Relaties
alle pijlers
scheiden of leiden
vrijdag 10 juli 2009 om 09:57
ik kom der niet meer uit heel mijn lijf schreeuwt om rust...
Ben nu 7 jaar getrouwd en samen hebben we 2 prachtige kleine dames (6&2)
Uit mijn eerdere huwelijk heb ik 3 geweldige kinderen van (19,18 en 15)..
Voor de buitenwereld zijn we een gezellig en groot maar toch heel knus gezin maar o wat kan een mens een ander voor de gek houden.
Een paar maanden terug stond ik op het punt een scheiding aan te vragen ...ik kan der niet meer tegen..met wie leef ik samen...een oude vent die elke dag ligt te snurken op de bank..iemand die mijn kinderen uit mijn vorige huwelijk niet volledig accepteerd ...iemand die vaak behoorlijk uit zijn bol kan gaan tegen de kleintjes..
Nu heeft mijn dochter van 19 vorig jaar een tweeling gekregen na een ongeplande zwangerschap mijn kleinzoons zijn een deel van mij ik hou zo enorm veel van ze maar het voorrecht om oma te mogen zijn heb ik niet ..
mijn man wil niet naar rotterdam rijden om een dagje op bezoek te gaan...hij vind niet dat ik der moet steunen in de keuze die ze heeft gemaakt door de kinderen te houden en te trouwen met de vader van de jongens...
De sfeer hier in huis is zo kil en zo bot dat mijn dochter van 18 in augustus zal verhuizen en op kamers zal gaan ...
Voel me ongelukkig en gevangen maar als ik zeg dat ik zo niet verder wil zegt hij doodleuk dan rot je maar op...
Waar kan ik heen .... ben mijn famillie kwijt geraakt in de jaren dat we samen zijn omdat ze der moe van werden dat ik hem steeds terug nam als hij het niet zag zitten en zich later bedacht...
Alleen zijn lijkt een droom een genot maar ik kan me kleintjes toch niet hun vader ontnemen.
ik zit vast kom der niet uit ben zo moe
Ben nu 7 jaar getrouwd en samen hebben we 2 prachtige kleine dames (6&2)
Uit mijn eerdere huwelijk heb ik 3 geweldige kinderen van (19,18 en 15)..
Voor de buitenwereld zijn we een gezellig en groot maar toch heel knus gezin maar o wat kan een mens een ander voor de gek houden.
Een paar maanden terug stond ik op het punt een scheiding aan te vragen ...ik kan der niet meer tegen..met wie leef ik samen...een oude vent die elke dag ligt te snurken op de bank..iemand die mijn kinderen uit mijn vorige huwelijk niet volledig accepteerd ...iemand die vaak behoorlijk uit zijn bol kan gaan tegen de kleintjes..
Nu heeft mijn dochter van 19 vorig jaar een tweeling gekregen na een ongeplande zwangerschap mijn kleinzoons zijn een deel van mij ik hou zo enorm veel van ze maar het voorrecht om oma te mogen zijn heb ik niet ..
mijn man wil niet naar rotterdam rijden om een dagje op bezoek te gaan...hij vind niet dat ik der moet steunen in de keuze die ze heeft gemaakt door de kinderen te houden en te trouwen met de vader van de jongens...
De sfeer hier in huis is zo kil en zo bot dat mijn dochter van 18 in augustus zal verhuizen en op kamers zal gaan ...
Voel me ongelukkig en gevangen maar als ik zeg dat ik zo niet verder wil zegt hij doodleuk dan rot je maar op...
Waar kan ik heen .... ben mijn famillie kwijt geraakt in de jaren dat we samen zijn omdat ze der moe van werden dat ik hem steeds terug nam als hij het niet zag zitten en zich later bedacht...
Alleen zijn lijkt een droom een genot maar ik kan me kleintjes toch niet hun vader ontnemen.
ik zit vast kom der niet uit ben zo moe
vrijdag 10 juli 2009 om 10:42
quote:Liv schreef op 10 juli 2009 @ 10:38:
Als je kinderen hebt is het inderdaad wel enorm handig een rijbewijs te hebben. Dat dat veel geld kost weet iedereen, maar daar kun je voor werken toch?
Pinksterbloempje: iedereen met kinderen krijgt kinderbijslag. En iedereen mag helemaal zelf weten hoe dat geld te spenderen.
Zou een mooie boel worden als dat voor anderen bepaald zou worden zeg! (en ja, ik weet dat dat geld als tegemoetkoming voor de kosten van je kinderen bedoeld is, maar je begrijpt toch zelf ook wel dat je niet kunt controleren waar mensen het aan uitgeven? Enne, een rijbewijs is absoluut in het belang van de kinderen, zeker in dit geval)Nou ja kinderen gaan echt niet dood van het reizen met openbaar vervoer hoor, tenminste die van mij leven nog steeds,als je geen rijbewijs hebt wil dat nog niet zeggen dat je afhankelijk bent,dat ligt toch echt aan je zelf.
Als je kinderen hebt is het inderdaad wel enorm handig een rijbewijs te hebben. Dat dat veel geld kost weet iedereen, maar daar kun je voor werken toch?
Pinksterbloempje: iedereen met kinderen krijgt kinderbijslag. En iedereen mag helemaal zelf weten hoe dat geld te spenderen.
Zou een mooie boel worden als dat voor anderen bepaald zou worden zeg! (en ja, ik weet dat dat geld als tegemoetkoming voor de kosten van je kinderen bedoeld is, maar je begrijpt toch zelf ook wel dat je niet kunt controleren waar mensen het aan uitgeven? Enne, een rijbewijs is absoluut in het belang van de kinderen, zeker in dit geval)Nou ja kinderen gaan echt niet dood van het reizen met openbaar vervoer hoor, tenminste die van mij leven nog steeds,als je geen rijbewijs hebt wil dat nog niet zeggen dat je afhankelijk bent,dat ligt toch echt aan je zelf.
vrijdag 10 juli 2009 om 10:43
quote:elninjoo schreef op 10 juli 2009 @ 10:31:
[...]
Dat is dus het effect van de keuze om zoveel kinderen te nemen, dat er geen geld overblijft voor andere zaken. Had ze minder kinderen genomen dan had ze dat geld wat overbleef kunnen investeren in eigen vervoer. Maar sommige mensen willen alles: én 5 kinderen én ook nog 'n privéchauffeur die hen het land door rijdt.Ondanks dat ik het gedeeltelijk wel met je eens bent (je maakt jezelf afhankelijk, je hebt ALTIJD keuzes), wil ik nog wel even opmerken dat je "kinderen niet neemt". Je krijgt ze.
[...]
Dat is dus het effect van de keuze om zoveel kinderen te nemen, dat er geen geld overblijft voor andere zaken. Had ze minder kinderen genomen dan had ze dat geld wat overbleef kunnen investeren in eigen vervoer. Maar sommige mensen willen alles: én 5 kinderen én ook nog 'n privéchauffeur die hen het land door rijdt.Ondanks dat ik het gedeeltelijk wel met je eens bent (je maakt jezelf afhankelijk, je hebt ALTIJD keuzes), wil ik nog wel even opmerken dat je "kinderen niet neemt". Je krijgt ze.
vrijdag 10 juli 2009 om 10:43
Jij ontneemt de kleintjes hun vader niet .Als hij zo uit zijn bol gaat tegen ze, doet hij dat zelf. Wie weet verbetert de verhouding tussen hem en zijn kinderen na de scheiding wel. Dan moet ie wel zijn best doen want jij regelt de boel niet meer. Gebruik je kinderen niet als excuus om in een relatie te blijven zitten waar jij je ongelukkig in voelt.
Je zit vast, voelt je moe, weet het niet meer. Naar. Probeer er anders over te denken. Je kunt keuzes maken. Die zijn op de korte termijn misschien pijnlijk, maar op de lange termijn bevrijdend. Probeer ook in stapjes te denken. Dus niet 'help ik wil scheiden maar hoe moet dat' maar breek het probleem in overzichtelijke kleine stukjes.
Financiën, woonruimte, omgangsregeling. Stap voor stap dingen uitzoeken en regelen. Je bent niet zo machteloos als je je nu voelt.
Je zit vast, voelt je moe, weet het niet meer. Naar. Probeer er anders over te denken. Je kunt keuzes maken. Die zijn op de korte termijn misschien pijnlijk, maar op de lange termijn bevrijdend. Probeer ook in stapjes te denken. Dus niet 'help ik wil scheiden maar hoe moet dat' maar breek het probleem in overzichtelijke kleine stukjes.
Financiën, woonruimte, omgangsregeling. Stap voor stap dingen uitzoeken en regelen. Je bent niet zo machteloos als je je nu voelt.
vrijdag 10 juli 2009 om 10:44
quote:granny_Leona schreef op 10 juli 2009 @ 09:57:
Voel me ongelukkig en gevangen maar als ik zeg dat ik zo niet verder wil zegt hij doodleuk dan rot je maar op...
Waar kan ik heen .... ben mijn familie kwijt geraakt in de jaren dat we samen zijn omdat ze der moe van werden dat ik hem steeds terug nam als hij het niet zag zitten en zich later bedacht...
Alleen zijn lijkt een droom een genot maar ik kan me kleintjes toch niet hun vader ontnemen.
ik zit vast kom der niet uit ben zo moe
Jij laat je dus leven door hem. Jij accepteert zijn gedrag. Hij gaat kennelijk bij je weg en komt net zo makkelijk weer terug. En.. jij leert 'je kleintjes' dat dit normaal is. Als je nu niet voor jezelf kiest, kies dan voor je kleintjes. De kans is namelijk groot dat ze jouw gedrag als normaal gaan zien en later in eenzelfde situatie komen.
Is dit het voorbeeld dat je voor hen wilt zijn? Een zielig vrouwtje, dat huilend in een hoekje zit, omdat ze niets mag van haar man? En dan toch blij z'n voeten kust, als hij toch maar weer terugkomt? Of een sterke gelukkige vrouw, die haar eigen leven leeft, waarin best plaats is voor een liefdevolle man, maar die zich niet laat vertellen wat ze wel en niet mag!
Voel me ongelukkig en gevangen maar als ik zeg dat ik zo niet verder wil zegt hij doodleuk dan rot je maar op...
Waar kan ik heen .... ben mijn familie kwijt geraakt in de jaren dat we samen zijn omdat ze der moe van werden dat ik hem steeds terug nam als hij het niet zag zitten en zich later bedacht...
Alleen zijn lijkt een droom een genot maar ik kan me kleintjes toch niet hun vader ontnemen.
ik zit vast kom der niet uit ben zo moe
Jij laat je dus leven door hem. Jij accepteert zijn gedrag. Hij gaat kennelijk bij je weg en komt net zo makkelijk weer terug. En.. jij leert 'je kleintjes' dat dit normaal is. Als je nu niet voor jezelf kiest, kies dan voor je kleintjes. De kans is namelijk groot dat ze jouw gedrag als normaal gaan zien en later in eenzelfde situatie komen.
Is dit het voorbeeld dat je voor hen wilt zijn? Een zielig vrouwtje, dat huilend in een hoekje zit, omdat ze niets mag van haar man? En dan toch blij z'n voeten kust, als hij toch maar weer terugkomt? Of een sterke gelukkige vrouw, die haar eigen leven leeft, waarin best plaats is voor een liefdevolle man, maar die zich niet laat vertellen wat ze wel en niet mag!
Later is nu
vrijdag 10 juli 2009 om 10:44
quote:Zamirah schreef op 10 juli 2009 @ 10:40:
En kinderen op de wereld gooien ipv een auto kopen???? Wat een maf wijf ben jij eigenlijk. Elninjoo drukt zich altijd kort en bondig uit, dat kan soms wat bot overkomen maar ik vind dat ze wel gelijk heeft. Als vrouwen er zo bewust voor kiezen om niet zelfstandig te zijn moeten ze ook niet zeuren als ze met de gevolgen te maken krijgen. Als je 5 kinderen hebt en afhankelijk bent van je man qua vervoer, geld en woonruimte zorgt dat voor grote problemen als die man niet zo aardig blijkt als je dacht. Het is natuurlijk helemaal aan TO hoe ze haar leven inricht, maar elke keuze heeft gevolgen.
En kinderen op de wereld gooien ipv een auto kopen???? Wat een maf wijf ben jij eigenlijk. Elninjoo drukt zich altijd kort en bondig uit, dat kan soms wat bot overkomen maar ik vind dat ze wel gelijk heeft. Als vrouwen er zo bewust voor kiezen om niet zelfstandig te zijn moeten ze ook niet zeuren als ze met de gevolgen te maken krijgen. Als je 5 kinderen hebt en afhankelijk bent van je man qua vervoer, geld en woonruimte zorgt dat voor grote problemen als die man niet zo aardig blijkt als je dacht. Het is natuurlijk helemaal aan TO hoe ze haar leven inricht, maar elke keuze heeft gevolgen.
vrijdag 10 juli 2009 om 10:47
First thing first. Zou ik zeggen. Hou je nog van die man en wil je bij hem blijven?
Zo niet, dan moet je dus plannen maken om daar weg te wezen. Dat moet je zelf doen. Die verantwoording kun je niet bij vrienden of familie leggen. Het mag niet zo zijn dat je blijft, omdat je geen familie hebt die je helpt. Het is jouw probleem en dat van de kinderen.
Die kleinkinderen in Rotterdam zijn van jou en niet van hem. Jij hebt behoefte om ze te zien. Dus moet je zorgen dat je er komt.
Waarschijnlijk zijn er honderd 'maren', maar..... daar veranderd de situatie niet mee. Jij moet actie ondernemen. denken vanuit mogelijkheden en een ander niet verantwoordelijk stellen voor jouw (on)geluk.
Heb je een baan/inkomen of uitzicht daar op?
Klinkt wellicht makkelijk, maar ik ben een groot voorstander van de regie hebben en houden over mijn eigen leven.
Daarom heb ik een baan, daarom heb ik een rijbewijs, daarom heb ik eigen spaargeld.
Ik heb een heel lollig huwelijk, maar ik zit er niet aan vast en mijn man ook niet. Wij zijn bij elkaar, omdat we van elkaar houden. Zouden meer mensen moeten doen.
Zo niet, dan moet je dus plannen maken om daar weg te wezen. Dat moet je zelf doen. Die verantwoording kun je niet bij vrienden of familie leggen. Het mag niet zo zijn dat je blijft, omdat je geen familie hebt die je helpt. Het is jouw probleem en dat van de kinderen.
Die kleinkinderen in Rotterdam zijn van jou en niet van hem. Jij hebt behoefte om ze te zien. Dus moet je zorgen dat je er komt.
Waarschijnlijk zijn er honderd 'maren', maar..... daar veranderd de situatie niet mee. Jij moet actie ondernemen. denken vanuit mogelijkheden en een ander niet verantwoordelijk stellen voor jouw (on)geluk.
Heb je een baan/inkomen of uitzicht daar op?
Klinkt wellicht makkelijk, maar ik ben een groot voorstander van de regie hebben en houden over mijn eigen leven.
Daarom heb ik een baan, daarom heb ik een rijbewijs, daarom heb ik eigen spaargeld.
Ik heb een heel lollig huwelijk, maar ik zit er niet aan vast en mijn man ook niet. Wij zijn bij elkaar, omdat we van elkaar houden. Zouden meer mensen moeten doen.
vrijdag 10 juli 2009 om 10:49
Hear hear Floor.
wij zijn bij elkaar, omdat we elke dag weer voor elkaar kiezen. Omdat we bij elkaar wíllen blijven. Als 2 zelfstandige individuën, met kinderen overigens. En die wil ik ook graag als zelfstandig individu opvoeden. Ik moet er toch niet aan denken dat mijn dochter in zo'n huwelijk als dat van TO zou zitten
wij zijn bij elkaar, omdat we elke dag weer voor elkaar kiezen. Omdat we bij elkaar wíllen blijven. Als 2 zelfstandige individuën, met kinderen overigens. En die wil ik ook graag als zelfstandig individu opvoeden. Ik moet er toch niet aan denken dat mijn dochter in zo'n huwelijk als dat van TO zou zitten
Later is nu
vrijdag 10 juli 2009 om 10:51
De spelfout in de titel is eigenlijk wel grappig. Begin maar met je eigen leven leiden. Dan kun je vervolgens beslissen of je gaat scheiden of kiest voor meer assertief met je partner omgaan.
Trein plus overnachting in een weekend of zo lijkt me niet overkomelijk. Jij kiest ervoor je kleinkinderen niet te zien omdat het allemaal zo moeilijk is door hem. Ofwel zet je hem buitenspel door zelf te gaan, ofwel lijdt je onder hem maar klaag dan niet. Jouw keuze.
Wat betreft het incorrecte gedrag in huis: harde grenzen stellen. Op deze manier wens ik niet benaderd te worden en zulks geldt ook voor mijn kinderen. Jezelf uit een situatie terugtrekken, de communicatie verbreken, als hij volhardt in dat gedrag.
Ik zeg niet dat het makkelijk is, heb zelf met een moeilijke man geleefd, maar het zullen wel jouw eerste stappen zijn in een leven wat van jou is en waarin hij mag meespelen mits hij zich aan codes van beschaving houdt.
Trein plus overnachting in een weekend of zo lijkt me niet overkomelijk. Jij kiest ervoor je kleinkinderen niet te zien omdat het allemaal zo moeilijk is door hem. Ofwel zet je hem buitenspel door zelf te gaan, ofwel lijdt je onder hem maar klaag dan niet. Jouw keuze.
Wat betreft het incorrecte gedrag in huis: harde grenzen stellen. Op deze manier wens ik niet benaderd te worden en zulks geldt ook voor mijn kinderen. Jezelf uit een situatie terugtrekken, de communicatie verbreken, als hij volhardt in dat gedrag.
Ik zeg niet dat het makkelijk is, heb zelf met een moeilijke man geleefd, maar het zullen wel jouw eerste stappen zijn in een leven wat van jou is en waarin hij mag meespelen mits hij zich aan codes van beschaving houdt.
vrijdag 10 juli 2009 om 11:02
Luister naar de signalen van je kinderen. Is je zgn. man wel een leuke vader voor zijn kinderen? Zijn je kleine kinderen wel gelukkig of zijn ze voortdurend angstig?
Jouw relatie klinkt niet als gelijkwaardg, je hangt je leven op aan je man.
Een advies: Neem je leven weer in eigen hand, is niet makkelijk. Doe het stapje voor stapje. Maar uiteindelijk wordt je er gelukkiger van. En met jouw je kinderen.
Jouw relatie klinkt niet als gelijkwaardg, je hangt je leven op aan je man.
Een advies: Neem je leven weer in eigen hand, is niet makkelijk. Doe het stapje voor stapje. Maar uiteindelijk wordt je er gelukkiger van. En met jouw je kinderen.
vrijdag 10 juli 2009 om 11:03
quote:Liv schreef op 10 juli 2009 @ 10:38:
Als je kinderen hebt is het inderdaad wel enorm handig een rijbewijs te hebben. Dat dat veel geld kost weet iedereen, maar daar kun je voor werken toch?
Pinksterbloempje: iedereen met kinderen krijgt kinderbijslag. En iedereen mag helemaal zelf weten hoe dat geld te spenderen.
Zou een mooie boel worden als dat voor anderen bepaald zou worden zeg! (en ja, ik weet dat dat geld als tegemoetkoming voor de kosten van je kinderen bedoeld is, maar je begrijpt toch zelf ook wel dat je niet kunt controleren waar mensen het aan uitgeven? Enne, een rijbewijs is absoluut in het belang van de kinderen, zeker in dit geval)
Evenzo bracht haar stelling alsof je maar extra kinderbijslag moest krijgen om rijlessen te nemen en een auto te kopen. Tenmiste, zo las ik haar zin.
Natuurlijk kan iedereen de kinderbijslag zo besteden als ze willen, maar het zou absurd zijn als er extra geld bij moest zodat pa/ma er rijlessen van zouden kunnen nemen ten behoeve van de kinderen. Een auto/rijbewijs is handig, maar als je het niet kunt betalen, dan kun je het gewoon niet betalen. Punt.
De man van TO had ik al lang over het balkon gekieperd, want hij klinkt inderdaad als een enorme lul. Daarom begrijp ik het verhaal ook niet helemaal. Waarom is TO met die zak hooi getrouwd als hij haar oudere kinderen al niet accepteerde. En krijgt ze dan ook vervolgens ook nog twee kinderen met hem?
Als je kinderen hebt is het inderdaad wel enorm handig een rijbewijs te hebben. Dat dat veel geld kost weet iedereen, maar daar kun je voor werken toch?
Pinksterbloempje: iedereen met kinderen krijgt kinderbijslag. En iedereen mag helemaal zelf weten hoe dat geld te spenderen.
Zou een mooie boel worden als dat voor anderen bepaald zou worden zeg! (en ja, ik weet dat dat geld als tegemoetkoming voor de kosten van je kinderen bedoeld is, maar je begrijpt toch zelf ook wel dat je niet kunt controleren waar mensen het aan uitgeven? Enne, een rijbewijs is absoluut in het belang van de kinderen, zeker in dit geval)
Evenzo bracht haar stelling alsof je maar extra kinderbijslag moest krijgen om rijlessen te nemen en een auto te kopen. Tenmiste, zo las ik haar zin.
Natuurlijk kan iedereen de kinderbijslag zo besteden als ze willen, maar het zou absurd zijn als er extra geld bij moest zodat pa/ma er rijlessen van zouden kunnen nemen ten behoeve van de kinderen. Een auto/rijbewijs is handig, maar als je het niet kunt betalen, dan kun je het gewoon niet betalen. Punt.
De man van TO had ik al lang over het balkon gekieperd, want hij klinkt inderdaad als een enorme lul. Daarom begrijp ik het verhaal ook niet helemaal. Waarom is TO met die zak hooi getrouwd als hij haar oudere kinderen al niet accepteerde. En krijgt ze dan ook vervolgens ook nog twee kinderen met hem?
vrijdag 10 juli 2009 om 11:05
quote:ronniemitchel schreef op 10 juli 2009 @ 10:42:
[...]
Nou ja kinderen gaan echt niet dood van het reizen met openbaar vervoer hoor, tenminste die van mij leven nog steeds,als je geen rijbewijs hebt wil dat nog niet zeggen dat je afhankelijk bent,dat ligt toch echt aan je zelf.Dat zeg ik toch ook niet? Dat ze er dood van gaan? Of dat je afhankelijk bent? Ik ben zelf ook opgegroeid zonder auto hoor, ging prima. Bovendien heb ik zelf ook jaren zonder rijbewijs geleefd (met kinderen) en ook daar hebben mijn kinderen niks aan overgehouden. Maar als ik heel eerlijk ben ben ik nu wel erg blij dat ik een rijbewijs heb, want het is toch wel retehandig hoor....
[...]
Nou ja kinderen gaan echt niet dood van het reizen met openbaar vervoer hoor, tenminste die van mij leven nog steeds,als je geen rijbewijs hebt wil dat nog niet zeggen dat je afhankelijk bent,dat ligt toch echt aan je zelf.Dat zeg ik toch ook niet? Dat ze er dood van gaan? Of dat je afhankelijk bent? Ik ben zelf ook opgegroeid zonder auto hoor, ging prima. Bovendien heb ik zelf ook jaren zonder rijbewijs geleefd (met kinderen) en ook daar hebben mijn kinderen niks aan overgehouden. Maar als ik heel eerlijk ben ben ik nu wel erg blij dat ik een rijbewijs heb, want het is toch wel retehandig hoor....
vrijdag 10 juli 2009 om 11:08
Het enige wat ik bij zulk soort verhalen altijd alleen maar kan denken is: 'Arme kindjes' (2 en 6): een moeder die doodongelukkig is en weinig tot niets doet/kan om er iets aan te veranderen en een vader die tegen ze tekeer gaat.
Jij hebt een keus, je man heeft een keus, maar die 2 kleintjes van jullie niet. Dit is zó oneerlijk!!!
Zij zijn de enigen met wie ik medelijden heb in dit verhaal!
Jij hebt een keus, je man heeft een keus, maar die 2 kleintjes van jullie niet. Dit is zó oneerlijk!!!
Zij zijn de enigen met wie ik medelijden heb in dit verhaal!
vrijdag 10 juli 2009 om 11:10
quote:Pinksterbloempje schreef op 10 juli 2009 @ 11:03:
[...]
Evenzo bracht haar stelling alsof je maar extra kinderbijslag moest krijgen om rijlessen te nemen en een auto te kopen. Tenmiste, zo las ik haar zin.
Zo las ik het niet.
Natuurlijk kan iedereen de kinderbijslag zo besteden als ze willen, maar het zou absurd zijn als er extra geld bij moest zodat pa/ma er rijlessen van zouden kunnen nemen ten behoeve van de kinderen. Een auto/rijbewijs is handig, maar als je het niet kunt betalen, dan kun je het gewoon niet betalen. Punt.
Tuurlijk moet er geen extra geld bij voor een rijbewijs. Dat is toch ook helemaal niet aan de orde?
De man van TO had ik al lang over het balkon gekieperd, want hij klinkt inderdaad als een enorme lul. Daarom begrijp ik het verhaal ook niet helemaal. Waarom is TO met die zak hooi getrouwd als hij haar oudere kinderen al niet accepteerde. En krijgt ze dan ook vervolgens ook nog twee kinderen met hem?Tja, waarom maken mensen bepaalde keuzes? Misschien hield ze destijds heel veel van hem, en was het nog niet zo duidelijk dat het een zak hooi was...
[...]
Evenzo bracht haar stelling alsof je maar extra kinderbijslag moest krijgen om rijlessen te nemen en een auto te kopen. Tenmiste, zo las ik haar zin.
Zo las ik het niet.
Natuurlijk kan iedereen de kinderbijslag zo besteden als ze willen, maar het zou absurd zijn als er extra geld bij moest zodat pa/ma er rijlessen van zouden kunnen nemen ten behoeve van de kinderen. Een auto/rijbewijs is handig, maar als je het niet kunt betalen, dan kun je het gewoon niet betalen. Punt.
Tuurlijk moet er geen extra geld bij voor een rijbewijs. Dat is toch ook helemaal niet aan de orde?
De man van TO had ik al lang over het balkon gekieperd, want hij klinkt inderdaad als een enorme lul. Daarom begrijp ik het verhaal ook niet helemaal. Waarom is TO met die zak hooi getrouwd als hij haar oudere kinderen al niet accepteerde. En krijgt ze dan ook vervolgens ook nog twee kinderen met hem?Tja, waarom maken mensen bepaalde keuzes? Misschien hield ze destijds heel veel van hem, en was het nog niet zo duidelijk dat het een zak hooi was...
vrijdag 10 juli 2009 om 11:18
vrijdag 10 juli 2009 om 11:20
quote:Liv schreef op 10 juli 2009 @ 11:18:
[...]
Nou, misschien omdat je die stap niet zo makkelijk neemt als je samen kinderen hebt?Als ik de hele dag leed onder m'n huwelijk, dan koos ik uiteindelijk toch echt voor mezelf én m'n kinderen. Ik zie de vraag zo: moet ik gaan scheiden of voor de rest van m'n leven ongelukkig zijn? Nou, dan is er toch maar één antwoord?
[...]
Nou, misschien omdat je die stap niet zo makkelijk neemt als je samen kinderen hebt?Als ik de hele dag leed onder m'n huwelijk, dan koos ik uiteindelijk toch echt voor mezelf én m'n kinderen. Ik zie de vraag zo: moet ik gaan scheiden of voor de rest van m'n leven ongelukkig zijn? Nou, dan is er toch maar één antwoord?
Later is nu
vrijdag 10 juli 2009 om 11:21
quote:dreamer schreef op 10 juli 2009 @ 11:20:
[...]
Als ik de hele dag leed onder m'n huwelijk, dan koos ik uiteindelijk toch echt voor mezelf én m'n kinderen. Ik zie de vraag zo: moet ik gaan scheiden of voor de rest van m'n leven ongelukkig zijn? Nou, dan is er toch maar één antwoord?Uiteindelijk misschien wel ja. Maar om tot die stap te komen, daar gaat wel wat tijd overheen, normaal gesproken. Lijkt me niet meer dan normaal dat je twijfelt wat het beste is.
[...]
Als ik de hele dag leed onder m'n huwelijk, dan koos ik uiteindelijk toch echt voor mezelf én m'n kinderen. Ik zie de vraag zo: moet ik gaan scheiden of voor de rest van m'n leven ongelukkig zijn? Nou, dan is er toch maar één antwoord?Uiteindelijk misschien wel ja. Maar om tot die stap te komen, daar gaat wel wat tijd overheen, normaal gesproken. Lijkt me niet meer dan normaal dat je twijfelt wat het beste is.
vrijdag 10 juli 2009 om 11:22
Mijn hemel, wat een ongelooflijke reacties hier. Snappen jullie nu echt niet dat er vrouwen zijn waarvoor zaken niet zo logisch zijn, die minder sterk zijn in het nemen van beslissingen en die (wellicht veel te ondoordacht) in een situatie met 5 kinderen geraken?
Als het voor haar allemaal zo duidelijk zou zijn, had ze al lang haar spullen gepakt.
TO, niemand kan jouw leven veranderen behalve jijzelf. Mocht je echt zo ongelukkig zijn als je nu beschrijft, dan zul je moeten handelen. Niet blijven zeuren / hangen in de situatie, maar stappen ondernemen. En hulp van je familie is handig, maar niet noodzakelijk.
Maak dus voor jezelf eerst duidelijk wat je nu wil en wat voor een toekomst jij je kinderen wil geven. Want reken maar dat deze situatie ook invloed op de kinderen heeft.
Succes met je beslissing!
Gr.
Daan
Als het voor haar allemaal zo duidelijk zou zijn, had ze al lang haar spullen gepakt.
TO, niemand kan jouw leven veranderen behalve jijzelf. Mocht je echt zo ongelukkig zijn als je nu beschrijft, dan zul je moeten handelen. Niet blijven zeuren / hangen in de situatie, maar stappen ondernemen. En hulp van je familie is handig, maar niet noodzakelijk.
Maak dus voor jezelf eerst duidelijk wat je nu wil en wat voor een toekomst jij je kinderen wil geven. Want reken maar dat deze situatie ook invloed op de kinderen heeft.
Succes met je beslissing!
Gr.
Daan
