Relaties
alle pijlers
Ennn... nu?
vrijdag 3 juli 2009 om 23:22
Zucht.
Ik ben verliefd geworden op iemand, waarvan dat absoluut niet de bedoeling is. We zijn wel beide single, maar ik WEET gewoon hoe hij over relaties denkt, dat hij niets voor mij voelt en dat hij ook nooit tijd heeft..
(Zul je denken: "hoe the fuck ben je verliefd op hem geworden?" Lang verhaal. Korte versie: Kennen elkaar 4 jaar, nu bevriend).
Mijn vraag:
Hoe kom je van die rottige verliefdheid af, want ik wil niet dat onze vriendschap verpest wordt! Plus ik word helemaal loco van die rot gevoelens (kriebels in de buik, hopeloos wachten op reacties, constant aan hem denken... ik heb wel wat beters te doen.. maar mis dankzij hem de motivatie..)
Iemand tips?
Ik ben verliefd geworden op iemand, waarvan dat absoluut niet de bedoeling is. We zijn wel beide single, maar ik WEET gewoon hoe hij over relaties denkt, dat hij niets voor mij voelt en dat hij ook nooit tijd heeft..
(Zul je denken: "hoe the fuck ben je verliefd op hem geworden?" Lang verhaal. Korte versie: Kennen elkaar 4 jaar, nu bevriend).
Mijn vraag:
Hoe kom je van die rottige verliefdheid af, want ik wil niet dat onze vriendschap verpest wordt! Plus ik word helemaal loco van die rot gevoelens (kriebels in de buik, hopeloos wachten op reacties, constant aan hem denken... ik heb wel wat beters te doen.. maar mis dankzij hem de motivatie..)Iemand tips?
woensdag 8 juli 2009 om 19:51
Hey dames,
Ik vermoed dat mijn collega vrijgezel is, maar eigenlijk doet dat er helemaal niet toe. Ik heb onlangs een best openhartig gesprek met m gehad. Ik zat er nogal doorheen als gevolg van een bedrijfsongevalletje waar hij soort van bij betrokken was. Na lag dubben heb ik de stoute schoenen aangetrokken en hem verteld wat ik voel. Hij reageerde erg sympathiek, maar ik weet wel zeker dat we buiten werk niets met elkaar zullen afspreken. Als collega's is dat gewoon 'not done' vindt hij. We hebben beiden een leidinggevende functie en vooral in de functie die hij heeft snap ik wel dat werk en prive gescheiden houden belangrijk is. En aan de andere kant snap ik t juist ook helemaal niet, kom op er zijn toch belangrijkere dingen in het leven dan werk. Ergens denk ik dan ook dat dit voor hem een nette manier is om te zeggen dat ie gewoon geen belangstelling heeft....
Ik vermoed dat mijn collega vrijgezel is, maar eigenlijk doet dat er helemaal niet toe. Ik heb onlangs een best openhartig gesprek met m gehad. Ik zat er nogal doorheen als gevolg van een bedrijfsongevalletje waar hij soort van bij betrokken was. Na lag dubben heb ik de stoute schoenen aangetrokken en hem verteld wat ik voel. Hij reageerde erg sympathiek, maar ik weet wel zeker dat we buiten werk niets met elkaar zullen afspreken. Als collega's is dat gewoon 'not done' vindt hij. We hebben beiden een leidinggevende functie en vooral in de functie die hij heeft snap ik wel dat werk en prive gescheiden houden belangrijk is. En aan de andere kant snap ik t juist ook helemaal niet, kom op er zijn toch belangrijkere dingen in het leven dan werk. Ergens denk ik dan ook dat dit voor hem een nette manier is om te zeggen dat ie gewoon geen belangstelling heeft....
woensdag 8 juli 2009 om 20:43
voor iedereen hier...
Verliefd zijn kan soms gewoon zoooo moeilijk zijn
@ sneezeweasel, lijkt me ook eng zo ineens eruit flappen dat je gevoelens hebt voor je collega... En dan blijkt ineens datgene waar je het meest bang voor bent (een afwijzing) de werkelijkheid Heeft hij gezegd dat hij ook geinteresseerd is in jou of gooide hij het meteen op dat het not done is? Hoe gaat hij er nu mee om? Vermijdt hij je of doet hij wel gewoon tegen je als je hem tegen komt?
Verliefd zijn kan soms gewoon zoooo moeilijk zijn
@ sneezeweasel, lijkt me ook eng zo ineens eruit flappen dat je gevoelens hebt voor je collega... En dan blijkt ineens datgene waar je het meest bang voor bent (een afwijzing) de werkelijkheid Heeft hij gezegd dat hij ook geinteresseerd is in jou of gooide hij het meteen op dat het not done is? Hoe gaat hij er nu mee om? Vermijdt hij je of doet hij wel gewoon tegen je als je hem tegen komt?
woensdag 8 juli 2009 om 21:00
Pff ik voelde me zo opgelaten richting hem, maar ik denk dat het uiteindelijk wel goed is dat ik het uitgesproken heb. Volgens mij wist ie t ook al wel een beetje. Er hing al wel een tijdje een ongemakkelijke spanning tussen ons. Ik had hem eerder al eens gevraagd om na werk ergens wat te gaan drinken en dat vond hij wel lastig met zijn functie. Hij heeft niet direct gezegd dat hij geinteresseerd is in mij, wel dat hij het in het algemeen jammer vindt dat hij met collega's niet kan afspreken buiten werktijd. Tja zijn principes zijn denk ik erg belangrijk voor hem. Ik heb het hier ongeveer 1,5 week geleden met hem over gehad, sindsdien heb ik hem niet meer gezien. We hebben diverse vestigingen binnen ons bedrijf en ik zit niet altijd met hem in hetzelfde gebouw. Voorheen zocht ik vaak een excuus om bij hem op de werkvloer langs te gaan. Dat is nu wel het domste dat ik kan doen, dus ik houd zoveel mogelijk afstand. Bovendien werk ik momenteel veel thuis ivm een blessure. Ik ben wel bang dat t even ongemakkelijk zal zijn als ik hem weer zie. We hebben het daar ook over gehad, maar ja uiteindelijk zal dat ook wel weer minder worden.
Voel me wel vreselijk onprofessioneel tov hem.
@scarlet: hoe is het nu bij jou?
Voel me wel vreselijk onprofessioneel tov hem.
@scarlet: hoe is het nu bij jou?
woensdag 8 juli 2009 om 21:10
quote:We hebben beiden een leidinggevende functie en vooral in de functie die hij heeft snap ik wel dat werk en prive gescheiden houden belangrijk is.
Dit bedoel ik: bovenstaande is verstand, onderstaande gevoel.
quote:En aan de andere kant snap ik t juist ook helemaal niet, kom op er zijn toch belangrijkere dingen in het leven dan werk.Erg lastig, die strijd! Voor mannen is die strijd er blijkbaar helemaal niet, of in elk geval minder. Nou ja, nu ben ik wel erg aan het generaliseren. Ik kan het beter zo stellen: tijdens het gesprek wat ik met goede vriend had en waarin ik mijn gevoelens uitte, zei hij zaken als: "ik denk" en "ik vind" en niet zoals ik: "ik voel".... Wanneer hij tegen me had gezegd: ik voel niet voor jou wat jij voor mij voelt, was het voor mij makkelijker te accepteren geweest. Maar goed, ieder mens is anders. Zoals ik al eerder schreef maak ik (het merendeel van) mijn keuzes op basis van mijn gevoel, hij maakt ze op basis van zijn verstand. En dat accepteer ik nu, al blijft er nog een sprankje hoop achter ("Misschien, misschien, ziet hij nog weleens in dat....").
Dit bedoel ik: bovenstaande is verstand, onderstaande gevoel.
quote:En aan de andere kant snap ik t juist ook helemaal niet, kom op er zijn toch belangrijkere dingen in het leven dan werk.Erg lastig, die strijd! Voor mannen is die strijd er blijkbaar helemaal niet, of in elk geval minder. Nou ja, nu ben ik wel erg aan het generaliseren. Ik kan het beter zo stellen: tijdens het gesprek wat ik met goede vriend had en waarin ik mijn gevoelens uitte, zei hij zaken als: "ik denk" en "ik vind" en niet zoals ik: "ik voel".... Wanneer hij tegen me had gezegd: ik voel niet voor jou wat jij voor mij voelt, was het voor mij makkelijker te accepteren geweest. Maar goed, ieder mens is anders. Zoals ik al eerder schreef maak ik (het merendeel van) mijn keuzes op basis van mijn gevoel, hij maakt ze op basis van zijn verstand. En dat accepteer ik nu, al blijft er nog een sprankje hoop achter ("Misschien, misschien, ziet hij nog weleens in dat....").
woensdag 8 juli 2009 om 22:40
quote:sneezeweasel schreef op 08 juli 2009 @ 21:00:
@scarlet: hoe is het nu bij jou?
Weinig nieuws behalve die sms van hem rond etenstijd...
Ik wist al dat ik hem volgend weekend weer zou zien, in werkverband, maar hij wilde afspreken om even rustig te praten... Dat mag ook wel na een (door zijn inmiddels ex?) afgedwongen radiostilte waardoor ik érg boos was geworden... Dus ik ben benieuwd... En hoezeer ik ook gek op hem ben, hij heeft toch wel wat vertrouwen weggespeeld met die actie... *zucht*
Overigens kijk ik er verder wél naar uit om hem weer te zien en ben zeker niet bang voor ongemakkelijke momenten...
Ik vind het trouwens knap van je dat je het toch hebt durven zeggen tegen je collega. Ook al is de uitkomst niet zoals je het het liefst zou willen.
@scarlet: hoe is het nu bij jou?
Weinig nieuws behalve die sms van hem rond etenstijd...
Ik wist al dat ik hem volgend weekend weer zou zien, in werkverband, maar hij wilde afspreken om even rustig te praten... Dat mag ook wel na een (door zijn inmiddels ex?) afgedwongen radiostilte waardoor ik érg boos was geworden... Dus ik ben benieuwd... En hoezeer ik ook gek op hem ben, hij heeft toch wel wat vertrouwen weggespeeld met die actie... *zucht*
Overigens kijk ik er verder wél naar uit om hem weer te zien en ben zeker niet bang voor ongemakkelijke momenten...
Ik vind het trouwens knap van je dat je het toch hebt durven zeggen tegen je collega. Ook al is de uitkomst niet zoals je het het liefst zou willen.
woensdag 8 juli 2009 om 22:44
en ik blijf met je mee hopen hoor Liesje!!
Ik ben eigenlijk best wel beetje benieuwd hoe het verder met jullie is gegaan. Komen jullie nog steeds goed overeen of hebben jullie toch wat afstand van elkaar genomen? Echt wel goed dat je het tegen hem gezegd hebt. Ik ben daar niet zo'n held in. Waarom kunnen mannen toch niet gewoon de signalen oppikken en eerst actie ondernemen. Ben nog beetje ouderwets ingesteld, geloof ik:S
Ik ben eigenlijk best wel beetje benieuwd hoe het verder met jullie is gegaan. Komen jullie nog steeds goed overeen of hebben jullie toch wat afstand van elkaar genomen? Echt wel goed dat je het tegen hem gezegd hebt. Ik ben daar niet zo'n held in. Waarom kunnen mannen toch niet gewoon de signalen oppikken en eerst actie ondernemen. Ben nog beetje ouderwets ingesteld, geloof ik:S
donderdag 9 juli 2009 om 00:19
Hallo meiden,
Hier nog even een 'voor het slapen gaan' post van Leelaatje.
Aller eerst ben ik, terwijl ik jullie dit rotgevoel helemaal niet gun, blij dat ik mn gevoel kan delen met lotgenoten.
Sneezeweasel: Erg moedig van je om toch je gevoel te uiten naar je collega. Dikke knuffel voor jou. Ik vind het moeilijk om iets te zeggen zoals: "het komt wel goed" en "heb geduld". Omdat niemand weet hoe iets gaat eindigen.. Daarom dikke knuff voor jou, meis. Weet dat je je verhalen hier kwijt kan, wij lezen en begrijpen het.
Liesje: Ook ik deel die hoop, net als Vlinder, met jou. Als ik het goed begrijp heb jij je gevoelens voor hem, aan hem verteld en heeft hij je niet concreet antwoord gegeven? Dikke knuffel voor jou.
Scarlet: Vriendschap laten verwateren i.v.m. een nieuwe liefde o.i.d. is erg lullig ja. Kan me voor stellen dat hij wat vertrouwen terug zou moeten winnen! Doe het lekker rustig aan, zou ik zeggen. Ben benieuwd naar jullie gesprek, en wat voor gevoel het je heeft gegeven.
Wederom wellicht 'gemeen', maar ik ben blij dat er meerdere meiden hier zijn die het zelfde ervaren.. Was echt bang dat ik me aanstelde.
Ook las ik dat Scarlet vandaag het gevoel had om te huilen. Dit is voor mij zo herkenbaar. Soms schieten er tranen in mijn ogen als mijn verlangens naar hem zo diep raken. Ik weet me altijd in te houden, maar heb op zo'n moment eigenlijk heel erg zin om een heel lang potje te janken..
Jane: Verliefdheid, kan zo ontzettend slopend zijn.... Ik wil dit gevoel niet meer....
Heb inmiddels nog steeds niets van 'mijn man' gehoord. Kennelijk nog steeds te druk.
Maar soms creëer ik doemscenario's in mijn hoofd, of hij het door zou hebben en mijn bewust niet meer wilt zien en spreken...
Aan de ene kant is dit ook goed, want ik wou al wat afstand nemen.. Maar toch. Die stomme verlangens en het gemis. Gadver!!
Dikke weltrusten knuffel en kus voor jullie!!
Hier nog even een 'voor het slapen gaan' post van Leelaatje.
Aller eerst ben ik, terwijl ik jullie dit rotgevoel helemaal niet gun, blij dat ik mn gevoel kan delen met lotgenoten.
Sneezeweasel: Erg moedig van je om toch je gevoel te uiten naar je collega. Dikke knuffel voor jou. Ik vind het moeilijk om iets te zeggen zoals: "het komt wel goed" en "heb geduld". Omdat niemand weet hoe iets gaat eindigen.. Daarom dikke knuff voor jou, meis. Weet dat je je verhalen hier kwijt kan, wij lezen en begrijpen het.
Liesje: Ook ik deel die hoop, net als Vlinder, met jou. Als ik het goed begrijp heb jij je gevoelens voor hem, aan hem verteld en heeft hij je niet concreet antwoord gegeven? Dikke knuffel voor jou.
Scarlet: Vriendschap laten verwateren i.v.m. een nieuwe liefde o.i.d. is erg lullig ja. Kan me voor stellen dat hij wat vertrouwen terug zou moeten winnen! Doe het lekker rustig aan, zou ik zeggen. Ben benieuwd naar jullie gesprek, en wat voor gevoel het je heeft gegeven.
Wederom wellicht 'gemeen', maar ik ben blij dat er meerdere meiden hier zijn die het zelfde ervaren.. Was echt bang dat ik me aanstelde.
Ook las ik dat Scarlet vandaag het gevoel had om te huilen. Dit is voor mij zo herkenbaar. Soms schieten er tranen in mijn ogen als mijn verlangens naar hem zo diep raken. Ik weet me altijd in te houden, maar heb op zo'n moment eigenlijk heel erg zin om een heel lang potje te janken..
Jane: Verliefdheid, kan zo ontzettend slopend zijn.... Ik wil dit gevoel niet meer....
Heb inmiddels nog steeds niets van 'mijn man' gehoord. Kennelijk nog steeds te druk.
Maar soms creëer ik doemscenario's in mijn hoofd, of hij het door zou hebben en mijn bewust niet meer wilt zien en spreken...
Aan de ene kant is dit ook goed, want ik wou al wat afstand nemen.. Maar toch. Die stomme verlangens en het gemis. Gadver!!
Dikke weltrusten knuffel en kus voor jullie!!
donderdag 9 juli 2009 om 06:28
quote:Vlinder_88 schreef op 08 juli 2009 @ 22:44:
en ik blijf met je mee hopen hoor Liesje!!
Ik ben eigenlijk best wel beetje benieuwd hoe het verder met jullie is gegaan. Komen jullie nog steeds goed overeen of hebben jullie toch wat afstand van elkaar genomen? Echt wel goed dat je het tegen hem gezegd hebt. Ik ben daar niet zo'n held in. Waarom kunnen mannen toch niet gewoon de signalen oppikken en eerst actie ondernemen. Ben nog beetje ouderwets ingesteld, geloof ik:S
Goedemorgen!
Hier is het goed "afgelopen", we zijn nog steeds goede vrienden. Onze situatie vertoonde veel overeenkomsten met die van Scarlet: periodes van aantrekken (veel contact, spanning die zich opbouwde) en afstoten (als het voor één van de twee (lees: hem) te dichtbij kwam). In dat laatste geval was het contact moeilijk of onmogelijk. Lang hield we dat niet vol, dat weinig/geen contact hebben en dan ging het even goed: waren we "gewoon vrienden". Al waren mijn gevoelens er dan nog wel. Erover praten deden we in die tijd van vriendschap niet/niet echt. Tot de laatste keer: periode van aantrekken was weer voorbij, maar ik wilde niet nogmaals zo'n periode van geen contact. Zag toen ook in dat ik me kwetsbaar moest opstellen en echt mijn gevoelens moest uiten, ik wilde die cirkel doorbreken. Was moeilijk (want ik ben daar ook helemaal geen held in!), maar het heeft me wel duidelijkheid gebracht! Al is die hoop er nog wel...maar minder, niet meer zo sterk aanwezig.
Hoe gaat het tussen jou en goede vriend? Voelt hij misschien ergens dat er meer voor jou is, of heeft hij dat inderdaad niet in de gaten? Tja, mannen en het oppikken van signalen...hoop voor je dat hij dat een keer doet. Het is zo lastig om het zelf "open te gooien", helemaal als je niet weet hoe hij erin staat! Succes....
en ik blijf met je mee hopen hoor Liesje!!
Ik ben eigenlijk best wel beetje benieuwd hoe het verder met jullie is gegaan. Komen jullie nog steeds goed overeen of hebben jullie toch wat afstand van elkaar genomen? Echt wel goed dat je het tegen hem gezegd hebt. Ik ben daar niet zo'n held in. Waarom kunnen mannen toch niet gewoon de signalen oppikken en eerst actie ondernemen. Ben nog beetje ouderwets ingesteld, geloof ik:S
Goedemorgen!
Hier is het goed "afgelopen", we zijn nog steeds goede vrienden. Onze situatie vertoonde veel overeenkomsten met die van Scarlet: periodes van aantrekken (veel contact, spanning die zich opbouwde) en afstoten (als het voor één van de twee (lees: hem) te dichtbij kwam). In dat laatste geval was het contact moeilijk of onmogelijk. Lang hield we dat niet vol, dat weinig/geen contact hebben en dan ging het even goed: waren we "gewoon vrienden". Al waren mijn gevoelens er dan nog wel. Erover praten deden we in die tijd van vriendschap niet/niet echt. Tot de laatste keer: periode van aantrekken was weer voorbij, maar ik wilde niet nogmaals zo'n periode van geen contact. Zag toen ook in dat ik me kwetsbaar moest opstellen en echt mijn gevoelens moest uiten, ik wilde die cirkel doorbreken. Was moeilijk (want ik ben daar ook helemaal geen held in!), maar het heeft me wel duidelijkheid gebracht! Al is die hoop er nog wel...maar minder, niet meer zo sterk aanwezig.
Hoe gaat het tussen jou en goede vriend? Voelt hij misschien ergens dat er meer voor jou is, of heeft hij dat inderdaad niet in de gaten? Tja, mannen en het oppikken van signalen...hoop voor je dat hij dat een keer doet. Het is zo lastig om het zelf "open te gooien", helemaal als je niet weet hoe hij erin staat! Succes....
donderdag 9 juli 2009 om 06:36
quote:Leelaatje schreef op 09 juli 2009 @ 00:19:
Liesje: Ook ik deel die hoop, net als Vlinder, met jou. Als ik het goed begrijp heb jij je gevoelens voor hem, aan hem verteld en heeft hij je niet concreet antwoord gegeven? Dikke knuffel voor jou.
Dikke knuffel terug voor jou!!
Hij heeft me wel antwoord gegeven, maar het zou voor mij concreter/makkelijker te begrijpen zijn geweest wanneer hij dat antwoord vanuit zijn gevoel gaf in plaats vanuit zijn verstand...
Het is zo lastig, ik begrijp wat je zegt.. Je weet enerzijds dat die afstand goed is, anderzijds wil je die helemaal niet! En zeker niet van hem! Als jij afstand neemt, weet je tenminste nog waarom je dat doet. Ik kan me voorstellen dat je allerlei doemscenario's creeert in je hoofd doordat je niet weet waarom hij niets van zich laat horen... Sterkte ermee he, echt zo'n rot-situatie!! En je bent helemaal niet gemeen: het is gewoon fijn om te weten dat je niet de enige bent, lotgenoten te hebben... xx
Liesje: Ook ik deel die hoop, net als Vlinder, met jou. Als ik het goed begrijp heb jij je gevoelens voor hem, aan hem verteld en heeft hij je niet concreet antwoord gegeven? Dikke knuffel voor jou.
Dikke knuffel terug voor jou!!
Hij heeft me wel antwoord gegeven, maar het zou voor mij concreter/makkelijker te begrijpen zijn geweest wanneer hij dat antwoord vanuit zijn gevoel gaf in plaats vanuit zijn verstand...
Het is zo lastig, ik begrijp wat je zegt.. Je weet enerzijds dat die afstand goed is, anderzijds wil je die helemaal niet! En zeker niet van hem! Als jij afstand neemt, weet je tenminste nog waarom je dat doet. Ik kan me voorstellen dat je allerlei doemscenario's creeert in je hoofd doordat je niet weet waarom hij niets van zich laat horen... Sterkte ermee he, echt zo'n rot-situatie!! En je bent helemaal niet gemeen: het is gewoon fijn om te weten dat je niet de enige bent, lotgenoten te hebben... xx
donderdag 9 juli 2009 om 07:57
quote:liesje_28 schreef op 09 juli 2009 @ 06:28:
[...]
Goedemorgen!
Hier is het goed "afgelopen", we zijn nog steeds goede vrienden. Onze situatie vertoonde veel overeenkomsten met die van Scarlet: periodes van aantrekken (veel contact, spanning die zich opbouwde) en afstoten (als het voor één van de twee (lees: hem) te dichtbij kwam). In dat laatste geval was het contact moeilijk of onmogelijk. Lang hield we dat niet vol, dat weinig/geen contact hebben en dan ging het even goed: waren we "gewoon vrienden". Al waren mijn gevoelens er dan nog wel. Erover praten deden we in die tijd van vriendschap niet/niet echt. Tot de laatste keer: periode van aantrekken was weer voorbij, maar ik wilde niet nogmaals zo'n periode van geen contact. Zag toen ook in dat ik me kwetsbaar moest opstellen en echt mijn gevoelens moest uiten, ik wilde die cirkel doorbreken. Was moeilijk (want ik ben daar ook helemaal geen held in!), maar het heeft me wel duidelijkheid gebracht! Al is die hoop er nog wel...maar minder, niet meer zo sterk aanwezig.
Hoe gaat het tussen jou en goede vriend? Voelt hij misschien ergens dat er meer voor jou is, of heeft hij dat inderdaad niet in de gaten? Tja, mannen en het oppikken van signalen...hoop voor je dat hij dat een keer doet. Het is zo lastig om het zelf "open te gooien", helemaal als je niet weet hoe hij erin staat! Succes....
Ik neem aan dat je het tegen mij hebt?
Hij weet het hoor... Dat ik meer voel dan alleen vriendschap... Dat weet hij al zo'n 4,5 jaar.
Helaas zijn er ook wat factoren waardoor een relatie ook niet echt van de grond komt (afstand, werk, geld), voor mij geen probleem maar voor hem blijkbaar wel? (Ik ben nu aan het gissen hoor, al denk ik toch dat als ie me écht zag zitten, hem dat allemaal niets kan schelen... Zoals mij het ook niet uitmaakt dat hij ver weg woont, soms tijden zonder werk zit en dus ook minder geld heeft...)
[...]
Goedemorgen!
Hier is het goed "afgelopen", we zijn nog steeds goede vrienden. Onze situatie vertoonde veel overeenkomsten met die van Scarlet: periodes van aantrekken (veel contact, spanning die zich opbouwde) en afstoten (als het voor één van de twee (lees: hem) te dichtbij kwam). In dat laatste geval was het contact moeilijk of onmogelijk. Lang hield we dat niet vol, dat weinig/geen contact hebben en dan ging het even goed: waren we "gewoon vrienden". Al waren mijn gevoelens er dan nog wel. Erover praten deden we in die tijd van vriendschap niet/niet echt. Tot de laatste keer: periode van aantrekken was weer voorbij, maar ik wilde niet nogmaals zo'n periode van geen contact. Zag toen ook in dat ik me kwetsbaar moest opstellen en echt mijn gevoelens moest uiten, ik wilde die cirkel doorbreken. Was moeilijk (want ik ben daar ook helemaal geen held in!), maar het heeft me wel duidelijkheid gebracht! Al is die hoop er nog wel...maar minder, niet meer zo sterk aanwezig.
Hoe gaat het tussen jou en goede vriend? Voelt hij misschien ergens dat er meer voor jou is, of heeft hij dat inderdaad niet in de gaten? Tja, mannen en het oppikken van signalen...hoop voor je dat hij dat een keer doet. Het is zo lastig om het zelf "open te gooien", helemaal als je niet weet hoe hij erin staat! Succes....
Ik neem aan dat je het tegen mij hebt?
Hij weet het hoor... Dat ik meer voel dan alleen vriendschap... Dat weet hij al zo'n 4,5 jaar.
Helaas zijn er ook wat factoren waardoor een relatie ook niet echt van de grond komt (afstand, werk, geld), voor mij geen probleem maar voor hem blijkbaar wel? (Ik ben nu aan het gissen hoor, al denk ik toch dat als ie me écht zag zitten, hem dat allemaal niets kan schelen... Zoals mij het ook niet uitmaakt dat hij ver weg woont, soms tijden zonder werk zit en dus ook minder geld heeft...)
anoniem_72600 wijzigde dit bericht op 09-07-2009 07:58
Reden: spelfouten
Reden: spelfouten
% gewijzigd
donderdag 9 juli 2009 om 17:53
quote:Scarlet72 schreef op 09 juli 2009 @ 07:57:
[...]
Ik neem aan dat je het tegen mij hebt?
Hij weet het hoor... Dat ik meer voel dan alleen vriendschap... Dat weet hij al zo'n 4,5 jaar.
Helaas zijn er ook wat factoren waardoor een relatie ook niet echt van de grond komt (afstand, werk, geld), voor mij geen probleem maar voor hem blijkbaar wel? (Ik ben nu aan het gissen hoor, al denk ik toch dat als ie me écht zag zitten, hem dat allemaal niets kan schelen... Zoals mij het ook niet uitmaakt dat hij ver weg woont, soms tijden zonder werk zit en dus ook minder geld heeft...)
Was eigenlijk voor Vlinder bedoeld...maar maakt niet uit hoor! Had inderdaad al ergens gelezen dat je "het" in het begin van jullie vriendschap hebt verteld, nou ja...het eruit gegooid hebt. Echt heel rot, zo'n situatie!! Weet niet of dat klopt wat je zegt: dat het hem niets uit zou maken als hij écht iets voor je zou voelen. Oke, jij weet dat het voor jou niets uitmaakt, ik weet dat het voor jou niets uitmaakt. Maar dat bedoel ik met wat ik zei over gevoel versus verstand: denk dat vrouwen in zo'n situatie eerder hun gevoel willen volgen en mannen hun verstand. En dat ze daarom eerder een relatie aangaan met vrouwen die wat verder van hen afstaan, dan heeft dat niet erg veel consequenties als dat niet blijkt te werken. Een relatie aangaan met een goede vriendin (vanuit hen bezien dan) of met een leuke collega heeft wél consequenties. Voor beide kanten, maar toch zou een vrouw (lees: ik!) die consequenties aanvaarden...en ik denk dat mannen dat dus minder snel doen.
[...]
Ik neem aan dat je het tegen mij hebt?
Hij weet het hoor... Dat ik meer voel dan alleen vriendschap... Dat weet hij al zo'n 4,5 jaar.
Helaas zijn er ook wat factoren waardoor een relatie ook niet echt van de grond komt (afstand, werk, geld), voor mij geen probleem maar voor hem blijkbaar wel? (Ik ben nu aan het gissen hoor, al denk ik toch dat als ie me écht zag zitten, hem dat allemaal niets kan schelen... Zoals mij het ook niet uitmaakt dat hij ver weg woont, soms tijden zonder werk zit en dus ook minder geld heeft...)
Was eigenlijk voor Vlinder bedoeld...maar maakt niet uit hoor! Had inderdaad al ergens gelezen dat je "het" in het begin van jullie vriendschap hebt verteld, nou ja...het eruit gegooid hebt. Echt heel rot, zo'n situatie!! Weet niet of dat klopt wat je zegt: dat het hem niets uit zou maken als hij écht iets voor je zou voelen. Oke, jij weet dat het voor jou niets uitmaakt, ik weet dat het voor jou niets uitmaakt. Maar dat bedoel ik met wat ik zei over gevoel versus verstand: denk dat vrouwen in zo'n situatie eerder hun gevoel willen volgen en mannen hun verstand. En dat ze daarom eerder een relatie aangaan met vrouwen die wat verder van hen afstaan, dan heeft dat niet erg veel consequenties als dat niet blijkt te werken. Een relatie aangaan met een goede vriendin (vanuit hen bezien dan) of met een leuke collega heeft wél consequenties. Voor beide kanten, maar toch zou een vrouw (lees: ik!) die consequenties aanvaarden...en ik denk dat mannen dat dus minder snel doen.
donderdag 9 juli 2009 om 20:31
@Liesje: zo eens met wat jij zegt over verstand enerzijds en gevoel anderzijds. Voor mijn collega is het gewoon een 'no-go', hij benadert dit zeker verstandelijk, denkt daar dan volgens mij verder ook niet meer over na en kan het afsluiten. En ik maar hopen dat hij erop terugkomt. Ons laatste gesprek heeft me wel doen inzien dat die kans echt klein is, tenzij hij me nu met andere ogen gaat bekijken omdat hij nu weet hoe ik over hem denk. Haha daar ga ik dan weer... Mijn verstand zegt loslaten en mijn gevoel zegt, maar wat als dan toch...
Ik ben de afgelopen weken erg emotioneel geweest. Tijd in de ziektewet gezeten en daardoor veel te veel tijd gehad om na te denken. Gelukkig gaat het nu wel weer beter met me.
Is wel goed voor me om het wat van me af te schrijven, fijne reacties ook van mensen hier. Een stukje begrip, herkenbaarheid, het helpt me wel.
Knuf voor jullie! Zag dat een aantal van jullie bijna op vakantie gaat, fijne tijd!
Ik ben de afgelopen weken erg emotioneel geweest. Tijd in de ziektewet gezeten en daardoor veel te veel tijd gehad om na te denken. Gelukkig gaat het nu wel weer beter met me.
Is wel goed voor me om het wat van me af te schrijven, fijne reacties ook van mensen hier. Een stukje begrip, herkenbaarheid, het helpt me wel.
Knuf voor jullie! Zag dat een aantal van jullie bijna op vakantie gaat, fijne tijd!
donderdag 9 juli 2009 om 22:32
@ liesje; ik heb het hem nog niet expliciet vertelt, maar denk wel dat hij toch al iets door moet hebben. We trekken veel met elkaar op, doordat we veel dezelfde vrienden hebben, dicht bij elkaar wonen en ook formeel wel vaak met elkaar te maken hebben. En denk dus inderdaad dat het een kwestie van verstand en gevoel is, waarbij mannen vaak hun verstand volgen. Want als we al een relatie zouden krijgen, zou het echt wel not-done zijn eigenlijk. Eerlijk gezegd is dat ook altijd wel wat mij een beetje tegengehouden heeft (dus denk nu net als een man:S) We hebben al veel leuke momenten met twee gehad en soms was de spanning om te snijden, maar gebeurde er niets. Veel vrienden hebben al eens gevraagd of we niet een koppel waren, want we waren zo leuk samen. Neen dus. Nu sinds 1,5 week hebben we geen formele band meer, hoera!! We hebben elkaar alleen sindsdien nog maar heel even gezien, maar hebben veel contact via sms. Alleen zit hij nu in het buitenland arrrghhh.... en moet dus wachten tot hij terug is. We hebben al wel gelijk wat afgesproken om samen iets te gaan doen. Ik kijk daar nu al naar uit, dat kun je begrijpen. Ben benieuwd wat het gaat geven, want ik wil het eigenlijk ook wel vertellen, maarja durf natuurlijk niet zo goed:P Maar dan weet ik tenminste waar ik sta en zit ik hier niet meer te twijfelen.
Zo dat was eigenlijk het hele verhaal. Nu geduldig afwachten tot hij weer terug is.
@ sneezeweasel: ik zou zeggen gewoon je gevoel volgen en een beetje hoop houden is natuurlijk de meest voorkomende reactie. Je bent ook maar een mens met gevoelens. Ik zou denk ik toch ook beetje hoop houden, mocht het van zijn kant negatief zijn. Dat is toch een gewoon menselijke reactie lijkt mij. Het zou vreemd zijn dat je het niet erg zou vinden en dit één, twee, drie achter je kan laten. Dan pas zou er iets goed mis zijn.
Zo dat was eigenlijk het hele verhaal. Nu geduldig afwachten tot hij weer terug is.
@ sneezeweasel: ik zou zeggen gewoon je gevoel volgen en een beetje hoop houden is natuurlijk de meest voorkomende reactie. Je bent ook maar een mens met gevoelens. Ik zou denk ik toch ook beetje hoop houden, mocht het van zijn kant negatief zijn. Dat is toch een gewoon menselijke reactie lijkt mij. Het zou vreemd zijn dat je het niet erg zou vinden en dit één, twee, drie achter je kan laten. Dan pas zou er iets goed mis zijn.
donderdag 9 juli 2009 om 22:41
Ik ben zo bang dat hij het door heeft... Ik creëer alleen maar doemscenario's in mijn hoofd.......
Het is nu 2 weken dat ik hem voor het laatst heb gezien... En ruim een week sinds hij me laatst heeft gesmst............
Volgens mij ontwijkt hij me nu....... Ik bedoel.. Ik snap heus wel dat je het druk hebt met werk, vooral het werk dat hij doet... Maar wat is de moeite nou om even een smsje te sturen!!!!!!
Het is zo moeilijk om mijn gevoelens ergens neer te leggen..
Wil zo graag huilen... maar al m'n vrienden zien me als een 'sterke, vrolijke en onafhankelijke' vrouw...... Plus... als ik bij hun zou uithuilen, zullen ze zich afvragen waarom!
Waarom is liefde zo moeilijk....
donderdag 9 juli 2009 om 23:00
quote:sneezeweasel schreef op 09 juli 2009 @ 22:54:
Hey Leelaatje,
Balen hoor! Maar je kan toch bij iemand van je vrienden wel even uithuilen? Is het niet toch een idee om het met hem te bespreken? Want zo is het ook niks, toch? Moeilijk, moeilijk!
Dikke knuffel!
Ik wil het soms wel.. maar ben bang dat ze vragen gaan stellen, of dat ik het ze ga vertellen uit emotie.. Vrienden-clubje he... Straks verlullen zei zich per ongeluk..
En nee.. Ik wil het er niet met hem over hebben.. ik ken hem al bijna 5 jaar, ik wil het niet verpesten door zoiets stoms! Ik moet me er maar overheen zetten, maar op dit moment is het zo pijnlijk!!
Tijd heelt, zegt men toch? Tijd zal dit hopelijk ook snel helen..
Dikke knuff terug...
Hey Leelaatje,
Balen hoor! Maar je kan toch bij iemand van je vrienden wel even uithuilen? Is het niet toch een idee om het met hem te bespreken? Want zo is het ook niks, toch? Moeilijk, moeilijk!
Dikke knuffel!
Ik wil het soms wel.. maar ben bang dat ze vragen gaan stellen, of dat ik het ze ga vertellen uit emotie.. Vrienden-clubje he... Straks verlullen zei zich per ongeluk..
En nee.. Ik wil het er niet met hem over hebben.. ik ken hem al bijna 5 jaar, ik wil het niet verpesten door zoiets stoms! Ik moet me er maar overheen zetten, maar op dit moment is het zo pijnlijk!!
Tijd heelt, zegt men toch? Tijd zal dit hopelijk ook snel helen..
Dikke knuff terug...
donderdag 9 juli 2009 om 23:15
Leelaatje ik snap je volkomen. Maar een sterke, vrolijke en onafhankelijke vrouw mag best een keertje niet die sterke, vrolijke en onafhankelijke vrouw zijn. Ik kan het volkomen begrijpen dat je hier eens lekker over wilt huilen, en dat kan enorm opluchten. Ik wil je best een virtueel schouder geven om eens lekker op uit te huilen.
En je hierover heen zetten heeft inderdaad tijd nodig, veel tijd. Want zoiets gaat je natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Ik ga voor je duimen dat je snel je prins (dezelfde of een andere) gaat tegenkomen en dat alles snel goed komt.
En je hierover heen zetten heeft inderdaad tijd nodig, veel tijd. Want zoiets gaat je natuurlijk niet in de koude kleren zitten. Ik ga voor je duimen dat je snel je prins (dezelfde of een andere) gaat tegenkomen en dat alles snel goed komt.
vrijdag 10 juli 2009 om 11:37
quote:Scarlet72 schreef op 10 juli 2009 @ 11:33:
Pfffffffff een hele rare droom over hem gehad waardoor ik gelijk alles weer zwarter inzie In die droom was die ex van hem helemaal nog niet uit the picture...
Ze zeggen wel dat dromen bedrog zijn, maar dat geloof ik ook maar half.
Ik word altijd na een rotdroom ook rot wakker. Met een knoop in mn maag ofzo..
Hoe lang is het al uit tussen die ex en je goede vriend?
x
Pfffffffff een hele rare droom over hem gehad waardoor ik gelijk alles weer zwarter inzie In die droom was die ex van hem helemaal nog niet uit the picture...
Ze zeggen wel dat dromen bedrog zijn, maar dat geloof ik ook maar half.
Ik word altijd na een rotdroom ook rot wakker. Met een knoop in mn maag ofzo..
Hoe lang is het al uit tussen die ex en je goede vriend?
x
zaterdag 11 juli 2009 om 18:27
En ik blijf maar hopen. Gadverdamme.. Ik word niet goed van mezelf. Waarom blijf ik maar hopen dat hij contact met me gaat opnemen..
Kom op Leelaa.. Hij heeft het veel te druk voor jou. Laat staan je stomme verliefdheid.
Zucht. Ik probeer me op mooie en leuke dingen te focussen. Beetje sjansen met een andere leuke man, houd mn hoofd van 'hem' af. Maar ja.. Als ik dan weer eens alleen ben.. Dan begint het nadenken weer.
Kan niet wachten totdat ik op vakantie ben zeg......
Kom op Leelaa.. Hij heeft het veel te druk voor jou. Laat staan je stomme verliefdheid.
Zucht. Ik probeer me op mooie en leuke dingen te focussen. Beetje sjansen met een andere leuke man, houd mn hoofd van 'hem' af. Maar ja.. Als ik dan weer eens alleen ben.. Dan begint het nadenken weer.
Kan niet wachten totdat ik op vakantie ben zeg......
zaterdag 11 juli 2009 om 23:15
Ik denk dat ik met mezelf een tijd ga afspreken, in de zin van zolang mag ik nog sippen daarna moet het klaar zijn. En dan moet ik mezelf gewoon een schop onder mijn kont geven als ik erin blijf hangen. Maar ja dat is misschien gemakkelijker gezegd dan gedaan. Ik ben er wel nogal goed in om er te lang in blijven hangen en dat is zo zonde van mijn tijd en de energie die het kost.
@ Leelaatje: als je alleen bent begint het tobben en piekeren weer he! Dat heb ik ook, en mijn sociaal leven ligt momenteel nogal op zijn gat omdat ik tijdelijk niet in mijn eigen huis kan wonen. Dus veel alleen, dus veel piekeren. Heb hem nu twee weken niet gezien en de behoefte om hem te zien wordt steeds groter. Maar weet dat het niet goed voor me is.
Wanneer ga je op vakantie Leelaatje? Met vriendinnen?
X
@ Leelaatje: als je alleen bent begint het tobben en piekeren weer he! Dat heb ik ook, en mijn sociaal leven ligt momenteel nogal op zijn gat omdat ik tijdelijk niet in mijn eigen huis kan wonen. Dus veel alleen, dus veel piekeren. Heb hem nu twee weken niet gezien en de behoefte om hem te zien wordt steeds groter. Maar weet dat het niet goed voor me is.
Wanneer ga je op vakantie Leelaatje? Met vriendinnen?
X
zaterdag 11 juli 2009 om 23:26
Sneezeweasel.
Wow! Een tijd afspreken met je zelf.... geen gek idee. Weet alleen niet of het mij gaat lukken. Kan het proberen.
Maar ja, ik geef mezelf al de hele tijd al een stomp in mn gezicht en zeg tegen mezelf dat ik er nou maar eens mee op moet houden..
Heb de mijne straks 3 weken niet meer gezien.... en ook mijn drang wordt steeds groter..
Dat alleen zijn is vreselijk.. Dan ga ik heel veel nadenken, over waarom het niet werkt, of ik niet leuk en knap genoeg ben e.d.
Of ik ga juist mooie scenario's in mn hoofd bedenken, dat we hoe dan ook wel bij elkaar komen en dat we een leuk beginnend stelletje kunnen zijn of zo!
Zo erg.... Want het maakt niet uit welke van de twee scenario's ik in mijn hoofd creëer. Ik zal altijd terug komen in de realiteit, en de realiteit is op dit moment hard!
Het balletje ligt nog steeds bij hem en ik weet dat hij het druk heeft! Maar ooow... het is zo slopend.......
Ik ga eind deze week met vriendinnen naar Monaco.. Heb er erg veel zin in! Denk ook wel dat ik die afleiding kan gebruiken!!
Ga jij nog ergens heen?
xx
Wow! Een tijd afspreken met je zelf.... geen gek idee. Weet alleen niet of het mij gaat lukken. Kan het proberen.
Maar ja, ik geef mezelf al de hele tijd al een stomp in mn gezicht en zeg tegen mezelf dat ik er nou maar eens mee op moet houden..
Heb de mijne straks 3 weken niet meer gezien.... en ook mijn drang wordt steeds groter..
Dat alleen zijn is vreselijk.. Dan ga ik heel veel nadenken, over waarom het niet werkt, of ik niet leuk en knap genoeg ben e.d.
Of ik ga juist mooie scenario's in mn hoofd bedenken, dat we hoe dan ook wel bij elkaar komen en dat we een leuk beginnend stelletje kunnen zijn of zo!
Zo erg.... Want het maakt niet uit welke van de twee scenario's ik in mijn hoofd creëer. Ik zal altijd terug komen in de realiteit, en de realiteit is op dit moment hard!
Het balletje ligt nog steeds bij hem en ik weet dat hij het druk heeft! Maar ooow... het is zo slopend.......
Ik ga eind deze week met vriendinnen naar Monaco.. Heb er erg veel zin in! Denk ook wel dat ik die afleiding kan gebruiken!!
Ga jij nog ergens heen?
xx
zaterdag 11 juli 2009 om 23:33
Ja ik heb ook genoeg van het alleen zijn. Samen leuke dingen doen, die arm om je schouder..... Wordt er ook wel onzeker van merk ik. Maar ja t komt vast wel weer op ons pad hoor Leelaatje.
En ik merk dat dat fantaseren echt funest is. Zodra ik mezelf erop betrap probeer ik ermee te stoppen.
Fijn lekker even eruit met vriendinnen, dat gaat je vast wel goed doen.
Voor mij zit er voorlopig nog even geen vakantie in, zit met mijn been in het gips, dus wacht dat eerst maar even af.
Ga nu proberen te slapen....
En ik merk dat dat fantaseren echt funest is. Zodra ik mezelf erop betrap probeer ik ermee te stoppen.
Fijn lekker even eruit met vriendinnen, dat gaat je vast wel goed doen.
Voor mij zit er voorlopig nog even geen vakantie in, zit met mijn been in het gips, dus wacht dat eerst maar even af.
Ga nu proberen te slapen....
