Kinderen
alle pijlers
Oppassen op nichtje van 2 1/2 pfffff......
dinsdag 7 juli 2009 om 10:03
Sinds een jaar pas ik elke woensdag op het kind van mijn zus. Mijn nichtje is 2 en half en natuurlijk vind ik het een schatje, alleen....
Het eerste jaar is mijn zus thuis gebleven. Na dat jaar merkte ze dat ze het werken toch erg miste en is zij weer gaan werken. Ze heeft mijn moeder en mij gevraagd om op te passen. Ik dus op woensdag, mijn moeder op dinsdag en donderdag. Ik vond dit super leuk en het is voor mij een extra zakcentje omdat ik bezig ben met mijn laatste jaar van mijn studie.
In het begin ging het allemaal super en was het ook erg leuk, natuurlijk wel wennen want zo'n kleintje vraagt veel aandacht. Maar de laatste tijd merk ik dat ik het steeds moeilijker vind, omdat mevrouw een steeds grotere eigen wil krijgt. Het moet allemaal volgens haar manier anders begint ze te krijsen. In de supermarkt staat garant voor huilen/krijsen om een croissant. Naar het zwembad (deed ik van de week) is huilen/krijsen om ijs etc.
Kortom ik vind het niet meer zo leuk, want het is een constante strijd om iets van haar gedaan te krijgen. Ik heb het er met m'n zus over gehad en ook zij heeft er last van. Mijn moeder minder, maar die is ook strenger. Ik negeer haar nu gewoon als ze zo krijst, maar eigenlijk vind ik het niet leuk. Ik merk nu dat mijn band ook veranderd, ik ben niet meer alleen de lieve leuke tante, maar ook soort opvoeder aan het worden en ik weet eigenlijk niet of ik dat wel wil...
Lastig want mijn zus rekent op mij qua oppassen....
Het eerste jaar is mijn zus thuis gebleven. Na dat jaar merkte ze dat ze het werken toch erg miste en is zij weer gaan werken. Ze heeft mijn moeder en mij gevraagd om op te passen. Ik dus op woensdag, mijn moeder op dinsdag en donderdag. Ik vond dit super leuk en het is voor mij een extra zakcentje omdat ik bezig ben met mijn laatste jaar van mijn studie.
In het begin ging het allemaal super en was het ook erg leuk, natuurlijk wel wennen want zo'n kleintje vraagt veel aandacht. Maar de laatste tijd merk ik dat ik het steeds moeilijker vind, omdat mevrouw een steeds grotere eigen wil krijgt. Het moet allemaal volgens haar manier anders begint ze te krijsen. In de supermarkt staat garant voor huilen/krijsen om een croissant. Naar het zwembad (deed ik van de week) is huilen/krijsen om ijs etc.
Kortom ik vind het niet meer zo leuk, want het is een constante strijd om iets van haar gedaan te krijgen. Ik heb het er met m'n zus over gehad en ook zij heeft er last van. Mijn moeder minder, maar die is ook strenger. Ik negeer haar nu gewoon als ze zo krijst, maar eigenlijk vind ik het niet leuk. Ik merk nu dat mijn band ook veranderd, ik ben niet meer alleen de lieve leuke tante, maar ook soort opvoeder aan het worden en ik weet eigenlijk niet of ik dat wel wil...
Lastig want mijn zus rekent op mij qua oppassen....
dinsdag 7 juli 2009 om 10:06
Persoonlijk vind ik dat wanneer je oppast, je ook een opvoedrol hebt. Je kunt van het kind niet verwachten dat ze zich aan de regels van je zus houdt, als die bij jou niet gehandhaafd worden. Vooral als ze drie dagen bij iemand anders is dan haar moeder, dan zullen die anderen ook verantwoordelijk zijn voor de opvoeding. Vooral bij een kind van deze leeftijd kun je niet verwachten dat het zichzelf 100 % 'goed gedraagt'.
dinsdag 7 juli 2009 om 10:07
Ja, dat is dus het grote nadeel als je familie inschakelt mbt oppassen Ik zou zelf dus ook nooit aan hele dagen oppassen beginnen, juist omdat je inderdaad dan meedoet met opvoeden.
Anyway; ik zou nichtje gewoon uitleggen dat jij geen leuke dingen met haar wil doen als zij zich zo krengerig gedraagd. Wees maar streng, dat weten ze toch later niet meer
Anyway; ik zou nichtje gewoon uitleggen dat jij geen leuke dingen met haar wil doen als zij zich zo krengerig gedraagd. Wees maar streng, dat weten ze toch later niet meer
dinsdag 7 juli 2009 om 10:08
Zoals je al zegt: je moeder gaat het beter af want die is strenger. Jij ben toch een erg regelmatige factor als je een hele dag per week oppast en ze gaan op die leeftijd echt op je grenzen zitten.
Je kunt proberen eens samen met je moeder en je zus om tafel te gaan en duidelijke afspraken maken over hoe om te gaan. Wat zijn de regels, hoe geef je grenzen aan.... misschien is het jammer dat je dan wat minder de leuke tante kan zijn voor je gevoel, maar consequent zijn en grenzen duidelijk stellen zijn een basisbehoefte op deze leeftijd.
En dan heb je zelf ook uiteindelijk een leukere tijd met je nichtje.
Lief dat je dat doet trouwens, een hele dag per week oppassen.
Je kunt proberen eens samen met je moeder en je zus om tafel te gaan en duidelijke afspraken maken over hoe om te gaan. Wat zijn de regels, hoe geef je grenzen aan.... misschien is het jammer dat je dan wat minder de leuke tante kan zijn voor je gevoel, maar consequent zijn en grenzen duidelijk stellen zijn een basisbehoefte op deze leeftijd.
En dan heb je zelf ook uiteindelijk een leukere tijd met je nichtje.
Lief dat je dat doet trouwens, een hele dag per week oppassen.
dinsdag 7 juli 2009 om 10:10
Ik snap het wel een beetje, ik pas ook op verschillende neefjes en nichtjes en ik vind het bij hen ook lastiger om streng te zijn. Ik zou je aanraden om met je zus te bespreken wat er wel en niet bij jou mag, en je daar een aantal keer heel consequent aan te houden. Kinderen passen zich daar echt wel snel aan aan
dinsdag 7 juli 2009 om 10:12
Je bent mede-opvoeder geworden. Misschien had je daar niet zo bij stilgestaan toen je aanbood een dag in de week op te passen. Babies zijn ook zo anders natuurlijk dan peuters. Maar bij peuters (zeker van 2.5) is het elke dag opvoeden, bijna elke seconde van de dag. Denk niet dat je het verkeerd doet, dat krijsen, continue neezeggen, letterlijk dwarsliggen in de supermarkt, hoort er gewoon allemaal bij.
Bedenk je echter dat dit niet eeuwig duurt. Het is een fase van het leven van je nichtje, een hele belangrijke waarin ze haar eigen ik ontdekt, en jij mag meehelpen die 'ik' te ontdekken. Eigenlijk een grote eer.
Ik kan me goed voorstellen dat je hierdoor overvallen wordt en je eigenlijk nu gaat beseffen dat jouw rol in het leven van nichtje een belangrijkere is dan dat je je misschien realiseerde. Ik vind het goed van je dat je hier nu bij stilstaat. Immers, hoe lang wil jij nog medeopvoeder blijven? Kan je dit wel aan? Wat gebeurd er als je afgestudeerd bent en gaat werken etc.
Ik heb geen pasklaar antwoord voor je maar denk er gewoon even over na. En probeer, behalve je natuurlijk blauw te ergeren op zo'n dwarsmoment, je ook te realiseren dat zo'n uk zichzelf ook zo immens dwars kan zitten en geniet ook van de mooie en leuke momenten!
Bedenk je echter dat dit niet eeuwig duurt. Het is een fase van het leven van je nichtje, een hele belangrijke waarin ze haar eigen ik ontdekt, en jij mag meehelpen die 'ik' te ontdekken. Eigenlijk een grote eer.
Ik kan me goed voorstellen dat je hierdoor overvallen wordt en je eigenlijk nu gaat beseffen dat jouw rol in het leven van nichtje een belangrijkere is dan dat je je misschien realiseerde. Ik vind het goed van je dat je hier nu bij stilstaat. Immers, hoe lang wil jij nog medeopvoeder blijven? Kan je dit wel aan? Wat gebeurd er als je afgestudeerd bent en gaat werken etc.
Ik heb geen pasklaar antwoord voor je maar denk er gewoon even over na. En probeer, behalve je natuurlijk blauw te ergeren op zo'n dwarsmoment, je ook te realiseren dat zo'n uk zichzelf ook zo immens dwars kan zitten en geniet ook van de mooie en leuke momenten!
dinsdag 7 juli 2009 om 10:12
Misschien eens vragen hoe je zus met dit soort situaties 'dealt'. Volgens mij zit je nichtje in de 'ik-ben-twee-en-ik-zeg-nee-fase', dus je zus zal ongetwijfeld ook met haar gedrag te maken krijgen.
Mijn moppie is net een jaar, dus ervaring met deze fase heb ik niet, maar heb eens gelezen (ahum, in een boek van Jo-supernanny- Frost) dat je op deze leeftijd heel voorspelbaar moet zijn. Zo van: we gaan nu naar de supermarkt en als we buiten zijn mag je een croissantje. En als ze dan braaf niet zeurt, moet je haar vooral heeeeeeeeeeel erg (overdreven misschien) prijzen. Zegt Jo, maar nogmaals: nog geen ervaring hier.
Mijn moppie is net een jaar, dus ervaring met deze fase heb ik niet, maar heb eens gelezen (ahum, in een boek van Jo-supernanny- Frost) dat je op deze leeftijd heel voorspelbaar moet zijn. Zo van: we gaan nu naar de supermarkt en als we buiten zijn mag je een croissantje. En als ze dan braaf niet zeurt, moet je haar vooral heeeeeeeeeeel erg (overdreven misschien) prijzen. Zegt Jo, maar nogmaals: nog geen ervaring hier.
dinsdag 7 juli 2009 om 10:13
quote:Stephanietje schreef op 07 juli 2009 @ 10:10:
..... Ik zou je aanraden om met je zus te bespreken wat er wel en niet bij jou mag, en je daar een aantal keer heel consequent aan te houden. Kinderen passen zich daar echt wel snel aan aan ....Een aantal keer is vaak niet voldoende, dat is ook de grap met consequent zijn, dat moet je consequent blijven doen De aanhouder wint, en vaak is dat de dwarse peuter bij de oppas....
..... Ik zou je aanraden om met je zus te bespreken wat er wel en niet bij jou mag, en je daar een aantal keer heel consequent aan te houden. Kinderen passen zich daar echt wel snel aan aan ....Een aantal keer is vaak niet voldoende, dat is ook de grap met consequent zijn, dat moet je consequent blijven doen De aanhouder wint, en vaak is dat de dwarse peuter bij de oppas....
dinsdag 7 juli 2009 om 10:14
dinsdag 7 juli 2009 om 10:17
dinsdag 7 juli 2009 om 10:19
quote:elninjoo schreef op 07 juli 2009 @ 10:17:
Zoek 'n andere (bij)baan zodat je er vanaf kunt.Ik denk dat ze er eerst voor zichzelf uit moet komen of ze deze bijbaan wil houden of niet. Ik denk eerlijk gezegd dat ze daar nog niet over uit is. Bovendien, zo makkelijk gaat het natuurlijk niet. Zus moet eerst andere opvang voor die dag regelen als ze wil stoppen en daar kan wat tijd overheen gaan met alle wachtlijsten. Zo snel mogelijk melden als je wil stoppen is wel zo handig.
Zoek 'n andere (bij)baan zodat je er vanaf kunt.Ik denk dat ze er eerst voor zichzelf uit moet komen of ze deze bijbaan wil houden of niet. Ik denk eerlijk gezegd dat ze daar nog niet over uit is. Bovendien, zo makkelijk gaat het natuurlijk niet. Zus moet eerst andere opvang voor die dag regelen als ze wil stoppen en daar kan wat tijd overheen gaan met alle wachtlijsten. Zo snel mogelijk melden als je wil stoppen is wel zo handig.
dinsdag 7 juli 2009 om 10:26
Inderdaad een advies of jullie mening omtrent deze kwestie wilde ik weten. Het klopt inderdaad dat ik er zo maar ben ingestapt. Zus vroeg of het mij leuk leek en ik dacht, nou ja waarom niet?! Woensdag is mijn vrije dag, mijn nichtje is een schatje en ik moet eerljik zeggen dat ik met name de leuke kant zag (misschien wat naief). Heb me inderdaad nooit gerealiseerd dat ik medeopvoeder zou worden...
dinsdag 7 juli 2009 om 10:27
En ik weet dus neit goed wat ik moet doen. Stoppen met het oppassen of het nog maar even aankijken....
voor mijn zus is het heel lastig als ik stop. Mijn moeder kan niet oppassen op woensdag (ivm werk), haar schoonouders wonen te ver weg, en kdv is ook lastig... Daarom heeft ze mij destijds gevraagd. Ik wil haar dus eingeljik niet met dat probleem opzadelen...
voor mijn zus is het heel lastig als ik stop. Mijn moeder kan niet oppassen op woensdag (ivm werk), haar schoonouders wonen te ver weg, en kdv is ook lastig... Daarom heeft ze mij destijds gevraagd. Ik wil haar dus eingeljik niet met dat probleem opzadelen...
dinsdag 7 juli 2009 om 10:30
Ik heb als gastouder op de kinderen van mijn zus gepast, en dat was ook geen succes. Zij was het niet eens met mijn opvoedmethode, ik niet met de hare. En uiteindelijk ging het daarop mis. Dan is er maar 1 beslissing te nemen: de een een andere oppas zoeken en de ander een ander baantje.
Uiteindelijk heeft ze het precies gedaan zoals ik het wilde doen, dat vond ik dan wel weer komisch!
Uiteindelijk heeft ze het precies gedaan zoals ik het wilde doen, dat vond ik dan wel weer komisch!
dinsdag 7 juli 2009 om 10:37
quote:dannemae schreef op 07 juli 2009 @ 10:27:
En ik weet dus neit goed wat ik moet doen. Stoppen met het oppassen of het nog maar even aankijken....
voor mijn zus is het heel lastig als ik stop. Mijn moeder kan niet oppassen op woensdag (ivm werk), haar schoonouders wonen te ver weg, en kdv is ook lastig... Daarom heeft ze mij destijds gevraagd. Ik wil haar dus eingeljik niet met dat probleem opzadelen...
Tja hoe lastig is het werkelijk als jij er mee stopt?
Kijk je hoeft niet per direct te stoppen, dat zou inderdaad wellicht lastig zijn, maar je kan aangeven dat ze op zoek moet gaan naar andere oplossingen en die zijn er echt wel hoor!!
Tot die tijd neem jij het gewoon nog waar.
Ze heeft jou destijds gevraagd...het werkt niet zoals je had verwacht...dus ga daar dan niet langer mee door.
Dat komt niet ten goede aan de relatie met je nichtje en met je zus al helemaal niet. Kortom: daar is niemand bij gebaad.
Blijf gewoon eerlijk daarin en als ze straks een goede oplossing hebben gevonden, kun jij weer de leuke en lieve tante zijn..
NB: ik heb zelf een hele reeks neefjes en nichtjes, zelf geen kids en ik kies er ook bewust voor om niet op te passen. Dat bevalt me prima..ik kan ze altijd verwennen en ik blijf de leukste tante die er maar bestaat!
En ik weet dus neit goed wat ik moet doen. Stoppen met het oppassen of het nog maar even aankijken....
voor mijn zus is het heel lastig als ik stop. Mijn moeder kan niet oppassen op woensdag (ivm werk), haar schoonouders wonen te ver weg, en kdv is ook lastig... Daarom heeft ze mij destijds gevraagd. Ik wil haar dus eingeljik niet met dat probleem opzadelen...
Tja hoe lastig is het werkelijk als jij er mee stopt?
Kijk je hoeft niet per direct te stoppen, dat zou inderdaad wellicht lastig zijn, maar je kan aangeven dat ze op zoek moet gaan naar andere oplossingen en die zijn er echt wel hoor!!
Tot die tijd neem jij het gewoon nog waar.
Ze heeft jou destijds gevraagd...het werkt niet zoals je had verwacht...dus ga daar dan niet langer mee door.
Dat komt niet ten goede aan de relatie met je nichtje en met je zus al helemaal niet. Kortom: daar is niemand bij gebaad.
Blijf gewoon eerlijk daarin en als ze straks een goede oplossing hebben gevonden, kun jij weer de leuke en lieve tante zijn..
NB: ik heb zelf een hele reeks neefjes en nichtjes, zelf geen kids en ik kies er ook bewust voor om niet op te passen. Dat bevalt me prima..ik kan ze altijd verwennen en ik blijf de leukste tante die er maar bestaat!
dinsdag 7 juli 2009 om 10:40
quote:dannemae schreef op 07 juli 2009 @ 10:27:
En ik weet dus neit goed wat ik moet doen. Stoppen met het oppassen of het nog maar even aankijken....
voor mijn zus is het heel lastig als ik stop. Mijn moeder kan niet oppassen op woensdag (ivm werk), haar schoonouders wonen te ver weg, en kdv is ook lastig... Daarom heeft ze mij destijds gevraagd. Ik wil haar dus eingeljik niet met dat probleem opzadelen...
Wacht even, dit laatste zie jij verkeerd. Jij zadelt haar helemaal niet met een probleem op. Integendeel, zij had een probleem en jij hebt dat probleem van de startoppassessie tot nu toe kunnen ondervangen. Als jij echt wil stoppen en jij kondigt aan: over drie maanden wil ik echt ophouden, dan is dat niet opeens haar probleem hoor. Er valt alleen een oplossing weg die ze eerst had. Ze kan altijd wel een gastouder vinden, dat is, zelfs nu, geen probleem.
Voel je niet schuldig als je wil stoppen en ga zeker niet tegen je zin door, dan maak jij een probleem de jouwe terwijl dat helemaal niet jouw probleem is.
En ik weet dus neit goed wat ik moet doen. Stoppen met het oppassen of het nog maar even aankijken....
voor mijn zus is het heel lastig als ik stop. Mijn moeder kan niet oppassen op woensdag (ivm werk), haar schoonouders wonen te ver weg, en kdv is ook lastig... Daarom heeft ze mij destijds gevraagd. Ik wil haar dus eingeljik niet met dat probleem opzadelen...
Wacht even, dit laatste zie jij verkeerd. Jij zadelt haar helemaal niet met een probleem op. Integendeel, zij had een probleem en jij hebt dat probleem van de startoppassessie tot nu toe kunnen ondervangen. Als jij echt wil stoppen en jij kondigt aan: over drie maanden wil ik echt ophouden, dan is dat niet opeens haar probleem hoor. Er valt alleen een oplossing weg die ze eerst had. Ze kan altijd wel een gastouder vinden, dat is, zelfs nu, geen probleem.
Voel je niet schuldig als je wil stoppen en ga zeker niet tegen je zin door, dan maak jij een probleem de jouwe terwijl dat helemaal niet jouw probleem is.
dinsdag 7 juli 2009 om 10:45
Mijn nichtje is inmiddels 3, met een bijbehorend eigen willetje. En als de komt logeren, gelden er bij ons ook gewoon regels. Dat is een combinatie van dingen die ze van ons niet mag en dingen die ze van haar ouders ook niet mag.
Nee, ze mag niet nog een glas limonade. En blijft ze zeuren, dan mag ze best even op de gang staan tot haar oortjes weer werken. En nee, ze mag geen croissantje in de supermarkt. En gaat ze huilen, jammer dan, gewoon doorlopen. Jij bent de baas en niet zij.
Kinderen die komen logeren hebben ook regels nodig. Mijn nichtje mag ook graag uitproberen maar dat wordt bij ons bij de eerste poging al gestopt omdat dat al niet mag. Bij mijn schoonmoeder mag veel mee, daar is ze ook lang niet zo lief als bij ons.
Nee, ze mag niet nog een glas limonade. En blijft ze zeuren, dan mag ze best even op de gang staan tot haar oortjes weer werken. En nee, ze mag geen croissantje in de supermarkt. En gaat ze huilen, jammer dan, gewoon doorlopen. Jij bent de baas en niet zij.
Kinderen die komen logeren hebben ook regels nodig. Mijn nichtje mag ook graag uitproberen maar dat wordt bij ons bij de eerste poging al gestopt omdat dat al niet mag. Bij mijn schoonmoeder mag veel mee, daar is ze ook lang niet zo lief als bij ons.
dinsdag 7 juli 2009 om 10:46
Ik sluit me bij Zwieber aan. Jij hebt het een periode gedaan en je zus zal ook wel inzien dat het niet eeuwig kan. Heel jammer voor je zus maar ze zal echt een andere oplossing moeten regelen. (Peuterspeelzaal, kdv) Wel fijn als je aangeeft dat je het nog drie maanden wilt doen, ivm de wachtlijsten.
dinsdag 7 juli 2009 om 10:47
quote:Xaloy schreef op 07 juli 2009 @ 10:14:
Naja, ze wil geen opvoeder worden (misschien) maar haar zus rekent op haar. Maar je kan niet voorkomen dat je een opvoeder wordt, dat is nou eenmaal nodig, bij kinderen. En als ze dat niet wil dan zal za haar zus moeten zeggen dat die iets anders moet vinden. Toch?Eens. Als TO niet meer op wil passen, is het het probleem van haar zus.
Naja, ze wil geen opvoeder worden (misschien) maar haar zus rekent op haar. Maar je kan niet voorkomen dat je een opvoeder wordt, dat is nou eenmaal nodig, bij kinderen. En als ze dat niet wil dan zal za haar zus moeten zeggen dat die iets anders moet vinden. Toch?Eens. Als TO niet meer op wil passen, is het het probleem van haar zus.
