dat zou toch nooit zo zijn geweest!'. Zo frusterend om op die manier neergezet te worden.
Het is erg lastig om je er bij neer te leggen als iedereen vind dat je je er maar overheen moet zetten. Ik heb nu denk ruim een jaar geen contact meer en het slijt wel wat ook al zit het verdriet er nog wel. Vooral omdat ik weet hoe veel moeite ik heb gedaan om leuk te doen tegen hun maar continu tegen een muur aan liep van hun kant. Langzaamaan begint mijn man nu zelf initiatief te nemen om af en toe zelf met de kinderen naar hun toe te gaan. In het begin stimuleerde ik hem nog wel om vaker te gaan maar ik kreeg toch alleen maar te horen dat het aan mij lag dat hij niet vaak genoeg langs kwam dus daar ben ik mee gestopt. Ik zat nog moeite te doen dat hij ze meeneemt naar zijn ouders en vervolgens wordt het alsnog op mij afgeschoven. Ik snap echt niet hoe zulke mensen denken hoor. Volgens mij zijn die zo gefocussed op het slechte dat ze de goede dingen echt letterlijk niet zien. En aangezien iedereen goede en slechte eigenschappen heeft kun je dus altijd wel iets vinden wat fout is.
Heel veel sterkte met de situatie, hoop dat er voor jou ook een moment komt om het een beetje los te gaan laten.
Ik ben me serieus af gaan vragen of mensen die op deze manier redeneren niet echt vergeten zijn wat ze gezegd hebben. Dat die woorden er zo onweloverwogen uit vliegen en dat ze het daarna kwijt zijn ofzo. Geen idee.
Het is erg lastig om je er bij neer te leggen als iedereen vind dat je je er maar overheen moet zetten. Ik heb nu denk ruim een jaar geen contact meer en het slijt wel wat ook al zit het verdriet er nog wel. Vooral omdat ik weet hoe veel moeite ik heb gedaan om leuk te doen tegen hun maar continu tegen een muur aan liep van hun kant. Langzaamaan begint mijn man nu zelf initiatief te nemen om af en toe zelf met de kinderen naar hun toe te gaan. In het begin stimuleerde ik hem nog wel om vaker te gaan maar ik kreeg toch alleen maar te horen dat het aan mij lag dat hij niet vaak genoeg langs kwam dus daar ben ik mee gestopt. Ik zat nog moeite te doen dat hij ze meeneemt naar zijn ouders en vervolgens wordt het alsnog op mij afgeschoven. Ik snap echt niet hoe zulke mensen denken hoor. Volgens mij zijn die zo gefocussed op het slechte dat ze de goede dingen echt letterlijk niet zien. En aangezien iedereen goede en slechte eigenschappen heeft kun je dus altijd wel iets vinden wat fout is.
Heel veel sterkte met de situatie, hoop dat er voor jou ook een moment komt om het een beetje los te gaan laten.
Ik ben me serieus af gaan vragen of mensen die op deze manier redeneren niet echt vergeten zijn wat ze gezegd hebben. Dat die woorden er zo onweloverwogen uit vliegen en dat ze het daarna kwijt zijn ofzo. Geen idee.
zondag 6 maart 2022 om 10:49
Bedankt voor het delen van je verhaal. Heel verdrietig dat het zo loopt. En onterecht ook.Boomtak2 schreef: ↑06-03-2022 06:37Lijkt wel alsof ik mijn eigen verhaal lees. Ook mediation gehad, alles werd ontkend en was zogenaamd niet gezegd, zelfs de mediator ging er in mee 'zou er niet gewoon wat ruis op de lijn gezeten hebben dat je dat dacht?' Of dat ze tegen mijn man en schoonouders zei alsof ik er niet bij zat letterlijk 'nee joh dat zou toch nooit zo zijn geweest!'. Zo frusterend om op die manier neergezet te worden.
Het is erg lastig om je er bij neer te leggen als iedereen vind dat je je er maar overheen moet zetten. Ik heb nu denk ruim een jaar geen contact meer en het slijt wel wat ook al zit het verdriet er nog wel. Vooral omdat ik weet hoe veel moeite ik heb gedaan om leuk te doen tegen hun maar continu tegen een muur aan liep van hun kant. Langzaamaan begint mijn man nu zelf initiatief te nemen om af en toe zelf met de kinderen naar hun toe te gaan. In het begin stimuleerde ik hem nog wel om vaker te gaan maar ik kreeg toch alleen maar te horen dat het aan mij lag dat hij niet vaak genoeg langs kwam dus daar ben ik mee gestopt. Ik zat nog moeite te doen dat hij ze meeneemt naar zijn ouders en vervolgens wordt het alsnog op mij afgeschoven. Ik snap echt niet hoe zulke mensen denken hoor. Volgens mij zijn die zo gefocussed op het slechte dat ze de goede dingen echt letterlijk niet zien. En aangezien iedereen goede en slechte eigenschappen heeft kun je dus altijd wel iets vinden wat fout is.
Heel veel sterkte met de situatie, hoop dat er voor jou ook een moment komt om het een beetje los te gaan laten.
Ik ben me serieus af gaan vragen of mensen die op deze manier redeneren niet echt vergeten zijn wat ze gezegd hebben. Dat die woorden er zo onweloverwogen uit vliegen en dat ze het daarna kwijt zijn ofzo. Geen idee.
zondag 6 maart 2022 om 13:46
Ik heb ook met zulke mensen te maken gehad. Een voormalig vriendin. We gingen 8 jaar met elkaar om. De eerste jaren hadden we raakpunten en deelden we interesses. Had ook het gevoel dat ze me begreep. We kennen elkaar van de Sociale Werkplaats. Na 4 jaar werd het contact steeds minder. Zij was wel degene die het vaakst initiatief nam, maar zei ook heel makkelijk weer af. Ik kreeg hierdoor het gevoel dat ze niet graag meer met mij afsprak. Dat bleek ook waar te zijn.
In dat laatste jaar stuurde ze mijn moeder een mail waarin stond dat ze geen behoefte meer had om de vriendschap te onderhouden en mij dat niet duidelijk kreeg. Omdat ik te weinig initatief nam. Dat vind ik inderdaad lastig, maar de raakpunten waren verdwenen. Ook wilde ze alleen nog haar zin doen. Dan denk ik: laat maar. We hebben erover gechat en ze zei erbij dat ik voor haar alleen een leerdoel was. Van haar begeleiding moest ze met mij afspreken. En dat deed ze al 6 jaar tegen haar zin. Ik kon het amper geloven en voelde gebruikt door haar.
Tot een jaar daarna nam ze nog wel contact op via facebook. Elke keer kreeg ik weer dezelfde kritiek op mijn manier van leven. Ik doe het allemaal niet goed volgens haar. Haar leven is het tegenovergestelde. Ze zei ook dat ik altijd anders denk en het verkeerd opvat. Dat zij alleen maar tips wil geven en ik me erger. In haar laatste bericht schreef ze dat de mensen in mijn dorp mij zielig vinden. Dat ze dat tegen haar zeggen. Als het al waar is, waar bemoeien ze zich mee? Na dat gesprek heb ik haar geblokkeerd. Kom haar heel af en toe nog tegen en dan is het alleen een "hoi" van beiden kanten.
In dat laatste jaar stuurde ze mijn moeder een mail waarin stond dat ze geen behoefte meer had om de vriendschap te onderhouden en mij dat niet duidelijk kreeg. Omdat ik te weinig initatief nam. Dat vind ik inderdaad lastig, maar de raakpunten waren verdwenen. Ook wilde ze alleen nog haar zin doen. Dan denk ik: laat maar. We hebben erover gechat en ze zei erbij dat ik voor haar alleen een leerdoel was. Van haar begeleiding moest ze met mij afspreken. En dat deed ze al 6 jaar tegen haar zin. Ik kon het amper geloven en voelde gebruikt door haar.
Tot een jaar daarna nam ze nog wel contact op via facebook. Elke keer kreeg ik weer dezelfde kritiek op mijn manier van leven. Ik doe het allemaal niet goed volgens haar. Haar leven is het tegenovergestelde. Ze zei ook dat ik altijd anders denk en het verkeerd opvat. Dat zij alleen maar tips wil geven en ik me erger. In haar laatste bericht schreef ze dat de mensen in mijn dorp mij zielig vinden. Dat ze dat tegen haar zeggen. Als het al waar is, waar bemoeien ze zich mee? Na dat gesprek heb ik haar geblokkeerd. Kom haar heel af en toe nog tegen en dan is het alleen een "hoi" van beiden kanten.
zondag 6 maart 2022 om 14:49
Grappig is dat zij man juist een slappeling en een schijterd noemen als hij niet doet wat zij willen.Linnepinnie65 schreef: ↑06-03-2022 12:39Zoals ik het hier lees, zit het probleem bij jouw man. Naar zijn ouders toe een slappeling maar wel in staat om jou te manipuleren.
zondag 6 maart 2022 om 14:51
Wat erg hondenmens. Raar hoe dingen kunnen lopen. Dat verwacht je niet. Vind dit wel erg hard.hondenmens schreef: ↑06-03-2022 13:46Ik heb ook met zulke mensen te maken gehad. Een voormalig vriendin. We gingen 8 jaar met elkaar om. De eerste jaren hadden we raakpunten en deelden we interesses. Had ook het gevoel dat ze me begreep. We kennen elkaar van de Sociale Werkplaats. Na 4 jaar werd het contact steeds minder. Zij was wel degene die het vaakst initiatief nam, maar zei ook heel makkelijk weer af. Ik kreeg hierdoor het gevoel dat ze niet graag meer met mij afsprak. Dat bleek ook waar te zijn.
In dat laatste jaar stuurde ze mijn moeder een mail waarin stond dat ze geen behoefte meer had om de vriendschap te onderhouden en mij dat niet duidelijk kreeg. Omdat ik te weinig initatief nam. Dat vind ik inderdaad lastig, maar de raakpunten waren verdwenen. Ook wilde ze alleen nog haar zin doen. Dan denk ik: laat maar. We hebben erover gechat en ze zei erbij dat ik voor haar alleen een leerdoel was. Van haar begeleiding moest ze met mij afspreken. En dat deed ze al 6 jaar tegen haar zin. Ik kon het amper geloven en voelde gebruikt door haar.
Tot een jaar daarna nam ze nog wel contact op via facebook. Elke keer kreeg ik weer dezelfde kritiek op mijn manier van leven. Ik doe het allemaal niet goed volgens haar. Haar leven is het tegenovergestelde. Ze zei ook dat ik altijd anders denk en het verkeerd opvat. Dat zij alleen maar tips wil geven en ik me erger. In haar laatste bericht schreef ze dat de mensen in mijn dorp mij zielig vinden. Dat ze dat tegen haar zeggen. Als het al waar is, waar bemoeien ze zich mee? Na dat gesprek heb ik haar geblokkeerd. Kom haar heel af en toe nog tegen en dan is het alleen een "hoi" van beiden kanten.
maandag 7 maart 2022 om 08:14
Vervelende positie voor jouw man ook. Het enige wat helpt is afstand houden van je schoonouders en hun mening lekker bij hun laten. Waarom zou je op bezoek gaan als je niet welkom bent?Summerlove4567 schreef: ↑06-03-2022 14:49Grappig is dat zij man juist een slappeling en een schijterd noemen als hij niet doet wat zij willen.
En dat ze jou niks vinden weet je zo ook wel. Ook dat zou ik lekker zo laten. Zonde van je energie om er nog iets aan te willen doen.
If you can't be good, be colourful (Pete Conrad)
