Relaties
alle pijlers
Altijd de luisteraar in vriendschappen
woensdag 8 juli 2009 om 20:45
Ik ben in mijn vriendschappen altijd de luisteraar.
Andere mensen vertellen mij hun problemen en ik luister en probeer te helpen.
Als mensen vragen hoe het met mij gaat val ik stil, ik weet dan niet wat ik moet zeggen.
Als mensen niet expliciet vragen hoe het met mij gaat, zal ik nooit uit mezelf over mezelf gaan praten.
Ik wil eigenlijk van dit patroon af.
Ik wil dat mensen ook in mijn verhalen geïnteresseerd zijn.
Als de telefoon gaat, dan wil ik inmiddels niet meer opnemen: ik ben het zat om een uur naar andermans problemen te moeten luisteren!
Hoe kom ik van dit patroon af?
Hoe kan ik leren bij mensen/vrienden ook over mezelf te praten en aandacht voor mijzelf op te eisen?
Hebben andere mensen dit ook?
Andere mensen vertellen mij hun problemen en ik luister en probeer te helpen.
Als mensen vragen hoe het met mij gaat val ik stil, ik weet dan niet wat ik moet zeggen.
Als mensen niet expliciet vragen hoe het met mij gaat, zal ik nooit uit mezelf over mezelf gaan praten.
Ik wil eigenlijk van dit patroon af.
Ik wil dat mensen ook in mijn verhalen geïnteresseerd zijn.
Als de telefoon gaat, dan wil ik inmiddels niet meer opnemen: ik ben het zat om een uur naar andermans problemen te moeten luisteren!
Hoe kom ik van dit patroon af?
Hoe kan ik leren bij mensen/vrienden ook over mezelf te praten en aandacht voor mijzelf op te eisen?
Hebben andere mensen dit ook?
woensdag 8 juli 2009 om 21:04
Ik denk, wanneer je je zo opstelt, dat de ander er ook vanuit gaat dat je het oké vind om altijd maar te luisteren.
"Als mensen vragen hoe het met mij gaat val ik stil, ik weet dan niet wat ik moet zeggen." En daarna:"Ik wil dat mensen ook in mijn verhalen geïnteresseerd zijn."
Als je niets vertelt zullen ze niet lang aandringen, is mijn ervaring.
Is de eerste stap voor jou niet: op deze vragen ingaan?
"Als mensen vragen hoe het met mij gaat val ik stil, ik weet dan niet wat ik moet zeggen." En daarna:"Ik wil dat mensen ook in mijn verhalen geïnteresseerd zijn."
Als je niets vertelt zullen ze niet lang aandringen, is mijn ervaring.
Is de eerste stap voor jou niet: op deze vragen ingaan?
woensdag 8 juli 2009 om 21:07
Op zich een mooie eigenschap van je. Veel mensen om je heen zullen blij zijn met zo'n non-stop luisterend oor.
Ik kan me voorstellen dat je zelf zo af en toe ook wel eens behoefte hebt om je eigen verhaal te doen.
Je geeft zelf al aan dat de mensen wel geïnteresseerd in je zijn. Ze vragen je immers hoe het met je gaat, maar..jij valt stil. Tsja..als je zelf ook behoefte hebt om je ei kwijt te kunnen, dan zul je op dergelijke momenten dus daadwerkelijk antwoord moeten geven.
Of wanneer iemand je iets vertelt over hetgeen waar ze mee zitten, dat je daar bijv. bij aanhaakt door te reageren in de trant van: 'Ja, ik begrijp wat je bedoelt. Zo merk ik bij mezelf bijv.......'
Zoiets?
Probeer je niet tekort gedaan/achtergesteld te voelen. Spreek jezelf uit, neem de ruimte in die je nodig hebt!
Ik kan me voorstellen dat je zelf zo af en toe ook wel eens behoefte hebt om je eigen verhaal te doen.
Je geeft zelf al aan dat de mensen wel geïnteresseerd in je zijn. Ze vragen je immers hoe het met je gaat, maar..jij valt stil. Tsja..als je zelf ook behoefte hebt om je ei kwijt te kunnen, dan zul je op dergelijke momenten dus daadwerkelijk antwoord moeten geven.
Of wanneer iemand je iets vertelt over hetgeen waar ze mee zitten, dat je daar bijv. bij aanhaakt door te reageren in de trant van: 'Ja, ik begrijp wat je bedoelt. Zo merk ik bij mezelf bijv.......'
Zoiets?
Probeer je niet tekort gedaan/achtergesteld te voelen. Spreek jezelf uit, neem de ruimte in die je nodig hebt!
woensdag 8 juli 2009 om 21:18
Hoe gaat het met jou blijfgewoonbianca?
Kanarie, stap een heb je al gezet: inzien dàt je altijd alleen maar luistert. Verder ben ik het eens met Iris en Yayaatje: ga op die vragen in en probeer zo eerlijk mogelijk te zijn in je antwoord. Dus niet snel "Goed" zeggen en dan weer doorgaan op de ander. Dat zal vast erg wennen zijn omdat het niet je eerste reactie is, maar uiteindelijk gaat het je makkelijker af. Succes!
Kanarie, stap een heb je al gezet: inzien dàt je altijd alleen maar luistert. Verder ben ik het eens met Iris en Yayaatje: ga op die vragen in en probeer zo eerlijk mogelijk te zijn in je antwoord. Dus niet snel "Goed" zeggen en dan weer doorgaan op de ander. Dat zal vast erg wennen zijn omdat het niet je eerste reactie is, maar uiteindelijk gaat het je makkelijker af. Succes!
woensdag 8 juli 2009 om 21:22
quote:yayaatje schreef op 08 juli 2009 @ 21:07:
Spreek jezelf uit, neem de ruimte in die je nodig hebt!
Dat vind ik dus zo moeilijk.
ik denk dat mensen het toch niet interessant vinden wat ik te vertellen heb.
ik denk dat mensen toch niet naar mij luisteren.
ik denk dat mensen niet meer met mij bevriend willen zijn als ik niet alleen maar naar ze luister maar ook ruimte voor mezelf vraag.
ik blokkeer op het moment dat ik iets over mijzelf moet vertellen, terwijl ik het wel WIL en er ook een enorme behoefte aan heb.
Spreek jezelf uit, neem de ruimte in die je nodig hebt!
Dat vind ik dus zo moeilijk.
ik denk dat mensen het toch niet interessant vinden wat ik te vertellen heb.
ik denk dat mensen toch niet naar mij luisteren.
ik denk dat mensen niet meer met mij bevriend willen zijn als ik niet alleen maar naar ze luister maar ook ruimte voor mezelf vraag.
ik blokkeer op het moment dat ik iets over mijzelf moet vertellen, terwijl ik het wel WIL en er ook een enorme behoefte aan heb.
woensdag 8 juli 2009 om 21:25
quote:kanarie79 schreef op 08 juli 2009 @ 21:22:
[...]
Dat vind ik dus zo moeilijk.
ik denk dat mensen het toch niet interessant vinden wat ik te vertellen heb.
ik denk dat mensen toch niet naar mij luisteren.
ik denk dat mensen niet meer met mij bevriend willen zijn als ik niet alleen maar naar ze luister maar ook ruimte voor mezelf vraag.
ik blokkeer op het moment dat ik iets over mijzelf moet vertellen, terwijl ik het wel WIL en er ook een enorme behoefte aan heb.Daarom is het juist zo belangrijk dat je die ruimte wel neemt! Men vraagt niet voor niets aan je hoe het met je gaat. Doordat je je vaker uitspreekt, wordt het voor jezelf ook makkelijker jezelf te accepteren en zo je zelfvertrouwen wat op te krikken. Je zult zien: mensen zullen je daarna alleen maar meer respecteren, zij zullen het fijn vinden jou ook eens te kunnen helpen.
[...]
Dat vind ik dus zo moeilijk.
ik denk dat mensen het toch niet interessant vinden wat ik te vertellen heb.
ik denk dat mensen toch niet naar mij luisteren.
ik denk dat mensen niet meer met mij bevriend willen zijn als ik niet alleen maar naar ze luister maar ook ruimte voor mezelf vraag.
ik blokkeer op het moment dat ik iets over mijzelf moet vertellen, terwijl ik het wel WIL en er ook een enorme behoefte aan heb.Daarom is het juist zo belangrijk dat je die ruimte wel neemt! Men vraagt niet voor niets aan je hoe het met je gaat. Doordat je je vaker uitspreekt, wordt het voor jezelf ook makkelijker jezelf te accepteren en zo je zelfvertrouwen wat op te krikken. Je zult zien: mensen zullen je daarna alleen maar meer respecteren, zij zullen het fijn vinden jou ook eens te kunnen helpen.
woensdag 8 juli 2009 om 21:26
quote:liesje_28 schreef op 08 juli 2009 @ 21:18:
ga op die vragen in en probeer zo eerlijk mogelijk te zijn in je antwoord. Dus niet snel "Goed" zeggen en dan weer doorgaan op de ander. Dat zal vast erg wennen zijn omdat het niet je eerste reactie is, maar uiteindelijk gaat het je makkelijker af. Succes!
het voelt zo onnatuurlijk om over mezelf te praten, het kost me echt enorm veel moeite. ik moet dat echt leren.
vinden andere mensen het ook moeilijk om over zichzelf te praten?
ga op die vragen in en probeer zo eerlijk mogelijk te zijn in je antwoord. Dus niet snel "Goed" zeggen en dan weer doorgaan op de ander. Dat zal vast erg wennen zijn omdat het niet je eerste reactie is, maar uiteindelijk gaat het je makkelijker af. Succes!
het voelt zo onnatuurlijk om over mezelf te praten, het kost me echt enorm veel moeite. ik moet dat echt leren.
vinden andere mensen het ook moeilijk om over zichzelf te praten?
woensdag 8 juli 2009 om 21:30
quote:kanarie79 schreef op 08 juli 2009 @ 21:26:
[...]
het voelt zo onnatuurlijk om over mezelf te praten, het kost me echt enorm veel moeite. ik moet dat echt leren.
vinden andere mensen het ook moeilijk om over zichzelf te praten?Ik herken het helemaal wat je schrijft. Maar het is echt iets wat je moet leren, hoe makkelijk het voor anderen ook mag lijken. Je hoeft niet meteen heel zware gesprekken te gaan voeren hoor, maar begin met het zeggen dat je een rotdag achter de rug hebt (als dat ook zo is). Dan hoef je daar verder nog niet op door te gaan, als dat te moeilijk voor je blijkt. De volgende keer gaat het je iets beter af en zo niet: het is een proces dat met vallen en opstaan gaat. De ene keer zal het makkelijker gaan, de andere keer lukt het je helemaal niet. En dat maakt niet uit, want daar leer je ook weer van! Succes!
[...]
het voelt zo onnatuurlijk om over mezelf te praten, het kost me echt enorm veel moeite. ik moet dat echt leren.
vinden andere mensen het ook moeilijk om over zichzelf te praten?Ik herken het helemaal wat je schrijft. Maar het is echt iets wat je moet leren, hoe makkelijk het voor anderen ook mag lijken. Je hoeft niet meteen heel zware gesprekken te gaan voeren hoor, maar begin met het zeggen dat je een rotdag achter de rug hebt (als dat ook zo is). Dan hoef je daar verder nog niet op door te gaan, als dat te moeilijk voor je blijkt. De volgende keer gaat het je iets beter af en zo niet: het is een proces dat met vallen en opstaan gaat. De ene keer zal het makkelijker gaan, de andere keer lukt het je helemaal niet. En dat maakt niet uit, want daar leer je ook weer van! Succes!
woensdag 8 juli 2009 om 21:30
quote:liesje_28 schreef op 08 juli 2009 @ 21:25:
Daarom is het juist zo belangrijk dat je die ruimte wel neemt! Men vraagt niet voor niets aan je hoe het met je gaat. Doordat je je vaker uitspreekt, wordt het voor jezelf ook makkelijker jezelf te accepteren en zo je zelfvertrouwen wat op te krikken. Je zult zien: mensen zullen je daarna alleen maar meer respecteren, zij zullen het fijn vinden jou ook eens te kunnen helpen.
Doordat ik me niet uitspreek heb ik het gevoel dat mensen mij niet zien en niet echt kennen, en dat is heel frustrerend. ik heb het idee als een soort vuilnisbak te fungeren voor andermans problemen. ik neem die rol ook op me, mensen zijn het van me gewend, maar wil dat dus niet meer.
ik moet inderdaad leren mezelf uit te spreken, maar ik vind dat echt moeilijk.
Daarom is het juist zo belangrijk dat je die ruimte wel neemt! Men vraagt niet voor niets aan je hoe het met je gaat. Doordat je je vaker uitspreekt, wordt het voor jezelf ook makkelijker jezelf te accepteren en zo je zelfvertrouwen wat op te krikken. Je zult zien: mensen zullen je daarna alleen maar meer respecteren, zij zullen het fijn vinden jou ook eens te kunnen helpen.
Doordat ik me niet uitspreek heb ik het gevoel dat mensen mij niet zien en niet echt kennen, en dat is heel frustrerend. ik heb het idee als een soort vuilnisbak te fungeren voor andermans problemen. ik neem die rol ook op me, mensen zijn het van me gewend, maar wil dat dus niet meer.
ik moet inderdaad leren mezelf uit te spreken, maar ik vind dat echt moeilijk.
woensdag 8 juli 2009 om 21:33
Realiseer je je dat het feit dat jij nooit iets over jezelf vertelt, over hoe jij je voelt, wat jou bezighoudt, juist ook tégen je kan werken? Mensen kunnen het ook ervaren als erg jammer dat je nooit eens iets met ze deelt!
Als ik vriendinnen met iemand ben, dan wil ik ook graag weten hoe het met de ander gaat. Hoe het écht gaat!
Als ik vriendinnen met iemand ben, dan wil ik ook graag weten hoe het met de ander gaat. Hoe het écht gaat!
woensdag 8 juli 2009 om 21:33
quote:liesje_28 schreef op 08 juli 2009 @ 21:30:
Ik herken het helemaal wat je schrijft. Maar het is echt iets wat je moet leren, hoe makkelijk het voor anderen ook mag lijken.
heb jij daar ook 'last' van? of heb je inmiddels geleerd jezelf uit te spreken?
gek, dat het bij andere mensen zo makkelijk lijkt om over zichzelf te praten. Sommige mensen kunnen uren over zichzelf praten, zonder 1 vraag te stellen. Hebben ze dan echt niet door dat dat best wel egocentrisch is?
Ik herken het helemaal wat je schrijft. Maar het is echt iets wat je moet leren, hoe makkelijk het voor anderen ook mag lijken.
heb jij daar ook 'last' van? of heb je inmiddels geleerd jezelf uit te spreken?
gek, dat het bij andere mensen zo makkelijk lijkt om over zichzelf te praten. Sommige mensen kunnen uren over zichzelf praten, zonder 1 vraag te stellen. Hebben ze dan echt niet door dat dat best wel egocentrisch is?
woensdag 8 juli 2009 om 21:34
Dat is het ook...en ik begrijp wat je zegt. Je hebt jezelf al zo lange tijd "onder iemand anders geplaatst", dat patroon is moeilijk te doorbreken. Als er inderdaad mensen zijn die van je weglopen zodra jij begint te praten, heel cru, maar jammer dan. Jij leeft voor jezelf (en nee, dat is niet egoistisch) en niet om altijd maar een ander te pleasen. Zet kleine stapjes en je zult uiteindelijk makkelijker je gedachten, gevoelens, je eigen mening kunnen uiten.
woensdag 8 juli 2009 om 21:38
quote:kanarie79 schreef op 08 juli 2009 @ 21:33:
[...]
heb jij daar ook 'last' van? of heb je inmiddels geleerd jezelf uit te spreken?
gek, dat het bij andere mensen zo makkelijk lijkt om over zichzelf te praten. Sommige mensen kunnen uren over zichzelf praten, zonder 1 vraag te stellen. Hebben ze dan echt niet door dat dat best wel egocentrisch is?Ik heb inmiddels geleerd mezelf uit te spreken en dat is best moeilijk gegaan. Sommige vriendschappen zijn daardoor verwaterd en dat was voordat ik me ging uitspreken mijn grootste angst. Dit omdat dat me het gevoel zou geven dat mijn eigen gedachten/gevoelens over mezelf juist waren ("Ik ben niets waard, waarom zou iemand ooit iets voor mij voelen?"). Achteraf valt dat allemaal wel mee, juist doordat ik me uit ging spreken kwam ik erachter dat mensen wél om me geven en bereid waren me te helpen! En de mensen die me alleen maar als "vuilnisbak" (goede omschrijving van je!) zagen, daarvan heb ik afstand kunnen nemen. Zonder daardoor mijn pas verworven zelfvertrouwen kwijt te raken.... Succes en sterkte
[...]
heb jij daar ook 'last' van? of heb je inmiddels geleerd jezelf uit te spreken?
gek, dat het bij andere mensen zo makkelijk lijkt om over zichzelf te praten. Sommige mensen kunnen uren over zichzelf praten, zonder 1 vraag te stellen. Hebben ze dan echt niet door dat dat best wel egocentrisch is?Ik heb inmiddels geleerd mezelf uit te spreken en dat is best moeilijk gegaan. Sommige vriendschappen zijn daardoor verwaterd en dat was voordat ik me ging uitspreken mijn grootste angst. Dit omdat dat me het gevoel zou geven dat mijn eigen gedachten/gevoelens over mezelf juist waren ("Ik ben niets waard, waarom zou iemand ooit iets voor mij voelen?"). Achteraf valt dat allemaal wel mee, juist doordat ik me uit ging spreken kwam ik erachter dat mensen wél om me geven en bereid waren me te helpen! En de mensen die me alleen maar als "vuilnisbak" (goede omschrijving van je!) zagen, daarvan heb ik afstand kunnen nemen. Zonder daardoor mijn pas verworven zelfvertrouwen kwijt te raken.... Succes en sterkte
woensdag 8 juli 2009 om 21:38
quote:yayaatje schreef op 08 juli 2009 @ 21:33:
Realiseer je je dat het feit dat jij nooit iets over jezelf vertelt, over hoe jij je voelt, wat jou bezighoudt, juist ook tégen je kan werken? Mensen kunnen het ook ervaren als erg jammer dat je nooit eens iets met ze deelt!
Als ik vriendinnen met iemand ben, dan wil ik ook graag weten hoe het met de ander gaat. Hoe het écht gaat!
vriendinnen nemen het mij zelfs kwalijk dat ik ze nooit iets vertel over mijn leven. dat ze altijd achteraf moeten horen dat ik iets gedaan heb (solliciteren bv.)
maar het zit ZO diep bij mij dat ik denk dat mensen het toch niet interessant vinden wat ik te zeggen heb, dat ik gewoon niet kan geloven dat mensen ECHT willen weten hoe het met mij gaat...
dat maakt het best lastig hoor om je dan uit te spreken.
maar dat maakt het ook een beetje onevenwichtige vriendschappen.
Realiseer je je dat het feit dat jij nooit iets over jezelf vertelt, over hoe jij je voelt, wat jou bezighoudt, juist ook tégen je kan werken? Mensen kunnen het ook ervaren als erg jammer dat je nooit eens iets met ze deelt!
Als ik vriendinnen met iemand ben, dan wil ik ook graag weten hoe het met de ander gaat. Hoe het écht gaat!
vriendinnen nemen het mij zelfs kwalijk dat ik ze nooit iets vertel over mijn leven. dat ze altijd achteraf moeten horen dat ik iets gedaan heb (solliciteren bv.)
maar het zit ZO diep bij mij dat ik denk dat mensen het toch niet interessant vinden wat ik te zeggen heb, dat ik gewoon niet kan geloven dat mensen ECHT willen weten hoe het met mij gaat...
dat maakt het best lastig hoor om je dan uit te spreken.
maar dat maakt het ook een beetje onevenwichtige vriendschappen.
woensdag 8 juli 2009 om 21:41
quote:kanarie79 schreef op 08 juli 2009 @ 21:24:
[...]
aan jou niet dan?
Nee, niet iedereen . Ik beschouw dan ook niet iedereen die mij als goeie vriendin beschouwt als iemand op wie ik kan rekenen mocht de nood aan de man zijn . Maar daarom kan ik er nog wel gezellig mee kletsen enzo , ook al gaat het voornamelijk over hén .
Ik weet zo al aan wie ik wel en niet wat heb .
[...]
aan jou niet dan?
Nee, niet iedereen . Ik beschouw dan ook niet iedereen die mij als goeie vriendin beschouwt als iemand op wie ik kan rekenen mocht de nood aan de man zijn . Maar daarom kan ik er nog wel gezellig mee kletsen enzo , ook al gaat het voornamelijk over hén .
Ik weet zo al aan wie ik wel en niet wat heb .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
woensdag 8 juli 2009 om 21:48
quote:liesje_28 schreef op 08 juli 2009 @ 21:38:
Ik heb inmiddels geleerd mezelf uit te spreken en dat is best moeilijk gegaan. Zonder daardoor mijn pas verworven zelfvertrouwen kwijt te raken....
mag ik vragen hoe het jou gelukt is te leren jezelf uit te spreken? heb je dat helemaal op eigen houtje gedaan, gewoon op een dag gezegd: nu is het mijn beurt!? Of heb je daarbij hulp gehad?
- En de mensen die me alleen maar als "vuilnisbak" (goede omschrijving van je!) zagen, daarvan heb ik afstand kunnen nemen.
ik begin me te beseffen dat ik allemaal mensen om me heen heb verzameld die mij dus als 'vuilnisbak' gebruiken (onbewust heb ik die mensen geselecteerd, gek is dat toch), en ik besef me dat ik dat zat ben en dus van die mensen afstand wil nemen.
maar dan blijven er nog maar heel weinig mensen over...
Ik heb inmiddels geleerd mezelf uit te spreken en dat is best moeilijk gegaan. Zonder daardoor mijn pas verworven zelfvertrouwen kwijt te raken....
mag ik vragen hoe het jou gelukt is te leren jezelf uit te spreken? heb je dat helemaal op eigen houtje gedaan, gewoon op een dag gezegd: nu is het mijn beurt!? Of heb je daarbij hulp gehad?
- En de mensen die me alleen maar als "vuilnisbak" (goede omschrijving van je!) zagen, daarvan heb ik afstand kunnen nemen.
ik begin me te beseffen dat ik allemaal mensen om me heen heb verzameld die mij dus als 'vuilnisbak' gebruiken (onbewust heb ik die mensen geselecteerd, gek is dat toch), en ik besef me dat ik dat zat ben en dus van die mensen afstand wil nemen.
maar dan blijven er nog maar heel weinig mensen over...
woensdag 8 juli 2009 om 21:50
quote:blijfgewoonbianca schreef op 08 juli 2009 @ 21:41:
Nee, niet iedereen . Ik beschouw dan ook niet iedereen die mij als goeie vriendin beschouwt als iemand op wie ik kan rekenen mocht de nood aan de man zijn . Maar daarom kan ik er nog wel gezellig mee kletsen enzo , ook al gaat het voornamelijk over hén .
Ik weet zo al aan wie ik wel en niet wat heb .vind je dat niet frustrerend dan? om energie te steken in mensen waarvan je weet dat ze er niet zijn voor jou als de nood aan de man is?
Nee, niet iedereen . Ik beschouw dan ook niet iedereen die mij als goeie vriendin beschouwt als iemand op wie ik kan rekenen mocht de nood aan de man zijn . Maar daarom kan ik er nog wel gezellig mee kletsen enzo , ook al gaat het voornamelijk over hén .
Ik weet zo al aan wie ik wel en niet wat heb .vind je dat niet frustrerend dan? om energie te steken in mensen waarvan je weet dat ze er niet zijn voor jou als de nood aan de man is?
woensdag 8 juli 2009 om 21:53
quote:kanarie79 schreef op 08 juli 2009 @ 21:50:
[...]
vind je dat niet frustrerend dan? om energie te steken in mensen waarvan je weet dat ze er niet zijn voor jou als de nood aan de man is?
Moeten er ook niet te veel zijn
Maar om zo af en toe een bakkie mee te doen of een rondje centrum ? Nee , hoor .
[...]
vind je dat niet frustrerend dan? om energie te steken in mensen waarvan je weet dat ze er niet zijn voor jou als de nood aan de man is?
Moeten er ook niet te veel zijn
Maar om zo af en toe een bakkie mee te doen of een rondje centrum ? Nee , hoor .
Wat gij niet wilt dat u geschiedt, doe dat ook een ander niet.
