Relaties
alle pijlers
Begrijp hier niets van
zondag 21 juni 2009 om 18:24
Jee, ik weet eigenlijk niet zo heel goed wat ik wil met dit topic. Maar goed, misschien helpt het al om dit even op te schrijven aangezien ik weer behoorlijk onrustig ben.
Twee weken geleden is er een einde gekomen aan mijn reeks van dates met een leuke man (in totaal hebben we twee maanden gedate). Waar ik mee worstel is dat hij het best abrupt af heeft gekapt. Het leek allemaal heel goed te gaan en ik dacht eindelijk eens een oprechte man te hebben getroffen. Hij deed erg zijn best voor mij en was erg complimenteus. We hadden het leuk, maakten plannen voor over een paar maanden en begonnen elkaars vrienden te leren kennen. Ik begon mij steeds meer voor hem open te stellen en hij wist dat ik hem erg leuk begon te vinden. Wel was ik wat voorzichtig met sms-en en bellen. Ik vond het heerlijk om van hem te horen, maar wilde hem niet te veel benauwen.
Na nog een heerlijk weekend te hebben gehad samen (dat zei hij zelf) dacht ik dat het goed ging tussen ons. Op donderdag had ik met hem afgesproken en daarna zou ik bij hem blijven slapen. Dat liep dus anders. Hij gaf die donderdag ineens aan er niet mee verder te willen gaan. Hij had het gesprek nogal slecht getimed waardoor we er niet echt lang over hebben kunnen spreken (volgens mij een bewuste actie). Voor de rest was hij kil, afstandelijk en vastberaden. Zijn redenen waren voor mij ook nogal verwarrend. Hij gaf aan niet genoeg gevoelens voor mij te hebben, maar dat lijkt zo in contrast met hoe hij zich gedroeg (voor die donderdag dan). Daarna gooide hij het erop dat wij niet goed bij elkaar passen (waarom dat wist hij niet en waarom is hij er dan na drie dates niet mee gekapt?). Hij zegt dat hij deze twijfels vanaf dinsdag had. Wat ik heel raar vond, is dat hij mij nauwelijks aan kon kijken.
Wat ik dus totaal niet begrijp is hoe iemand zo om kan slaan van het ene op het andere moment. Kunnen je gevoelens zo snel omslaan in twee dagen zonder duidelijke reden of ben ik ben ik gewoon keihard in zijn charmeoffensief getrapt? Of zou hij iemand anders hebben ontmoet? Ik zou al zo veel meer rust hebben als ik het tenminste wist wat er gaande is.
Overigens heb ik hem na een week nog een sms gestuurd om te vragen hoe het ging. Ik kreeg daar als reactie op dat hij blij was van mij te horen, dat hij veel goede herinneringen koestert en dat hij mij het alle beste wenst voor de toekomst. Wel heel afstandelijk allemaal en duidelijk een afscheid. Vet balen deze toestand!
Twee weken geleden is er een einde gekomen aan mijn reeks van dates met een leuke man (in totaal hebben we twee maanden gedate). Waar ik mee worstel is dat hij het best abrupt af heeft gekapt. Het leek allemaal heel goed te gaan en ik dacht eindelijk eens een oprechte man te hebben getroffen. Hij deed erg zijn best voor mij en was erg complimenteus. We hadden het leuk, maakten plannen voor over een paar maanden en begonnen elkaars vrienden te leren kennen. Ik begon mij steeds meer voor hem open te stellen en hij wist dat ik hem erg leuk begon te vinden. Wel was ik wat voorzichtig met sms-en en bellen. Ik vond het heerlijk om van hem te horen, maar wilde hem niet te veel benauwen.
Na nog een heerlijk weekend te hebben gehad samen (dat zei hij zelf) dacht ik dat het goed ging tussen ons. Op donderdag had ik met hem afgesproken en daarna zou ik bij hem blijven slapen. Dat liep dus anders. Hij gaf die donderdag ineens aan er niet mee verder te willen gaan. Hij had het gesprek nogal slecht getimed waardoor we er niet echt lang over hebben kunnen spreken (volgens mij een bewuste actie). Voor de rest was hij kil, afstandelijk en vastberaden. Zijn redenen waren voor mij ook nogal verwarrend. Hij gaf aan niet genoeg gevoelens voor mij te hebben, maar dat lijkt zo in contrast met hoe hij zich gedroeg (voor die donderdag dan). Daarna gooide hij het erop dat wij niet goed bij elkaar passen (waarom dat wist hij niet en waarom is hij er dan na drie dates niet mee gekapt?). Hij zegt dat hij deze twijfels vanaf dinsdag had. Wat ik heel raar vond, is dat hij mij nauwelijks aan kon kijken.
Wat ik dus totaal niet begrijp is hoe iemand zo om kan slaan van het ene op het andere moment. Kunnen je gevoelens zo snel omslaan in twee dagen zonder duidelijke reden of ben ik ben ik gewoon keihard in zijn charmeoffensief getrapt? Of zou hij iemand anders hebben ontmoet? Ik zou al zo veel meer rust hebben als ik het tenminste wist wat er gaande is.
Overigens heb ik hem na een week nog een sms gestuurd om te vragen hoe het ging. Ik kreeg daar als reactie op dat hij blij was van mij te horen, dat hij veel goede herinneringen koestert en dat hij mij het alle beste wenst voor de toekomst. Wel heel afstandelijk allemaal en duidelijk een afscheid. Vet balen deze toestand!
dinsdag 23 juni 2009 om 08:15
Hier nog eentje.. Vier maanden een relatie gehad, alleen helaas merkte ik wel dat het op het laatst niet ok was.. De eerste maand waren we allebei in de wolken! Tig smsjes en belletjes per dag, elkaar zoveel mogelijk willen zien, ouders ontmoet, vrienden ontmoet, weekendje weg.. zwijmel de zwijmel. Ik vond hem alleen zo leuk dat ik er ook onzeker van werd.. Ik was niet langer de sterke, zelfverzekerde, spontane en gekke meid rond hem.. Dat zorgt blijkbaar voor wisselwerking.. Hij begon mij minder te bellen en te smsen, maar ging er nog wel voor. Alleen was het minder intens, het leek net alsof er een drempel tussen ons in stond, we niet naar het volgende level kwamen.. Anyway, ik voelde dus dat hij minder gek op mij was dan in het begin, maar als ik bij hem was voelde het nog wel goed.. En de seks was geweldig.. Helaas heeft hij er gister een punt achter gezet.. 
Hij zei dat hij mij niet wilde kwetsen, dat hij ook niet snapt waarom hij niet 100 % het gevoel meer heeft.. Dat hij mij leuk, mooi en lief vindt en dat hij hoopte dat zijn gevoel zou bijtrekken en het liefst had gewild dat het wat had kunnen worden, want het begin was veelbelovend... Nu kan ik alleen maar verdrietig terugdenken aan die beginperiode en kan ik mijzelf wel voor mijn kop slaan dat ik het allemaal met mijn onzekerheid heb verpest, want anders had hij mij nog leuk gevonden..
Ik herken veel in wat Mellie zegt: denk echt dat het bij mannen zo werkt.. Hij liep ook heel hard van stapel en hij geeft aan dat hij toen het gevoel afnam hij ook hoopte dat het terug zou komen en dat hij zelf niet snapt waarom hij het niet voelt omdat ik inderdaad op papier perfect ben.. Gelukkig heb ik die antwoorden wel gehad, omdat die van mij heel open en eerlijk is over alles..
Zie mijn topic: het is uit, hij voelt niet meer genoeg voor mij..
Kunnen we elkaar hopelijk wat steun bieden
Hij zei dat hij mij niet wilde kwetsen, dat hij ook niet snapt waarom hij niet 100 % het gevoel meer heeft.. Dat hij mij leuk, mooi en lief vindt en dat hij hoopte dat zijn gevoel zou bijtrekken en het liefst had gewild dat het wat had kunnen worden, want het begin was veelbelovend... Nu kan ik alleen maar verdrietig terugdenken aan die beginperiode en kan ik mijzelf wel voor mijn kop slaan dat ik het allemaal met mijn onzekerheid heb verpest, want anders had hij mij nog leuk gevonden..Ik herken veel in wat Mellie zegt: denk echt dat het bij mannen zo werkt.. Hij liep ook heel hard van stapel en hij geeft aan dat hij toen het gevoel afnam hij ook hoopte dat het terug zou komen en dat hij zelf niet snapt waarom hij het niet voelt omdat ik inderdaad op papier perfect ben.. Gelukkig heb ik die antwoorden wel gehad, omdat die van mij heel open en eerlijk is over alles..
Zie mijn topic: het is uit, hij voelt niet meer genoeg voor mij..
Kunnen we elkaar hopelijk wat steun bieden
dinsdag 23 juni 2009 om 11:39
Ik herken deze verhalen ook van mezelf vorig jaar.
2 maanden gedate, ik werd steeds verliefder, maar ook onzekerder daardoor. Hij was vooral in het begin helemaal in de wolken (of gedroeg zich zo) maar ineens ging hij minder bellen en een week later kreeg ik een telefoontje onze date van die dag niet doorging en dat het verder maar helemaal moest stoppen omdat hij niet voelde wat hij wilde voelen.
Man, dat deed pijn zeg! Heb er nog wel ff last van gehad. Tis nu wel gesleten gelukkig en heb nu een nieuwe vriend die het WEL helemaal voelt voor mij
Weerhou jezelf ervan antwoord van hem te willen op je vragen of contact te willen zoeken. Hou de eer aan jezelf he! Ik heb er wel veel over gepraat met vriendinnen en op dit forum, gewoon om voor mezelf dan maar antwoorden te formuleren. Om het af te sluiten. Met de tijd werden de tranen en vragen steeds minder.
Wens jullie heel veel sterkte
2 maanden gedate, ik werd steeds verliefder, maar ook onzekerder daardoor. Hij was vooral in het begin helemaal in de wolken (of gedroeg zich zo) maar ineens ging hij minder bellen en een week later kreeg ik een telefoontje onze date van die dag niet doorging en dat het verder maar helemaal moest stoppen omdat hij niet voelde wat hij wilde voelen.
Man, dat deed pijn zeg! Heb er nog wel ff last van gehad. Tis nu wel gesleten gelukkig en heb nu een nieuwe vriend die het WEL helemaal voelt voor mij
Weerhou jezelf ervan antwoord van hem te willen op je vragen of contact te willen zoeken. Hou de eer aan jezelf he! Ik heb er wel veel over gepraat met vriendinnen en op dit forum, gewoon om voor mezelf dan maar antwoorden te formuleren. Om het af te sluiten. Met de tijd werden de tranen en vragen steeds minder.
Wens jullie heel veel sterkte
dinsdag 23 juni 2009 om 19:40
Riedeltje, het is hopelijk toch niet de leeftijd. Ik ben eind twintig en hij is halverwege de dertig.
Behind closed eyes, wat naar voor je! Ik vind alleen niet dat je zo de schuld bij jezelf moet leggen. Denk je echt dat het heel anders was gelopen als je niet zo onzeker was? Je wilt toch een man die ook met je mindere kanten om kan gaan? Of die je in ieder geval de tijd geeft om je op je gemak te voelen? Gelukkig ben ik er wel van overtuigd dat ik niets ander had moeten doen.
Misschien dat het voor jou juist zwaarder is, omdat hij het op een aardige manier heeft geëindigd. Die van mij was erg bot en dat geeft mij ook weer een houvast. Iemand die zo snel kan omslaan en zo kil kan doen... Nee, dat belooft weinig goeds! Het blijft lastig, zeker als ik aan de leuke herinneringen denk. Maar misschien was het juist wel te leuk en daardoor te eng voor hem. Dat zou ook goed kunnen... Ach, ik zal het nooit weten en over een tijd interesseert het me hopelijk ook niet meer.
Mozzarella, ik probeer zeker geen contact met hem op te nemen! Soms moet ik die neiging echt onderdrukken, maar ik weet ook dat hij eerder uit mijn hoofd gaat als ik geen contact met hem heb. En nu maar hopen dat ik hem niet tegen het lijf loop ergens...…
Behind closed eyes, wat naar voor je! Ik vind alleen niet dat je zo de schuld bij jezelf moet leggen. Denk je echt dat het heel anders was gelopen als je niet zo onzeker was? Je wilt toch een man die ook met je mindere kanten om kan gaan? Of die je in ieder geval de tijd geeft om je op je gemak te voelen? Gelukkig ben ik er wel van overtuigd dat ik niets ander had moeten doen.
Misschien dat het voor jou juist zwaarder is, omdat hij het op een aardige manier heeft geëindigd. Die van mij was erg bot en dat geeft mij ook weer een houvast. Iemand die zo snel kan omslaan en zo kil kan doen... Nee, dat belooft weinig goeds! Het blijft lastig, zeker als ik aan de leuke herinneringen denk. Maar misschien was het juist wel te leuk en daardoor te eng voor hem. Dat zou ook goed kunnen... Ach, ik zal het nooit weten en over een tijd interesseert het me hopelijk ook niet meer.
Mozzarella, ik probeer zeker geen contact met hem op te nemen! Soms moet ik die neiging echt onderdrukken, maar ik weet ook dat hij eerder uit mijn hoofd gaat als ik geen contact met hem heb. En nu maar hopen dat ik hem niet tegen het lijf loop ergens...…
dinsdag 23 juni 2009 om 22:42
een toevoeging, die eerste 2 maanden in mijn geval was ik ook knetterverliefd. we maakten zelfs toekomstplannen, hadden het over samenwonen, we waren helemaal stapel knetter verliefd en waren continu samen en liepen hard van stapel.
en na 2 kwam er ineens sterke twijfels van mijn kant.
(voor het plaatje: hij was een tegenpool van de ex die ik daarvoor had. hij had alles wat mijn ex niet had en voldeed daardoor helemaal in mijn nieuw gecreeerde plaatje van de ideale man)
na 2 maanden zag ik ineens ook allerlei eigenschappen die ik minder leuk vond. en de eigenschappen die ik in het begin juist geweldig vond, bleken totaal niet bij mij te passen.
ik snapte mezelf niet. hoe kon ik eerst zo stapel zijn en het toen over zijn. ik had zelfs gezegd dat ik van hem hield en dat doe ik niet zomaar...
ik was gewoon heeel succesvol geweest in mezelf een verliefdheid aanpraten, zo erg dat ik het zelf geloofde.
en toen de grote roze wolk verdween zag ik de realiteit
we pasten niet bij mekaar en ik was niet verliefd...
en na 2 kwam er ineens sterke twijfels van mijn kant.
(voor het plaatje: hij was een tegenpool van de ex die ik daarvoor had. hij had alles wat mijn ex niet had en voldeed daardoor helemaal in mijn nieuw gecreeerde plaatje van de ideale man)
na 2 maanden zag ik ineens ook allerlei eigenschappen die ik minder leuk vond. en de eigenschappen die ik in het begin juist geweldig vond, bleken totaal niet bij mij te passen.
ik snapte mezelf niet. hoe kon ik eerst zo stapel zijn en het toen over zijn. ik had zelfs gezegd dat ik van hem hield en dat doe ik niet zomaar...
ik was gewoon heeel succesvol geweest in mezelf een verliefdheid aanpraten, zo erg dat ik het zelf geloofde.
en toen de grote roze wolk verdween zag ik de realiteit
we pasten niet bij mekaar en ik was niet verliefd...
dinsdag 23 juni 2009 om 23:53
hi Lomasi,
Ik dacht misschien zijn jullie wat jonger en wil hij nog wat rondkijken. Maar ik lees dat hij al halverwege de 30 is. Je zou denken dat hij aan wat serieus toe is? Was ie al over zijn ex heen? Vond ie het benauwd? Vrienden ontmoeten zegt nooit zoveel. Je kan vele vrienden hebben. Pas als een man je gaat voorstellen aan familie dan zit het wel goed, is mijn ervaring. Zeker als je wordt voorgesteld aan de zussen. Die hebben er toch kijk op
Ik dacht misschien zijn jullie wat jonger en wil hij nog wat rondkijken. Maar ik lees dat hij al halverwege de 30 is. Je zou denken dat hij aan wat serieus toe is? Was ie al over zijn ex heen? Vond ie het benauwd? Vrienden ontmoeten zegt nooit zoveel. Je kan vele vrienden hebben. Pas als een man je gaat voorstellen aan familie dan zit het wel goed, is mijn ervaring. Zeker als je wordt voorgesteld aan de zussen. Die hebben er toch kijk op
woensdag 24 juni 2009 om 13:05
quote:riedeltje schreef op 23 juni 2009 @ 23:53:
Pas als een man je gaat voorstellen aan familie dan zit het wel goed, is mijn ervaring. Zeker als je wordt voorgesteld aan de zussen. Die hebben er toch kijk op
Helaas, dan kan het dus ook nog misgaan, want 2 dagen voordat hij zei ermee te stoppen, heb ik zijn zus en schoonbroer ontmoet en die ontmoeting was heel goed meegevallen, van beide kanten.
@Lomasi: ik begrijp hoe je je nu voelt, ben er ook een tijd van slag van geweest, maar heb mezelf iets erna een schop onder de kont gegeven. In eerste instantie hadden we het netjes afgesloten, maar daarna is hij ook ineens heel bot geworden en da's ergens niet te begrijpen. Maar betrek het zeker niet te erg op jou persoonlijk en probeer er zeker ook niet te lang in te blijven hangen. Dat is het uiteindelijk ook niet waard.
Pas als een man je gaat voorstellen aan familie dan zit het wel goed, is mijn ervaring. Zeker als je wordt voorgesteld aan de zussen. Die hebben er toch kijk op
Helaas, dan kan het dus ook nog misgaan, want 2 dagen voordat hij zei ermee te stoppen, heb ik zijn zus en schoonbroer ontmoet en die ontmoeting was heel goed meegevallen, van beide kanten.
@Lomasi: ik begrijp hoe je je nu voelt, ben er ook een tijd van slag van geweest, maar heb mezelf iets erna een schop onder de kont gegeven. In eerste instantie hadden we het netjes afgesloten, maar daarna is hij ook ineens heel bot geworden en da's ergens niet te begrijpen. Maar betrek het zeker niet te erg op jou persoonlijk en probeer er zeker ook niet te lang in te blijven hangen. Dat is het uiteindelijk ook niet waard.
woensdag 24 juni 2009 om 13:41
In mijn datingperiode (alweer enige jaren geleden 
heb ik dit ook een paar keer meegemaakt
Het enige dat je kon/kan doen is het vragen naar zijn beweegredenen. Als hier geen duidelijk antwoord op krijgt/hebt gekregen dan laat het los.
Je kunt er talloze scenario's op los laten maar zeker weten doe je het niet.
Wellicht dat hij nog niet toe was aan een relatie (nog met zijn hart bij een vorige relatie zat), het te snel te serieus werd, hij zich (nog) niet wil binden, hij met een andere dame in contact is gekomen, te hard van stapel is gelopen en merkte dat zijn gevoel daarin veranderde.....je kunt er vanalles van maken.
Natuurlijk wil je graag een verklaring want het voelt gewoon ontzettend rot.
Maar je kunt trekken en duwen, als hij het niet zegt dan zal je je daar bij neer moeten leggen.
Zeker in het begin is alles leuk aan elkaar, je doet ook je best voor elkaar, de roze wolk is dan (nog) heerlijk.
Dus het is dan behoorlijk ontnuchterend als je ineens de bons krijgt zonder dat je precies weet waarom.
Een schrale troost maar ook dit gevoel gaat weer over. Sterkte.
heb ik dit ook een paar keer meegemaaktHet enige dat je kon/kan doen is het vragen naar zijn beweegredenen. Als hier geen duidelijk antwoord op krijgt/hebt gekregen dan laat het los.
Je kunt er talloze scenario's op los laten maar zeker weten doe je het niet.
Wellicht dat hij nog niet toe was aan een relatie (nog met zijn hart bij een vorige relatie zat), het te snel te serieus werd, hij zich (nog) niet wil binden, hij met een andere dame in contact is gekomen, te hard van stapel is gelopen en merkte dat zijn gevoel daarin veranderde.....je kunt er vanalles van maken.
Natuurlijk wil je graag een verklaring want het voelt gewoon ontzettend rot.
Maar je kunt trekken en duwen, als hij het niet zegt dan zal je je daar bij neer moeten leggen.
Zeker in het begin is alles leuk aan elkaar, je doet ook je best voor elkaar, de roze wolk is dan (nog) heerlijk.
Dus het is dan behoorlijk ontnuchterend als je ineens de bons krijgt zonder dat je precies weet waarom.
Een schrale troost maar ook dit gevoel gaat weer over. Sterkte.
woensdag 24 juni 2009 om 14:41
Herkenbaar, heb het ook meegemaakt. Afgelopen 4 maanden, maand 1 was super leuk, maar ze ging toch weer terug naar ex, dat was na een maand weer uit. Daarna weer 2/3 leuke weken gehad, maar na een leuk weekend samen opeens de mededeling dat het gevoel er niet meer is, en gevoel weer bij ex ligt. Dus 2x “gedumpt” in 3 maanden tijd…
Alleen we willen proberen vrienden te blijven en gaan (moeten) binnenkort nog op vakantie….( die al gepland was)
Alleen we willen proberen vrienden te blijven en gaan (moeten) binnenkort nog op vakantie….( die al gepland was)
vrijdag 26 juni 2009 om 09:42
maandag 29 juni 2009 om 09:20
Lukt het je een beetje om het af te sluiten? Ik weet uit ervaring hoe lastig dat kan zijn. Maar écht het komt wel weer. Je zag een toekomst en dat gaat nu toch niet door. Er komt weer iets nieuws voor je. En zorg dat je gelukkig met jezelf bent. Dat was je ook voor hem. En gaat nu ook weer gebeuren!
