
Ennn... nu?
vrijdag 3 juli 2009 om 23:22
Zucht.
Ik ben verliefd geworden op iemand, waarvan dat absoluut niet de bedoeling is. We zijn wel beide single, maar ik WEET gewoon hoe hij over relaties denkt, dat hij niets voor mij voelt en dat hij ook nooit tijd heeft..
(Zul je denken: "hoe the fuck ben je verliefd op hem geworden?" Lang verhaal. Korte versie: Kennen elkaar 4 jaar, nu bevriend).
Mijn vraag:
Hoe kom je van die rottige verliefdheid af, want ik wil niet dat onze vriendschap verpest wordt! Plus ik word helemaal loco van die rot gevoelens (kriebels in de buik, hopeloos wachten op reacties, constant aan hem denken... ik heb wel wat beters te doen.. maar mis dankzij hem de motivatie..)
Iemand tips?
Ik ben verliefd geworden op iemand, waarvan dat absoluut niet de bedoeling is. We zijn wel beide single, maar ik WEET gewoon hoe hij over relaties denkt, dat hij niets voor mij voelt en dat hij ook nooit tijd heeft..
(Zul je denken: "hoe the fuck ben je verliefd op hem geworden?" Lang verhaal. Korte versie: Kennen elkaar 4 jaar, nu bevriend).
Mijn vraag:

Iemand tips?
maandag 20 juli 2009 om 22:56
Overigens zou Sensy's theorie misschien wél op kunnen gaan voor mijn vriend bedenk ik me net. Niet dat ik dingen voor hem in wil gaan vullen maar er moet toch iets tussen ons zijn waardoor hij blijft terwijl hij weet dat ik meer voor hem voel dan vriendschap. En hij is een hele moeilijk prater wat gevoelens betreft. Maar toch kon ik duidelijk aan hem merken dat hij blij was om me te zien de afgelopen dagen!
dinsdag 28 juli 2009 om 22:42
Aaaaarghhh ik word weer eens gek van onzekerheid!
3 dagen terug een smsje naar hem gestuurd en nog steeds geen antwoord (ik had niet direct antwoord verwacht maar het is vandaag nota bene zijn vrije dag, en nog geen antwoord )
Ons "goedmaakweekend" van anderhalve week terug voelde zó goed, en nu begin ik weer te twijfelen aan zijn bedoelingen... Maar dat wil ik niet!!! Dit ligt ook zeker weten puur aan mijn eigen onzekerheid, frustrerend!
3 dagen terug een smsje naar hem gestuurd en nog steeds geen antwoord (ik had niet direct antwoord verwacht maar het is vandaag nota bene zijn vrije dag, en nog geen antwoord )
Ons "goedmaakweekend" van anderhalve week terug voelde zó goed, en nu begin ik weer te twijfelen aan zijn bedoelingen... Maar dat wil ik niet!!! Dit ligt ook zeker weten puur aan mijn eigen onzekerheid, frustrerend!
zaterdag 1 augustus 2009 om 11:35
Nope... Maar ik vertik het om hem nog een keer te smsen.
Weet wel dat ie het onwijs druk heeft, en daardoor ook wel eens dingen vergeet, maar dan nog. Blijkbaar denkt hij toch minder aan mij dan andersom.
En trek jij het nog een beetje Lichtbron?
Wanneer komt LeeLaa eigenlijk terug? Tis zo stil hier
Weet wel dat ie het onwijs druk heeft, en daardoor ook wel eens dingen vergeet, maar dan nog. Blijkbaar denkt hij toch minder aan mij dan andersom.
En trek jij het nog een beetje Lichtbron?
Wanneer komt LeeLaa eigenlijk terug? Tis zo stil hier
zaterdag 1 augustus 2009 om 20:04
Het is mijn bedoeling om het nog een week of 3 vol te houden want dan zie ik hem toch
Maar ik mag hopelijk wel aannemen dat hij voor die tijd toch wel iets van zich heeft laten horen (sms, mail, Facebook whatever) Anders is hij gewoon een ontzettende oetlul
En kan jij niet gewoon googlen op de naam van je vlam? Je kent hem via school (is het een leraar?), heb je geen schoolgids waar bepaalde gegevens in staan o.i.d.? Ikzelf zou gek worden als ik in jouw schoenen stond en moest ik gewoon IETS doen, ik ben daar heel voortvarend in! Anderzijds, je zit wel in een lastig parket natuurlijk, als je nog getrouwd bent... Lijkt mij voor jou het allerbelangrijkste dat je eerst voor jezelf uitmaakt wat je nou precies wil, en daarnaar handelen.
Maar ik mag hopelijk wel aannemen dat hij voor die tijd toch wel iets van zich heeft laten horen (sms, mail, Facebook whatever) Anders is hij gewoon een ontzettende oetlul
En kan jij niet gewoon googlen op de naam van je vlam? Je kent hem via school (is het een leraar?), heb je geen schoolgids waar bepaalde gegevens in staan o.i.d.? Ikzelf zou gek worden als ik in jouw schoenen stond en moest ik gewoon IETS doen, ik ben daar heel voortvarend in! Anderzijds, je zit wel in een lastig parket natuurlijk, als je nog getrouwd bent... Lijkt mij voor jou het allerbelangrijkste dat je eerst voor jezelf uitmaakt wat je nou precies wil, en daarnaar handelen.
zaterdag 1 augustus 2009 om 20:13
Euh...
Geen idee eigenlijk. Mezelf kennende, niet. Maar ik wil niet meer teveel doen naar hem toe. Allereerst omdat ik niet claimerig over wil komen (hij is daar sowieso allergisch voor), ten 2e omdat ik het prettig vond dat hij meer moeite voor mij deed toen ik 2 weken geleden bij hem in België was, en hij dat wel vaker mag doen
Misschien hou ik 2 weken nog wel vol... Ik moet hem toch nog laten weten wanneer ik weer langskom...
Geen idee eigenlijk. Mezelf kennende, niet. Maar ik wil niet meer teveel doen naar hem toe. Allereerst omdat ik niet claimerig over wil komen (hij is daar sowieso allergisch voor), ten 2e omdat ik het prettig vond dat hij meer moeite voor mij deed toen ik 2 weken geleden bij hem in België was, en hij dat wel vaker mag doen
Misschien hou ik 2 weken nog wel vol... Ik moet hem toch nog laten weten wanneer ik weer langskom...
zondag 2 augustus 2009 om 00:29
Het is idd niet makkelijk, ik sla mezelf al de hele avond op mijn vingers bij wijze van spreken. Probeer mezelf al de hele tijd af te leiden met dingen doen in huis (achterstallige administratie enzo, leuk voor op de zaterdagavond )
Niet dat het veel zin heeft om hem nu te smsen want hij is nét klaar met zijn werk en heeft 's avonds ook meestal zijn gsm uitstaan...
We kennen elkaar nu 5 jaar en toen ik hem vertelde dat ik meer voor hem voelde kenden we elkaar nog maar een maand of 5... En dat was bij mij puur uit frustratie en proberen vast te houden wat ik toen had, want hij had in die periode net iemand leren kennen bladibla... Uiteindelijk bleek het meer een flirt dan een relatie want na 2 weken was zij alweer gevlogen... En zo gaat het met alle potiëntele dames die hij tegenkomt - niet dat het er zoveel waren in die 5 jaar - maar de laatste duurde maar 2 dagen (!!!)... Dat geeft me toch weer te denken waarom hij ze niet vast kan houden (het zijn altijd de dames die de benen nemen nml)
Of wij zijn voorbestemd hahaha Ik ben de enige die niet wegrent lijkt het wel
Niet dat het veel zin heeft om hem nu te smsen want hij is nét klaar met zijn werk en heeft 's avonds ook meestal zijn gsm uitstaan...
We kennen elkaar nu 5 jaar en toen ik hem vertelde dat ik meer voor hem voelde kenden we elkaar nog maar een maand of 5... En dat was bij mij puur uit frustratie en proberen vast te houden wat ik toen had, want hij had in die periode net iemand leren kennen bladibla... Uiteindelijk bleek het meer een flirt dan een relatie want na 2 weken was zij alweer gevlogen... En zo gaat het met alle potiëntele dames die hij tegenkomt - niet dat het er zoveel waren in die 5 jaar - maar de laatste duurde maar 2 dagen (!!!)... Dat geeft me toch weer te denken waarom hij ze niet vast kan houden (het zijn altijd de dames die de benen nemen nml)
Of wij zijn voorbestemd hahaha Ik ben de enige die niet wegrent lijkt het wel
zondag 2 augustus 2009 om 00:46
Ik hád een potentiële kandidaat, tussen eind feb.-begin april...
Eén van de weinige mannen die ik eindelijk écht leuk vond in al die 5 jaar dat ik toch min of meer op vriendlief zit te wachten.
Maar die vent bleek aan het nep-scheiden. Gelukkig kwam ik daar al vrij snel achter, nog vóór ik all the way met hem was gegaan. Dus ik heb hem een rotschop gegeven Zo leuk was ie nou ook weer niet, was maar een oppervlakkige verliefdheid maar leuk zolang het duurde.
Ik heb me in die 5 jaar wel eens radeloos gevoeld hoor. Te meer omdat vriendlief nog steeds niet helemaal zeker is wat ie nu wil. Gevoelens voor mij, ja, maar ook (wat Sensy al eerder schreef) bang om de vriendschap kwijt te raken... Ikzelf zie het meer als een gemiste kans, maar wie ben ik om hem erin te forceren? Want dan weet ik zeker dat ik hem kwijt ben, óók als vriend. En hoe het ooit zal lopen tussen ons, kwijt wil ik hem in geen geval!
Je vroeg hoe oud wij zijn... Ik ben bijna 37, hij is 35...
Eén van de weinige mannen die ik eindelijk écht leuk vond in al die 5 jaar dat ik toch min of meer op vriendlief zit te wachten.
Maar die vent bleek aan het nep-scheiden. Gelukkig kwam ik daar al vrij snel achter, nog vóór ik all the way met hem was gegaan. Dus ik heb hem een rotschop gegeven Zo leuk was ie nou ook weer niet, was maar een oppervlakkige verliefdheid maar leuk zolang het duurde.
Ik heb me in die 5 jaar wel eens radeloos gevoeld hoor. Te meer omdat vriendlief nog steeds niet helemaal zeker is wat ie nu wil. Gevoelens voor mij, ja, maar ook (wat Sensy al eerder schreef) bang om de vriendschap kwijt te raken... Ikzelf zie het meer als een gemiste kans, maar wie ben ik om hem erin te forceren? Want dan weet ik zeker dat ik hem kwijt ben, óók als vriend. En hoe het ooit zal lopen tussen ons, kwijt wil ik hem in geen geval!
Je vroeg hoe oud wij zijn... Ik ben bijna 37, hij is 35...
zondag 2 augustus 2009 om 17:33
Jep...
Maar antwoord hoef ik voorlopig niet te verwachten, iig niet voor vanavond rond een uur of half 8... (i.v.m. zijn werk)
Ik kan beter helemaal geen antwoord verwachten, want hij is retemakkelijk daarin (en dat is een algemeen probleem bij hem, ligt niet aan mij persoonlijk ofzo)
Ik krijg alleen weer mijn twijfels door zulke dingen (dat antwoord uitblijft), we hebben net onze vriendschap hersteld sinds de afgelopen maand, ik ga haast denken dat de vriendschap hem allemaal niet zoveel kan schelen
Ik heb blijkbaar nog steeds een soort van bevestiging nodig (door alles wat er ca. 5 / 6 maanden terug gebeurd is)
*geeft zichzelf een flinke schop onder de kont nu*
Kom op Scarlet, niet zo janken!
Maar antwoord hoef ik voorlopig niet te verwachten, iig niet voor vanavond rond een uur of half 8... (i.v.m. zijn werk)
Ik kan beter helemaal geen antwoord verwachten, want hij is retemakkelijk daarin (en dat is een algemeen probleem bij hem, ligt niet aan mij persoonlijk ofzo)
Ik krijg alleen weer mijn twijfels door zulke dingen (dat antwoord uitblijft), we hebben net onze vriendschap hersteld sinds de afgelopen maand, ik ga haast denken dat de vriendschap hem allemaal niet zoveel kan schelen
Ik heb blijkbaar nog steeds een soort van bevestiging nodig (door alles wat er ca. 5 / 6 maanden terug gebeurd is)
*geeft zichzelf een flinke schop onder de kont nu*
Kom op Scarlet, niet zo janken!
zondag 2 augustus 2009 om 20:16
Niks bijzonders... De definitieve datum dat ik hem weer op kom zoeken...
Ik zou antwoorden "Leuk Scarlet dat je komt, ik kijk er al naar uit" o.i.d. Maar niks hoor. Nog niks gehoord iig. Al is het ook nog zo'n drol die rustig zijn oplader vergeet mee te nemen al blijft hij een week van huis. En dat ie m'n sms úberhaupt nog niet gelezen heeft. Maar nu zit ik wéér dingen voor hem in te vullen.
Jij ook een , die zal je hard nodig hebben als je nog zeker 5 weken voor de boeg hebt voordat je hem weer kan zien...
Ik zou antwoorden "Leuk Scarlet dat je komt, ik kijk er al naar uit" o.i.d. Maar niks hoor. Nog niks gehoord iig. Al is het ook nog zo'n drol die rustig zijn oplader vergeet mee te nemen al blijft hij een week van huis. En dat ie m'n sms úberhaupt nog niet gelezen heeft. Maar nu zit ik wéér dingen voor hem in te vullen.
Jij ook een , die zal je hard nodig hebben als je nog zeker 5 weken voor de boeg hebt voordat je hem weer kan zien...
zondag 2 augustus 2009 om 23:06
@ scarlet; balen dat je je rot voelt. Zo irritant als je het gevoel hebt dat het allemaal van jouw kant moet komen. Ik zou dat niet volhouden en hoe moeilijk ook misschien wel ervoor kiezen om geen contact meer met hem te hebben. Als hij er niet met 100% voor wil gaan, dan toch op hem blijven wachten? Je bent echt meer waard dan dat. Gemakkelijk is dat natuurlijk niet, je zult je ontzettend k.. voelen, maar uiteindelijk denk ik wel weer jezelf vinden.
@ lichtbron: moeilijke situatie, maar geven die 5 weken je niet juist de ruimte om eerst in je eigen thuissituatie dingen duidelijk te krijgen? Is er nog een kans dat jij en je man bij elkaar blijven? Ik zou niet teveel achter het zoenen op de wangen zoeken, dat hoeft niets te betekenen denk ik. Als hij na je vakantie nog helemaal in je hoofd zit (en dat lijk me waarschijnlijk) dan zou ik er proberen achter te komen of hij vrijgezel is. Maar niet voordat je thuissituatie helder is, maar dat is mijn mening.
Ik heb een tijdje niet geschreven, had eigenlijk niet zoveel te melden. Heb mijn collega afgelopen week weer voor het eerst gezien na mijn openhartigheid. Vier weken na ons gesprekje. Ik was bang dat het erg ongemakkelijk zou zijn, dat was gelukkig niet zo. Doet toch wel pijn om m weer te zien. Hij blijft leuk.... De hele situatie frustreert me, misschien vooral omdat het op een of andere manier weer niets wordt met een man die ik zie zitten. Bah!
@ lichtbron: moeilijke situatie, maar geven die 5 weken je niet juist de ruimte om eerst in je eigen thuissituatie dingen duidelijk te krijgen? Is er nog een kans dat jij en je man bij elkaar blijven? Ik zou niet teveel achter het zoenen op de wangen zoeken, dat hoeft niets te betekenen denk ik. Als hij na je vakantie nog helemaal in je hoofd zit (en dat lijk me waarschijnlijk) dan zou ik er proberen achter te komen of hij vrijgezel is. Maar niet voordat je thuissituatie helder is, maar dat is mijn mening.
Ik heb een tijdje niet geschreven, had eigenlijk niet zoveel te melden. Heb mijn collega afgelopen week weer voor het eerst gezien na mijn openhartigheid. Vier weken na ons gesprekje. Ik was bang dat het erg ongemakkelijk zou zijn, dat was gelukkig niet zo. Doet toch wel pijn om m weer te zien. Hij blijft leuk.... De hele situatie frustreert me, misschien vooral omdat het op een of andere manier weer niets wordt met een man die ik zie zitten. Bah!
zondag 2 augustus 2009 om 23:43
quote:sneezeweasel schreef op 02 augustus 2009 @ 23:06:
@ scarlet; balen dat je je rot voelt. Zo irritant als je het gevoel hebt dat het allemaal van jouw kant moet komen. Ik zou dat niet volhouden en hoe moeilijk ook misschien wel ervoor kiezen om geen contact meer met hem te hebben. Als hij er niet met 100% voor wil gaan, dan toch op hem blijven wachten? Je bent echt meer waard dan dat. Gemakkelijk is dat natuurlijk niet, je zult je ontzettend k.. voelen, maar uiteindelijk denk ik wel weer jezelf vinden.
Daarin geef ik je ook helemaal gelijk. En ik heb dan ook wel vaker gedacht "bekijk jij het ff lekker". Maar dan lijkt het wel alsof hij dat aanvoelt of ruikt ofzo... En dan weet hij me ineens weer met regelmaat te vinden... Heb al meerdere malen geprobeerd los te komen van hem, of beter gezegd mijn gevoelens voor hem. Als het puur alleen vriendschappelijk was had ik me tenslotte niet zo gevoeld...
Maar mijn bedoeling is nu dan ook om geen contact meer te zoeken. Vraag is alleen hoe lang ik dat volhou
quote:@ lichtbron: moeilijke situatie, maar geven die 5 weken je niet juist de ruimte om eerst in je eigen thuissituatie dingen duidelijk te krijgen? Is er nog een kans dat jij en je man bij elkaar blijven? Ik zou niet teveel achter het zoenen op de wangen zoeken, dat hoeft niets te betekenen denk ik. Als hij na je vakantie nog helemaal in je hoofd zit (en dat lijk me waarschijnlijk) dan zou ik er proberen achter te komen of hij vrijgezel is. Maar niet voordat je thuissituatie helder is, maar dat is mijn mening.
Mee eens. Eerst thuis oplossen (maar ik las net al in Lichtbron's volgende post dat er al is besloten om te gaan scheiden), dan pas verder kijken of je iets met je gevoelens kan.
Ik zou ook nog niet teveel achter die zoenen zoeken. Hij is een stuk ouder, wie weet vindt hij het heerlijk om een in zijn ogen nog jonge blom te kunnen zoenen (ik heb zo'n oom dus daar spiegel ik de situatie even aan ) Maar ik kan het ook mis hebben natuurlijk. De tijd zal het uitwijzen...
@ Lichtbron: nee niks gehoord en ik heb er flink de smoor in
Ik kan een hoop excuses voor hem bedenken (batterij leeg, oplader vergeten, na werk gaan stappen met collega's etc.) maar dan nog. Dit verhaal staat niet op zichzelf. Ik krijg een hekel aan dat nonchalante gedoe. Normaal gezien zou ik er niet zo zwaar aan getild hebben, maar dankzij onze laatste breuk een aantal maanden geleden (wat vorige maand bijgelegd is dus), heb ik nogal moeite om weer volledig op hem te kunnen vertrouwen. Ergens zie ik een antwoord op mijn sms als een bevestiging dat hij toch ook écht blij is dat we weer vrienden zijn (dat gevoel was wat hij me live gaf 2 weken terug tenminste), en die bevestiging blijft dus uit... Normaal gezien zou ik het ook aangeven aan hem als ik me zo voelde, maar aan de andere kant wil ik ook niet teveel "zeuren", tenslotte weet ik ook zeker dat hij het nu ook niet makkelijk heeft en vermoeid is (6 dagen werken op 7)
Pffffff een heel verhaal is het weer.
@ scarlet; balen dat je je rot voelt. Zo irritant als je het gevoel hebt dat het allemaal van jouw kant moet komen. Ik zou dat niet volhouden en hoe moeilijk ook misschien wel ervoor kiezen om geen contact meer met hem te hebben. Als hij er niet met 100% voor wil gaan, dan toch op hem blijven wachten? Je bent echt meer waard dan dat. Gemakkelijk is dat natuurlijk niet, je zult je ontzettend k.. voelen, maar uiteindelijk denk ik wel weer jezelf vinden.
Daarin geef ik je ook helemaal gelijk. En ik heb dan ook wel vaker gedacht "bekijk jij het ff lekker". Maar dan lijkt het wel alsof hij dat aanvoelt of ruikt ofzo... En dan weet hij me ineens weer met regelmaat te vinden... Heb al meerdere malen geprobeerd los te komen van hem, of beter gezegd mijn gevoelens voor hem. Als het puur alleen vriendschappelijk was had ik me tenslotte niet zo gevoeld...
Maar mijn bedoeling is nu dan ook om geen contact meer te zoeken. Vraag is alleen hoe lang ik dat volhou
quote:@ lichtbron: moeilijke situatie, maar geven die 5 weken je niet juist de ruimte om eerst in je eigen thuissituatie dingen duidelijk te krijgen? Is er nog een kans dat jij en je man bij elkaar blijven? Ik zou niet teveel achter het zoenen op de wangen zoeken, dat hoeft niets te betekenen denk ik. Als hij na je vakantie nog helemaal in je hoofd zit (en dat lijk me waarschijnlijk) dan zou ik er proberen achter te komen of hij vrijgezel is. Maar niet voordat je thuissituatie helder is, maar dat is mijn mening.
Mee eens. Eerst thuis oplossen (maar ik las net al in Lichtbron's volgende post dat er al is besloten om te gaan scheiden), dan pas verder kijken of je iets met je gevoelens kan.
Ik zou ook nog niet teveel achter die zoenen zoeken. Hij is een stuk ouder, wie weet vindt hij het heerlijk om een in zijn ogen nog jonge blom te kunnen zoenen (ik heb zo'n oom dus daar spiegel ik de situatie even aan ) Maar ik kan het ook mis hebben natuurlijk. De tijd zal het uitwijzen...
@ Lichtbron: nee niks gehoord en ik heb er flink de smoor in
Ik kan een hoop excuses voor hem bedenken (batterij leeg, oplader vergeten, na werk gaan stappen met collega's etc.) maar dan nog. Dit verhaal staat niet op zichzelf. Ik krijg een hekel aan dat nonchalante gedoe. Normaal gezien zou ik er niet zo zwaar aan getild hebben, maar dankzij onze laatste breuk een aantal maanden geleden (wat vorige maand bijgelegd is dus), heb ik nogal moeite om weer volledig op hem te kunnen vertrouwen. Ergens zie ik een antwoord op mijn sms als een bevestiging dat hij toch ook écht blij is dat we weer vrienden zijn (dat gevoel was wat hij me live gaf 2 weken terug tenminste), en die bevestiging blijft dus uit... Normaal gezien zou ik het ook aangeven aan hem als ik me zo voelde, maar aan de andere kant wil ik ook niet teveel "zeuren", tenslotte weet ik ook zeker dat hij het nu ook niet makkelijk heeft en vermoeid is (6 dagen werken op 7)
Pffffff een heel verhaal is het weer.