Partner rookt ineens!
zondag 23 april 2023 om 22:09
Ik kan wel even wat advies gebruiken..
Ik ben al heel lang samen met mijn vriend en in al die tijd bietste hij af en toe weleens een sigaretje op een feestje, maar daar bleef het wel bij en daar kon ik wel mee leven. Hij heeft weleens gezegd dat hij vroeger erg veel rookte maar voordat hij mij leerde kennen was hij daar al zeker 5 jaar mee gestopt.
Nu heeft hij sinds een half jaartje een nieuwe baan en in de pauzes veel collega's die roken, en vanuit 'gezelligheid' is hij begonnen met meeroken in de pauzes. Maar hij wilde niet meer bietsen en begon zelf pakjes sigaretten te kopen. En van daaruit werd het steeds erger en vaker. Als hij thuiskomt uit werk stinkt hij enorm. Nu rookt hij dan ook nog 's avonds 1 of 2 sigaretten in de voortuin. En vandaag gingen we naar familie maar stopte hij ineens bij een tankstation want moest een pakje kopen. Bij een feestje rookt hij nu het pakje leeg.
Uiteraard is iedereen, familie-vrienden-en-ik, daar best verbaasd over, want zo kennen we hem niet. Hij gooit het zelf op 'werkstress', 'verslaving die nu ineens weer boven komt' en 'ik zal binnenkort wel stoppen, ineens zal de knop wel omgaan', maar we mogen er vooral niet over doorpraten want dan wordt hij nogal chagrijnig en moeten we ons er niet mee bemoeien. En zegt 'Ik moet zelf stoppen maar als jullie je ermee bemoeien gooi ik de kont tegen de krib'. Ik vind het allemaal behoorlijk kinderachtig. Ik kan me er ook niets bij voorstellen, want heb zelf nooit gerookt. Soms roep ik uit wanhoop weleens dat ik ook maar moet gaan roken om in elk geval te begrijpen hoe het voelt, maar dat wil hij absoluut niet en dat vind ik dan weer hypocriet.
Als ik had geweten dat hij dagelijks zou gaan roken was ik nooit een relatie met hem begonnen. Mijn ex is overleden aan kanker, niet door roken maar toch. Het is al lang geleden en ik heb het allemaal wel verwerkt dacht ik, maar het verdriet komt door het roken van mijn vriend ineens naar boven. Ik heb ineens angst om nog een keer een ziektetraject door te moeten gaan met een partner en hij weet dat ook en dat maakt het allemaal nog ingewikkelder.
Naast de angst vind ik het ook gewoon vies. Hij rookt gelukkig niet binnen, maar hij en z'n kleding stinkt wel. Ik merk steeds meer dat wij het onbewust allebei fijner vinden om intimiteit te hebben (zoenen/knuffelen/seks) als hij is gedoucht en z'n tanden heeft gepoetst. En omdat hij op steeds meer momenten op de dag rookt worden die momenten dat hij niet naar rook stinkt ook minder. Hij zoekt dus minder intimiteit bij mij en ik minder bij hem. Ik heb het gevoel dat we hierdoor ook wel uit elkaar groeien.
We zijn ook allebei in de 30 en willen nu nog niet, maar over een aantal jaren wel aan kinderen beginnen, maar wij willen absoluut geen kinderen laten opgroeien in een gezin waarin iemand rookt. Mijn vriend heeft nog steeds de volle overtuiging dat het allemaal wel goedkomt.
Ik kan wel tips gebruiken hoe ik hiermee moet omgaan, moet ik het accepteren en vertrouwen hebben? Het gesprek toch nog eens aangaan? Een ultimatum stellen? Of toch met veel verdriet een verder goede relatie verbreken?
Ik ben al heel lang samen met mijn vriend en in al die tijd bietste hij af en toe weleens een sigaretje op een feestje, maar daar bleef het wel bij en daar kon ik wel mee leven. Hij heeft weleens gezegd dat hij vroeger erg veel rookte maar voordat hij mij leerde kennen was hij daar al zeker 5 jaar mee gestopt.
Nu heeft hij sinds een half jaartje een nieuwe baan en in de pauzes veel collega's die roken, en vanuit 'gezelligheid' is hij begonnen met meeroken in de pauzes. Maar hij wilde niet meer bietsen en begon zelf pakjes sigaretten te kopen. En van daaruit werd het steeds erger en vaker. Als hij thuiskomt uit werk stinkt hij enorm. Nu rookt hij dan ook nog 's avonds 1 of 2 sigaretten in de voortuin. En vandaag gingen we naar familie maar stopte hij ineens bij een tankstation want moest een pakje kopen. Bij een feestje rookt hij nu het pakje leeg.
Uiteraard is iedereen, familie-vrienden-en-ik, daar best verbaasd over, want zo kennen we hem niet. Hij gooit het zelf op 'werkstress', 'verslaving die nu ineens weer boven komt' en 'ik zal binnenkort wel stoppen, ineens zal de knop wel omgaan', maar we mogen er vooral niet over doorpraten want dan wordt hij nogal chagrijnig en moeten we ons er niet mee bemoeien. En zegt 'Ik moet zelf stoppen maar als jullie je ermee bemoeien gooi ik de kont tegen de krib'. Ik vind het allemaal behoorlijk kinderachtig. Ik kan me er ook niets bij voorstellen, want heb zelf nooit gerookt. Soms roep ik uit wanhoop weleens dat ik ook maar moet gaan roken om in elk geval te begrijpen hoe het voelt, maar dat wil hij absoluut niet en dat vind ik dan weer hypocriet.
Als ik had geweten dat hij dagelijks zou gaan roken was ik nooit een relatie met hem begonnen. Mijn ex is overleden aan kanker, niet door roken maar toch. Het is al lang geleden en ik heb het allemaal wel verwerkt dacht ik, maar het verdriet komt door het roken van mijn vriend ineens naar boven. Ik heb ineens angst om nog een keer een ziektetraject door te moeten gaan met een partner en hij weet dat ook en dat maakt het allemaal nog ingewikkelder.
Naast de angst vind ik het ook gewoon vies. Hij rookt gelukkig niet binnen, maar hij en z'n kleding stinkt wel. Ik merk steeds meer dat wij het onbewust allebei fijner vinden om intimiteit te hebben (zoenen/knuffelen/seks) als hij is gedoucht en z'n tanden heeft gepoetst. En omdat hij op steeds meer momenten op de dag rookt worden die momenten dat hij niet naar rook stinkt ook minder. Hij zoekt dus minder intimiteit bij mij en ik minder bij hem. Ik heb het gevoel dat we hierdoor ook wel uit elkaar groeien.
We zijn ook allebei in de 30 en willen nu nog niet, maar over een aantal jaren wel aan kinderen beginnen, maar wij willen absoluut geen kinderen laten opgroeien in een gezin waarin iemand rookt. Mijn vriend heeft nog steeds de volle overtuiging dat het allemaal wel goedkomt.
Ik kan wel tips gebruiken hoe ik hiermee moet omgaan, moet ik het accepteren en vertrouwen hebben? Het gesprek toch nog eens aangaan? Een ultimatum stellen? Of toch met veel verdriet een verder goede relatie verbreken?
dinsdag 25 april 2023 om 00:47
Wanneer de verslaving in remissie is, volstaat dat weldegelijk. Het is namelijk voor een belangrijk deel voornamelijk conditionering van de hersenen.
Zelfs mensen die al meer dan 30 jaar niet meer gebruiken en wiens verslaving dus in aanhoudende remissie is, kunnen nog steeds trek in een sigaret ervaren op momenten van stress, dat staat echt los van afkickverschijnselen.
dinsdag 25 april 2023 om 00:48
Dat betwijfel ik, puur vanuit mijn eigen ervaring en die van anderen. Maar ik ben zonder moeite gestopt, juist doordat ik inzag waarom ik eigenlijk rookte. Dan lost alle magie van die sigaret op. Voor mijn brein is Anna & roken net zoiets als Anna & het Grote Voetbalspel: in beide gevallen geen connectie.
Ars longa, vita brevis
dinsdag 25 april 2023 om 01:38
Je hoeft het echt niet te accepteren dat hij blijft gebruiken, jij hebt het volste recht je eigen grens te trekken en dat het is ook heel belangrijk om te doen. Een ziekte is nooit een excuus, het kan een verklaring zijn, maar nooit een excuus.Jempo schreef: ↑25-04-2023 00:29Dankje, dat vind ik een goede tip. Ik had het boek van Allen Carr al besteld, maar ik ga me zeker nog verder inlezen, dit topic helpt daar ook al bij!
Vooral het besef dat een roker altijd verslaafd blijft ook als hij stopt. Dat had m'n vriend weleens gezegd maar dringt nu pas door.
Tegelijkertijd is het wel belangrijk om je te realiseren dat een verslaving echt een chronische (en recidiverende) hersenziekte is, genezing is niet mogelijk het hoogst haalbare is langdurige remissie. Op het moment dat een verslaafde een uitglijder (eenmalig toegeven aan trek) heeft, heeft dat al een enorme impact op de werking van de hersenen.
Wat voor verslaafden in remissie heel belangrijk is om te onthouden, is dat ze nog steeds verslaafd zijn en dat ze dat altijd zullen blijven. Op het moment dat een verslaafde gaat geloven dat hij nooit meer terug zal vallen, is een terugval onvermijdelijk. Op dat moment treden de verslaafde radertjes in de hersenen weer in werking, 'ik ga echt nooit meer terug naar hoe het was, 1x kan heus geen kwaad, ik heb het niet nodig, het is gewoon gezellig' 'de vorige keer ging het ook prima, ik heb het nu gewoon onder controle' 'ach het is gezellig, waarom niet, ik heb het onder controle' 'ik heb er nu gewoon even zin in, maar ik heb het echt nog steeds onder controle'
Als je zelf niet lijdt aan verslaving, kun je je niet voorstellen hoe overtuigend je eigen hersenen je voor de gek kunnen houden.
De neocortex van iemand met verslaving werkt minder goed dan die van een gezond persoon. Het nemen van rationele beslissingen is dus een stuk lastiger. Tel daar nog de stimulering van het belongingscentrum van het gebruik bij op, waardoor het gebruik op korte termijn dus altijd een grotere stimulatie van het beloningscentrum veroorzaakt dan niet gebruiken. De verslaving is in veel gevallen in de hersenen zelfs sterker dan het reptielenbrein, een actieve verslaafde zal gebruik vaak zelfs boven primaire levensbehoeften zoals eten en slapen stellen. De hunkering naar het middel kan daadwerkelijk sterker zijn dan de innerlijke instinctieve overlevingsdrang.
dinsdag 25 april 2023 om 01:47
Ik ben gecertificeerd ervaringsdeskundigbegeleider in de verslavingszorg, ik heb daarnaast ook onderzoek gedaan naar hoe verslaving werkt in de hersenen.Anna75 schreef: ↑25-04-2023 00:48Dat betwijfel ik, puur vanuit mijn eigen ervaring en die van anderen. Maar ik ben zonder moeite gestopt, juist doordat ik inzag waarom ik eigenlijk rookte. Dan lost alle magie van die sigaret op. Voor mijn brein is Anna & roken net zoiets als Anna & het Grote Voetbalspel: in beide gevallen geen connectie.
Niet iedereen die rookt, is daadwerkelijk verslaafd. Iedereen die langere tijd rookt bouwt een lichamelijk afhankelijkheid op, maar lichamelijke afhankelijkheid heeft niks met de hersenziekte 'verslaving' te maken. Van cocaïne kun je bijv. niet lichamelijk afhankelijk worden, maar je kunt er zeker wel verslaafd aan raken.
Veel mensen verwarren conditionering met verslaving. Als je zonder moeite kunt stoppen en daarna geen trek meer ervaart was je niet verslaafd maar geconditioneerd.
dinsdag 25 april 2023 om 03:09
Interessant. Ik ben dan 1 van de gelukkigen want ondertussen al 25 jaar gestopt en roken is helemaal uit mijn systeem. Het stoppen destijds vond ik wel moeilijk. Een jaar op wilskracht, toen 3 x met Alan Carr (2x cursus, 1x boek), daarna met laseren en uiteindelijk gestopt met Zyban, al na 3 dagen slikken geen enkele trek meer in een sigaret en nooit meer gekregen.
Geen idee of Zyban nog bestaat, maar ik vond het een wondermiddel.
Sterkte TO!
dinsdag 25 april 2023 om 08:20
Nou… kijk wat je er allemaal voor hebt geprobeerd, klinkt het niet als gelukkige die niet is geconditioneerd..mayou schreef: ↑25-04-2023 03:09Interessant. Ik ben dan 1 van de gelukkigen want ondertussen al 25 jaar gestopt en roken is helemaal uit mijn systeem. Het stoppen destijds vond ik wel moeilijk. Een jaar op wilskracht, toen 3 x met Alan Carr (2x cursus, 1x boek), daarna met laseren en uiteindelijk gestopt met Zyban, al na 3 dagen slikken geen enkele trek meer in een sigaret en nooit meer gekregen.
Geen idee of Zyban nog bestaat, maar ik vond het een wondermiddel.
Sterkte TO!
Maar wel erg goed dat je 25 jaar gestopt bent.
dinsdag 25 april 2023 om 08:40
m-april schreef: ↑25-04-2023 01:47Ik ben gecertificeerd ervaringsdeskundigbegeleider in de verslavingszorg, ik heb daarnaast ook onderzoek gedaan naar hoe verslaving werkt in de hersenen.
Niet iedereen die rookt, is daadwerkelijk verslaafd. Iedereen die langere tijd rookt bouwt een lichamelijk afhankelijkheid op, maar lichamelijke afhankelijkheid heeft niks met de hersenziekte 'verslaving' te maken. Van cocaïne kun je bijv. niet lichamelijk afhankelijk worden, maar je kunt er zeker wel verslaafd aan raken.
Veel mensen verwarren conditionering met verslaving. Als je zonder moeite kunt stoppen en daarna geen trek meer ervaart was je niet verslaafd maar geconditioneerd.
Je gaat er wel een beetje veel vandoor met de term verslaving hè. De definitie van verslaving is toch echt nog steeds afhankelijkheid en ontwenningsverschijnselen. Het gaat dus ook niet op om te beweren dat Anna dan wel niet verslaafd zal zijn geweest omdat ze kon stoppen en inmiddels geen moeite meer heeft om gestopt te blijven, zo werkt dat niet. Dat er een deel conditionering bij haar verslaving speelde is zo, maar dat geldt voor élke verslaving.
Dat er heftiger varianten bestaan waarbij er (blijvende?) hersenveranderingen zijn (of waren die andere kenmerken al veel eerder aanwezig?) wil niet zeggen dat als je minder heftig verslaafd bent je ineens niet meer verslaafd bent.
dinsdag 25 april 2023 om 08:43
Dank voor je uitgebreide reactie. Kan dat niet aan ook de methode van stoppen liggen? Ik ben niet gestopt op wilskracht maar met Allen -roken is een illusie en je geeft niks op - Carr.m-april schreef: ↑25-04-2023 01:47Ik ben gecertificeerd ervaringsdeskundigbegeleider in de verslavingszorg, ik heb daarnaast ook onderzoek gedaan naar hoe verslaving werkt in de hersenen.
Niet iedereen die rookt, is daadwerkelijk verslaafd. Iedereen die langere tijd rookt bouwt een lichamelijk afhankelijkheid op, maar lichamelijke afhankelijkheid heeft niks met de hersenziekte 'verslaving' te maken. Van cocaïne kun je bijv. niet lichamelijk afhankelijk worden, maar je kunt er zeker wel verslaafd aan raken.
Veel mensen verwarren conditionering met verslaving. Als je zonder moeite kunt stoppen en daarna geen trek meer ervaart was je niet verslaafd maar geconditioneerd.
Je uitleg over hersenen verklaart wel wat ik intuïtief al wist: één sigaret zou mijn brein het verkeerde signaal geven. Als je nooit gerookt hebt, heb je dat probleem niet.
Ars longa, vita brevis
dinsdag 25 april 2023 om 08:44
Ik vind het ook geen zeuren. Waarom zou je er niets van mogen zeggen? Het is gewoon goor.coderood schreef: ↑24-04-2023 20:39Hoezo is het nu opeens zeuren als je er iets van zegt? Das geen zeuren hoor... Hij begint opeens met een ranzige gewoonte.
Voor mij zou het zo iets zijn: luister pik ik ben die gore nieuwe gewoonte van jou echt zat. Als je wilt roken moet je dat lekker zelf weten maar dan kan deze relatie niet doorgaan. Dus of je stopt nu of we gaan uit elkaar. En het kan me echt niet schelen of je het zelf moet willen of sta je het gezeik vind of stress hebt. Je hebt een keuze te maken. Of zal ik vast je koffer ei pakken.
Je pense donc je suis
dinsdag 25 april 2023 om 08:49
Super dat je al 25 jaar gestopt bent!mayou schreef: ↑25-04-2023 03:09Interessant. Ik ben dan 1 van de gelukkigen want ondertussen al 25 jaar gestopt en roken is helemaal uit mijn systeem. Het stoppen destijds vond ik wel moeilijk. Een jaar op wilskracht, toen 3 x met Alan Carr (2x cursus, 1x boek), daarna met laseren en uiteindelijk gestopt met Zyban, al na 3 dagen slikken geen enkele trek meer in een sigaret en nooit meer gekregen.
Geen idee of Zyban nog bestaat, maar ik vond het een wondermiddel.
Sterkte TO!
Je pense donc je suis
dinsdag 25 april 2023 om 09:05
Ik ontbeet met koffie en een sigaret, rookte een pakje Gauloises per dag en maakte ruzie met mijn partner wie in de stromende regen een pakje moest gaan halen op het Damsterdiep.S-Groot schreef: ↑25-04-2023 08:40Je gaat er wel een beetje veel vandoor met de term verslaving hè. De definitie van verslaving is toch echt nog steeds afhankelijkheid en ontwenningsverschijnselen. Het gaat dus ook niet op om te beweren dat Anna dan wel niet verslaafd zal zijn geweest omdat ze kon stoppen en inmiddels geen moeite meer heeft om gestopt te blijven, zo werkt dat niet. Dat er een deel conditionering bij haar verslaving speelde is zo, maar dat geldt voor élke verslaving.
Dat er heftiger varianten bestaan waarbij er (blijvende?) hersenveranderingen zijn (of waren die andere kenmerken al veel eerder aanwezig?) wil niet zeggen dat als je minder heftig verslaafd bent je ineens niet meer verslaafd bent.
Fysieke ontwenningsverschijnselen had ik maar twee dagen, maar ik ervaarde die verschijnselen niet meer als iets waar ik wat mee moest. Mentaal was ik al afgekickt op het moment dat we tijdens de training wéér moesten roken en ik dacht: 'Huh, alweer? Maar ik hoef nog helemaal niet.'
Ars longa, vita brevis
dinsdag 25 april 2023 om 10:15
Dat kan wel zo zijn. Maar het is TO haar goed recht om dat moment niet af te willen wachten omdat partner nu rookt. En ze heeft haar partner oa uitgekozen op het feit dat hij niet rookte. Hij verandert daarin en daaruit mag TO haar conclusies trekken. Vooral met een kinderwens die steeds groter wordt, snap ik haar heel goed.Sjaantje37 schreef: ↑25-04-2023 09:15Jouw man is terug gevallen in zijn verslaving en je kan op je kop gaan staan maar hij moet zelf weer willen stoppen anders gaat hij het wel stiekem doen.
Het gaat dus niet om al dam niet moeten stoppen maar of TO hierop wil wachten en überhaupt een rokende partner wil
dinsdag 25 april 2023 om 10:50
dinsdag 25 april 2023 om 11:07
Ja leg het bij haar neer, hoe oneerlijk. Partner kiest er ondanks de zorgen van TO voor om weer te gaan roken. Respectloos naar TO vind ik het.
dinsdag 25 april 2023 om 11:12
dinsdag 25 april 2023 om 11:16
Dat is ook respectloos maar zij zal de keuze moeten maken of ze dit accepteert of niet. Een relatie is er in voor en tegenspoed en blijkbaar is deze relatie bestand hier tegen.
dinsdag 25 april 2023 om 12:21
Erg interessant, dank voor jouw input, heel verhelderend! Ik ga mijn vriend eens vragen hoe dat voor hem is. Hij noemt het zelf wel echt verslaving. Maar ik heb hem in die jaren dat hij niet rookte nog nooit horen zeggen "goh ik heb zin in een sigaret", enkel soms op feestjes als er veel alcohol werd geschonken en er veel mensen rookten, dan bietste hij weleens maar nooit meer dan 2 sigaretten op een avond. En dan kon hij er daarna wel weer vanaf blijven zonder moeite. Maar dat is nu ineens wel echt anders.
dinsdag 25 april 2023 om 12:58
Precies
dinsdag 25 april 2023 om 13:49
Als hij blijft bietsen op feestjes ben je eigenlijk nooit echt gestopt met roken maar was hij flink geminderd.Jempo schreef: ↑25-04-2023 12:21Erg interessant, dank voor jouw input, heel verhelderend! Ik ga mijn vriend eens vragen hoe dat voor hem is. Hij noemt het zelf wel echt verslaving. Maar ik heb hem in die jaren dat hij niet rookte nog nooit horen zeggen "goh ik heb zin in een sigaret", enkel soms op feestjes als er veel alcohol werd geschonken en er veel mensen rookten, dan bietste hij weleens maar nooit meer dan 2 sigaretten op een avond. En dan kon hij er daarna wel weer vanaf blijven zonder moeite. Maar dat is nu ineens wel echt anders.
dinsdag 25 april 2023 om 16:56
Eens.Sjaantje37 schreef: ↑25-04-2023 13:49Als hij blijft bietsen op feestjes ben je eigenlijk nooit echt gestopt met roken maar was hij flink geminderd.
Ars longa, vita brevis
dinsdag 25 april 2023 om 17:29
Tja Anna’s ervaring is niet maatgevend voor de rest van de wereld en dat is de mijne ook niet. Maar ervaringen kunnen dus wel verschillen.
Ik ben een paar jaar geleden gestopt maar denk er nog bijna elke dag aan. Ik heb er geregeld trek in en denk bij veel gelegenheden “oh wat heb ik nu veel zin in een sigaret”. Als ik daar aan toe zou geven zou het hek van de dam zijn, dus ik weet dat ik dat niet moet doen.
Maar het is dus echt niet zo dat elke roker na een paar weken of maanden van die trek af is.
Ik ben een paar jaar geleden gestopt maar denk er nog bijna elke dag aan. Ik heb er geregeld trek in en denk bij veel gelegenheden “oh wat heb ik nu veel zin in een sigaret”. Als ik daar aan toe zou geven zou het hek van de dam zijn, dus ik weet dat ik dat niet moet doen.
Maar het is dus echt niet zo dat elke roker na een paar weken of maanden van die trek af is.
Harba lorifa
dinsdag 25 april 2023 om 19:39
Ja..dat is ook wat ik dacht.Enigme schreef: ↑24-04-2023 16:29Weegt dat roken zo zwaar ja? Hij bezit dan deze slechte eigenschap en dat is het waard om de relatie te verbreken? Wauw ik vind het ver gaan. Hij rookt toch buiten? Snap heel goed dat je er moeite mee hebt. Mijn man is 4jr geleden gestopt met roken na veel gemekker van mijn kant.. maar hij heeft zelf die knoop doorgehakt. Echt nooit over nagedacht om de relatie om deze reden te verbreken. Een verslaving stop je niet ff 1,2,3 omdat de ander dat eist.
Ik heb net een poos in een topic gereageerd waarin een man zijn vrouw+kind emotioneel misbruikt. Dat lijkt me een echte dealbreaker.
Ruim 2 miljoen mensen zijn verslaafd in Nederland. En dan zijn de telefoonverslaving, gameverslaving, eetstoornissen etc nog niet eens meegeteld.
Dus ik denk persoonlijk dat er meer achter zit dan alleen die rookverslaving??
Hoe zou het topic zijn als het ipv sigaretten over zakjes chips gaat? Oh even snel een zakje chips halen bij het tankstation (of chocolade..vul maar in).
Ex partner is aan kanker overleden..echt heel verschrikkelijk...maar NIET rookgerelateerd. Heel veel ziektes ontstaan door ongezond eten en overgewicht en vaak ook vette pech Maar opent hier iemand een topic omdat hij of zij overweegt een partner te verlaten omdat die verslaafd is aan eten (want zo is het wel he? Stoppen met snoepen is voor veel mensen net zo moeilijk als stoppen met roken en heeft ook met wilskracht te maken) dan krijgt je iedereen over je heen omdat je dan zo kortzichtig en oppervlakkig denkt. Maar ook overgewicht heeft gezondheidrisiko's.
Gaan we nu allemaal onze partners een ultimatum stellen om af te vallen ( want dat slappe gedrag om niet te kunnen stoppen met snoepen accepteren we niet meer) anders kappen we maar met de relatie? Nee, denk het niet..
Waarom is iedereen bij roken dan wel zo fel en verbreekt de relatie zo makkelijk?
libelle44 wijzigde dit bericht op 25-04-2023 20:21
Reden: Nog niet af
Reden: Nog niet af
2.92% gewijzigd
Om te kunnen reageren moet je ingelogd zijn
Al een account? Log dan hier in