Relaties
alle pijlers
De Ex
dinsdag 10 januari 2023 om 10:01
Hoi hoi iedereen,
Ik zou graag jullie mening willen over iets waar ik mee zit met mijn vriend: het welbekende ‘contact-met-de-ex’ probleem..
Even wat context:
Ik ben 30 jaar en sinds begin dit jaar ken ik mijn vriend (31 jaar). We hebben elkaar leren kennen via een datingapp en wonen meer dan een uur rijden van elkaar. Ik wist het al snel dat hij het voor mij was. Hij twijfelde bijna een half jaar (ja, mijn geduld werd aardig op de proef gesteld..), volgens hem niet vanwege mij als persoon (hij vond me meteen heel leuk), maar wel wat betreft afstand en opleidingsverschil (ik ben advocaat, hij werkt het liefst met z’n handen, wat voor mij nooit een issue is geweest). We hadden uiteraard in het begin wel het ‘ex-gesprek’. Ik vertelde hem dat ik een paar maanden geleden mijn relatie van bijna 7 jaar had verbroken, daar 2000% achtersta en blij ben dat ik dat had gedaan. Hij vertelde dat hij ongeveer 3 jaar vrijgezel was op dat moment en veel verdriet had gehad van toen zijn ex (ongeveer 5 jaar relatie) het had uitgemaakt. Zij was een knappe, leuke meid die uit het dorp kwam waar hij nu nog woont. Hij vertelde dat hij het wel helemaal zag zitten met haar, maar dat zij het had uitgemaakt omdat ze vond dat hij te gesloten was in de relatie. Hij vertelde me ook dat hij heeft gewerkt aan het beter communiceren na die relatie (dat is ook echt te merken vind ik, kan uren met hem praten) en dat hij nu ook wel vind dat ze toch niet echt goed bij elkaar pasten (hij gooit het dan vaak op dat zij best veel bezig was met het ‘spirituele’ en dat hij een stuk ‘nuchterder’ is). Oké, natuurlijk niet super fijn om te horen dat je nieuwe vlam veel verdriet heeft gehad van het verbreken van zijn vorige relatie, maar ik vond het fijn dat hij er open over was en vind het een volwassenere reactie dan dat je alleen kunt zeggen dat je ex verschrikkelijk was oid. Hij heeft dus wel een half jaar lang twijfels gehad of hij iets serieus moest beginnen met mij. Dat zorgde bij mij weleens voor frustratie en verdriet: ik wou dat hij net zo enthousiast was als ik en ervoor wou gaan. Na bijna een half jaar en veel praten (en soms periodes dat ik wat minder contact zocht omdat ik er klaar mee was) sloeg de knop toch om bij hem. De afgelopen paar maanden heeft hij dat ook echt gedaan: we zien elkaar veel, we hebben elkaars vrienden en familie ontmoet en hebben het fijn samen. Ik heb hem wel meerdere keren verteld dat ik soms wat onzeker ben geworden door die maandenlange twijfel van hem en het feit dat hij zoveel moeite heeft gehad met het eindigen van z’n vorige relatie. Zoals ieder ander (denk ik) zocht ik zijn ex online op: een super knappe en volgens mij lieve en spontane meid. Daarnaast vind ik het lastig dat hij blijkbaar wel meteen voor haar ging en zij ook uit zijn dorp komt (ze woont nu wel ergens anders, ze is wel nog vrijgezel). Ze kennen dus veel dezelfde mensen enzo en waar hij over twijfelde bij mij speelde bij haar dus helemaal niet. Ik kon het niet helpen dat ik me soms een beetje ‘tweede keus’ voelde of het idee van dat hij zoiets had/heeft van ‘dan settle ik maar’ voor mij. Ik heb die gevoelens wel meerdere keren met hem besproken. Laatst verhuisde hij en ik hielp samen met zijn zusje zijn spulletjes opruimen, kom ik in een kast allemaal foto’s van hem samen met zijn ex tegen met allemaal kaartjes van haar. Ik snap dat hij dat heeft bewaard (ik heb ook nog wel ergens een foto en kaartjes van mijn ex), maar niet leuk om te zien natuurlijk. Daarnaar hangt bij zijn ouders thuis nog een soort familiefoto met haar samen met hem er nog op. Ook tegen hem gezegd dat ik dat niet zo fijn vind. Heb het er die avond wel over gehad dat ik dat allemaal toch lastig vind om te zien. Hij reageert dan wel steeds lief en zegt wel van: ik wil voor jou gaan, je bent geen tweede keus etc. Dus dat is wel fijn.
Maar goed, nu het probleem: afgelopen week was ik gewoon thuis, was naar mijn ouders op bezoek en een vriendin, waar ik enthousiast weer over hem vertel enzo en bespreek hoe het eventueel zou moeten gaan met samenwonen oid later (vanwege de afstand). ‘S avonds belden we samen over onze dag en vertelt hij ineens dat zijn ex bij hem thuis was langsgekomen die middag. Daar schrok ik van. Ik reageerde wel rustig, maar toen ik de telefoon had opgelegd werd ik toch steeds bozer. Ik vond dat hij hiermee niet genoeg rekening had gehouden met mijn gevoelens. Kon die hele nacht er niet van slapen. Hij weet dat dit voor mij een lastig punt is en dan spreekt hij 1-op-1 met haar af zonder dat ik dat wist. Hij vertelde het dus wel achteraf, maar ik vind dat toch niet oké. De volgende dag kwam hij bij mij en ik was toch wel boos. Heb hem dit alles verteld, waarom ik het niet oké vind dat hij afspreekt met zijn ex zonder dat aan mij te laten weten. Dat hij blijkbaar app-contact heeft met haar, wat ik ook niet goed wist. Hij zei dat het gewoon echt vriendschappelijk is, dat hij het wel fijn vindt om te weten hoe het met haar gaat, en omdat zij ook uit zijn dorp komt en vaak op dezelfde feestjes enzo zijn wil dat het niet ongemakkelijk is tussen hen als ze elkaar toevallig zien. Ik heb gezegd dat het niet gaat om vertrouwen dat ik bang ben dat er iets gebeurt tussen hen, maar dat ik boos was omdat hij niet echt rekening met mij heeft gehouden hierin en van tevoren duidelijker dit had moeten laten weten. Dat ik het snap en oké vind dat ze gewoon een praatje maken als ze elkaar toevallig tegenkomen, het sporadisch elkaar feliciteren oid via de app met gelegenheden, maar dat ik hele app-gesprekken en het 1-op-1 afspreken lastig en onnodig vind. En ook lastig vind dat hij daar dus (nog) behoefte aan heeft. In mijn ogen is een echte vriendschap lastig tussen exen: ze zijn niet als vrienden begonnen, zijn jarenlang intiem met elkaar geweest. Ook doordat hij het zo lastig vond dat de relatie eindigde en met mij zo lang heeft getwijfeld, maakt dat ik dat contact tussen hen echt heel lastig vind. Hij reageerde wel oké en begreep me, maar zei wel dat hij het jammer zou vinden geen contact meer met haar te hebben. Lastig..
Nu is mijn vraag: ik heb niet echt heel duidelijk gezegd dat ik dat 1-op-1 afspreken en lange app-gesprekken eigenlijk echt niet wil. Maar het voelt ook weer onvolwassen en onzeker van mijn kant om hem dat te ‘verbieden’. Ik steek ook niet echt zo in elkaar. Ik wil elkaar wel enigszins vrij laten. Maar ik merk dat dit toch wel blijft steken.. Ik weet ook van mezelf dat ik iemand ben die zich vaak te veel aanpast aan een ander en veel ‘goed vindt’. Dat deed ik in mijn vorige relatie extreem. Dat wil ik nu anders doen en dus mijn grenzen duidelijk aangeven. Ik heb het er met mij zussen enzo over gehad en zij zeggen dat ze echt wel zouden zeggen dat dat niet kan. Dat ik in mijn recht sta als ik zou zeggen dat ik dat niet wil. Nu komt m’n vriend vanavond weer langs en vraag me af of ik dat dus toch duidelijker moet zeggen. Ik vraag me af hoe jullie hierover denken. Hoor het heel erg graag!!
Ik zou graag jullie mening willen over iets waar ik mee zit met mijn vriend: het welbekende ‘contact-met-de-ex’ probleem..
Even wat context:
Ik ben 30 jaar en sinds begin dit jaar ken ik mijn vriend (31 jaar). We hebben elkaar leren kennen via een datingapp en wonen meer dan een uur rijden van elkaar. Ik wist het al snel dat hij het voor mij was. Hij twijfelde bijna een half jaar (ja, mijn geduld werd aardig op de proef gesteld..), volgens hem niet vanwege mij als persoon (hij vond me meteen heel leuk), maar wel wat betreft afstand en opleidingsverschil (ik ben advocaat, hij werkt het liefst met z’n handen, wat voor mij nooit een issue is geweest). We hadden uiteraard in het begin wel het ‘ex-gesprek’. Ik vertelde hem dat ik een paar maanden geleden mijn relatie van bijna 7 jaar had verbroken, daar 2000% achtersta en blij ben dat ik dat had gedaan. Hij vertelde dat hij ongeveer 3 jaar vrijgezel was op dat moment en veel verdriet had gehad van toen zijn ex (ongeveer 5 jaar relatie) het had uitgemaakt. Zij was een knappe, leuke meid die uit het dorp kwam waar hij nu nog woont. Hij vertelde dat hij het wel helemaal zag zitten met haar, maar dat zij het had uitgemaakt omdat ze vond dat hij te gesloten was in de relatie. Hij vertelde me ook dat hij heeft gewerkt aan het beter communiceren na die relatie (dat is ook echt te merken vind ik, kan uren met hem praten) en dat hij nu ook wel vind dat ze toch niet echt goed bij elkaar pasten (hij gooit het dan vaak op dat zij best veel bezig was met het ‘spirituele’ en dat hij een stuk ‘nuchterder’ is). Oké, natuurlijk niet super fijn om te horen dat je nieuwe vlam veel verdriet heeft gehad van het verbreken van zijn vorige relatie, maar ik vond het fijn dat hij er open over was en vind het een volwassenere reactie dan dat je alleen kunt zeggen dat je ex verschrikkelijk was oid. Hij heeft dus wel een half jaar lang twijfels gehad of hij iets serieus moest beginnen met mij. Dat zorgde bij mij weleens voor frustratie en verdriet: ik wou dat hij net zo enthousiast was als ik en ervoor wou gaan. Na bijna een half jaar en veel praten (en soms periodes dat ik wat minder contact zocht omdat ik er klaar mee was) sloeg de knop toch om bij hem. De afgelopen paar maanden heeft hij dat ook echt gedaan: we zien elkaar veel, we hebben elkaars vrienden en familie ontmoet en hebben het fijn samen. Ik heb hem wel meerdere keren verteld dat ik soms wat onzeker ben geworden door die maandenlange twijfel van hem en het feit dat hij zoveel moeite heeft gehad met het eindigen van z’n vorige relatie. Zoals ieder ander (denk ik) zocht ik zijn ex online op: een super knappe en volgens mij lieve en spontane meid. Daarnaast vind ik het lastig dat hij blijkbaar wel meteen voor haar ging en zij ook uit zijn dorp komt (ze woont nu wel ergens anders, ze is wel nog vrijgezel). Ze kennen dus veel dezelfde mensen enzo en waar hij over twijfelde bij mij speelde bij haar dus helemaal niet. Ik kon het niet helpen dat ik me soms een beetje ‘tweede keus’ voelde of het idee van dat hij zoiets had/heeft van ‘dan settle ik maar’ voor mij. Ik heb die gevoelens wel meerdere keren met hem besproken. Laatst verhuisde hij en ik hielp samen met zijn zusje zijn spulletjes opruimen, kom ik in een kast allemaal foto’s van hem samen met zijn ex tegen met allemaal kaartjes van haar. Ik snap dat hij dat heeft bewaard (ik heb ook nog wel ergens een foto en kaartjes van mijn ex), maar niet leuk om te zien natuurlijk. Daarnaar hangt bij zijn ouders thuis nog een soort familiefoto met haar samen met hem er nog op. Ook tegen hem gezegd dat ik dat niet zo fijn vind. Heb het er die avond wel over gehad dat ik dat allemaal toch lastig vind om te zien. Hij reageert dan wel steeds lief en zegt wel van: ik wil voor jou gaan, je bent geen tweede keus etc. Dus dat is wel fijn.
Maar goed, nu het probleem: afgelopen week was ik gewoon thuis, was naar mijn ouders op bezoek en een vriendin, waar ik enthousiast weer over hem vertel enzo en bespreek hoe het eventueel zou moeten gaan met samenwonen oid later (vanwege de afstand). ‘S avonds belden we samen over onze dag en vertelt hij ineens dat zijn ex bij hem thuis was langsgekomen die middag. Daar schrok ik van. Ik reageerde wel rustig, maar toen ik de telefoon had opgelegd werd ik toch steeds bozer. Ik vond dat hij hiermee niet genoeg rekening had gehouden met mijn gevoelens. Kon die hele nacht er niet van slapen. Hij weet dat dit voor mij een lastig punt is en dan spreekt hij 1-op-1 met haar af zonder dat ik dat wist. Hij vertelde het dus wel achteraf, maar ik vind dat toch niet oké. De volgende dag kwam hij bij mij en ik was toch wel boos. Heb hem dit alles verteld, waarom ik het niet oké vind dat hij afspreekt met zijn ex zonder dat aan mij te laten weten. Dat hij blijkbaar app-contact heeft met haar, wat ik ook niet goed wist. Hij zei dat het gewoon echt vriendschappelijk is, dat hij het wel fijn vindt om te weten hoe het met haar gaat, en omdat zij ook uit zijn dorp komt en vaak op dezelfde feestjes enzo zijn wil dat het niet ongemakkelijk is tussen hen als ze elkaar toevallig zien. Ik heb gezegd dat het niet gaat om vertrouwen dat ik bang ben dat er iets gebeurt tussen hen, maar dat ik boos was omdat hij niet echt rekening met mij heeft gehouden hierin en van tevoren duidelijker dit had moeten laten weten. Dat ik het snap en oké vind dat ze gewoon een praatje maken als ze elkaar toevallig tegenkomen, het sporadisch elkaar feliciteren oid via de app met gelegenheden, maar dat ik hele app-gesprekken en het 1-op-1 afspreken lastig en onnodig vind. En ook lastig vind dat hij daar dus (nog) behoefte aan heeft. In mijn ogen is een echte vriendschap lastig tussen exen: ze zijn niet als vrienden begonnen, zijn jarenlang intiem met elkaar geweest. Ook doordat hij het zo lastig vond dat de relatie eindigde en met mij zo lang heeft getwijfeld, maakt dat ik dat contact tussen hen echt heel lastig vind. Hij reageerde wel oké en begreep me, maar zei wel dat hij het jammer zou vinden geen contact meer met haar te hebben. Lastig..
Nu is mijn vraag: ik heb niet echt heel duidelijk gezegd dat ik dat 1-op-1 afspreken en lange app-gesprekken eigenlijk echt niet wil. Maar het voelt ook weer onvolwassen en onzeker van mijn kant om hem dat te ‘verbieden’. Ik steek ook niet echt zo in elkaar. Ik wil elkaar wel enigszins vrij laten. Maar ik merk dat dit toch wel blijft steken.. Ik weet ook van mezelf dat ik iemand ben die zich vaak te veel aanpast aan een ander en veel ‘goed vindt’. Dat deed ik in mijn vorige relatie extreem. Dat wil ik nu anders doen en dus mijn grenzen duidelijk aangeven. Ik heb het er met mij zussen enzo over gehad en zij zeggen dat ze echt wel zouden zeggen dat dat niet kan. Dat ik in mijn recht sta als ik zou zeggen dat ik dat niet wil. Nu komt m’n vriend vanavond weer langs en vraag me af of ik dat dus toch duidelijker moet zeggen. Ik vraag me af hoe jullie hierover denken. Hoor het heel erg graag!!
dinsdag 10 januari 2023 om 11:42
Nee, dat wil ik niet. Dan is hij niet zo ver als ik en beëindig ik de relatie. Alhoewel ik daar wel heel veel verdriet van zou hebben.
dinsdag 10 januari 2023 om 11:48
Oh wow, dit klinkt voor mij alsof het bij jou al zo diep zit, dat er niets meer te fixen valt.
Je vertrouwt hem niet en hebt geen vertrouwen dat hij met jou een toekomst wil, dan kan hij nog zo vaak zeggen dat ie dat wel wil, maar dat gaat weinig veranderen. Ik vind het van hem ook wel onhandig dat hij jou niet benoemt toen zij bv bij hem langs kwam, maar aan de andere kant doet het me ook een beetje denken aan een goedzakse vriendelijke (mannelijke) vriend van mij, die dit echt gewoon zou zien als een gezellig praatje en dat het echt kan dat hij zijn huidige vriendin niet noemt in het gesprek met zijn ex, gewoon omdat het gesprek er niet op komt, niet omdat hij een onderliggend motief heeft.
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
dinsdag 10 januari 2023 om 11:49
Eens. Vandaar dat ik denk dat ze gewoon geen match zijn. zoals iemand al zei, haalt hij bij haar niet de beste versie naar boven.akatosh schreef: ↑10-01-2023 11:37Je kan niet bepalen met wie hij omgaat. Ik vind jouw gedrag echt red flag waardig, bijv ook met die familiefoto. Tuurlijk staat zij erop want zij was onderdeel van de familie, bij mijn ouders hangt ook een bruiloft foto waarbij mijn ex de gast was. Hoe kan je verwachten dat zijn familie die foto weghaalt omdat jij die ex niet wil zien? Ik zou je echt uitlachen als je iets zou zeggen over die foto.
Hope for the best, plan for the worst - Jack Reacher
dinsdag 10 januari 2023 om 11:51
Eens met deze post.Roxy21 schreef: ↑10-01-2023 11:48Oh wow, dit klinkt voor mij alsof het bij jou al zo diep zit, dat er niets meer te fixen valt.
Je vertrouwt hem niet en hebt geen vertrouwen dat hij met jou een toekomst wil, dan kan hij nog zo vaak zeggen dat ie dat wel wil, maar dat gaat weinig veranderen. Ik vind het van hem ook wel onhandig dat hij jou niet benoemt toen zij bv bij hem langs kwam, maar aan de andere kant doet het me ook een beetje denken aan een goedzakse vriendelijke (mannelijke) vriend van mij, die dit echt gewoon zou zien als een gezellig praatje en dat het echt kan dat hij zijn huidige vriendin niet noemt in het gesprek met zijn ex, gewoon omdat het gesprek er niet op komt, niet omdat hij een onderliggend motief heeft.
dinsdag 10 januari 2023 om 11:57
Oké, snap deze reactie. Dat van die plant zei ik wel op een grappende manier, toen we elkaar al een knuffel gaven na dat gesprek. Heb ook excuses aangeboden die avond dat ik bozig werd (werd niet echt heel boos hoor, maar gewoon goed serieus gesprek erover waarin ik vertelde hoe ik me voelde). Misschien is het vooral gebrek aan vertrouwen van zijn gevoel voor mij in deze situatie inderdaad. Komt echt grotendeels door de twijfel van zijn kant in het begin zo lang. Maar snap ook dat je op deze leeftijd niet halsoverkop in een relatie stapt.. ik merk dat ik tussen deze twee gevoelens in zit steeds. Ik vind het ook nogal rigoureus om te zeggen: het is gewoon geen match. Is een volwassen relatie, vooral op deze leeftijd, het niet ooo kunnen hebben over deze dingen? Leren van elkaar? In plaats bij de eerste negatieve gevoelens de benen nemen?
dinsdag 10 januari 2023 om 11:59
Heel eerlijk, als ik in jouw schoenen stond zou ik hem absoluut niet verbieden met zijn ex om te gaan. Ik zou hem vrij laten en puur kijken naar zijn daden richting jou waaruit liefde en commitment spreekt. Jullie zien elkaar vaak, hebben elkaars vrienden en familie ontmoet, hebben het fijn samen, spreken over samenwonen, hij is opener naar jou geworden en zijn twijfels zijn verdwenen. Dat hij een relatie voor jou heeft gehad van 5 jaar waarin hij erg veel van een ander heeft gehouden lijkt me begrijpelijk en gezond voor zijn leeftijd. Dat hij veel verdriet van de breuk heeft gehad ook. En ik vind het ook niet gek of zorgelijk dat hij na de breuk nog door 1 deur kan met haar en nog normaal contact met haar kan hebben. Maar ik ben zelf helemaal niet jaloers of onzeker wat betreft exen van partners. Ik heb zelf namelijk nog goed contact met mijn vorige ex, we appen soms uren en dan weer maanden niet, we wonen in dezelfde stad en komen elkaar af en toe toevallig tegen/maken dan een praatje, als hij ziek is haal ik boodschappen of medicijnen voor hem. Ik ben ook weleens een paar uur bij hem op bezoek geweest omdat ik iets kwam brengen wat hij nodig had, (hij heeft geen auto, ik wel) en hij vroeg daarna of ik iets wilde drinken. Mijn vriend is daar totaal niet jaloers of onzeker over, hij laat mij compleet vrij en vertrouwt mij. En als hij hier wel onzeker, jaloers of zelfs verbiedend over was geweest had ik dat erg benauwend, onnodig en vervelend gevonden. Want het is puur vriendschappelijk maar ik geef nog wel om mijn ex omdat hij een fijn, goed mens is en als ik hem ergens mee kan helpen doe ik dat graag. Ik zie een plantje van de ex van jouw vriend ook gewoon als een lief, vriendelijk gebaar zonder bijbedoelingen. Ik zou het zien als dat de liefde tussen hen over is maar dat ze nog wel liefde voor elkaar kunnen voelen om het mens dat ze zijn. Dat kan gewoon naast elkaar bestaan.
dinsdag 10 januari 2023 om 12:09
Ik vind dit een hele fijne reactie! Ik voel ook wel dat hij het ook zo ziet. Het is ook gewoon verder echt een goedzak en eigenlijk vind ik het ergens ook wel positief dat hij zo met een ex kan omgaan die hem heeft gekwetst. Ik heb 0 contactSuikerspinmuffin schreef: ↑10-01-2023 11:59Heel eerlijk, als ik in jouw schoenen stond zou ik hem absoluut niet verbieden met zijn ex om te gaan. Ik zou hem vrij laten en puur kijken naar zijn daden richting jou waaruit liefde en commitment spreekt. Jullie zien elkaar vaak, hebben elkaars vrienden en familie ontmoet, hebben het fijn samen, spreken over samenwonen, hij is opener naar jou geworden en zijn twijfels zijn verdwenen. Dat hij een relatie voor jou heeft gehad van 5 jaar waarin hij erg veel van een ander heeft gehouden lijkt me begrijpelijk en gezond voor zijn leeftijd. Dat hij veel verdriet van de breuk heeft gehad ook. En ik vind het ook niet gek of zorgelijk dat hij na de breuk nog door 1 deur kan met haar en nog normaal contact met haar kan hebben. Maar ik ben zelf helemaal niet jaloers of onzeker wat betreft exen van partners. Ik heb zelf namelijk nog goed contact met mijn vorige ex, we appen soms uren en dan weer maanden niet, we wonen in dezelfde stad en komen elkaar af en toe toevallig tegen/maken dan een praatje, als hij ziek is haal ik boodschappen of medicijnen voor hem. Ik ben ook weleens een paar uur bij hem op bezoek geweest omdat ik iets kwam brengen wat hij nodig had, (hij heeft geen auto, ik wel) en hij vroeg daarna of ik iets wilde drinken. Mijn vriend is daar totaal niet jaloers of onzeker over, hij laat mij compleet vrij en vertrouwt mij. En als hij hier wel onzeker, jaloers of zelfs verbiedend over was geweest had ik dat erg benauwend, onnodig en vervelend gevonden. Want het is puur vriendschappelijk maar ik geef nog wel om mijn ex omdat hij een fijn, goed mens is en als ik hem ergens mee kan helpen doe ik dat graag. Ik zie een plantje van de ex van jouw vriend ook gewoon als een lief, vriendelijk gebaar zonder bijbedoelingen. Ik zou het zien als dat de liefde tussen hen over is maar dat ze nog wel liefde voor elkaar kunnen voelen om het mens dat ze zijn. Dat kan gewoon naast elkaar bestaan.
Met mij ex, en dat vind ik vaak ook best gek na ruim 4 jaar te hebben samengewoond (mijn ex keuze). Maar zelf verder ook niet echt behoefte aan contact. Ik denk dat het vooral mijn onzekerheid/verlatingsangst is die opspeelt. Die is wel versterkt door het begin van onze relatie. Ik wil zelfverzekerder en positiever erin staan. Misschien moet ik er dus maar niet weer over beginnen. We hebben het er goed over gehad. Ik moet hem vertrouwen en focussen op alle fijne dingen (die er verder alleen maar zijn!).
dinsdag 10 januari 2023 om 12:13
En stel: als zij hem toch terug zou willen omdat hij nu opener is geworden en hij verlaat jou vervolgens voor haar, het kan werkelijk in iedere relatie gebeuren dat je wordt verlaten voor een ander. Je partner aan een ketting vastleggen gaat er niet voor zorgen dat hij/zij trouw gaat blijven. Liefde heeft altijd het risico om pijn gedaan te worden. Daarom geloof ik dat liefde is: elkaar vertrouwen en vrij durven laten.
dinsdag 10 januari 2023 om 12:14
Nou TO, ik denk dat je je dan moet voorbereiden op het beïndigen van de relatie.
Uit alles wat ik lees, lijkt het er toch echt op dat zij de liefde van zijn leven is. Hij heeft zelfs geprobeerd om voor haar te veranderen.
Als zij weer de deur openzet voor hem, dan kiest hij voor haar en niet voor jou. Doet ze dat niet, dan blijft hij waarschijnlijk wel bij je. Daar is op zich niets mis mee, maar of je dat moet willen... dat is natuurlijk aan jou.
dinsdag 10 januari 2023 om 12:17
Ben ik het ook mee eens. Ik kan zijn gevoel niet sturen. En heb het idee door dit nog eens te bespreken en hem dingen te verbieden oid, dat dit juist de relatie negatief beïnvloedt. Ik snap wel dat hij wil dat ik me gewoon niet geïntimideerd door haar voel en hem gewoon vertrouw en vrij laat hierin. Het is ook echt niet zo dat ze dagelijks of wekelijks contact hebben. Alleen op momenten dat ik mezelf wat minder voel of hij wat meer gesloten oid naar mij is, heb ik er meer moeite mee. Ik denk dat ik voor nu even een positieve slag in mezelf maar moet maken en hem moet vertrouwen op wat hij zegt en zien dat dat ook echt uit zijn daden blijkt.Suikerspinmuffin schreef: ↑10-01-2023 12:13En stel: als zij hem toch terug zou willen omdat hij nu opener is geworden en hij verlaat jou vervolgens voor haar, het kan werkelijk in iedere relatie gebeuren dat je wordt verlaten voor een ander. Je partner aan een ketting vastleggen gaat er niet voor zorgen dat hij/zij trouw gaat blijven. Liefde heeft altijd het risico om pijn gedaan te worden. Daarom geloof ik dat liefde is: elkaar vertrouwen en vrij durven laten.
dinsdag 10 januari 2023 om 12:17
Ik vind dit wel een om in je achterhoofd te houden.Hij vertelde dat hij ongeveer 3 jaar vrijgezel was op dat moment en veel verdriet had gehad van toen zijn ex (ongeveer 5 jaar relatie) het had uitgemaakt. Zij was een knappe, leuke meid die uit het dorp kwam waar hij nu nog woont. Hij vertelde dat hij het wel helemaal zag zitten met haar, maar dat zij het had uitgemaakt omdat ze vond dat hij te gesloten was in de relatie. Hij vertelde me ook dat hij heeft gewerkt aan het beter communiceren na die relatie (dat is ook echt te merken vind ik, kan uren met hem praten) en dat hij nu ook wel vind dat ze toch niet echt goed bij elkaar pasten (hij gooit het dan vaak op dat zij best veel bezig was met het ‘spirituele’ en dat hij een stuk ‘nuchterder’ is).
Het is al 4 jaar nu uit he? 3 jaar plus 1 jaar omdat jullie zolang om elkaar heen draaiden. Hij heeft gewerkt aan datgene wat zij bij hem miste. Hij wilde het niet uit hebben.
Ik zou hem vragen wat hij uit het contact met zijn ex haalt? Wat vind hij bij haar dat hij daarom haar uitnodigt in zijn nieuwe huis?
dinsdag 10 januari 2023 om 12:20
Jeetje, wat hard. Hij is niet voor haar veranderd, maar omdat hij het een terecht punt van haar vond waar hij aan kon werken. Hij heeft niet geprobeerd hij haar terug te komen oid daarmee.Grumpywoman schreef: ↑10-01-2023 12:14Nou TO, ik denk dat je je dan moet voorbereiden op het beïndigen van de relatie.
Uit alles wat ik lees, lijkt het er toch echt op dat zij de liefde van zijn leven is. Hij heeft zelfs geprobeerd om voor haar te veranderen.
Als zij weer de deur openzet voor hem, dan kiest hij voor haar en niet voor jou. Doet ze dat niet, dan blijft hij waarschijnlijk wel bij je. Daar is op zich niets mis mee, maar of je dat moet willen... dat is natuurlijk aan jou.
dinsdag 10 januari 2023 om 12:23
Ja ik zou het ook zien als iets positiefs dat hij nog vriendelijk en normaal met zijn ex kan omgaan in plaats van zuur pratend over haar, zeker aangezien hij door haar gedumpt is. Hij lijkt me vergevingsgezind en inderdaad een goedzak. Het is geen probleem om te praten over je onzekerheid met hem. Maar het is een stap te ver om hem te gaan verbieden met een ex om te gaan of berichten te controleren. Een boek dat je misschien kan helpen met verlatingsangst is Verbonden hechting & liefde van Amir Levine & Rachel Heller. Daar staan tips in om van onveilig/angstig gehecht meer veilig gehecht te raken.LolaMona schreef: ↑10-01-2023 12:09Ik vind dit een hele fijne reactie! Ik voel ook wel dat hij het ook zo ziet. Het is ook gewoon verder echt een goedzak en eigenlijk vind ik het ergens ook wel positief dat hij zo met een ex kan omgaan die hem heeft gekwetst. Ik heb 0 contact
Met mij ex, en dat vind ik vaak ook best gek na ruim 4 jaar te hebben samengewoond (mijn ex keuze). Maar zelf verder ook niet echt behoefte aan contact. Ik denk dat het vooral mijn onzekerheid/verlatingsangst is die opspeelt. Die is wel versterkt door het begin van onze relatie. Ik wil zelfverzekerder en positiever erin staan. Misschien moet ik er dus maar niet weer over beginnen. We hebben het er goed over gehad. Ik moet hem vertrouwen en focussen op alle fijne dingen (die er verder alleen maar zijn!).
https://www.bol.com/nl/nl/p/verbonden/9 ... gLxc_D_BwE
dinsdag 10 januari 2023 om 12:27
Dankje voor de tip! Ik ben laatst inderdaad veel bezig met dat ik blijkbaar door m’n jeugd enorm onveilig/angstig gehecht ben. Fijn om daar dan eens iets over te lezen!Suikerspinmuffin schreef: ↑10-01-2023 12:23Ja ik zou het ook zien als iets positiefs dat hij nog vriendelijk en normaal met zijn ex kan omgaan in plaats van zuur pratend over haar, zeker aangezien hij door haar gedumpt is. Hij lijkt me vergevingsgezind en inderdaad een goedzak. Het is geen probleem om te praten over je onzekerheid met hem. Maar het is een stap te ver om hem te gaan verbieden met een ex om te gaan of berichten te controleren. Een boek dat je misschien kan helpen met verlatingsangst is Verbonden hechting & liefde van Amir Levine & Rachel Heller. Daar staan tips in om van onveilig/angstig gehecht meer veilig gehecht te raken.
https://www.bol.com/nl/nl/p/verbonden/9 ... gLxc_D_BwE
dinsdag 10 januari 2023 om 12:32
En dat weet je op welke manier?
je hoeft niet alles met de mantel der liefde te bedekken he? Hij nodigt haar uit bij hem thuis. Hij verzwijgt je bij haar. Het is dat het haar via via ter ore is gekomen, maar eigenlijk had hij het niet willen vertellen. Anders is zijn kans misschien wel helemaal verkeken bij haar.
Pas als zij een nieuwe vriend heeft, (ook zij heeft na hem alweer 4 jaar geen nieuwe relatie gehad blijkbaar?) gaat hij pas beseffen dat het echt over is. Zolang hij nog in haar contacten staat, kan hij er zo mee omgaan.
Zoek nu niet alles bij jezelf he?
dinsdag 10 januari 2023 om 12:33
Dat denk ik dus ook, ik hoor al veel te veel gedoe in een relatief korte relatie. TO had ook eerder de stekker eruit kunnen trekken het eerste half jaar.
Mijn ex is al 30 jaar mijn beste vriend maar heb ook in een relatie gezeten waar een ex echt heel erg aanwezig was en ook ik had een zwabber relatie van een jaar voordat hij echt zei dat ik zijn vriendin was, maar die ex is nooit weggegaan en later bleek ook niet uit zijn bed.
Dus TO je onderbuikgevoel zegt al genoeg, stop hiermee je gaat er niet gelukkig van worden.
sjaantje37 wijzigde dit bericht op 10-01-2023 12:54
0.21% gewijzigd
dinsdag 10 januari 2023 om 12:37
Ik denk dat je intuïtie best eens goed kan zitten. Vaak pik je onbewust toch ook nog andere signalen op. Het lijkt me ook wel lastig omdat ze gezamenlijke vrienden hebben, haar helemaal uit de weg gaan kan ook niet lijkt me.
Zelf heb ik ook zo’n ex waarvan de breuk nooit helemaal verwerkt is. Daarom zoek ik daar ook geen contact mee. Ik heb namelijk nu een veel fijnere relatie en een gezin samen. Dat hij nu met jou is betekent niet dat je second best bent. Ik heb ook veel verdriet gehad van de breuk, toch ben ik nu liever samen met mijn huidige relatie. Mijn huidige man heeft een ex met wie hij nog regelmatig contact heeft maar dat voelt helemaal niet bedreigend. Beiden waren ze klaar met de relatie. Daarom denk ik ook dat je intuïtie best eens gelijk kan hebben.
Zelf heb ik ook zo’n ex waarvan de breuk nooit helemaal verwerkt is. Daarom zoek ik daar ook geen contact mee. Ik heb namelijk nu een veel fijnere relatie en een gezin samen. Dat hij nu met jou is betekent niet dat je second best bent. Ik heb ook veel verdriet gehad van de breuk, toch ben ik nu liever samen met mijn huidige relatie. Mijn huidige man heeft een ex met wie hij nog regelmatig contact heeft maar dat voelt helemaal niet bedreigend. Beiden waren ze klaar met de relatie. Daarom denk ik ook dat je intuïtie best eens gelijk kan hebben.
dinsdag 10 januari 2023 om 12:41
Ik snap dat je hier onzeker van wordt en dat je je van alles afvraagt.
Maar verbieden of onder druk zetten gaat zeker niet helpen. Als een man niet voor jou gaat dan helpen gesprekken om hem ervan te overtuigen dat hij voor jou moet gaan echt niet.
Op mensen inpraten dat ze meer hun best voor jou moeten doen en minder met exen bezig moeten zijn werkt averechts. Het maakt je minder aantrekkelijk en het zet je in een afhankelijke positie. Als je partner gaat denken "Oh ik moet eerst met Mona bespreken dat Ex heeft geappt en dat Ex even langs wil komen", dan heeft dat tot gevolg dat Ex niet minder aantrekkelijk wordt, maar dat jij onaantrekkelijker wordt. Want het gedoe komt in zijn hoofd dan door jou, niet door de Ex.
Het enige dat helpt is jezelf onafhankelijker maken. Bedenk nog eens goed wat jij eigenlijk wil. Hoe aantrekkelijk deze relatie voor jou is. Praat niet over samenwonen, maak geen toekomstplannen. Dreig niet, claim niet, maar laat in je gedrag blijken dat jij óók iets te kiezen hebt hierin. Je bent geen willoos poppetje dat afwacht of hij wel echt voor jou kiest, jij hebt ook wat te kiezen. Iets meer afstand nemen en iets onafhankelijker zijn laat een partner beter voelen dat hij iets te verliezen heeft, dan claimgedrag.
Maar verbieden of onder druk zetten gaat zeker niet helpen. Als een man niet voor jou gaat dan helpen gesprekken om hem ervan te overtuigen dat hij voor jou moet gaan echt niet.
Op mensen inpraten dat ze meer hun best voor jou moeten doen en minder met exen bezig moeten zijn werkt averechts. Het maakt je minder aantrekkelijk en het zet je in een afhankelijke positie. Als je partner gaat denken "Oh ik moet eerst met Mona bespreken dat Ex heeft geappt en dat Ex even langs wil komen", dan heeft dat tot gevolg dat Ex niet minder aantrekkelijk wordt, maar dat jij onaantrekkelijker wordt. Want het gedoe komt in zijn hoofd dan door jou, niet door de Ex.
Het enige dat helpt is jezelf onafhankelijker maken. Bedenk nog eens goed wat jij eigenlijk wil. Hoe aantrekkelijk deze relatie voor jou is. Praat niet over samenwonen, maak geen toekomstplannen. Dreig niet, claim niet, maar laat in je gedrag blijken dat jij óók iets te kiezen hebt hierin. Je bent geen willoos poppetje dat afwacht of hij wel echt voor jou kiest, jij hebt ook wat te kiezen. Iets meer afstand nemen en iets onafhankelijker zijn laat een partner beter voelen dat hij iets te verliezen heeft, dan claimgedrag.
Na zevenhonderd jaren
dinsdag 10 januari 2023 om 12:49
Duidelijk. En helemaal mee eens.Ginevra schreef: ↑10-01-2023 12:41Ik snap dat je hier onzeker van wordt en dat je je van alles afvraagt.
Maar verbieden of onder druk zetten gaat zeker niet helpen. Als een man niet voor jou gaat dan helpen gesprekken om hem ervan te overtuigen dat hij voor jou moet gaan echt niet.
Op mensen inpraten dat ze meer hun best voor jou moeten doen en minder met exen bezig moeten zijn werkt averechts. Het maakt je minder aantrekkelijk en het zet je in een afhankelijke positie. Als je partner gaat denken "Oh ik moet eerst met Mona bespreken dat Ex heeft geappt en dat Ex even langs wil komen", dan heeft dat tot gevolg dat Ex niet minder aantrekkelijk wordt, maar dat jij onaantrekkelijker wordt. Want het gedoe komt in zijn hoofd dan door jou, niet door de Ex.
Het enige dat helpt is jezelf onafhankelijker maken. Bedenk nog eens goed wat jij eigenlijk wil. Hoe aantrekkelijk deze relatie voor jou is. Praat niet over samenwonen, maak geen toekomstplannen. Dreig niet, claim niet, maar laat in je gedrag blijken dat jij óók iets te kiezen hebt hierin. Je bent geen willoos poppetje dat afwacht of hij wel echt voor jou kiest, jij hebt ook wat te kiezen. Iets meer afstand nemen en iets onafhankelijker zijn laat een partner beter voelen dat hij iets te verliezen heeft, dan claimgedrag.
dinsdag 10 januari 2023 om 12:52
De grote rode vlag in het geheel is toch vooral zijn zes maanden twijfel? Ik zou echt nooit een relatie willen met iemand die mij niet net zo graag wil als ik hem/haar. Alles daarna bezie je in dat licht en je vertrouwen in hem is er niet juist vanwege die zes maanden. Ik snap niet waarom je nog een relatie met hem probeerde op te bouwen in die tijd.
dinsdag 10 januari 2023 om 12:53
Ginevra schreef: ↑10-01-2023 12:41Ik snap dat je hier onzeker van wordt en dat je je van alles afvraagt.
Maar verbieden of onder druk zetten gaat zeker niet helpen. Als een man niet voor jou gaat dan helpen gesprekken om hem ervan te overtuigen dat hij voor jou moet gaan echt niet.
Op mensen inpraten dat ze meer hun best voor jou moeten doen en minder met exen bezig moeten zijn werkt averechts. Het maakt je minder aantrekkelijk en het zet je in een afhankelijke positie. Als je partner gaat denken "Oh ik moet eerst met Mona bespreken dat Ex heeft geappt en dat Ex even langs wil komen", dan heeft dat tot gevolg dat Ex niet minder aantrekkelijk wordt, maar dat jij onaantrekkelijker wordt. Want het gedoe komt in zijn hoofd dan door jou, niet door de Ex.
Het enige dat helpt is jezelf onafhankelijker maken. Bedenk nog eens goed wat jij eigenlijk wil. Hoe aantrekkelijk deze relatie voor jou is. Praat niet over samenwonen, maak geen toekomstplannen. Dreig niet, claim niet, maar laat in je gedrag blijken dat jij óók iets te kiezen hebt hierin. Je bent geen willoos poppetje dat afwacht of hij wel echt voor jou kiest, jij hebt ook wat te kiezen. Iets meer afstand nemen en iets onafhankelijker zijn laat een partner beter voelen dat hij iets te verliezen heeft, dan claimgedrag.
Dit kun je zo op die zes maanden plakken. Dat had je dus niet moeten doen.
dinsdag 10 januari 2023 om 12:56
En nu zit ze met de gebakken peren oftewel een vriend die nog steeds verliefd is op zijn ex. Ik weet zeker als die ex hem terug wil dat hij daar geen 6 maanden over hoef na te denken eerder 6 seconden.Marianneke schreef: ↑10-01-2023 12:53Dit kun je zo op die zes maanden plakken. Dat had je dus niet moeten doen.
De grootste rode vlag vind ik nog wel dat hij niet over TO praat met zijn ex.
dinsdag 10 januari 2023 om 13:01
Ik snap je reactie. Ik heb in dat (bijna) half jaar wel 2x gezegd: laat maar. Dit hoeft voor mij niet zo. Ik wil iemand die ook net zo voor mij gaat. Ik vind het mezelf niet waard om te blijven wachten op iemand. Hij wilde mij echt niet kwijt en heeft toen echt de knop omgedraaid en is er na dat half jaar er wel echt vol voor gegaan. Mij aan al zijn familie en vrienden voorgesteld, neemt mij overal mee naartoe, uit dat hij van me houdt, belt me elke avond, etc. Hij heeft ook mijn familie en vrienden inmiddels ontmoet (door omstandigheden van mijn kant op familiegebied ging dat wat langzamer). Ik wil hem niet steeds afrekenen op het feit dat hij twijfelde, voornamelijk door ‘externe’ factoren als afstand. Als je op deze leeftijd een relatie begint, is het natuurlijk wel meer voor het ‘echie’ meteen. Ik kon de afgelopen maanden ook wel steeds meer dat gevoel van onzekerheid door die twijfel periode loslaten, maar door dit voorval met z’n ex komt het weer helemaal naar boven.Marianneke schreef: ↑10-01-2023 12:53Dit kun je zo op die zes maanden plakken. Dat had je dus niet moeten doen.
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in
