Kinderen
alle pijlers
Zelf navelstreng doorknippen
woensdag 24 juni 2009 om 12:25
Ik bedacht me eigenlijk dat het mij dit keer wel bijzonder leek om zelf de navelstreng door te knippen. Vorige keer heeft mijn man het gedaan en nu zou ik dat zelf wel willen eigenlijk. Lijkt me bijzonder dat ik ons kleine mannetje dan ook echt fysiek los van mij maak. Mijn man vond het een hartstikke goed idee.
Als ik het hier en daar laat vallen krijg ik er wisselende reacties op trouwens. Alsof ik mijn man wat ontzeg, hij heeft al zo'n kleine rol tijdens de bevalling en dan pak ik juist dit van hem af, bla bla bla... zelfs mijn verloskundige! Gelukkig zijn er ook positieve reacties. Vooral van eerder bevallen vriendinnen die zeggen 'ja, nu je het zegt had ik dat eigenlijk ook wel willen doen, maar het wordt zo normaal gevonden dat dit de taak is van de man dat ik er niet eens aan gedacht hebt het zelf te doen of te vragen'.
Nou maakt het me niet uit wat anderen ervan vinden, wij gaan het - in ieder geval mits het medisch natuurlijk allemaal kan er geen noodgrepen moeten worden uitgevoerd - gewoon zo doen.
Ben wel benieuwd hoe andere zwangeren en bevallenen hier tegenaan kijken. Hebben jullie dit weleens overwogen of overwegen jullie dit? Wat gaan jullie doen / hebben gedaan?
Als ik het hier en daar laat vallen krijg ik er wisselende reacties op trouwens. Alsof ik mijn man wat ontzeg, hij heeft al zo'n kleine rol tijdens de bevalling en dan pak ik juist dit van hem af, bla bla bla... zelfs mijn verloskundige! Gelukkig zijn er ook positieve reacties. Vooral van eerder bevallen vriendinnen die zeggen 'ja, nu je het zegt had ik dat eigenlijk ook wel willen doen, maar het wordt zo normaal gevonden dat dit de taak is van de man dat ik er niet eens aan gedacht hebt het zelf te doen of te vragen'.
Nou maakt het me niet uit wat anderen ervan vinden, wij gaan het - in ieder geval mits het medisch natuurlijk allemaal kan er geen noodgrepen moeten worden uitgevoerd - gewoon zo doen.
Ben wel benieuwd hoe andere zwangeren en bevallenen hier tegenaan kijken. Hebben jullie dit weleens overwogen of overwegen jullie dit? Wat gaan jullie doen / hebben gedaan?
donderdag 25 juni 2009 om 09:33
Zelf je baby aanpakken, wat mooi zeg. Dat ga ik onthouden voor hopelijk een volgende keer.
Placenta: de gyn vroeg na afloop van de bevalling of we speciale wensen hadden voor de placenta. Mijn man en in keken hem beiden stomverbaasd aan, waarop gyn toelichtte dat er inderdaad mensen zijn die 'm mee naar huis willen nemen om in de tuin te begraven (of andere dingen mee te doen die ik niet wil weten). Daar hadden wij totaal geen behoefte aan, maar hij heeft de placenta wel even laten zien - met het vlies er aan, waar mijn zoon in had gezeten. Dat vond ik dan wel weer mooi. Daarna mocht ie weg.
Placenta: de gyn vroeg na afloop van de bevalling of we speciale wensen hadden voor de placenta. Mijn man en in keken hem beiden stomverbaasd aan, waarop gyn toelichtte dat er inderdaad mensen zijn die 'm mee naar huis willen nemen om in de tuin te begraven (of andere dingen mee te doen die ik niet wil weten). Daar hadden wij totaal geen behoefte aan, maar hij heeft de placenta wel even laten zien - met het vlies er aan, waar mijn zoon in had gezeten. Dat vond ik dan wel weer mooi. Daarna mocht ie weg.
donderdag 25 juni 2009 om 09:54
Dat vind ik wel heel mooi; het zelf aanpakken van het kindje door jezelf of door je man. Hier was daar geen sprake van, mijn oudste zoon is met een vacuumpomp gehaald; dat ging allemaal heel medisch en heftig.
De tweede bevalling ging zo snel; ik lag nog op mijn zij de weeen weg te zuchten (vond het ondertussen wel minder leuk worden) en in één keer riep de verloskundige dat ze het kindje al zag en dat ik NU op mijn rug moest liggen. In die draai werd mijn zoontje geboren. De verloskundige schrok er zelf ook wel een beetje van, ze had niks aan mij gemerkt en ze was minder dan een uur binnen.
De tweede bevalling ging zo snel; ik lag nog op mijn zij de weeen weg te zuchten (vond het ondertussen wel minder leuk worden) en in één keer riep de verloskundige dat ze het kindje al zag en dat ik NU op mijn rug moest liggen. In die draai werd mijn zoontje geboren. De verloskundige schrok er zelf ook wel een beetje van, ze had niks aan mij gemerkt en ze was minder dan een uur binnen.
