Relaties
alle pijlers
Ik word gek!!
maandag 18 april 2022 om 17:10
Oke ik zal proberen het beter op te schrijven.
Ik heb 2 exen, ex A en ik hebben 2 zoons samen en uit zijn volgende huwelijk heeft hij 1 biologische dochter en 2 stiefdochters.
Ex B en ik zijn op en af , zo'n 22 jaar samen en hebben samen een dochter.
Een paar jaar geleden is de tweede vrouw van ex A overleden en zijn zijn dochter en stiefdochters bij hem blijven wonen
Wij , ex B en ik, kennen A zijn biologische dochter al vanaf haar geboorte, en zij en de dochter van mij en B zijn altijd vriendinnetjes geweest.
2 jaar geleden is er een beerput open gegaan en bleek A zijn twee stiefdochters al jaren te misbruiken en bleek hij zijn biologische dochter ook niet helemaal ongemoeid te hebben gelaten.
In mijn huwelijk met hem ben ik ook lichamelijk en geestelijk door hem mishandeld.
En onze zonen zijn ook zwaar door hem mishandeld nadat wij gescheiden waren en daar heb ik nooit iets van gemerkt.
Daar heb ik me ontzettend schuldig om gevoeld.
Vlak nadat hij is opgepakt ben ik ingestort en bleek dat ik ptss heb.
B en ik zijn 7 jaar getrouwd geweest, daarna zag hij het ineens niet meer zitten en wilde hij scheiden. Ik ben daar toen ontzettend boos om geweest omdat hij nergens meer voor wilde werken, relatietherapie vond hij niet nodig want zijn mening zou er toch niet door veranderen.
Uiteindelijk zijn we 7 jaar uit elkaar geweest en kwamen er toen achter dat we toch echt niet zonder elkaar konden en zijn toen opnieuw begonnen.
Dat was vlak voor onze pleegdochter ( biologische dochter van A) bij hem kwam wonen.
Wij hebben daar samen voor gekozen, misschien een beetje naief en overhaast maar het de beste bedoelingen en de goedkeuring van pleeg en jeugdzorg.
Ondertussen was ik begonnen met mijn therapie ( emdr en i.e)
Na verloop van tijd bleek pleegdochter behalve lvb ook een trauma te hebben en heeft daar ook therapie voor gekregen
Omdat pleegdochter en ik dezelfde achtergrond hebben wb haar vader, maar zij haar vader bij hoog en laag bleef beschermen en ik alleen maar heel boos op hem was gaf dat nogal wat wrijvingen tussen ons en ik was ook nog extra kwetsbaar door de emdr.
B stond hier elke keer tussen in, en behalve de eeuwige spanningen tussen pleegdochter en mij, kwam daar ook nog bij: corona, een eigen dochter die eigenlijk altijd moe en ziek is (en waarvan ze maar niet kunnen vinden wat er aan de hand is, behalve dan dat haar witte bloedlichaampjes altijd te laag zijn)
Zijn oma die overlijd midden in coronatijd, een operatie die hij moet ondergaan maar waarvan hij niet weet wanneer en de financiële zorgen die daarbij komen en de problematiek van pleegdochter die hem eigenlijk boven zijn pet gaan, mijn zusje die 6 dagen op de ic tussen leven en dood heeft gehangen enz enz.
Gewoon teveel.
Maar omdat hij een licht autistische stoornis heeft zoekt hij daar geen hulp voor. Hij denkt dat ie alles alleen kan totdat het teveel wordt en dan moet er iets gebeuren.
En dat is dus het hele probleem, ipv hulp te zoeken en te krijgen komt hij dan tot de conclusie dat het dan wel aan onze relatie zal liggen en dan maakt hij het weer uit.
Hij krijgt er altijd spijt van want wij houden van elkaar, maar elke keer als het moeilijk is reageren wij verschillend.
Ik ga er mee aan de slag en hij verstopt het.
Ik hou van deze man,ontzettend veel en ik weet zeker dat hij van mij houd en ik niet alleen.
Iedereen om ons heen zegt dat, en als hij weer eens zo'n " bui" heeft zeggen ze ook altijd " die komt wel weer terug" en dat doet ie ook altijd.
Ik vraag me alleen af waarom hij het altijd zo doet??
Waarom wil hij niet aan onze relatie werken, waarom neemt hij altijd de makkelijkste weg en waarom leert hij hier niets van.
Wat moet ik hier nou mee.?
Ik heb 2 exen, ex A en ik hebben 2 zoons samen en uit zijn volgende huwelijk heeft hij 1 biologische dochter en 2 stiefdochters.
Ex B en ik zijn op en af , zo'n 22 jaar samen en hebben samen een dochter.
Een paar jaar geleden is de tweede vrouw van ex A overleden en zijn zijn dochter en stiefdochters bij hem blijven wonen
Wij , ex B en ik, kennen A zijn biologische dochter al vanaf haar geboorte, en zij en de dochter van mij en B zijn altijd vriendinnetjes geweest.
2 jaar geleden is er een beerput open gegaan en bleek A zijn twee stiefdochters al jaren te misbruiken en bleek hij zijn biologische dochter ook niet helemaal ongemoeid te hebben gelaten.
In mijn huwelijk met hem ben ik ook lichamelijk en geestelijk door hem mishandeld.
En onze zonen zijn ook zwaar door hem mishandeld nadat wij gescheiden waren en daar heb ik nooit iets van gemerkt.
Daar heb ik me ontzettend schuldig om gevoeld.
Vlak nadat hij is opgepakt ben ik ingestort en bleek dat ik ptss heb.
B en ik zijn 7 jaar getrouwd geweest, daarna zag hij het ineens niet meer zitten en wilde hij scheiden. Ik ben daar toen ontzettend boos om geweest omdat hij nergens meer voor wilde werken, relatietherapie vond hij niet nodig want zijn mening zou er toch niet door veranderen.
Uiteindelijk zijn we 7 jaar uit elkaar geweest en kwamen er toen achter dat we toch echt niet zonder elkaar konden en zijn toen opnieuw begonnen.
Dat was vlak voor onze pleegdochter ( biologische dochter van A) bij hem kwam wonen.
Wij hebben daar samen voor gekozen, misschien een beetje naief en overhaast maar het de beste bedoelingen en de goedkeuring van pleeg en jeugdzorg.
Ondertussen was ik begonnen met mijn therapie ( emdr en i.e)
Na verloop van tijd bleek pleegdochter behalve lvb ook een trauma te hebben en heeft daar ook therapie voor gekregen
Omdat pleegdochter en ik dezelfde achtergrond hebben wb haar vader, maar zij haar vader bij hoog en laag bleef beschermen en ik alleen maar heel boos op hem was gaf dat nogal wat wrijvingen tussen ons en ik was ook nog extra kwetsbaar door de emdr.
B stond hier elke keer tussen in, en behalve de eeuwige spanningen tussen pleegdochter en mij, kwam daar ook nog bij: corona, een eigen dochter die eigenlijk altijd moe en ziek is (en waarvan ze maar niet kunnen vinden wat er aan de hand is, behalve dan dat haar witte bloedlichaampjes altijd te laag zijn)
Zijn oma die overlijd midden in coronatijd, een operatie die hij moet ondergaan maar waarvan hij niet weet wanneer en de financiële zorgen die daarbij komen en de problematiek van pleegdochter die hem eigenlijk boven zijn pet gaan, mijn zusje die 6 dagen op de ic tussen leven en dood heeft gehangen enz enz.
Gewoon teveel.
Maar omdat hij een licht autistische stoornis heeft zoekt hij daar geen hulp voor. Hij denkt dat ie alles alleen kan totdat het teveel wordt en dan moet er iets gebeuren.
En dat is dus het hele probleem, ipv hulp te zoeken en te krijgen komt hij dan tot de conclusie dat het dan wel aan onze relatie zal liggen en dan maakt hij het weer uit.
Hij krijgt er altijd spijt van want wij houden van elkaar, maar elke keer als het moeilijk is reageren wij verschillend.
Ik ga er mee aan de slag en hij verstopt het.
Ik hou van deze man,ontzettend veel en ik weet zeker dat hij van mij houd en ik niet alleen.
Iedereen om ons heen zegt dat, en als hij weer eens zo'n " bui" heeft zeggen ze ook altijd " die komt wel weer terug" en dat doet ie ook altijd.
Ik vraag me alleen af waarom hij het altijd zo doet??
Waarom wil hij niet aan onze relatie werken, waarom neemt hij altijd de makkelijkste weg en waarom leert hij hier niets van.
Wat moet ik hier nou mee.?
vrouwtjepollewop wijzigde dit bericht op 18-04-2022 19:50
77.01% gewijzigd
maandag 18 april 2022 om 20:15
Nou en die 2 maanden zijn reden voor Henk om de stekker eruit te trekken. Dat mag hij gewoon doen. Rot voor je, maar je moet niet roepen dat je zoveel van hem houdt als je hem niet gelooft als hij aangeeft er klaar mee te zijn.Vrouwtjepollewop schreef: ↑18-04-2022 20:01Was het maar 10 jaar uit maar dat is dus niet zo, in de 7 jaar na de scheiding zijn we eigenlijk gewoon verder gegaan waar we gebleven waren alleen had het geen officieel stempeltje.
De laatste 2 jaar ging het eigenlijk beter dan ooit, behalve dan de laatste misdchien 2 maanden.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
maandag 18 april 2022 om 20:48
maandag 18 april 2022 om 20:50
Vrouwtjepollewop schreef: ↑18-04-2022 20:01Was het maar 10 jaar uit maar dat is dus niet zo, in de 7 jaar na de scheiding zijn we eigenlijk gewoon verder gegaan waar we gebleven waren alleen had het geen officieel stempeltje.
De laatste 2 jaar ging het eigenlijk beter dan ooit, behalve dan de laatste misdchien 2 maanden.
...en die relatie die hij had en het gedoe om die vakantie en wel/niet bij familiebijeenkomsten zijn etc.
Maar goed, dit is een veel te bizarre situatie om hier zelf of mbv het forum uit te komen, bespreek dit in therapie.
maandag 18 april 2022 om 21:13
Nee, dan hebben we niks gezegd. Dan heb jij gelijk en wij niet. Slotje dan maar?Vrouwtjepollewop schreef: ↑18-04-2022 20:32Laat je ook een tatoo op je borst zetten als je niet van iemand houd??
Wat denk je nou zelf, TO?
maandag 18 april 2022 om 21:29
A, B, dochters, biologische dochters, stiefdochters, pleegdochters. Sprongen voorwaarts en achterwaarts in de tijd. Dit verhaal lijkt wel een soort wiskundige formule. Zoiets als de grote gecombineerde theorie van relativiteitstheorie en quantummechanica waar men al zo lang naar op zoek is.
Maargoed, ten eerste heftig dat verleden met misbruik en al die ellende, en dat je nu therapie nodig hebt. Sterkte daarmee.
Daarnaast hou je dus van een man die aan een elastiek hangt. Hij heeft autisme en duidelijk een bepaalde handleiding. Je kunt hem niet naar je hand zetten ook al probeer je het, dus ik zou het beschouwen als iets buiten je invloedsfeer en zoals anderen zeggen focus je op de kinderen. Je kunt er niet nog een kind bij hebben.
Maargoed, ten eerste heftig dat verleden met misbruik en al die ellende, en dat je nu therapie nodig hebt. Sterkte daarmee.
Daarnaast hou je dus van een man die aan een elastiek hangt. Hij heeft autisme en duidelijk een bepaalde handleiding. Je kunt hem niet naar je hand zetten ook al probeer je het, dus ik zou het beschouwen als iets buiten je invloedsfeer en zoals anderen zeggen focus je op de kinderen. Je kunt er niet nog een kind bij hebben.
maandag 18 april 2022 om 21:39
Mijn hemel...Vrouwtjepollewop schreef: ↑18-04-2022 20:32Laat je ook een tatoo op je borst zetten als je niet van iemand houd??
Life is short. Eat dessert first.
maandag 18 april 2022 om 21:44
Dit vindt je werkelijk valide?Vrouwtjepollewop schreef: ↑18-04-2022 20:32Laat je ook een tatoo op je borst zetten als je niet van iemand houd??
Hahahahahaha
Ja wat!? Pannekoek! Doei! ©
maandag 18 april 2022 om 22:02
Dat was voor dat we opnieuw begonnen, maar goed.
maandag 18 april 2022 om 23:12
maandag 18 april 2022 om 23:33
Waarom wil hij niet aan onze relatie werken, waarom neemt hij altijd de makkelijkste weg en waarom leert hij hier niets van.
Omdat het kan.
Verder lijkt het me niet de meest relevante vraag in het verhaal. Ga in hemelsnaam voor jezelf en je kinderen zorgen. Zonder dramatische knipperlichtrelatie is het allemaal al erg zat.
Ik snap de onderlinge verbanden niet helemaal, maar er zijn meerdere kinderen waarbij misbruik, mishandeling, afwezige ouder(s) en stoornissen in het spel zijn.
Ik snap dan echt niet waar je de tijd en energie vandaan haalt om jezelf vragen te stelen over tattoos op de borst van een ex.
Stop met voortplanen, probeer de cirkel voor zover het kan nog te doorbreken en creëer niet nog meer drama.
Omdat het kan.
Verder lijkt het me niet de meest relevante vraag in het verhaal. Ga in hemelsnaam voor jezelf en je kinderen zorgen. Zonder dramatische knipperlichtrelatie is het allemaal al erg zat.
Ik snap de onderlinge verbanden niet helemaal, maar er zijn meerdere kinderen waarbij misbruik, mishandeling, afwezige ouder(s) en stoornissen in het spel zijn.
Ik snap dan echt niet waar je de tijd en energie vandaan haalt om jezelf vragen te stelen over tattoos op de borst van een ex.
Stop met voortplanen, probeer de cirkel voor zover het kan nog te doorbreken en creëer niet nog meer drama.
maandag 18 april 2022 om 23:37
Oh, en:
Iedereen om ons heen zegt dat, en als hij weer eens zo'n " bui" heeft zeggen ze ook altijd " die komt wel weer terug" en dat doet ie ook altijd.
Iedereen heeft duidelijk niet het beste met jullie en zeker niet met jullie kinderen voor. Als ik iedereen was, zou ik vooral niet aanmoedigen om deze "relatie" voort te zetten maar wel om je shit op orde te krijgen.
Met hulpverlening, want dit is niks. Waarom Jeugdzorg het een goed idee vond, is me echt een raadsel maar misschien is de treurige conclusie dat pleegdochter hiermee relatief "het best" af was.
Iedereen om ons heen zegt dat, en als hij weer eens zo'n " bui" heeft zeggen ze ook altijd " die komt wel weer terug" en dat doet ie ook altijd.
Iedereen heeft duidelijk niet het beste met jullie en zeker niet met jullie kinderen voor. Als ik iedereen was, zou ik vooral niet aanmoedigen om deze "relatie" voort te zetten maar wel om je shit op orde te krijgen.
Met hulpverlening, want dit is niks. Waarom Jeugdzorg het een goed idee vond, is me echt een raadsel maar misschien is de treurige conclusie dat pleegdochter hiermee relatief "het best" af was.
anoniem_67d85b620a3f1 wijzigde dit bericht op 19-04-2022 00:35
0.17% gewijzigd
maandag 18 april 2022 om 23:58
Je maakt het heel makkelijk voor hem. Hij kan doen wat hij wil, want jij bent er toch wel. Misschien eens voor jezelf opkomen en hier een punt achter zetten. Jij verdient beter en die kinderen ook. Zou je niet liever geen relatie hebben dan een relatie met een man die het zomaar ineens weer kan afbreken? Loop je niet ontzettend op je tenen als de relatie 'goed' gaat? Wat betekent goed dan, dat jij je 100% aanpast aan zijn wisselvallige gedrag?
22 jaar samen is lang, je zult veel hebben meegemaakt samen. Maar het betekent niet dat je daarom de rest van je leven met elkaar zit opgescheept. Je mag er best voor kiezen om nu verder te gaan zonder hem. Zou dat ergens niet ook opluchting bij je geven? Dat je niet meer constant hoeft te peilen hoeveel stress hij nu weer heeft?
22 jaar samen is lang, je zult veel hebben meegemaakt samen. Maar het betekent niet dat je daarom de rest van je leven met elkaar zit opgescheept. Je mag er best voor kiezen om nu verder te gaan zonder hem. Zou dat ergens niet ook opluchting bij je geven? Dat je niet meer constant hoeft te peilen hoeveel stress hij nu weer heeft?
dinsdag 19 april 2022 om 08:46
dinsdag 19 april 2022 om 16:55
Waarschijnlijk niet, maar dat betekent niet dat het houden van altijd gezond is. Geloof ook dat niemand zegt je houdt niet van die man. Maar de situatie waar jullie in zitten is wel uiterst precair en zorgelijk vind ik. Misschien is het tijd om orde op zaken te stellen, tijd voor de kinderen te nemen. Die het overduidelijk nodig hebben en in de rust komen. En wie weet wat dan nog komt.Vrouwtjepollewop schreef: ↑18-04-2022 20:32Laat je ook een tattoo op je borst zetten als je niet van iemand houd??
I,m gonna keep on running.. cause winners never quit.
dinsdag 19 april 2022 om 17:51
Iedereen kan een tatoeage laten zetten. Net als mooie woordjes en een cadeautje, heel lief.Vrouwtjepollewop schreef: ↑18-04-2022 20:32Laat je ook een tatoo op je borst zetten als je niet van iemand houd??
Maar echt van iemand houden, accepteren hoe iemand is, verantwoordelijkheid nemen, iets voor de ander over hebben, iemand het beste gunnen ook als het niet in jouw voordeel is, dat is toch wel even wat lastiger.
Vroeger toen de zee nog schoon was en seks vies....
dinsdag 19 april 2022 om 18:04
Er zijn zoveel mensen die volstaan met de namen van hun exen, een heel scala aan ordinaire beroemheden laat zich tegenwoordig laseren om er weer vanaf te komen. Wanneer je liefde afmeet aan een tatoeage dan ben je te dom om te poepen.
Pamela Anderson en haar man lieten hun trouwring tatoeëren en dat huwelijk is 3 dagen geduurd ofzo.
Echt zoek hulp!
Pamela Anderson en haar man lieten hun trouwring tatoeëren en dat huwelijk is 3 dagen geduurd ofzo.
Echt zoek hulp!
This user may use sarcasm and cynicism in a way you are not accustomed to. You might suffer severe mental damage.
