Kinderen
alle pijlers
Te enthousiast?
donderdag 18 juni 2009 om 13:34
Mijn jongste zoon wordt over 3 weken 1 jaar. Hij is een dikke vrijdoos, al vanaf het begin. Maar momenteel zit hij een beetje in een lastige fase. Sinds een paar weken gilt hij heel hard en heel hoog. Niet omdat hij boos is, meer uit enthousiasme. Maar wel irritant dus.
Een ander ding wat hij uit enthousiasme doet, is knijpen en krabben. Het menneke wordt steeds sterker en de krassen op mijn gezicht en in mijn nek steeds dieper.
Ik vind het erg vervelend om het enthousiasme van mijn zoon te moeten temperen, maar zijn intensieve knuffelgedrag lijkt meer op een marteling...
Wie heeft er tips om hier op een leuke manier mee om te gaan. We hanteren nu; 3 keer gillen; stoel omdraaien (gegil vindt vaak plaats tijdens eten). En van dat krabben en knijpen zeg ik alleen dat het pijn doet en dat het niet mag.
En wie weet wat dit gedrag veroorzaakt? En hoe wordt mijn zoon een zachtaardige vrijdoos?
Een ander ding wat hij uit enthousiasme doet, is knijpen en krabben. Het menneke wordt steeds sterker en de krassen op mijn gezicht en in mijn nek steeds dieper.
Ik vind het erg vervelend om het enthousiasme van mijn zoon te moeten temperen, maar zijn intensieve knuffelgedrag lijkt meer op een marteling...
Wie heeft er tips om hier op een leuke manier mee om te gaan. We hanteren nu; 3 keer gillen; stoel omdraaien (gegil vindt vaak plaats tijdens eten). En van dat krabben en knijpen zeg ik alleen dat het pijn doet en dat het niet mag.
En wie weet wat dit gedrag veroorzaakt? En hoe wordt mijn zoon een zachtaardige vrijdoos?
donderdag 18 juni 2009 om 13:57
donderdag 18 juni 2009 om 14:00
Dat gillen, ach... zolang het echt uit pret is zou ik me daar niet aan storen. Wat het knuffelen betreft kan je zijn handjes vriendelijk pakken en zeggen 'zachtjes'. Vervolgens zijn handjes leiden naar om je heen en knuffel terug geven. Handjes weer pakken en je gezicht in zijn buikje laten verdwijnen. Combi van knuffelen en kietelen wat hem veel pret zal geven en al die tijd zijn handjes vasthouden.
donderdag 18 juni 2009 om 14:01
Hahaha, ik heb er ook zo 1.
De oudste knuffelt zachtjes, maar een echte vrijdoos, de jongste, nu 7 en halve maand, die stort zich boven op je, rukt bijna je oren eraf om je gezicht naar zich toe te trekken en dan hard in je neus te happen. Mijn god, wat is die sterk!
Wat het veroorzaakt? Ik denk dat ze ons heel lief vinden
En ons op willen eten haha.
Ik grijp zijn handjes maar vast zodat ie me niet te hard kan knijpen, krabben etc, en ondertussen vreten we mekaar helemaal op.
De oudste knuffelt zachtjes, maar een echte vrijdoos, de jongste, nu 7 en halve maand, die stort zich boven op je, rukt bijna je oren eraf om je gezicht naar zich toe te trekken en dan hard in je neus te happen. Mijn god, wat is die sterk!
Wat het veroorzaakt? Ik denk dat ze ons heel lief vinden
En ons op willen eten haha.
Ik grijp zijn handjes maar vast zodat ie me niet te hard kan knijpen, krabben etc, en ondertussen vreten we mekaar helemaal op.
donderdag 18 juni 2009 om 14:01
Mijn neefje deed rond die leeftijd ongeveer hetzelfde, ook uit enthousiasme.
Mijn zwager en schoonzusje pakken hun zoontje rustig vast en zeggen dan dat op deze manier knuffelen zeer doet en niet mag. Ze zorgen daarbij dat ze op ooghoogte zitten en pakken hem rustig vast om op die manier even heel nadrukkelijk de aandacht er op te leggen dat je een ander, ook niet uit enthousiasme, pijn mag doen.
Inmiddels is hij 2 en hij is nog steeds enthousiast maar kent de grenzen veel beter!
Mijn zwager en schoonzusje pakken hun zoontje rustig vast en zeggen dan dat op deze manier knuffelen zeer doet en niet mag. Ze zorgen daarbij dat ze op ooghoogte zitten en pakken hem rustig vast om op die manier even heel nadrukkelijk de aandacht er op te leggen dat je een ander, ook niet uit enthousiasme, pijn mag doen.
Inmiddels is hij 2 en hij is nog steeds enthousiast maar kent de grenzen veel beter!
donderdag 18 juni 2009 om 14:08
Haha, hier ook zo eentje! Ons zoontje is bijna 8 maanden en ook zo lekker enthousiast. Aaien kent hij niet, maar krabben wel. Gevolg: dikke korst op mijn neus . Ik zeg wel steeds: zachtjes, en dan aai ik met zijn handjes over mijn gezicht, maar begrijpen doet hij nog niet. Ik vind het niet zo erg, er komt vast een tijd dat hij wel doorheeft hoe aaien moet. Ik ga er van uit dat dat zijn manier is om lichamelijk contact te zoeken, naast het likken op mijn huid
donderdag 18 juni 2009 om 14:20
Hahaha, leuk om te lezen dat ik niet de enige ben die als krabpaal fungeer.
Wat ik wel jammer vind, is dat hij zijn broertje van 2 ook op die manier aanpakt. Hoe vaak mijn jongste wel niet met de haren van mijn oudste in zijn handen zit...
Ik wil dit geval ook niet afstraffen, maar lastig is het wel. Met name dat gillen.
Wat ik wel jammer vind, is dat hij zijn broertje van 2 ook op die manier aanpakt. Hoe vaak mijn jongste wel niet met de haren van mijn oudste in zijn handen zit...
Ik wil dit geval ook niet afstraffen, maar lastig is het wel. Met name dat gillen.
donderdag 18 juni 2009 om 14:23
donderdag 18 juni 2009 om 14:34
Mijn broer heeft een lief ventje van anderhalf. Ook een enthausiasteling:) Broer en schoonzus maken zich momenteel zorgen omdat zij zelf de grens tussen enthausiasme en echt pijn willen doen niet meer goed kunnen herkennen.
Mijn neefje kan ook niet zonder scherp toezicht van volwassenen bij kinderen spelen. Hij grijpt namelijk vliegensvlug een willekeurig kind en laat niet meer los. Hij lijkt het kind in eerste instantie lief te gaan aaien maar in 1 seconde grijpt hij het en doet het erg pijn. Broer en schoonzus zitten regelmatig onder de schrammen en rode plekken . Neefje heeft een grote broer en daar mag hij zich helemaal op uitleven , grote broer vind het prachtig ook al doet neefje hem ontzettend zeer.
Als mijn neefje gecorrigeerd wordt lijkt hem dit overigens niets te doen. Broer denkt dat het de leeftijd is en het vanzelf wel overgaat en zo te lezen is mijn neefje de enige niet
Mijn neefje kan ook niet zonder scherp toezicht van volwassenen bij kinderen spelen. Hij grijpt namelijk vliegensvlug een willekeurig kind en laat niet meer los. Hij lijkt het kind in eerste instantie lief te gaan aaien maar in 1 seconde grijpt hij het en doet het erg pijn. Broer en schoonzus zitten regelmatig onder de schrammen en rode plekken . Neefje heeft een grote broer en daar mag hij zich helemaal op uitleven , grote broer vind het prachtig ook al doet neefje hem ontzettend zeer.
Als mijn neefje gecorrigeerd wordt lijkt hem dit overigens niets te doen. Broer denkt dat het de leeftijd is en het vanzelf wel overgaat en zo te lezen is mijn neefje de enige niet
vrijdag 19 juni 2009 om 10:19
Dat gillen ja.. gek word je er van af en toe. Maar goed het is niet anders. Mij is verteld dat het iets is dat ze moeten leren om de stembanden te oefenen, en op het moment dat ze het geleerd hebben laten ze het horen als het hun uit komt. Het gaat vanzelf over. En mijn ervaring is wel dat hoe minder aandacht je er aan geeft hoe sneller het over is. Mijn dochter vond het na 6 weken niet leuk meer omdat ik het gillen gewoon negeerde.
En dan dat krabben en knijpen. Mijn dochter (inmiddels 20 maanden) doet het ook. Al sinds ze een maand of 9 was. Volgens mijn beste vriendin een fase, nou dan is het zeker wel een heel lange fase
Ik pak inderdaad haar handjes vast en vertel haar dat ze zacht moet knuffelen waarna ik haar handjes om mijn nek leg en haar zachtjes knuffel. Maar waarneer ik dat 3 keer gedaan heb, en ze blijft door gaan (wel in dezelfde knuffel zeg maar, dus niet in drie losse knuffels) gaat ze wel op het strafkrukje. Een minuutje (want ze is 1 jaar) en dat helpt prima want daarna doet ze alleen nog maar zachtjes met mij. Ik doe dat omdat ik niet wil dat ze opa, oma, pappa en al haar ooms en tantes of de juffie op het kdv ook openkrabt.
En dan dat krabben en knijpen. Mijn dochter (inmiddels 20 maanden) doet het ook. Al sinds ze een maand of 9 was. Volgens mijn beste vriendin een fase, nou dan is het zeker wel een heel lange fase
Ik pak inderdaad haar handjes vast en vertel haar dat ze zacht moet knuffelen waarna ik haar handjes om mijn nek leg en haar zachtjes knuffel. Maar waarneer ik dat 3 keer gedaan heb, en ze blijft door gaan (wel in dezelfde knuffel zeg maar, dus niet in drie losse knuffels) gaat ze wel op het strafkrukje. Een minuutje (want ze is 1 jaar) en dat helpt prima want daarna doet ze alleen nog maar zachtjes met mij. Ik doe dat omdat ik niet wil dat ze opa, oma, pappa en al haar ooms en tantes of de juffie op het kdv ook openkrabt.
Erger u niet, verwonder u slechts!
