(Alleenzijn en) gelukkig zijn met jezelf, deel VII

Eind 2011 opende Lisanne een topic omdat Lisanne maar niet gelukkig kon worden met zichzelf. Haar eigenwaarde was gebaseerd op de bevestiging die ze kreeg van anderen. In een relatie werd Lisanne afhankelijk en cijferde ze zichzelf weg, als vrijgezel was Lisanne altijd op zoek naar afleiding en naar een potentiële relatie. Na een relatie met een foute man waarin ze zichzelf compleet verloren was wist ze dat er iets moest veranderen, maar hoe?

Inmiddels is dit topic uitgegroeid tot een plek waar mensen hun verhaal kwijt kunnen, maar vooral tot een plek waar men elkaar advies geeft en elkaar helpt om gelukkig(er) te worden. Het topic biedt praktische tips voor een aangenamer leven met jezelf en brengt lotgenoten samen. Het doel van dit topic is niet om de uiterste staat van kijk-mij-alleen-eens-gelukkig-zijn te bereiken.

Iedereen die zich op de een of andere manier verbonden voelt met dit onderwerp is hier welkom, of je nou net ontdekt hebt dat je anderen nodig hebt om je goed te voelen, altijd op zoek bent naar afleiding om maar niet alleen te zijn, al bezig bent om je eigenwaarde in jezelf (terug) te vinden of al helemaal gelukkig met jezelf bent. Eveneens is eenieder welkom die ongelukkig is in een relatie. Iets wat in deel III regelmatig ter sprake kwam.

Let op: dit nieuwe topic is verplaatst naar de Relatiepijler!

Ten eerste omdat er eerder stemmen zijn opgegaan dat je niet per se alleenstaand hoeft te zijn om te streven naar "Gelukkig zijn met jezelf" zodat mensen mét relatie die hun eigen aandeel willen vergroten in gelukkig zijn zich ook welkom voelen. Het is namelijk iets wat een eigen uitdaging is en blijft, met of zonder relatie.
Ten 2e omdat eigen geluk zo onlosmakelijk blijkt samen te hangen met de (alle/allerlei) relaties met andere mensen, en zeker ook liefde en lust (of het ontbreken ervan, of die al dan niet recent voorbij zijn of nog gewenst zijn in de toekomst) de nodige invloed hebben daarop.

De puur eigen invloed is en blijft het "binnenwerk" en dat is waar we elkaar hooguit in kunnen stimuleren, tips, zetjes en aanwijzingen voor kunnen geven en waar nodig in te ondersteunen, betrokkenheid te tonen, andere perspectieven (van buitenaf, van een afstandje) op los te laten, ervaringen te delen, enz.

Uit feedback bleek dat personen het waardevol vinden om de eerste zes delen van het topic te lezen:

Deel I Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf

Deel II Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf - deel 2

Deel III foru ... -3/list_messages/215279/0

Deel IV Alleen zijn en gelukkig zijn met jezelf, deel IV

Deel V- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel V

Deel VI- Alleenzijn en gelukkig zijn met jezelf deel VI vind je hier de link: psyche/alleenzijn-en-gelukkig-zijn-met- ... 1#22183041

Juni 2017 bestaat de literatuurlijst uit de volgende stukken:

Als hij maar gelukkig is – Robin Norwood

De ideale vrouw is een bitch – Sherry Argov

Coach jezelf naar succes – Talene Miedaner

Verslaafd aan liefde – Jan Geurtz (eigenlijk wel alle boeken van hem)

Je kunt je leven helen – Louise L. Hay

Het monsterverbod – Carolien Roodvoets

Liefhebben zonder voorwaarden – Paul Ferrini

De Kracht van het Nu – Eckhart Tolle

Als succes een spel is, dan zijn dit de regels – Cherie Carter-Scott

Als liefde een spel is, dan zijn dit de regels - Cherie Carter- Scott

De zeven spirituele wetten van succes – Deepak Chopra

Superbrein – Deepak Chopra

Emotionele afhankelijkheid - Dr. Rudolf Snel.

Houd me vast - Dr Sue Johnson

Liefdesbang- Hannah Cuppen

Lisanne: bedankt voor het openen van het oorspronkelijke topic! Alhoewel Lisanne minder actief is, is er nog altijd een ‘harde kern’ actief aangevuld met (eveneens welkome) passanten.

Haha, Pausini, moet wel om je lachen
Mijn kinderen kun je als ontbijt ook gewoon warm eten voorzetten en die eten sowieso onconventioneel en combi's die ik nooit bij elkaar zou verzinnen. In elk geval niet "gewoon" brood met beleg oid (itt mijzelf).

In dit geval doet voorbeeld van thuis niet volgen, haha, hoewel zoon nog weleens iets maakt naar mijn recept. Dochter sprokkelt allerlei losse dingen bij elkaar, warm of als salade, veel soja, havermout en linzen enzo, en die haalt ook vaak eten op wat too good to go is, dus gebruikt dan wat er toevallig in zo'n pakket zit

Mijn slaapkamerraam (altijd een stukje open) is ook precies op de wind momenteel. Ik voel het tochten onder de deur door naar de badkamer (ook raam beetje open) aan de andere kant van het huis. Wat me opvalt is dat de frisse lucht zo lekker schoon ruikt nu, alsof ik de zee ruik

Nee, ik heb nog maar vaag beeld bij wat ik kan (en op gok dat ik ga) doen als ik weer eea kan. Op eoa manier lukt het maar moeilijk om er een voorstelling bij te maken hoe het is als ik eea weer "gewoon" kan.

En die vacaturesites (om alleen al te kijken wat het aanbod van vacatures is) word ik eerder depri van, of keuzestress, zoveel wat voorbijkomt wat totaal niet aanspreekt, of waar ik of niet voor in aanmerking kom of scrollen door terugkerende functies in div bedrijven (bijv callcenterwerk) waar ik doodongelukkig van zou worden denk ik.

Ook al lijken er grote tekorten overal, wat moed geeft dat er echt wel iets passends bij zit voor me, met div gaten in mijn CV en de meest recente werkervaringen + leeftijd is het nu een beetje "eerst zien en dan geloven"..
Ik kan me niet veroorloven om te selectief te zijn en het voordeel is denk ik wel dat ik ook op onpopulaire uren kan en wil werken.

Ik vind al dat online zoeken een regelrechte crime, misschien heb ik de grootste kans via uitzendbureau's om te kijken wat er mogelijk is?

Vacaturesites zijn ook soort van passief: wat is het aanbod en kijken waar ik bij pas, maar het kan ook andersom, he, zelf bedenken waar ik geschikt voor zou zijn en me in 1e instantie aanspreekt en dan zelf sites van bedrijven en instanties opzoeken en kijken wat voor vacatures ze hebben..

Na al die jaren van al dan niet vrijwillige "vrijheid" snak ik enerzijds naar "vastigheid" en anderzijds streef ik naar iets wat redelijk flexibel is in de invulling.
Als zoiets niet te vinden is (of niet voor mij) is het natuurlijk een luxewens, en is het niet anders, maar zo'n dichtgetimmerd contract met zoveel vaste uren en zoveel vakantiedagen enzo is lang geleden en zal wel even wennen zijn..

Ik houd het expres even vaag voor nu, omdat ik alle kanten op ga in zelfs in welke richting alleen al ik het allereerst zou willen zoeken, en het vaak toch liefst (en dat snap ik wel) voor de werkgever, ook parttime, shifts zijn van 8 uur en om weer mee te beginnen ik liever alle dagen 4 a 6 uur zou willen/ kunnen werken dan bijv 3 of 5 dagen van 8 uur, zou ik al op op iets met lange dagen + een fysieke component niet hoeven mikken, terwijl bureauwerk niks voor mij is (en thuis al helemaal niet).

Komt wel goed, ik sta tegelijkertijd voor heel veel open, vind veel leuk of interessant, zij het niet de werkzaamheden danwel klanten/ collega's/ omgeving die het voor mij al aantrekkelijk kunnen maken.

Echt nog een carriere zit er hoogstwaarschijnlijk niet meer in, haalbaar op "enig niveau" of "denkwerk" zou nog kunnen bij bijv incasso-achtige functies (ben ook Mr) of bijv vergunningen verlenen oid, maar lijkt me een ramp om daar hele dagen mee bezig te zijn, of met boze/ wanhopige klanten oid en liever een thuiszorgwinkel of iets waar je mensen kunt helpen, en als het even kan een vrolijke noot daarbij: liever receptie van een vakantiepark of hotel of op schiphol/ beurzen en dergelijke en daar evt klachten oplossen) dan afbetalingsregelingen treffen en veel weerstan/ wanhopige mensen.

(dag)horeca heb ik altijd leuk gevonden, maar hoe lang houd ik dat nog vol, en is veel uren maken voor weinig.
Misschien eerst maar eens ergens aan zien te beginnen en dan evt een coach in de arm nemen?
Andersom zou betere volgorde zijn, maar heb ik ff geen budget voor.

Ik heb in een ver verleden zelf nog sollicitatietrainingen gegeven hahaha, maar nu is eea wel veranderd sindsdien en vind ik het maar gedoe
Ben digitaal zó onhandig, ook omdat het me compleet niet boeit, dus met welk systeem ze ook werken, dat eigenmaken wil en kan ik wel, maar is toch weer overal anders en kun je hopelijk op ingewerkt worden (ik heb zelf Apple, gebruik geen excel en dergelijke).

Er zijn ook uitzendbureau's waar ze opleidingen geven, die je dan "terugbetaalt" door bepaalde periode vast te leggen ergens te werken.

Ik weet het gewoon nog niet, waarop te mikken
Ben beetje "murw" van het niks bijzonders doen, laat staan ergens echt enthousiast over en "met passie' (zoals vaak verwacht en omschreven wordt).
Daar moet ik uit zien te komen, dus sowieso (eerst weer eens) levendiger worden zodát ik oprecht enthousiast kan zijn (en overtuigend)..

Mensen die ergens al werken en ziek of tijdelijk arbeidsongeschikt zijn beginnen vaak ook weer met een opbouw aan uren om terug te keren in het arbeidsproces.
Ik vind het momenteel (nog herstellende) lastig om me dus voor te stellen hoe het is als ik min of meer normaal kan functioneren, hoeveel en waar ik wel en niet energie voor heb, laat staan een werkgever daarvan overuigen (vanuit de positie van nu).

Had ik nou maar een vak geleerd

Maar nu eerst nog per week vooruit kijken.
Ben al niet zo'n kei in plannen (understatement ), nu voor een week bij AH bestellen (de zwaardere en grotere boodschappen) vind ik al lastig inschatten.

(Update: eindelijk hele lijst ingevuld, zit bezorgen helemaal vol, kunnen ze pas vanaf 2 januari pff.
Zus had nog aangeboden maar had ik al afgeslagen, om daar nu helemaal voor hierheen te komen.. als het beter weer was geweest hadden we nog wel een uitje gemaakt.. Nu moet ik eea maar in de buurt halen, beetje bij beetje. De buren bestellen al sinds jaar en dag en benedenbuurman zou ik kunnen vragen maar vind ik ook zoiets. Die doet de kattenbak en het vuilnis al.. )

Morgenmiddag nog fysio aan huis.
Zonnetje is hier doorgebroken, dus ik ga zo zelf maar even naar de winkels dichtbij.

De benedenburen willen me evt wel ophalen van oudjaarsfeestje (ook al is dat redelijk dichtbij), dus denk dat ik daar wel heen ga tot even voor 12

Al jaren ben ik gewend om voor de huisdieren thuis te zijn en vind ik dus die jaarwisseling bewust en alleen juist fijn, dan bel ik rond 12 met de gezinsleden en zus (als ik erdoor kom) en kan ik de kennissen het beste wensen op de nieuwjaarsborrels in het dorp.

Ik denk dat ik die dit jaar maar oversla, is me te vroeg ('s middags al), staat me tegen zelfs.
Vroeger was mijn oudste tante dan jarig en mocht ik als oudste dochter met mijn moeder mee daarheen, in de hoofdstad, dat had wel wat, dan zag je veel familie in 1 klap en was altijd warm en gezellig, leuke herinneringen zijn dat

Ik verbeeld me altijd dat het dan ook meteen in het nieuwe jaar anders en lichter is buiten, alsof de lente al in aantocht is en alsof er beloftes in de lucht hangen (ipv voornemens, wat meestal eoa moeite kost), het bewust achter je laten van het vorige jaar en vol goede moed beginnen aan wat het nieuwe in petto heeft

Voelen jullie daar ook enig sentiment bij?
Bij het bezinnen hielp die top 1000 of 2000 met nummers uit de oude doos, sommige die elk jaar weer ontroeren, dit jaar heb ik weinig animo om terug te denken, ben in het nu en denk al liever voorwaarts..

pausini schreef: ↑

29-12-2022 18:22

Ik heb er niet zoveel mee al ga ik altijd bewust een laatste keer naar de wc voor 24.00u.

Hahaha, dat vind ik wel humor!

CV heb ik in basis al, maar is niet om over naar huis te schrijven, zeker niet de laatste jaren, he.
Dus capaciteiten heb ik wel, maar qua werkervaring nogal divers en schort er wel eea aan..
Dus tja, sommige dingen kan je aanpassen/ benadrukken naargelang branche/ bedrijf, maar kan niet veranderen waar en wat ik al gewerkt heb, dus hangt er ook vanaf wat voor banen ik op reageer.

UItzendbureau's is vooral ook omdat je dan diverse verschillene jobs kunt doen, om op die manier te kijken wat mij bevalt (en ik hun) ipv meteen ergens vastleggen.
Ik heb daar geen haast mee, dus wel enige vastigheid in de zin van ergens in dienst, oa qua werknemersverzekeringen enzo, en je kunt juist op die manier gedurende een bepaalde periode juist laten zien wat je waard bent, en dat een bedrijf je daarna wil houden en zelf in dienst neemt.

Ben vandaag zelf maar boodschappen gaan doen met rollator volgestouwd, haha.
Je moet toch wat, he?

(en in de enige kledingboutique daar even naar binnen gegaan en een hele leuke lichtgrijze (warme) sweater gekocht, met wat opdrukken. Was ik helemaal niet van plan, ik had buiten op het rek in de uitverkoop een leuke trui zien hangen in beigetinten, maar die stond me niet. Zoals veel me momenteel niet staat, trouwens (mogen echt wel wat kilootjes af, maar ook omdat ik met die nog gevoelige littekens alleen maar joggingbroeken draag voorlopig !). En dan even rondneuzen .. deze was dan weer niet in de uitverkoop, helaas. Toch gekocht en wil ik morgen aan, maar het schijnt zo warm te worden dat ik bang ben dattie binnen te warm is? )

Mlous, tis logischerwijs wel wennen dat hij weer terug is en samen te slapen, maar voor je het weet overheerst het fijne ervan alweer

Wat betreft je kat: ik vind 10 nog geen oudje hoor, mijne zijn nu 12 en 13 en je merkt aan bijna niks dat ze ouder worden, hooguit wat meer slapen.

Jouw kat heeft een paar zeer stressvolle factoren tegelijk door het samenwonen: Een vreemd huis om aan te wennen is iha reden om een kat paar maanden binnen te houden tot het huis "eigen" voelt (en de kat niet terugloopt naar het vorige huis bijv).. (nu al) naar buiten doen is dan dus al niet aan te bevelen, want buiten geldt dat nog sterker met territorium afbakenen tov andere dieren in de buurt.

Dan nog wordt ze geconfronteerd met 2 andere katten, wiens huis dit dus al was, begrijp ik? Dat betekent dat ze van eenling zich nu moet aanpassen en misschien onderwerpen aan die andere 2. Is stressfactor 2. Ook dat heeft tijd nodig, ook als ze allemaal relaxt zouden zijn en elkaarvanaf begin tolereren.
Je kunt tijdelijk van die Feliway stekkers kopen met een stofje wat voor hun geruststellend is.

Je kat wordt ook geconfronteerd met een andere nieuwe bewoner: je vriend. Alleen al dat die daar ook woont en aandacht krijgt van jou, na eerst jou met niemand te hoeven delen: geen andere mensen maar ook geen andere katten.

En dan het slapen bij jou/ jouw bed wat nu ook niet meer mag.

Alles bij elkaar opgeteld lijkt me dit zéker de reden dat ze haar behoeften niet op de kattenbak doet, maar in huis.
Mijn oudste katje doet dit momenteel soms ook, dwz poepen op tapijt, door stress van het vuurwerk. In de zomer soms ook als ik naar de camping ben. We hebben veel katten in de buurt (ook de directe buren naast me, met grote honden en 2 katten, die ze goed kennen en aan mijn katten "overpad verlenen" om naar de straat te komen.

Maar verderop is een enorme dominante kater die allerlei andere katten uit de buurt terroriseert en niet zelden in mijn tuin uitvecht met de katten van de buren of mijn katertje (die al geen vechter is).
Imo is het opeens, zonder lichamelijke oorzaak, buiten de kattenbak plassen en/of poepen een duidelijke uiting van stress of angst.

Met meerdere katten heb ik vaak gelezen dat je dan meerdere kattenbakken moet neerzetten (mijne gebruiken er samen 1, dwz katertje alleen soms en de andere tegenwoordig dagelijks).
Het schijnt dat ze die niet willen delen.
Ik had nooit een kattenbak buiten oud en nieuw om, maar tegenwoordig dus wel en zelfs in de zomer, omdat dat katje voor meer dingen bang of gestresst is geworden.

Zijn katten zijn buiten, die maken er denk ik geen gebruik van?
Dan nog is op andere plaatsen behoefte doen dus een teken van stress/ protest, ze kunnen alleen iets aangeven op die manier of door bijv niet meer te eten oid, om te communiceren dat er iets loos is.

Tja, hoe je dat afleert dat ze niet meer op de slaapkamer mag, geen idee.
Ik ben daar gewoon nooit aan begonnen, ik wil die kattenharen niet in mijn beddengoed (en voor mijn eigen nachtrust alleen slapen).
Als zoon of dochter hier slapen laten ze wel hun deur open, dat is een feestje voor de kat(ten), maar ze zijn dus gewend dat het niet mag.
Later iets afleren is veel lastiger..

Behalve dat ze jou moet delen met hem, verandert er dus voor haar veel meer in haar leven en wat ze gewend was, en in negatieve zin.
Bedenk dat het voor jou zelfs wennen is, terwijl dat in positieve zin veranderd is, dan nog..

Opsluiten in een afgesloten ruimte zou in haar beleving bestraffen zijn en daar zal ze nog gestresster van worden, vermoed ik (maar ik ben absoluut geen expert op dat gebied). Misschien haar heel lang en innig knuffelen voor je zelf gaat slapen en accepteren dat ze nog een tijd aan jullie slaapkamerdeur blijft krabbelen. Als dat niet beloond wordt (door toegeeflijk te zijn) zal ze daar vanzelf een keer mee ophouden..

Ik zou juist extra positieve aandacht geven, zodat ze zich niet (alleen maar) afgewezen voelt nu er al zoveel veranderd is in 1 klap, en zij die aandacht van jou nu moet delen..
En geduld hebben..

Mijn jongste katertje is een franse, en heb ik oa destijds mee naar Nederland genomen omdat ik zag hoe die Fransen met katten omgaan: die leven idd dag en nacht, zomer en winter buiten en is soms overleven.
Andere instelling, en die van hem zijn niet anders gewend.
Dus toch bespreken dat een kat die altijd/ laatste jaren binnen is geweest zich hecht aan huis & baasje en niet op 1 hoop kunt gooien met de zijne..

Mijn ervaring is dat als jij een prachtig mandje hebt geregeld een kat toch zijn/ haar eigen plan trekt en ook waar hij/zij ligt en wil slapen enzo.
Wat misschien kan helpen is om ergens op een lievelingsplekje een gedragen shirt van jou te leggen, met jouw vertrouwde geur.
Ik zie katertje als ik er niet ben of niet bij mij mag zitten zich "laven" aan eoa fleecedekentje of trui oid van mij.
Het is te proberen..

Succes, tis ook wel sneu, vind ik..
beetje extra verwennen dus, met aandacht en knuffelen, zou ik doen..
(blijven bevestigen, tegen praten, geruststellen..)

Vanwege het vuurwerk ga ik vanaf vanavond als ik zeker weet dat ze allebei binnen zijn het kattenluik barricaderen. En zorgen voor een schone kattenbak (mbv de onderburen, als die het willen legen voor mij, dan maak ik het wel schoon).

Volgens mij doet de gemeente de ondergrondse containers al op slot vanaf vandaag, dus weet niet of wegbrengen nog lukt voor de jaarwisseling..

Oh en wat betreft dit forum: behalve hier op het topic vind ik het forum ook niet meer leuk, zoveel topics waar ze elkaar gaan pushen, dwingend oordelend zijn, afkatten of de maat nemen, bah. En dan verbaasd staan kijken dat de betreffende TO's het laten afweten?

is je vriend er met de jaarwisseling of is hij open en ga jij daarheen?
Hoe dan ook alvast een goed uiteinde van dit jaar!

Hier is onderbuurman er en een logé van hem, met een oud, blind, doof en beetje dement hondje van 17 jr.
In theorie zijn de schatjes dus niet alleen rond middernacht, als ik op het feestje zou blijven. (liggen zelf elk jar ergens verstopt onder een bank oid).

Katertje is niet bang voor dat hondje, loopt daar ook gerust naar binnen, van de andere poes weet ik het zo net niet..

Toch vind ik dat ik in de buurt moet zijn als het echt losbarst om 12 uur.
Muziek hard aan zetten helpt niet, en vinden de buren ook denk ik niet fijn, haha.
Ik laat wel rustige muziek aan in de uurtjes dat ik ff weg ben.

Fysio(kantoor) heeft afgebeld, hij is zelf ziek.
De meeste oefeningen weet ik nog wel van vorige keer, dus geen probleem en ik ga intussen toch mijn gangetje wel.

Ja, met/ onder de mensen werken is wel de bedoeling, al zou ik dat niet in eigen buurt/ dorp willen. Hier ben ik altijd zelf klant geweest.
Ik vind het fijner om werk en vrije tijd van elkaar te scheiden, als het even kan.

Op div manieren "ken" ik "iedereen" en dat zou teveel kletsen worden hahaha, ook weer niet de bedoeling. Winkel zou evt wel kunnen idd.
Ik woon tussen 2 steden in, en paar grotere dorpen in de buurt, er is vast wel iets te vinden niet al te onhandig ver weg!

Is een kattenluik een optie, Mlous?

Tuurlijk horen dieren eigenlijk buiten, maar we hebben ze zelf naar binnen gehaald als huisdier, he.
En dat maakt het ook niet vrijblijvend, en geen garanties dat ze altijd zo gemakkelijk blijven: ze worden ouder, kunnen ziek worden, maar dit wat nu gebeurt is duidelijk in reactie tot veranderingen waar zij niks aan kan doen, die van buitenaf voor haar besloten werden.

Ik had hondjes, eerst ging ex en later de kinderen het huis uit, was ik degene die gebonden was en verantwoordelijk. Later nog maar 1 over, kocht ik hutje, en moest daar dealen met die ooit eerdere keuze. Dus hond mee en die mocht op div plekken in het park niet komen, waaronder zwembad, restaurant, buitenbar enzo.

Toen ze blind, doof en nogal dement werd kwam daar grote verlatingsangst bij en kon ik met moeite nog een uurtje haar alleen laten.
Zat ik nog (veel) aan huis en hutje gebonden.
Hondje is (voor zo'n klein hondje) niet oud geworden, ze kunnen ook 20 jaar worden.

Mensen nemen vaak onder bepaalde omstandigheden een huisdier.
Vriendin straat achter me ook: 1 kind eind basisschool, de andere middelbare school, huwelijk gaat (heel) slecht. En toch recent een pup in huis gehaald..

Meestal denk je niet aan hoe het moet over een jaar of 10, terwijl omstandigheden dan misschien helemaal anders zijn (en ik destijds ook niet, ex en dochter wilden het zo graag)..
Ik zie het nu bij de logé beneden, die man kan geen kant op, hooguit even boodschappen doen.

Ik vind het nog steeds opwegen, zeker geen spijt, zoveel liefde en gezelligheid, het evt ongemak neem je erbij en ik heb wel gewetensbezwaren als ik langer naar hutje ben in de zomermaanden. Ook al is er iemand thuis, die voor ze zorgt. Ze hechten zich niet alleen aan het huis, maar zeker ook aan het baasje!

Dus ook al ben ik alleen en geen thuiswonende kinderen meer, ik ben ook niet geheel vrij om te wonen, gaan en staan waar ik wil.

Dat overal plassen en poepen is niet blijvend, maar een signaal.

Mijn katten kunnen naar eigen believen naar buiten en naar binnen, dan hebben ze de keuze, maar ook kunnen ze een veilige plek thuis opzoeken als ze buiten belaagd worden door andere katten (en honden)..

Je kat buitenzetten kan dat juist verergeren. Dit nieuwe huis is nog geen vertrouwede veilige plek, waar ze al aan gehecht is, maar tov buiten wel de meest veilige en vertrouwde. Als ze daar niet heen kan vluchten, is de stress alleen maar groter.

Mijn zoon had een extreem onveilig gehechte binnenkat van iemand overgenomen. Die klom liefst naar een hele hoge plek, vanwaar ze zicht had op alles onder zich en zich veilig voelde.
Misschien is zoiets te creeren?

(inmiddels is ook deze een stuk rustiger geworden, na 2 andere baasjes versleten te hebben, hij viel die ook aan, had niks geen afleiding in die huizen, hele dagen alleen in een vrij kleine leefruimte).
Bij zoon heeft ie alle ruimte, ook een afgezet balkon, veel te ontdekken en te spelen en is helemaal opgeknapt. Het kost tijd en geduld!

Succes!

Mlous, komt ook doordat ik gewoon veel te lang en veel teveel op eigen (huis en) omgeving aangewezen ben geweest.

In "normale staat" maak ik bijv regelmatig een ritje om ook eens andere (historische) plaatsjes te verkennen, ik woon best centraal in het land, in een (waterrijk) gebied dat veel te bieden heeft, niet al te ver (qua benzine).
Maar als je nauwelijks kunt lopen en staan ga je ook niet een museumpje in of door zo'n plaatsje slenteren..

Ik gedij absoluut niet bij routine, heb de nodige variatie en afwisseling nodig, ben van nature al niet bepaald een huismus.
Mijn zus woont midden in het centrum van een mooie middelgrote stad, maar ik kwam (al jaren) niet verder dan op visite in haar huis.
Omdat ik daar voor de deur kan parkeren (met bezoekerskaart, want onbetaalbaar anders).
Steden meed ik sowieso als de pest.

Alweer bijna vergeten, maar in de corona(maatregelen)tijd had iedereen dat aangewezen zijn op de eigen paar m2.
Behalve lezen spreken hobby's die je (ook weer) in je eentje doet mij niet aan.

Vroegah hield ik van rommelmarkten afstruinen, meubels opknappen, woning zelf binnen en buiten schilderen, nu ben ik al jaren compleet ingericht en zeker niks nieuws nodig, zelfs teveel spullen (weer, sluipenderwijs ).

Ik kan niet meer warm lopen voor spullen (itt mijn zus die daar juist dol op is), winkelen ook niet, kleding draag ik maar een paar maanden per jaar haha
Is meer be-, schoon- en onderhouden geworden van wat ik al heb.

Ik zie mezelf straks liever wandelen in de natuurgebieden in de buurt met vergezichten dan op een loopband in een sportschool, waar je weer in steeds dezelfde saaie ruimte bent.

Paar jaar geleden lid geworden van een betaalbare miniwellness in de buurt om paar avonden per week heen te gaan, alleen al voor de wintermaanden.
Ook daar sluipt routine in, zoals alles wat je jaar na jaar doet.

Ik schreef het vaker en ondervind het nu zelf: van een beperkte leefwereld word je (ik) kortzichtig(er), als je alsmaar een beroep doet op wie/wat je al kent en kunt, een gevoel van stilstand als er geen persoonlijke ontwikkeling (op welk vlak dan ook) is.

Evengoed kunnen andere mensen dat (sleur) ook hebben bij jarenlang dezelfde partner of werk of wonen of bezigheden, vaak te druk leven om die vastigheid alsnog juist te kunnen waarderen, dan vergt het combineren daarvan en in goede banen leiden al genoeg uitdaging.

Alom lijkt het erop dat we in zo'n keurslijf gedwongen werden (en worden?): dichtbij huis werken of zelfs thuiswerken, vooral niét reizen (zeker niet per vliegtuig, niet eens qua lekker weer, maar om iets van de wereld zien met andere omgevingen en cultuur, leefwijzen buiten eigen wereldje), online bestellen, online cursussen, online daten, gamen, series kijken en ander vermaak, enz vanuit eigen luie stoel.

Misschien heb ik er meer last van dan gemiddeld (ADD-trekjes?), maar een stuk levendigheid haal je (men) uit verandering en nieuwe/ andere ervaringen, dan het bekende en vertrouwde..

Tegelijkertijd houdt men (en ik ook) vaak (langer) vast aan wat je gewend bent, en hoe langer dat duurt (bijv omdat je je niet snel verveelt en lang tevreden bent met wat je hebt en hoe je leeft en bent), hoe "enger" het kan worden om een sprong te wagen naar iets onbekends.

Ik denk dat jij na weer even alleen te zijn geweest (zoals een aardig tijdje voor deze relatie) gewoon ook weer even moet wennen. Je was op je me-time gesteld, en samenwonen is dan een ander uiterste, ook al werkt je vriend veel buitenshuis.
Van alleen naar veel samen zijn en doen en alsmaar om je heen hebben is wel even een overgangetje. Ik denk dat je al snel weer gewend bent daaraan.

En ik denk dat het gedoe met je katje daar wel een rol in speelt, ook omdat nog als "zijn" huis voelt en pas recent "jullie" huis, en je het niet meer helemaal zelf voor het zeggen hebt, maar rekening hebt te houden met elkaars gewoontes en huisdieren, wat voorheen niet hoefde.

Dat is ook een proces wat naar elkaar toe moet groeien, en zal niet altijd even soepeltjes gaan en dat hoeft ook niet meteen allemáál halleluja te zijn, he.
Komt goed!

Ik wens je een hele gezellige jaarwisseling!


Ik ga zo een tulband bakken om mee te nemen vanavond, als het hard regent word ik waarschijnlijk opgepikt door een vriend die (dan) met de auto komt. En terug wil onderbuurman me wel even halen rond een uur of 11

Gisteravond had hij het kattenluik in de buitendeur naar de tuin al geblokkeerd (met een grote doos volgens mij), maar kwam katertje laat op de avond toch opeens natgeregend naar hierboven, dus die heeft ie blijkbaar gewoon opzij kunnen schuiven Daar moet vandaag iets zwaarders voor gezet worden dus!

Happy new year allemaal!

Ik wens jullie een zorgeloos, gelukkig, gezond en liefdevol 2023, plannen succesvol zullen zijn en dat veel wensen mogen uitkomen dit jaar!
En vooral veel plezier maken!

Spinnewin, welkom.
Je zit nog in een rollercoaster en het verdriet van een scheiding, helemaal niet raar dat je nog vooral afleiding nodig hebt.
Laat het verdriet ook toe, in porties, als adt lukt!

Pauwenveer, dat is een fijne dag geweest dan, lekker in de sauna.
Natuurlijk word je daar zo relaxt van dat je het hele oud en nieuw zowat gemist hebt, haha, geeft niks toch?

Mlousje, fijn om te lezen dat het weer gaat met katje, ik heb daar trouwens keuenrol en van die hygienische wegwerpschoonmaakdoekjes voor (dat soort ongelukjes)..
Nu kan ik momenteel niets van de grond oprapen of schoonmaken, en voor de kattenbak gebruik ik nu de grijper met aluminiumfolie over de grijpers om poep in een plastic zakje te kieperen en dan de prullenbak in (je wordt zo creatief, he ).

Fijn dat je weer wat in rustiger vaarwater bent zelf, het zijn ook best spannende tijden voor je!

Ik was gisteren ruim voor het vuurwerk echt losbarstte thuis.
Was met een klein gezelschap (naast de gastheer en -dame nog 2 stellen die ik eerder had gezien op de housewarming en een vriend met wie ik kon meerijden en vriendin (die laatst haar vriend heeft verloren) en ik.

Ik vind een kleiner groepje trouwens fijner en intiemer op oudjaar dan een feestje met veel mensen.

Thuis lag de ene kater op de trap en poes onvindbaar (bleek later onder een kast op de gang te verstoppen, waar je het vuurwerk iig niet ziet, alleen hoort).
Om middernacht met mijn meest dierbaren aan de telefoon gesproken (ex en kinderen en mijn zus), een bruisende spaanse cava ontplopt en kwam onderbuurman en een/zijn vriend even boven bij mij proosten en vuurwerk kijken.

Eerlijk gezegd vond ik het gezellig even met anderen, maar helemaal niet erg om eerder dan middernacht weer lekker thuis te zijn.
Het vuurwerk was rond half 2/ 2 uur zo goed als afgelopen en kwamen de katten weer tevoorschijn.
Ik lag er zelf pas om 3 uur in (oa smsjes en appjes beantwoorden met goede wensen).

Vandaag toch even van 16 tot 18 u naar 2 nieuwjaarsborrels in de horeca geweest.
Met de bus heen en weer naar het dorp en beide tenten een uurtje, net leuk, aantal bekenden happy nieuwjaar kunnen zoenen en toch minder druk dan voorgaande jaren, dat was wel fijn omdat ik dan kan zitten en niemand tegen je aanloopt.
En eet je thuis ook nog op een normale tijd

Hier moet echt iets veranderen aan lifestyles, in antwoord op een veel te lange periode van behoorlijk inaktief zijn en dan zelfs "gezond" voedsel of wat daarvoor doorgaat, ook aanzet, zorgt voor opgeblazen gevoel, vermoeidheid (na eten) enz.

Ik geloof niet in de "wetenschappelijke" benadering van bijv schijf van 5.
Vaak wordt alleen gekeken naar losse ingredienten in producten, hoeveel van bepaalde vitamines en andere stoffen erin zitten, maar niet of je dat ook opneemt, of in het bereidingsproces verloren gaat.

Zelf ben ik regelmatig op onderzoek uit gegaan (sites, boeken, oa Rineke en anderen die een meer orthomoleculaire visie hebben) en eigen eerdere ervaringen dus, zoals ooit Montignac, wat destijds een geweldige verandering ten goede betekende voor mijn energie.

Ook omdat ik trekjes vertoon van ADD, overgangsklachten enzo, maar ook lusteloosheid en waarbij ik geloof en zelf merk dat dat beinvloed wordt door wat je inneemt aan voedsel en drinken.

Zo heb ik een lijst met zuur-basen en daarin zie ik dat dat bij mij vaak niet in balans is (teveel zuurvormend) en dat is makkelijk te corrigeren door bijv meer basische groentes in het menu op te nemen.

Pauwenveer, voor jou misschien toch ook interessant (eerder al eens geschreven): ADD heeft te maken met dopamine en serotonine, waarbij bijv medicatie allereerst gericht is op de dopaminekant (ze gaan er altijd vanuit dat AD(H)D-ers op zoek en gebaat zijn naar/bij extra dopamine.
Zoals bij jou werkte (dopaminekant, amphetamine-achtige medicatie) dat bij mijn zoon niet en is het geprobeerd met de serotoninekant (een heropnameremmer, zoals anti-depressiva (SSRI's) dat vaak zijn.

Ik schreef het al aan Pausini: koolhydraten heb je nodig, maar als die je die in 1 maaltijd combineert met elkaar, komt eerst de vertering van eiwit-/vet aan de beurt en niet de koolhydraatvertering.
(versimpeld gezegd komt dat neer op eiwitten grondstoffen zijn voor (eigen aanmaak van) dopamine en koolhydraten voor serotonine.

Als je ze beide eet, kun je het beste dat scheiden en eerst koolhydraten (en dus ook oa fruit) eten en later pas eiwit/vet.

Nu was ik altijd een broodliefhebber (zij het laatste tijd desem, liefst obv rogge), maar mezelf aangeleerd te beginnen met yoghurt met 2 stuks fruit erdoor (en 1 uitgeperste sinaasappel met vruchtvlees).
Toch is dat best veel suikers, al zijn dat dan natuurlijke.
En in combi met zuivel.
Fruit kan beter los van maaltijden, lees ik, en als je het dan toch wil combineren dan bijv op brood (aardbeien bijv).

Ik ben erg geinteresseerd in "andere" wetenschap (dan de geijkte, die geen of weinig onderscheid maakt in hoe tegenwoordig alles, ook havermout en andere granen, zgn "gezonde" repen enz gefabriceerd en bewerkt wordt), bepaalde "gezonde" aanbevelingen doet, zoals ongebrande noten en zemelen enzo, die niet verteerd worden en de voedingsstoffen die er wél in zitten niet opgenomen worden of zelfs processen kunnen tegenwerken (oa fytinezuur).

Dus een zekere holistischer benadering, zoals juist orthomoleculaire studies, die niet alleen kijken naar stoffen in die producten, maar ook naar opname door het lijf en daarmee de werking ervan en hoe eea elkaar beinvloedt en zelfs kan tegenwerken.

Ik ga hier geen reclame maken voor iets, maar wil nu gaan doorzetten op ook in die zin bewuster leven (voor zover betaalbaar voor mij, want is wel duurdere manier), want ik loop hier dagelijks tegenaan en neem er genoegen mee, met steeds meer tegenzin.

Geen dieet dus, maar rekening houden met een paar principes, alleen al om me fitter en energieker voelen.
Tegenwoordige voeding bestaat uit 80% koolhydraten (brood, pasta, aardappelen en rijst) en 20% eiwit-vet (beleg, sauzen enzo).
Dat zou idealiter andersom moeten zijn (tenzij je marathons loopt of topsporter bent misschien) en veel meer groenten (die neutraal zijn, uitgezonderd oa mais met veel koolhydraten).

Dat gaat natuurlijk in tegen de trend van nu: geen/minder vlees en vis, qua milieudoeleinden) en huidige inflatie, waardoor juist vlees, vis, eieren, groenten enzo hartstikke duur zijn geworden en een pasta of rijst als basis of stamppot of veel brood met weinig beleg en dergelijke nog te overzien zijn.
Allerlei vervangers (van dierlijke eiwitten en vet) zijn dan ook weer zetmeel en suikers en koolhydraten toegevoegd om een product te maken wat erop lijkt.

Ook volkorenvarianten van die producten (zoals meergranenontbijtgranen met noten en pitten enzo) zijn niet altijd beter, bijv voor mensen met botverliesproblemen: niet iedereen neemt dat even goed op en dan gaan die voedingsstoffen verloren door hoge gehaltes van fytinezuur (ook door de manier van alles fabrieksmatig produceren van tegenwoordig).

Anyway, het kan geen kwaad om meer rekening te houden met waar ik merkbaar last van heb of juist goed op reageer, en dat te accepteren, daar weinig mee te doen.
Aardappel bij de maaltijd houd ik er soms wel in, daar reageer ik goed op en nu weer gelezen dat dat komt doordat de verhoudingen (vlees-aardappel) daarin zodanig zijn dat toch de eiwitten voorrang krijgen.

Maar goed, kan persoonlijk natuurlijk verschillen, ergens is het best logisch dat bij mij de combi "passiviteiten" en (te)veel koolhydraten (serotonine-grondstof) alles bij elkaar overheerst (en dus dat relaxte, zelfs slaperige, slome) tov dopamine.

Het zijn ook beide soort van vicieuze cirkels in de zin van dat dopamine de zin in ondernemen en aktie verhoogt en die op hun beurt weer dopamine(aanmaak) bevorderen en daarmee weer de zin in die aktiviteiten enz. En serotonine relaxtheid bevordert en passiever (on)bezigheden en die op hun beurt dus serotoninebevorderend zijn..

Interessant ook: "Alcohol (en Insuline) sturen de in het bloed aanwezige tyrosine naar de spieren, waar deze in energie (ATP) wordt omgezet. Daardoor heeft tryptofaan minder concurrentie om tot de hersenen door te dringen zodat er meer beschikbaar is om tot Serotonine verwerkt te worden".

"Als tyrosine en tryptofaan in één maaltijd gebruikt worden verdringt de tyrosine de tryptofaan bij de strijd om een plaatsje in de hersenen. Pas als het tyrosine-aanmakend voedsel is verteerd komt tryptofaan aan de beurt".

"Tyrosine en Tryptofaan zijn beide aminozuren. Tryptofaan is "essentieel", d.w.z. dat het niet door het lichaam aangemaakt kan worden maar van buitenaf moet worden aangevoerd. Tyrosine kan wel door het lichaam worden aangemaakt".

Dus koolhydraten heb je sowieso nodig!

(Bron: www.robkalmeijer.nl/voedingsleer/dieete ... index.html)

Ik zou als leek geen oordeel durven geven over de wetenschappelijke kwaliteit van deze wetenswaardigheden, maar als het zo zou zijn, is het voor mij wel verhelderend (en ook waar bepaalde populaire low-carbdieten enzo op gebaseerd zijn)..

Ik vind het iig boeiende materie!
Iets anders is om het in het dagelijkse leven in te bouwen, het helpt voor mij altijd goed om bepaalde dingen al in voorraad te hebben en niet te wachten tot je al trek/ honger hebt (wat ik te vaak deed/ doe, en dan nog moeten maken, dan gevoeliger voor een snelle snack (gezouten noten/ pinda/s, in vlagen borrelnootjes )

Ik weet nog wel van toen, dat ik zorgde dat ik (na koolhydraten alleen in de ochtend en de rest van de dag eiwit-vet-groentes) altijd bijv in de auto iets van kaas bij me had (babybel, vache qui rit, kaasblokjes) of iets van vlees (in nood bifi of -slecht want bewerkt- leverworstplakjes oid).
Niet echt goed, maar om af te vallen werkte het nog steeds (beter dan iets als een mueslireep/ iests van deeg/ brood/ croissant/ chips).

Ik vond het toen (25 a 30 jr geleden alweer ) goed vol te houden, maar had toen ook alle tijd ervoor.
Nu in principe ook, trouwens, kost even wat meer voorbereiding (zoals salades en groentes, groentenomeletten en dergelijke ipv brood smeren) maar als het (al snel?) energie oplevert..

Ik maak nu nog op wat ik al in huis heb, oa andijviestamppot, maar ga er wel mee aan de slag.
Zal jullie op de hoogte houden (indien gewenst) hoe het bevalt!

Jakkes, wat is het donker nu, komt met bakken uit de lucht en ik wilde nog wel gaan wandelen buiten (gisteren op pad met 1 kruk, ik vind 2 onhandig, maar loopt buiten wel evenwichtiger bij wijze van Nordic Walking).

Oh, enne, vanavond mijn laatste anti-trombose-injectie
Steeds een beetje minder "patient", steeds een beetje meer "normaal"!