Zo verdrietig door moeder

Zonneschijn202131 donderdag 20 april 2023 om 15:57

Ik wil graag even van me afschrijven. Ik heb een slechte relatie met mijn moeder. Al van jongs af aan kan ik maar weinig goed doen in haar ogen. Ik krijg heel vaak kritiek. Mijn zussen bijna nooit dus ik ben op de een of andere manier altijd de gebeten hond. Nu, al lang volwassen, weet ze me nog steeds te raken en elke keer als ik denk dat het beter gaat komt er weer een klap. Niet letterlijk maar ik had nu weer iets onvergeeflijks gedaan in haar ogen, lees iets aan mij uiterlijk wat zij niet goed vindt. Ik ben hier zo verdrietig van, ze kan dan zo verachtelijk reageren en voel me gelijk weer een kind van 4 die op het matje wordt geroepen. Ik zou zo graag eens horen dat ik het goed doe en dat ze trots op me is. Maar nee, het zal er nooit in zitten. Jullie kunnen er niets mee wrs maar ik zou zo graag tips hebben hoe ik hiermee kan omgaan of wat weerbaarder kan worden.

Zonneschijn202131 vrijdag 21 april 2023 om 10:48

Fairway schreef: ↑
21-04-2023 09:30
Hoe verklaren je zussen haar gedrag?

Niet, ze zeggen dan, ze is nu eenmaal zo. Maar ik lijk in haar ogen een mislukking ofzo. Ik doe het niet goed. Maar ik heb al therapie gehad en ik hou wel van mezelf. Het doet alleen elke keer weer zoveel pijn. Het is een enorme trigger voor allerlei shit uit het verleden. Ze zegt ook rustig dat ze mijn zus veel mooier vindt en dat ze niet snapt dat mannen mij leuk vinden (terwijl ik veel meer mannelijke aandacht kreeg dan mijn zus). Daar snap je toch niks van hé zegt ze dan. (.......) dan val ik stil. Maar is zo'n enorme rotopmerking.

Zonneschijn202131 vrijdag 21 april 2023 om 10:49

TanteJuut schreef: ↑
21-04-2023 09:49
Rot om te lezen en ik voel mee met je pijn. En wat ik nu ga zeggen is hard, maar sommige ouders houden niet van een kind of slechts voorwaardelijk. En anderen hebben er zelfs spijt van dat je bestaat of vinden je een teringjong, omdat je niet bent, zoals zij dat graag hadden gezien. En is zoiets uit/bespreekbaar? Nee.

Als maker gedragen sommigen zich als een bezitterige, alwetende en onaantastbare eenrichtingsverkeer criticaster, terwijl het ook maar beperkte mensen zijn (net als iedereen). En dat is oneerlijk, zeker in vergelijking met je broers of zussen.

Dit besef gaf mij, raar genoeg, rust en beperkte de hunkering naar goedkeuring en liefde. Ik hoop dat je ook iets gaat vinden wat bij je past. Al dan niet ondersteund met goede therapie. Excuses voor mijn naargeestige stukje tekst.

Lijkt hard idd maar ik denk dat je gelijk hebt.

sprankelend vrijdag 21 april 2023 om 11:15

Zonneschijn202131 schreef: ↑
21-04-2023 10:48
Ze zegt ook rustig dat ze mijn zus veel mooier vindt en dat ze niet snapt dat mannen mij leuk vinden (terwijl ik veel meer mannelijke aandacht kreeg dan mijn zus). Daar snap je toch niks van hé zegt ze dan. (.......) dan val ik stil. Maar is zo'n enorme rotopmerking.

Sommige dingen zijn denk ik alleen uit te leggen als je ervoor gestudeerd hebt (en dan echt geneeskunde met een specialisatie in psychiatrie) Mijn moeder houdt bij hoog en bij laag vol dat het auto-ongeluk dat ik heb gehad en de pijn ik die ik daar de rest van mijn leven van zal hebben erger is voor haar dan voor mij. En dat is nog één van de mildere "vreemde dingen" die ze gewoon hardop (en boos tegen mij) zegt (het ongeluk was 100% de schuld van degene die mij aanreed en hij is daar ook gewoon voor veroordeeld en alles) Soms schaamde ik me harder dat andere mensen die dingen konden horen dan dat het bij mij nog binnenkwam.

Wanneer het zo buiten het normale valt raak je er ook een beetje door geïsoleerd omdat je geen aansluiting vindt bij andere mensen met je verhaal. Dat is óók iets waar je over moet leren/kunnen rouwen. Eenzaamheid in je verhaal.

sprankelend wijzigde dit bericht op 21-04-2023 11:59

0.49% gewijzigd

poohtjesschrijft vrijdag 21 april 2023 om 11:24

mijn vader was zo, en het enige wat mij heeft geholpen is om het contact te verbreken. Inmiddels is hij overleden en ik ben ook niet naar de uitvaart geweest.

Ik heb wel in dat proces hulp gehad van een goede psycholoog want het is niet iets wat je als 'kind' zomaar even doet.

Sterkte en ik vind het oprecht naar dat je je zo verdrietig voelt.

Maria1905 vrijdag 21 april 2023 om 13:09

Zonneschijn202131 schreef: ↑
21-04-2023 10:49
Lijkt hard idd maar ik denk dat je gelijk hebt.

Je moeder is een onaardige vrouw. Kun je haar zo zien?

Maria1905 vrijdag 21 april 2023 om 13:11

Lila-Linda schreef: ↑
21-04-2023 10:05
nee juist niet
je leert juist om alle teflonlagen af te breken
die heb je juist opgebouwd.
Je leert om zo van jezelf te houden, dat het echt niet uitmaakt

Mooi. Daar ga ik eens over nadenken.

Anoniem_68394f200c7be vrijdag 21 april 2023 om 13:16

Ik had ook zo'n verwekker.

Met de nadruk op had. Dikke doei. Je gaat maar iemand anders z'n leven verzieken.
Met de nadruk op verwekker. De titel vader/moeder, en zelfs ouder is al te veel eer.

Mijn leven is een stuk beter erop geworden.

Wel inderdaad met wat Poohtjesschrijft aangeeft: goede psycholoog in het proces.

Anoniem_677683ba4a1a0 vrijdag 21 april 2023 om 13:20

Lila-Linda schreef: ↑
21-04-2023 10:05
nee juist niet
je leert juist om alle teflonlagen af te breken
die heb je juist opgebouwd.
Je leert om zo van jezelf te houden, dat het echt niet uitmaakt

Precies, en dat is eigenlijk wat iemand van de ouder had moeten leren. Daarom werkt een ouder die dat niet meegeeft zo door in het verdere leven. Dan mis je echt die basis dat je er mag zijn. Dat moet je dan zelf weer allemaal met een therapeut leren. En dat gaat dus verder dan wat sommigen hier zeggen; ja, niet leuk, maar er zijn wel meer dingen niet leuk.

Quincy2 vrijdag 21 april 2023 om 13:21

Zonneschijn202131 schreef: ↑
21-04-2023 08:31
Dat werkt niet, ik vertel vrijwel niets aan haar behalve over koetjes en kalfjes. Zij geeft me ongevraagd commentaar op wat ik doe. Vult vanalles voor me in. Dit is trouwens al van vroeger zo. Ik heb het idee dat ik niet gewenst ben. Ze doet soms wel normaal en dan krijg ik toch weer hoop. En dan ineens is het weer mis. Het is 2 jaar redelijk goed gegaan dus ik dacht wie weet blijft het nu zo. En met redelijk goed gaan bedoel ik dat ze weinig commentaar geeft, maar alsnog nooit zegt dat ze van me houdt of blij is met me of trots op me. Dat doet ze nooit.
Maar nu sinds een paar weken is het foute boel. We waren op een verjaardag en ze heeft me gewoon genegeerd. En ik had haar al heel lang niet gezien, dus was blij haar te zien. Dat was zo'n domper. Ze belt me ook nooit of komt zelf langs. Ik moet altijd naar haar. Naar mijn zussen gaat ze wel en belt ze ook zelf. Het is zo pijnlijk!!

Behalve dat ik nooit blij was haar weer te zien, is het zo herkenbaar.

Vage vrijdag 21 april 2023 om 13:22

Lila-Linda schreef: ↑
21-04-2023 10:05
nee juist niet
je leert juist om alle teflonlagen af te breken
die heb je juist opgebouwd.
Je leert om zo van jezelf te houden, dat het echt niet uitmaakt

Maar zou je je die dingen laten zeggen door een vreemde? En dan die persoon nog bewust opzoeken?

Het maakt voor mij niet uit wie het is, juist omdat ik mezelf belangrijk vind accepteer ik zulk gedrag niet meer. Ook niet van mijn moeder.

Dus ik ga daar echt niet zitten schouderophalen als ze rotopmerkingen zou maken zoals TO om de oren krijgt geslingerd. Wie houd je dan voor de gek? Geen mens verdraagt dat, het is niet voor niets dat mensen gefolterd worden met dit soort geestelijke terreur. Laat staan als je eigen moeder het doet, in wiens buik je hebt gezeten en wiens zorg je letterlijk nodig had om te overleven. Kan je nog zo veel van jezelf houden...

Dat is mijn standpunt in ieder geval, het helpt mij om qua gedrag één lijn te trekken.

Ik zou best met mijn moeder een nieuwe band kunnen en willen opbouwen waarin ik mijn grenzen zou aangeven, wanneer ik daar klaar voor ben. Maar ik ga echt van niemand zulke shit incasseren en dat het mij niet raakt, daar geloof ik niet in.

Anna75 vrijdag 21 april 2023 om 13:34

Ik heb onlangs 'Ongezien opgegroeid' gelezen omdat dat boek hier zo vaak genoemd wordt. Ere wie ere toekomt: volgens mij door Doreia.

Ars longa, vita brevis

Frizz vrijdag 21 april 2023 om 16:10

Wat ik zelf zo wonderlijk vind is dat je soms van familieleden zoveel meer accepteert dan van collega’s, je partner, vrienden, buren en vreemden.
Op een dag toen ik weer eens helemaal van slag was door een actie van mijn moeder dacht ik echt: hoezó laat ik dit eigenlijk bestaan?
Ook in onze familie zijn er mensen die zeggen: ‘Ja je kent haar toch?’, en: ‘Ze is nu eenmaal zo’.
Daar denk ik inmiddels toch anders over. Juist een ouder hoort onvoorwaardelijk van je te houden, lief voor je te zijn en je te steunen.

Inmiddels heb ik tweemaal na escalaties al het contact met m’n moeder vermeden. En alle gesprekken erover geweigerd. Daar wordt iedereen erg nerveus van, dan gaat de familie zich roeren. Wat dát kan niet.

Maar nee, wat niet niet kan is het gedrag van mijn moeder. En dus wijk ik geen millimeter meer. En wat denk je? Na deze twee keer kan mijn moeder blijkbaar toch een helemaal rotopmerkingen inslikken. Mooi zo.

•

Kruimeltaart vrijdag 21 april 2023 om 16:19

Ik ben, zoals ik ook al eerder schreef, momenteel ook in therapie. In de eerste instantie om iets heel anders (burn out), maar tijdens gesprekken ben ik erachter gekomen dat mijn ouders daaraan ten grondslag liggen. Nooit was het goed genoeg, altijd eerst de negatieve punten noemen, mij altijd vergelijken met anderen (en daar kwam ik altijd als 'slechtste' uit). Daarboven op kwam nog verslavingsproblematiek en nog meer ellende die ik hier niet neer ga zitten. Uiteindelijk heeft dat ervoor gezorgd dat ik me altijd de mindere voel, nooit goed genoeg, dat ik heel slecht over mezelf denk en altijd opzoek ben naar erkenning. Waardoor ik ook in werk en privé altijd over m'n grenzen ging om het maar goed te doen en iedereen te pleasen.

Wat mij heel erg heeft geholpen is het inzicht dat wat er vroeger 'thuis' is gebeurd, wel degelijk een vorm van mishandeling was. Ik heb dat voor mezelf altijd gebagatelliseerd, want ik werd toch niet geslagen en kreeg in materieel opzich alles? Ik ben door een heel diep dal gegaan, maar ik merk dat ik er sterker uitkom. Ik heb ervoor gekozen geen contact meer te hebben met mijn familie. Mocht je erover willen praten (of iemand anders die dit leest), mijn pm staat open.

Anoniem_6475a3ea475f9 vrijdag 21 april 2023 om 16:20

Wat ontzettend naar voor je, TO. Ik hoop wel dat je weet dat het niet aan jou ligt, maar aan je moeder.

Wat bizar trouwens om te lezen dat zoveel meer vrouwen hier ervaring mee hebben. Ik heb ook zo'n moeder, nu ze ongeneeslijk ziek is, is het wel veel minder.

Mij helpt het om me te realiseren dat haar eigen jeugd nóg erger was, en ze als klein meisje geen liefde heeft gehad. Ik ga volgende maand ook starten met schematherapie, o.a hiervoor.

Wat je ook kiest, ik hoop dat je een manier vindt om hiermee om te gaan. Sterkte!

Creatieveling vrijdag 21 april 2023 om 16:47

vaniteifear schreef: ↑
21-04-2023 16:20

Wat ontzettend naar voor je, TO. Ik hoop wel dat je weet dat het niet aan jou ligt, maar aan je moeder.

Wat bizar trouwens om te lezen dat zoveel meer vrouwen hier ervaring mee hebben. Ik heb ook zo'n moeder, nu ze ongeneeslijk ziek is, is het wel veel minder.

Mij helpt het om me te realiseren dat haar eigen jeugd nóg erger was, en ze als klein meisje geen liefde heeft gehad. Ik ga volgende maand ook starten met schematherapie, o.a hiervoor.

Wat je ook kiest, ik hoop dat je een manier vindt om hiermee om te gaan. Sterkte!

Dit is het vaak. Er ligt altijd iets onder. Niet dat dat een excuus is voor hun gedrag, maar zij zijn ook gevormd door hun leven.

Ik vind het dan ook ontzettend knap dat mensen die zo'n ouder hebben, zelf wel goed met hun kind om kunnen gaan.

Het boek wat hier wordt aanbevolen is ontzettend goed. Ga dat vooral lezen, TO.

Anoniem_6475a3ea475f9 vrijdag 21 april 2023 om 16:56

Anna75 schreef: ↑
21-04-2023 13:34
Ik heb onlangs 'Ongezien opgegroeid' gelezen omdat dat boek hier zo vaak genoemd wordt. Ere wie ere toekomt: volgens mij door Doreia.

Ja, die heb ik recent ook gelezen! Het was idd een tip van iemand op het forum, ik weet niet meer wie. Echt een heel goed boek, zoveel herkenning...

Anoniem_677a6b2c79b65 vrijdag 21 april 2023 om 17:35

Frizz schreef: ↑
21-04-2023 16:10
Wat ik zelf zo wonderlijk vind is dat je soms van familieleden zoveel meer accepteert dan van collega’s, je partner, vrienden, buren en vreemden.
Op een dag toen ik weer eens helemaal van slag was door een actie van mijn moeder dacht ik echt: hoezó laat ik dit eigenlijk bestaan?
Ook in onze familie zijn er mensen die zeggen: ‘Ja je kent haar toch?’, en: ‘Ze is nu eenmaal zo’.
Daar denk ik inmiddels toch anders over. Juist een ouder hoort onvoorwaardelijk van je te houden, lief voor je te zijn en je te steunen.

Inmiddels heb ik tweemaal na escalaties al het contact met m’n moeder vermeden. En alle gesprekken erover geweigerd. Daar wordt iedereen erg nerveus van, dan gaat de familie zich roeren. Wat dát kan niet.

Maar nee, wat niet niet kan is het gedrag van mijn moeder. En dus wijk ik geen millimeter meer. En wat denk je? Na deze twee keer kan mijn moeder blijkbaar toch een helemaal rotopmerkingen inslikken. Mooi zo.

Wat goed van je, dat voelde vast heel krachtig.
En je hebt gelijk, waarom zou je van wie dan ook dit soort opmerkingen pikken? Zo hoort niemand tegen je te praten. Ook je moeder niet. Zelfs je moeder niet.
Ik neig er steeds meer naar om To te adviseren het contact te verbreken.

Zonneschijn202131 vrijdag 21 april 2023 om 18:19

Contact verbreken gaat me te ver, ik heb ook nog een vader waar ik zielsveel van hou maar die wel achter mijn moeder staat (maar veel niet weet hoor en ik ga er hem niet mee lastigvallen). Maar ik ga zeker wel contact verminderen. Ik belde elke week, zie ze niet vaak omdat ze ver weg wonen. Ze doen ook geen moeite mij te bellen of naar mij te komen, althans sporadisch. Dus ja...ik denk dat zij het contact ook niet zo willen.

Frizz vrijdag 21 april 2023 om 19:28

Ik denk dat vooral voor je eigen behoud het belangrijk is gedrag van de ander te begrenzen.

Ophangen, weggaan, stop zeggen etc etc.

Ikzelf ga het gesprek gewoon niet meer aan omdat dat leidt tot meer nare opmerkingen, beschuldigingen en/of gehuil. Het kost niks op, en kost alleen. Dus begrenzen of als dat niet lukt de ouder zoveel mogelijk vermijden.

•

helena2 vrijdag 21 april 2023 om 19:38

Zonneschijn202131 schreef: ↑
21-04-2023 18:19
Contact verbreken gaat me te ver, ik heb ook nog een vader waar ik zielsveel van hou maar die wel achter mijn moeder staat (maar veel niet weet hoor en ik ga er hem niet mee lastigvallen). Maar ik ga zeker wel contact verminderen. Ik belde elke week, zie ze niet vaak omdat ze ver weg wonen. Ze doen ook geen moeite mij te bellen of naar mij te komen, althans sporadisch. Dus ja...ik denk dat zij het contact ook niet zo willen.

Dat is echt heel pijnlijk. Maar weet dat het alles over hen zegt en niets over jou. Jij bent het wel waard om gewaardeerd, gezien, geliefd te worden door je ouders. Altijd. Dat zij dat niet doen of kunnen komt door henzelf, hun eigen verleden of eigen pijn. Niet doordat er iets mis met jou is. Echt waar.

Quincy2 vrijdag 21 april 2023 om 19:40

Zonneschijn202131 schreef: ↑
21-04-2023 18:19
Contact verbreken gaat me te ver, ik heb ook nog een vader waar ik zielsveel van hou maar die wel achter mijn moeder staat (maar veel niet weet hoor

Hoe doe je dat? Mijn vader was al uit beeld, maar ik denk dat ik moeite zou hebben om van hem te houden als hij achter mijn meoder zou staan. het zou toch de eerste zijn bij aan wie ik zou vertellen hoe ze tegen me deed, en als hij dat zou afwimpelen zou hij toch wel afgedaan hebben.

Zonneschijn202131 vrijdag 21 april 2023 om 22:52

Quincy2 schreef: ↑
21-04-2023 19:40
Hoe doe je dat? Mijn vader was al uit beeld, maar ik denk dat ik moeite zou hebben om van hem te houden als hij achter mijn meoder zou staan. het zou toch de eerste zijn bij aan wie ik zou vertellen hoe ze tegen me deed, en als hij dat zou afwimpelen zou hij toch wel afgedaan hebben.

Mag ik dat voor mezelf beslissen? Ik kan hier ook niet alles vertellen waarom ik bepaalde dingen doe.

Frizz vrijdag 21 april 2023 om 22:57

Quincy2 schreef: ↑
21-04-2023 19:40
Hoe doe je dat? Mijn vader was al uit beeld, maar ik denk dat ik moeite zou hebben om van hem te houden als hij achter mijn meoder zou staan. het zou toch de eerste zijn bij aan wie ik zou vertellen hoe ze tegen me deed, en als hij dat zou afwimpelen zou hij toch wel afgedaan hebben.

Een heel lastig mens zorgt binnen een familie voor allerlei patronen waarin iedereen een aandeel heeft. Ik zie ook bij ons dat een ieder een eigen kijk heeft en dingen anders weegt.
En als je zélf niet eens weet hoe je je moet verhouden tegenover dat lastige familielid zal dat ook voor de anderen gelden natuurlijk. Die hoef je daar niet perse op af te rekenen toch?

•

Zonneschijn202131 vrijdag 21 april 2023 om 23:10

Quincy2 schreef: ↑
21-04-2023 19:40
Hoe doe je dat? Mijn vader was al uit beeld, maar ik denk dat ik moeite zou hebben om van hem te houden als hij achter mijn meoder zou staan. het zou toch de eerste zijn bij aan wie ik zou vertellen hoe ze tegen me deed, en als hij dat zou afwimpelen zou hij toch wel afgedaan hebben.

En trouwens voor alle duidelijkheid ik hou van allebei mijn ouders. Dat kan ik niet uitzetten door wat ze doen en of wat ze toelaten. En ik spreek nu alleen voor mezelf en uiteraard niet voor anderen.

Ceester zaterdag 22 april 2023 om 09:20

Jufjoke schreef: ↑
20-04-2023 16:05
Dat lijkt een beetje op hoe dat bij mijn man thuis altijd ging. Zijn moeder was ook veel sneller met kritiek dan met complimenten. Er is altijd wel iets wat niet goed is. Mijn man is zo opgevoed en vond het ook ingewikkeld om zich daartegen te verweren, wat echt hun band negatief beïnvloed heeft. Nu is hij er inmiddels achter wat voor hem het beste werkt: de band wat oppervlakkig houden, niet te vaak contact, alleen koetjes en kalfjes, en aanspreken op kritiek. Gewoon vragen: wat bedoel je daarmee? Of: waarom zeg je dat?
Dat alles bij elkaar heeft de band nog steeds niet bepaald innig gemaakt, maar hij heeft hierdoor in ieder geval wat meer gevoel van controle over de situatie.

Ik heb een zus met wie ik zo moet omgaan ter zelfbescherming en de bescherming van mijn kind en zelfs een beetje van mijn man. Je beschrijft het echt perfect en voor mij werkt dit ook het best. Fijne post, dankjewel!

Actieve topics